Mab. JOH. FLOD ERI,

(1)

Δ Τ ΟΗΤΑ ΣΝ

HOMERICA,

SPECIMINE ACADEMICO

ILLUSTRATA.

QUORUM

PARTEM PRIMAM,

SV-FFRAG. AMPL. COLLEG. PH1LOS. UPS.

SUB AUSPICIIS

Mab. JOH. FLOD ERI,

GRvEC. LITT. PROF. REG. ET ORD.

EXAMINI DEFEKT

RAGVALDUS

NICOLAI,

stipendiarius REGIUS _,

OSTKO.GOTHUS.

IN AUD. GUST. MAJ. t>. XXV. MARTIl', ANNI MDCCLXXX.

//. Α. M. S.

U Ρ S A L I Μ _,

Apud Joh. Edman, direct. et reg. acad. typogr.

(2)

VIRO

NQBinSSlMO & CONS

:» o

Ε R1C O S A Μ-

WENNBERG,

AD THESAUROS REGNI COMMISSARIO AMPLIS SIM O _,

OFFICIN. FERR. LJUSN. POSSESSORI

DIGΝ IS SI Μ Q_?_>

BATRÖNÖ

ÖETIKiDVi

(Sratam, VeiTerabundamy,

JBtemam ^.

Beneficiorum

Recordationerry

Levi Hocce

Munuiculoy

Teftari Voluit:

Cultor Dérotiflfimis' RAGVALDUS NICOLAI.

(3)

Ό. D.

Etfi

^ttis

Homerica: Eloquentias

^fit perfpicuitas, in ornatiflimis

perpetua &

carmioibus

Angularis vir-

tan-

ta,

quåntam

^ne in iolutas quidem orationis gene-

re adfecutus eil quisquam, ut bene judicat Cel. CLAR-

KIÜS (in not. ad Ii Δ: 306); temporis tarnen injuria,

PoematLim tituum, imrao ipfius lingvce jignorantia aliisque de cauiiis faclum.eil, ut in

pretioOlTimo hocce

anirm humani opere haut pauca

δυσνόητα,

obfcurä & am-

bigua reperiantur. Quibus

illuilrandis Viri, antiquo

pa-

riter ac recentiori aevo^ κξίτίκωτοίτοί laudabilem gratum-

que omnino impendere laborem. Neque

enim inuti-

lis ^eorum cenfenda e(t οϊκξΐβεια, qui nitori Poetarum o- mnium Principis pro vinli coniulere

fatagunt. Quid-

quid vero fit, remanent tarnen adhuc plurima Vatis hu-

jus divini loca, errorum involuta'tenebris, clariorisque proinde, fl qua (perari

poilir,

lucis

indiga.

Htec

fun-t,

quae j in Δυώοητων Homericorum,

ab

interprvetibus vul-

go male explicatorum,

Decade,

ante

aliquot

annos,

ad

hane Academiam edita, erudice pertradlare orfus eil No- biliil. Dom. Legif. JONAS APELBLAD. Quum vero Ε^um , ab Academicis hiiee lucubratiooibus, iplendida a*

lio avoeaverint obeunda munia; liceat mihi, veiligiis

illuftris Viri infiilendo, telam coeptam ulterius conti-

nuare, atque in locis, ^quas iub

jucundiilima

HOMERI

ledbone , difficultate quadam laborare deprehendi, eno- dandis pertenues ingenii mei vires' periclitari. Horum

jam faiciculum ^, quantum quidem permifere aeeiia? fa-

cultates, fpeeiminis

Academici

qualiscunque

loco,·

tibi

Β. I. _qua par eil,

modeilia

propono, enixe rogans ^, velis benigna t^ui

favoris

aura

innocuas

meas

provehere

A 2 ex-

(4)

'S λ ί SPå

WF ) 4 ^\

exercitationes. Plures, in poflerum, Π Deq ita placuerit,

vexatas Poematum Homericorum particulas expedirequo- dammodo & a ψεν^εξμηνείαιε adierere conabor..

//. /. 151.

