• No results found

Dissertatio academica de anagnostis, quam permissu amplissimæ facultatis philosophicæ in regia academia Upsal. præside ... Joanne Bilberg ... publico examini submittit regius alumnus Petrus Kalckberner Norcopia Ostrogothus. In auditorio Gustaviano majori

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio academica de anagnostis, quam permissu amplissimæ facultatis philosophicæ in regia academia Upsal. præside ... Joanne Bilberg ... publico examini submittit regius alumnus Petrus Kalckberner Norcopia Ostrogothus. In auditorio Gustaviano majori"

Copied!
80
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

BlSSERTATIO ACADEMICA

ANAGNOSTIS.

quam

pcrmiflu

AmplilTimasFaculratisPhiloiophica^

ih

Regia

Academh

JJpfaU

PRÄSIDE

riRO CLARISS1MO

Dn.

JOANNE

BILBERG

Geometr. Profcffore Ordinario,

public

o

examini

fubmittit

Regius Alumnué

PETRUS kalckberner

Korcopia Oftrogothus. In Auditorio Gußaviano

Majori

Anno

1689.

Majh

die

iv»

ÜPSALU,

Excudit HENRICUS

tfttl

S. R.Mjtis

& Academi«

Typographus^

(2)

Patri Reverend

[fttyo

DOMINO

GER

TIO,

S?S,

Theologie poftori

Celeber-rimo, EftKojniae

Epifcopq

Eminen-tiffimo. Patroho perperim devenerando.

V I R O

Admodum Reverendo dr

Amplijßmt,

Domino

Mag.

JOHANN!

CÖLHRO,

Paftori Eccleii# Norcopenfium Germ!

Jongé Vigilantifljroo, deque ^deejuf*

dem. facta meritiiTimo, Evergetae

aprimis annisdefideratiilimo,

omni obtequiihonore colcado.

(3)

V I R O

Maxime Reverendo at^

Amplijßm§,

DOM IM O

JOHANNI

$.

S.

Theologie

Dadtori

Celeber-rimo, Sereru Regiae Maj:" a concioni-busfacris

longe

adcurariiTimo,

gravis-fimo,Promotori plurimun)

fufpiciendo.

VIR O

Clmjßmo

jimplijfiwofa

Domino

Mag.

DANIELI

muller

o,

antehac Scholas Germ: Holmenfis

Re-

&orilaudatiffimo,nuncGymnafiiZuicka-vieniis Moderatori Primario

meritis-(imo,

non fine animi dolore a memeis» que e Patrianoftraanteannum

abeun-ti,Pautoriquovis adfeftu

proiequendo.

(4)

MMMMMMO

IN.

OBSERVANTI/E.

PlGNVS.

fet. MONVMENTVM.

C.RATIQVE.ANIML

PROPTER. FAVOREX. SINGVLAREM.

EVNDEMQVE. SVMMVM.

t>ÉCENtl. POTIVS. CÖLENDVM. SILENTlö,

QVAM.

M1NVS, PLENA COMMEMORATlONE,

OBSCVRANDVM.

INQVE. SPEM.

VLTERIÖRIS. BENEVOLENTlAE.

£ERTAM>

TANT1S, ECCLE5I/E. ANTISTITIßVs,

ET. RE1. LITERARIjE. PROMOTOiuBVS*

HOC. QV"ALECVNQVE, ACROAMA. CVM.

CAL1DO. Υ1ΤΛΕ. ET. lNCÖLVMlTATlfc

VOTO.

QFFERRE.ET. SACRVM. FACERRE*

VOLYL DEBVL

(5)

J.

Ν.

J.

ciiationes ab illis eo temporie

inilittjtaelpatio,quod apudnos Aximam veteribus fuiflc

(l|jj

Titnporu Parfimomam ,

pråe-så§# aiia indicio eile poflunc

exet-. i .11.

-v*M*^ss3l>cS·^ horarum fucciiivarum nomen

magna ex parte obdnuit » & otioium nom

nunquamelabitur.Haudobicureindicani iHorü

diligentiamtcripeoresmultijubi bibliothecasin

triclrniis Sc cubiculis inftruÖas > iibros ad

meniktn delatos , le&iones ante , luper Sc

polt coenam habitas, aufcukationes in bal-neis ( vid. LipC Syntag. de Biblioth. c

Salmuthi ad Panciroil. 1, i.tit. 22.)

fpe-ftaculis Sc morbis efle fa&as, nec vel noftis tempore ab hujusmodi negotiis cordatiores diligentioresque abftinuiile, literis produnt»

Ut nihil jam dicam de fermocinationibus

e-orum, de propofitis griphis , quaeitionibus>

habitis coniultationibus Sc facetiarum

collo-quiorumque generibus perplurimis aliis

( vid. Athen. Deipn. Stuck. Antiq. conviv»

Sc paffim b. Verelii Hervar. Sag. ) Dei-pnofophiftarum bellariiis plane egregiis,qui-bus induftd* iuae praecto

adaodiun ipfos

(6)

2

turisliquerunt documenta. Noluerunt terri» pus male perditum tranfigi j noluerunt,cum

a folitis vacaretur negotii», fermones fociari

nifi de negotiis maxime conducibilibus. Hinc mukä quae nos legimus , intuemur &

au-dimus fi quis conferat veterum

acroamati-bus, fateatur necefle eft, eam curam äc

foli-citudinemcirca nonnulla exetcitia

domefti-cafamiiiariaque nunc non pérlpici^quae olim

obfervata f«it„ Singulari effé

poteil

exem-plo Pliniüsmajor Polyhiftor, avunculus

Pli-nii Gaecilii, dequo hic 11i, ép.5. repeto ait,

mecorreptumab eo (avunculo )cum ambularem:

poterasne, inquit, has boras nonperdere : nam

pe-rire omnetempos arbitrabatur, qtwd fludiis non

im-pertireiur. Velöcitatem teniporis ierio quo-*jue perpeiidéns Seneca meritö queritur atq} indignatur epift* 49. altquos ex hoc tempore (quodfujficere nec ad necejfma qvidempotefl,

et-jamficußodttum diligentißimefuertt ) in

fuperva-cud majorem partem erogare. Iliuitratmentem

iiiam verbis iententiaque Cicetonisnegantis,

fi duplicetur fibi atas, habitumn fe tempos, quole¬

gat Lyricos3 eodem modo Dtalecltcos. Ad hujus

rei obiervationem, quancumipfe Seneca con-tulerit ftudium , docent aeterna laude

dignif-iimailla, quae iil re literaria ipfe praeftitit,

exquibus huc praecipue mihi adferenda

eft

gravis in epiil. 88. Gucilio fa&aadmonitio.

Cogtta, Luctit, inquit, quantumtemporis tibiau¬

ßerat mala valetudo} quantum occupatio publicaa

(7)

qu/tn-5

quantumoccupatioprivata, quantum occupatio

quo-tid'tana , quantum fotnnus : mettrc atatem

, tam

muitxnoncaptt, Coiif. epift ι.Adeo

öbfervari·

tes certge gentes eran t remporis, nt

vel

con-Vivandi horulaS, quibusdari folet animisre-miflio, nifi rebus fimul pertra&atis

graviori-bus, coniumi non paterehtür. Unde

Grae-cörum, Peifarnm,Rhodiorum, Brachmanurrt

feu Braminum aliorumqve populorüm tricli1· nia atqve congreiTus ptivaros rion

male

ap* pellaverisβχλό&τή&α feu curias,obres

maxi-mi momenti, de quibus iiiter pocüla

ferrriö-nes fociarunt atqve confulraritut.

cöiif.

Plü^

tarch. Sympof. 1. vii, quaeft. ?. Alex, ab Alex. Gen« Dier. 1. v. c. 3. 2ι. Quå certe vigilantia alacritateqve Sc noftros hoc

fymbolo animos illi quaii imbuunt:

φή£χ,

tem pori parce.

