DEO DUCE! D1SSERTAT10
PHIL0SQPH1CA,
DEARTIS
ORATORLE
ETPOÉT1C/E
SORORIO
NEXU;
Cujus PARTEM POSTERIOREM,ConfenjuCeleb. Facult. Tbilof.
, ad Salam Athenao,PKASIDE
VIRO Adm. Rev. atque
Amplijßmo,
Mag.
Μ A
G
Ν
O
BERQNIO»
Anteh.Poef. nuncS. S.TheoRPROFESs· Reg. ac Ord. deflgn.
PRO GRADUy
Adpublicumbonorumexamenmodefledefere
ELIAS
W
ALDI US,
JACOB!
FIL.
FIERDHUNDRENSIS, IßAudit.Carol. Maj.d. 1} Jun.
ANNI MDCCXXXVII.
Horis Antemeridianis.
FABIUS
QUINCTILIANUS
Ltb.
X.
Cap.
II.
Inß.
Orat.
Habet
omnis
EIo-quentia
aliquid
com¬
mune.
GERARD. J. VOSSIUS.
Lib.de
ArtisPoet. Nat.&
Conß.
Caput
L
Poetica
&
Oratoria,
germans
funt forores:
ut
quamvis
discrepare
eas
in
nonpaucis
cer-namus,
in
multis
tarnen
necefie
etjam
fit
S! ο Μ 35
CAPUT
POSTERIUS,
Sororium Artis
Oratoru
&
Poi-tktf Nexum inß)ecie
β
[lens.
§. XII.
Convemunt
reßietfu
objefli, feu
re-rum quas
traÜant.
Singulare!
tica fe extendunt,qu£,Oratoria&Poe*
maturomentisjudicioperluftrans,
fa-cile deprehenfurus eil,
vixeo-rum quidquam, Po5tam
com-mode
foteexplicaturum,quodnon
eo-dem jure fibi etjam vindicet Orator, & contra. Res DivinasΠ primum
ad-fpicias, per fe utique conilat, ut fua
eminentia ac dignitate
, infinitis
mo-dis, humana fuperant, ita iis Eloquen-tiam,hoc eilfermocinandi genus
quod-dam praeilantius nobiliusve, maxime
convenire. Conf.fupra Cap.Prius§.X. Hinc haut immerito ab eruditis, tam
Poetices, quamOratoriae,vocatet funt argumentum
excellentiflimum,utiliili-mum ac fvaviflimum. Tot praeterea,
G apud
$6 Ü "Q
3É
apud gentesfacra
carraina,
totin
Sa-cro Codice Pfalmi, totintra Eccleiiae
pomceria hymni, totPatrum
facrifer-mones difertiffimi,
toteorumteftimo-nia, quibus eloquentiam
commenda-rint, quid aliud,quam hanc
veritatem
abunde teftantur?Regeris:fummusille
gentium Do&or
Paulus
profcripfiffe
videtur omnemin facrisEloquentiam,
rationibus qua? apparent ι Cor. i: 17.
Cap. 11: 1.4.13. Quod autem, non
germanam, genuinam & veram
heic
intellexerit eloquentiam divus
ApoiE
graviUimae adfunt rationes, cur
ftatu-amus. Certe, non fatis admirandailla
ffcili majeftas , creber troporum ufus,
tot figurata^ fententias,
loquendi
mo¬dusper iimilitudines &
allegorias,
quaetarn inRegum, Davidis & Salomonis,
quamomniumfereProphetarum
libris>
aliisque perplurimis facrarum
pagina-rum locis deprehendas, quidinnuunt
aliud, aut fpirant, quam eximiam
e-loquentiam,tantis rebus dignam?Hine interpretesinEfaiam profitentur,ipfum
ob peculiare & grande dicendi genus, rerumque,de quibusagitfublimitatem,
rnagnatn libro fuo
cenciliafie
au&ori*
|s ö i 37
tatem. Immo Hieronymus
ά)
re hon dubitat, illurn fuifl dif*itu*tl
& urbanac Eloquentiseperfrut^, ler '>
-buifle quidq i m in eloquio ιull i it tis
admixtum. De Ezechiele tak' judi k
um fert alicubi Dn.Friedli' ios : valuH truditione ingenio
, itz ut r,on inimtrir'é
eüw Bomtro comp Ar es
, ob julcra* enno ai & comparationes Mußtet·,
M&gnamquere* rum multarum cognitionern
Apofiolurtl
Paulum variis encomiis oroaturi pii
Veteres, inter cetera^ appcllant eum
fiumen Eloquentiae Ghriitianat & ρ « potentemin verbis & knfibus b). Por·
ro, Salv tornofler fahdiilimus , qua
non polluit eloquii vi ~tque efficacia
?
c). Vocatur dvinde Eloqu ntia donum ipiius DEIV;,interque graviiTim spcE*
nas Judaeisinfligendas, numeratur
eo-rum virorum obrogatio,
qui in Repu*
blica aeque acEcclefiadiferti
füerint?^
Quid ? neque ipfa Eloquent ae indoies
naturaque videntur ullo modo fa<ris repugnare rebus; in lllis quippe ex«
phcandis & illuftraiidis , fi cl ra me*
thodo atque difpoiitione, (1 verbispu-ris
perfpicuisque,
fi niimero fv vi acéecenti > fi denique tropis & figuris
e©n-m o ■
convenientibus utamur,
quid
nocet ?Aliter
profefto
qui facit, res tamfan-ftas illotis quaii manibus traftat.
