• No results found

Dissertatio philologica, [semikat jadajjim al haz - zebahim] seu impositionem manuum in sacrificiis factam leviter adumbrans, quam consent. & adprob. ampliss. ord. philos. in regia acad. Upsal. præside ... Andrea Boberg ... pro gradu publice examinandam s

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio philologica, [semikat jadajjim al haz - zebahim] seu impositionem manuum in sacrificiis factam leviter adumbrans, quam consent. & adprob. ampliss. ord. philos. in regia acad. Upsal. præside ... Andrea Boberg ... pro gradu publice examinandam s"

Copied!
26
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

GG.-nrp Dca

DISSERTATIO

PHILOLOGICAi

οτατπ

hv

rat»

SEU

IMPOSITIONEM

MANUUM

Μ

SACK1F1CUS

FACTAM

leviter

adumbrans,

QUAM CONSFNT. <5 ADPROB.

ORD.PHILOS.

IN REGIA ACAD UPSAL.

PRjESIDE

VI

ROCELEBER

Dn.

ANDREA

BOBERG,

L.

L

O.

O.

PROFESS.

REG,

&

ORD.

PRO GRADU

PUBLICE EXAMINANDAM

SISTIT

SIGFRID

0DELIN,

LAUR.

SMOLANDUS,

in

AUDITORiO

car.MAJ.

Ad

D.^xv'MAJI

AN. MDCCLII. Η. Α. M. S. UPSA LI/E

(2)

VIRO ΝΟΕΊLT SSIMO,

PR

CTO

ΕF Ε

Rei Venatori«

Supremo,

Dn.

sigfrido

br

ANFING,

ΡΑΊϋΟΝΟ

MAGNO.

D\

Sim

veniam

Tua

facilis,

non veritus

quod

prsefixiiTe libello

Nomina clara meo.

Iftud, Msecenas »

cupkio

concede clientl

,

Qui laete grernio

vult

recalere

Tuo.

De quo quid

dubifem

?

Magni quia

fadta Parentis

Exprimis, & cujus non

morietur

honos.'

Isterras placida durn

liquit

morte

beatus

-

-Lugebant

Mufse

jam

fua

fata

pise:

Nato fed

fupereit

nunc viva

Parentis imago,

Gratia, quae cunélis

femper

amata

bonis:

Par ftudium, pietas,

ardor,

prudentia Patris,

Optatum

columen

Pieridumque

decus.

Hinc cape, qux pauper nunc

profert

nofter

ageIlusT

Et Tibi pro meritis quae

dat

egena manus.

Neftoreos vivas felix, Patrone, per annos Jamque Tui pariter,

fupplice

voce precor.

Sic nimium Iaetor: mea fpes atque ara

falutis

Te viVente, manet, Teque vigente, viret.

NOBILISSIMI

NOMINIS

TUI

devotu? eultor

(3)

D. D. $. I.

Ituum facrificalium adparatum, qui

ad rationis trutinam examinave¬

rit, vix quidquam, quod cum

natura humana nexumhabeat

ne-ceiTarium, ut hunc lege naturall

praeceptum credat, in illo de-prehendet. Quis enim

vifiima-rum macfatione,

adiperfione

Jan-guinis, pellium detra&ione, projectionc, feparatione

adi-putn, falitwa, projectione iive dijpofitione fuper

altare,

oblatione,

elevatione, agitatione

éf

mamum impofitione

Deurn placari riteque coli

fibi

perivaderet, nulla re ve« latione divina colluftratus ?

αν&ξοτπος

(du-cem & magiiiram folam naturam fequens^ s

δέχεται

τα τϊϊ πνεύματος tS α). Ne tantil/um quidem cogitare valet de fcopo genuino illorum rituum , qui, ceque ac

facrificia ipfa, rerum

fpiritualium

erant figur» &

um-br», Chriftum & gratiam per illum impetrandam ad-umbrantes. Ratio enim fibi reliéta dum typum, qvem facrificia exhibuerunt, verum Mefliam plane ignoratj neque in illo

ftudio

rite

verfari poteft,

ut aditum

fi¬

bi ad Deum hoc modo patefaciat5 certe absque

reve-A 2

(4)

4 ms? ) o c ms

latione & divino rnandato cultum iilum, verum Μef-

-fiam adumbrantem, homines primi facrifici by

adhibe-re neutiquam potuerunt c), Tantum abeft , ut Jud.ei

fuos riius gentibus aliis, nominatim /Egyptiis

debue-rint , id quod JOH. MARSHAMUS d) Eqties auratus,

Anglus, & eandem cum illo inflans tibiam JO IT

SFENCERUS e), Theologus itidem Anglus, Viri

cete-roquin dodliffimi, magno, fed parum ielici conatu» 1

i-terato orbi perfvadere voluerunt > ut potius ccelitus

datos & idololatrise AEgyptiorum plane acceperint

op-poiitos.

Eienim,

Qui fieri potuit, ut Dens Ifraéiitis

prseciperet ceremonias, vel in fuum culturn

transmif-teret, quas feveris legibus eüminatas voluit

?

"o.-i rwyosi wyn

ra oroar1 ntrx cnso

χ·? οπτρπαι wyn t·?1? πό& ton« nod dn vm

fecundum opus terrae /Egypti, in qua

habitaviβ

is, nen facietis; & Jecundum terrae: Canaanisy quo Ego Jum ad

-dinens vos, nun facietis, &f in

fint

utis eorum non

am-Inhabilis /). Ut vero alios ritus, ita & mannum im*

po[itionemy Judaei rem facram fadiuri, Divino oracuio

admoniti, adhibuerunt. Erat is adlus religiofus, quo offerens ad oftium fandtuarii, f. ad aram conilitutus vi-£timae capiti manum

imponebat, &

confefiionem

fuo-rum

b)

Gen. IV? j 4* c) Qui aäeo %ξγ\ματκτμω

in-Troducius, ante legem per Mofen åatam, a pia Abelis·

pofteritate,

ad nepotes transmifius fancteque

confervatus-efl. Licet non diffitendum ßt, quin profant homines

in-ftin&u

Diaboli, firniß Dei, nimis, quod

dolendum,

ma¬

tare eultwn hunc, de vera ccclefia haufium, Joede ton·

taminarmt & mifere varieque immutarint.

d) In Canone Cbronieo imprimts ad fec* IX* de

emto Ebraårwn p. r^ß-,

e) Differt. de URIM& ΊΟΜΜΙΜ f. IV.(ett. 7,

f) Lev* XVIII* v. 3* eonf% v. 4*

(5)

sas? > o (

rum peccatcrim, una cum

fupplici

prece,

pro venia

eorum iiupetranda, devcta mente edebat. Ritum hunc

in vario facrificiorum gene re s. litterae non modo fe·

vere inculcant, verum & ita alicubi explicant,

ut hoc

ipfo in viéhmam offertns peccata fua transmitteret r

quce fub ipfo γβΐξί&εσΐκς aélu corfiteretur g), Ecquis

autern

noftrum,

luce N. Teflamenti coliuftratus

, non

perfpicit, eo ipfo aperte prtefiguratum fuiffe Mtffiam

cum fuo facrificio pro nobis oblato b)} Anne

vero

credere fas e/l, Deum ex facris Gentilium ejusmodi

quidquam in fuurn cultum tranfcribere voluifle, ma·

nuumque impofiticnem ab iis effe mutuatum, eamque

ab eorum fordibus atque

quisquiliis felegiffe, cum

a-fioqui facris non ni/i puris, atque ab omni labis ad·

miftione inmunibts, deltéletur? Neque ratio humana

hunc ritum, qui tantum jryfterium defignavit,

unquain

intioduxit, uipot^ cum rem Icnge fupra captum ipfius pofitam adumbraverit. Neque ullo confilio hominum

eft irihtutus, veluti eum p' fteä probaverit Deus;

nam-que illi femper ejusmodi

ί&ελ&ξψτγ.είΜ

fuit invifa. No·

tatu funt digna, qua? de hoc ritu fuppeditatnobis PETR.