1. Porro quamcordi veteribus, quibiis-cum in primis resnobis eft, fueric temporis

irreparabilis fuga ( fugere enim , currendi

genus eoncitatilprnum , velut proprium eilä

temporis, docet cum

Virgilio

Horatioqve

SenecaEp. 108. &: Nat.

q^aeft.l.

vi. c. 32: fluittemjm, & avUißimosfut deferit : in punäo

fugientü temporis pendeo ), magna jucunditati

adiperfa feveritate indicatum iverunt, quan-do inter coenandum & temporealio libros

pe-culiares fibi praelegi curaverunt. Non enim

femper

vacabat leftione. propria

(8)

raria iiinotmam rsrumpervenire,fed

varietate

anitnus deledtabatur &c recreabatur. Hinc Planus VII. ep. ζι: a Uctmnibm abftmeo, filit aurtbuifiudeo. Et per auditionem quiåem faciins

tionnmquam, ejjieacius pieniusque äijamk, ut in

de Styi. vit. $ z. ioquitut" Ceieberrimus Du» Scheiferus, ob fangvinis conjuinftioneai

beneficiis firmatara mihi nou fine honote

nominandus. Refte vulgo dicitur, plus wa yox tfficit}quamlectio : luetemmatnora fint} jtt4

legas, altius tamen in animo fedent, qiupr nun. ciatio, vultus, habitus, geftus etia,η dUéntu afipt. Plin. II. ep. 3. Opera: pretuim viderur,i..b

cxeriplorem iterum proponeadi gra·ia

, ex

Jaudatar. Plinii epilt.. yts libri lepida nonnulla hic adducere. Landat ibi Pimius parfimoniam temporis ab avuncalo Iba

ad-jiibitam, oftenditqüeparCtiTimikum fihmpmini'

tni interdwn ac facilu levisque puffe ein , MC

conceßijfe quiåem , cceh ut afoentas u!km ßnai

Umpusfi'01 enperet: hing notmt cum lika &

ni-gilaubus ad latus ad[lantis manu? byent månvit

muntebantur ; namin innere quafi foiutus auits cutis bitteumvacabat. Oiummam draggat.. ,

o raram temporis parfiraoniam i Hquid ni

male id ΐηιρεηόιΐΓβ, re&e gravius xihmarur damnum,quam aurum & gsmmasperdidifle.

Quippe omniura pene rerum ja&ura

répara-bilis eft, prxterquam temporis ; cujus prome parttculas velutratrtenta aut fila aurea [iudiofipne

coUtgenditt ceniet Drexd, Aurifod I. 3«

(9)

T&eunt b«u}fedimputabunturfafalptlo eil

horo-logii cujusdam

Londinenfis

·, verba

cedro di¬

gna,&quibus omnia

infigniantur

inftrumen-ta adminiculaqve, quae temporis nobis

1'ug-. gerant memoriam.

Ulterius

meminiffe:

le

inquit Plinius, quendam examicis Avunculi>cum

Lettor qu&åam perperam pronuncüjfet,tevocdjfe &

rtpett coegifje , huic Avunculwn fuum dixtjjfe : In.

tellexeras ? nempe cumille annuijfet, cur ergore-yocabas ? decem amvlius verfut Ijac tua tnterpelU* ttone perdidimus. Apparet, ut rempropius

ag-grediar , veceres, quo otio fuo ad negotium

noftrum aliquid conferrent,&tempus legendi

eo commodius lucrarentur , peculiares

fer-vos ad manushabuifle, quos Αναγνωςκς

vo-cabant feuLeftorcs. Quin &gentesquardam,

qua iingularem quoqve publice tedarentur

diiigentiam & rei literarix, prsfertim facra-tiorisamorem, publicos, eofque varii generis

folenni munere fungentes ihomines aluerej

quorutn iingulorurn de generibns

officiorum-que partibus cum npnnulla , fpecimen

edi-turus Veterum dihgentu , fpariim olim

anno-tarim, eaque pleniori nunc de Anagnoftis

in-ftimra tra&atione, candidis oiferre

Leftori-bus dÅeverim, nonaiiennm a propoiito met feciiiecreao, quod quaedam breviter

praeli-barim de ftudio induftriaque veterum, quam huic invento fuam dedifle originem nonabs.

que ratione ilatuerim.

(10)

philogi-6

um primum accedens, ipfum vocabulum

nonnifi brevibus delibo, cum το Avuptvu'

tnctiv idem efle quod

legere, cuilibet fitno- ,

titLmum. Le&ores a legendo dici exiftimo,

quod Qculis quafi fcripta percurrant feu ver-ba coliigant, Hinc Le&io, Avccym<ni3

qea·

Ii dicas Reqognitio, & Αιά,^νωςης

Recogni-> tor, quam vocem gracam Cicero tanquam iatinam ufurpaife videtur,

Infignis eftlocus

apud Macrob. in iomn. Scip, 1. L c, 12.u-· bi de Platonis differens

Reminiicentia, intet alia his uticur verbis 1 Obhvionemquidemmnet

defcenaendo hauriunt, alia ( anim«) vtro magis3

minusaiu, Eine eft, quod qua ttpud Latinos Lei

(Ho, apudGr&cosΑνάγνωσις vocatur, ideft3 rept*

tita cogmtio,

q ia cum ver4 difcunus, ta recogno*. fcimus qua naturahter noveramus ante, quam

nu-terialiswfluxio Animas inebriarct. Manifeftum

eft ex hac Reminifcentia Platonica,

quam

jucundum animae opus Le&ionem effe , ve- i

teresoenfuerint. Quemienfum habeant

haec )

Commodiani majicoeteroquin Poet« verb*

in Jlnftruö. c. 67:

Leäores moneo quosdam, cognofcere

tantumt

Lt dårematertam uterisexemplo vivendi3

expiicat Rigalrius, qui cognofcere ver*

tit Avctyvcdvcqx & adnnonitionem dicit ad

il-los referri Leiftores, quibus ea non erat

pe-ritia, quam Cyprianus in iis orditiandis re-.^uirebat epift. 24. 32 & 34. Qua de re

(11)

älio loco. Avctyvuwe/ov locus a.ppellatur, in

quo legi iolet. Hebraeis Ledtio

dicituc

n«^pÖC^^pD.Radixeft

£Opclamavit,vo-cavitjcujusappellarionisrationem

effevult

Bey-crlingii Theatrum Vit. hum. tonuiv. p. 3T:

videricharadterés vocari a ledtore, ut vanas

res ipfe capiatatqvé ietineati Quod etymon

tametii iua gaudeat ratione , paulo tamen

longius petitum videtur, cum K"p

legendi

quoque fignificatioiiem obtineat,

quemadrno-dum ex Heut* xvi t. ip. Eir* iv.

18.I0-cifque aliis videre iii prömtu eft* Nonma¬ le idcirco quis diceret, ita vocatum , quod

clara vocéproclamec Anagnofta, quäe

legit

,

praefertim cum nec a Buxtorfio tangi

vide-am allatarti a icriptoredidto etymologias

ra-tionem.UndeS^piÜrediüsvertitur

per Le.

dtionem, per Scripturam, non, cum legere, tur, quia iOpD non

eft verbum

,

fedno^

men quo Hebrjcij praeter LedtionemvélLe.

fturam, facram Scipturam ieu totum

Bibii-orum corpus deiignant& appellant

eo,quod

affiduelegatur & legenda ht

omhibus,

qui-busfalutis fuae caufa data eft. v. Hotting.

Theh Philol. L 1. c. 2. Sedt. 3. Abinftitu-to praefenti remövendus eft iftc vocis ligni·

ficatus,quo

quisLeämem e. g,ad menfam ,pro·

conleratione meniaeiumeret, ita enim vulgo

accipiunt. Vocabula Anagnoftaevim &pro-prietatem exprimentiavix

occurxuntyiiii

quod

(12)

I

Tmvttyvcäwc, quam vocem

inlexici's

nofihi-beri fcribit Svicer.Thef. EccLf. idem figni-ficet quod Αναγνώςης.

julian

us erat

Ύτπχ,ναγνωςκς tefte Greg» Nazianzenoo·

rat. 3»pag.94.ubi de

Jaliano

J

Zt'Js

χκ

ϊμεΤλε

&υτκ

μνωηietv

ακ£/&ως,

ό τ

S-huv

ΰπ%νΑγ]>ώ<ρις , πτότε i qgj Φ τ5

(/.epx-λα &ν\ΐΑ&τ@*

Ίίμης

j Idcm vero notare quod Ανα^νωςης, inde

manifc-ftiimeft,quia aliieurnΑναγνωςην appellaiit.