Ac-cedit tandem fere communis Theolo¬
gorum confenfus. Ceteros uttaceam,
obfervatu digna funt verba Celeb. Ja-cobi Rauppii, quaehane in rem Sc cir¬
ca citata loca affertf): Ergo, inquit,
nulla fuit Eloquentia Pauli, nulla
fa¬
cultas dicendi? Sane fuit, fed qualis
conveniretMajeftativerbi Divini-& di-gnitati Evangelii. Removet itaque a iefe & Apoftolico fuo munere eam
fa-cundiam, qua fucatis argumentis &
lenociniis verborum perfvadeantur quae a vero funtaliena,&
itafehabent,
Ut animos hominum afficere aut
alli-cere non poilint, niii iis
facultate
ora-toria fubveniatur5
atqueadeomagnifi-centia orationis ac ornatu verborum
vilitas & indignitas rerum veletur &
incruftetur. Dubium itaque non eft, quin prurierint aures Corinthiorum liultaquadam grandiloquentiae
cupidi-tate, 6c elegantia ac
fvavitate
fermo-nis demulceri fategerint. Paulus ita¬
que docet, ii talis adhibeatur
praedi-candiratio,crucemChriftiinanem red-ditum
Ü ο SS ip
&tum iri. CruxChrifti &qua per
cru-cem Fuarn nobis Chriftus eft meritus►
objedum funt
dodrinae
Evangelica:,
idem igitur
eft
acίϊ
dixiftet: Dodrina
de cruceChrifti inanis redderetur,Gutcap. fequentev. 4.
loquitur,
perfvafo-riis humanae fapientiae
verbis
tradere-tur, cum quod argumenta
&perfvafi-ones humanae non habeant
eameffica-ciam, ut animos ad aftenfum,
qualis
in Chriftianis requiritur,pertraherc
poftintj tumquodii
hujusmodi
argu¬menta efficeretur& humana facundia homines ad Chriftum adducerentur> fpiritus ejus nihil videretur agere, a-deoque obfcuraretur, ut
clareagnofci
non poflet
άπό^ει^ις
πνεύματος καιdu«
νάμίοϋς, five vis illa &
eftkacia
com-movendi animos, quamhabet dodri¬
naabaudorefuoSp.Sand.Hacc
llle.
Hif-ce addo, quae alicubi de
fe ipfo
ait
Gre¬gorius
Nazianzenus,
fcilicet
fe
, elo-quentiam,quaminprofanis
fcriptis
di~
dicerat, Divinis pofteadodrinis
nobi-litafte, falfamque illam &amaram
dul-cem reddidiile. Hinc prono
fluit
al-veo, jufteque colligere licet,Apofto-ium illamfolumnimisafFedatam
diloquen-49 8! ο H
diloquentiam, fucatam nimis & pba« leratam loquentiamimprobaiTe &pro hihuiiTe. Conf. §. X. Part. Prioris.
Ouod porro Noftrx Philofop'iarr^
ta«o eam, quae in ägendo,quam quaeirt
contemplahdo coniiftit, traftandi ma·*
teriatn habest:, partim eruditorurne£*
fata , partim P< et rum, immo ScOra*
torum,exempla monflrabui t. Elegan-.
ter, more fuo, loquitur Job» Gerb,
Vtffius^). Nihil, irquit-, eft,quoanon proponere fibi potesl orator ad ornandum ,
copiofifo idtxtluandum: ρ<licis
inter-jec-E- , verum, .it, non leviter errant y
qui απλώς nepant tjusmodi materiam ad
trätoremp.minere.NammultUveterum ora«
ttoni us doceri ^otefifinterdumufu
venire^
ut de rebus ex int ma naturapetitis
dicen-dumfitora torifeun/fc idtumfaccre multo
quam Philo'o bi explanatius, uberius,
ad commune Judicium
populartmque inteU ligenüam accomodatius : polt pauca it C— rum pcrgit j quamquam, ut
dicebamus,
res naturales accommodcf ad
quajtiones
ci-viles, tarnen neutiquatn idperpctuumeft;
quiα etjam ron jropcßta fibi actione, de
rebus ad Philofoj hiam fieculatricem j
erti-ntntibus ornduusquam
philofio^bus
SS ° Ü 4* dam öYAtlonU flumine
edljfertåblt
orator. Conf. Part. Prioris §. I.lit.
a.Quod
hoc idem dePoética
eruditi
affirmave-rint, fat fuperqueevincunt
ea,qux
fup. ad §. v.lit.
a&
b.
funt
allata.
Exempla fi quseras, veterum
poe-mata & orationes pervolve
&
rimare.
Tot fere funt teftes, quot Poetae
&
o-ratores. Tullius,ceteros uttaceamus,
quo non
in
orationibus,
res,
ex
inti¬
ma Philofophia depromtas,
eleganti
circumveftit orationis genere?
InPhi-lofophicis, qua non
utitur
eloquen-tia, cum fe civibus, nonfcholis,fcri-piiile profiteatur
>
Quem
fugit
Poeta-rura alios elfeEthicos, alios
Phyficos,
alios Aftronomos , Hiftoricos
alios
& Geographos ,
alios
fcientise rei
familiaris aaminiftrandae,ceterarumq;
artium , nobis
reliquiile
monumenta?