JUF1FU /'), celebris Reformatee Ecclefise Theologus

: II γ avoit, inquit, une ceremonie importante 8?

con-iiderable, dans ks iaerifices de Juifc, que j*e ne

trou-ve point dans ceux de Paiens. C3 eil qu'entre !e Juifs,

avant qifon egorgeat la viékme, celui qui la

prefen-toit π ettoit fa main fur la féte de l'animal, &

con-f ffoit ks pethez , en difant &c. Videtur

quideip JOH·

3D LHERRUS A) aliquid ejusmodi deprehendiffe in få-'

ciis etiam eentihum, eique fufpicioni faventem

qtioque

ciiat BRENT1VM; fed ritus di erfflimos ibi enarra«

tos accuratius perpendens quilibef, facile perfpicit, effe

pror-g) Levit. XVI. 2Λ. 22. b) Ehr. X: 12. i) Hu

ßoir,

de (icgm, \ulty Ρ. IV. c, XI. p. 8ou

K1

ti/fi

.

(6)

6 &Ä» ) o C

S&Xåfl

prorfus

difcrepantes,

nec

illis

quidquam

cum

his

com¬

mune. Unde &eorundem mentionem faciens JURIEU,

in lococit. plane

alienos

cenfuit

a

facris Juiaeorum.

Obfervarunt ideirco Judxi

χείξο^εσιαν

in

faerificiis

a-nimo devoto, tamquam

fibi

a Deo

graviilimis

de

cauf-iis demandatam. Ceterum hifce diutius inhaerere

in-iiituti ratio prohibet, neque enim

adlum

agere

lubetj

poftquam

HERMAN.

WiTSIUS

l)

eeregio fuo

opere» quod

MARSHAMO &

SPENCERÖ

oppofuit, nobis

heic fecit otium. Neque ncftrurn

eft

de origlne

fa-crificioruai & rituum multa difquirere, vel varias va-riorum fuper hac re iententias

adferre,

cum

inträ

ri»

tus unius, quem titulus

diiTertationis

exhibet,

lirnites

& coniiderationem noftra qualiscunque fuas vires

ex-periri

ftudet

opera: quam

Tuae

B.L.

cenfurae benigne

(ubmittimus, Tuam humanitatem ac

benevolentiam

h\k

ice

noftris conatibus etiam atque etiam

nobis

expe-^entes.

£

IL·

Manuum impofitionem, quam fröns diiTertatio¬ nis noftrse vocabulis D^p exprimit , addita

de-terminatio ο'ΓΟΤΠ by in Jacrificiis, fatis, quod

puta-mus , diftinguit a quaoumque alia, cujus in facris

iit-teris fit mentio. Reftridtio autem hsec eo magis nobis

neceffaria eil vifa, quo isepius

impofitio

manuum etiam

in aliis negotiis commemoratur m).

Vocab.

WDD ,

quod

/) In /Egyptiacis p. 2$i. jeq.

eäit.

Herborn.

Naffov.

tf)) Primusτ quem exhibet S. ki

flor

ia,

χείξοΒε-clccs äEius,

peragebatur

ab

Ifraele

, qui

byü

VY ΓΚ prudenter ita direxit manus fuas, ut nepotum Inorum Menaffis &

Epbraimi capitibus,

poneudo

dex-tram verfut finißram, tllam minori, hane vero prime·

(7)

bentdiUio-) o ( CgftS' 7

quod adhibuimus, cum T jun&um^in ftatu regiminte

f ηyoa

nem. Gene/. 48: 14

1 IS- Non

abßmili

etiom fine> Jub

N. Foederis initiis, Chnßo, teßeMarco c.X:y

πξοσ-εφεςον

Ttotiifö,

(f. ut Lucas

habet

τα

βξέφη)

obtule-nww pueros , fr« αφεται αυτών, h f., z// reddit Matthä¬

us C. XIX. ν♦ /^. , fr« rocV χείρας

επι^η

αυτόϊς και

ευ

ζήτα

f, zzr, una cum manuum

impoStione,

ipiis

be-ne precaretur. £)z// quidem infantibus, cum manuum

impofitione, foz/f precandi ritus, poft fata ficobi a

Jud&is religioie

confervatus5 zzr ad eos, ^zz/

/^tz-Elimonia ceterispr

(Cβ

are crederentur, liberos deferrent

precibus

Deo

commendandos per

impoßtionem

manuum, z/r

obfervat Fagius ad Gen. 481 20. Sotenniorisautem

χει-fo&etriccs exemplum juβ11 divino edidit Mofes, zfz//

fuit manus ffofufi, illum loco jui tjraelitis prtefeElurus. Νum. 27 ϊ 2j Deuter. 34: q. Cui

Mofis

affui con[vetuv

impomndi manus tis, #/// munus atiquod gra-vius & dignius capeßerent, juos

debere

natales, commu· niter centetur, z/r fic impofitio manuum initiationem

& inaiigurationem in munus deßgnaret. Sic Jfr(Flitte απτ ηκ 5ΝΊΕΓ Ή DÖD impofuere manus fuas Levitis /77 horum inaugurattone. Num. VliL* 10.

Ad quem fudfiorum initiationis ritum

ecclefiafiicum

for-te rcjpicientes Apoftoli, zztf/z 7/zedö Ulis, quos

prafice*

rent admim(Irandis neceffitatibus fuis , lukbmav τds χεΡ

qas\ AElor. VI: v. 6.

impofuerunt

manus;

(ed

& eo-dem ritu minißros eccleßia crearunt, (. adpr&dicationem

EvangeJii

&

adminißrationem

(atramentorum

admife-runt.

jQz*z?

772 rf

Paulus

cavet

Umotheo

Ep

I.

c. f. it-

χΑξατ

ταχέως

μv\L·)

Ιπιτ&εναι,

ut magna cum

circumtpeEltone

9

fna in ordinandis eccteßee minißris uteretur

poteßate.

Singulare vero id fuit, quod dona

Sp. SanElt

in

ectiefst

N. Teßamenti

plantanda

conferrentur

jola χεψΒεσίας

ο*

(8)

s .

)o(

1

O^T nonniii Rabbinis

ufitatfrm,

a verbo

defcenditj quod in facris litteris praeter seneralem in-tumbendi fenfum, quem nonnulli lexicographi ftatuunt,

notat inniti alicui rei, & quidem cum

pondere,

utpote

baculo, n) ne quis Iabaturj & quoties annexum

habet

vocabulum T, & de ritu

impoiitionis

manuum

adhibe*

tur, inniti mann, vel eam

alicui

imponere.

Atque

hinc nonien ΓΟΌ0 etiam abfolute poiitum Judaeorum Magiftris

impoßtionem

manuum

iignificat,

& quidem

cum

nifu & inteniione quadarn virium

fadlam

iic

enim

Rab-bini vi^imis adpJicatas fuifife manus volunt, ut id

fie-ret Π0 *722 ; omni rohere, fcu toto nifu incumbentis% Quorium etiam

haud

dubie

refpexit TREMELLIUS

,

quum

jnedendi

morbis,

qui

erant

incurabiles. Qiiod quidem

xlonum

fananåi,

ut

χείξ&εσίνι

c

onf

er

eh

atur,

ita

cS eadem

-exercebatur. Miracuhfum ejusmodi fanationis genus,

Lttiamfi fub vet ert

foedere,

ex

querelis

Na

ama¬

nis ,

qui

cogitabat Elt/aum

manuum

impeßtio-ne fanaturum

iepram

2.

