d. d.
Dissertatio Theologica,
PECCATO IN SPI-
RITUM SANCTUM,
QuAM,
CUM CONSENSU VENERANDAEFACULTATIS THEOLOGICAE>
IN REGIA ACADEMJA UPSALIENSI
Dn. Doct. LÄ URENTIO
BENZELSTJERNA,
ί. THEOL. PROFESS. REG. ET ORD.
rUBLiqO EXAMINI MODESTESUBMITTET
GABRIEL LYRBERG
V. GOTHUS.
IN AUDIT. CAROL, MAJ. DIE<ßC/ JUNII
ANNI MDCCLII.
Horis Ante Meriiiiem Solitis
FRiESlDE
HOL MI£y
Typis Hiftoriogiy Regnig
Kongl. Maj:ts
Tro Tjänare och Gapitairle»
Wälborne Herren ,
HERR MATTHIAS BOBECK
Gimiiige Herre och Gynnare,
DEfe
angenämtwördnadsfullekan ej annattillfälle,'ånerkänflawaradå jag fårmigemotetcbefynnerligendenyttraogemenamingimH: och benägenhet jag, få ofta, af Herr Gapitai-
nen erfärit.
Sporde jag ojäfagtiga prof af Herr Capitainens
bewågna finnelag, då lyckan gynnade mig med den
förmonen att wara Defi Kära Söners handledare, få
har jag fédermera, långt ifrån at finna det fiamma
förändrat, fadt uphemfa fördubblade, och långt
flörre wälgärnirigar, än att ett trångtblad hinner bük
vva deras rätta tolk.
Tillåt fördenfkull, Gunftige Herre, at jag uti
ett tackfämt minne altfamman innefluter, och anfe
med Gynnande ögon, at jag utaf min Herres Namn
underhår mig lanaen prydnadför dettamitt Acade-
miilva arbete.
Om mig, få hädan efter, föm hit tils, förun-
nes wara uti Herr Capitainens Gunftiga åtanka hog-
kommen, få upfylies mitt hopp, och min önikan
wiiinér fin fullbordan.
Himlen förläne Herr Capitainen, med hela
DeffKäraWärdnad en långwarig lifstid, och allSjelf-
«nffeelig wälgång. Framhärdar med wördnad
Wälborne Herr Capitainens
•ödmjukafte Tjäaare GABRIEL LWBERG*
Viro
Confultiffinio
Dno.LAURENTIO schultze
Prasfe&o rei metallica', ad magn» Cuprimont, Vicario, accuratiiiimo,
Ut per feptennium Nutritio OptimoJ
Ita Fautori, quovis honoreperpetim proiequendoe
AtionescurTuo Nomini, Patrone optimes Honoratis- fime, tencilum hum ingenioIi mei foetum confecrarc fußinnerim, bände longinquo mihifunt arceßfendx,
Utenim ab eo ftatim die, quo forsfaventior mein domum
TUΑΜreceptum voluit, incomparabili favore, & innumt-
ris me mattaßibeneficiis. TIBI, PatronePropenfiiliffie,ac- ceptum refero, qnod ad hoc Upfalienfe Lyceum3 nonfolum ßudiis opetari, Jed etjam hoc qualecunque eorundem rude¬
mentum deponerepotuerimt Jt>uiditaquomagis in votis ha*
heuern, quamut T\BI9 quae TuA aquarepoßent beneficia,
referrepojfemt fed quia me huic rei imparem fentio, fufci~
pias quafo3 facili ac benigno vultu, quas TIBI, pia mente?
offeropagellas, mequeinpoßerum TUO fivore exorna. Mo*
um erit ardentiffimas adDEum O. M. fundere preces$ velit
TL·, Patrone Benigniffime, omnigenafelicitate auclum,
in longamannorumßeriem incolumem & fojpitem conferva-
rc, in emolumentum reipublicae maximum, Tuorumque
ernamentum ό folatium certißmum. Erο dum in vivis fucr#
Confultiffimi Notninis Tui
CultGt addiéliiliiwus
GABRIEL URBERG.
