DISSERTATIO
PHILOLOGICAi
οτατπ
hv
rat»
SEUIMPOSITIONEM
MANUUM
Μ
SACK1F1CUS
FACTAM
leviteradumbrans,
QUAM CONSFNT. <5 ADPROB.ORD.PHILOS.
IN REGIA ACAD UPSAL.
PRjESIDE
VI
ROCELEBER
Dn.
ANDREA
BOBERG,
L.
L
O.O.
PROFESS.
REG,
&
ORD.PRO GRADU
PUBLICE EXAMINANDAM
SISTIT
SIGFRID
0DELIN,
LAUR.
SMOLANDUS,
inAUDITORiO
car.MAJ.
Ad
D.^xv'MAJI
AN. MDCCLII. Η. Α. M. S. UPSA LI/EVIRO ΝΟΕΊLT SSIMO,
PR
CTO
ΕF Ε
Rei Venatori«
Supremo,
Dn.
sigfrido
■
br
ANFING,
ΡΑΊϋΟΝΟ
MAGNO.
D\
Simveniam
Tuafacilis,
non veritusquod
prsefixiiTe libello
Nomina clara meo.Iftud, Msecenas »
cupkio
concede clientl
,Qui laete grernio
vult
recalere
Tuo.
De quo quid
dubifem
?
Magni quia
fadta Parentis
Exprimis, & cujus non
morietur
honos.'
Isterras placida durn
liquit
mortebeatus
--Lugebant
Mufse
jamfua
fata
pise:
Nato fed
fupereit
nunc vivaParentis imago,
Gratia, quae cunélis
femper
amatabonis:
Par ftudium, pietas,ardor,
prudentia Patris,
Optatum
columen
Pieridumque
decus.
Hinc cape, qux pauper nunc
profert
nofter
ageIlusT
Et Tibi pro meritis quaedat
egena manus.Neftoreos vivas felix, Patrone, per annos Jamque Tui pariter,
fupplice
voce precor.Sic nimium Iaetor: mea fpes atque ara
falutis
Te viVente, manet, Teque vigente, viret.
NOBILISSIMI
NOMINIS
TUI
devotu? eultor
D. D. $. I.
Ituum facrificalium adparatum, qui
ad rationis trutinam examinave¬
rit, vix quidquam, quod cum
natura humana nexumhabeat
ne-ceiTarium, ut hunc lege naturall
praeceptum credat, in illo de-prehendet. Quis enim
vifiima-rum macfatione,
adiperfione
Jan-guinis, pellium detra&ione, projectionc, feparatione
adi-putn, falitwa, projectione iive dijpofitione fuper
altare,
oblatione,
elevatione, agitationeéf
mamum impofitioneDeurn placari riteque coli
fibi
perivaderet, nulla re ve« latione divina colluftratus ?αν&ξοτπος
(du-cem & magiiiram folam naturam fequens^ s
δέχεται
τα τϊϊ πνεύματος tS α). Ne tantil/um quidem cogitare valet de fcopo genuino illorum rituum , qui, ceque acfacrificia ipfa, rerum
fpiritualium
erant figur» &um-br», Chriftum & gratiam per illum impetrandam ad-umbrantes. Ratio enim fibi reliéta dum typum, qvem facrificia exhibuerunt, verum Mefliam plane ignoratj neque in illo
ftudio
riteverfari poteft,
ut aditumfi¬
bi ad Deum hoc modo patefaciat5 certe absquereve-A 2
4 ms? ) o c ms
latione & divino rnandato cultum iilum, verum Μef-
-fiam adumbrantem, homines primi facrifici by
adhibe-re neutiquam potuerunt c), Tantum abeft , ut Jud.ei
fuos riius gentibus aliis, nominatim /Egyptiis
debue-rint , id quod JOH. MARSHAMUS d) Eqties auratus,
Anglus, & eandem cum illo inflans tibiam JO IT
SFENCERUS e), Theologus itidem Anglus, Viri
cete-roquin dodliffimi, magno, fed parum ielici conatu» 1
i-terato orbi perfvadere voluerunt > ut potius ccelitus
datos & idololatrise AEgyptiorum plane acceperint
op-poiitos.
Eienim,
Qui fieri potuit, ut Dens Ifraéiitisprseciperet ceremonias, vel in fuum culturn
transmif-teret, quas feveris legibus eüminatas voluit
?
"o.-i rwyosi wyntå
ra oroar1 ntrx cnsoχ·? οπτρπαι wyn t·?1? πό& ton« nod dn vm
fecundum opus terrae /Egypti, in qua
habitaviβ
is, nen facietis; & Jecundum terrae: Canaanisy quo Ego Jum ad-dinens vos, nun facietis, &f in
fint
utis eorum nonam-Inhabilis /). Ut vero alios ritus, ita & mannum im*
po[itionemy Judaei rem facram fadiuri, Divino oracuio
admoniti, adhibuerunt. Erat is adlus religiofus, quo offerens ad oftium fandtuarii, f. ad aram conilitutus vi-£timae capiti manum
imponebat, &
confefiionem
fuo-rum
b)
Gen. IV? j 4* c) Qui aäeo %ξγ\ματκτμωin-Troducius, ante legem per Mofen åatam, a pia Abelis·
pofteritate,
ad nepotes transmifius fanctequeconfervatus-efl. Licet non diffitendum ßt, quin profant homines
in-ftin&u
Diaboli, firniß Dei, nimis, quoddolendum,
ma¬tare eultwn hunc, de vera ccclefia haufium, Joede ton·
taminarmt & mifere varieque immutarint.
d) In Canone Cbronieo imprimts ad fec* IX* de
emto Ebraårwn p. r^ß-,
e) Differt. de URIM& ΊΟΜΜΙΜ f. IV.(ett. 7,
f) Lev* XVIII* v. 3* eonf% v. 4*
sas? > o (
rum peccatcrim, una cum
fupplici
prece,pro venia
eorum iiupetranda, devcta mente edebat. Ritum hunc
in vario facrificiorum gene re s. litterae non modo fe·
vere inculcant, verum & ita alicubi explicant,
ut hoc
ipfo in viéhmam offertns peccata fua transmitteret r
quce fub ipfo γβΐξί&εσΐκς aélu corfiteretur g), Ecquis
autern
noftrum,
luce N. Teflamenti coliuftratus, non
perfpicit, eo ipfo aperte prtefiguratum fuiffe Mtffiam
cum fuo facrificio pro nobis oblato b)} Anne
vero
credere fas e/l, Deum ex facris Gentilium ejusmodi
quidquam in fuurn cultum tranfcribere voluifle, ma·
nuumque impofiticnem ab iis effe mutuatum, eamque
ab eorum fordibus atque
quisquiliis felegiffe, cum
a-fioqui facris non ni/i puris, atque ab omni labis ad·
miftione inmunibts, deltéletur? Neque ratio humana
hunc ritum, qui tantum jryfterium defignavit,
unquain
intioduxit, uipot^ cum rem Icnge fupra captum ipfius pofitam adumbraverit. Neque ullo confilio hominum
eft irihtutus, veluti eum p' fteä probaverit Deus;
nam-que illi femper ejusmodi
ί&ελ&ξψτγ.είΜ
fuit invifa. No·tatu funt digna, qua? de hoc ritu fuppeditatnobis PETR.