Ita Theodoretus hi'ft. Ecclef, 1 iit. c. i.

p. />37 deeodem : τϋ τ

Avctyvu^Ztr

qfyofyf

^ 'ιΐζβίβίζλαςίνΖ'ϊς (χκλίίσίΑτίκπς συϊλόγοις v/mvtyivutntl· λα». Quo ex lo*

co obfervandum etiam, ignotam fortaflis

le-xiciseiTe vocem Ύ/πχν&γνώςης ; haberitarnen

in iis & ux&votyivuHrx.eiv in ferifu legendi

vel

pradegendi. Seap. p. ni. 318.

Addendum

&

hoc,B^(Ua, quod iacrariam vocat veriioNa*

zianzeni a Sviceroadhibira, vi vocis

incer-pretandurh potius videri fuggeitumquamla'

erarium. Fuit nimirum julianus ,

poftea

Apoftata, Nicomedia: apefee in Leftorum

ordinem ledtus , atqve

iic

clero adferiptus,

8c facras { tloco confveco ) legit literas. Niceph. Hift. 1. x. c. 1. Locus ille extans

& aggeilus erat, ut audirifrmul Sc

conlpici

poilenc Ledtores,

Eccleiiafticis

feriptoribus

(13)

voca-yocatur Pulpitum, de quo vid. Hofm, Lex.

Univerl. tom. iv. p.660. item Suggeftum,

Tribunal Eccleliae ob eminenciam, Κμζαν

ϊνητχehmGcinmjGcrrruQlUlfeiacancellis,in¬

trä vel iupra quos erat exftru&usj namcan»

celiichorum a reliquo templo dividebantr.

Teilatur Speiniatinus in Gloffar.p. 3o.AyaAs* y&ov, ab um Sc λ&γ®*·, loeum illum

lub-limioremin Eccietiadrei, undclegunt

Lefto-res j nec non Piuteurn, Leftrum,Leftrinum

Legiuni ; addncitque inter alia

haec

exSuida Verba J ccvetAsyettv cv φ Tijifjccfτλ βιβλία. Item ex Codino Guropalate de officialibus

Conftantinop. cap„ vi. p. 41. de die feftö Katali Chrifti :

'tfJiKrqac&ev

$ τϊίτΧ

(

Zv

«-ϊ&νβςκσίού) cttct^sytov^

ίφ'

α

επιζαταί ά,γιάν

hbayyeÅtov. Vid. Not. Gretier. ρ. 217. Caeterum optime retineriΒημ,αin iignif.

Sa-crarii} ciare docet Chryfoitomus lerm: in

Pentecoft. prim. quieil$8. intomo v. edi-tionis Savilianae, ubi Byjfict bisoccurrit, pri«

mo pro

SuggeitUj fecundo pro

Ιίζβηήχ fett

i.o, facrariot loco miniftris proprio,

Chorus alias difto. Hac ratione

ß^uapul-pitum3parsfuit βηματ®* poft. fignificatu, nimirumpro cditiori ejusloco, qvoLe&orci populo1 exponenda praelegebant.

2. Videntur Recitatores,qui apudRomanos

frequcnti

in uiu erant, in

quibusdim

(14)

ri poffe

Anagnoftis,

praecipue quod in cöétii

populi univerfi, amicorum , imo ad

lautif-fimorum hominum menfam fcripra etiam tecitabantur. Unde ipios Anagnoftas

faepi-us appeliatosfuifle Recitatores, deprehende-re licet. Praebebant atitem nonnulli opu-lentioris fortunai virinulla alia fere decau^

fa ccenas, quamut carmina audirent. Ad»

erant tum Poétae, qui hoe Recitatorum fen

Anagnoftarum defungebantur muneré , led

illi tenuioris plerumque fortunaei

Praeter-ea heic obfervandum, veterum multoSjCum voce minus

polieren

t, feriptatamen fua

re-citari vellent, per Le&orem id feciffe , in-terdum etiam per Notarium. Siquiditaql

ex acröamatibus philofophicis conviviorum

illorum, quae Mufarum dicebantur eonven-tus, plurimis quippe iapientibus acdoftisvi¬

nsCöndeCorati,refpondeathuicritui noftro,

é-rit certe Recitatio, prxfertim privata

illa» hon tanto cum apparatu, atque publica, in¬

nituta, quam praeter inriumera feriptorurn loca, rhos ille Plutarcho i. Sympof.

quaeft*

4· niemoratus non infeite illuftrat: fit,

in-quitille, ludus talarns, interdw feena & pul' piturn, mfiforte nen videtit intet canandum aliot de rep«&judicits difputantes, alios declamantes&

feripta, fua recttantes ; η κ opjén, rSg

peh

£ψ*,γα>γ£ηας

άχαζόμίνΉ éfyt fetxvov,

fatWfitÄirdii&t

tyy

Μαρηασχοι&ς

åvrwriven

(15)

11

tiιγγζβίμμα&ί.

De Recitationibus accurate

tra&antes videas b. m. Dn. Schefferumde Styl. c, ix, Voii.fufe deIniit, CvVn.jp.31. Rader, in Martial. p. 729.

3, In convivio Attici nemo aliud audivtt

A-imma quam Anagmftcn, inquit C.Neposxxv·

14. Inde pater lub Acroamatibus, qua

ho-mines denotant, quilepidas & feftivas nar-rationes inftituebant, ieriaque difta ac fa£U

recicabant , etiåm comprehendi pofle Ana-gnoftas. Solebant autemfub ccenafrnem admitti

nonfolum qui feriis recitationibut, fed etiam qui

diciisfaäisque ndiculis faturos convivat

exhilara-rent. Audiebantur Canteresy Ttbicines, Citharoedi,

aluque qui mufica inftrumenta traäare, inflareaut

pulfare fvavitatemque auribusfacere poffcnt, Hos

omnes Graci Lattnique fcnptores Acroamata um

nomine vecant. Cafaub. in Athen#. 1. χ»v.

c, i, Quofenfu raulta fcriptorum loca,

qui-bus mentio fit τ

ΑκξοαρλΛταν,

capiendaex~

plicandaquedixerim. Qua in fententiama-,

gisut confirmer, fvadet autoritas Marcell1

Donati in Tranq: Aug. c. 74,

apud

Gru-terum ; Acroama fapius & fere femper accipitur

pro ipfishominibus acroamata reeitantibus. Huic

opinionipraeter loca alia infignis

illeexCic«

pro Sext. favet. §"m. 116: ipfe illetnaxime

ludiust non folumfpeäator t fed aftor

&

acro-ma. Conf.Cic. 1. «v. in Verr. $. 49.ubi

eodem feafu ifthac voce utta. Alibi au*

(16)

*$

tern e; g. in his vetbis Örat: pro

Archi

Tbemißoclem illum funtmum Athenu vkum refpon· dijje ajunty cum ex eo qutreretur, quod acreamA , aut cujus vocem libenter audiret ? ejus a quo [ua

virtus optimc pudicaretur, Acroama feftivam &

jücundamnarradonem fignificat ϊ eftque ita diftum tralatione fafta aiymphonia mufica,

quae olim in theatr© a&ionem hikrionicam

commendabat, &auribuspercipicbatur,utilk

oculis. Scribi reflnus Αχρωμα, quam

Ακξόα-μα, coiitendit Salmai. ad Lamprid. Hift. Auguft. fcriptor. p. 944. urgens, fcripturam

vererem conftanter habere Ακξύμα, ut

'A-χξύύτη&ον pro ΑχξβΑτη&ΐον. Αλά . en cur

ΑζξωμΑ potius'icribendum, vix

uifa idonea

videtur efle caufa, neque aiiqpa 111

hbris

, quos jam habemtis, autoruas. Adde

quod

Graecinon iemper vocaiium pr&cipue

moi-liter cadentium concurfum evitent.

