nXERClTAtlO ACADåMiCÅ
USU
LQGl·
CES,
Quani..,
Curri confenfu Venerandas facul
tatis
Philofophicae
PRyfiSIDE
VIRO CELEB8RRIMO
Dn.
JOANNE
Bii.bergh
Geometriae
1'rofeiT,
OrdinarioPubliso Examini modefte [ubjicil
JONAS PETRELIUS
Stockholm:
Ad diem 17 Mariii Anni 16SU in Audit. Guftaviaho Majori,
HOLMEE,
PR/EFATIO.
l! llicunque hujttintodi ex-.
I ercitia inpublicum
pro-, l ι
fcrunt>non parumfolieite
agerefolent^qua r*tiene>
animum Lebloris ad
fa-vorem benivolentiam er
gafe impeäant„
Hocipfummihi
inprafens, tanto magis
ne-ceffume(fe videOy quanto divmarepoßums
cerüu4>nondtfuturos
>qui cum obingenii,
tum vero maxime atatisimbeciditatema%
conatws hofee meosinpe'jcremßnt
wterpre-taturipartemt lta% quamvü me ipjum-t
deferere nequeam > non tamen f&ciié repe
rioy quo pablo acerbiora eor um qua ubicfc.
adeffe
jolent judicia, evitare pojjir/L·*. Jfiuemadmodum vero> non ni(i cum rifuillorum> qui
tempora hac noflra
diltgen-titus
conßderant, hoc ipfum (ferare
aude-am,ita cur inanem hane cur am atdpfolli**
citudtnemmittamyjußammihinon
deejfcj.
^caufatvputo# Id vero> apad cmnes> qui
ofßcii[uimemores, humanttati
haudpo-ftnmum
adßgnanl
loc um> meimpetratu-.rum
confdo}
utnonb kvitatequadam ånt* .mi,fed ardoretantumproficiendiy hoc me-
§f
um inflitutumprofeBum
effejudicent.
Ht^
iidemerunt, qui imprudentia
effe
minimefentient>
adgredt
etiameay quorumperfici-endi nuÜa [pen effe poierit*Nimirurru
tanta fccpé vis ef
honeftatisy
utpcené inJordinem coaBaprudeηHit cultorem virtu- 1
tis animum protrudat inres årduas β
an-cipit&s)non
tamffe
perpetrandi
ceptaquamamorereBi,uteleganter Freinsh. inoratio'
neprimaptm.
S*j$)u&
curatiueapud
meex-pendensffupra
omnevotum>fpemqp
omnem>nonjamveniam tantum»
fed
β applaufm
uApud
bonos
Candidas
q^hoc
meumpropoft·
yftummeriturum confido. De cetero»ut
F
i
li „ L< ömmafehciter cedant» td vero γ
arte eft quod
vehementer
opto» Falejfj
ξβfavcji fa ai; di cc Pr pe A( i cu bo
i >11* VC' ' -Ii né υ nJ yu- tn-ini ί'Ο· 'S-Mi m
iß'
I.
N.
f.
PcjU
S II
LOGI
C Ε S
Caput
Primunij.
§. i. Abitus intel!c6lus>alii iunt Principales , aiii Inftrumenrales, Fun-darnentum divifionisr*...te
eil diverfaobje&orumratio ,
quorum alia funt Entia Realia,
aiia Enna Rationis, Inter hos
autera
duosdiverfi generis habitushoc
inter-cedit difcriminis
, quod illorum»
qui
Principalium
nomineveniunt, notitia,perfe perfieiatur homo>ceterorum per
.Accidenstantum> &
quatenus
condu-cunc ad Principalium noticiam. Ιη_*
burum nujnero> cum etiam Logica-,
ceniea-(*)
cenfenda venit, ftatim
initio
conftare
arbitramur,quid
vocabulo
llius hic
in-digitatum
velimus.
Non
ignoramus
equidcm
difcipl
nisRealibos
hoc
quo- t
que
accidere,
utinvicem
iibi
operam
pracitare
dicantur;
id
veroprovenit
ex
inutuo quo inrer ie
combinata?iuno»^
nexu: pluraad
hane
remdiccre
nonat-tinet,
§ il. Vox
Logica?,
qushic
iub·
ftantivé ufurparur, Origine
Graecaeib
defeendhq; t&n
&
λόγα >qui
norantej Danhav, in Ep. Diai: Theologis,fihunt
De:iMéthematicis computationem,Comi-y
cd maximecferentio>Jermonts vamtatem, ■drißoteh Orationem tarn
internem
qua%
externemjigmficat
libt
l.poß analyt.
c·l
Verius autem Logica
deducituråAifya
internoquamextcrno,
ideoqueCeleh,
Mufaeus>introdu&ionein
Theol.
cap.iiredé dicit, vocem hane
denotare
ii
rationem,diclamen rationis,conceptumß*
nimi->tå orationem atque
dißßrtationenv
Solec haec alias diciDialediica,
fed<i
*ufurpatione harumvocum
interiedii
iemiunt Autores, £x
iententia
Cl*
φ
filfimi Horneii, nonfuit Ariitofeli
u-num aliquod nomen, quo
totam hane
dificiplinam denominaret* Interpreter
vero ejusin unsverfum fereomaes,to¬ tam
dobtnnan.,Logkam,
pariemvero qua; topica aliasdiciconivevit, Dialc-biicam appellarnnc* interim
ramen-cum non abfurdum fit å parte
dificipli-na;,totam denominuri,voces has
pro-mifcue ufurpari poile,judicat, modo
caveamus, ne totam hane do&rinam,
ibla Topica abiolvi exifiimemusr*.