JUF1FU /'), celebris Reformatee Ecclefise Theologus
: II γ avoit, inquit, une ceremonie importante 8?
con-iiderable, dans ks iaerifices de Juifc, que j*e ne
trou-ve point dans ceux de Paiens. C3 eil qu'entre !e Juifs,
avant qifon egorgeat la viékme, celui qui la
prefen-toit π ettoit fa main fur la féte de l'animal, &
con-f ffoit ks pethez , en difant &c. Videtur
quideip JOH·
3D LHERRUS A) aliquid ejusmodi deprehendiffe in få-'
ciis etiam eentihum, eique fufpicioni faventem
qtioque
ciiat BRENT1VM; fed ritus di erfflimos ibi enarra«
tos accuratius perpendens quilibef, facile perfpicit, effe
pror-g) Levit. XVI. 2Λ. 22. b) Ehr. X: 12. i) Hu
ßoir,
de (icgm, \ulty Ρ. IV. c, XI. p. 8ouK1
ti/fi
.6 &Ä» ) o C
S&Xåfl
prorfus
difcrepantes,
necillis
quidquam
cumhis
com¬mune. Unde &eorundem mentionem faciens JURIEU,
in lococit. plane
alienos
cenfuit
afacris Juiaeorum.
Obfervarunt ideirco Judxiχείξο^εσιαν
infaerificiis
a-nimo devoto, tamquamfibi
a Deograviilimis
de
cauf-iis demandatam. Ceterum hifce diutius inhaererein-iiituti ratio prohibet, neque enim
adlum
agerelubetj
poftquam
HERMAN.
WiTSIUS
l)
eeregio fuo
opere» quodMARSHAMO &
SPENCERÖ
oppofuit, nobis
heic fecit otium. Neque ncftrurn
eft
de origlnefa-crificioruai & rituum multa difquirere, vel varias va-riorum fuper hac re iententias
adferre,
cuminträ
ri»
tus unius, quem titulus
diiTertationis
exhibet,
lirnites
& coniiderationem noftra qualiscunque fuas viresex-periri
ftudet
opera: quamTuae
B.L.
cenfurae benigne
(ubmittimus, Tuam humanitatem acbenevolentiam
h\kice
noftris conatibus etiam atque etiamnobis
expe-^entes.
£
IL·
Manuum impofitionem, quam fröns diiTertatio¬ nis noftrse vocabulis D^p exprimit , addita
de-terminatio ο'ΓΟΤΠ by in Jacrificiis, fatis, quod
puta-mus , diftinguit a quaoumque alia, cujus in facris
iit-teris fit mentio. Reftridtio autem hsec eo magis nobis
neceffaria eil vifa, quo isepius
impofitio
manuum etiamin aliis negotiis commemoratur m).
Vocab.
WDD ,quod
/) In /Egyptiacis p. 2$i. jeq.
eäit.
Herborn.
Naffov.
tf)) Primusτ quem exhibet S. kiflor
ia,χείξοΒε-clccs äEius,
peragebatur
ab
Ifraele
, quibyü
VY ΓΚ prudenter ita direxit manus fuas, ut nepotum Inorum Menaffis &Epbraimi capitibus,
poneudodex-tram verfut finißram, tllam minori, hane vero prime·
bentdiUio-) o ( CgftS' 7
quod adhibuimus, cum T jun&um^in ftatu regiminte
f ηyoa
nem. Gene/. 48: 14
1 IS- Non
abßmili
etiom fine> JubN. Foederis initiis, Chnßo, teßeMarco c.X:y
πξοσ-εφεςον
Ttotiifö,
(f. ut Lucashabet
ταβξέφη)
obtule-nww pueros , fr« αφεται αυτών, h f., z// reddit Matthä¬
us C. XIX. ν♦ /^. , fr« rocV χείρας
επι^η
αυτόϊς καιευ
ζήτα
f, zzr, una cum manuumimpoStione,
ipiisbe-ne precaretur. £)z// quidem infantibus, cum manuum
impofitione, foz/f precandi ritus, poft fata ficobi a
Jud&is religioie
eß
confervatus5 zzr ad eos, ^zz//^tz-Elimonia ceterispr
(Cβ
are crederentur, liberos deferrentprecibus
Deo
commendandos perimpoßtionem
manuum, z/robfervat Fagius ad Gen. 481 20. Sotenniorisautem
χει-fo&etriccs exemplum juβ11 divino edidit Mofes, zfz//
fuit manus ffofufi, illum loco jui tjraelitis prtefeElurus. Νum. 27 ϊ 2j Deuter. 34: q. Cui
Mofis
affui con[vetuvimpomndi manus tis, #/// munus atiquod gra-vius & dignius capeßerent, juos
debere
natales, commu· niter centetur, z/r fic impofitio manuum initiationem& inaiigurationem in munus deßgnaret. Sic Jfr(Flitte απτ ηκ 5ΝΊΕΓ Ή DÖD impofuere manus fuas Levitis /77 horum inaugurattone. Num. VliL* 10.
Ad quem fudfiorum initiationis ritum
ecclefiafiicum
for-te rcjpicientes Apoftoli, zztf/z 7/zedö Ulis, quos
prafice*
rent admim(Irandis neceffitatibus fuis , lukbmav τds χεΡqas\ AElor. VI: v. 6.
impofuerunt
manus;(ed
& eo-dem ritu minißros eccleßia crearunt, (. adpr&dicationemEvangeJii
&adminißrationem
(atramentorumadmife-runt.
jQz*z?
772 rfPaulus
cavetUmotheo
Ep
I.
c. f. it-χΑξατ
ταχέως
μv\L·)
Ιπιτ&εναι,
ut magna cumcircumtpeEltone
9fna in ordinandis eccteßee minißris uteretur
poteßate.
Singulare vero id fuit, quod dona
Sp. SanElt
inectiefst
N. Teßamentiplantanda
conferrenturjola χεψΒεσίας
ο*s .
)o(
1
O^T nonniii Rabbinis
ufitatfrm,
a verbodefcenditj quod in facris litteris praeter seneralem in-tumbendi fenfum, quem nonnulli lexicographi ftatuunt,
notat inniti alicui rei, & quidem cum
pondere,
utpotebaculo, n) ne quis Iabaturj & quoties annexum
habet
vocabulum T, & de rituimpoiitionis
manuumadhibe*
tur, inniti mann, vel eam
alicui
imponere.
Atque
hinc nonien ΓΟΌ0 etiam abfolute poiitum Judaeorum Magiftrisimpoßtionem
manuumiignificat,
& quidem
cumnifu & inteniione quadarn virium
fadlam
iic
enimRab-bini vi^imis adpJicatas fuifife manus volunt, ut id
fie-ret Π0 *722 ; omni rohere, fcu toto nifu incumbentis% Quorium etiam
haud
dubie
refpexit TREMELLIUS
,quum
jnedendi
morbis,
qui
erantincurabiles. Qiiod quidem
xlonumfananåi,
utχείξ&εσίνι
conf
ereh
atur,ita
cS eadem
-exercebatur. Miracuhfum ejusmodi fanationis genus,Lttiamfi fub vet ert
foedere,
exquerelis
Na
ama¬nis ,
qui
cogitabat Elt/aum
manuumimpeßtio-ne fanaturum
iepram
2.Reg.