4,

t5

Lefior fignificatumquodattinet,

illum nunc omitto, quo quiltbet fcripta

o-culis animoque perluilrahs, ifthoc nomine

falutatur, adpoöens fakem nonnulla pag. 7* pilaris. £il locus invira Ariftot. ab Am-, rnonio confcripta, quae operibus Ariftotelis praEfigitur t K#

^σαύτην

yaxqatv

ίτημίλααν,

ωςζ r biX9V ΧΑ£/ζντζλχς, ctxgv Avayvcéry

xa-λ&ν. Quem locum inhonorem Philoiophi refpexiffe quoqueputo

Ccel. Rhodigin.Left·

(17)

antiq. XVii. 7.{ta

loquentem:

Vefem milos käiones mtactas illeclasque ptXeribant , inpnmti

1

Jirifioteles , qui ex nobili lettionis multi-juga vanantisque cura efi a Piatone

A-nagnoßes dietas , tonquam Leäor föret

infati-gobilis &

Χαλκίνηξ®*

plane ut Graci

di-cunt j ac fititor mexplebtlu. Apparet ex

utroque nomen hoc Ariftoteliadiignaium

ei-fe ob indefeiTam diligentiam. Suipicari alias quispoifet, quoniam infcripta'cftdomus

Ariftotelis, 0 otx(& X Ayetyvooςχ, publicum

munus ejus fuiiTe profeiforiumaüt Lettoris

public!, quod tarnenAmmonius d. 1. negat,

fcholamnempe illum 11011 aperuiffe vivente Piatone. Plane itaque eodem modb idno¬

menadhaefifTe videtur Ariftoteli,quo

Come-ftoris 8c Indaginis & phira alia cognomina

etiam barbaro tempore adhseferurit doäis. Leges Ο^ο/χ,ΛτΰΤ^^ας neglexifle ne videar,

diutiusnon nihil ei immoror. Repetendum hic breviter , quod fieri fölet cum de fato

lingvse latinae } & barbarifmis ejus agiturj

ieculis icil. Augufteum

fubfecutis

non iolum

rerniiiiTe latinum fermonem depriftina

ele-gantia, fed etiam inve&a eile vocabula,ante

Chriflianorum tempora in Latio aut non au-dita ( qualia etiam quaedam p. 9. addu&a cernuntur) autalio ienfu aliaque

notioneu-fitata j adque ufum facrorum negotiorum

(18)

corru-*4

ptioneque latinitas a vigore Sc per#

fe&ioue fuatantum declinavit, ucnejquidem pofteri piolapfam reftituere in integrum

po-tuerinr. Hincquis nonmirabitur, dignitatem Leftorisiti Eccieiiis Cathedralibus inhiftor, Bpiic, Antiiiodor, c. 59. nuncupatam efle

heäomm, &c in conciiio Bracharenii nota* tione huic refpondente, adhibitam vocem

j

Lecionitus, uti docet Gloffarium Caroli du

Freiη 5 ? Nonpoteft non & hxc Le&ionisii*

ghificatioj

lingvae

lat. cultoribus

viderirara,

qua in Ecclelia Romana Leilionis nomine denotantur ExcerpuePatribus^uxtamin mi

(Ta

quain officiodivinOjtamnafturnisquadiurnis

'

horis dituntur. Svicerus Thefaur. Ecclef,

voc. Ανάγνωπς oftendit

, in veteri

Chriftia-norum Ecclefia Le&ionem etiam fignificare ,

Contextum, qui ex S. S. legebatur in Eccle* iia. Quin Sc JJe{/X27ri} idena quod

Ανά^

yyatng δζ

Ανάγνωσμα

uiitatiffimeGracisdi. citur, Latinis vero JLe&io etiam Capitulum

vo-catur. Confonum hifcevideturillud, quod

in Eccleiiis Germ: ore Concionatoris

fre-quenter profertur,

Mc

fyCttttgC

Le&ion, item Mc

gütige cpiftolijcfC

Leftion, pro textu lacroa metidie legendoexplicandoque, Gra¬ tis iisdem vocibus

(

Αναγνώπας

fet Sc

A* ν&γνωσ-μ,ΛΎχιν) iftdigitatur

etiam

Liber

Ecclefu

nfticm* Medio aevohodieque recepta notio*

tve Le&iones quoque dici ceeperunt

Acwfei

(19)

iéu Auditiones j

quibus

refpöndeht Dofto¬

rum in Scholisalloquia &fermones. Huc

ufque exSvicero. Ta Legenda.verbumma* xime tritum, denotansvero Sanftorurnvitas>

$€hinc derivariinconfeffo eft, Vocabukaiia»

&quidem plurima , fcriptoribus mediäé Sc

infimae latinitatis ex hac voce deduftä eique

j

adfmia

vid. in

Gloflar. du Freine,

ubi

eo-rum quoqueexplicatio, Patres Ecdeiiafticos

pervolüturo utilis Sc neceffariai

IL

τ. Digreffi a phiiologica Ariagrtdftarum

,pedem promovemusadpertraäattö¬ nernphilofophico-biflortcm, quå

oftendimus,

per

Anagnoftas

nobis intelligi hominesliterarum

bönarum gtlaros, quibus certafum gentium

Principes atqueMagnates,

Eccleiiarum Scho*

larumque Antiftites aliique do&rinx

fanfto-rumque morum ftudio addiftiores publice

privatimque utebantur, quorum munus

fuit,

ex libris Itiis aliorumve decenter &

expli-cate legereea quae pietatis virtutumque

oiE-cU leftiönibusnon vacantés iive docerent ,

live in memoriam illis revocarent, idque

certis locis teimporibusque cum

ipfi

Deipno-fophiftae Auditortsque occupati,

kvayvuvcu

five nollent fivefnequirfent, quo boni mores

Iiterarumque

ftudia diligenter colerentur5ani»

fn'aquehon minus quam corpus paiceretur*

Oiidiiicutexcuiiatur, quod hic deferiptum,

(20)

16

hiftoriäe evolendae, quae

Änagnoftas

in duäs

clailes,Sacrorum & Profanorurn difpefcere

videntur. De Profanisprius, qui vel apud Gr^eos cajterosque Afiaticos aut Europaeos

homines vei apud Romanos fuermit in uiuj de Sacris pofterius, iisque vel ante

Chriffi-anatempora apud Judaeos, vel poft

Chrifti

tempora apud Chriitianos. Singulorum

ds

origine, perfonis, officio, loco,tempore,

2. De Auagnoftu profanis extra Latum

conftitutis primo nobis iermo erit ; quos prout diligentia curaque remlitcrariam

illu-ftrandi produxic , itaeorum quoque

incu-nabitla 11011 aliunde quam

a viris erudi.

tione

fapientiaque

confpicuis celebribusque

arcelTuntur. Quinamvero fint iili, feU un*

de Le&io haee origmem traxerit, de co

cer-tius quid ex antiquitate erui vix poteriq quam fi cumfupra laudato b. ScheflF. in de

Styl, c. vii. §. 4. conjiciatur, iortitaul

il-lam eiTe örtum ex inftitutoPythagorae,querri

A. M. 9450. annis yoo praeter propter ante

ChriftumnatamfloruiiIe,notum

eiERepetenda

lucputo

ex,],c.mentemb. ScheiFeri.P'oftquam

isdemodo docendi dilcendive Philofophiam Pychagoricä,ratione exerdtiofum,

diiferuiflet,

lotiontnt canamqitQ , inquit , cxcipicbat Leäio,

quarta inter exercitationes poft meri-diem

adhibitas,idque

fatetur in

de Phil.Ital«

(21)

iSéåae Pythagorica: Scriptore, vit. Pythag,

c, 2i. ( quod caput muka continet vivendi

inftitutå å Pyrhag0raconipofita)hacdereita

loquente: Mtm

ά&ττνον

yfaoncy cwceyvatrétg>

fojt caenam fiunt Leäioner. ε'·9"^ 3* ψ τ l*iv ηωΟ,τον αν&γινώσχέιν > τον Μ

7rfstrQ0&-Ιν bncuteti , h ως å&tt

Erat autem tpjis in möre, ut qui

atate ejfct

mini-mus, legeret, qui rnaxumus, pfaciperet, quid, &

quomodo ejftt legendum. Habebant, itu liqvet

( verba funtb. SchefFeri) finguli quid agerentm

Mimmuslegebat, maximus iocebat, teliqui audie-bant. JEraf autem hoc negotiumnen mtriimi

md,-ximique omnium, nt quis ert et, [ed ek tllisdeceth

( Jamblich.c. 21. ) quos, rtecptUres firnul

ccena-re confvevijje, paa/o doeebat, Ρ

ätet,

quan-doait, ö

ti«

, nön eadem

lem-per legi confveviffe, led ea, qua:quis eflfec maximus natu, pra: aliis voluiflet.

