• No results found

Exercitatio academica de usu logices, quam cum consensu venerandæ facultatis philosophicæ praeside ... Joanne Bilbergh ... publico examini modestè subjicit Jonas Petrelius Stockholm: ad diem [17] Martii Anni 1683, in audit. Gustaviano majori

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Exercitatio academica de usu logices, quam cum consensu venerandæ facultatis philosophicæ praeside ... Joanne Bilbergh ... publico examini modestè subjicit Jonas Petrelius Stockholm: ad diem [17] Martii Anni 1683, in audit. Gustaviano majori"

Copied!
36
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

nXERClTAtlO ACADåMiCÅ

USU

LQGl·

CES,

Quani..,

Curri confenfu Venerandas facul

tatis

Philofophicae

PRyfiSIDE

VIRO CELEB8RRIMO

Dn.

JOANNE

Bii.bergh

Geometriae

1'rofeiT,

Ordinario

Publiso Examini modefte [ubjicil

JONAS PETRELIUS

Stockholm:

Ad diem 17 Mariii Anni 16SU in Audit. Guftaviaho Majori,

HOLMEE,

(2)
(3)

PR/EFATIO.

l! llicunque hujttintodi ex-.

I ercitia inpublicum

pro-, l ι

fcrunt>non parumfolieite

agerefolent^qua r*tiene>

animum Lebloris ad

fa-vorem benivolentiam er

gafe impeäant„

Hocipfummihi

inprafens, tanto magis

ne-ceffume(fe videOy quanto divmarepoßums

cerüu4>nondtfuturos

>qui cum obingenii,

tum vero maxime atatisimbeciditatema%

conatws hofee meosinpe'jcremßnt

wterpre-taturipartemt lta% quamvü me ipjum-t

deferere nequeam > non tamen f&ciié repe

rioy quo pablo acerbiora eor um qua ubicfc.

adeffe

jolent judicia, evitare pojjir/L·*. Jfiuemadmodum vero> non ni(i cum rifu

illorum> qui

tempora hac noflra

diltgen-titus

conßderant, hoc ipfum (ferare

aude-am,ita cur inanem hane cur am atdpfolli**

citudtnemmittamyjußammihinon

deejfcj.

^caufatvputo# Id vero> apad cmnes> qui

ofßcii[uimemores, humanttati

haudpo-ftnmum

adßgnanl

loc um> meimpetratu-.

(4)

rum

confdo}

utnonb kvitatequadam ånt* .

mi,fed ardoretantumproficiendiy hoc me-

§f

um inflitutumprofeBum

effejudicent.

Ht

^

iidemerunt, qui imprudentia

effe

minime

fentient>

adgredt

etiameay

quorumperfici-endi nuÜa [pen effe poierit*

Nimirurru

tanta fccpé vis ef

honeftatisy

utpcené inJ

ordinem coaBaprudeηHit cultorem virtu- 1

tis animum protrudat inres årduas β

an-cipit&s)non

tamffe

perpetrandi

ceptaquam

amorereBi,uteleganter Freinsh. inoratio'

neprimaptm.

S*j$)u&

curatiue

apud

me

ex-pendensffupra

omnevotum>

fpemqp

omnem>

nonjamveniam tantum»

fed

β applaufm

u

Apud

bonos

Candidas

q^

hoc

meum

propoft·

yf

tummeriturum confido. De cetero»ut

F

i

li „ L< ömmafehciter cedant» td vero γ

arte eft quod

vehementer

opto» Falej

fj

ξβfavcji fa ai; di cc Pr pe A( i cu bo

(5)

i >11* VC' ' -Ii né υ nJ yu- tn-ini ί'Ο· 'S-Mi m

iß'

I.

N.

f.

Pcj

U

S II

LOGI

C Ε S

Caput

Primunij.

§. i. Abitus intel!c6lus>alii iunt Principales , aiii Inftrumenrales, Fun-darnentum divifionisr*

...te

eil diverfaobje&orum

ratio ,

quorum alia funt Entia Realia,

aiia Enna Rationis, Inter hos

autera

duosdiverfi generis habitushoc

inter-cedit difcriminis

, quod illorum»

qui

Principalium

nomineveniunt, notitia,

perfe perfieiatur homo>ceterorum per

.Accidenstantum> &

quatenus

condu-cunc ad Principalium noticiam. Ιη_*

burum nujnero> cum etiam Logica-,

(6)

ceniea-(*)

cenfenda venit, ftatim

initio

conftare

arbitramur,quid

vocabulo

llius hic

in-digitatum

velimus.

Non

ignoramus

equidcm

difcipl

nisRealibos

hoc

quo- t

que

accidere,

ut

invicem

iibi

operam

pracitare

dicantur;

id

vero

provenit

ex

inutuo quo inrer ie

combinata?iuno»^

nexu: pluraad

hane

rem

diccre

non

at-tinet,

§ il. Vox

Logica?,

qus

hic

iub·

ftantivé ufurparur, Origine

Graecaeib

defeendhq; t&n

&

λόγα >

qui

norantej Danhav, in Ep. Diai: Theologis,

fihunt

De:iMéthematicis computationem,

Comi-y

cd maximecferentio>Jermonts vamtatem, ■

drißoteh Orationem tarn

internem

qua%

externemjigmficat

libt

l.poß analyt.

l

Verius autem Logica

deducituråAifya

internoquamextcrno,

ideoqueCeleh,

Mufaeus>introdu&ionein

Theol.