V.
//., 110ηplane
inuß-tatum fuijje confiat;
id
tarnendilucidius
multis
inlocts
lo-quitur
N.
Teßamenti
pagina.
De
bis
autem manuumim-poßtionis
fpeciebus,
éeque acilla,
quamJuper
reostefles
adbibucrunt,
Lev. XXIV.14. ij.videfis
Johatu
Braunium
in
JeleBis facris
Libr.
VExercitat. V► Grat. V.
de
ma¬nuum
impofitione.
Adde,
fi
placet, Job.
Henri
c.Hei-deggerum
paulo
fuccinSius de eadem
redißerentem
in
Hiftor.
Patriarch.
lom.JI.exercit.XXII.
§.16.
n) Quo
fenßi
co\ßruitur
cumpaniculaSy
ußtr-fatur
de
Simfone,
columnis templi
Dagonis
gråvit
erin¬
nixi, ut tomter et, Jud.XVLv.2p. jen/uvero morali¬
dé
piis,
qui
tota mentisfiäucia
Deoceurupi
ö'
petrß fu* iunituntur. Efalm, LXl. 6. vid. StockiiClav.
f£&3? ) o ( 1 quum phrafin T "ΤΓΟ bac in rc adh.lirnm (adhibetur
autem con/banter, quoties impofitio
manuum injungi*
tur iacra operaturis) vertit iimiti mcmim : quafi
inη Lie¬
rst , qucrl nen levi brachio attredaret
caput arvimaHsv
fed multonifu manum imponeret. Forte ideo, quia
pec-cata offerentium, ut gravifiimum
onus, pecori
facrifi-cali
χείξ&εσίοις
ope imponerentur. Conhrmari hocvidetur 'ex declaratione hujus ritus circa hireum iftum
piaeularem , deeimo die meniis Tifri, quo folennis
fie-bat populi expiatio, in deferta mittendum
; fuper cu¬
jus caput Sacerdos Maximus niteretur manu , & jfub
i-itiusn-odi nifu ΓΝ1 ^2 njiy "73ΓΚ Yty ΓΠΙΠΓή
JCJWn OTPyt&Ö b2confirereturjuper ipfum fhrrcunp)
emnes
iniquitates
fiIior
umlfrcelis^
& omnesdefellionet
enrum, ex
quibusque
peccatis eorum: & imponeret illarryvrt icxi by DHK inj]» fuper caput illius hirci, qui
in deferta abduceretur o).
Neque aliter piacularia
pri-vatorum, holocauita & pacifica facra ρ), quam
χείξο&ε*
(tIocs- beneficio fada funt Deo grata atque accepta.
Hinc
haud dubie patet, facrificantes vidimis fuis
averrun-care debuilTe mala qusevis, &
reatum admiiii peccati in
hoftiam transferre. Quod quidem Gentilibus non mi¬
nus ful/Te perfvafum videtur,
utpote cum & illi mala
fibi imminentia vidimisimprecari folerent. Solis*tamen
Judceis, quantum confbat, manuum juxta impoirtione
id defignatum deprehendimus, qui hac
χειςΌ&εσΜ
invidimse caput peccata transmifia,
rnorteque animalis
B fuam
o) Quo
fiebat,
ut peccatorumlabe
fic
pollaeretur
hircusj ut eum etiam, a quo
aUduceretür,
inquinaret.
Quod
ex eocolligitur,
cum nonipfi
pateretreditus
incafira,
priusquam
aquis rite
lußratus
effet.
Levit.XVL
m ) g ( ^S'3
fuam expmiionem faRam ex proecepto legis cenfuerunt
Eqiiidem hane hujus ritus atque Divini preeeepti
ratio-nem faeüe agnoverunt plerique, & cum aliis etiam
BOCHARTUS, ut patet ex meditationibus ejus ad
Le-vit. 1:4, ubi aperte doeetmannum irnpoftione 8c
peccatorum juxta
confeiiione translatam fuiiie
pcenamin viRirnam v. Hieroz. lib. IL c. XXXIi i p*. gr 3.
Ean-dem etiam admi-ttit, cap. LIVv p< 657. tibi agit de
hir-eo emiffario, ex Levk. C. XVI5 fed itay ut huic
ra-ticni, poheriori ioco adduRa?, prsemiferk aliamr quam
facile crederes ip.fi pofiorem
fuiiie
vifam, ufpotepric-ri Ioco collocatarm Confert huno ritum cum
manu-iriiiiione fervorum, Romanis οΐin* receptaT atque hu¬
jus seque ac illius eandem fufpicatur
fuiiie
rationem. Vicliniam offerens, inquit,hoc
rit'u Deotraäcbat,
ckquafi manu mittebar, profcjjus- je remtneiave
jurir quod
in ißudatiiwal habebat, feaue ifind dominio fuo eximere, & eultui divino dieare.. Quomodb prifei Romani fervumin libertärem offerendum manu
rembant
diteures: huncftominem liberum eile vofo. Unde eil quod affertio. in liberrarem manumiilio appellabatur. Ceterum, ut.
He-Rrseorum facris nihil prorfus cum Romanorum aRu hoc civil! vel dome/licor erat commune j ita
difere-pantiam ufriusque a(Rus quiitbet facile peiTpfcitv Vit föaud dubie aliud, fervum manu teuere, aliud manum
imponere capiti animalis; aliud in libertärem aberer e, aliud perpetuse velut
ffrvituti
y morti & excidiodevo-vere. Ut nihil nunc dicamus de comparatibne a
dö-minio deiumta, quod procul' dubio deikrat jam antea, faltem ei renuneiatum erat, ante rnanum hnpofitam>
quam primum intra Locum factum flilebatur viRima.
vQuae
licet eviclentia fint,. non uni tarnenßOCHAR-TÖ ha:c legis ratio placuit, fed pr&eurtfibus allis , Quorum hauet dubie medifationes hic aeeeptavit. Tta
es» ) .c
<
«vero fenfiffe HUGONEM
CARDINALEM &
ABU-LENSEM, teilatur JOH. DILHERRUS in
Difp. Phi¬
lo!. Tom.
Ii. p. nu 245. ubi alias juxta aliorum
ratio-nes hujus ritus recenfct
non magis
aptas. Cert« iila
BOCHARTI explicatio ü vakref,
non perfpieimus ,
cur non
feque
in HiflJD ieu mmeribusDeo offerendis locum
haberet,
ubi tarnen Miarncommemoratam non
reperies. Redlius igitur de hifce fen Πt
THEODORE-TUS: 7\v r8το
αυμβολον,
τΰτοϊεξέΐον τον τόπον πληξζν τ&
τϊζοσφ'ίξοντος, την
ύπεξ
οΐυτΐϊίεχομένφ
αφαγην: fignum hoc
eratt viEimam locum
fubire offerentis, Ö pro ith ae-dpi maÜationem. Ut hcec vertit Jo. Clericus in
Com-mentar. ad Exocl XXIX. it.