Reg.

V.

//., 110η

plane

inuß-tatum fuijje confiat;

id

tarnen

dilucidius

multis

in

locts

lo-quitur

N.

Teßamenti

pagina.

De

bis

autem manuum

im-poßtionis

fpeciebus,

éeque ac

illa,

quam

Juper

reos

tefles

adbibucrunt,

Lev. XXIV.14. ij.

videfis

Johatu

Braunium

in

JeleBis facris

Libr.

VExercitat. V► Grat. V.

de

ma¬

nuum

impofitione.

Adde,

fi

placet, Job.

Henri

c.

Hei-deggerum

paulo

fuccinSius de eadem

re

dißerentem

in

Hiftor.

Patriarch.

lom.JI.exercit.

XXII.

§.16.

n) Quo

fenßi

co\ßruitur

cum

paniculaSy

ußtr-fatur

de

Simfone,

columnis templi

Dagonis

gråvit

er

in¬

nixi, ut tomter et, Jud.XVLv.2p. jen/uvero morali¬

piis,

qui

tota mentis

fiäucia

Deo

ceurupi

ö'

petrß fu* iunituntur. Efalm, LXl. 6. vid. Stockii

Clav.

(9)

f£&3? ) o ( 1 quum phrafin T "ΤΓΟ bac in rc adh.lirnm (adhibetur

autem con/banter, quoties impofitio

manuum injungi*

tur iacra operaturis) vertit iimiti mcmim : quafi

inη Lie¬

rst , qucrl nen levi brachio attredaret

caput arvimaHsv

fed multonifu manum imponeret. Forte ideo, quia

pec-cata offerentium, ut gravifiimum

onus, pecori

facrifi-cali

χείξ&εσίοις

ope imponerentur. Conhrmari hoc

videtur 'ex declaratione hujus ritus circa hireum iftum

piaeularem , deeimo die meniis Tifri, quo folennis

fie-bat populi expiatio, in deferta mittendum

; fuper cu¬

jus caput Sacerdos Maximus niteretur manu , & jfub

i-itiusn-odi nifu ΓΝ1 ^2 njiy "73ΓΚ Yty ΓΠΙΠΓή

JCJWn OTPyt&Ö b2confirereturjuper ipfum fhrrcunp)

emnes

iniquitates

fiIior

um

lfrcelis^

& omnes

defellionet

enrum, ex

quibusque

peccatis eorum: & imponeret illar

ryvrt icxi by DHK inj]» fuper caput illius hirci, qui

in deferta abduceretur o).

Neque aliter piacularia

pri-vatorum, holocauita & pacifica facra ρ), quam

χείξο&ε*

(tIocs- beneficio fada funt Deo grata atque accepta.

Hinc

haud dubie patet, facrificantes vidimis fuis

averrun-care debuilTe mala qusevis, &

reatum admiiii peccati in

hoftiam transferre. Quod quidem Gentilibus non mi¬

nus ful/Te perfvafum videtur,

utpote cum & illi mala

fibi imminentia vidimisimprecari folerent. Solis*tamen

Judceis, quantum confbat, manuum juxta impoirtione

id defignatum deprehendimus, qui hac

χειςΌ&εσΜ

in

vidimse caput peccata transmifia,

rnorteque animalis

B fuam

o) Quo

fiebat,

ut peccatorum

labe

fic

pollaeretur

hircusj ut eum etiam, a quo

aUduceretür,

inquinaret.

Quod

ex eo

colligitur,

cum non

ipfi

pateret

reditus

in

cafira,

priusquam

aquis rite

lußratus

effet.

Levit.XVL

(10)

m ) g ( ^S'3

fuam expmiionem faRam ex proecepto legis cenfuerunt

Eqiiidem hane hujus ritus atque Divini preeeepti

ratio-nem faeüe agnoverunt plerique, & cum aliis etiam

BOCHARTUS, ut patet ex meditationibus ejus ad

Le-vit. 1:4, ubi aperte doeetmannum irnpoftione 8c

peccatorum juxta

confeiiione translatam fuiiie

pcenam

in viRirnam v. Hieroz. lib. IL c. XXXIi i p*. gr 3.

Ean-dem etiam admi-ttit, cap. LIVv p< 657. tibi agit de

hir-eo emiffario, ex Levk. C. XVI5 fed itay ut huic

ra-ticni, poheriori ioco adduRa?, prsemiferk aliamr quam

facile crederes ip.fi pofiorem

fuiiie

vifam, ufpote

pric-ri Ioco collocatarm Confert huno ritum cum

manu-iriiiiione fervorum, Romanis οΐin* receptaT atque hu¬

jus seque ac illius eandem fufpicatur

fuiiie

rationem. Vicliniam offerens, inquit,

hoc

rit'u Deo

traäcbat,

ck

quafi manu mittebar, profcjjus- je remtneiave

jurir quod

in ißudatiiwal habebat, feaue ifind dominio fuo eximere, & eultui divino dieare.. Quomodb prifei Romani fervum

in libertärem offerendum manu

rembant

diteures: hunc

ftominem liberum eile vofo. Unde eil quod affertio. in liberrarem manumiilio appellabatur. Ceterum, ut.

He-Rrseorum facris nihil prorfus cum Romanorum aRu hoc civil! vel dome/licor erat commune j ita

difere-pantiam ufriusque a(Rus quiitbet facile peiTpfcitv Vit föaud dubie aliud, fervum manu teuere, aliud manum

imponere capiti animalis; aliud in libertärem aberer e, aliud perpetuse velut

ffrvituti

y morti & excidio

devo-vere. Ut nihil nunc dicamus de comparatibne a

dö-minio deiumta, quod procul' dubio deikrat jam antea, faltem ei renuneiatum erat, ante rnanum hnpofitam>

quam primum intra Locum factum flilebatur viRima.

vQuae

licet eviclentia fint,. non uni tarnen

ßOCHAR-TÖ ha:c legis ratio placuit, fed pr&eurtfibus allis , Quorum hauet dubie medifationes hic aeeeptavit. Tta

(11)

es» ) .c

<

«

vero fenfiffe HUGONEM

CARDINALEM &

ABU-LENSEM, teilatur JOH. DILHERRUS in

Difp. Phi¬

lo!. Tom.

Ii. p. nu 245. ubi alias juxta aliorum

ratio-nes hujus ritus recenfct

non magis

aptas. Cert« iila

BOCHARTI explicatio ü vakref,

non perfpieimus ,

cur non

feque

in HiflJD ieu mmeribus

Deo offerendis locum

haberet,

ubi tarnen Miarn

commemoratam non

reperies. Redlius igitur de hifce fen Πt

THEODORE-TUS: 7\v r8το

αυμβολον,

τΰτο

ϊεξέΐον τον τόπον πληξζν τ&

τϊζοσφ'ίξοντος, την

ύπεξ

οΐυτΐϊ

ίεχομένφ

αφαγην

: fignum hoc

eratt viEimam locum

fubire offerentis, Ö pro ith ae-dpi maÜationem. Ut hcec vertit Jo. Clericus in

Com-mentar. ad Exocl XXIX. it.