§ HI«
Infignishujusdiiciplinaene*
ceifitasatq utilitasi nonaliundc magis
conftabit» quam fi ad mentis nofirae imbeciliitatem & infirmitatespaulo di-ligcotius attendamust Infirmitarum_»
veronomine,non intelligimus
eas,quas
fpe&ant ad res agendas, ideihpeccata
&vitiamoraliaf de
quibus corngendis
Theologorumatque
fcthicorum exrancpraeeepta,ied ifto vocabulo cum
Clav-bergio proieg» §3, Log. V,& N.
coro-pletiimur> quidquidin nobü eß error®,9
obliviontsatfy
tgnor&ntiA, qttidquidin
ίυη-ctjtlibm »oftris eftobftcuritatis$confußonü*
...
(*l
quidquid fft judiciis falß tß incerti,
quid-quid inargumentalionihws mala
confequen-ύα4 Quibus morbis cumfacultas
no-ftra cognofcendi fit obnoxia» facilo
patetdllinonminusopus efifemedicina,
quam tegrocorpori: hanevero, å Lo·
gica exfpe&andamefle,tummelius
in-tclligemus,cumejus objeftum&finem»
diligentius confideraverimus. Apud
vero omoesjqui artishujus genuinam
iudolem magis reipicinnt,in confeflo eil» eam non tarn resipfas, quam
no-tionesquaidam fiecundas, alias
relatio-nes mentis di&as, rradere quarum be-neficio in rerumCognition« dirigimur*
Uade&oppido patet,
cumfinemdici-mus eile veritatem , quam nos hic
in-telligimus, idemq; monlirat Danhav*
in Epit. Dial: quandoait: Logicam
pro-fcopo habere veritatem,noninallußgnato , tdenim fortMethaphyßci*nonin atiu exer-cito) quod omniumJcientiarum cß,fedin
aclu direeiivo, ad eum modum quofiluma
Ariadn&um cfhefeo> aut hodießatua Mer-curii,viatoriindexeß drfcretivu* ver<£via dfalja capttofa^ Quibus verbis
w
fona funt Cornel, Mart.
analyf ca ρ. t.
lnßrumentum copntfcendi ξβad
veritattm
fterventendießLfgica·,
atq-ubicunefe
co^ni-tio quanturλ una
illa[ttßicil,
ζ/ Μercuri* alü
qundam ßatua eß,qu&viarn
qua tun-dumßt
omnibuhoßendit, Sicut autern.·
cum veritasfx iuis
principiis eruenda cit, ne abcrret
intelledus,Logicse
co-gnicione opus eil ; ita fi isnobisnort^
fuerit propoiifusfinis»
fedvel Oratoria
vel Foetica
tradanda,ab bac fruitra_>
auxilium petas» ad
diverfiifimosenim
fines , diveiftHTima requiri
media, rede
docetur. vid, Cor. Mari.
cap»t. Analyf.
§ IV.
Pcculiamhicoriturquarftio,
An ad
Theologiam
ufusLogicesfit
cx-tendendus* dubitandi ratio
effepote-rit quod
plurima Vcteris Eccleii«
Do-dorum feftimoniaadferatHorneiusc.i
de procefTu
diiputandi» quibus artem
Logicam»öb
hoc fan&oftudio>prorfus
eliminandameile,
baudobfeure innu-erevidentur» fed& ibidemPatres,non
"minus pro ea>
quam contra eam
pu-gnantes* adducit, &cur
utrumque non
diilimulandum
fit> pluribus exponier.φ
Ntmirum Juttas
conquerendi
caufasKs
β fiiiflej nemonegabit>qui
lllis
iempori-bu»>» fophitticen>nihii cum
genuina
Di-aleéiica> praeter norr»en> commune
ba-benfem > cbtinuiile noveric * quse ft
obttaCuto fuerit > quo minus
fgpientia
humanarite reéteq; coiererur» qua ra- Λ
tionefanäa»Theologiae»peream
lahem
ai'pergi3R.everentiö
Numinis
Divinipe-ßoribusimbutis>toierarepoflent? Pro¬
preröutem
abufumjibbrium
ufum tob
lenduro non efle » ficut in omnibusr* >
aliis>ita&hic locumhabet,immo.cum
Logices
ope»veritas ignota
in
Iucem.»
proferatur, nota connrmetur»
&
ad-verfuscontradicentesadieraturjcumq?
Thcologta* fit habitus
Pcientiis
analo-gus, qui ut in
icientiis
ficrifofetj
do
Deorebuique
divinisdiflerit»
hoc
ett*
terminosj& resiisfignificatas
explicar»
cenclulionesexfuisprinckpiis
deducit»
*confirmat, & ab
ohieäionibusditten-tientium» vindicat acdefendit >
maxi¬
mum eam ad ttudium Theolcgicum.*conferreadjumcntuitbpufiduaj
feré
ett
dcmonitrareveile«, Kem perfe expc- # drtuni)
0)
ditam, occafionermin feqiientibu?ma¬
gis iliuitrandi nobis obiatum
iri,ipe-ramuf»
Caput
Secundum.