§< IIB
Quibus vldlimis ex prcecepto DIVino
imponeren-tur manus,
quum nobis difpiciendum eil;
communiffi-mam pariier & antiquifllmam
facrificiorum divifionem
e diverfis,' quibus
in S. Scriptura denotantur
nomini-bus petitam, merito
confideramus, ad fingülas fpecie's
breviter attendendo, ut
eo dilircidius patefcat
eeremo-nise noilre in üiis ufus. Dividuntur
autem facrificia
in nV?iy
holocaufla,
Grafels ολοκαυτώματα , quee
maxi-mam fui partem igne
cremabantur: CTdVeJ pacificα,
3υ-jrk&t εψ',νίν.α), vel
diéla, quorum alia pars
Deo, alia
facerdotibus,
alia offerentibusipfis cedebat:
rv'HtDn
piacularia,
fyvalcct 7τεglοψαςτίας , /acrä pro
pec-tat-o, άκζσίωε per ignorantiam vel errorem commiffa
;
ut quidam
defininnt^
&denique , facrificia pr&
710XU, 3verteil πεξ) πλημμελήματος
ηομ πλημμελείας, qui*
bus peccata έκααί&ς a fciente & voiente
patrata expia-banlur. Quemadmodum has
piaeulariurn factificiorüm
fpecies dillinclas credunt nonnulli, aliter licet
fentien-libüs aliis a ). A.d tria haecee,
holwtaufia
b pacifica &Β 2
pia
a) Vid. CALOV.
Étbljlluffr.
in lev. V, L SAIi* ®WP> ) o; C
fdäculäria
r utfäcrificia
fingulorum
hominum
corifide-rata, quod attinet,
nulJum
dubium
(üboriri poteit
,quin ritum
impofitionis
manuumpoftulavci
inr,
cumid
haud femel lege Divina ,
ubi
variafacrificiomm
gene¬ra & eorum ritus defcribuntur , prceceptum repenatur.
Iita rem facnm fadluro,, quas pro*
hoiocauflo eilet,-
in-jüngitur,
n^yn
ΓΓIDDV-,
nitetur
manu
fua
Ju-per caput
holocaufli
ß): fic ubi
facrorum
pacificorum
rnentiov rit, totidem verbis hoc
idern de
illis
enuncia-tur:: ljmp
ty;
IT "]pD.V,&
nit
etur manu
fua
pi¬
per caput
oblationis.
(u<z y)
jnimirum
Γι
oblatio
iit
%pnn~*|o,
ex: generebovillo, vel. etiam
f&STT fo,v
de
pecudeCum
quibus
nonmodo
conveniuntr
ied
ver-ba mandåntia eadenv funt, quae de
facrificiis
v ΠΙΚϋΠdidlis, habentur:· ITΠΚ
"IQdK
Cf nitetur'manu
jua
;& quidem "föTT#ΚΊ
*7%,
piper caput,juvenciS):.:
Ix
fa-cerdos untt'us Π^ΟΠ JPDrv
i.
e.Pontifex: Maximus
vo-mnium folus folenni unétione irutiatus, peecatunrfuum
per ignorantiam
commifium
expiaret;
Sin
vero Prin-cepsι ΚΕΓΡ KW:· TKKVdignitate
aliquis con/picuus
vir,
caput in tribuy
familia
autexercitu
(ut
expJicant
plü-rimij peccaverit, manu jim
niteretur
Ty&'iT(üper· caput:
bind
in
iacrificium
piaculare
,.ΓΓΧ&Π
didlum immolandi; at vero cny in
caput caprz
ζ),,
aut. agna:η),
Γη
pro errorefuo
ali¬
quis BERT, de Säcrifl'c.\ J1L cfr. OUTRAMi
de fäcrifi
LI
Il c, XIIi & XIIIß)
Levit. L 4;cfr.
Exod.
29::jf; ig; Levit;
Villi
i8iy)
Levit.
Hl.
2.8-
131Levit. IV. 3. 4. Communis
alifrqtiin
eratfummo
fa-
·cerdöti cum Levitis
%et$o&s<rioc
adhibi
ta>■holocaufto,
fa-tro
piactdariy,
ari
eti
implétionisy
cummutier
is
fui
exordiä illé> xque* ac
bi:
aviäimis
ißis
ducerent.
Exod. XXIX. to. //. 19.·
e)r Levit;
IV.
22; 23; 24,KÄ# )o( (gä®)
quis ex plebe
fit
oblaturus, Idemobférvatum
FuiiTe
iitf facris pro noXä cxfis, contehdunt Jud&i,· ef-*jamii in facris httferisj quum mentionem iftörürri
facro-rurn faciunt", nihil ibP de
%^pSetßücs·
ritu defirnatür.·Quod quidem ipfis·' facile largiendum putämus; cumho—
rum eadem , quae facrificioruin pro peccato,
eifét
ra-tio ; & fmis χεψ&εσίαε, qui erat translatio' peccato—
rum in Hofham, ejusdem ritus devottim ufum^
fi
us-*quam in aliis factiis, certe in his requirete videretur."
Profeéfo clrca privatörum hominum facrifrcia" olnnia
modo facrum
pafchalé,
primogenitorurri& decimas a—nimaHum, nec1 non· volatilia omnia, quamcunquö ob·
rationern immolatä exceperis, hunc riturn fuiflfé
adhi-bitum, dbce^ Mumonides
S):
norOfiUSnpSy·
ψ\' ρττ ?πρ
irrSjr
pw naw ρ rom yy ύγτγτw *]cdv πDSnv wy&riv ρ
föD
OVm·
Iw-SSrVyo^D3
QUuscunque homonb^imp*
privatas, jen debilas,» )vohimarias jmmoiabat' Viäimas*
qitfdrupedes,
gr<z-Kter befliam
ρrimogeni
t'am;decinmm
ralque agnum
Pa-·
fcbalem,
tisadbuc
vi vis· manusimponebat;' qtiiä fcri-~
ptumefl
: Ponetque nianuirr fuam fuper-' cäpur vidhmse'iüae Lev. 2. quod de cunBis
imeltiqcndum
ejje
facti-ficiis , preeter agnum
Pä
fcbalem; heβ
i
am pri
mogeni
tam;*
££* decimam , p<?r' manus trhditum efli Pöfteä hsec aa- ·
dit dé volatilibus: fTODD- jiyCÖ* Ü'K
*jWT>
vi
Bi
mavöllig¬
eris non requirebat imp&fitionemi Ut hoec traftstlilit"
EUDOV. DE COMPIEGNE DE
VIEEinclytus
MAI-MONIDIS^ interpres: Öbférvavit-infuper
OUTRAv
MUS D v ipié ab his non1 alienus', reliquotunr etiånr
Rabbinorum inihifee-cum;
Måimonidccönfenfunvyne-que'
•S)
Mim
βKorban
tCäpi
Iffl.
t)} Di
bacrißc^
<4 -SS# ) O ( (g*gj
,que infen·;et «juidquam hiic
deprehenclii",
quoJ facris jlitte.iis repugnar tc.$. IV.
i-Jo?c licet msnifefta fm t, fuere tamen,
qui
prse-iter ficra a Maimonide enuniera-ta, ubi locum non in.