Achilles ira incenfus in Agamemnonem, quod mina- ^-

tus eilet Brifeida fe ilii ab'aturum elVe, bis illum pro- brofis verbis incefTitr

Πα)ί ris τα πξοφξων επεσιν τϊεί&ητοα ΊΚχούίων^y

Η cdov ελ&ίμενοα^} rj ccv^'oirtv }φι μοίχειΒοαj

Ut Latini dicunt, ire, in/iß^eve viain & via, ita etiaro

Graecis ufraque familiarjs eil loquencji forma⁵

βοββζειν

^y στοξευε<&οίΐ, ελ&ε7ν

sie

ν &

c$<x. Sed

quid ipeciatim heic nö¬

tet έλ$ε7ί> oJov, diiquiri

fo'let.

Ut in genere queelibet via,

iter ac profeilio vocatur cJoV, ita in fpecie modo de ^ex- peditione bellica, modo de nautica & mercatoria uiur-

pari fvevit. De bellica expedifione occurrit ffiais ha?c·

ce apud PINDARUM (Pyth. Od. VIII.): όποτ , inejuit,

άπ _{ούξγεος} ηλυ&ον

δεύτερων c§ov

επίγονοι, b. G. οτε

$ευτεξον

ίςξάτευσοίν, quando Polynicis poileri, ^ex

ArgiVo folo

^pro-

fetfi, (ecundam fufeepere expeditionem adverius Theba-

nos: de iflo enim bello loquitur illic Poeta. Quum ^ve-

ro το βλ$ε7ν oL·y apud HOMERUM, opponatur τω ίφι μοογ0ε$οα, atque hoc

fit

fortiter in acie pugnare, videtur

illud defignare oceultam circumventionem, qua quis in

infidiis latens ex improvifo aliquem adoriatur. De qua utraqüe pugnandi ratione Achilles apertius loquitur in iequentibus, his itidern Agamemnonem increpans vei>

bis v. 226.

Ούτε ποτ is πόλεμον οομού λούω Βωξ^γβψοίΐ,

Ουτε λόχον^ Uvea ^συν ώξΐ^ήεσσιν ού%οάωνί

"Τετλη'ΛΟίε &υμω ^- ^· ·»

Ubi ^το es πόλεμον οόμού λαω Βούξηχ&ηναι de illis

ufurpa-

ri

(5)

m, } c f

) 5 ^\

ri videtur, qui Ίφι μάχονται, & Jrej tivécj

λόχονJe, de iflis

qui ^{εξχονται}

o$ov.

Sed

Tic

tarnen

exiftimamus fignifica»

tura ξύσεοχ hujus no η reilringi

debere ad infidias

tan-

tum in abdito loco collocatas, pr&tereuntem circumve-

niendi cauffa, fed, lattus produ&is terminis, in iilos quoque convenire, qui expeditionem quamcunque

aliam,

fervente beiio, heftibus nocendi eoruroque vires adte-

rendi aut aiius negotii cauda fufcipiunt. Sic

Ulysfes &

Dicmedes e Graecorum caftris, & Dolon ex parte Tro- janorura, no&urno tempore,

egrefti hoftilia caftra

ex- ploratum, dici poiTunt

oiov.iλ&ε7ν. conf, II. X·

220.

iequ.

Adeo ut ienius (it verborum Achillis ^: quis alacri animo

tua eapeiTet jusfa, five expeditionem aliquam

(uicipere,

five inilru&a acie "cum hoftibus congredi ^quemquana juileris?

TL I: _292.

In progredu rixarum, quas Agamemnonem

infer & A-

cbillem excieatae erant, hunc in modum coram

aNeftore

de Achille facur Atrides:

E/ Je _μιν άίχμγ]ΤΥΐν ε^εσοον

Sso) άιεν

εοντες, Τ8VSKOO οι τΐξό&εααν

ονει^εοί μυ&ησα<Βοα.