Erant-que illa, ut opinätur SchetFerus,veteres

Poé-taefimilesvefcriptorés. ita colligitexJamblichi

i. i.c.iq, übiait,

fåtjedg

Ομηξϋ

neft

VLtofåx

λί^ξσιν

ε^ρίλεγμίνοις

ητζβς

ί/7»ι»o'^a-σιν

ψυχής,

Utcbantur Homert & Hefiodi dtÜ'tt

feleilis

ad animi correfttonew. Quod fi Pytha-gora:, quem Samiumfuillemuki ferunt fcti* ptoresjtemporibus

ufitatus

fuerit Graccis hie

λόγχς σνμπζηακχς κ,

Jetirventpifixisg

habend»

imosjobiterhicannotOjquamfacile fit

pcrfpe&u,

qua raeiöneinnotekerepotueiit

Romanis,apud

(22)

iS

quos

maximefloruitpulchruilludinftitutuffl,

utpofteadiCetur,cum

Philoiophumillumpul·

j fum patria, in quam,perluilratis

tot gentibus reverterat, in ultimam Jtaiiae partem, ma-gnam Graeciam diftam, fugifle teceffiffeque,

atque dogmatavaria ibi

dilperfifle

, teftentur

Hiftorici piurimi. Addo,quod

pertotam Jr taliae regionem fuas fixerint fedes, qui

ex

i

difciplina Pythagorica prodiiflent, coniVeve-

1

rintque pailim coire iti communi quodam

auditorio nonipfi modo, Ted & mulieres i. pforum. conf.Scheff.Phil.Pyth,p.98 & 165, 1

3. Tangenda hic videtur conje&ura ,

j

quam fecit Faber in Lex. iub voce

Ana-gnoftes, rationem legendi ex illa Gracorum

ma-iiajfe confvetudine, qua magnorum virorum laudes ad menfam canerefohti funt.

Hic vero ante-quamliatuatur, quid fentiendum de

opinio-ne Fabri,quaereret

quis, cantandtnean

legen-gendi mos interccenandum fitantiquior. Ad

quod regerendum videtur,

Deipnofophiftarum

quidemalium hos, alium iftos excogitaflerl·

tus,quibus inconviviis recrearentur animi,

vid. fuprap. ii. adeoque

qu* ex

antiquita-te ea dere evincerentur,illa

ex utraque parte

videri incerta. Rem tarnen accuratius

ex-peridenti, fi rationibuslocus, procanendian-,

tiqüiratevidetur pronunciandum. Ledlionem

enira leveriorem nempe, a Philofophis ad e-r mendandam e cantu lafcivientem laetitiam

,

«dhibitamputo. Cantysconviviisaptior,

(23)

*9 tit&qüc, qualis ad corporis refeftionem

re-quiriruraccommodatior.Quem ίΐ requirimus,

'

habernus illuminjudaeorum pafchali convi-vio, ciii AnagnoftasinterfuiiTe nemo dixerit. Jam in Didonis conviviocithara crinitus Jo-pas adttac, Virgil. Äur.l. i. vers 744. & ar¬ gumentum tra&atarduum, ac prudenti Prin¬

cipe dignum, led canendo, Porro Heroum

laudes Öc fortia faäa etiam incer bar¬

barns, ut vocantur , conviviorum tempore

cani confveviile conilat, quibuscum

Lefto-ribus aut Anagnoilis proprie diftis non

mul-tum negotii, ut qui δζ feveriores, &.

diffici-lioris occupationis quam Cantoree. Sedhaec obiter. Cum eviftum fitab cruditis,

Pytha-goramnonipfum finxiiTe omnia, quxinPhi-lofophia tradidit, led fecutum eile alios,non

veroidufque adeocertum

notumque,quantum

inveftigare licuit in iis qui de

peregrinatio-nibus ejus fcripfere, unde defumferit legendi

morem, non male

fortaliisconcludam.Philo-fophumnortrum haufifle illum,

pulchraqüa-dam dele&amenti convivalis Variatiörté, ex.

canendi Graecörumcortfvetudine modorecen·

iita. GravisFuit Philofophus, morum

ele-gantiae & coiiftantiae (quo ex fonte etiam

quis non absque ratione decantaturrt illnd

Silentium déduceret) non milius dedicus,

quamlapienti« eulturae j hinc cum Viderec multis voluptacum inftrumentisincönviviuiti introduftis non raro mcdiocciutcm negligis

(24)

iacile efl creditu, ipium. ejusque difcipulos,

hac decaufa legendi ritum inftituiiTe, Sed

tamenanfirmoltaretalp ha:cfententia

poffit,

dodiorum judicip pleniusexcutieildum,relin-.

quam. Mihi iuffscerit indicafle, non alios; liiveniri a me potuiflfe moris hujus

autorea

&inftauratores quam Philoiophum Samium

ejusque Sedatores, qui certe leguntur cum,

eurahane lervaiTe conlVetudinem.

4. Privatos fuifle Anagnoltas Pythagorir

<:orum, vel exinde colligo, quod privacis in,

ffdibus loco exercitii, qup addifci

quoque

1 hilpfophiam ittam volebant, fuerit adhibita

Ai'Ayvutng , in co.nviviis praiertim

literato-runi, r

Ίζβ7Γεζοξητωξύυν

, aprpamaticis,

Pla-tonicis, qua;queplura funt ei>iphatica. philoi fpphicarum ccenarum epitheta norninaque.

Quorum rpeditatipne exhilara.tns plim juve-nalis, jucundiffime de conviviis Platonicis,

cecinit Sa.t- Xi· Verl 180:

Νofira d/tbunt alios hodte convivia ludof,

Condttor, 1ItAdos cantabitur, atque Maronif. Altifoni, dubiam faciemia carmina palmar»..

Infignem fane φΐ^αv fen

<φιλ$πζΐο>ι

, ut

Cpmm.entator in Pindarum interpretatur, doöprum ! Quae "ipia pratet

alia plura moralia , etiam hpc oftendunt,

Anagnoilarum qupque le&ipnibusdamnatara

fuiffe triftem atque pdipfam Motio(pci}4ct,v,

apimalium rapacium viiceratipnem magis

quamhominum focialium vitam

(25)

3* tem '? quam certe pro

convicio

veteres qo-jici-bant. Alexis:

Ε'pp

εςKό-ζμκας

Κ&ΨΧωφχι

, Abiin rtialamrem foli epuio. Scettra&arie,

Utenim tenacitatis arguendus eft,qui

hone-ilas bonorum commeflationes nimis fugit,, ficcontemptu non vacare poterit, qvii jnovs-φήγ®* fuas abfumere dapes geitit.