venerit manuum impofitio» ab hoc ritu pariter
exenv-tum velint cpiwn piacularem leprefi, Lev* X-iV. 12,
2j. k). Quonain autem fundaroento nitatur hee ex¬
ceptio.} nen perfpicimus facile , utpote contraria non
ioiiiiT) Rabbinorum do&rinac & traditionibuS, quibus
fua vides in hifce haud temere eft deroganda j verum
etjam ρrceilaηtifiimor um sevi noilri
Philologorum
fen-t.entias. Si A1AIMONIDEM heic confulueris, Mag'-fifcrorum fu® gentis Coryphaeum , in ηρ,Ή T, quoddam Talmudicas doélrinx compendium nobis exhibentem
?
ilie quidem aperte -docef, in tradhtu miO (h* clo 5 Cap. IV. §♦ 2, manus impofitas fuOe τ£ Qtp« le.
profi,
hcecfcribens:
yVtfB WDÜ/&H ftK *p VIKi 1D1D1 nntyp vt d^dqi nnbn vg poflhae ( ρ sracta fcilicet
agitatione) adducit lepro/i adpor»tam,
apprebenfas
.ambas
manus ejus inducit inatrium: quo fa clo illas leproius imponit tfii vidimae
&e. Quein quidem eile fenfum verborurn
Mairnonidis,
obfcurio.rum nonnihil ex fiylo gentis, nobis deelarantnotas marginales in rOTD r.DD R· JOSEPH. KARO
,
edit. Amßelod. slium licet' nobis fiilente JOΗ, Η.
ΟΤΗΟΝΕλ), fubilituenclo hic manus facerdotjs pro ma*
rJbus leprofi? prorfus allo fenfu, quam hasc e
MAi-MONIDE exhibuit LIGHTFOOTUS
μ),
cujus ta.liren meditation.es hic haud dubie5 non minus
quam ah.
κ) Vid. Di[fort.
de
Sacvific. üuddeorumUp
fal, habitam A:o ljpo.p. ηo. λ) lü
Lex. Rabbin
reo Rhu3 Ö ( ^3
aübl j erat expofiturus» OTHO,
pr&euniis
LIGHT-FOGTI veiiigia ubique fere
iegens. Sic
gcnuinara-nobisque faventem verfionem textus MAI MC) Ν ID.
precbet HENR. AINSWORTH Anglus ν) qui verba Rabbini hoc modo trsnsfert: After
this» he (the Frieri:)
brings the lepers TrefTpaiT offring unto the doore
r
snri he Frings in both bis hands into
the coorf, and
foyetk them upon the
(offring)
cetera. Exquibus^ ut-· cunque interpretensv patet evidenter, ex Rabbinorutt·
dodrina non refuiiTe huic
ieprofi iacro manus imρ
oh-tes. Neque eit quod credas e cerebro
Rabbini
hunc-ritum he:c prodiiile, com in facro texta !oc.
cir. nul¬ luni fit expreiium de fiDTD, fed
tantummorlo de "'ÖOJT,
in comm. ι χ ut & 21,. 24. Etenim valebit heic
canen
feermenenticus- generalis, uno poßto
non ubivis alterum
excliidiτ adeoque hic mentionem uniu? non redte ri¬
tum akerum negare
> licet heic* illüm fileat textus
fa-cer, aliunde ex parallells colligendum. Manuum in>
pofitionem
in pkcula-ri faerificio DCR-diclor
teque acubi exprefle mandaturv admittendam
eile ,· ex
analogia utriusquefaorincii fupra decläratum arbitramur.
Nee teniere ic! colligunt Interpre'es
ex Levir. V.. ft.
ubi vocabulurn rninnD
conjundam cum conftffiow
peccatorum manus impofitionem haud
ambigue Ulis fv-gnificare- videfur, ha ccrte confidenter prorfus
htec
verba expüciiit FAGiUS in annor,
ad loc. elf. ubi for*
mulam confeffionis, fub manuum
impofitib'ne"
fadarfi« juxta· exhibet,- qualerm tradidfere JudceorumMagiftri.-Rari ratione laudatus modo AINSWORTΗ in fuo
com-*
rnentario lenfum loci hujus expontt. Neqüe
aliter nofit'
LiGHTFOOTUM,.
JGH. LUNDiUS £) mundatibnemleproii. nobis.. deferibk. Sic & RELaNDUS
o),( ut
a--üos,
vY Irr Ahm: ad'£eüK XTV. if.ξ) Levitifcbe
Rrißertbum L II l c.pi>. <?), In aniiquit·, $.. Part; JTL
.6 (g£i>
)
o(
«S3?lios, tum antfqiiiorcs, tum recentiores tacearnus,
ma-nuum impofuionem heic omnino
requirentcs.
Quod
vero agitationis, Π'ΡΠΠpotiffimum in loco
facro
faéla
ftt mentio, id proeui dubio rnde
faélum,
quod
inob-lationibus privatorum hic
aélus
ho
fl
i
ds pro reatuhvro-β fuerit plane
peculiaris
& proprius,
nec prseterea ni-ii in falutnribus publkis mandatus.Levit. XXXII,
20.π) Quo ipfo tarnen manus
impofuionem,
ritui
illi
fub-jungendarn, nemo §ure
exciu
ferie
afacro hoc
leprofu
§♦
V.
Ad facrificia totius ccetus IfrSliticl jam
progre-dirnur, vifuri, quam
χείζο^εσία-ς
ritus cumillis
habue-rit communionem. Hacc ita didta fuere, quas univer-fo populo, ut
faerce cuidam
civirati,
lege
divina
in-juncla erant, quse a
j>erfona,,
reoriefentante
totum po-pulum,peragebantur, totius
ccetusnomine
; quorumdenique vis &
efficacia
ad
totumpopulum pertinebat
a).In his commemoratur evidenter inipofitio manuum cir¬
ca oblationem "Οη ρ
Vyn
"tö juvenci dere ignotac<efi,
f. piacularis
juvenei,
ssque acpiacularis
hirci,
Ty#
dicfti b), folenni expiationisdie
indeierta
emit-tendi, ^ny C'K T3 per vinan paratum,
tempefiive
pu¬ta huic negotio
deilinatum.
Nullis
quidem
publicis
,niii memoratis duabus viétimis, manus impoiitas
fui(-fe docet hifce MAIMONIDES c); ΓΤΉΓΟJ'«
>>y\
rbrvon
iw
nirroo twd\ifi
ιοίπ
-οίι
\hy
pDDiD p-nruon fontiftw
imo'ryn
na;nOTO'» pw i:»:n r.m 'Lo ns?n nin
filoη
imtonebantuY
nmnusbo/liis
publicis,
exceptis
n)
Obfervante
Ikenio in
Hebr,
XIII.
38■
Φ-
aOH.
GOTLOh.
CARPZOV. de Sacrif.
Sett.
III.
§-3;
o)
Vid. OUTRAM.
de Sacrif.
c.,
XIV.
) o ( '7
dualus,
emittendo ,£5*
jumeneo properigm-rantiam. ///x enim manus
imponebant
vin ex Senatutres. 5^/» duabus tantum boßiis
publicis
imponi ma*tius, a Mofe Magifiro noftro tradttum
eß.