Affeduum vero movendorum arean a, vix aliunde melius, quam ex
Poetis
hauriuntur.
Rerum, perfonarum
&
fadorum
laudes & vituperia3fvafiones
&
dis-fvaiiones,ceteraque
hujus
féeneris,
u* trumqjforum
participare,infra dicen*
da oftendent.
fi-4* i o l
De fi&ionibus quid tenendum, , quarris ? an & hae oratorum caftra
in-grediantur?Ingrediantur omnino:fed verecunde, fed fobrie & moderatejnec
adeofrequenter, ut apud Poétas. Nec
cnim
infigni
earum & utilitate &ne-t
ceffitate, aequa lance penfitatis, valida apparebit ratio, curinde excludantur.
Negare quis fuftinet, nudam & aper«
i
tarit veritatem interdum haud
parum
ofFendere, fuavi autem decentique
fi-éHone conditam optime placere,immo
dckftare ac permovere? Nihilimpedit,
inquit celebris Vir quidam, quominus
'
fabuU dulcedinem adhibeAmus ad ducendos
perfvadendoshominum animor,quia nu-da dicendi ratiojqualidior molefiior(fa efi
,
acfacilrfatietatem ajfert:
quapropterora<
tores faepe fabcllis
perfvaferint, quod non
foterantfevem oratione. Quam facile
fi-<ftione eo Davidem perduxit Nathan >
ut, fuorum peccatorum memor,
fin-ceram ageret poenitentiam ? Salvator
Nofter fanftiflimus, parabolis & fimi-litudinibus ufus eft , ad codeftem fu->
am do&rinam animis mortalium faci«
lius inftillandam. Tliemiilocles
Athe-nienfibus, ne magiftratus mutaretur,
fädlio-» o i 41 fi&ione de vulpe
mufcis
obiita
per-fvaiit. Menenius Agrippafifta &
blan¬
da narratione de
membrishumanisad-verfus ftornachum
confpirantibus,ple-bem Romanam , cum in montern
A-ventinum feceiferat, in urbemrevoca-vit. Demofthenes, populum
Atheni-enfem fabula ab ovibus, lupo canes tradentibus fumta , ne Oratores
Ale-xandro dederent,dehortatus eft. Ora¬
tores, porro, quando mortuos ut
vi-ventes, mutuoque loquentesintrodu-cunt; vel, quando rei,
ratione
defti-tutx, fermonem,intelligentiamaclio-nemque hominis
tribuunt,
anhaec
a-liud quam fuaves funt
fiftiones?
Tan-tze itaque cum
fint utilitatis
acneces-iitatis, frequenterque
fatis
apraeftan-tiifimis ufurpatae
oratoribus, illas fibi
folis vindicare hautquaquam
debent
Ppéta^
a) Jac.Rauppius Lib. IILBibliotb.Port,
Comment, in Ejaiam. b) Idem Comment,in Efiß.Pauli adRom. c)Job.IV.46.
d)
Ex~ ed.IV.10.11.1z. e)Efa. HL 3. conf. Raupp,Comment. in Efai. f) Comment.ini.Cor. βαρ. ι. g)de Rhet.Hat,
&
Conß.
cαρ.IV,
§. XIII.
Poetica & Oratoriet,ex iisdem fontibus argumenta eruendo , eodem modo
res fuas probant.
Certum aliquod thema feu
ma-teriam eandcm , fi animo mediten-tur Orator Poötaque , mirari con-venit , quam pari ratione in
illa
ex-plicanda, procedant. Ex iisdem enim
locis argumenta faepenumero petunt;
feu fuerint illa artificialia,feu
inartifi-cialia; Sic e. gr. probaturi: an resfit,
exiftentiam utique monilrabunt , a
rei , de qua fermo eil, vel
adjun-dis , vel efledibus, vel cauffis
ii-milibusque. Ad quzeilionem quid res
fit, definitionem, genus? fpeciem,
partesque inquirant, neceflum eil.
Sei-re velis qualis fit? rationes ab attribu-tis & adjundis adhibebunt follicite.
Deum laudatur^ non alia infiftentvia>
quam diligentiflime ipfius
inveiligan-do attributa effeclaquei In illis
confi-derandus ut Ens fummum ,
indepen-dens, sternum, omnipraefens,
omni-fcium, &quae reliqua : In hifce,
lau-dabunt , in creando, fapientiam \ in
gubernando,
providentiam5in malis
repre«»8 ö i 4f
reprehendendis, fummam
juftitiamj
in peccatis tolerandis
admirandam
lon-ganimit^tem, Paritcr
in
homine feu
perfona laudibus
ornanda iisdem
locis
& rationibus utentur. Hasenim
erue-re poiTunt, partim ab
adjunftis
exter*ms, patria fcilicet, nomine, genere,
educatione, ftudiis, ftatura, forma,
fexu,viribus &c.p rtim internisj
qua-lia funt animi bona, virtutes nimirum
& artium fcientiarumquenotitia: par¬ tim ab effedlis, oftendendo, quantum
perea, quae domi forisque
magnift-ce geiferit, faluti fuae & aliorum,
glo-riarque imprimis Divinae contribuerit-.
Fafta commendare poiTunt , nunc a
cauifis finali&efficiente, nunc
acom-paratione, nunc
ab
adjundtis,
tempo¬re fcilicet, loco, occafione, utili,
ne-celTario, honefto , & pluribus aliis. In rerum, utpote urbium,regionum,
fluviorum ,plantarum,gemmarum &c.
in virtutum, jultids,
prudentis,for-titudinis, temperantiae & ceterarum
prsconiis, par
procedendi ratio.