cap.ii

redé dicit, vocem hane

denotare

ii

rationem,diclamen rationis,

conceptumß*

nimi->tå orationem atque

dißßrtationenv

Solec haec alias diciDialediica,

fed<i

*

ufurpatione harumvocum

interiedii

iemiunt Autores, £x

iententia

Cl*

(7)

φ

filfimi Horneii, nonfuit Ariitofeli

u-num aliquod nomen, quo

totam hane

dificiplinam denominaret* Interpreter

vero ejusin unsverfum fereomaes,to¬ tam

dobtnnan.,Logkam,

pariemvero qua; topica aliasdiciconivevit, Dialc-biicam appellarnnc* interim

ramen-cum non abfurdum fit å parte

dificipli-na;,totam denominuri,voces has

pro-mifcue ufurpari poile,judicat, modo

caveamus, ne totam hane do&rinam,

ibla Topica abiolvi exifiimemusr*.

§ HI«

Infignishujusdiiciplinaene*

ceifitasatq utilitasi nonaliundc magis

conftabit» quam fi ad mentis nofirae imbeciliitatem & infirmitatespaulo di-ligcotius attendamust Infirmitarum_»

veronomine,non intelligimus

eas,quas

fpe&ant ad res agendas, ideihpeccata

&vitiamoraliaf de

quibus corngendis

Theologorumatque

fcthicorum exranc

praeeepta,ied ifto vocabulo cum

Clav-bergio proieg» §3, Log. V,& N.

coro-pletiimur> quidquidin nobü eß error®,9

obliviontsatfy

tgnor&ntiA, qttidquidin

ίυη-ctjtlibm »oftris eftobftcuritatis$confußonü*

(8)

...

(*l

quidquid fft judiciis falß tß incerti,

quid-quid inargumentalionihws mala

confequen-ύα4 Quibus morbis cumfacultas

no-ftra cognofcendi fit obnoxia» facilo

patetdllinonminusopus efifemedicina,

quam tegrocorpori: hanevero, å Lo·

gica exfpe&andamefle,tummelius

in-tclligemus,cumejus objeftum&finem»

diligentius confideraverimus. Apud

vero omoesjqui artishujus genuinam

iudolem magis reipicinnt,in confeflo eil» eam non tarn resipfas, quam

no-tionesquaidam fiecundas, alias

relatio-nes mentis di&as, rradere quarum be-neficio in rerumCognition« dirigimur*

Uade&oppido patet,

cumfinemdici-mus eile veritatem , quam nos hic

in-telligimus, idemq; monlirat Danhav*

in Epit. Dial: quandoait: Logicam

pro-fcopo habere veritatem,noninallußgnato , tdenim fortMethaphyßci*nonin atiu exer-cito) quod omniumJcientiarum ,fedin

aclu direeiivo, ad eum modum quofiluma

Ariadn&um cfhefeo> aut hodießatua Mer-curii,viatoriindexeß drfcretivu* ver<£via dfalja capttofa^ Quibus verbis

(9)

w

fona funt Cornel, Mart.

analyf ca ρ. t.

lnßrumentum copntfcendi ξβad

veritattm

fterventendiLfgica·,

atq-ubicunefe

co^ni-tio quantur

λ una

illa[ttßicil,

ζ/ Μercuri* alü

qundam ßatua eß,qu&viarn

qua tun-dumßt

omnibuhoßendit, Sicut autern.·

cum veritasfx iuis

principiis eruenda cit, ne abcrret

intelledus,Logicse

co-gnicione opus eil ; ita fi isnobisnort^

fuerit propoiifusfinis»

fedvel Oratoria

vel Foetica

tradanda,ab bac fruitra_>

auxilium petas» ad

diverfiifimosenim

fines , diveiftHTima requiri

media, rede

docetur. vid, Cor. Mari.

cap»t. Analyf.

§ IV.

Pcculiamhicoriturquarftio,

An ad

Theologiam

ufusLogicesfit

cx-tendendus* dubitandi ratio

effepote-rit quod

plurima Vcteris Eccleii«

Do-dorum feftimoniaadferatHorneiusc.i

de procefTu

diiputandi» quibus artem

Logicam»öb

hoc fan&o

ftudio>prorfus

eliminandameile,

baudobfeure innu-erevidentur» fed& ibidem

Patres,non

"minus pro ea>

quam contra eam

pu-gnantes* adducit, &cur

utrumque non

diilimulandum

fit> pluribus exponier.

(10)

φ

Ntmirum Juttas

conquerendi

caufasKs

β fiiiflej nemonegabit>

qui

lllis

iempori-bu»>» fophitticen>nihii cum

genuina

Di-aleéiica> praeter norr»en> commune

ba-benfem > cbtinuiile noveric * quse ft

obttaCuto fuerit > quo minus

fgpientia

humanarite reéteq; coiererur» qua ra- Λ

tionefanäa»Theologiae»peream

lahem

ai'pergi3R.everentiö

Numinis

Divinipe-ßoribusimbutis>toierarepoflent? Pro¬

preröutem

abufumjibbrium

ufum tob

lenduro non efle » ficut in omnibusr* >

aliis>ita&hic locumhabet,immo.cum

Logices

ope»veritas ignota

in

Iucem.»

proferatur, nota connrmetur»

&

ad-verfuscontradicentesadieraturjcumq?