Verum utipfemet fatetur in verbis ultimis, fuam hane
do&ri-nam ex lege Mofaica, facris literis comprehenfa, non
effe hauflam, fed ex n£ ΓΠ1Π, h- e. majorum
tradftionibus; ita nec mirum, fidem ejus heic vacil-laiTe, diiTentientibus aliis ejusdem gentis do&oribus,
attentius peniitantibus eultum publicum, tempore He-zekise regis commemoratum, quum facra publici
cul-tus, regnante patre Achazo negledla, ritusque co* lendi Deum genuinos rex denuo revocaturus, inter
reliqua facrificia , quibus luflraretur regnum &
fandtua-rium , feptem eriam adduxit arietes piaculares: hifee
viélhnis, publico ccetus nomine oblatis, manus
impo-iitas fuiiTe evidenter iacra reitatur hiiloria d), Hine addudli funt aiii Rabbinorum, ut in omnibus vidlimis
publicis piacularibus, quorum fanguis in fandtuariuro
inferendus eilet, manuum impofitionem fadlam
cen-feant$ negent vero, teile OUTRAMO e), omnfes,
ri-tum hunc ad alia publica facra , praeter piacularia
per-tinuiile;
prasfertiin
cum non aliis quam ejusmodi pia¬cularibus ritum huncce ädiigr.et S. Scriptura. Quin & vidlitnis reliquis, Regis HEZEKLi juiTu turn immola¬
ris, feptem fcilicet juvencis, feptem arietibus, & fe¬
ptem agnis cum adhibita non legatur impofttio manus, quse
expreilis
verbisfeptem hircis
piacularibus additur,haud temere collegeris , illa accenfenda efie
holocau-ilis & pacificis coetus , quorum mentio fadta in
com-mate j i ejusdem capitis citati , neque extendendum
hunc ritum ad alia praeter facra piacularia fola. FuiiTe
C hane
ι3
<£)
oi
S&U
hane fententiam R. SIMEONIS, ex libro Siphra ob* fervavit OUTRAMUS loc, cit. & pofl eum ADR. HE¬ LAND. in hifce accuratiilimus, in Antiquit. Sacris Part.
III. c. I. §. 16. Exiis, quoe
adda&a
funr, faciie
quivi$
inielliget, ritum
impofirionis
manuumfolis
animalibus
vivis fuiile adhibitum; de rebus vero inanimatis Deo
oblatis, ucpote pri
mi
tiisfrugum, vi
ηo, ole
o,ceteris,
nullurn ejusmodi prseceptum
exftat.
Summo
quidera
Sacerdoti id honoris datum fuiiTe, ut vi&jmarummem-bris , manus imponeret proxime» antequam
in
ignem
conjicerentur ,
tradit MAIMONIDES,
haec
fcribeps/):
Summus Pontifcx illa vi&imarum membra
projiciebat
in ignem,poßqnam
manusUlis
impoßevat.
Qui
(i
vo-luijjet manus tantum imponeret,
cß
aliis
in
ignem
projicienda daret, mox
fubjungit
.*victime
membris
im--ponere manus ,
Summ
Sacerdoti
uni
honoris canjja
tri-butttm. Nam in folis animatis omnino
locwn
habet
ma-rmwn
impoßtio,
QuamRabbin!
narrationemundecum-que
hauitam, in
lege
Mofaica
haud faciie confpicuam,
adeoque ab
inftituto
noftro
remotiorem
,fuo
au&ori
probandam relinquimus.
$. VI.
Froximum efl, ut paucis difpiciämus, quinam
de-buerint rituni hunc obire. Id vero cuivis eo chrius
pater* quo
dilucidius
praecepfumeft,
ut
fuae ipfius
vi-&im# iute cujusque manus aptarent-ur.
Qua
lege
e3U-tum exiftimatur , ne alius vice
alterius fungeretur;
fed
quisque ,
quod
fuarum
e/Tet partium,
hac
in
reipfe
praeitaret, ut habent
verba
libri
Siphra,
abfOUTRA-MO a) allegata: ΪΓΤί?^ T VT T
«V
IT7&01
VWK Ύ IT & imponet quisque manitmjuani,
nonma*
f) De apparatit
Tempil
ς.V,
artic.
XIV,
<f&3)
)
o(
<&3t2>manum fervi/ui; manum (uamr non manum vicarii fui>
manumjuam,non jminumuxoris.juå\ Ncque ab bis
difien-tit MAIMONIDES /;); Nani quod eil in lege ,
Po-net manumfuam , id ipfo interprete , éxcludifc manum
uxoris, manum fervi & manum procuratoris. Sin
au-tern vita defunélus, poil fe reliquerit vi&imam, dum
in vivis efiet, iacris deilinatam, ob intervenientem
morbum Ve! mortem nondum tarnen immolatam (im-molari autemdebuit, ut communiter credebatur , quia
nuncupata erat) haeres, ut vult MAIMONIDES c),eanv
offerret, manusque imponeret ejus libamina
fubmini-(Iraturus. Cum vero ejusmodi nuncupata vi&ima
ne-quaquam, etiam ex menteJudasorum, valeret pro mor-tuo, ut aliqua ratione illum expiaret , vél ipfi ne
tantil-lum quidem prodeiTet; cuivis patet, hxredeni non pr® «
mortuo, fed potius pro fe immoiaturum, neque adeo vicariam impoiitionem illam adhibendam. Sed hsec tamquam parum convenientia
miffa
facimus, a^que aeilla, quce idern audlor tradit, mulieres, natu minores,
alienigenas,
fervos, furdos,
c^cos & fatuos a χεψ$ε-clocs ritu arceri, adukos omnes ex fatulfraélis Oriundoseeteroquin admittens. Sed, quoe didla funt de cujus-vis manus
impoiitione,
illa toti ccetui, piacularia Offe¬rent! minirne convenire facile patet, cum üngulis ad
ritum hunc admittendls nec locus, nec tempus in
tan-ta multitudine fuffieeret. Idcirco vicaria adhiberi
de-buit
χείξ&εσία
, quum pro tota congregationeIfraelis
faera fierent. Suftinuerunt Seniores populi vices, cumjuvencus
piacularis
totius ccetusimmolare
tur: OpT IDDDInim nan tc^n
by
σπ'Τ na myn,ψ
imponent
iaiicres ccetus manus fuas capiti Uhus juvenci coram
pfe-bova d): tres quidem,
ii
MAIMONIDI e) credimusC 2 ve
I)
Man/ekorban
c.HT.
art.XIIL
c)
L>
C. art.IX
®S2?
)
©(
ε»vel quinque, ut
tradit R.
JUDA
in
libroSiphra
c.6.;
vel etiam duodecim, obfervante OUTRAMO /) exJONATHANIS Targum ad Levit. 4: 15., totidern fcilicet qiiot erant
tribus
Ifraélis,
id
quod
verofimilius
videtur: licet parumintereife
dixeris, plures ne anpauciores
perfonam
populi heic
fuftinuerint.