§< IIB

Quibus vldlimis ex prcecepto DIVino

imponeren-tur manus,

quum nobis difpiciendum eil;

communiffi-mam pariier & antiquifllmam

facrificiorum divifionem

e diverfis,' quibus

in S. Scriptura denotantur

nomini-bus petitam, merito

confideramus, ad fingülas fpecie's

breviter attendendo, ut

eo dilircidius patefcat

eeremo-nise noilre in üiis ufus. Dividuntur

autem facrificia

in nV?iy

holocaufla,

Grafels ολοκαυτώματα , quee

maxi-mam fui partem igne

cremabantur: CTdVeJ pacificα,

3υ-jrk&t εψ',νίν.α), vel

diéla, quorum alia pars

Deo, alia

facerdotibus,

alia offerentibus

ipfis cedebat:

rv'HtDn

piacularia,

fyvalcct εgl

οψαςτίας , /acrä pro

pec-tat-o, άκζσίωε per ignorantiam vel errorem commiffa

;

ut quidam

defininnt^

&

denique , facrificia pr&

710XU, 3verteil πεξ) πλημμελήματος

ηομ πλημμελείας, qui*

bus peccata έκααί&ς a fciente & voiente

patrata expia-banlur. Quemadmodum has

piaeulariurn factificiorüm

fpecies dillinclas credunt nonnulli, aliter licet

fentien-libüs aliis a ). A.d tria haecee,

holwtaufia

b pacifica &

Β 2

pia

a) Vid. CALOV.

Étbljlluffr.

in lev. V, L SA

(12)

Ii* ®WP> ) o; C

fdäculäria

r ut

fäcrificia

fingulorum

hominum

corifide-rata, quod attinet,

nulJum

dubium

(üboriri poteit

,

quin ritum

impofitionis

manuum

poftulavci

inr,

cum

id

haud femel lege Divina ,

ubi

varia

facrificiomm

gene¬

ra & eorum ritus defcribuntur , prceceptum repenatur.

Iita rem facnm fadluro,, quas pro*

hoiocauflo eilet,-

in-jüngitur,

n^yn

ΓΓ

IDDV-,

nitetur

manu

fua

Ju-per caput

holocaufli

ß): fic ubi

facrorum

pacificorum

rnentiov rit, totidem verbis hoc

idern de

illis

enuncia-tur:: ljmp

ty;

IT "]pD.V,

&

nit

e

tur manu

fua

pi¬

per caput

oblationis.

(u<z y)

j

nimirum

Γι

oblatio

iit

%pnn~*|o,

ex: genere

bovillo, vel. etiam

f&STT fo,v

de

pecudeCum

quibus

non

modo

conveniuntr

ied

ver-ba mandåntia eadenv funt, quae de

facrificiis

v ΠΙΚϋΠ

didlis, habentur:· ITΠΚ

"IQdK

Cf nitetur'manu

jua

;

& quidem "föTT#ΚΊ

*7%,

piper caput,

juvenciS):.:

Ix

fa-cerdos untt'us Π^ΟΠ JPDrv

i.

e.

Pontifex: Maximus

v

o-mnium folus folenni unétione irutiatus, peecatunrfuum

per ignorantiam

commifium

expiaret;

Sin

vero

Prin-cepsι ΚΕΓΡ KW:· TKKV

dignitate

aliquis con/picuus

vir,

caput in tribuy

familia

aut

exercitu

(ut

expJicant

plü-rimij peccaverit, manu jim

niteretur

Ty&'iT

(üper· caput:

bind

in

iacrificium

piaculare

,.

ΓΓΧ&Π

didlum immolandi; at vero cny in

caput caprz

ζ),,

aut. agna:

η),

Γη

pro errore

fuo

ali¬

quis BERT, de Säcrifl'c.\ J1L cfr. OUTRAMi

de fäcrifi

LI

Il c, XIIi & XIII

ß)

Levit. L 4;

cfr.

Exod.

29::

jf; ig; Levit;

Villi

i8i

y)

Levit.

Hl.

2.

8-

131

Levit. IV. 3. 4. Communis

alifrqtiin

erat

fummo

fa-

·

cerdöti cum Levitis

%et$o&s<rioc

adhibi

ta>■

holocaufto,

fa-tro

piactdariy,

ar

i

et

i

implétionisy

cum

mutier

is

fui

exordiä illé> xque* ac

bi:

a

viäimis

ißis

ducerent.

Exod. XXIX. to. //. 19.·

e)r Levit;

IV.

22; 23; 24,

(13)

KÄ# )o( (gä®)

quis ex plebe

fit

oblaturus, Idem

obférvatum

FuiiTe

iitf facris pro noXä cxfis, contehdunt Jud&i,· ef-*

jamii in facris httferisj quum mentionem iftörürri

facro-rurn faciunt", nihil ibP de

%^pSetßücs·

ritu defirnatür.·

Quod quidem ipfis·' facile largiendum putämus; cumho—

rum eadem , quae facrificioruin pro peccato,

eifét

ra-tio ; & fmis χεψ&εσίαε, qui erat translatio' peccato—

rum in Hofham, ejusdem ritus devottim ufum^

fi

us-*

quam in aliis factiis, certe in his requirete videretur."

Profeéfo clrca privatörum hominum facrifrcia" olnnia

modo facrum

pafchalé,

primogenitorurri& decimas a—

nimaHum, nec1 non· volatilia omnia, quamcunquö ob·

rationern immolatä exceperis, hunc riturn fuiflfé

adhi-bitum, dbce^ Mumonides

S):

norOfiUSnp

Sy·

ψ\' ρττ ?πρ

irrSjr

pw naw ρ rom yy ύγτγτ

w *]cdv πDSnv wy&riv ρ

föD

OV

Iw-SSrV

yo^D3

QUuscunque homo

nb^imp*

privatas, jen debilas,» )

vohimarias jmmoiabat' Viäimas*

qitfdrupedes,

gr<z-K

ter befliam

ρrimogeni

t'am;

decinmm

ralque agnum

Pa-·

fcbalem,

tis

adbuc

vi vis· manus

imponebat;' qtiiä fcri-~

ptum

efl

: Ponetque nianuirr fuam fuper-' cäpur vidhmse'

iüae Lev. 2. quod de cunBis

imeltiqcndum

ejje

facti-ficiis , preeter agnum

fcbalem; heβ

i

am pr

i

mogen

i

tam;

*

££* decimam , p<?r' manus trhditum efli Pöfteä hsec aa- ·

dit dé volatilibus: fTODD- jiyCÖ* Ü'K

*jWT>

vi

Bi

ma

völlig¬

eris non requirebat imp&fitionemi Ut hoec traftstlilit"

EUDOV. DE COMPIEGNE DE

VIEEinclytus

MAI-MONIDIS^ interpres: Öbférvavit-

infuper

OUTRAv

MUS D v ipié ab his non1 alienus', reliquotunr etiånr

Rabbinorum inihifee-cum;

Måimonidccönfenfunvyne-que'

•S)

Mim

β

Korban

t

Cäpi

Iffl.

t)} Di

bacrißc^

(14)

<4 -SS# ) O ( (g*gj

,que infen·;et «juidquam hiic

deprehenclii",

quoJ facris jlitte.iis repugnar tc.