Ubi EUSTATHIUS exponit πξοΒεασι per Ίίξοτξεχχσι,

ac το μυ&ήσα<Βχι, addito articulo gen.

cafus, τδ, idem

notare ait ac τδ Tccy#, quaii hic eilet

ordo & ienfus:

τχνεκοο ονεί^εοο τϊξοΒ'έΰσιν cl τδ ^λoya,

ideo

ne

probra

prae-

currunt, antevertunt verba? h, e. ideo ne

probra fnpe-

rant, vel plus apud illum valent quam

verba:

quoroo»

do PL AUTUS diett: video pietatem .pravertere amori,h.

o. plus valere quam amorem.

Sed quid hoc fit difficile

eil explicatu. Certe probra non prasverterunt

verbis,

fed ipia ejus verba fuerunt

probrofa. Neque

το,

ovsihet,

eft nominativi ied accuf! caius, & verbum,

ττξώεασι

ad

eumdem referri debet nominativum ³ ac fuperius ver-

A 3

bunx,

(6)

Λ ^ 6 Γ Sk

bum , ! ii Secl ε$εσαν μιν άιχμητνιν, ^τχνεκα 7ΐξο$ε8σι,

fc. $·εο;, οίντω cvitostxμυ$γ\σοί$αι. Eile autem videtur ττ^ο- 5'8σι idena ac πξετι&εϊσι. Ut enim omnia verbä in μι

definenfia formantur ^ex verbis circumflexis, ita deduci-

tur rlSwt a &å», pro quo etiam ηΒίω uiurpatur, ex qui-

bus formata tempora uius funt frequentiilimi. Ergo τ,ξο- Βεω idem notat ac πξοτι&ημι. ΠξοτΙΒημι autem elt pro-

pono, objicio, ·πξοτιΒεν<ζι SsTttvgv-rm, proponere, adpone-

re coenam aiicui, ^κυ&)v οίξτον vel v^kocs τrgonSivcci, cani-

bus objicere panem, carnem. Quin etiam TrgortSivoci ^r<-

fiy eil permittere aiicui, aliquid faciendi facuitaterh da-

re aiicui, quod

BUDDitUS

obfervavit, dicens apud DE-

MOSTHENEM eile 7τξΰτ&εναι & dvaii^ovoci φηφον permitte¬

re, ut quis fententiaiii dicaf. Quod fi hang notionenx

transferre volueris ad HOMERI verba, hunc habebis

fenium : ecfi Achilles id a Diis coniecutus eil, ut fortis»

iimus bellator ab omnibus habeatur, non ideo tarnen

'égo&ésa-w ol Beb) &c. pr-oponunt ipfi Dii probra effutien·

da , b, e. non ideo Tibi a Diis conceilam putet faculta-

tem convitiis quemcunque voluerit profcindendi.

//. IV. _40. feqii.

Juno infernecino in Trojanos odioincenia non alia fe

conditione quiefcere polle profella eil, quam fi Ilium ex- icinderetur. Quum ergo animadverteret Jovem vel¬

ie redintegrata; amicicis; foedere jüngere belligeran-

tes gentes, acerbis in illum di<ilis invehebaiur, quod

invideret Tibi fruilum laborum , quos pro everten- da invifa urbe taradiu exhaufifiet. Jupiteq vicis-

fim illam quidem primum icevitiae increpat, Ted tarnen,

ut omnis inter conjuges cauila jurgii tolle«erur, adnuere

fe ait votis ejus, at ea lege & conditione, ne fi quando fibi adlubefceret urbem, quam ipia foveret, de- firuere, illa tunc conatui ejus obfiiterer,

O7IKQ-

(7)

w ) l \ ^s3

Οππ'τε κ/ν9· inquif, lyx μεμΜχς3 πάλιν Ι^αλαποο^αι

Tr,v ΐΒίλχ, ^cΒ^t ^τα φίλα ανΙξε&' lyysyauui,

Μ/τ; ίιούτρίβειν τον εμον Ύολον, αλλοά μ' Ιοίσαι,

ν \ \ λ \ >>'«*,,' , j\

K&i ycr ^ εγα> σρ; ο&κα εκ&ν αεκοντι yε ύυμχ.