Ad divi¬
num mandatum hirco in deferta loca emittendo manus
imponebat
folus
Sacerdos
Summus
g)die
ίλκσμω\; noηfirnplici eo
die
defun&us
χείξο&εσία
, utpote tumuni-verfi ccetus Ifraélitici nomine, tum fuo
ipfius,
pro fuis & domus fuae, omniumfcilicet Sacerdotum
&Levita-rum peccatis rem
facram
facturus,
antequam populipeccata
facrificiis rite
expiare
pcflet
h).
Singulare
vi¬
detur, quod
Pontifex Maximus
hirco
indeferta
emit¬tendo utramque manum adaptare jubetun [intf "JCD1
•pyWfl tfiWl
bV
XV YW ΠΚ& nitetur Aaron
ambabus
wanibus/uis fuper caputbirci
illius
i); cum tarnenpri-vato, manum admoturo
conftanter
unius , ( Π* "JODI )injungatur
impofitio. Qua
ex re interJudtaorum do¬
lores enata eft controverfia , num privati quoque
am-bas adhibuerint manus, an folum alterutram ? Neque
defunt, qui in utramque
abierint
partem. Targumjo-NATHANIS unam tantum, ut obfervavit JOH. HENR.
OTHO in fuo Lexico Rabbinico Å), cum S.
fcri-ptura unam tantum
in
facrificiis
privatorum
comme« moret, iatis convenienter, eamque dextram vultim-pofitam fuiffe.
Alii
interea
pugnant proimpofitione
utriusque,
quafi,
uniusmentione
condanter
fatta,
perenallagen
quandam
ambae
nihilominus
intelligendse
fint;
ar-De
Jacrific.
Juå.
L L
c.XV.
$.VIL
g)
Le-vit, XVL ii.
b)
Vide/is Maim. de Jolenni
expiati»-num diec. II. i) Levit. XVL ti.
k)
Subtit.
€SS> ) o ( tyg?
argumento
fortaiTe inde
dedu&o,
quod
qtiemadmo-dum Mofes , per
χείξο^εσίαν,
fuiipiius
loco Jofuamb-fraélitis prsefefturus,
ambas
ipfi
aptaverit VI' ΓϊΝ "pD'1\fyy
& mpojuit manusjuas
/uperillum
Num.
XXVil.
v. 23. cum tarnen prasceptum
divinum
v. 18. fPODIpVy
"|T ΓΚ& impones
manum tuamUli, Jofuse,
enal-läge numeri fingularis proplurali
fatis
manifefta
,u-nius tantum meminerit.
§.
VIT.
Loc*js ubi minus
imponebantur,
idem
erat atlocus madlationis N'TIHDD
0*3)
alias annulovumdi&us,
ab infixis ibi annulis, quibus alligabantur vi&imae ibi
conftitutie, proxime antequam caederentur. Rödern e-tiim loco9 teile Maimonide «) , quo fiebat manuum
impofitie,
jugulabatur
animal,
ξβ
impoßtionem
continuo
je-quebatur
jugulatio.
Ita autem dirigeredebftit
manusfacrificaturus, ut, facie ad occidentem verfa,
precan-tis ritu fanétuariuin refpiceret.
XstgcSeo-icc
enim hasc,ut alias fere femper, in
facrificiis
annexashabuit
pre·ces; quae
fjne
ejusmodi corporisfitu
noncenfebantur
ri¬te fundi 5 ideoque Judseis fupplici prece Deum
invocan-tibus religiofe fuit cbiervandus. Hoitise ita
conftitu-tse capiti quum
oblaturus
manumadinoveret
>flrmil
iua confitebatur peccata, facie oculisque
occidentem
ver-fus diredlis, 8c adprecabaturfibi
gratuitam eorumre-miflionem. Sub ipfa rycO tum peccatorum
confeßio-nem , tum deprecationem
iuiiTe peradam
,credere
con-venit. Etenim eacjem illa lex, quoe vidimx mox ma-dandae capiti manus
ofiferentis
imponijuffit
,haud dubie hoc ipfo preces aliquas, quibus vi&ima
illa facranda efTet, tacife juffifTe cenfetur. Ita quidem
fcite arimodum judicat
OUTRaMUS
, prseeuntemfibi-q«e
que
cb&rentientem
allegans
AARONEM REN CHAJIM
hsec docenteni : PDTÖHtßf HD'CO j'K Ί"Ν fW QpD3
nnmnV
Ν'Πtibi
tioneft
peccatorumconfrjjio,
ibi'
wc·»imfofttio
manuum, fwi» manuumimpofitio ad
cou-feßimem
perΐinet.Neque
enim
credere fös
eft,
rau-tam hane fuifle ceremoniam, cui nulia explicata
junge-rentur verba; quin potius
pYo
conditione
atque varie·täte facrificii diverfam fuifTe & confefiionem & precan-di iormulam , quemadmodum id teftatur
MAIMONI-DES y), qui, inquit, manum
imponebat,
confiftebat
in
Oriente,
fic,
utccciäemem refpiceret,
poßtisqne
tnterhoßi'6 cornua
manibus
peccataconfitebatur,
nempefu*
per
boflia
pro
peccato,
peecata,
ς$ fuper
koftia
pro
de*
lith,
de
iicl
a; jttperbolocaufto
cotifirebätur
violata
pr<z-cepta
vetantia,
in
jubentia dißohuntur.
Exi-init ver o peccatorum
confefiionem
a viélimispaciricis,
& loco ejus debitas Deo laudes dicendasfuhftituit:
Π3Ϊ ^3"» 101«
cbwn
ty
ΓΠΙΠΟ uw^
ΠΚΎ1 fententia Juper-paciftcts
nihil confitendum,
/jjy.
vmus erat äicendus Un de fat maniFefte elucet, quamtumeunque
circa
ritus iacros
eorurrquefcopum
genuinum
csecutiant
Rabbini,
eos tamenheie
agnovif-fe,
confeifionem
peccatorumcirca
viétirnas
piaculares,
atqueadeo
deprecationem
eorum unacum manuumim-poiitione
neceiTariam
iuifle.
Verbis
expreflis
id ipfum
teftatur Rabbinorum acutiflimus ABARBENEL in com·
rnent. ad Lev. XVI. TT! Π*Π ηΚΒΠ fv ΠίΓ3,
03Ί3Π3 docuerunt japientes
nofiri
ρ. m. omnijacrificio
pro peccato
culpae
confeffionem
neeeßarto
eäi
debuiße.
Nee minus evidenter idem conbrmat fsepius nobis
ci-tatus MAIMONIDES ε), cujus verba, ab
OUTRAMO
latine reddita, hic attuliife iufficiat: ViΕimarum pro
Kit? )o
(
itpeccato noxave
Domini,
quotempore
de culpis
incogi-tato, out
cogitato
faftis facnficant, nifi
pocnitenttarn
agant
Ö
peccatorumconfeßionem
difertii
rerbis
conce-piam c
dant,
facrißciis
fuis
nonpurgantur
$diSum
e*nim e(i (Lev. V. f.) & confitehitur in quo peccavit.