Thcologta* fit habitus

Pcientiis

analo-gus, qui ut in

icientiis

ficrifofetj

do

Deorebuique

divinisdiflerit»

hoc

ett*

terminosj& resiisfignificatas

explicar»

cenclulionesexfuisprinckpiis

deducit»

*

confirmat, & ab

ohieäionibusditten-tientium» vindicat acdefendit >

maxi¬

mum eam ad ttudium Theolcgicum.*

conferreadjumcntuitbpufiduaj

feré

ett

dcmonitrareveile«, Kem perfe expc- # drtuni)

(11)

0)

ditam, occafionermin feqiientibu?ma¬

gis iliuitrandi nobis obiatum

iri,ipe-ramuf»

Caput

Secundum.

§ f. Poftquam generatim diximus

Logici muneris eile,

cogitationesno-itrasfic conformare, ne in

veriratisin-quilitioné erremus. Proxiroumdtut

infpieiamus» qnas leges & regtilas ad cam remneceilarias»ars iilapra^cipir

$

itaramfn,utbicnontamrpia praecepfa

quam ipforumprieccptorum

oiumtra-damus. inprimis autem conilat tres

eiTe operationes intelieftus noftri>

ap-prchenfionem fimplicium,

compofiti-onem& divifionemr atq; diicurfurrL»*

An prima mentis operario ad hanc

di-fcipiinam fpeäet, ambigi poteftquod

iilc Tantum a&us>Logica

drediicneo-pusbabet T quipoteit aberrare å

veri-tato. Jam notiilimum eil» Arifto-telern veritatemr & ei oppofrtarrL#

falfitatfm nunqoam tribuiile prima;

mentisoperationi Ted fecunda*,&qua;

eireipondecOiatiomEnunciativa?* vid

(12)

(?)

ΜιιΓ. in

Methaphyf.

Cap,XXXV. §*, Itaque,quaf3tioncDo6irina Prirdicabi-lium & Praedicamentorurnad

Logicam

pcrtincaf , icirc quisforte

deiiderave-rit: cujus rei cauiam aliam atq^

aliam

adfignare lolent. Nos miffis diveriis

fuper bac re fententiis dicimus cum_»

Logica

fit totius Philofophiae, immo

otnniseruditionisinftrumentum,

opor-tereeam, non foluro traderc rationem

re&éargumcntandi>ied& communif-fimas rerum & vocura diftindiones,

quippe» fine qnarum cognitiooe>rerrL»

piané nullä re£té& rité

perciperepof-iumus. Et quidem quod ad

Praedica-bilia attinet,docent ea quaeEiTentiarrL»

cortftituunt, difcernereab iisquae ean-dem confequuntur, &in his»

cujufque

rei Propria & Accidentia» flc e.

g, ad

cflentiam Petri conftitucndam

perti-net quod fit animal,

quod rarionalis» quod homo» ubihabesgenus,

diffcren-tiam» ipeciem» qua: omnia in nofho

cogirandi modo diitinäafunt* in Fe¬

rrovero plané idem; f*d

potentialo-quendi &ipia

loquela

coniidefanturut

(13)

(9)

ctmfeqcwntra Eilentiam Petrt*

Lo-quendi facultas,Proprium hominiseft» ipfa loquela Accidens, Luce raeridia-na clarius eile

puto» ft quis htec ralia_*

ignoref,eum nihil infeientiis proficcrc

pofle. Parcm utilitatem

Pr&dicamen-torurneile»ecquhdubitet

* Controvertl

acriter ioletinter Veteres &:

Recentio-res Philofophos»An dentur

Formte Sub~

ftantiales.Ne quidemquid fitdequo

di-feeptatur

percipiet>cuiquid

fttSubftan-tia»exPrirdicamétiseft

ignotii, Rejcäis

Neoterici formisfubßantialib9*

forma-rum inftar confiderant in materia ie~ cundum leGrand Art.X4in Phyf

Ge-neral\primoquandammenjuramdtfinitam

qua. quantitascontinua, velpartium numei

rurn,quadiferetapaßlminphyjkt'»

appellan-tur4 Secundoßguras feu

extremitates Uli

rriAtcri& convenientes. Teriio

ßtumfeu di[-poßtionem interaliaCorpora. ß)uarto

mo-tumJenfittft mutationem. JJhpinfoquietem

Jeu permanßonem in eodem loco, Quid

quanriras continua, quid difereta,quid fttus &c* ex Pr®dicamentishauriru£L.+

Idcm evenit ©tiam in cctem

(14)

0°).

phtaepartibus.

In

fcthicis

virturemncm

eile potentiam naturalem fed

habitum

demonftratur, & amicitiam eile rela¬

tionera adeoque virtuturn in numera haberi non poile ibidemdoeetur. Di-fcrimen inter potentiam naturalem & babitum Prardicamentnm Qualitativ,

mturam relationis PradtcarncnturrL»

Relationis tibi ob oculos ponet, § it. Iniuperioribusnonminusad

Theotogiamquam ad Philolophiam

ar-tcm hane conducere raemiriimusj ib·

percii igtrur,ureos

qui

itudro

I

heolo-gicoopcrarn

dsnt, hujusquoque

partis*

qux adpnroam

mentis

operacionemj

ipeäat cognirionem juvare, paucis oitendamus» Non equidem

ditfitc-mur, quin in SS. ThcoJogia plurirra-,

tradantur , qua? eriaro puüquam lunt

revelata» ratione velullisprincipiis

co-gnitionis

naturalis probari

&

adftrui

ncqueunt t interim Sacra

Scriptura_»

multa pradbpponit, qua;

fivebujuimo-di resfidcialiis,juxtaprincipiura fuum,

decentér explices, live illorum

verira-tem,contraadverianum defendas>haut

(15)

tibi incogmta

ciTepoflunt,

Ια

abßrtr-Mimo illoTrinitatis myfterio mentio

fif Perionae>Eflentia?,Reiationis,

fub-firtentia?, Hosferminos in communi Logica inPrsedicamento

Snbitantiie&

Relarionis παχνλας, Metaphyfrca vero

*■

ακριβώς exponit.