$. IV.

i-Jo?c licet msnifefta fm t, fuere tamen,

qui

prse-iter ficra a Maimonide enuniera-ta, ubi locum non in.

venerit manuum impofitio» ab hoc ritu pariter

exenv-tum velint cpiwn piacularem leprefi, Lev* X-iV. 12,

2j. k). Quonain autem fundaroento nitatur hee ex¬

ceptio.} nen perfpicimus facile , utpote contraria non

ioiiiiT) Rabbinorum do&rinac & traditionibuS, quibus

fua vides in hifce haud temere eft deroganda j verum

etjam ρrceilaηtifiimor um sevi noilri

Philologorum

fen-t.entias. Si A1AIMONIDEM heic confulueris, Mag'-fifcrorum fu® gentis Coryphaeum , in ηρ,Ή T, quoddam Talmudicas doélrinx compendium nobis exhibentem

?

ilie quidem aperte -docef, in tradhtu miO (h* clo 5 Cap. IV. §♦ 2, manus impofitas fuOe τ£ Qtp« le.

profi,

hcec

fcribens:

yVtfB WDÜ/&H ftK *p VIKi 1D1D1 nntyp vt d^dqi nnbn vg poflhae ( ρ sr

acta fcilicet

agitatione) adducit lepro/i adpor»

tam,

apprebenfas

.am

bas

manus ejus inducit in

atrium: quo fa clo illas leproius imponit tfii vidimae

&e. Quein quidem eile fenfum verborurn

Mairnonidis,

obfcurio.rum nonnihil ex fiylo gentis, nobis deelarant

notas marginales in rOTD r.DD JOSEPH. KARO

,

edit. Amßelod. slium licet' nobis fiilente JOΗ, Η.

ΟΤΗΟΝΕλ), fubilituenclo hic manus facerdotjs pro ma*

rJbus leprofi? prorfus allo fenfu, quam hasc e

MAi-MONIDE exhibuit LIGHTFOOTUS

μ),

cujus ta.

liren meditation.es hic haud dubie5 non minus

quam ah.

κ) Vid. Di[fort.

de

Sacvific. üuddeorum

Up

fal, habitam A:o ljpo.p. η

o. λ) lü

Lex. Rabbin

reo Rhu

(15)

3 Ö ( ^3

aübl j erat expofiturus» OTHO,

pr&euniis

LIGHT-FOGTI veiiigia ubique fere

iegens. Sic

gcnuinara-nobisque faventem verfionem textus MAI MC) Ν ID.

precbet HENR. AINSWORTH Anglus ν) qui verba Rabbini hoc modo trsnsfert: After

this» he (the Frieri:)

brings the lepers TrefTpaiT offring unto the doore

r

snri he Frings in both bis hands into

the coorf, and

foyetk them upon the

(offring)

cetera. Ex

quibus^ ut-· cunque interpretensv patet evidenter, ex Rabbinorutt·

dodrina non refuiiTe huic

ieprofi iacro manus imρ

oh-tes. Neque eit quod credas e cerebro

Rabbini

hunc-ritum he:c prodiiile, com in facro texta !oc.

cir. nul¬ luni fit expreiium de fiDTD, fed

tantummorlo de "'ÖOJT,

in comm. ι χ ut & 21,. 24. Etenim valebit heic

canen

feermenenticus- generalis, uno poßto

non ubivis alterum

excliidiτ adeoque hic mentionem uniu? non redte ri¬

tum akerum negare

> licet heic* illüm fileat textus

fa-cer, aliunde ex parallells colligendum. Manuum in>

pofitionem

in pkcula-ri faerificio DCR-

diclor

teque ac

ubi exprefle mandaturv admittendam

eile ,· ex

analogia utriusquefaorincii fupra decläratum arbitramur.

Nee teniere ic! colligunt Interpre'es

ex Levir. V.. ft.

ubi vocabulurn rninnD

conjundam cum conftffiow

peccatorum manus impofitionem haud

ambigue Ulis fv-gnificare- videfur, ha ccrte confidenter prorfus

htec

verba expüciiit FAGiUS in annor,

ad loc. elf. ubi for*

mulam confeffionis, fub manuum

impofitib'ne"

fadarfi« juxta· exhibet,- qualerm tradidfere Judceorum

Magiftri.-Rari ratione laudatus modo AINSWORTΗ in fuo

com-*

rnentario lenfum loci hujus expontt. Neqüe

aliter nofit'

LiGHTFOOTUM,.

JGH. LUNDiUS £) mundatibnem

leproii. nobis.. deferibk. Sic & RELaNDUS

o),( ut

a--üos,

vY Irr Ahm: ad'£eüK XTV. if.

ξ) Levitifcbe

Rrißertbum L II l c.

pi>. <?), In aniiquit·, $.. Part; JTL

(16)

.6 (g£i>

)

o

(

«S3?

lios, tum antfqiiiorcs, tum recentiores tacearnus,

ma-nuum impofuionem heic omnino

requirentcs.

Quod

vero agitationis, Π'ΡΠΠ

potiffimum in loco

facro

faéla

ftt mentio, id proeui dubio rnde

faélum,

quod

in

ob-lationibus privatorum hic

aélus

ho

fl

i

ds pro reatu

hvro-β fuerit plane

peculiaris

& proprius,

nec prseterea

ni-ii in falutnribus publkis mandatus.

Levit. XXXII,

20.

π) Quo ipfo tarnen manus

impofuionem,

ritui

illi

fub-jungendarn, nemo §ure

exciu

ferie

a

facro hoc

leprofu

§♦

V.

Ad facrificia totius ccetus IfrSliticl jam

progre-dirnur, vifuri, quam

χείζο^εσία-ς

ritus cum

illis

habue-rit communionem. Hacc ita didta fuere, quas univer-fo populo, ut

faerce cuidam

ci

virati,

lege

divina

in-juncla erant, quse a

j>erfona,,

reoriefentante

totum po-pulum,

peragebantur, totius

ccetus

nomine

; quorum

denique vis &

efficacia

ad

totum

populum pertinebat

a).

In his commemoratur evidenter inipofitio manuum cir¬

ca oblationem "Οη ρ

Vyn

"tö juvenci dere ignota

c<efi,

f. piacularis

juvenei,

ssque ac

piacularis

hirci,

Ty#

dicfti b), folenni expiationis

die

in

deierta

emit-tendi, ^ny C'K T3 per vinan paratum,

tempefiive

pu¬

ta huic negotio

deilinatum.

Nullis

quidem

publicis

,

niii memoratis duabus viétimis, manus impoiitas

fui(-fe docet hifce MAIMONIDES c); ΓΤΉΓΟ

J'«

>>y\

rbrvon

iw

nirroo twd

\ifi

ιοίπ

-οίι

\hy

pDDiD p-nruon fo

ntiftw

im

o'ryn

na

;nOTO'» pw i:»:n r.m 'Lo ns?n nin

filoη

imtonebantuY

nmnus

bo/liis

publicis,

exceptis

n)

Obfervante

Ikenio in

Hebr,

XIII.

38■

Φ-

aOH.

GOTLOh.

CARPZOV. de Sacrif.

Sett.

III.

§-3;

o)

Vid. OUTRAM.

de Sacrif.

c.,

XIV.

(17)

) o ( '7

dualus,

emittendo ,

£5*

jumeneo proper

igm-rantiam. ///x enim manus

imponebant

vin ex Senatu

tres. 5^/» duabus tantum boßiis

publicis

imponi ma*

tius, a Mofe Magifiro noftro tradttum

eß.