Viro
Adniodum Revercndo & Prieclarifilmo
MAG. TOHANNI THORERO
HELSTADIO
Ecclefias, quas ad Lyreftad DEo colligitur, Paftori
& Prarpofico longc meritiffimo,
Patrono ac Promocori omni honoris ac obfervantiae cultu, xtatemVenerando·
FAvorisAdm. Rev♦& benevolentia documenta,farpius exßare volutftt luculentijpma,quAc in me,aquaVir
judicii lance penfitansy nenpotefl noη animus meus vebe- mentiffmovenerationts ardore incenfus, anxie circumfpi.
cere> quapotifßmum rationes dignas eorum cultor videar
&nftimator+ Haudimmemorfumfexennii illitts, quo me>
in domum TüAMexcipere3exceptumfovere, haud fuifli de- dignatusI fub illo enimtempore, tot tantisque me cumula-
flibeneficiis, ut tis enumerandts, ne dicam remunerandis,
me prorfus imparem fentiam. lngratiffmus ttaque effemy
fi hane praetermitterem occafionem, meam viciffmpieiatem
AP reverentiam teßificandt♦ Hac mente munufiulum hocce chartaceum, omni, praeter mäteriae dignitatem, mtore or- batumyTIBI offerre nondubitaviy utferena, foles,
frontefufeipere digneris, meque, , //4 poßerum,
TIBIhabeas commendatum5 efly quodrogo, atque obteßor.
Piamihi votafemperfunt dr erunt, ut per annos bene muU
tosi tn ecclefiae emplumentum> JUQRUMjpUE fulcrum &
foLatiumt fofpes vivas atque vigeas♦
Adm, Rev. & PraeclariiT, Nominis Tui
Cultor obfervamiflimus
GABRIEL URBERG.
V I R O
1 '
Plutimum Reverendo Cr Vr&cUrisßmö
ümo ANDREJS KJERNER,
Paftori in Hasle vigilancisiimo«
Viro Tlurtmum Reverendo aicqtie CUrisfimo
D:no CAROLO EKMAN,
Paito i in Hjeiftäd'adcurarisfimo»
Vir# Plnrimum Reverendo atque CUrisfimo
D:no JONiE ÖJEBOM,
Paftori in Kinneved, laudatisiimo, v Viro Spefiatiffimae Ftdei ac prudentiae
D:no OLAVO WESLIEN ,
Steg? Poitarum Fahlunenfium Infpedori longe mericisåi-
aao adcuracisiimo,
Fduforihtes Opttrnh9
INrima infubmiffa?meaecoMacaVenerabundaebenefteia,mentiscum omnigenas feliei-tef£eram>ob pla-
caris voCo, & ipe ccrt?siima, favorisin pciterum|ob- tinendi, hacubraciones haide Academicas dac, dicat, dedicac
PfortRevt Ckrijß atqut Spetfatifi, Nowinum Veßrorum
Cultor indefeiTus
.GABRIEL OftEERG,
CONSPECTUS.
I, OHaeliminaria tra&ae,
JL §, II. Dari peccatum in Spiritum $.an<?
dum, dida Match, 12: 31, 32.. Marc. 3: 28, 29*
30, Luc. 12:10. corumque brevisfima exegeiis,
comprobant, 7 -
§♦ III. Quofenfu peccatum hoc contra tertiam diyinita-
cis perfonam committi dicatur, explanat.
§, IV, Peccatum in Filium hominis aliud eile docet, &
huic c diametro opponi,
§. V* Ipfampeccati atrocisilmidefinitionem adgreditur,
§♦ VI, Quatuor peccati hujusr^quiilta formalia recenler,
§. Vli.Requifka fubjedi committenns attingir,
§,VIII.Adjunda, cum a parte hominis, tum a parte ipfi-
us peccati, exhibcc, cauilamque irremisiibihta#
tis inquirit,
§. IX. Perfeverantiam finalem non eile partem peccati
in Spiritum S. efientialem, demonilrat,
§, X, Chriftum pro peccato in Spir. S. etiam fic dido
coniymmaco, fatisfecifle affirmac,
§. XLPeccatum hoc, Tub yeteri ecjam foederecommis.
Tum eile, indicac.