§ f. Poftquam generatim diximus
Logici muneris eile,
cogitationesno-itrasfic conformare, ne in
veriratisin-quilitioné erremus. Proxiroumdtut
infpieiamus» qnas leges & regtilas ad cam remneceilarias»ars iilapra^cipir
$
itaramfn,utbicnontamrpia praecepfa
quam ipforumprieccptorum
oiumtra-damus. inprimis autem conilat tres
eiTe operationes intelieftus noftri>
ap-prchenfionem fimplicium,
compofiti-onem& divifionemr atq; diicurfurrL»*
An prima mentis operario ad hanc
di-fcipiinam fpeäet, ambigi poteftquod
iilc Tantum a&us>Logica
drediicneo-pusbabet T quipoteit aberrare å
veri-tato. Jam notiilimum eil» Arifto-telern veritatemr & ei oppofrtarrL#
falfitatfm nunqoam tribuiile prima;
mentisoperationi Ted fecunda*,&qua;
eireipondecOiatiomEnunciativa?* vid
(?)
ΜιιΓ. in
Methaphyf.
Cap,XXXV. §*, Itaque,quaf3tioncDo6irina Prirdicabi-lium & PraedicamentorurnadLogicam
pcrtincaf , icirc quisforte
deiiderave-rit: cujus rei cauiam aliam atq^
aliam
adfignare lolent. Nos miffis diveriis
fuper bac re fententiis dicimus cum_»
Logica
fit totius Philofophiae, immootnniseruditionisinftrumentum,
opor-tereeam, non foluro traderc rationem
re&éargumcntandi>ied& communif-fimas rerum & vocura diftindiones,
quippe» fine qnarum cognitiooe>rerrL»
piané nullä re£té& rité
perciperepof-iumus. Et quidem quod ad
Praedica-bilia attinet,docent ea quaeEiTentiarrL»
cortftituunt, difcernereab iisquae ean-dem confequuntur, &in his»
cujufque
rei Propria & Accidentia» flc e.
g, ad
cflentiam Petri conftitucndam
perti-net quod fit animal,
quod rarionalis» quod homo» ubihabesgenus,
diffcren-tiam» ipeciem» qua: omnia in nofho
cogirandi modo diitinäafunt* in Fe¬
rrovero plané idem; f*d
potentialo-quendi &ipia
loquela
coniidefanturut(9)
ctmfeqcwntra Eilentiam Petrt*
Lo-quendi facultas,Proprium hominiseft» ipfa loquela Accidens, Luce raeridia-na clarius eile
puto» ft quis htec ralia_*
ignoref,eum nihil infeientiis proficcrc
pofle. Parcm utilitatem
Pr&dicamen-torurneile»ecquhdubitet
* Controvertl
acriter ioletinter Veteres &:
Recentio-res Philofophos»An dentur
Formte Sub~
ftantiales.Ne quidemquid fitdequo
di-feeptatur
percipiet>cuiquid
fttSubftan-tia»exPrirdicamétiseftignotii, Rejcäis
Neoterici formisfubßantialib9*
forma-rum inftar confiderant in materia ie~ cundum leGrand Art.X4in Phyf
Ge-neral\primoquandammenjuramdtfinitam
qua. quantitascontinua, velpartium numei
rurn,quadiferetapaßlminphyjkt'»
appellan-tur4 Secundoßguras feu
extremitates Uli
rriAtcri& convenientes. Teriio
ßtumfeu di[-poßtionem interaliaCorpora. ß)uarto
mo-tumJenfittft mutationem. JJhpinfoquietem
Jeu permanßonem in eodem loco, Quid
quanriras continua, quid difereta,quid fttus &c* ex Pr®dicamentishauriru£L.+
Idcm evenit ©tiam in cctem
0°).
phtaepartibus.
In
fcthicis
virturemncm
eile potentiam naturalem fed
habitum
demonftratur, & amicitiam eile rela¬
tionera adeoque virtuturn in numera haberi non poile ibidemdoeetur. Di-fcrimen inter potentiam naturalem & babitum Prardicamentnm Qualitativ,
mturam relationis PradtcarncnturrL»
Relationis tibi ob oculos ponet, § it. Iniuperioribusnonminusad
Theotogiamquam ad Philolophiam
ar-tcm hane conducere raemiriimusj ib·
percii igtrur,ureos
qui
itudro
Iheolo-gicoopcrarn
dsnt, hujusquoque
partis*
qux adpnroam
mentis
operacionemjipeäat cognirionem juvare, paucis oitendamus» Non equidem
ditfitc-mur, quin in SS. ThcoJogia plurirra-,
tradantur , qua? eriaro puüquam lunt
revelata» ratione velullisprincipiis
co-gnitionis
naturalis probari
&
adftrui
ncqueunt t interim Sacra
Scriptura_»
multa pradbpponit, qua;
fivebujuimo-di resfidcialiis,juxtaprincipiura fuum,
decentér explices, live illorum
verira-tem,contraadverianum defendas>haut
tibi incogmta
ciTepoflunt,
Ια
abßrtr-Mimo illoTrinitatis myfterio mentio
fif Perionae>Eflentia?,Reiationis,
fub-firtentia?, Hosferminos in communi Logica inPrsedicamento
Snbitantiie&
Relarionis παχνλας, Metaphyfrca vero
*■
ακριβώς exponit.