Verum ut

ipfemet fatetur in verbis ultimis, fuam hane

do&ri-nam ex lege Mofaica, facris literis comprehenfa, non

effe hauflam, fed ex ΓΠ1Π, h- e. majorum

tradftionibus; ita nec mirum, fidem ejus heic vacil-laiTe, diiTentientibus aliis ejusdem gentis do&oribus,

attentius peniitantibus eultum publicum, tempore He-zekise regis commemoratum, quum facra publici

cul-tus, regnante patre Achazo negledla, ritusque co* lendi Deum genuinos rex denuo revocaturus, inter

reliqua facrificia , quibus luflraretur regnum &

fandtua-rium , feptem eriam adduxit arietes piaculares: hifee

viélhnis, publico ccetus nomine oblatis, manus

impo-iitas fuiiTe evidenter iacra reitatur hiiloria d), Hine addudli funt aiii Rabbinorum, ut in omnibus vidlimis

publicis piacularibus, quorum fanguis in fandtuariuro

inferendus eilet, manuum impofitionem fadlam

cen-feant$ negent vero, teile OUTRAMO e), omnfes,

ri-tum hunc ad alia publica facra , praeter piacularia

per-tinuiile;

prasfertiin

cum non aliis quam ejusmodi pia¬

cularibus ritum huncce ädiigr.et S. Scriptura. Quin & vidlitnis reliquis, Regis HEZEKLi juiTu turn immola¬

ris, feptem fcilicet juvencis, feptem arietibus, & fe¬

ptem agnis cum adhibita non legatur impofttio manus, quse

expreilis

verbis

feptem hircis

piacularibus additur,

haud temere collegeris , illa accenfenda efie

holocau-ilis & pacificis coetus , quorum mentio fadta in

com-mate j i ejusdem capitis citati , neque extendendum

hunc ritum ad alia praeter facra piacularia fola. FuiiTe

C hane

(18)

ι3

<£)

o

i

S&U

hane fententiam R. SIMEONIS, ex libro Siphra ob* fervavit OUTRAMUS loc, cit. & pofl eum ADR. HE¬ LAND. in hifce accuratiilimus, in Antiquit. Sacris Part.

III. c. I. §. 16. Exiis, quoe

adda&a

funr, faciie

quivi$

inielliget, ritum

impofirionis

manuum

folis

animalibus

vivis fuiile adhibitum; de rebus vero inanimatis Deo

oblatis, ucpote pri

mi

tiis

frugum, vi

ηo, o

le

o,

ceteris,

nullurn ejusmodi prseceptum

exftat.

Summo

quidera

Sacerdoti id honoris datum fuiiTe, ut vi&jmarummem-bris , manus imponeret proxime» antequam

in

ignem

conjicerentur ,

tradit MAIMONIDES,

haec

fcribeps/):

Summus Pontifcx illa vi&imarum membra

projiciebat

in ignem,

poßqnam

manus

Ulis

impoßevat.

Qui

(i

vo-luijjet manus tantum imponeret,

aliis

in

ignem

projicienda daret, mox

fubjungit

.*

victime

membris

im--ponere manus ,

Summ

Sacerdoti

uni

honoris canjja

tri-butttm. Nam in folis animatis omnino

locwn

habet

ma-rmwn

impoßtio,

Quam

Rabbin!

narrationem

undecum-que

hauitam, in

lege

Mofaica

haud faciie confpicuam,

adeoque ab

inftituto

noftro

remotiorem

,

fuo

au&ori

probandam relinquimus.

$. VI.

Froximum efl, ut paucis difpiciämus, quinam

de-buerint rituni hunc obire. Id vero cuivis eo chrius

pater* quo

dilucidius

praecepfum

eft,

ut

fuae ipfius

vi-&im# iute cujusque manus aptarent-ur.

Qua

lege

e3U-tum exiftimatur , ne alius vice

alterius fungeretur;

fed

quisque ,

quod

fuarum

e/Tet partium,

hac

in

re

ipfe

praeitaret, ut habent

verba

libri

Siphra,

abfOUTRA-MO a) allegata: ΪΓΤί?^ T VT T

«V

IT

7&01

VWK Ύ IT & imponet quisque manitm

juani,

non

ma*

f) De apparatit

Tempil

ς.

V,

artic.

XIV,

(19)

<f&3)

)

o

(

<&3t2>

manum fervi/ui; manum (uamr non manum vicarii fui>

manumjuam,non jminumuxoris.juå\ Ncque ab bis

difien-tit MAIMONIDES /;); Nani quod eil in lege ,

Po-net manumfuam , id ipfo interprete , éxcludifc manum

uxoris, manum fervi & manum procuratoris. Sin

au-tern vita defunélus, poil fe reliquerit vi&imam, dum

in vivis efiet, iacris deilinatam, ob intervenientem

morbum Ve! mortem nondum tarnen immolatam (im-molari autemdebuit, ut communiter credebatur , quia

nuncupata erat) haeres, ut vult MAIMONIDES c),eanv

offerret, manusque imponeret ejus libamina

fubmini-(Iraturus. Cum vero ejusmodi nuncupata vi&ima

ne-quaquam, etiam ex menteJudasorum, valeret pro mor-tuo, ut aliqua ratione illum expiaret , vél ipfi ne

tantil-lum quidem prodeiTet; cuivis patet, hxredeni non pr® «

mortuo, fed potius pro fe immoiaturum, neque adeo vicariam impoiitionem illam adhibendam. Sed hsec tamquam parum convenientia

miffa

facimus, a^que ae

illa, quce idern audlor tradit, mulieres, natu minores,

alienigenas,

fervos, furdos,

c^cos & fatuos a

χεψ$ε-clocs ritu arceri, adukos omnes ex fatulfraélis Oriundos

eeteroquin admittens. Sed, quoe didla funt de cujus-vis manus

impoiitione,

illa toti ccetui, piacularia Offe¬

rent! minirne convenire facile patet, cum üngulis ad

ritum hunc admittendls nec locus, nec tempus in

tan-ta multitudine fuffieeret. Idcirco vicaria adhiberi

de-buit

χείξ&εσία

, quum pro tota congregatione

Ifraelis

faera fierent. Suftinuerunt Seniores populi vices, cum

juvencus

piacularis

totius ccetus

immolare

tur: OpT IDDDI

nim nan tc^n

by

σπ'Τ na myn,

ψ

imponent

iaiicres ccetus manus fuas capiti Uhus juvenci coram

pfe-bova d): tres quidem,

ii

MAIMONIDI e) credimus

C 2 ve

I)

Man/e

korban

c.

HT.

art.

XIIL

c)

L>

C. art.

IX

(20)

®S2?

)

©

(

ε»

vel quinque, ut

tradit R.

JUDA

in

libroSiphra

c.

6.;

vel etiam duodecim, obfervante OUTRAMO /) ex

JONATHANIS Targum ad Levit. 4: 15., totidern fcilicet qiiot erant

tribus

Ifraélis,

id

quod

vero

fimilius

videtur: licet parum

intereife

dixeris, plures ne an

pauciores

perfonam

populi heic

fuftinuerint.

Ad divi¬

num mandatum hirco in deferta loca emittendo manus

imponebat

folus

Sacerdos

Summus

g)

die

ίλκσμω\; noη

firnplici eo

die

defun&us

χείξο&εσία

, utpote tum

uni-verfi ccetus Ifraélitici nomine, tum fuo

ipfius,

pro fuis & domus fuae, omnium

fcilicet Sacerdotum

&

Levita-rum peccatis rem

facram

facturus,

antequam populi

peccata

facrificiis rite

expiare

pcflet

h).

Singulare

vi¬

detur, quod

Pontifex Maximus

hirco

in

deferta

emit¬

tendo utramque manum adaptare jubetun [intf "JCD1

•pyWfl tfiWl

bV

XV YW ΠΚ

& nitetur Aaron

ambabus

wanibus/uis fuper caput

birci

illius

i); cum tarnen

pri-vato, manum admoturo

conftanter

unius , ( Π* "JODI )

injungatur

impofitio. Qua

ex re inter

Judtaorum do¬

lores enata eft controverfia , num privati quoque

am-bas adhibuerint manus, an folum alterutram ? Neque

defunt, qui in utramque

abierint

partem. Targum

jo-NATHANIS unam tantum, ut obfervavit JOH. HENR.