In quibua ve>bis Latmocum interpretum

nonnulli di-

cnnt r»iv, mcre Pcetis non iniolito, ufurpari pro relati-

vo, *jY, atque hunc eile fenium, oVcts lyx μεycixs Ιιμι,

vel j ylyota ΙΙαλοίπά^αι πάλιν tiv λΒΊλχ, Γι quando ego in

cendar cupiditate exicjndendi urbetn, quamcunque vo- fuero, ne tu remoreris iram rream. Sed vero mani-

fe flum efie putamus, ron hic Jovem loqui generatim

aut indefinite, de urbe quacunque, fed ipeciatim de ali-

qua earum, pro quibus tüendis Juno excubaret, Argis

forte Peloponrefiacis, ipfrdile&iflfima urbe, unde etiam åqysioo vocatur. Nifi malis forte dicere ^non unam

defi-

gnari Junoni grafam urbem, fed aliquam earum, quae

iub ipfius effent praTidio ^ac tutela. Cui explicacioni fa-

vere videtur ad ifta Jovis verba exfultantis divas refpon-

füm v. 50; dicit autem: tres mihi funt di!e£liiTimas ^ur- bes, Argos, Sparta & Mycenas; iflas, fi quando tibiin-

vifs _nant, exfcinde: ^non ego repugnabo. Si hinc aliquid lucis ad verba ³ qus fub manibüs funt, explicanda,

arceffi pofie putaveris, hunc efie fenfum dixeris: οππά-

Ts νεν ycf~i lyx μεμοοχς ΐΒελχ Ι^οολαπα^οίΐ πάλιν'3 quando-

cunque etiam ego, ardore incenfus, vol-uero exlcindere

urhem, τήν, ρτοταυτψ vel εκείνψ, articulum enim ^a Poe·

tis ufurpari pro prononoine demonfirativo notiffimum efi; iHam, inquam, urbern, vel aliquam iftarum, cBi ^τα

φίλα οίνεξες, ubi homines funt tibi1 grati, ne tu mihi

tunc ieiiftas. Cur vero hanc gratiam jure fibi ^a Junone exigere pofie videretur, hanc reddic rationem

y&f.yceg lyx' <fa■

åxy.cc

εκχν dlyovriys Βυμχ

nsra ego concedo nunc tibi quqd cupis, ut nempe Trö¬

ja evertatur , έκχν-οάεκοντί yβ Βυμχ^ quod vide¬

tur-

(8)

$

) t

( $

tur efie: quod enim quis facit ^εκων,

id fieri

nequaquam potefl olsKovTt &υμω. Sed obiervandum

eil, accidifle heic

& Jovi &

Junoni',

quod hominibus

in cafu neceilitatis

ufu venire novimus: qui tempeftatis violentia in ^pere«

undi pericuium conje&us merces ejidit

in

mare,

is 4mov9

iponte & volens iftam facit ja&urara,

ied άεκονη $υμω

^,

invico anirao; voluiilet enim fervare opes, fi-fimul vi-

tae coniulere potuiflet. Sic etiam Jupiter a Trojana ur-

be arcere interitum voluiflet, fi quidem fjne Junonis of-

fenfione fieri potuiilee: in ifto ergo argumentorum,

hinc ivadentium, illinc difTvadentium conßi&u, conce-

debat Junoni εκων , volens, ^ut Tröja periref, quia gra-

vius incommodum hac ratione evitare voluit, fed άεκον-

ri §υμω> quia amor, quo Trojanos

profequebatur, ab

ex-

eidio ifto abhorrebat.