Dixi
in communi.·
nam quantum ad xetera non
ignora-mus,hosterminos multam involveroimperfedioncm 5 a qua omnino
funt
liberandi > qtioties ad
tremendumhoc
j.i. myfteriomaccommodantur.
Pariter
quoque
myfteriumincarnationis,
dua&
%
naturasinunofuppofito&\pssvzm<rn
in-cffobihter efle unitas doceu. Quid
fuppofitum
quidnatura»itidem
mihiexPrsedicametito Subftanti»
eritpeffpe-Ctum. Conflat etiaro luperiori feculo
depcccarooriginisexortam
fuifTecon-tenrionem, An nimirum iilud fit
Sub-4 ilantia vei Accidens / non dcfuerunf
qui peccafum originis ipiam hominis lubftantiam» id eit>animamac corpus
cjusadfirmarent«. Cujus abfurdiflim«? opinionis fons &ongo,ecquae alia fuit
quam ignorantia
doftrinae
Pradica«
(η)
mentorum ? Ut vclex hocpun£io fatis
appareat» eos minimé fallcre ,
quiin-ftrumentalem hanedifcipiinam I
heo-logiae itudiofo addiicendam ivadenu
bortanturque.
§ III. Quomodo fimplicestcrmi-nire&é apprehendantur» quodad
pri-mam mentis
operaiionemdirigendam
pertiner,breviter> & quantum quidem
id ad noilrum inititutum
fpe&at, di-Öumeil; jam porro,
UibsLogictsr9
,qui circa altera mentis noilrte
fonßio-ηcm, nimirum
Compofitioncm &
Divifionemoccupatur» coniiderandtis
eil« Exterminis iimplieibusoriuntur
Propofitionesvel Enunciationes»
qua-rumin univerfum affeäionesiunt
veri-tas velfalfitas. Hujufmodi
eoira
ora-tioncs»aliasnon moratur
Logicus.
Inillis duo i'unt ipeäanda,Materia For¬
ma.Hjbc
naturam,fpecicrn>&
proprie-tates» harum Enunciationum nebis*
exponit: quae omnia accuraté nobis
cognofcenda funt fecundu Horneium
Cap. i V. deProcefTu difpurandi, dupli-ei decauia«, Prima
, * .. 00
pro iifdem aul eafdempro
diverßs
accipia-w mwi, itat ut untwi veritate
cognitay deve¬ niate etiam alterituconßet,
qua. aut ißi
aquipoäeti aut ejua convertens eß♦ vel ut
ventatcuniuaexplorata^de
oppoßtafalßtate
certua quisßat. Secundo>ut
forma
propoß-tionum i»teileIIcisdifcamwformas
argumen-utionum. Quam rem priulquam a
g*
grediamur > quae de fuppofnionibusr*
vocum» ö Recentioribus iobric tradi
iblent, minimé negligenda
eiie,exena-plistam ex
Theologia
quam Ihiiofo-phia petitis, oftendi poterir*
buppo-iitionihil aliud eft,quam
certa vocisa«
licujus prcefcrtim gubjeäi in
Enuncia-tioneacceprio«, Circa hanc
rem vero>
contingir cumquoq;errare» qui Gram¬
maticam &
idiotifmoslingvarumopti-mé novit, nifiad ea
praseepta quae dcL»
ibppoiitione
traditLogicus> animum bene advertat, Docet ille,
fuppoiitio-*
nemhaue eiTe
mulciplicem;materialem
& formalem
, communera &
diiere-tam»
iimplicemporro
& perioualem,naturalem &accidentalem»
Quil'quis
notiticeharumrerum non minus quam ceterarum
O a) m
eeterarum ad veritaris indagationemj
pcrtincotiumcft cupidus^totiesmemo?