Dixi

in communi.·

nam quantum ad xetera non

ignora-mus,hosterminos multam involvero

imperfedioncm 5 a qua omnino

funt

liberandi > qtioties ad

tremendumhoc

j.i. myfteriom

accommodantur.

Pariter

quoque

myfteriumincarnationis,

dua&

%

naturasinunofuppofito&\pssvzm<rn

in-cffobihter efle unitas doceu. Quid

fuppofitum

quidnatura»

itidem

mihiex

Prsedicametito Subftanti»

eritpeffpe-Ctum. Conflat etiaro luperiori feculo

depcccarooriginisexortam

fuifTecon-tenrionem, An nimirum iilud fit

Sub-4 ilantia vei Accidens / non dcfuerunf

qui peccafum originis ipiam hominis lubftantiam» id eit>animamac corpus

cjusadfirmarent«. Cujus abfurdiflim«? opinionis fons &ongo,ecquae alia fuit

quam ignorantia

doftrinae

Pradica«

(16)

(η)

mentorum ? Ut vclex hocpun£io fatis

appareat» eos minimé fallcre ,

quiin-ftrumentalem hanedifcipiinam I

heo-logiae itudiofo addiicendam ivadenu

bortanturque.

§ III. Quomodo fimplicestcrmi-nire&é apprehendantur» quodad

pri-mam mentis

operaiionemdirigendam

pertiner,breviter> & quantum quidem

id ad noilrum inititutum

fpe&at, di-Öumeil; jam porro,

UibsLogictsr9

,

qui circa altera mentis noilrte

fonßio-ηcm, nimirum

Compofitioncm &

Divifionemoccupatur» coniiderandtis

eil« Exterminis iimplieibusoriuntur

Propofitionesvel Enunciationes»

qua-rumin univerfum affeäionesiunt

veri-tas velfalfitas. Hujufmodi

eoira

ora-tioncs»aliasnon moratur

Logicus.

In

illis duo i'unt ipeäanda,Materia For¬

ma.Hjbc

naturam,fpecicrn>&

proprie-tates» harum Enunciationum nebis*

exponit: quae omnia accuraté nobis

cognofcenda funt fecundu Horneium

Cap. i V. deProcefTu difpurandi, dupli-ei decauia«, Prima

(17)

, * .. 00

pro iifdem aul eafdempro

diverßs

accipia-w mwi, itat ut untwi veritate

cognitay deve¬ niate etiam alterituconßet,

qua. aut i

aquipoäeti aut ejua convertens vel ut

ventatcuniuaexplorata^de

oppoßtafalßtate

certua quisßat. Secundo>ut

forma

propoß-tionum i»teileIIcisdifcamwformas

argumen-utionum. Quam rem priulquam a

g*

grediamur > quae de fuppofnionibusr*

vocum» ö Recentioribus iobric tradi

iblent, minimé negligenda

eiie,exena-plistam ex

Theologia

quam I

hiiofo-phia petitis, oftendi poterir*

buppo-iitionihil aliud eft,quam

certa vocisa«

licujus prcefcrtim gubjeäi in

Enuncia-tioneacceprio«, Circa hanc

rem vero>

contingir cumquoq;errare» qui Gram¬

maticam &

idiotifmoslingvarumopti-mé novit, nifiad ea

praseepta quae dcL»

ibppoiitione

traditLogicus> animum bene advertat, Docet ille,

fuppoiitio-*

nemhaue eiTe

mulciplicem;materialem

& formalem

, communera &

diiere-tam»

iimplicemporro

& perioualem,

naturalem &accidentalem»

Quil'quis

notiticeharumrerum non minus quam ceterarum

(18)

O a) m

eeterarum ad veritaris indagationemj

pcrtincotiumcft cupidus^totiesmemo?

ratamdtfciplinam, ubi eae ex profeflo

tradaQtur,adirepoterif» Quam

infigni

vero urilitatcnoncareat nofle* quoties

fubvoce

ahquafiatdeicenfus.duobusf*

tanrum exemplis deciarabimusr\ i.

Omnia Animalia terreiiria erantin_>

area Noa?, 2. Deustradidirieipium

preiiumRcdemptionis

proomnibusin

hoc vox, omnts, ponitur pro

finguliff*

generums in illo,pro generibus

iiogu-Jorura, Hxc omnino taliaefle, qu# fine fraude veritatis, ab Orthodoxo

Theologoignorari nonpoflunt,ex

ad-verfa riorum eertaminibus>plus quam-» fatisedodli fumus,

§, 4, Quanti interiic,

Propofitio-num lpecies

dignofcereetiamexipiaj

iacraicriptura fatiseftevidens, curTL» eaaccuraté difiingvat inter

propofiti-nem Catcgoricam & hypotheticani-t*

Comparerhaec Job,zu βvolo e&m

ma-nere donec *veniarn quid hoc

ad

quamdiicipuli

Chrifti venditaruncpro

fimplici. Quocircacos errances,

(19)