XILPreccs pro peccatore in Spir, S; non abfolute,
fed conditionate omictendas eile oitendic,
§. 1. Quan»
^vi^rtotg3c53c±)rfc)cbdbcbcjb^Q^ocfactoc^ctoctDctocAxAKfctct^dS:^
ey»^ <é?>kO> <&*<<?> yp>»vgS>\&\\&% \&>é?> e?>ygsV5=*«<?!»e?»«?»ep*
1^φφφερφφφ£ρ<^όρoφοφφί^φφφφφφΕ^φφ
ij^®^ψ$'*$'ψ<$>
α και fi\
b II
Uanta, in ftatu innöcenti«, hominis fueric perfeäio, vel hoc uuum oftendk| quod,
teile Hiftoria Mofaica, Gen. i: 27. imagi·
nem &J,Imilitudinem DEi conditus fuit♦ Quia au*
k*
rem non ornnis imago eil fimilis prototy- po» & ipfia ratio imaginis DEi in homine varia ac
multiplex excogitari poteil, ideo DEus ipfe inveftiga-
tionem horum v^rborum oilendit, atque addita voce fimilitudiais, quse ab imagine quoad ipfam rem non difFerc, docuic, talem fuiile hominem p.imo condi-
tum, ut in ipfo imago per omnia fimilis creatoricer-
neretur, queraadmodum quocjüe eodem fenfu, Libro
Sap C. 21 v. 23» dicitur: oeiog iKTiffe τ«ν αν^αττον ίτη «<$-
Koti Ilhornτ?ίidVow ÜiornTog hreUtivi αυτόν, Vigu-
it ltaque in Adamo plena & perfecta, ab omni cali- gine & dubitationibus immunis, DEi cogmtio, non fo-
lum ut creatoris fui, auctoris natura & omnipotentisi
verum etiam ut Triunius» Sanäa fuit hominis volun- tas, ut, fcilicet, in tota mente, toto corde5 tota con-
fcientia, in omnibus animas potentns atque coiporis
membris efleac vires mcegerrima;, & tancum dire&ae
Α ad
* PECCATO IΗ#£
ad agniriomems dilcclionem & eelebrationem' DF.i,
ad amorciK ac emolumeiitum proximi·» juxta vocem
legis Divioap: Kywtffwavgwv rev ©tev o'fcptfcAh?Tjfsκακίας
tu, και l\ νλΐήςTMς car. W t|cAwer\}gΙΰχύος cfxrκαι tf ΖλνςwSmotaqof». και ταttKuvIgvtf*άς. tft&vrcr- [jUf
ΙΟ':2?,· Feen im νoluntas non fuic nifi ad bonumdi-
reßa, Fancia & Epb, 4t' 24, In appvttfw primi ho¬
minis fu-π ma etiam cemebatm* pißitwt per qparoejus«
modi affeftuum cum ratione conformitatem inteiligi-
mus, ut? nulla effet in5 appeticu,· adveriüs rationem,
lu&a, nulla αταξία:, nulla rebeüio·; isd propenilcnum
omniura ad ck «Samen rationis, debica confbrmario.
Erat, utinquin HOLLAZllB in Exam; Thol. p. m,fl/f.
part. Γ,exattifima harmonta, mhusque conßnfus virmm
fuperiorum & inferiorum% nam legi Divinxratkrψratio»
»i τοluntas,, uohmtati appetitus ßnßtivusr appetitui aß feclttSy affetttbus mernbra· corporis prompußßme obfequeban*
tur. Nudum heic fuic mipedimentum, nulla lafio,
nulla remorsy quorninus & anima & corpus,> & o-
mnes fenfus perfeäionem fuam rednerentv Quid?
quod non tantuin habuic ornnia nacuralra inregra &
ρerfeilar verum etiam donacus fuic a DEo bolns (h·
pernaturalibus, gratia ißas DEi & favore' indebitoy
quo DEus prinios noftros parentes complexus cit»
prs omnibus aliis creaturis viiibilifeus, atque gratioia^
inhabicatione totius S. S. Trinitatis, dum in anirnae-
jus, tanquam in cemplo, gratiofe habiravit. Hifce aLi¬
tern praerogarivis·· atque perfedionibus benigniilimum
Numen frommes protoplaftos rmpertiverat, qua? ad fr·
nefflr quem eorumereatione intenderac, obtinendum,
fufficerenr, videlicet, ut DEum gSbrifrcarent, vitam
iuite moderareoue cradheer^nr, & Blutern aliquando,
fi
SPIRiTUM SAXCTUM. 3 iL in feliciffimohoc permanfiiTencftatu, confequereii-
cur »ternam.