ratamdtfciplinam, ubi eae ex profeflo
tradaQtur,adirepoterif» Quam
infigni
vero urilitatcnoncareat nofle* quoties
fubvoce
ahquafiatdeicenfus.duobusf*
tanrum exemplis deciarabimusr\ i.Omnia Animalia terreiiria erantin_>
area Noa?, 2. Deustradidirieipium
preiiumRcdemptionis
proomnibusin
hoc vox, omnts, ponitur pro
finguliff*
generums in illo,pro generibus
iiogu-Jorura, Hxc omnino taliaefle, qu# fine fraude veritatis, ab Orthodoxo
Theologoignorari nonpoflunt,ex
ad-verfa riorum eertaminibus>plus quam-» fatisedodli fumus,§, 4, Quanti interiic,
Propofitio-num lpecies
dignofcereetiamexipiaj
iacraicriptura fatiseftevidens, curTL» eaaccuraté difiingvat inter propofiti-nem Catcgoricam & hypotheticani-t*Comparerhaec Job,zu βvolo e&m
ma-nere donec *veniarn quid hoc
ad
quamdiicipuli
Chrifti venditaruncpro
fimplici. Quocircacos errances,
('5)
viam reduxitSalvator> docuitt},· omni«
noverumeilequodLogicidicunt
con-ditionemnihilponere. Quid de
Mo-dalibus, quae rem effeautnoneflo
cumaliqua determinatione ieu modo
dicuntviirfentiendum,judicium
audia-raus Cl. Hornel* Cumin difaplwü non* restantumabflute
> [ednecejjarioßpeaut
contingentereffeadfevuntur> alta item poiß
[eri dicantnr>ctiamfi \eipfanonfiant,alut
ok 7 ων αδυνάτωνeße
>ut[eri prorfus
neque-antideq
hi* gravesßpe controverß&exi·
ßant, ξβpropoßtionum illarum ξβ qua ex
hü conßciunturargumentationumnaturam
ac rationempeißeclam
habere decet, ncj
hallucinerts,idfyeomagis^quθfaciliorinta~ libuseß lapftus. Certe
ipfafacra Scriptum»
ut
Philofophicasdoblrinct* nuncomittam,
E-nunciationibuaβρum Modalibusutiturquä¬
les , funt ha: Neceffe eß
evenirefcanda-laMatth, XXlll.
7.Noncontingitnon eve¬ nirefcandala Luc. XXII. 1. Non
contjn-git Prophetam perire extra Hierufalem
Luc. XIIL 33, Impofßbile eß eos qui
fe-melilluminati fuerint denuo renovavi ad
pxnitenttarn. Heb. FL 4. Impofßbile eß
I - ~/
>. J
ÖEUm tnentniibid, 18. Impofjibtie
tβ Ρev
placerefmefide Heb% XI.64 H<zc in comp. *
Dial. c4€. Non minorem
atrentio-nem proprerfummam
qua laborant*» difficulratem»merentur
Exponibilesr*-Babent quaeiibet hze> fua
peculiaria-»
iigna,qua?ii naruram ac poteftateiii-»
earum intelligcrevelimus,
diligensen,
nobis funt confideranda. Excluilva-. Prsdicati eft hsec: fapientcs Graecias
funtrantumfeptem. Exclufivalubjcdi ioius Deuseit infinitus. Prior
Enun-ciatio ita
inreiligirur
; fapientes
Grse-ci# fueruntfeptem& nonplures»
Po- 0
rteriorfic:Deuseftinfinitus&qui noa eil Deus noneilinfinitus» Id
pr^rer-ea renendum eft, Excloiivam non
ex-cludere concomitanria fed oppobfiu«
SicJoh. XV1L Qjiando
Patrem ello
iolum verum Deum indicatur, fiiius
& fpiritus ian&us> minimé
excludun-tur iedliditii Dii.
Exceptivarum of¬
ficium ert» Praedicatum attribuere
lub-jedotfed ramen de aliqua parte
fub-f
L
jediidem negarev:g.
Chriftus
fädus*eü nobis per omnia fimilis excepto
07)
.peeeato. ΕΠ: igirur
id>åqvo
iit ex¬ceptio,( ut hicilludomnia.aliquid
iari-usre
excepta>v.g4peccato3&resexeepta
iubeo, aquofit exceptioabfoluté
ipe-dato»conti'netur.De Redupücarivisob·
fervandura eftjquaidam deiignare
cau-iam, propter quam Praedicatum do
Subjedodicitur> ut ignis»quacalidusr*
urit, aliaeexprimunt certam
conditio-nern> fubqua praedicatum tribuicuL.
fubjedo. Filius Dei, qua homo
paf-fusefR Perhujufmodi propofitiones» diftindionemduarum naturarum» in-.
* una perfona
ipfa icriptura facra 3
pari-tér & iheologia» exponit. Quod
ad
comparativasattinet>comparatio pro*
priédida noneft» nifi tertium illud
at-tributum»in quoduae res
comparantur»
utrkpinefl. Qualis eft ha?c: Ariilote* les dodicr eü Platone. Impropria.» comparatio eil, cum tertiumcompa·
Jtationis alterutritantumineft; utme¬
liuseft nubere quam ufi
■, cujus fenfui
^hiceftj Nubere bonum eil urinoneit
bonum,talis comparatio ad Logicanj
non fpedao»
0?0
§. U Tantum de Propofitionum
fpeciebns, Seqvuntur afFeäiones, qu# T
duphcisfunt difFeremiaej alxaefingulisr'
Enunciationibus competuntj alias
in-terFe collatss. Prioris generis ilmo,
Qualitas, Quantitas, finiras, ac infini* · tas Ratione Qaalitatis i
Enuntiatio-nesdicunturafFirmantes velNesantes. Ceterum hic οηιηε ί* χ um volvenduim
eil,ne inbnitas cum Negamibus coor
|
fundas Qaoties particula Negans*
rton ad copulam percinet» fed eitpars
fubjedii aut pr^rdicari, tum Enunciatio
eil inHniia » qualis eil hax: Petrus
po-ψ
teilnon ialvaru Quantum illa difFerat τ
ä Neganre hac: Petrus nonporeil
fal-vari facdepateti cum multi homines
poilint non ialvari, nullus tarnen noii->
pcreft ialvari iiabfoluté loquaris» Pro-pofita breviras bis plura addere non^
permittio*
§ 6t De afFedHonibus relarivisr*» <
iequipollentia, converfione>
&oppo-ßtione agamus, Eil iEquipollentiaj»>
duarum Enuntiationum, in fignis
&
O9)
feu reipfa convenienna_>. Hic verö
earantumintelligitur, quteexforma_>
verborum judicarur, Quandoquoad
resipfas sequ' valeanr orationes, nca,
cx Logicis, fedexipiis diiciplinis,on¬ de funt deiumptas, fertur judiciumj» ■f Formalis hujus ffquipollentia? ufus fre»
tjucnseftin diiputarionibus,· foepéenirrt
accidit ut Enunciationem unåprdpter
fcvidentiå fuam»nonaudeat iropugnaré
adverfarius, alteram tamen, qua? ejusr"
> éil a?quipollens, concedere noliu*
Sic tu autem eum ilringes, fi
ratio-Ψ hem jequipöllentiarum ccneas, ut->
quod prius omnino non videretur
admitterepolle, dein nullo modo irL.