('5)

viam reduxitSalvator> docuitt},· omni«

noverumeilequodLogicidicunt

con-ditionemnihilponere. Quid de

Mo-dalibus, quae rem effeautnoneflo

cumaliqua determinatione ieu modo

dicuntviirfentiendum,judicium

audia-raus Cl. Hornel* Cumin difaplwü non* restantumabflute

> [ednecejjarioßpeaut

contingentereffeadfevuntur> alta item poiß

[eri dicantnr>ctiamfi \eipfanonfiant,alut

ok 7 ων αδυνάτωνeße

>ut[eri prorfus

neque-antideq

hi* gravesßpe controverß&exi·

ßant, ξβpropoßtionum illarum ξβ qua ex

conßciunturargumentationumnaturam

ac rationempeißeclam

habere decet, ncj

hallucinerts,idfyeomagis^quθfaciliorinta~ libuseß lapftus. Certe

ipfafacra Scriptum»

ut

Philofophicasdoblrinct* nuncomittam,

E-nunciationibuaβρum Modalibusutiturquä¬

les , funt ha: Neceffe eß

evenirefcanda-laMatth, XXlll.

7.Noncontingitnon eve¬ nirefcandala Luc. XXII. 1. Non

contjn-git Prophetam perire extra Hierufalem

Luc. XIIL 33, Impofßbile eß eos qui

fe-melilluminati fuerint denuo renovavi ad

pxnitenttarn. Heb. FL 4. Impofßbile eß

(20)

I - ~/

>. J

ÖEUm tnentniibid, 18. Impofjibtie

tβ Ρev

placerefmefide Heb% XI.64 H<zc in comp. *

Dial. c4€. Non minorem

atrentio-nem proprerfummam

qua laborant*» difficulratem»merentur

Exponibilesr*-Babent quaeiibet hze> fua

peculiaria-»

iigna,qua?ii naruram ac poteftateiii-»

earum intelligcrevelimus,

diligensen,

nobis funt confideranda. Excluilva-. Prsdicati eft hsec: fapientcs Graecias

funtrantumfeptem. Exclufivalubjcdi ioius Deuseit infinitus. Prior

Enun-ciatio ita

inreiligirur

; fapientes

Grse-ci# fueruntfeptem& nonplures»

Po- 0

rteriorfic:Deuseftinfinitus&qui noa eil Deus noneilinfinitus» Id

pr^rer-ea renendum eft, Excloiivam non

ex-cludere concomitanria fed oppobfiu«

SicJoh. XV1L Qjiando

Patrem ello

iolum verum Deum indicatur, fiiius

& fpiritus ian&us> minimé

excludun-tur iedliditii Dii.

Exceptivarum of¬

ficium ert» Praedicatum attribuere

lub-jedotfed ramen de aliqua parte

fub-f

L

jediidem negarev:g.

Chriftus

fädus*

eü nobis per omnia fimilis excepto

(21)

07)

.peeeato. ΕΠ: igirur

id>åqvo

iit ex¬

ceptio,( ut hicilludomnia.aliquid

iari-usre

excepta>v.g4peccato3&resexeepta

iubeo, aquofit exceptioabfoluté

ipe-dato»conti'netur.De Redupücarivisob·

fervandura eftjquaidam deiignare

cau-iam, propter quam Praedicatum do

Subjedodicitur> ut ignis»quacalidusr*

urit, aliaeexprimunt certam

conditio-nern> fubqua praedicatum tribuicuL.

fubjedo. Filius Dei, qua homo

paf-fusefR Perhujufmodi propofitiones» diftindionemduarum naturarum» in-.

* una perfona

ipfa icriptura facra 3

pari-tér & iheologia» exponit. Quod

ad

comparativasattinet>comparatio pro*

priédida noneft» nifi tertium illud

at-tributum»in quoduae res

comparantur»

utrkpinefl. Qualis eft ha?c: Ariilote* les dodicr eü Platone. Impropria.» comparatio eil, cum tertiumcompa·

Jtationis alterutritantumineft; utme¬

liuseft nubere quam ufi

■, cujus fenfui

^hiceftj Nubere bonum eil urinoneit

bonum,talis comparatio ad Logicanj

non fpedao»

(22)

0?0

§. U Tantum de Propofitionum

fpeciebns, Seqvuntur afFeäiones, qu# T

duphcisfunt difFeremiaej alxaefingulisr'

Enunciationibus competuntj alias

in-terFe collatss. Prioris generis ilmo,

Qualitas, Quantitas, finiras, ac infini* · tas Ratione Qaalitatis i

Enuntiatio-nesdicunturafFirmantes velNesantes. Ceterum hic οηιηε ί* χ um volvenduim

eil,ne inbnitas cum Negamibus coor

|

fundas Qaoties particula Negans*

rton ad copulam percinet» fed eitpars

fubjedii aut pr^rdicari, tum Enunciatio

eil inHniia » qualis eil hax: Petrus

po-ψ

teilnon ialvaru Quantum illa difFerat τ

ä Neganre hac: Petrus nonporeil

fal-vari facdepateti cum multi homines

poilint non ialvari, nullus tarnen noii->

pcreft ialvari iiabfoluté loquaris» Pro-pofita breviras bis plura addere non^

permittio*

§ 6t De afFedHonibus relarivisr*» <

iequipollentia, converfione>

&oppo-ßtione agamus, Eil iEquipollentiaj»>

duarum Enuntiationum, in fignis

&

(23)