Verum enim vero quaiica ante lapfum fuic
hominis praftanda, canca» fada in deliciarum horro pravaricadone , ejusdem eft lmbecillitas ac miferia*
Penitus enim, eheu! amifia eft imago Divina, & la¬
pfum primorum parentum feeucum eft peccatum ori¬
ginale, quod formaliter eonftftit in tottus human»nas
tur» vitioficate, & privacione juftitiae originals In
intelkäu non folum eft amiftio lucis Divina;, horribi- lesque tenebr», ut homo in viribus fuis naturalibus
eonfticucus , nec DEum, Ejusque colendi rationem, perfede cognofeac, nee verbo Ejus revelato firmum
aflcnfum prabeat: fed adeft quoque prcnitas ad erro·
res 6c dubicationes de rebus Divinisu Voluntas eft as
v.eria a DEo, 6c repugnac Ejus voluntati» AbeftSan-
diras originalis, deeft diledio fuper omnia, refriguic
amor proximi 6c graviftimam cordis dudtiem contra*
xic homo, qua, ad contemtum 6c odmm DEi, ad
diffidendam erga DEum & -fiduciam rerum cempora*
lium locus eft propenlus, EpK41 i Appctitus fenfitivus
non modo deiticukur jufticia, ut debitum obfequium
DEo praeftare nequeati fed plenum quoque eft cor »
iηfinita eonfufione cupiditacum, qua; fummo impeta rapsc haminem ad malum. Senilisexterni, quam funt
intcnti ad vetica 6c prava? Ocuh ad eonipednm va¬
lutatis; audicus ad curpia 6c obtredationes; guftus ad lautitias, fuperfluas 6c immodicas ; olfadus 6c tadus
ad curpes illecebras? ita ut non fine gravi caufta di-
xeric anciquior ecclefia: Mortem per quinquefenfut, tum·
quam per feneftras ad animam noflwm ingredi. hreviterl
c< cä~natura, omnia qu» in homine funt, atque ex il-
lo emanant, adeo infecic peccatum originale, utnon
A 2 pos-
4 /?F PECCATO IX
fint non mulciplices errores, & peccata numero xa- rentia exinde quocidie propuilulare, Peccaci itaque magni cudo & atrocitas in homine ad tancani iram
DEum incitavit, uc naturam humanam, veneno hac quam maxime infedam, vi iuae jufticiae, abjicere po cuifleu
At miiericordiiB diciftimus DEijs, videns nos
omnes morti effe fubjedosi mifertus noftri, uberrimx
füae ciemencitS fonteni fuper nos efFudit, filium fuum unigenicum pro nobis dedic» uc is eftet nofterredem·
tor? juftificator? Mediator & Salvator; Id quod & iv
lius, ex immenfo & inenarrabili amore erga nos prce- ftitit atque perfecit, Reconciliavit mundttm fibi tpfi, non rcputans nobis deliHa-t 2, Coi\ quod in omnious DEi
beneiiciis fåne eft maximum, Jam vero, quia gråvi¬
tas peccaci pro afpernatse gratis magnitudine femper
seftimatur? & quanco dignius eft objedum adverfus quod peccatur, canco atrocius eft peccatum» iequicur
illud peccatum eße maximum, quod pro objedo ha=
bet redemtionis gratiam. Hoc vcropeccatum» fi cum blasphema veritacis coeieftis impugnatione & ceteris
huc pertinentibus requifitis conjundum fueric, irre- miftibile eft, & Peccatum audit in Spiritum SanHum? de
quo nobis, in hac opella? animus eft pauca in medi¬
um proferre, Fatemur? argumentum hocce, fi quod
aliud in Theologia, arduum fane eile & fublime, mulcoque difficilius, quam cujus explanationi , nec Chartas hasc anguftia, nec juvenilis noftra tenuitasfuf- fecerit; Tuum itaque Benevole Lcdor, favorem eni#
xe expecimus, digneris, mitcm Xe prasftare coaatu-
wm noftrorum judicena.