11 IF: 3o(5.

Neftor ad pugnam ftrenue

capeiTendam milites fuos

exhortans, his equites adloquitur verbis:

y~v » \ "p ■> r r/ ' <r/ Λΐ <7 _

Us" όε κ οον<]ξ αι.το ων οχεων ετεξ οίξμωσ ikyitcci>

Ε"γχει οξεζοόοϋω ^-

Equites heroico ifto χνο non

fingularibus iniidentes

e- quis, ied ex curribus

pugnavifle notifTimum eil. Ha¬

bebant autem finguli currus duos

ve&ores,

rov

ψίο-

χοι/jqui babenis moderabatnr, & τον

πολέμια,

pugnan-

tem.; Hinc verba ifta explicanda' effe

cenfent interpre-

tura plerique: dicunt enim hunc

eile ienium: fi quis

iuum relinquere'currutr» cogatur, vel

equis confoffis,

vel percuiTb auriga aliave ex caufla, atque

alius, auriga

forte deftitutum, currum confcenderit, ne ille tunc ma¬

nus admoveat regendis equis, fed

bellatoris

^partes

ob-

eat. Non quidem negamus in Trojani

belli icena,

quam

Homerus adornavit, accidiile nonnunquam> ut

equis

privatus heros alius currum

confcenderit,

atque

iftam

grudentiae regulam

obfer

^va

verit:

quum

enim Panda

rus

Μ*

(9)

J y v

y£neae currum confcendiflet, atque hic Uli daret

frena

regenda, abnuit iiie dicens:

\ » \ 3/ * c N

Συ μεν οουτοε εχ rivlot; >[gof τεω Ίτητω.

Μάλλον ύψ" ί]νιοχω ειω&οτι καμττυλον οίξμοο

ΟΙσετον - - - //. Ζ7. 230.

Sed an eo refpexerit Neftor eil locus

dubirändi. Dubi-

tamus enim an ^σ/s· ifla,

οξεζα<&αι

εγχει-,

commode ufur-

pari queat de i Iiis, qui ex

curribus

pugnant.

STRABO

(Üb. X.) obfervat

bellatorum alios finde τγ\λεβόλαε\ qui

eminus pugnabant,

quales

eranc

τοζοτοοι,

qui arcu

jacii-

labantur, σφενάονηται, qui

fundis utebantur, & ακοντιςχ},

qui eminus jacula

emittebent

:

alios

vero

fuilTe

Μ,γχεμα,-

χχε, qui

cominus pugnabant, idque vel ξϊφει, gladio,

vel ^όςοίτι, iive εχχει οςεκτω,

Duplex enim,

ut

STRABO

in fequ. dicit,

fuit uius

των

άοςοίτων vel

εχχεων,

uteban-

bantur enim illis &: συςά^ν, in pugna flataria ^,

&

κοντο- βολζντες, quomodo Diomedes eminus

in fugientem Do-

lonem άφηκεν εχχοε,

emifit haflam. Π. Χ.

372.

Χξ^οοι

οξεκτω

l'c^otTi

vel tyχει,

five,

ut

HOMERUS ait, 11, Ii.

543) οξεκτησι μελίήσιν,

idem eile videtur

ac

οςεζοί<Βοίΐ

ey-

χει\ Sc quam οξεκτοϊε ^ty%s(Tl pugnarerur

συςοίΰην Sc comi¬

nus, non ex curru, contequens

eil-,

ut neque το

οξέζοο-

cdon _tyχει. ad aliam, quam

quidem pedeflrem

^,

pugnam

pertinuerit:

quemadmodum etiam ^σει ifla exprimitur fla¬

tus eorum, qui cominus protenia

hafta feriebant ad-

verfarium. /Οξέγειν eil

extendere, porrigere;

atque

i-

deo, in forma media,

οξέγε&αι dicuntur qui fe proten-

dunü, qua pedes,

vel

manus

Sc brachia,

01

τείνοντες πό-

$oi rj χεΊξοο. De

pedum εκτοίτει Sc ΰιο&ςοίσει OCCurrit IJ.

XIII. 20. Ίξ)ε μεν

οςεζατ

Ιων, ter

extendit fe vadens,

h. e. tres fecit paflus. Et de

manibus protenfis II. VI.

466.