OTHO in fuo Lexico Rabbinico Å), cum S.

fcri-ptura unam tantum

in

facrificiis

privatorum

comme« moret, iatis convenienter, eamque dextram vult

im-pofitam fuiffe.

Alii

interea

pugnant pro

impofitione

utriusque,

quafi,

unius

mentione

condanter

fatta,

per

enallagen

quandam

ambae

nihilominus

intelligendse

fint;

ar-De

Jacrific.

Juå.

L L

c.

XV.

$.

VIL

g)

Le-vit, XVL ii.

b)

Vide/is Maim. de Jolenni

expiati»-num diec. II. i) Levit. XVL ti.

k)

Subtit.

(21)

€SS> ) o ( tyg?

argumento

fortaiTe inde

dedu&o,

quod

qtiemadmo-dum Mofes , per

χείξο^εσίαν,

fui

ipiius

loco Jofuam

b-fraélitis prsefefturus,

ambas

ipfi

aptaverit VI' ΓϊΝ "pD'1

\fyy

& mpojuit manus

juas

/uper

illum

Num.

XXVil.

v. 23. cum tarnen prasceptum

divinum

v. 18. fPODI

pVy

"|T ΓΚ

& impones

manum tuam

Uli, Jofuse,

enal-läge numeri fingularis pro

plurali

fatis

manifefta

,

u-nius tantum meminerit.

§.

VIT.

Loc*js ubi minus

imponebantur,

idem

erat at

locus madlationis N'TIHDD

0*3)

alias annulovum

di&us,

ab infixis ibi annulis, quibus alligabantur vi&imae ibi

conftitutie, proxime antequam caederentur. Rödern e-tiim loco9 teile Maimonide «) , quo fiebat manuum

impofitie,

jugulabatur

animal,

ξβ

impoßtionem

continuo

je-quebatur

jugulatio.

Ita autem dirigere

debftit

manus

facrificaturus, ut, facie ad occidentem verfa,

precan-tis ritu fanétuariuin refpiceret.

XstgcSeo-icc

enim hasc,

ut alias fere femper, in

facrificiis

annexas

habuit

pre·

ces; quae

fjne

ejusmodi corporis

fitu

non

cenfebantur

ri¬

te fundi 5 ideoque Judseis fupplici prece Deum

invocan-tibus religiofe fuit cbiervandus. Hoitise ita

conftitu-tse capiti quum

oblaturus

manum

adinoveret

>

flrmil

iua confitebatur peccata, facie oculisque

occidentem

ver-fus diredlis, 8c adprecabatur

fibi

gratuitam eorum

re-miflionem. Sub ipfa rycO tum peccatorum

confeßio-nem , tum deprecationem

iuiiTe peradam

,

credere

con-venit. Etenim eacjem illa lex, quoe vidimx mox ma-dandae capiti manus

ofiferentis

imponi

juffit

,

haud dubie hoc ipfo preces aliquas, quibus vi&ima

illa facranda efTet, tacife juffifTe cenfetur. Ita quidem

fcite arimodum judicat

OUTRaMUS

, prseeuntem

fibi-q«e

(22)

que

cb&rentientem

allegans

AARONEM REN CHAJIM

hsec docenteni : PDTÖHtßf HD'CO j'K Ί"Ν fW QpD3

nnmnV

Ν'Π

tibi

tion

eft

peccatorum

confrjjio,

i

bi'

wc·»

imfofttio

manuum, fwi» manuum

impofitio ad

cou-feßimem

perΐinet.

Neque

enim

credere fös

eft,

rau-tam hane fuifle ceremoniam, cui nulia explicata

junge-rentur verba; quin potius

pYo

conditione

atque varie·

täte facrificii diverfam fuifTe & confefiionem & precan-di iormulam , quemadmodum id teftatur

MAIMONI-DES y), qui, inquit, manum

imponebat,

confiftebat

in

Oriente,

fic,

ut

ccciäemem refpiceret,

poßtisqne

tnter

hoßi'6 cornua

manibus

peccata

confitebatur,

nempe

fu*

per

boflia

pro

peccato,

peecata,

ς$ fuper

koftia

pro

de*

lith,

de

ii

cl

a; jttper

bolocaufto

cotifirebätur

violata

pr<z-cepta

vetantia,

in

jubentia dißohuntur.

Exi-init ver o peccatorum

confefiionem

a viélimis

paciricis,

& loco ejus debitas Deo laudes dicendas

fuhftituit:

Π3Ϊ ^3"» 101«

cbwn

ty

ΓΠΙΠΟ uw

^

ΠΚΎ1 fententia Juper

-paciftcts

nihil confitendum,

/jjy.

vmus erat äicendus Un de fat maniFefte elucet, quamtumeunque

circa

ritus iacros

eorurrque

fcopum

genuinum

csecutiant

Rabbini,

eos tamen

heie

agnovif-fe,

confeifionem

peccatorum

circa

viétirnas

piaculares,

atque

adeo

deprecationem

eorum unacum manuum

im-poiitione

neceiTariam

iuifle.

Verbis

expreflis

id ipfum

teftatur Rabbinorum acutiflimus ABARBENEL in com·

rnent. ad Lev. XVI. TT! Π*Π ηΚΒΠ fv ΠίΓ3,

03Ί3Π3 docuerunt japientes

nofiri

ρ. m. omni

jacrificio

pro peccato

culpae

confeffionem

neeeßarto

eäi

debuiße.

Nee minus evidenter idem conbrmat fsepius nobis

ci-tatus MAIMONIDES ε), cujus verba, ab

OUTRAMO

latine reddita, hic attuliife iufficiat: ViΕimarum pro

(23)

Kit? )o

(

it

peccato noxave

Domini,

quo

tempore

de culpis

incogi-tato, out

cogitato

faftis facnficant, nifi

pocnitenttarn

agant

Ö

peccatorum

confeßionem

difertii

rer

bis

conce-piam c

dant,

facrißciis

fuis

non

purgantur

$

diSum

e*

nim e(i (Lev. V. f.) & confitehitur in quo peccavit.

Ejcsmodi

confeiFionurn formulas

varias

exhibent

Ju-dfeorum Magiiiri vel pcenitentium

quorumlibet

firie

vidlima oblata, vel cujusvis hominis, quum reus

ipfe-met fuam filierethoftiam, vel fummi facerdotis, quum

juvencum

pi3culareni die expiationis

offerret,

pari-terque fuce & totius

familiae

Aaronicae

peccata

confi-teretur5 quas

quidem

fingulas

e

Mifchna, vel

MAI-MON1DE, vel

aliunde colleélas

filtit

OUTRAMUS,

loc. cit. Nobis illas recenfere ac defcribere cum

impe-rata brevitas non permittat, fufficiat forte unicam tan-tum exhibuiife, eamque infticuto noilro paulo

propio-rem. ER illa, quam pvivotus quisque , manibus

po-fitis fuper caput

.vldblmse, hifce verbis

pronunciaiTe

traditur : -pl *p

VWy

VflWfc W? ΥίΝΕΠ

Π3Κ

VPfcD Hfl Γ'3*$Π3 Wini Objecro, Domine, peccavi, deliqm).,

rebellavboc

ξ£

iUuä

feci:

recenfebat

peccata,

quaecnnque

commiferat,

adeo

ut

verba

illa

hoc

&

i/-lud

feci\

non pertineant

ad

formulam

ipfamj fed

im-pleant locum ,

qui

recenflonem

peccatorum

contine-ret) nunc autem fxnisenttarn aqo,

fitque kcec

expiatio

mea. Ab hac formula non multum differt alia, a pce· nitente quovis

fme vi&ima

,

adeoque

fine

χέ/ξο&εσίού

edi foli?a, quam

boc modo

exhibef

idem

MÄIMONI-des. n-n

"pi

rw

βρπ π:«

n? itö ητπ τκ

Ghify

»r-yos W3i vcro

Ob

feero Domine, peccavi ,

déltqui

,

rebellavt,

hoc

&

iUud

fe-ri fenumersbat peccata) nunc mei me

jafti

p&nitet

pu>detque> neque unquam

herum ad id

revenar.