SPIRITUM SA NC TU Μ* ί
§* 2*
Däri peccatum in Spiritum Sanßum, Salvator
nofier, peccacorum expiator manifeftum fecic* Matth,
12: 31. 3», Marc, 3: 28.29. 30. Luc. 12: IO. quae licet lo-
ca, qua circumitancias temporis ? loci & feriem narra»
tionis paraUela omnia non fint, qucad rem tarnen*
phrafin, mochten proponendi 1 quin & ipfum fenfum
ex toto convemunf: adeoqüe reftc una tiaÜacione,
ad mutüam iliufträtiönem abfolvi poffunc» Apud Mat-
theum Saivator daemonium ejecerac* e caeco &muto,
v, 22, Pharifjei aüten.1 invidia accenfi miraculum iitfaoc calumniabancur dicentes: hie non ejicit damonianis fi inBeelZebul3 principe cl&möhiorum-> "V. 24, Calumnia haCr
rationibus aliquot refutata, Salvatof peccati hujusma- gnitudinem indicat, & manifeito docec illam Spuri#
tum Sanäum dirc&e lodere, v* 31, 32* Apud Marcum eje&io quidem diaboli ex obieiiis expreile non com-
memoratur: Interim tarnen eadem efe re ibi fermo-
nem efle, evineunt, inter alia·» hasc feribarum verbat Beelzebub habet-i & perprineipem damoniorum ejicit damonia-i
v. 22* atque qu# immediate excipit Chrifti apologia»
v. 13. nec blasphemiam eorumreticet Evangelilia, uu pote qui v, 30. diferce teftatur, eos dixifle : Spiritum impurum habet. Unde conftat, eos non tantum impu- gnafle miraculum CShriiti, verum etiam hoc ipib ne-
gafle illum eile Meiliam, cujus adventum eo minus
exfpeftare voluerunt, quod qui de iUoi Gen. 3: if.
12; 22. 49*10, Deut, 18:If, feripferat, noncrederent3 Joh.ft 46. Hinc fa&um eft* ut in peccatum in Spiritum S.
non potuerint non impingere. Apud Lucam cap,11:14,
Specialis diaboli e muco eje&io memoratur, & Pha«
rifaeorum blasphemia, per Beelzebubptineipem damoniortim ejicit d&moniα, cujus nulla alia ratio cfTe poteil* quam
A 3 quod
P£CCA TUΜ m
quocf PhariiWi, miracula .ejus Beelzebul adicripierinfc,
Sune quidam Novaturientes ex recentioribus, & cum illis H. GROTIUS in line ioca ττοίξχφς«ζανβ qui .peculia*
ri ratiqne haec Evaugeliftarum loca interprecantur: fci·
licet pucant, per biasphemiam in Spiritum Sändarn intelligendum efte peecatum in totam Sacto Sandam
Trinitacem, per biasphemiam autem in Filmmiiomi-
nis fynecdochice poiTe iignificari peecatum contra quemcunque hominem, no η ycro pra.cUe in Filium
DEi, atque ideo feniüm verborum Macthad hunc eile:
Qui dixerit verbum contra Filiumhominis ei remittctur: h. e.
qui contra hominem quendam peccaverit, ei facile
remitti poceft, vel ab ipfo ofFenfo., vel a Dfco,· qui
autem dixerit contra Spiritum öandum h. e, contra Ρ tum·» ei non remittecur■> fed is certi/Iime iuec pce#
nas, quemadmodumquoque ilji contendunt verbis kv-
angeliitarum eile parallela illa quae occuriunt j .sam*
12: 2J, Sipeccaverit vir in virum, judicabit eum elobim, β in
Dominumpeccaverit vir, guisproßo.orabit$ Rationesquoque addunt lat fpeciofas pro fua corroboranda fententia,
quas.HACKSPANNIUSadduciC|innotis VbiloL fuperMatth.
ρ. 7φ 7S* 76* Sed quis non yiderit βλουϊφψίχν ,W «.
fxoL^TLocv in genere heic diiucide diitingvi, aβλ&νψψΐΛ
reirnvpoLTost easdemque iibi inviccxn opponi;, & quae fibi invieem opponuncur, non funt eadem, icd revc*
ra di illηda- Sic etiam v.32» allaci jap, Matth, jzmen- tionem Facit Salvator verbi contra Filium hominis,
& verbi contra Spiritum Sandum, quorum prius di-
cic efle remillibile, poftcrius nonitem: jam quia pos·
fe remitti, & non pofle remitti funt contradid^ria, horumque unum, non poceft eile alterum, per pro-
nam, ut ajunt, coniequenciam fluit, lliud verbum, quod remitti poteft> omnino eile diftindum ab 1Ü0,
a.