dubium vocet, Nec minor uius eit converfionumi ignorantia enim hu¬
jus, foepé inprtecipites
nosciuci
crro-res contingiti li nempequis
conver-farb noftram fic adoriatur» ut
conver-j tenremfaciatfalfam, eg fl quis fibi
dö-fendendam iumflt hane
propoficio-nsm. Omnesqui fal
vantur, hos
DE-us vultfalvari« iliicö non teneturl;
^ defendere iitam, Quofcunq; DEös^
. .. >
vult fälvari>illi falvantur. Νam
iegiti-tima ejus coη verrens hacc eft.
Qui-aam quos DEus vult faWari
» ialvantur»
§.%< Didiis duabushis affedlionibus»
confequemia inefle nonargumentati¬
vemdicit Danhjn Ep. Dial.C, IX» hac iine dubiode caufa,quod in eafic ratf- <*>
ocinamur, Siveraeft hasc, vera eil
&illa,· iifilfa eilbaec, falfaeft& iila^;
contra quamfirin oppofnione, tertia
Enunciationum affedione, ubi fic in»,
ferimus. Si vera efthaec/alfa eü ifta»
& viceveria. Quanta vero eil
necef-iiras atq utiliiasdodirioaj oppofirionis, *
ex modo memorato Danhavero
coü-ilat, cum c,7, D, eamprimum inftrU'
mentum, diicretionis veri å fallo
aoa-lyriccc3 appellat. Miliis aceterisop-poiitionis Ipeciebus> uno tantum ver-bojde contradicloria difleraraus» Eft
vero contradidlio duplex; material?**
^
& formalis, illa dicitur contradidlio
in adjedlo,Jocurnq, habet» ubi
termi-nus unus deftruit alterum in eaderrui -2
propoiitione» v. g. homo eil
irratio-nalis. Formalis contradidloria
00
tiir» cumuna Univerfaliter affirmeo,
quod altera parciculafitér neg st, &
contra, Htec auieroiola» & quas
eam
armulatur iingulariumoppofltio
,unici
eft mgmenti»quippé
qua;omni medio
caret. Cum enim ambs contraria
poflint eile fdlfa?»a roba; iub contrarias ve*te,falascontradiäorkemec
amb&ve-rasefle poflut, nec arabs falla?.
Quoties
igiturveritasdilputädo inquiratur,ftatu comroverflae rité conftitutomoaliaquä hac oppofitionis
pugna uti licet, Sicut
> verononuna
cademq. naturaefl: Enuo
ciationumj utex iuperioribusiatis
pa-tuit; Ita necin omnibusearum
ipecie-bus fimili ratione formatur contradi-Ctio. Nim akter Enunciationesflvo
propofuiones fimpiices, alitere# quas
conjundta? &hypothetica? func ,
com-iniituntur, Aliter contradi&orié
pug-nant Enuntiatiooes de inefle
, ahteio.
modales> &c, Totam hanerempars"*
prior Analyf: Com. Mart. tribus inte¬ gris capitibusdeclarat, Tantoautem
v
lubentius B,L,ad ipfum Autorem
mk-C'O
piirtimus» quapo
nobis
major
fpesr*
-■v
, yirumerudi/Iimum defidetioejus4
^
abunde iatisfaäurum,
Caput Tertium.
§♦ i» Sicot fupra diximus, ex
ter-minis fimplicibus oriri propofiriones^;
ira viciiiimex Propoiitionibus conitat
fyllogilmus, Quamobrem nihil janij amplius reilat, quam ut diretiionenij
Logicam, circa tertiam mentis no-ftrasoperationem» pro rc nata
conii-
*λ deremus. Supponimusautemomni-
^umprimo, nonnuilas dari Enunciatio- j
nes, quarum veritas & falfiras adeo
(untmanifeil#, ut tertia mentis ope-jationenon indigeant*
qualesibnto-mnes,quae Pub habitu principiorom_»
tarn Theoretieorurn quam
Prailico-rurn continentur* v*g. .fåqualia,
fi
aequalibus addas, tota erunt
aequaliaj
iiinaequalia,totaerunt in^qualia.