O9)

feu reipfa convenienna_>. Hic verö

earantumintelligitur, quteexforma_>

verborum judicarur, Quandoquoad

resipfas sequ' valeanr orationes, nca,

cx Logicis, fedexipiis diiciplinis,on¬ de funt deiumptas, fertur judiciumj» ■f Formalis hujus ffquipollentia? ufus fre»

tjucnseftin diiputarionibus,· foepéenirrt

accidit ut Enunciationem unåprdpter

fcvidentiå fuam»nonaudeat iropugnaré

adverfarius, alteram tamen, qua? ejusr"

> éil a?quipollens, concedere noliu*

Sic tu autem eum ilringes, fi

ratio-Ψ hem jequipöllentiarum ccneas, ut->

quod prius omnino non videretur

admitterepolle, dein nullo modo irL.

dubium vocet, Nec minor uius eit converfionumi ignorantia enim hu¬

jus, foepé inprtecipites

nosciuci

crro-res contingiti li nempequis

conver-farb noftram fic adoriatur» ut

conver-j tenremfaciatfalfam, eg fl quis fibi

dö-fendendam iumflt hane

propoficio-nsm. Omnesqui fal

vantur, hos

DE-us vultfalvari« iliicö non teneturl;

^ defendere iitam, Quofcunq; DEös^

(24)

. .. >

vult fälvari>illi falvantur. Νam

iegiti-tima ejus coη verrens hacc eft.

Qui-aam quos DEus vult faWari

» ialvantur»

§.%< Didiis duabushis affedlionibus»

confequemia inefle nonargumentati¬

vemdicit Danhjn Ep. Dial.C, IX» hac iine dubiode caufa,quod in eafic ratf- <*>

ocinamur, Siveraeft hasc, vera eil

&illa,· iifilfa eilbaec, falfaeft& iila^;

contra quamfirin oppofnione, tertia

Enunciationum affedione, ubi fic in»,

ferimus. Si vera efthaec/alfa eü ifta»

& viceveria. Quanta vero eil

necef-iiras atq utiliiasdodirioaj oppofirionis, *

ex modo memorato Danhavero

coü-ilat, cum c,7, D, eamprimum inftrU'

mentum, diicretionis veri å fallo

aoa-lyriccc3 appellat. Miliis aceterisop-poiitionis Ipeciebus> uno tantum ver-bojde contradicloria difleraraus» Eft

vero contradidlio duplex; material?**

^

& formalis, illa dicitur contradidlio

in adjedlo,Jocurnq, habet» ubi

termi-nus unus deftruit alterum in eaderrui -2

propoiitione» v. g. homo eil

irratio-nalis. Formalis contradidloria

(25)

00

tiir» cumuna Univerfaliter affirmeo,

quod altera parciculafitér neg st, &

contra, Htec auieroiola» & quas

eam

armulatur iingulariumoppofltio

,unici

eft mgmenti»quippé

qua;omni medio

caret. Cum enim ambs contraria

poflint eile fdlfa?»a roba; iub contrarias ve*te,falascontradiäorkemec

amb&ve-rasefle poflut, nec arabs falla?.

Quoties

igiturveritasdilputädo inquiratur,ftatu comroverflae rité conftitutomoaliaquä hac oppofitionis

pugna uti licet, Sicut

> verononuna

cademq. naturaefl: Enuo

ciationumj utex iuperioribusiatis

pa-tuit; Ita necin omnibusearum

ipecie-bus fimili ratione formatur contradi-Ctio. Nim akter Enunciationesflvo

propofuiones fimpiices, alitere# quas

conjundta? &hypothetica? func ,

com-iniituntur, Aliter contradi&orié

pug-nant Enuntiatiooes de inefle

, ahteio.

modales> &c, Totam hanerempars"*

prior Analyf: Com. Mart. tribus inte¬ gris capitibusdeclarat, Tantoautem

v

lubentius B,L,ad ipfum Autorem

(26)

mk-C'O

piirtimus» quapo

nobis

major

fpesr*

-■

v

, yirumerudi/Iimum defidetioejus4

^

abunde iatisfaäurum,

Caput Tertium.

§♦ i» Sicot fupra diximus, ex

ter-minis fimplicibus oriri propofiriones^;

ira viciiiimex Propoiitionibus conitat

fyllogilmus, Quamobrem nihil janij amplius reilat, quam ut diretiionenij

Logicam, circa tertiam mentis no-ftrasoperationem» pro rc nata

conii-

deremus. Supponimusautem

omni-

^

umprimo, nonnuilas dari Enunciatio- j

nes, quarum veritas & falfiras adeo

(untmanifeil#, ut tertia mentis ope-jationenon indigeant*

qualesibnto-mnes,quae Pub habitu principiorom_»

tarn Theoretieorurn quam

Prailico-rurn continentur* v*g. .fåqualia,

fi

aequalibus addas, tota erunt

aequaliaj

iiinaequalia,totaerunt in^qualia.

DE.·

useilcolendus, Parentesfunt honorars v

di> &c* Per haec principia, in rerurru

Jongc pluriraaru, beneficio

ratiocina·

tioois·>

(27)

Cij)

tionis nospervenireoognifionem, fa-cra p-igina docet, dum nobis naturali¬

ter iniimm elTe indiciumde verirare <5c

falfitaie pravitate parker ac

réiiirudi-ne reiadierir: prsterqua qood quotidi-aous ufus evincatde&ionemeditatione

& res tra$ando,iK>sproticere* Magna

aurerotemeritatem incurrit,q. i rem_»

dubiam vel ignotara> nullo

argumen-to. auc probatione cognolcit.