Et-j m invituperationibus,ubi
laudatio-nutn inverti poiTunt argumenta. Por*
ro, fi fvadeant^vel diffvadeant,ex
4<* β o g
iuncftis rem, poffibilem, vel
impofli-oilem, ab ipfius natura & legibus,vel
honeilam vel turpem, utilem vel inu-tilem , parvi demum aut magni mo-menti , reprjefentabunt ? Quid ?
Ne-que in argumento didadlico difpares
funt Poéta &Orator. Sit e. gr.thema:
Studiofum fedulo invigilare debere
li-tens,nec fotnno nimis
indulgere.Com-mode
hocuterque
probabit, partim adefinitione & conjugatisjdicitur enim
a ftudio,
propterea omnem fomnolen-tiam fugiat: partim a cauifis, Sc qui-dem vel efficiente; fuos parentes,prop
motores, pr^ceptores, curis Sc labo-ribus videt femper occupatos,haut a-literipfiquoqueconveniet: vela cauf-fa finali 5 tendit ad ipfius falutem Sc
.promotionem: vel a formalij eil per-fona variis ornata privilegiis, quorum
nemo qui ofcitanter & fomniculofe
fegerit, quique Vacunx magis,quam
Palladi , litat, particeps reddi pote¬
nt: partim denique abenumeratione
partium5 intelledlu, voluntate, me¬
moria Sc fermocinandi facultate gau-det, qua: affiduis laboribus, adeoque
. crebris
vigiliis habitum acquirunt. Sic (i ililo
■ Ο Μ 47 ίι ftilo ligato
perorandum
cffct
argu¬mentum de Philofophia, annon
quid,
&anfithaecfapientia,
monftrare
debe-res,quem
deinde
au&orem,
quäle
fub-jeftum,
obje&um,
quaspartes, quem
finem, quantamquehabeat
utilitatem,
confiderandum, tibi föret ?
& fic
in
ceteris.
§. XIV.
lisäem
argumentatiombus
utuntur.
Parumforte efficaciae & utilitatis rationibus ineft, fi non fobriaveraquc
accedat argumentatio ,
iine
qua,in-ftar teli erunt, quod
fruftra
manuge-ras 5 aut gladii , quem
vagina
inclu-fum teneas. Oratorum igitur ac Poe¬
tarum fcripta
pervolventi,
varia
oc-current
argumentandi
genera: utpotefyllogismi,
forites,
entymemata,
di-lemmata, aliarque
ratiocinandi
formac
non paucae,
quibus
hi
auditores &
le-ilores fuos , de rerum
docendarum
veritate convincant. Quanquam
in
hifce tarnen, promodulo
artis, ita
verfantur,ut non
perfedas
logicorum
femper
fequantur
regulas. Nec
enim
fubtili, & ficco, fed populari &fu-fo dele&antur genere
dicendi.
Nofce
%% Η ο Μ
tarnen £as
debent,
ne inanibüs verbiffruftra luxuriet oratio*
§. XV.
Rationibus haud
diverfis
affedus
exet»tant & compefcunt.
Optandum, ut ad veritatem im* motis rationibus firmatam,pronis da«
tim voluntatibus animisque ferrentur
mortales. Dolendum autem multo·» ι rum tam perverfam efle indolem
* ut
licet meliora videant, deteriora tarnen fequantur. Voti itaque ut compotes
fiant NoftrsE forores , vi quadam ma¬
jori ipfos aggredi conantur : aiFe&us quippe ciendo ac movendo, quos> ceu
ftimulos ad honeftatemjmentibus hu*
manis infevit rerum creator optimus# ,
maximus* Idcircoj utper aptas&
ar*
tificiofas deferiptiones, vivam animis imprimant rerum imaginem > omnes
eloquentiaenervös intendunt.Deinde*
ad hoc arduum negotium non
frigid
di accedunt Oratores ac Poetae: fed
iis omnino, quibus auditores
accende- ä
re velint, exardefeentes afFedibus.Hic
ignis,niii a taliigne> non concipituri frigus dicentisaufcultantemnunquam inflammabit. Adha:c, auditorum
Μ ° S 49 nios, inclinationes &
indolem
utbe%
ne cognofcant,
magni
intereft. Quis
ignorat, quanta
fit Horum
diffimilitu-do , quanta varietas?
Agreftibus ho«»
minibus corneae in pedoreplerumqj
fibrac, nec iisdem capiuntur
rebus
ju-venes, quibus fenesj nonSveci,
qui-bus Galli, & fic porro:alicsiracundia
adeo feroces reddit, ut prius e cautCj quam eorum oculis lacrimas
exprimas;
alii ad commiferationemmaxime pro-*
ni , alii ad iram frigidi,
alii
deniquetanto ftupore ab educatione
laborant,
ut dixeris, ad omnem fermeanimimo-tum eos occalluifie. Porro, iisdem
ar-gumentis Poeta, quibus Orator,
me-tum , pudorem, annulationem , gra-;
tiam, iram, invidiam, amorem,man*
fvetudinem, clementiam, odium,
in-dignationem ceterosqj
afFedus
velac-cendit,vel compefcit. Cumnonexigua,ad hoc probandum,
exemplorum
far-rago ad manus
eilet, hifce
tarnenad-ducendis , temporis maxima anguftia
urgente,
iuperfedere
nunccogimur.