DE.·
useilcolendus, Parentesfunt honorars v
di> &c* Per haec principia, in rerurru
Jongc pluriraaru, beneficio
ratiocina·
tioois·>Cij)
tionis nospervenireoognifionem, fa-cra p-igina docet, dum nobis naturali¬
ter iniimm elTe indiciumde verirare <5c
falfitaie pravitate parker ac
réiiirudi-ne reiadierir: prsterqua qood quotidi-aous ufus evincatde&ionemeditatione
& res tra$ando,iK>sproticere* Magna
aurerotemeritatem incurrit,q. i rem_»
dubiam vel ignotara> nullo
argumen-to. auc probatione cognolcit.
Pro-bationes hsconfideranturrarione for¬
ms, vel materis· de his omnibus
or-dine s&uri fumus,
§tz» In primisigttur tenendum ert;
quod iicut dus fint faculrarcss quibusr*
homo aliquid cognolcit,
fenfusnimi-rum, & mteliedlus;ira eriam duo dan>
tur probationum
genera, iecundum_»
qus argumentationu fpecies
conilitu-ere licet- Dividi autem fotent
argu-mentationesnnpcrfedlas&iroperfccias:
ad hasreferunt expofnionem &
indu-£Honem, qusurraque ex ieniualiquid univerialitercoliigir.-öpe indudionis,
difponitur ioteliedus ad principia
fei-entiarum abfque pericuio
gnoicen-(14)
gnoiccnda « unde ctiam difcurfus fe- 4
cunduro difpofitionem appellari
con- ^
fvevit.Hujusutetexpofitionis ufum
fre-quentemeife, negari nequit, Γι etiam
in obicuriftima materia, nonnulla
ma-nifeiia eile ibpponamusJ«
3» Ut veroinduilio &expofitk>
aliquid ad fenfum piobant;ita contra
Enihymema& Syilogifmus,
argumen-tisacrationibusreifidem faciunt* Non
vero minns Enthymema, quam
indu-£lio & expoütio, inter argnmentatio* nes imperfcdlas numerari fölet
$ foius ;
-Syllogiimus perfedla & formaliseft ar-
1
gumenratio. Adformalemargumen- * tationemrequiritur, utnullusterminus
iit 111 confequente,
qui non fuerit in-anrecedente : at in antecedente opor¬
tet altquem eile, qui
in coniéquenfo
non fu. Tale requiiitum
ioliSyilogi-iino competit,
Énthymcma,
forma¬lem noneife argumentationen)
probo» c
quia coniequentiam habet materb
slem, qua? concluditvi materia, hoc
eil,cujusfotma incertaaliqua materia
woTligit,
verumconiequens
exveroftm4
tecedcnte, fed-variaramateria nihil ef-ficit, ut homoeil anima! E. eil ienfus
particeps; hicenimrarionematerias
be-né colligit, fecus v. ad hunc modumj
variata, Arboreflvivens E. locomo.
vetur. Syilogifmus auternin figura Sc
modo conilitutusj formaliter couclu-dit, ideil>evidentemneceOitatem
iila-tionis habet in materia. Quaroobrern
uhro fequitur, inobfcurisfolum Sy 1
!o-gifmum efllagitari i in ceteris etiarru Enthymematieile locum ♦ ut
morofi-"
tas quaedam fuerit, ab adverfario,
prte-iertim fi is Candidus fit» Sc nuüaro
oc-cultammediteturfraudem? iemper
po-ilulare» utfua fecundumfiguras Sc
mo-dosdiiponat,
§, 4, Formaii haec argumentatio»
feu Syliogiimus, cujus mentioncm
fa-cere coepimus, eilmultiplex
>
Catega-ricus ScHypotheticus,abiblutus Sc
ma-dalis> finitus Sc infinicus. Has omnes
argomeneandi formulas probeengnitas
perfpe&jrq; erunt veriratis indaga-tori;
nam etiialia? aliismagisfrcquente'ntur».
poilunt tarnen omnes in
(tS)
busoccurere. Modalium ufuseft iru
ptaedeflinatione &: providentia divina, Hypotheticum Syllogifmum ip(bPau¬
lus facit !♦ ad Corimh, v, 12,& feqq«
Quam veromuki hac inre
ienegligcn-tergeiierint> etiam irjter iMos>quidere
literariaoptimé funtmeriti> percapita
raulto piura tibi oitender pars pnon.