5. Cum praciptfa muneris anagnoftici

parsfita fuerit in re<£htudine legendi lepcon-cinna decentique pronuticiatione, diipiciendum erit, qup (tudio Pythagoricihoc 111 negotio,

fuerint veriati. Didicifle eos artema

Grx-pis, pujas fuit iple Pychagoras, non hnit in«

dubitare ingens eorum ac prsecipue Pytha-goricorum

Haud

dubie in Gr$cia primumadr

hibica cura undiquaque coliigendi ea, qua?

comparandae iniervirent Non¬

nulla itaqueeörum, quae deprseftitaolim dir

ligentia Graecorum incuranda vocum form«-iion^

poiieritati

tradita invenio,

hucaccom-piodanda, irsque partes piuneris Anagnofta-rumhujus clallis illuftrandas cenieo,. Cane peius 8cangvefugiebant

haefitatipnem

&

pro-nunciatipneni pravam» qu« Ungvas valde oh· fufeat 8c corrumpit, errpresque maximospar

rit, ac non paucaolim ppetarum pratfertin»

locadepravavit.vid. A.Gell.Noft.Att.xv»1 1« 5. Macrob. m. Sat. 8. Vel leviifima

hp-jusmodires occafio fuic Alexandro, divinos

(26)

22

hottores-éxliiberi iibi pafTo, fummam

glori-am & rerum geitarum famam non

parum

corruinpendi. Cum enirn ad confulendum Jovis Ammonis oraeulum, templum

accedil-let,

&^vates

comiterblaridequecum

compel-lans ώ mcijiov, falutaré vellet, lapfus vero

crrore ώ dixiiTet,Alexanderinvocé

nonciaudicans qandnuehoc interpretatusefi,

Dei fihumfe dici, haberique juflit. Plur. in

vit. Alex. Vides, quantifitvoces diftingvcre ambiguas,quod graeca non adeo edoftos,

quam veteres fuerunt,accentuum inventione

tam iolieite fecifle, minus mirum videbitar,

ii quisperpeidat, multa vocabula gratcanica

nifi idiomätis iftius peritis fine tonorum

ad-pofitis fignis leftu dignotuque eiTe düTicilia.

Vetferes malae pronunciationiut occurrerent,

ré£fceque.&leite loqiii probe addiicerent,

rtia-tiitris

ant i; t.

utebåntur

vocis correftores,

,

quos

(φων&οχχς

appella-ieuqui modutn' prseirent ad vocis temperamenturn, Etiam

ejusconfervandae gratia horum expraefcfipto

inter alia remédia,r tftébantur liquidis pla-fmatis. Undeyoxquachoc modo emendatå

noncft, avzÅa&i dicitur.VoiT.Infi.Orat.vi. 8. Quanquam reprehenfa fit poftmodam

potiö iliä, quae tollendae faucium fcabritiei inferviret vocemqileliquidiorem redderet, uti cerniturex Quintil, L*,Infi.Orat.c.8. Stt

Ifcfrdj inquit iile, tnpriMs vinlts, & tum/varit** te

(27)

te quadam gravis: & tion quidemprofα βmilis, quta (armen efi, & fe Poeta tariere teßantur : nontarnenincanticum dißbluta, necplafmaie ζ ut

nuncaplerisqve fit ) effoeminata. Damnat, uti

liquet, artem, quanimio itudio vox mollis

efEngitur.

Alias teile Hofni. Lex.Uiliverl.

tom. 111,ρ. ζ jι. ob vo-ciscultum &

mor-borum remediimijUt icil: aquarum dulcium

hume&ationemulcereturvoxobl^fa&affiduo

exercitio afperata> lavabant Phonafci

,

Co-mosdi,Praeconesaliique, Probat iedula hasc

Vocis cura,illosnon foiurri folicitos fuiiTe de

pronunciatione Grammatica, coniiftente in genuino literarum fonodc uiu nativo, iedet-jamde Rhetorica illa, vocem, vultum ge-ftumquecum venuftatemoderante.

Utram-quc tanti feciffeDemofthenes memoratur,ut interrogatus a quodam,quid eilet in

totodi-cendi genere primum, pronunciatiorii palmam

dedent1 eidemque fecundumac tertium locum,

do-nec abeoqumdefineret.Quintil.l.xt.lnft.Orat, c. j.Panciroll.deperdit.1. i.tit, ^i.Saneiftius

OratoruGritcorüprincipisjudicio pronunciatio

pollremaRhetoricae pars,utivulgo fit,haud nu-meratafuit,ied priorumtrium vimatq·,gratiam

aut contiiiuiiTe aut iupergrefia, exiltimata.

Etfoepe hodieevenit,quod λΛμ·7π;οφωνοι,

aut

faltem

μξ^αλ^φωνοι

, praeiertijn fi manus ,

Sjuas Ciceroloquaces, Gellinsargutas vocat,

aptare rebus noverint , doftionbus ie

du-biam faciant palmam aut pr^ripiant«

(28)

. .

i9

-Quåntiåuté mteriitre£tafcireveterü pr'öiidnci-aiione,forlannonmalecolligeturexcolladoné

hominis ad rationem eorum, quäntiini affe-qui pollic , pronunciantis lingväm gr^cani·

Cami Sc Grtecorum iioftri temporisitiore

lo-quentis. Priörem rationem uti tueo

imita-retur, iie poiterioremnonmajori cum gratii

auditorum Scpropria utilitate ample&erctur,

quam Γι id fequeretur eloquii genus,

quod

pauloante Sc port eaptam ConiUntinopoiiri

in Italiainfuitrtlatunij vix autemvocibiis

co-aevumexrtitit , fiorenteve Grtecia obtinuir.

Sednötandurti & hoc, fi'iilevetérum

iiönnul-los circa pronuneiadonem nimis diligentes,

certosque habuiiie non tanturri Phonaicos;

fed Sc peculiaria

üfeta,

five löcä concävä &

ampla,in quibus vocerh exercerent, idqué tempore matutino &ftomachoadhuc jejund.

Nata videtur illa diligetlcia exjaitantia

Gr^-corum, qui fiblis excipete cöiiiVeveruiit

il-los,quia&ionum requiiitä diligentiamenoii exprimerent. Indeque fa&um.eft, ut

de-morthenes(dequop.pratc.) curaehuic

nirni-um tribuiffepetetur,cujus artificium intér reä

deperditas numetari fölet. v. Paiicir. c, 1. Htec deabufu hujus addifeend*anis édoftus

ium a Theologo magno Reverendiii.Dn;

E-pifcopo Do&, Benzelio.

2i Deloco quoLeftores hoc imbuebarl· turartificio,pauca difta funt. Sequitur

locus, ubi quamedodi

fuerancfungendi

munerisrai

(29)

tiu-tioném, notam feceruiit 111confpe&u

perplu-rium. Sintteftimonio Btbltotheca, caftella il¬

la & armamencariaiapientiae, Salmuthin Pan-ciroli. 1.1, tit.22". Hic Anagnoftarum

ope-ramfnifte adhibitam, confirmatApulejusi.}.

Horid: Igiturproindehabetote,fi curia dignaprotu-lejo,utifi in. ipfacummeaudiatisj

fieruduafuerint,ntβ

in Bibliotheca legantur. Quae poftrema verb»

utique indicanc etiaminbibliorhecis legi fcri-pta eonfvevifle ■> videlicec ea, quae recept»

publicefuerant; Jamiliudelariuspätétéx

lo-co Gellii1. vi.t. 17; LibrosAtbemdifciplinamm

Uberaliumpublice adlegendum prabendos primus

po-fuijfedicitur Hfißratus tj/rannus. Magnus vtr, in-quicLipf.adhare Geliii verba

fyntagm.

de Bi· biioth.c. 5. ( vdiofum hoc modo cognomen tolle\

& cm Homerum ettam digeßum & correäum nun■«* quamfoluturi debemus : Adeo critica btccuraolini

Frtncipum tmo Regumfutti Adeamus loca hia

fimilia, tabemas nimirum HbrariaSjquasGell,

1.Vi€14. ßmplieiter Übtariasappellat, ubi

i-pfivS bibliopolis Anagnoftarum vice fungenti*

bus, egregialiterarum

culcoribus praebita eit:

difterendioecafiode vero ae genuino

verbo-rum formularumquéfenfu*

Exemplum

ejus!

reieft apud eundem

ibid.

neenon

i.xvi.