§.
XVI-Poet# ac Oratores
tundemfere
rerumgrdinm fervar/t.
era-Impefatori non
fatis eft,
rmmerofas
elucere copias: certe,in
ordinemillas
nifi redigat, praepoftereomniainprac-liando fient, hebefcet tclorum acies,
bellantiumque ardor
infringetur,
im-mo absque vidoria pugnabit. Par
eft
indicendoratio: nifi ordo optime
fer-vetur, inftar navicular , inter varios
ventorumimpulfus, redore
deftitutae,
fluduabit oratio: neque res, quac
pro-ponuntur, poterunt
commode
perci-pi, fed ut ipfe, quiinformaturus
eras,velut nofte ignotis errabis
locis;
ita
qui docendi erunt, in priftino
erro-re relinquentur, quin
&ipfaeloquen-tiiE vis atque pulcritudo inde
deflore-fcat, neceiTum eft. Eft autem ordo
vel naturalis, vel artificialis. Illeea,
quae tempore, loco,
dignitate,necef-iitate priora funt,coniiderat, remque
antedefinit, dividit deind^,
proprie-tåtes, cauffas, efiedus & finem
deni-que exponit.Hic anotioribus ad igno-ta, abeffedis ad cauftas, a
proprieta-tibus ad naturam , a partibus demutn
ad totum , progreditur. Uterque
in
utraque eloquentia locum habet. Na¬
turaliutiturIfocratesinlaudatione
agora?, ea coniiderans, qua: ante
na-tivitatem , in nativitate , in vita, in
morte , & demum poft mortem,fadta
fuerant. Pariter Ovidius, in illo
cpe-re , quo omnia a
mundi
incunabulis,
ad fua usque tempora ,
convenienti
narrationum ferie, connexuit. Pifan-der , Grscus Poeta, & olim hac
me-thodo ufus; utqui, teile Macrobio,
univerfas hiilorias , quae mediis Omni¬
bus feculisad ipfiususqueaetatem
con-tigerant, in unam feriem coadlas
re-degerit, & unum ex diverfis
tempo-rum hiatibus corpus effecerit.
Arti-ficialem adhibet Cicero,
laudansPom-pejum ob fcientiam rei militaris, ob virtutem,audloritatem ac felicitatem.
Homerus, Virgilius, Epicique illi
o-mnes,qui Ariilotelis principia fequun-tur, a mediis incipiunt. Quare
Ma:o-niden laudat Horatius *) quod Nongcminobellum Trojanumorditurabovo.
Cujus inverilonis concinna: non alius
eilfinis, quam ut in rebus antea no¬
tis , novitate quadam & admiratione
animi audientium teneantur fufpenii, & iic excitetur attentio. Magno
au-D tem
S* SS o H
tem non minus judicio, quam artifi*
cio heic opus , ne, ex perturbata
ferie , fiat aliquod monftrum &
con-fufum chaos, Ovidiano non difiimile,
de quo is ait:
erat&tellusyiUictfPontus&JEther„ Neque videtur adhibendus hic ordo promifcue , & in quovis argumento.
llbi vera Hiftoria, Chronologia,
Ge-nealogia, ceterzeque atemporum nexu dependentes veritates
funt
traden ds,& explicandar, naturalem, utpote
per-fpicuam magis , ipiisque rebus
conve-nientiorem,eligere fas erit. Nec
difpi-ji fermepartium collocatione
thema-ta fua pertradant Poeta & Orator.
U-terque enim &narrant,& proponunt,
&confirmant, & confutant, &
perora-tione demum claudunt. Nexumvero
& hic fororium nuncfingillatim
brevi-terindicabimus. Primum itaqj prodit
$. XVII. Exordiuw.
Quam accurate in hoc verfari
o-porteat , vel exinde judicare licebit>
quod cum fermocinariincipit Orator,
tummaxime fervida eft attentio
audi-iorum.Undefit,utquaeinitio dicantur,
h«ere-ss © η π
bsreantaltius infixaanimisauditorum.
Qui fi in limine jam ila tim
offendan-tur, applaufus in ceteris
forte
fruftra
fperabitur. Poets igitur ac Oratorj,
anitnos eorum, ad ea, de quibus
di-cendum, prsparare incumbit; &
qui-dem , iisdem rationibus, fuam nunc
dicendi facultatem ingeniumque
exte-nuando; nunc virtutis fe afliduos eile
eultores , pacis & concordis
amato-res , fincereque in rempublicam
affe-&os, modefte exponendo; nunc au-ditorum virtutes,dignitatemque com-memorando; nunc denique ipfius ma¬ teris excellentiam , & utiiitatem ex-tollendo. Quid > Eadem exordii
fu-giunt vitia, easdemque fe&antur
vir-tutes. Ratione itaque quantitatis, ne (it nimis longum5 fed
mediocre>eam-que habeat j ac veftibulum ad sdes*
caput ad reliquum corpus ,
propor-tionem : rationequalitntis, ne vulga¬ re , alienum & longinquum nimis;
immo ne obfeurum, affeduofum,
lu-minofum ac grande ; fed ipfi cauflae
conducibile, ex natura rei intimisque
vifceribus depromtum , peripieuumy
verecundum & denique
fubiniifum*
54 ^ ° Η
Poeta pariter ac Orator obfervabunt.