Pro-bationes hsconfideranturrarione for¬

ms, vel materis· de his omnibus

or-dine s&uri fumus,

§tz» In primisigttur tenendum ert;

quod iicut dus fint faculrarcss quibusr*

homo aliquid cognolcit,

fenfusnimi-rum, & mteliedlus;ira eriam duo dan>

tur probationum

genera, iecundum_»

qus argumentationu fpecies

conilitu-ere licet- Dividi autem fotent

argu-mentationesnnpcrfedlas&iroperfccias:

ad hasreferunt expofnionem &

indu-£Honem, qusurraque ex ieniualiquid univerialitercoliigir.-öpe indudionis,

difponitur ioteliedus ad principia

fei-entiarum abfque pericuio

(28)

gnoicen-(14)

gnoiccnda « unde ctiam difcurfus fe- 4

cunduro difpofitionem appellari

con- ^

fvevit.Hujusutetexpofitionis ufum

fre-quentemeife, negari nequit, Γι etiam

in obicuriftima materia, nonnulla

ma-nifeiia eile ibpponamusJ«

3» Ut veroinduilio &expofitk>

aliquid ad fenfum piobant;ita contra

Enihymema& Syilogifmus,

argumen-tisacrationibusreifidem faciunt* Non

vero minns Enthymema, quam

indu-£lio & expoütio, inter argnmentatio* nes imperfcdlas numerari fölet

$ foius ;

-Syllogiimus perfedla & formaliseft ar-

1

gumenratio. Adformalemargumen- * tationemrequiritur, utnullusterminus

iit 111 confequente,

qui non fuerit in-anrecedente : at in antecedente opor¬

tet altquem eile, qui

in coniéquenfo

non fu. Tale requiiitum

ioliSyilogi-iino competit,

Énthymcma,

forma¬

lem noneife argumentationen)

probo» c

quia coniequentiam habet materb

slem, qua? concluditvi materia, hoc

eil,cujusfotma incertaaliqua materia

woTligit,

verum

coniequens

exveroftm

(29)

4

tecedcnte, fed-variaramateria nihil ef-ficit, ut homoeil anima! E. eil ienfus

particeps; hicenimrarionematerias

be-né colligit, fecus v. ad hunc modumj

variata, Arboreflvivens E. locomo.

vetur. Syilogifmus auternin figura Sc

modo conilitutusj formaliter couclu-dit, ideil>evidentemneceOitatem

iila-tionis habet in materia. Quaroobrern

uhro fequitur, inobfcurisfolum Sy 1

!o-gifmum efllagitari i in ceteris etiarru Enthymematieile locum ♦ ut

morofi-"

tas quaedam fuerit, ab adverfario,

prte-iertim fi is Candidus fit» Sc nuüaro

oc-cultammediteturfraudem? iemper

po-ilulare» utfua fecundumfiguras Sc

mo-dosdiiponat,

§, 4, Formaii haec argumentatio»

feu Syliogiimus, cujus mentioncm

fa-cere coepimus, eilmultiplex

>

Catega-ricus ScHypotheticus,abiblutus Sc

ma-dalis> finitus Sc infinicus. Has omnes

argomeneandi formulas probeengnitas

perfpe&jrq; erunt veriratis indaga-tori;

nam etiialia? aliismagisfrcquente'ntur».

poilunt tarnen omnes in

(30)

(tS)

busoccurere. Modalium ufuseft iru

ptaedeflinatione &: providentia divina, Hypotheticum Syllogifmum ip(bPau¬

lus facit !♦ ad Corimh, v, 12,& feqq«

Quam veromuki hac inre

ienegligcn-tergeiierint> etiam irjter iMos>quidere

literariaoptimé funtmeriti> percapita

raulto piura tibi oitender pars pnon.

anaiyC Neigitur in eundemcum his

lapidemimpingamus» tanto nos

atten-tioreseile oportet 1 quantomajor per

imprudentiam &: inadvertemiam

no-ftram visinferturipii verkarf Forma enim vitioia, quid tandem erit quodin

argumentationibus noiiris iereäe

ba-bebit/

Eft autemprarter formamin

Syliogiimoaliquidquod nominemate·

riae venire fölet> confiderandum. Per

materiam non inteliiguntur resipiae»

qnae iemper å Logica tra&atione lunt

removendae,fedprincipiaex quibusar-gumentationes conficiuntur» quorum

alia funtpropria & domeftica>alia

cora-munia &probabilia, unde

Syllogifmus

dici confvevit Demonitrativus.&

(31)

picusfeu dialeåicus. Prycepta autem

do&rinas, tam Deroonilrationis,quam

Diale&ica?> qu?etradit

Logicus,cogni-tuapprimé iunt neceflaria. Etquidem

Diaieäticae etiam fuas eile partes,

Ari-ftotelem inlibris Topicis docuiileeon-ilat * praeterquamenim quod

probabi-les rationes, ad veram pnncipiorum_*

Cognitionen} rnanuducunt ,

etiarrt

de

quavis re,inutramque parrem diipnf

an-do, melius quidverumiit quid bdlurn,

peripicere poflumus, De

Demoniira-tionis necelTuate atque utiiirate minus dubitatur } quippe fine qua

nullius

rei

accuratam & evidentem conitquimur

noticiaro, Hane quoties

confedari

velimus , ad duo praecipuéatteodero

oportet , ne nimirum prncipia

adhi-bearous vel remoia nimis velabena,in.