10»

Ipfum hujus inftitutiufum diiertc comnien-dat ZenoZitticus, qui purpuram e Phcepici»

itiercatus, naveapud Piraeum

fra&a,

Athe^

nas aucem trigintajam natus

annosreverft^

ad bibliopolam

ejusmodi

aiftdebat,

(30)

loiophiam fuam apud illum addifcebat,

eura-que cumaliquando lecundum eommentario- 1

rumlibrum Xenophonns iegentem audrviilet* ,

quaerebat ab eo, ubinam e^usmodi viri, uti

^enophon

, morarentur. Cui bibliopok,

Cracecemopportune illacpraetereuntemoiteni dens , hunc, inquit,fequere* Exquo tem¬

pore Cratetem iile audivit & iecutus.eit.La*

Ottiue in Zenon» /

i

f. De hujus claffisLeétoribusyeorurn of»

ficio & quae circa id genus hominum tno· i

naentaplura obiervanturj eo augujftiör com·»

j

mentandi locus heic patet, quoparcius,quan*

tumcognofcere licuitj aut.veteres haec per»»

fcripta poiteritati reliquerunt·,aut hunc ritum

fibi familiärem aliieve notum reddere mint^ ipfis Volupe fuit j niii in ufus noilros con-vettere liceat,quod in OlymplcisIndis

fiericon-frevir* Hiclegimus Demoithenem, cum in iolennem cotwentum apud Olympiam

venii-fet, audivitfe CamachumTerinaeum recitan* \

tern Philippi Alexandriqué laudationem

,

Thebanosque & Olynthios. perfiringentem.

Plutarch. x. Örat* vit. Demofth. AnagnoJ

Iftas ieu Reeiratores fuiiFe quoque

PciipaJ&f

ittös, Homerilfas vocatosöbiervavit Athensei

Deipn.1. χiv. c„ 3. Carmina éilimin iolen*

iiibus conventibus recifarunt'3 Poétarumqj

qiiåfi intérpretesfuerunt. Indé éfiamnomeii

habuiffe exiftimantur, a

ράπΙα>'8ί

quöd

(31)

27 unum corpus

conferta recitarent, vel

quod

virgam

pccQdov

manutenentescantarent.Xy^ land. in Plut. Alex. p.47. Hos primus in theacrum produxit Demetrius Phalereus. O-ftendit*Athen^us I.e. Rhapfodos eciam in-terdum. oitencationis gratia verfus recitafle,

qualis fuit Mnaiion ilie. SimiliterClemenes

rhapibdus, qui Ernpedoclis expiationes in

Olympicis iudis memoriter reddidit,uti ait

A-thenaeus 1. c. ex Dicaearcho in Olympico.

Non alienum ab hoc loco effe

potencadicri-pfilTe morem hunc Graecis inter

convivan-dum adhibicum, cum inde qonnihiliiluftra?

riqueat argumentum praefens.

DocetAthe-11«. Deipn. i. iv.c.p. Nullum (Hiftrionem,

Sakatorem, Cantorem) adcoenamvemffe, quin memoriter audienda qiudamrecitaret. Perflaåat ille ( recitätor J cumfingulu colloquens, ac mnnes (ompelians partimaudituros}partim diäuros} ita ut

omntum congre(Jum

tanquam venaretw & captaret,

omnesqve vmttni perenneret & appellaret.

Q.ui-bus fimile quid Büchner* ad Nepot. Att. 15

obfervavit, Le&ores fe. inter coenam etiam

memoriter recenfuiije hiftorias , vei Poetae

fcriptum. Huic autem mori quantum iniic virium, quantum venuftatis ,

quotidie

do¬

cent, qui non voce tantum, verum etiam o-culis quafi aiiisquecorporis partibus, geftibus conformandis deftinatis, auditores alloqvun-tur, iignisequidem

ii

npn magis certe aeque

TUUuralibus,

atqueipfa loquela, fconi* Ii.

VoiTt

(32)

dePoém:cant.Sc vir.Ryth.p. ^f.ltaque cpim*

do recttantium pr&cipuapronmciationis Adjumenta,

eculi, manus prapediuntur, minnsmirumeft, fi au- ,

ditbrum muntio langvefcit, milis

extrmfecm Aut

bUnatmcntis capta autaculeisexcitatA. Plin. II. cp. ip. Conf. VoiF. Initit. Örat, t. vi.e.8, & 9. Solent hinc libentius non temere eorö

iermones audiri, qui fvaviter fic dicendo of-ficia fua peragnnt. Sed & varii

generis fcri--pta le&a apud Grsccos recifataque efle-éx;

Luciano aeftrui poteft. Prodiens in medium)

inquit iile, Interpr. Erafm.p. 231: puer

qui-dam, qui feab Etoemocle Stotcovenire dicerei,

e-piftoüum

quoddam adferens , ajebat ab berofibi tnandatum, ut eo paUm omnibmpeileäo,

rurfnsdo-mumfe(e wciperet·. Hioigitur permitten:

e Außer

lieto , admotus Ad lueerηAm legebat. & mox

ρ.233: Poßquampuer jamlegere deßiffet,

univer-film convmum in Dijnlum &Zenonemtorquebant oculos♦ Ibid. p.236: GrammAticus Iß'uus vif

optimiu ille, defwttt, wgwr,epitbaUnimweitab*, fimulque coepit legere.

8» Animumnuncoculosque ad aliasgen¬ tes converterem , vifun.13 numne illarurn vi¬

vendiratione Jfuppleri poffit haec

duTcrtatio-nispars. Sed vixquicquam talepopulis vi-cinis aliisve (demtis iis de quibus poßmo-dum ratione methodi agendum erit) depre* fiendas reeeptum fuiffe, ruii (fit jam

conje-öuraelocus) illis, ad quosvenerunt, quosqj

praeeeptisinftitutisque prsemuniverunt Pyrha-gouci,

Apud illos,

inquam,

fi

.

divulgatuni

(33)

*9 yna cumaliis ritum quoque Stvetyvuvocf Mu-farum facra inter epulandumaut aliotempo»

re quis ftatuat, nonfundamento nullo

opi-nionem ejusmodi niti, ex antedi&is

confta-repoterit. De Lacombus memoriae prodidit

Plutarch. inApoph. capite quo de

inft»cu¬

tis Laconicis agit, edit,

Xylandri

p.

238;

Eos in conviviis publicis , quse

frugaliffima

inftituebant, ut frugalitati inde juventus

ad-fveiceret, carmina recitafle, quae vel laudes

compleåerentureoru.quifortitergenerofeq; fö

geffiiTent,acpropacria

(Sparta)occubuiifent;jvei

vituperationes eorum,qui

rimidifuiiTent.Tres

adornabantur chori, iecundum tres aetates; quorum primus, qui femorum erat, canebat αμμ,ίς νήκ ijfxti αλχιμοι victvictj , nos olim

fortes fuimus juvenes, Secundus, florentis

aetatis, refpondebatcipptg

Js

y éititv ,

it)

$1

Xy<r ,

ctvy>trieo

, feu ut Plutarch. habet in

Lycurg.

πϋ&ιν

λαβε,

nos autem

fumus,

ac

ii vis, intuere, fac periculum.

Tertiuspue-rorum cantabat αμμ&ς

&

y

érrofAtS'*

mX-A£ κάγροντις, at noserimus

multofortiores,

Etiam huc vocari poife exemplum

Alexan-dri M. apparebit, ii quid per acroamara

in-telligatur, ex pag, ii.

menti fuhjeftum

fup-rit. ConfveviiTe autemipfum intet coqvi,

via, dum fobria ea primum fumeret, acroa,

mata audire, ex Athemtoaliisque notum

ef„

fc petcft,

Conjurifta

opera

in

conviviis

(34)

teratorum quid pradftiterit, colligitur

ex

fen»

teiuia Ciearchi apud Athenteum, m cujusIi«

brum χ. ii. meutern Ciearchi fic explicac

(

Calaubouus . Meliusfa

tiuros literaruin amantcs,

β tntercpulas itapotius fe obleüent: ut cum unus ίπζς ι e. verfwn Homert

protulent) alter ex Mio

■poeta aliu.f rcatct ejusdemfcntentia : tumautém

adjictant f\nguiieDramafutsßmilem locunt.