anaiyC Neigitur in eundemcum his
lapidemimpingamus» tanto nos
atten-tioreseile oportet 1 quantomajor per
imprudentiam &: inadvertemiam
no-ftram visinferturipii verkarf Forma enim vitioia, quid tandem erit quodin
argumentationibus noiiris iereäe
ba-bebit/
Eft autemprarter formamin
Syliogiimoaliquidquod nominemate·
riae venire fölet> confiderandum. Per
materiam non inteliiguntur resipiae»
qnae iemper å Logica tra&atione lunt
removendae,fedprincipiaex quibusar-gumentationes conficiuntur» quorum
alia funtpropria & domeftica>alia
cora-munia &probabilia, unde
Syllogifmus
dici confvevit Demonitrativus.&picusfeu dialeåicus. Prycepta autem
do&rinas, tam Deroonilrationis,quam
Diale&ica?> qu?etradit
Logicus,cogni-tuapprimé iunt neceflaria. Etquidem
Diaieäticae etiam fuas eile partes,
Ari-ftotelem inlibris Topicis docuiileeon-ilat * praeterquamenim quod
probabi-les rationes, ad veram pnncipiorum_*Cognitionen} rnanuducunt ,
etiarrt
dequavis re,inutramque parrem diipnf
an-do, melius quidverumiit quid bdlurn,
peripicere poflumus, De
Demoniira-tionis necelTuate atque utiiirate minus dubitatur } quippe fine qua
nullius
rei
accuratam & evidentem conitquimur
noticiaro, Hane quoties
confedari
velimus , ad duo praecipuéatteoderooportet , ne nimirum prncipia
adhi-bearous vel remoia nimis velabena,in.
altero ensm rnanifeilum
vuiumdnal-tero ingens pericuiumeile allem
Cor-ncLMart« Hecc itaque nili
prubéob-ierventur , tall» demoniirationes pro,
vera apodixi nobis naicuntur* Quo-niodo autem veteres» nonmodo
ioe-piflimé ex communibus principus^
C28>
difputarint, federiara limites
fcientia-rum movérinr, paflira
eorumrefiantur
monimenta. Γιquoquefontem &
urigi-nem ejus fentenns,
qus ratione
dua-rum Principalium dificipiinarum
Tbe-ologis nimirum& Philoiophiae
dupli-cemdari verhatem
itatuit,relp!ciamus,
deprehendemus aliarn non eilequarru
ignorantiam vers Demonftranonisrh Nam exernpla quibusinduäi
conrradi-äionem & pugnam hane conrtituunti
evidenter oltendunr, eos commietere
fAt7zßci(r.v 'sig «λλ9 Quod quoties
fit>vitioiifliraé fit, Qusetiam ornnia
declarata,uberriméinveniernusin
ana-lyfi» Hic veroiubiifiendummihi eile video, ne prsterjcjunamtaranobilisr*
^gnrnenti trailationem, Te
in-fuper B L, nimia
Literatifjimo Jwveni
Dn.
JONE
PETREUO,
Holmen
fi
Amico veteri & convidioiifvavif*·
iimo de ufu
Logices
erudite
diiputan
ti,
Q
Und
mentis lumen denfd
[umcaliginepreß
Sκ[ett
etars docilU> [edulutat%la·
bort SbdcUgicesfummtbtlelicjuü
in artibua ujus
SitJumm
usepvalör differis hoccetuo Ψerpulcro [cripto>pr<tßans ßudb[e
Petrb-Uteris ateptudnet rationebene.
LJ9
Pergito Amtce,precor,captam pertexerej* teUm\
Eißepro meritispramialarga feres»
cQjratuloyergo7ibi[ummum quoquc
men adoroy
Ut
tempwi vita.[o[pitetom ne tua!
ßßratulor atque TuoPatri quod crefeercj
cernal
ciecum doblyina moribμ at
[ρ bonts!
Ροβ-Toßremo voveovivas
in
Tßeßorü
annos Felix! his votis annuat ipfe Deut!Siamina cum tandem vita mors lurid^J
Obtineas
celjt
regnabe
atapoh!Itaadplauciere voluit
debuitque
Olaus
Moberg.
t)olhßimo Oynatiß/moque
Dn
jON/E
PETRELIO
Holmen
Γι,
Amicoriim haud
poitrerino de
Ufu
Logices
diilerenti*
np
Ollebonasartes&quaecultura
perj[
illasFit, Tentes hominis procreat
itl-geniurm
Reåé igiturLogicesnxnunc
penetra-iia luftras
lllius> acquis fitjjatti
valoripfe doces*
Teq;virumpr&fta^propulfas dogrnatå
fa)ia
QuaehafceThefes doftas debilitare
vo-lunt4
Pugna: fed cauté »conilantcr forritéf
aude
Virtus pro meritispramia digna da_j-bir*
Non|eit quod eures dentati fulminiu
Momi
Sufficiat doftis te placniile virisr\
haecfeftinanti calamo ofFerre voiuic utpotuic P. H4 U* Ad
egregiam^,
DeUSU
LOGICES
DifputationerrL^
Politißimi DoBijJimtqutJDri. JONM PETRELII
Holmenfis,
Amici mei
longé
fvaviffimi*
DA
mihi
quod
frno
non
commendctu>r
ab ufri6)uivefrum nunquam crimen abujui alat4
Sinaliquitdid'tcit divinatuminementis %
Ütier,hicpunclumdignu4ut omneferat.
βamTuaTETRdELl, quantifit, morcj
fophorum
Exacui(fe animum, pagina terfa docet»
Sednec t antaforent iflh&c
* nipellte* ha·
berent
Sanlla Tuum PietaS} nudar^ fraudo
Fides♦
Srgå Tibi laudes dico->quod Candida flirta**
Promeret·) ξβvotiscunPlafecundapvecor\
OmihiUtadiesqua,Te qucaplatamanebit}
OftJera diei>quaηeget eßeme umJ
I
hoc
eandido lubenticjueanimo poiuic