Exordium preiTo
plerumque
pedefe-quitur
XVIII.
Narratio.
Quae quantamhabeatin
utroq}foro
neceifitatem , ejus haud obfcure
inii-nuat defcriptio. Eil namque rei
com-memoratio a principio ad finem.
Vo-catur etjam rei explicatio,
conilituen-daeque fidei fedes & fundamentum. Si¬
ne hac itaque , rebus antea
incogni-tis, deniis in tenebris tota , tam
pro-fa,quam ligata , oberrabit oratio}
im-mo ii ha*c non adfuerit, vix
commo-dam , & ab omni parte perfedim,
formabis tibi Propoiitionem
, inde
tanquam rivulum ex fuo manantem
fönte. Porro, Noilrarum circa hane
eadem eil cura , idem negotium : ut
fcilicet , ipfius rei cum antecedentia,
tum media & confequentia, fuis cum
circumitantiis exponant. Prsterea,
non nimis vel longam,vel brevem, fed mediocrem , & fuavem,&
veroii-milem & perfpicuam diligit utraque
narrationem. Huic proxima eil
fH © St yy
$. XIX.
Propofitio.
Per quam nihil
aliud
intelleftum
volumus, quam brevem
omnium
dicen-dorum comprehenfionem.
Appellatur
alioquin fumma & baiis,
ad
quamfin¬
gula, quac inuniverfothemate
pertra-ftantur, tanquam acus
nautica
fuum
ad polum, dirigenda. Heic, ut Ca¬
put & fumma totius rei, dequa
nobis
fitagendum, exponiturj per fe facilc
patec, quam Noitris fit
neceflaria.
Vir-tutes, feu proprietates, in proponen-do, easdem requirunt ambas 5 nempe,
ut fit perfecta, hoc eft, omnia, quae
in caufiam incidant,compledbatur
fuc-cindle : brevis, ne faftidium creet:
perfpicua, ne
fua
autfubtilitate,
aut obfcuritate, quo tendat, nosreddatincertos.
§. XX.
Confirmatio.
Propofitam rem
fuis
rationibus
fir-mare , &debito explicare modo, non
ad Oratoremfolum,verum Poétam
et-jam
pertinere
,manifeftum adeo eft,
ut nulla prorfus egeat
prcbatione.
Quod hoc
in negotio
iisdem hic,
y<f
* o ®bus Orator, uti poffit arguméntis, tt
antea diftis quodammodo conftare
ar-bitror. Eorum autem ordinem &
ftru-tiluram quod attinet, nefcio, quid
ob-ftaret, quo minus, re ita exigente,
idem cum Oratore heic faciat Poéta ,
ea videlicet, quacinfirmiora videntur,
in medio collocando; firmiora & for-tiifima in principio & fine $ quo faci-lius horum virtute,vi & efficacia vin¬
dat, triumphet.
§. XXI.
Confutatio,
Modus rationes contradicentium diluendi, quanquam, pro rerum di-verft natura, in Oratorio foro diver-fusiitj adeo ut, nunc ipfius rei im- V
poilibilitas, nunc abfurditas, nuncre-pugnantia, hisquefimilia, fint
demon-ftrandaj inde tarnen, quid impediat,
quo minus argumenta, quibusOrator
confutat, diluit, refellit, in
Poeta-rum etjam caftris valeant, locumque
inveniant, non videmus. Immo,
e-tmdem in refellendo fi ordinem eilet
fervaturus Poéta $ rationes nimirum mediocres
fortiifimasque
primumag-grediendojquo leviilimae deindeeo
S O Η Τ7 tilius vidas darent manus, teftesque futuraeeflfent, fe viftorem ex
acie
de-cefiifle : an ullo modo in fibi pofitasleges peccaret,
merito
dubitamus.
§. XXII.
Veroratio.
In perorando Poetae
quid
incum-bit? idem quod
Oratori. Certe
, uthic fupremus fit
congreffusjita
omnes heicnervös intendit,omnes eloquen-tias fontes aperit,aflredus
utexcitet,
resque fuas
inculcet
cumefficacia
* fortifiimas etjam colligitrationes,
&
fparfim dida coacervat,
inque
unamconfert aciem, quo uno
fimul
impe-tu vincat, propofitumque
afifequatur
iinem. Quae etjam
caufla eft, quod
in
Epigrammatis &
minutiorlbus poé«
matis, circa finem locum
habere fö««
leant exftantiora acumina & lepores* Nonnumquam
fimplici
quoque åveutt-tpaÄcLito<ret poématisclaufulam
impo-nunt vätes 5 quod fecit
Virgilius in
fine Georgicorum.XXIII.
Circa
ipfam
literarum,
vocum& fen*
tentiarumjuntturam conjpiiua
Noßra-rum harmonia%
w & m
Inter illam, quam Poétae &
Ora-tores fedantur, vocum Sc fententia· rum conncxionem, magnum quidem
novimus efle difcrimen , interim ipfo
iine confpirant. Quid enim hac ipfa
jundura aliud intendunt, quam ut
oratio apto cohasreat nexu, & fuavi
facilique liuens curfu leniter in aures
animosque audientium fe infinuet.