Ante-quam a Pychagora eumqjimitatis plane

diice-dam, utile, illud aiqjuiligii«iubjicjeiiuutn eric

exercitiuin, quod perada coena habitaque le-dione ufitatumiihsfuit, Mmmtioquedidum, Schelf. Phil* Ital. c. xj v. ρ ι66. Sciücetex

cmvmsnatu maximus aInturis domum3 fententtam.

diäaüat aliquam vel ex (ymbolis apud cos ufurpa-tis, vel ex carmme aureo } vel tätens

femen-tits , prafertim qua, ad cultum Deortim ,

le-gum ac parentum pertmercnt. jamblich. c.

21. Laudanda profedo confyetudo verens

limplicitatis, quaquisquc hoipitum eurriad.

moniiioiiequadam de pietate in Deum, aUL

duoque virtutum exercitio domum

dimit-tebatur, 1

9 Apud Noilrates quamvis non inveni·

amusfritus anagnofticos proprie didos

,

le-gimus tamen eorum epulas non deftitutas

fuiffe acroamatibus dodorum virorum

men-iis dignis, Sc ab Avayvdom non plane

alie-nis. Pr&clara majorum facta f verba func b.

D. Loccenii

Äntiq«

Sveogoth.

ti, zz.J

(35)

Sed-t scaldis & CAntonius in comvns & aultm

Conventions veL afja voce , vei ad tibias

aut lyram decantabantur: nen

felum

tut bis animi

obleciaretitur, fed etiani ut Viva voce vtlut

natu-mil claßico ad majorum exemplum mcitaren-tur, omniumque rnentms vutafum- infigcrentuv

ßimli, & mores animi bac quafi vvttntis cote

Acuerentur. Inde étiaiti i e,

aulicörurri aciim<%

hujusmddl carmen veteres Scandiam

\oea-bant} ut eil in< veterf ChronVGé Norvegi Stitcleionii p. 30-σ. Johannes'Magnuspräfi hift. c., 8. idem conhrmat.:fuerat^ inquiens, »b qngine vegm Gothorum niAgnus, in ejus incohs

gioru & iaudis appetitus; Proindcpraclara ma¬

jorum, ge(la in cariniha '& verfus quoäam pqeticå

wore, fed fatrioférmone, redigi cur avcrmit, eaqj in conviviis ut jtlventitient-aä Virékttih

excitarent^

frequenter conctnebant. conK Scheff,

Upi.an-tiq. c, ίο. p. 'Mäcfc

cfeii-tentia Scheiieri 1. c.--dfcebantur olim i5tCt· K e. titociuhi vrröifttat

focthim,

Inde

^3'rage6a^'arc

pocuium

!8?l|js

cohiel

cratum h. e. quö mernöriain Heroum vi-,

rorumqj

fortiurri

!cbhiere veteres Sviones»

UpC antiq. 1. c;.

Étiani.

verifirhife eft,

a-Hus argumenti carmuia 'tunc

temporis al)

iis .efFe cantata. vid."Stephan,

not. ία säÄ

xon. p.' ii, ubi väria genera enarrat. Alias

quod ad majorurn noibrorurh cqnvivandi

ftiodum attinet, fervabanc tum illi'certis de

(36)

cau-cauiis filentiuni. Jucunda funt éa de fé

verba autoris Inilit. Princip, feu

etpriffe

ill. 611

£fiet

dr mete

fbent

of

tntgMifem atfidwem

(le:

loqui

fimul

δ£ cibum guftare)

C£t)

at ta

tttdtt dtit

tf

bn)ffa/

ta fittna tkva blob

af

fiarfem

of

irtfiflem

brt)f.

£)f

fiitgaé tf)e

ta

ef W*

t ttxté tit åt fala mängt

tfiet

ti)dtti dr

et)

fiöroeltft eila

tarflift.

£>f

ft)

fiama roifré

of

bpgbelife

mdti af

atbv

t^et

fiaft

til

ftlw

todnjo/ of fidlft

funitnga

of fjW&tttg«/

at tfie talaet)

mpcftt

imi

betbe ftttOi

Of

ft) fiaufö

Äutmnga ef Jgérta

frågbéltfti

lefara of

fangaraftf

ef

ftnem

mann om

til

ffemtan

rntb |tno

6erbe/

at

tfee

et)

ftf för¬

gripa

t omittom

otbom.

Oyem

Mufic*

tifum Schefierus not. in in 1. dicit/e igno*

rare in conviviis alibi traditumi

in. ti . .

;*

-.

.>'

i* Üt major

Anagnpftis

fax

äccetida-fur, Romanoruni pérferutanda erunt

infti-tutå. Aütores veroconivetudinis legendi

a-ptid eosquifuerintj de eo rigorofenon

iutri

folicitüs, quod hoc annotatum a veteribus

tionréperierim. Sivero originem ejus, uc

ihultörum aliorumadremliterariarn

fpe£taii-tium, Gtecis debeant Romani, hand dubie

äd Pythagoricös,

illiws

natales refereridi e-funtj fin minns, ignarus vcri,ortusv

animun*

*

(37)

adpello ad illa temporå, rjuibus

kv&yvZvcu

coramviris do&rina claris res fuit omnibus

notiliima, & ad feculi iftiusmores valde

re-cepta, quo fenfu etiamcapiendum eiTelocum

Nepotis invits, Attici puto, dequo §, 8.De originetarnendumcogito, confirmationi

len-tentiae, qua inveritores fui moris putarentut

Romani) in«erviretlocus Plutarchi 1. vn.

Syrnppi.quaeft»81 ubiaiRom&moris fuijfe, ut

TUtonisdiaiogi, qut rem fiädm &fabulofam

tra-fiantj inccentiAnim ludique caufa agerentur,quo$ pueri faåUimos nempe edißebantrutmemoriter reci*

tartrit^ fimulquc atttoncmadbiberent perfmarum^ar^

gumentt ,mrtfrus eongraentem, votem feil,

eonfor-marent, &afecitones verbis confentaneas

reprme-rent. Ta/wdtcebunt vitosgraves &probos mir m

tnmodtitn probaviße : ejfoeMinates vero, & quikis

infatta & rußuttate delikata erantares^ ques

di-cat Arifiexenus bilem vomitione rejicere, exploßßej

hane tpfe cenfvetudtnem aitnuptr Rema trrepßßem unviviA.

ζ. Monet Methodus,ut expendät: r3cujug

fuerint conditionis Anagnoftx inLatiou£itati| qualesqueritus circamunus illorumfint ob-iérvati. Servos eos fuiiTe, ex Cicerone & Pliiiio (fine dubioex v. iamil.ep.9 & Plin* v*n*ep. ut opinori») probat Pignorius de

Servis ρ. 215 &; 2iS. ubi agmini

erudido-rtis fervilis & ftudiol'orum cohorti etiarnac*

«nietLeftores. Erantiervi Romaninon

References

Related documents

audiunt, fed etiam animi &amp; corporis bona aut mala, quatenus eo modo fefe habent ad cognolccndi facultatem mentis, ut rationc. boni vel mali

poflit fuftinere» Cujus rei alia non eft caufaquam quod calor folis tunc tem¬.

que adformam, &amp; tarnen in illa alteratione fervari modum efficientis caufae. Neque enim obftare quod medium ipium non trahatur.. *3 &lt;5). ad Magnctcm,cum aliud fit

ca nihil aliud, quam impotentia quaedam naturx ratio-. nalisad cligendum honeftum&amp;

inter alias boni divifiones frc- qvenäflima eft ea , qua bonum dividi fo- let in hone β um y utile &amp;

Cyündrus facüias movcatur in piano, qvam aliud •folidum reguläre qvod figurata planorum adeptU

cedit eorum qvi perpetua eile fidera volunr ,qvos intcreil. Cornelius Gcmma cenfens ftellashas in

periculorumfy defiderat\ prat er hane lau dis Gloria: qua quidem detrafåa, quid eß. quodin hoc tam extguo