I παι^οε οςεζατο φαΐ^ιμοε 'Εκτωζ, Heftor porreilis

manibus petiit filium

fuum. Quum

ergo,

qui cominus

haflis congrediuntur, Sc

brachia haflasque extendant Sc

B alte-

(10)

II ) ^ίο (

n

' ^ -v

alterum quoque pedem ad juvandum impetum proten- dere ipleant, dicuntur iSli o^ys(Boii ey%st, ve!, fuppreilo

iubfhntivö illo, d§éy$.<&cct. Neque aiio iéniu occurrit htec

usquam in HOMERI Poömate. ία pedeitri pugna, guas conierebatur inter Tfοjanos & Gr^cos, duce Pa-

troclo , εφΒη Φνλε^ε οξεζοίμενοε (fc. %γχ/ε$) Αμφίκλον (nära)

τεξυμνον σζέλοε,. ubi οξέξ<χ(&αι habet notiqnem prägnantem notatque οξεζάμενον^-βάλλε^ιν, vel, πΚ$ττειν9\quod nihil eil aliud, quam οξεκτω sy%€i βάλλειν, vid. II. XVI. 314, £c

rtiox in-ea;defti _pugna,

quarido

Maris

α#οσ%^οί

^, comt-

nus KTuebat in Antijochtim, aderat Thraiymedes & εφΒη οξεζάμενοε, έτάσαι, prius extenta hafta pereuifit Ma¬

nn, quam ille vulneraret Antilöcburn. vid. Ii. XVI. 322.

Sic etiam in ludis, _qm ad cohoneilanda funera Patrocli inftruebantur, jubet Achilles duos viros cominus con-

gredi ^, propoiito vidori prtemio, his ufus verbis II.

χχιπ; _805.

'Οτιτΐότεξοε ^κε φ^ησιν οξε^άμενοε %ξόα ν.αλονy

Τ^ω μεν εγω $ωσω ^κ. τ. λ,

Ubi etiam

οξέξά<Βά)

seeufativo cafui jun£tum idem va¬

let ac εςεζάμενςν πλήττει. Integra denique phraiis ufur-

patttr 1). V. 85j. de Marie, qui, quum pedes. irec in Diomedem, curru ve&uro

- -

οοξε^οίτ ^υπεξ ζυγόν·9 ηνία & 'Ιππων ^.

•3Py%d' χοίλκειω -

protentå luper juguro & habenas hafta rerea pefebat Dio-

mederp. PhiiDus

in locis, ni falior, noa occurrit ver-

bürxi

όςεξα<&Μ>, de

pugnantibus haila, & quum in iftis

"orphibps ädhibeatur de iIiis, qui συςά^ν feriebant boiles,

uon eile videtur, ^cur in verbis, de quorurn ienfu heic quyrifur, aliam ipil notionem triboamus,. atque dicarnus

Af££0$t,-,>%yxet-r. illic eile

e curru pugnare emiffa ha- jfta. Sic ergo explicanda funt verba ifta: fi quis iuoex- cufilis _curru, alterius ^currum conicendere voluerit, is

"♦ ·' feiat

(11)

t^3 \ ^τ* f

%? ) 11 \ ^

feist id illum non oportcre facere, ied melius fibi & a~

Iiis confukurum eile, Γι pedes congrediaiur cominus c-

ξεκτ£ ε*γχει. M'nime%vero omnium audiendi iunt iili,

qui'dicunt Neitorem4iftis

vebis monere, ut, fi quis ad

åkerins currum venerit, oporceat dominum currus iilius

extenfa hafla vel eum excipcre, vel depeilere, ^ne ^con·

fcendar, iibiqtie fit iropediroento. Neutra certe illarum explicationum exfculpi facile potefl ex grseco textu,

11. X: 418.

Quum Dolo^η, Trojanus, incidiflet in Ulyfiem &

Diomedem, no£liirno tempore/egreffos fpeculatum hofti-

lia cafl_ra, atque ab illis mterrogaretur, quo in ilatu res Trojanoruro eflent, quid coniilii cepidét Heétor, atque

an bene difpoiita? excubiae caflra tuerentur", hunc in ^mo-

dum reipondebat:

- φύλακας f ^ας είξεαι, γ\ξώς,

Oυτιε κεχριμενν] ξύεται μρατον, <8$ε φυλάσσει.