Hinc voces,verbaque invicem ita per¬
mutant & collocant, ne quid fonum efficiat hiantem, durum &
confrago-fum,pronuntiationemqj
reddatinfua-vem acdifficilemj immo ne minimum
fit, quod aurem offendat. Frequens
itaque vocalium Sc confonantium
con-curfus, ejusdem fyllabae ac vocis
re-petitio, hisque fimilia, in utraque
dis-plicent eloquentia. Quod dum aiTe-ritur, extra decorum tarnen ηon de¬
bet extendi hacc
άκξίβeia.
Hiatus enim ifti, concurfusque iiterarum, atrocesitem voces ,
fententiarumque
disje-diones maximo interdum funt
orna-mento, Sc arte
aliqua
conquirenda.§. XXIV.
bJumerum
fuavem
&
elegantem
Amdnt.
Quamquamlongediverfum & to¬
to, quod dicitur, ccelo a fe invicem
diftantem , iedantur Poetica &
Ora-toria numerum j num putas tarnen,
de oinni prorfus nobis heic
defperan-dum efie concordia &amicitia?
Mini-me. Certe utruraque dicendi genus
conjurato quafi odio fugiunt lllud,
quod
α'ρρύ&μ,ως
cadit in oratione: feuex incommoda vocum juncfiura
a-fperum aliquid exfurgat in ipfo fcno:
feu ex uniformi periodorum ac ver-fuum modulamine peccetur contra
gratiam varietatis. Et licet
oratori-us magis fit latens nec adeo cano-rus & exquifitus, qualis in
poémati-bus, numerus tarnen efienon definit.
HincaRhetoribus vocaturconveniens
fermonis modulatio & fonus,metrum imperfeftum , fvaviterque ingrediens
fermo. Λ/, inquit Cicero , in
dicen-do numerofum putamus
, non quod totum
conßat e numeris , fed quodnumeros pro-ximc
xime accedit. Porro , Poeticus ex aptä
concinnaque pedum, adcertas&
defi-nitas leges, combinatione oriturj
ora-torio idem fere accidit; ex varii enim
generis,invicerrque libere magis
per-miilis pedibusexfurgitj qui tarnen ita
peripicuus erit, ut ab ipfis
auribus
ex-tremum fempcr exfpedantibus, bene
fentiatur. Quid > noftrae fententiae haud parum roboris,interalia, etjam
hoc Ciceronis effatum addit: Jssec in
numerismagisy quam inreliquis orationis ornamentisy eadem cum faciamus, qua
poetay effugimus tameninorationepo erna*
tis fimilitudinem« Eft enim inutrocfotfma«
teria& trattatio , materia in rebus
, tra·»
ttatio in collocatione verborum.
XXV.
Decorttm
fummofludio obfervant.
Decorum, de quo heic nobis fer?inö
eft,partim in
eo confiftit, utuni-cuique fad:oj perfon$,& rei per fuam
naturam ipiis competentia , rite
at-tribuantur : partim > ut omnia
verbis
appofitis, tropis & fchematibus
nien-m ö sn τ*ι
niemibus fcxprimantur,
Sic
alia
aliam
ietatem, conditionem, fortunam,
na-tionem, ftudia , patriain,
&
quaereli-quaj aliae proprietates
hane
magis,
quam illam rem,decent.
Sic
alia
itilo
fublimi, mediocri alia , aut humili,
depingenda. Quae
jucunda
funt,
ver-bis & iententiisfuavibusj quae atrocia,afperis5 quieta
fedatis
jardua
grandi¬
bus & fonoris } triilia exilibus j hor¬
rida demum ftrepentibus,
iibilanti-»
bus &confragoiis
efferenda
erunt.Quid magis incongruum,
&
ftolidum,
quam ii fadla, fermo,
affe&us
, mo¬ res, hujusque generis alia, quaevi-rum decent, ea ad foeminam, quae
fe-nem , ea ad infantem, quae fortena, ca ad timidum, quae prudentem, ea
ad incautum, quae pauperem ea ad
di-vitem , & fic inceteris, mutata quaii
perfona, contra
ipfius rei
indolem,
transferantur?Nec minus in decorum
ille peccabit, qui, rem tenuem
defcri-bens, verbis haut vulgaribus, fed ma-gnificis &
fonantibus
jtropis
fplendi-dis} figurisexclamantibus,
interro-gantibus,fimilibusq?
exfpatiatur.
Quam
<5i m o a
autem hujus tam arduae rei
obfervarr-tiifnni fuerint Poetae ac Oratoresj qua cura, quo labore , annifi
fint,
utin
hac tanti momenti re, fuasrite partes
exfequerentur ,
exemplis &
teftimo-niis innumeris , fi res exigeret, faci-le oftendi poftet.
§. XXVI.
Puritatem &
Perfoicuitatem
feflantur.
Quam grata & acceptaeft Oratio,
qua? & incorrupte
loquendi
tenorem obfervat, & vocum fententiarumque evidentia ac perfpicuitate utitur, tamingrata prorfus ac deformis,immo
in-utilis & abfurda eft, quac hifce
virtu-tibus deftituitur. Hinc vides, quam
concordi odio utriusque eloquentiae
veri amatores omnia puritati atquc perfpicuitati
inimica
profequantur.Ta-lia funt barbarn, peregrina, fordida,
an-tiquata, obfoletn, obfcura, ambigua,
ni-mia fententiarum brevitas, circumduft& in immenfumperiodi , frequentes & jufio
longhu produbla parenthefes, tenebricofa
& nimis crebraadagia, anigmata, hujtufe
moneta alia orationis deeori & claritati
repU'
refugnAntiA-, a
quibus
in
oinni
fermone
eo magis
abftinendum
, cum perob-fcuritatem contra ejus finem
pecce-tur s ita enimloqui debemus, ut
in-telligamur. '
§. XXVII.