SP IKITUΜ SANCTUW 7 quod irremifiibile maner Quam ob rem y nifi Tau- tologiae vicium, rmnusque neceflariam repeticionem ian&iilinao Salvatorr tribuere velimus, hic Filius homi¬
nis utique diltingvendus eil ab hominibus, quorum
Matth: 12: 3r. mentio injicitury & qui apud Marcuni
etiam pluraiicer nominantur war Sed di-
eac quispram: hoc modo concradiitingvicur & opponi*
tur JL>Eo DEtis? Regerot· DEus ut talis non opponi·*
tur DEofed Filius hominis contradiftingvicur Spi-
rieui Sao£to;;quamvis enim Spiritus Sanäus periden-
eiratem eiFencitc cum Pacre «5c Filio verusquoque DE¬
us fit, heic campen nOir eftenciaiicery & quoad natu'-
ram fuam divinam ipedaturj: Sed inprimis. rationeoß
ficii fuij in quo reftimonium perhibec de· Chrifto coiwerlionem hominis operatur. Qua ratione peccas
eumi m Fi|ium hominis & peccatum· in Spirit, S, dis-
crepaut iuo loco dicendum erit; Nunc eviciife fu£- ficrat5, diverias eifö has peccatorum fpecies, & Filiuna'
hominis heic non uc confiderari,. Porroy quia νιός, tis cene in Novo X eilamento fin-
guiaricer de Chrifto ©t&vdg&7ta;.gj locis ufurpaturs·
V. g; Matth. 8Ϊ2Qr 9;:6* 1Ot:23, Marc* 2£ roy28v8?31♦·3¥*-·
9; 9»12> 3IV Jo!k\X^2,..3:13^14,- 5: 27« Art* 8." 56, £br, 2: 6,
&er 11t egregie obfervavic GEORG,· CRuGER- in«
Difputatidne fua De Peccato in'Spir, S. p. 11; Cur itaque ib-
iai hiec loca5 quae de Peecaco in Spiritum Sandum a-
gunc excrpiamuSs & nudum incelligamus hominem,
nulla urgente neceilkate? Id quod eo minus fieri o-
portec, quum Salvator ipiey. ifto frequentiilime fe de- figiians nomine,· hoc iibi proprium fecerit^ Cur autem enriftus ita vocetur ex Patribus oftendit CV SUiGE*
RUS Thef. Ecel\ T, 2,ρ. 13frStat itaqiie fentendahsec Xheologorum noitracium firma & inconcuiläy quod
pccca-
s PECCA TUM IΚ
peccatum in Filium hominis commiflum fit contra
Chrillum ©tav^cö?roy, &perblasphemiam Spiritus,pee^
cacum iliud tecerrrmum in Spiritum Sannum xpceftL
gatur,
§♦ 3>
Obieftum itaqüe diäi peccati, yel immediaium &
proxitnum eil, vel medialum remotum.« Immediaium 0
proximum eil divina veritas tam legalts quampracipue Evanyelh
cay eil enirn abnegatio boni D£i verb i, quo iilumi-
nantur & parcicipesfiuncSpiritusS>, guftantes donum
coeleite, & vircuces fkculi futuri* E. el.t abnegatio ve-
ritarisEvangelien, Efts porto, abnegatio atque
Hebr, 6; v. 4.5, 6, ideoque in Legem Diu l.mpingit e- jusmodi peccator, quibus accedit quod peccatum in
Spiritum S, ideo vocetur, quod operanti Spiritui S,
per media falutis reiiiticur; Ac vero operaturnontan-
tum per verbum fcvangelii, verum ctiamlegis. E,nee
Lex Divina heic excludi debet, Ohjcflum vero media-
tum & remotum eil Spintus Sandlus, tertia S,S» Trini¬
tatis periona, Non, vero fumendum eil vocabulum
Spiritus, hoc loco, fenfu generali, quo omnibus cri-
bus diviriicatis perfonis commune eil, Job. 3: <.6. 4*
34. Sed fenfu fpeciali, quatenus teitia peifona hoc
nomine deiignatur. Licet enim omnes tres perfonas
divinte quod ad eflentiam unurn idemque fint, j,Joht
5:7, Similes etiam majeitate, gloria & honore, Eff
J°k.y>23* indeque fieri non poflk, quin offenia
una pcrfbna, offendatur quoque altera, adeoque pec¬
eatum, de quo jam agimus, nun poteil non cotam S*
S, Trinitatem ad iram provocare, Spiritustarnen Sam
&us, heic non tantum V7rcs^«m0c?, perfonaliter* per¬
sona enim eil quae officium gerit; verum inprumis
ίκξ·
SPTRITUM SA#CTUM,
htfyxriΗ&ς, fiffie&ive Scofficialiter eonfideratur. Illc e*