Ob

(24)

laul-«4

)

o ( Si®

.mulfam utriusque precis convenientiam duas has pro

/ una eademque habet GROT1US

£),

nec minus hancf

quam illam circa

vi&tmas

piaculares ufurpatam fuiile eénfuitj quod tarnen OUTRAMO *j) aliter vifum ftiit,

qui eas a

fe

invicem probe diftinguendas monuit.

Ne-que enim prior

illa

absque vidinia, nec absque

im-pofitione

manuum recitabatur, ut fatis fuperque in-liuunt verba ifta, YnfcD ΠΪ1

fit

que bac expiatio mea 5 quse aperte monflrant vidtimam manui imponentis

fub-je&am: cujusmodi nihil fibi annexum habuit altera,

eum in hac defint verba vi&imam indicantia, jarn mo¬ do allata: quae adeo, ut alia filentio prsetereamus

*

manifeftam exhibent formularum' difTerentiain.

§. VIII.

Ex ils quas addu&a funt patet evidenter,

de-buiffe peccatores in facriiiciorum aélu ar que manus

im-pofitione

imprimis, non

modo

recordari culpa: iu£e,

fed & pcenarum, quas promeruerant: immo agnofcere Dei

φιλκν$ξωπ!κν,

qui pro immenfa bonitate fua id

praeftiterit,

ut animalia,

*χεΐξο$εσΙοι

rite pera&a ,

ido-nea redderentur ad cxpiandam ofrerentium culpam.

Quje quidem cogitatio, faitem cum fanior adhuc ef-fet Synagoga, non potuit non eos deducere ad piaro meditationem Proteuangelii de femine mulieris

contri-turo caput ferpentis a), C confiderationem Mefliae, cu¬

jus typi erant

facrificia

omnia, pcenam mortis pro mundi peccatis aliquando luituri· Neque enim ambi-gere

fas

eil,

quin

olim,

quando purior Judseis effet

religio, clarius etiam innotuerit faciificii ChriRi

mediatorii confideratio; utpote cum hrec univerise do-ilrinae revelatae fumma fuerit atque fcopus, noville ,

quornodo velit

Deus in

promiRb

Meffia ejusque

meri-to

<,) Ad Levit. y. * r\) L r.

XL

a ) Gen· III : Jj.

(25)

©a> ) o c *5

to cum hornine peccatore in gratiam

redire.

Hinc

fl-deles atque

religiofi

homines ejus sevi

haud dubie

in«

teliexerunt, longe fublimiori quam

bruti

animalis

virtute

a peccatis

fe

rrundari>

utut

recentiores

Judsei

ejusmo·

di nihil in formulis precum

&

confeflionurn editis

ex«' hibuerinf· Prafe&o

myfterium translationis

peccatorum

generis humani in

Chriflum

vadem

noftrum

&

ho-ftiam perfe&am ? ritu

illo

^siqcSiélcts

in

Vet.

Teft.

perte fuit

praefiguratum

> ufpote cum

fandliilimse

illl

viélimse totius generis humani peccata

fingula

ac

u-niverfa irnpofita fuerint, eique imputata, atque

csede

& morte ejus expiata ? ut

generi

humano

Talus &

re*

demtio pararetur.

Huc

tenduht

haud dubie

verba Pro«

phetse Efaiae,

formam

Meffiae

ignominiofam

atque

defpe«

&am delineantis :

oVaD

U0X3D WJ Κ)Π ΙΤ^Π

mor-bos aoflros ipfe per

tull

t,

&

dolores

voflros

bajulavlt

b)*

Quae quidem

MATTHÄUS idem

argumentum

tra&anS

fic transfert: rås daBsvsiocs ημών

ελωβζ,

x&j

rås

vccüs

ΐβοίςασεν c); eodemque pertinént

illa Petri

d)l

rus ec~

μοίξτία,ς ημών

dv

ifveytcev sv reo σωμαπ uvr&

Ιττί

ro

pvÅcV

peccata

notlra,

taraquam onus

graviilimum,

tiuit

f

portavit

in

corpore

fuo

fuper

lignuin

\

&

quae

funt

ejus

generis

ditffca

plurima

?

ad

ritum

Jmpofitionis

manuum^

vi&imisfaåaeinTeftam. Veteri, fat

perfpicue

alludentia:

quse tarnen

ut&

reliqua

ad

officium Meflise

fpediantia^

fed a noftro inftituto remotiora, aecuratius

nobfe

declarat S. Theologia.

Nobis

in

pratfens

fufficiat

, cete*>

moniam hane, ut fypum

rnyfleri»

Jonge

fublimioriS*

pro

modulo ingenii

temporisque

ratione

breviter

leviterque

ha&enus

delineaviffe.

t)

Ef

Uti.

4*

c)

C

VIII

/7-

d)

I

ΕρΛΙϊ*

& D. G,

(26)

*

Clariffimi

D:no

CANDIDATO,

SIGFRIDO

ODELIN.

*

V

ipiitula

rauciiono

rupifle

filentia

„cantu.

Mavult, officii

quam

non/meminifle

decentis»

Gratulor

ingenii

dotcs,

Pratceptor amande,

Et

Tibi,

quos

pulcre

finis,

Odeune,

labo-res.

-' - ■

■*+ \ · ·_ .

Profpera

fint,

vovco,

cait«

Tibi prarmia

Daphnes,

·.

Qu«

meruere

diu cult«

documcnta

Mi·

nerv«. 'tta

grattilaiur

NICOLAUS

SPARRMAN, rf ··' /

References

Related documents

quam Aaron in Sacerdotium eligeretur y), Rabbinorum autem verba fi ipfemet. difcupis legere , adeas

dum prxfigkur π (r), quod praeter Articulum (s) cor*, mode denotare poteft notam univerfalitatis (t), hoc feil fenfu JE HOP AH, DEus omnium Exercituum, qui. ecelimi &amp;

cftendi pofle , Colchis , qui apud ■ Herodotum Atgyptiis praeponuntur, antiquiorem circumcidendi ritum adfcribi debere , quam reliquis. gentibus : quae ratio argumentan- di,

Mandato autem huic divino, fe- Vero adrnodum, utpote quod in uno. verficulo, ter eft

Reges in populo Dei, verum etiam Summos Sacerdo- _tes, oleo facro fuiffe inauguratos. Voluntitaque Schic-. kardus λ), Leusdenus b) &amp; alii plurimi,

faevas ejus elabendi manus, transeun- dique» fecuritatis fuae cauffa, ad ur¬ hem aliquam perfugii, confilium in a- rena capere necefle habuit, &amp; ad lo¬ cum illum fandum

vellet Waltonus. Atque haec quidem eorum praecipua. funt argumenta, qui pro primsevo

fe videtur, haud dubie prefuit. Quod fi ex quorun-. elam calculo dccefferit anno fere decimo