altero ensm rnanifeilum

vuiumdnal-tero ingens pericuiumeile allem

Cor-ncLMart« Hecc itaque nili

prubéob-ierventur , tall» demoniirationes pro,

vera apodixi nobis naicuntur* Quo-niodo autem veteres» nonmodo

ioe-piflimé ex communibus principus^

(32)

C28>

difputarint, federiara limites

fcientia-rum movérinr, paflira

eorumrefiantur

monimenta. Γιquoquefontem &

urigi-nem ejus fentenns,

qus ratione

dua-rum Principalium dificipiinarum

Tbe-ologis nimirum& Philoiophiae

dupli-cemdari verhatem

itatuit,relp!ciamus,

deprehendemus aliarn non eilequarru

ignorantiam vers Demonftranonisrh Nam exernpla quibusinduäi

conrradi-äionem & pugnam hane conrtituunti

evidenter oltendunr, eos commietere

fAt7zßci(r.v 'sig «λλ9 Quod quoties

fit>vitioiifliraé fit, Qusetiam ornnia

declarata,uberriméinveniernusin

ana-lyfi» Hic veroiubiifiendummihi eile video, ne prsterjcjunamtaranobilisr*

^gnrnenti trailationem, Te

in-fuper B L, nimia

(33)

Literatifjimo Jwveni

Dn.

JONE

PETREUO,

Holmen

fi

Amico veteri & convidioiifvavif*·

iimo de ufu

Logices

erudite

diiputan

ti,

Q

Und

mentis lumen denfd

[um

caliginepreß

[ett

etars docilU> [edulutat%la·

bort SbdcUgicesfummtbtlelicjuü

in artibua ujus

SitJumm

usepvalör differis hoccetuo Ψerpulcro [cripto>pr<tßans ßudb[e

Petrb-Uteris ateptudnet rationebene.

LJ9

Pergito Amtce,precor,captam pertexerej* teUm\

Eißepro meritispramialarga feres»

cQjratuloyergo7ibi[ummum quoquc

men adoroy

Ut

tempwi vita.[o[pitetom ne tua!

ßßratulor atque TuoPatri quod crefeercj

cernal

ciecum doblyina moribμ at

[ρ bonts!

(34)

Ροβ-Toßremo voveovivas

in

Tßeßorü

annos Felix! his votis annuat ipfe Deut!

Siamina cum tandem vita mors lurid^J

Obtineas

celjt

regna

be

atapoh!

Itaadplauciere voluit

debuitque

Olaus

Moberg.

t)olhßimo Oynatiß/moque

Dn

jON/E

PETRELIO

Holmen

Γι,

Amicoriim haud

poitrerino de

Ufu

Logices

diilerenti*

np

Olle

bonasartes&quaecultura

per

j[

illas

Fit, Tentes hominis procreat

itl-geniurm

Reåé igiturLogicesnxnunc

penetra-iia luftras

lllius> acquis fitjjatti

valoripfe doces*

(35)

Teq;virumpr&fta^propulfas dogrnatå

fa)ia

QuaehafceThefes doftas debilitare

vo-lunt4

Pugna: fed cauté »conilantcr forritéf

aude

Virtus pro meritispramia digna da_j-bir*

Non|eit quod eures dentati fulminiu

Momi

Sufficiat doftis te placniile virisr\

haecfeftinanti calamo ofFerre voiuic utpotuic P. H4 U* Ad

egregiam^,

De

USU

LOGICES

DifputationerrL^

Politißimi DoBijJimtqutJ

Dri. JONM PETRELII

Holmenfis,

Amici mei

longé

fvaviffimi*

DA

mihi

quod

frno

non

commendctu>r

ab ufri

6)uivefrum nunquam crimen abujui alat4

(36)

Sinaliquitdid'tcit divinatuminementis %

Ütier,hicpunclumdignu4ut omneferat.

βamTuaTETRdELl, quantifit, morcj

fophorum

Exacui(fe animum, pagina terfa docet»

Sednec t antaforent iflh&c

* nipellte* ha·

berent

Sanlla Tuum PietaS} nudar^ fraudo

Fides♦

Sr Tibi laudes dico->quod Candida flirta**

Promeret·) ξβvotiscunPlafecundapvecor\

OmihiUtadiesqua,Te qucaplatamanebit}

OftJera diei>quaηeget eßeme umJ

I

hoc

eandido lubenticjueanimo poiuic

J. WlNGIUS.

References

Related documents

poflit fuftinere» Cujus rei alia non eft caufaquam quod calor folis tunc tem¬.

que adformam, &amp; tarnen in illa alteratione fervari modum efficientis caufae. Neque enim obftare quod medium ipium non trahatur.. *3 &lt;5). ad Magnctcm,cum aliud fit

Huic etiam fententixfuffragarividetur, qvod hominesin cönviviis inrer varios eiborum odores, mufro minus qvam pro confvetudine edere fekant. T angit hanc

fita, ica cbullire ineipiae* ucad margines ufqj porrigarur. De coloribus etiarn patet &gt; quod nihil aliud {int quam diveriä eonflitudo parci-. calärum. Sic vidi duos

cent, qui non voce tantum, verum etiam o- culis quafi aiiisque corporis partibus, geftibus conformandis deftinatis, auditores alloqvun- tur, iignis equidem ii npn magis certe

tis verbis, quam quod Paupertas

proximo fubfeqvitur gradu: duplex ii, luminis privatio qvid aliud efle poreft qvam gemiriä umbra. ut reéte concludic Aguilonius

periculorumfy defiderat\ prat er hane lau dis Gloria: qua quidem detrafåa, quid eß. quodin hoc tam extguo