«7^ ηρ 7 <b 3 ' / -ρ 1 /

Οσσαι 7αξ ίξωων πυξός εςχαξαι^ οισιν av&yxtj>

Ό) f εγξί]')>οξ&ασι κ, τ. λ. · .

Conivevere Trojani accendere ignes in caftris, quo faci-

iius j iiiis no&urnas tenebras difptllentibus, iibi ab ho-

ilium caverent infidiis: Γιc enim populäres iuos hortatur

Heélor I!. VIII. _507.

- - - επ) $ε ζυλα πολλοί λεγε$ε,

ίΐς κεν 7ΐά,ννυχιοι, μεσφ' r&s rt ξtyενείχε, Καίωμεν πυξοί πολλοί κ. τ. λ.

Ätque eo dicunt nonnulli Dolonem adlatis verbis refpe-

xifTe : perinde enim eife aiunt ae ii dixiiiet: c σαιiimεσχά-

ξαι πυξός, αύται εισΐ τξάων εσχάξαι, quot fori ignis, vel

quot ignes lucent in caftris, Uli funt 7 fojanorum ignes. Sed

vero non heic videtur Doion oitendiiTe UlyiTi lucentes

in caihis ignes; quemadmodum etiam locus eil dubitan-

di, an in _campo accenis lignorum ilrues yocari queant

Bs diy

(12)

) τ1 ( jfk

J a* V

ίσχάξαι τίνςός. "Εσχάςα enim, ut EUSTATHIUS exponit, diτο rS _εχειν _αξας, _tus κοίθ-' ημεξαν , Ugnificät focum, l(p ω αξαι τε γμμ $υσ!αι εγίνοντο, luper quo laera quoti-

diana precibus jun&a fiebant: unde etiam βωμός vocatur

εσχάξο:, ut εσχάξαι πεξίφοξΥιτω), arae portatiies, qua? cir-

cumierebancur ^eo fine ut (uffitiones in illis fierent iacro rku. Dicuntur autem εσχάξαι πυξός, quod in illis accen- derefur ignis, quomodo λαμπάδες ^πυξός apud EUR1PI-

DEM funt iampades accenfte. Idem _ergo figmikat έσχά-

ξα, ac εςία, unde εφεςιος, foci praeies, ut Ζευς εφέςιος vel _{εςΐ8χος:} item qui in domo lua praeiens eil, vel ^, qui focum & dorneiticum larem habet: ucrumque enim,

& hΊα & εσχοίξόύ, ufurpatur etiam pro ipia domo. At-

que in hoc loco, pofito termino ahftra£to pro concre¬

to, lunt ^οσαι εισίν ταυξος εςχάξαι idem sc, quod HOME-

RÜS alias dicic (II. II. 125. , εφεςιοι [άσσοι ϊασιν, quotquot larem habent in urbe, Trojaoi indigénse. Qox explica-

tio adpnme confen it ipii contextui. Ulydes enim qute- rit quales excubia: tuerenturcaftra? Dolon reipondet: §τις

κεκξίμενη φυλακή ξύεται ςξχτον, nullte coaimunes e toto ex- ercitu ele£t« & conititutse excubite caflra _fuentur, fed,

οσαι εισιν Τξωων εσχαξαμ c/, id eil, εκείνοι εγξη<γοξασιν0 quicun-

que larem habent ⁱⁿ urbe, "όσοι οώητοςές τξοϊας, illi excu- bias agunt, Heåor e. g. /Eneas, Pans cecerique Duces, quisque cum iuis copiis, excubant. At copiae auxiliares peregrinis ex oris excitaj fornno fe dederunt,

Ou γάξ σφιν τιαΊ^ες σχεδόν ειαται, 8$ε γυναίκες,

procul enim a laribus iuis iemoti fuas lecuro conjuges

& liberos non habent, quorum faluti coniulant.

Μάνω Θεω Δόξα.

φ" -Φ

φ-