nj'm ett, qui de Chritti cum dodrina, cum miraculis
tettatur, Job. ifj 16. lüe voluntarem Dei nobis pas
.tefacic; illcmediautibus verbo & Sacramencis * ab igno»
jantia, erroribus & dubicacionibus nos liberat, noci- Äa, rerum divinarum SpirituaJi, yer.a & efficaci, im-
;bujLC, eandcmquc cordibm nofi+is confirmat tfpbfignati2.Cor.l;t
Ii. 12. ilieincapacicacem ac repugnantiam nottram na- muralem frangit, ut ad üdem falvificam fuieipiend.am
dilponamur; illc nosconvertit, fandificatScpronobis(je·
tnitibu; inenarrabilibusinterpellat. Rom.g:z6* Quibus Spiritus
Saudi operatiombus, qui prtefrade, maliciofe & per- feyeranter reludantur, monftrofum p.eccatoris in Spi-
ri.cum Saηdum tituium non declinabunt. HOLLAZI·
US, VANDA LINUS aliique lümmi Theologi > cumJ*
AD. SCHERZJERO, Difp, De P.eccato in Spir. $* Cap. 3:
§. 6. obiervahc, yocabulum Spiritus, hoc loco, non
pcfl.e perfonaliter fumi·, quia nc peccatum Lop, ut o-
mnia alia peccata in Trinitatem committeretur, quum
tres perfonae divinae unam habeaiit eilentiam: Ted tan?
cum mtyitriKw, effedive Sc officialiter quatenus ha?c perfonajn eonyerfione noftra, fingulan appropriatio-
ne fe mani,fettat; haec vero non tam fölida eile·» HCni-
mis videancur fubtilia, exjftimat cum Kzuigio HERM..
JOACH. HAHN, in Kcenigioiuo contyaclo & illußrato , p, 171, ubi o.bferyaf Scherzcrum.contra fe ipfum in § 152.
rit. Difp. docuiffe» terminum Spiritus heic pcrttnalfje
ter fumi, idque non in perfonali fua proprietäte, Ted
in officio fuo fpedato. Addit etjam, pro fua itabiii-'
c ηda fententia, rationem didorum Theologcrum, quod nempe, ilc in fotam S. S. Trinitatem commit-
terecur, non ita magni eile ponderis, nam I. inquitj
nonttatim fcquitur? quidquid ad bancyel iilam perfo-
B nam
ID DE PECCATO W
nam divinampertinet, illud eil adtotam eiTentiam dis
vinam referendum; v,, g. adcro Jcfum· Chriilum, te*
cundam divinitatis perfonam, uc nieum iricer Deum
& hominem mediacorem, fed inde non fequitur, E«<
ecjam Deum patrem & Spiri S, uc meum mediacorem
colo, 2. Omnino quoque peccatum in Spir» S. com#
mitcitur in totamS* S> Trimestern, quandoquidem ad'
miniftracio officii eil actio ad extra·.- omnibus tribus perionis communis, unius caiKum·> per proprer ap- propriacionemy uc loqui amanc Iheologh Si jam hoc
officium-) quod. Spiritui S, cancum appropriatur, reve-
ra eCjam pacri & fiiio com ρetat., quod negari non pot¬
ent, fequirur, quod peccatum. contra hoc officium
commiflum, ecjam in tocam S» Trinitacem com*
mittatur, Hadtenus Halmius. Nosquod attinet, fåtemuir quidem Spirituiu S* quando confideratur uz objedtum
hujuspeecati, peile aliquo fenfu iumi vtzcstrimsr fed
qui tarnen juxca ©bfervamus, quemadmodum quoque
ancea indieavimus hic inprimis reipici ad officium Ejus
acque operationesi!
§. IV.
Üt peecati hujus fpecies adhuc eertius cogrro
icatur, obiervamus peccatum in üli-urohominis e dia>-
metro ορροηί blasphemiae Spiritus, id quod ex drli- genci collatione hiitoriae evangelicae Matth. 12Marc.
3: lue. 12: fatis apparen Confißit atuem grave hoc
■peccatum in JefteNazareni ttt Aleßi&y vel Veritätk eVangelteae
nondum evidenter agnitaei abnegaiione, autoppugnatione■> veljam
agnitae^ in confcicntia approbatae infietatione, cx ifignoran-
tiai vel voJuntatey vi mttuve, perkulis ßimulantibus profetia..
Per filium hominisheic intelligi Mediana, ex iisquae
§♦ II, allata funt manifertum eit, qui tarnen heic, non
racione