Ejcsmodi
confeiFionurn formulas
varias
exhibent
Ju-dfeorum Magiiiri vel pcenitentiumquorumlibet
firie
vidlima oblata, vel cujusvis hominis, quum reusipfe-met fuam filierethoftiam, vel fummi facerdotis, quum
juvencum
pi3culareni die expiationis
offerret,
pari-terque fuce & totius
familiae
Aaronicae
peccataconfi-teretur5 quas
quidem
fingulas
eMifchna, vel
MAI-MON1DE, vel
aliunde colleélas
filtit
OUTRAMUS,
loc. cit. Nobis illas recenfere ac defcribere cum
impe-rata brevitas non permittat, fufficiat forte unicam tan-tum exhibuiife, eamque infticuto noilro paulo
propio-rem. ER illa, quam pvivotus quisque , manibus
po-fitis fuper caput
.vldblmse, hifce verbis
pronunciaiTe
traditur : -pl *pVWy
VflWfc W? ΥίΝΕΠ
Π3Κ
VPfcD Hfl Γ'3*$Π3 Wini Objecro, Domine, peccavi, deliqm).,
rebellavboc
ξ£
iUuä
feci:
recenfebat
peccata,quaecnnque
commiferat,
adeo
utverba
illa
hoc
&
i/-lud
feci\
non pertineantad
formulam
ipfamj fed
im-pleant locum ,
qui
recenflonem
peccatorumcontine-ret) nunc autem fxnisenttarn aqo,
fitque kcec
expiatio
mea. Ab hac formula non multum differt alia, a pce· nitente quovis
fme vi&ima
,adeoque
fine
χέ/ξο&εσίού
edi foli?a, quamboc modo
exhibef
idem
MÄIMONI-des. n-n
"pi
rw
βρπ π:«
n? itö ητπ τκ
Ghify
»r-yos W3i vcroOb
feero Domine, peccavi ,déltqui
,rebellavt,
hoc
&
iUud
fe-ri fenumersbat peccata) nunc mei me
jafti
p&nitetpu>detque> neque unquam
herum ad id
revenar.Ob
laul-«4
)
o ( Si®.mulfam utriusque precis convenientiam duas has pro
/ una eademque habet GROT1US
£),
nec minus hancfquam illam circa
vi&tmas
piaculares ufurpatam fuiile eénfuitj quod tarnen OUTRAMO *j) aliter vifum ftiit,qui eas a
fe
invicem probe diftinguendas monuit.Ne-que enim prior
illa
absque vidinia, nec absqueim-pofitione
manuum recitabatur, ut fatis fuperque in-liuunt verba ifta, YnfcD ΠΪ1fit
que bac expiatio mea 5 quse aperte monflrant vidtimam manui imponentisfub-je&am: cujusmodi nihil fibi annexum habuit altera,
eum in hac defint verba vi&imam indicantia, jarn mo¬ do allata: quae adeo, ut alia filentio prsetereamus
*
manifeftam exhibent formularum' difTerentiain.
§. VIII.
Ex ils quas addu&a funt patet evidenter,
de-buiffe peccatores in facriiiciorum aélu ar que manus
im-pofitione
imprimis, nonmodo
recordari culpa: iu£e,fed & pcenarum, quas promeruerant: immo agnofcere Dei
φιλκν$ξωπ!κν,
qui pro immenfa bonitate fua idpraeftiterit,
ut animalia,*χεΐξο$εσΙοι
rite pera&a ,ido-nea redderentur ad cxpiandam ofrerentium culpam.
Quje quidem cogitatio, faitem cum fanior adhuc ef-fet Synagoga, non potuit non eos deducere ad piaro meditationem Proteuangelii de femine mulieris
contri-turo caput ferpentis a), C confiderationem Mefliae, cu¬
jus typi erant
facrificia
omnia, pcenam mortis pro mundi peccatis aliquando luituri· Neque enim ambi-gerefas
eil,
quinolim,
quando purior Judseis effetreligio, clarius etiam innotuerit faciificii ChriRi
mediatorii confideratio; utpote cum hrec univerise do-ilrinae revelatae fumma fuerit atque fcopus, noville ,
quornodo velit
Deus inpromiRb
Meffia ejusquemeri-to
<,) Ad Levit. y. * r\) L r.
XL
a ) Gen· III : Jj.©a> ) o c *5
to cum hornine peccatore in gratiam
redire.
Hinc
fl-deles atque
religiofi
homines ejus sevi
haud dubie
in«
teliexerunt, longe fublimiori quam
bruti
animalis
virtute
a peccatis
fe
rrundari>
ututrecentiores
Judsei
ejusmo·
di nihil in formulis precum
&
confeflionurn editis
ex«' hibuerinf· Prafe&omyfterium translationis
peccatorumgeneris humani in
Chriflum
vadem
noftrum
&
ho-ftiam perfe&am ? ritu
illo
^siqcSiélcts
in
Vet.
Teft.
9«perte fuit
praefiguratum
> ufpote cumfandliilimse
illl
viélimse totius generis humani peccata
fingula
acu-niverfa irnpofita fuerint, eique imputata, atque
csede
& morte ejus expiata ? ut
generi
humano
Talus &
re*demtio pararetur.
Huc
tenduht
haud dubie
verba Pro«
phetse Efaiae,
formam
Meffiae
ignominiofam
atque
defpe«
&am delineantis :
oVaD
U0X3D WJ Κ)Π ΙΤ^Πmor-bos aoflros ipfe per
tull
t,&
dolores
voflros
bajulavlt
b)*
Quae quidem
MATTHÄUS idem
argumentumtra&anS
fic transfert: rås daBsvsiocs ημών
ελωβζ,
x&j
rås
vccüsΐβοίςασεν c); eodemque pertinént
illa Petri
d)l
rus ec~μοίξτία,ς ημών
dv
ifveytcev sv reo σωμαπ uvr&Ιττί
ropvÅcV
peccata
notlra,
taraquam onusgraviilimum,
tiuit
f
portavitin
corporefuo
fuperlignuin
\&
quaefunt
ejus
generisditffca
plurima
?ad
ritum
Jmpofitionis
manuum^
vi&imisfaåaeinTeftam. Veteri, fat
perfpicue
alludentia:
quse tarnen
ut&
reliqua
ad
officium Meflise
fpediantia^
fed a noftro inftituto remotiora, aecuratiusnobfe
declarat S. Theologia.
Nobis
inpratfens
fufficiat
, cete*>moniam hane, ut fypum
rnyfleri»
Jonge
fublimioriS*
pro
modulo ingenii
temporisque
ratione
breviter
leviterque
ha&enus
delineaviffe.
t)
EfUti.
4*c)
C
VIII
/7-d)
I
ΕρΛΙϊ*
& D. G,
*
Clariffimi
D:no
CANDIDATO,
SIGFRIDO
ODELIN.
*
V
ipiitula
rauciiono
rupifle
filentia
„cantu.
Mavult, officii
quam
non/meminifle
decentis»
Gratulor
ingenii
dotcs,
Pratceptor amande,
Et
Tibi,
quos
pulcre
finis,
Odeune,
labo-res.
-' - ■
■*+ \ · ·_ .
Profpera
fint,
vovco,
cait«
Tibi prarmia
Daphnes,
·.
Qu«
meruere
diu cult«
documcnta
Mi·
nerv«. 'tta