Ornatu non multiim
diverfo
gaudent.
Non plus ferme
fplendoris ccelum
a fideribus longe lateque
lucentibus;
exercitus a fignis, haftis,
diverfi
ge¬neris armatura5 domus a
magnificen-titfima ftrudura, ab imaginibus,
fpe-culis, aliisque eximiis^
ornamentis;
hortus denique ab admiranda florum arborumquevarietate,accipiunt,quam
ornatus , dignitatis & pompa?,
fo-luta & ligata oratio, a
figuris
tropis-que. Hinc
ab
ipfo Cicerone,
in
cla-ris oratoribus,vocanturorationis for¬
ma?, pigmenta,
lumina,
flores,
ftellae,
ornamenta. Hifce enim Noftraeindu-tae,tanquam in regia vefte
enitefcunt
ac fuperbiunt $ iine
his veluti
plebeja:
in iitu & fqualore jacent,
immo
nu-da?,omnique animos
deledandi
moven-<?4 91 ö a
movendi vi deftitutae oculis noftris
cumcontemtuobjiciuntur. In his
fum-ma eloquentiae fuavitas ac elegantia ii« ta eft. Rimare, qua poilis, diligentia
& cura Oratorum fcripta: vix ullos
deprehendes tropos , figuras &
or-namenta , quae in Poetarum fcriptis non utramque
faciantpaginam,quam-vis tarnen in hifce majori, pro genio
artis, cum licentia. Idem utrobique
ornamentorum munus ac ufus : adeo
ut, quae in profa , orationi majorem
evidentiam, venuftatem, ornatum &
dignitatem conciliantj quae, eam
vo-lubilem, concitatam , magisque
em-phaticamreddunt jqUcraffedus pro re
nata vel excitant vel fedant 5 quae de-ledlant, quae demum ftilum fublimem, mediocrem & humilem faciunt,eadem
omnino in ligata praeftare poilint
ac
efficere. Exemplis haec ipfa, per
iingu-los tropos, eorumque fpecies &
affe-ébiones, periingula, tam verborum, quam fententi^rumfchemata, eundo,
ftrmare jucundum foret: Ted multa &
varia fatis hanc in rem a nobis
colle-&a, ob diftas cauflas excludere nunc
cogimui\
?
xxrar.In
prommtiatwne
Noftrarum
haut
parum elucet amicitia,
Orator ac Poeta detnumin publi¬
cum prodeunt &fua, quac
fuerint
mc-ditati,pronuntiant.
Quo
in
genere ea« dem utrique obfervandaincumbunt.
quac fere huc redeunt, ut
ipfa vocis,
oculorum, vultus, manuum,
totius-que corporis moderatio
fit
rebus,
qua proponuntur , accommodata.Hinc
grandia cum majeftate quadam ,
tri-«
ilia & lugubria
flebiliter
,emphatica
cum emphaii declamabunt. In
exor-dio voce plerumque
iubmifia &
vere-cunda 5 in perorando excitatiori Sc
altiori j in fuadendo , monendo &
docendo gravi 5 in laudibus
magnifi-ca & fublimi uti debent. Vultum
hi-larem induunt > quando res lastasj
triftem , quando
conturbatas Sc
mce-ftitias plenas; feverum,
blandum,
de-miflum, quando fpem,
favorem,
me-tum, indignationem
exprimunt.
De-um orantes, oculos ad coelum
alleva-bunt: pudorem> negligentiam ,
66 il o ^
ftidium fignificantes, in terram de-jicient. Manus, pro diverfa
dicendo-rutm natura, nunc extendendae,nunc
attollendx. Eft quoque capitis,
hu-merorum brachiorumque decora
qua:-dam moderatio, fed hifce, quac oris,
vultus , totiusque corporis
confor-mationem fpedant, cavendum in
u-traque eloquentia , ne quid
fybariti-ci , fcenici & gefticulatorii infit.
Quod veterum eloquentiiTimorumj
eadem hac de re fuerit
fententia,in-de partim colligere potes ,
quod
pronuntiationem tanti fecerint , ut
illäffl , quae geftibus fit, corporis
e-loquentiam & fermcmem : qua?
au-tem ore, orationis vitamj (firte
qui-bus eloquentia efiet emortua , iine
fenfu, fine motu,) nuncuparint: par¬
tim , quod iisdem corporis bonis
& Oratorem & Poetam inftrudos
ef-fe velint : habeant nimirum vul¬
tus, oculos, manus ejusmodi,
qui-bus omnes fere animi motus,
o-mnes affeitus depingere 8c
fignifica-re queantj lingva polleant
expedita,
tar-9Β o ■ 67
tia5 voce gaudeant fuavi & canoraf
quam pro rerum dicendarum
indo-le moderari pofiint & fiedere. In
hifce omnibus , nefcio , quae
occul-ta eloquii lateat vis ad
afFedus
ex-citandos, adeoque ad
perfvadendum
& docendum multum conferens.
Haut parumitaque
intereft
,hifce
do-nis munitus ut fit eloquens : impri«rnis cum plurima forte pars hominum
fenfibus externis regatur ,
auribus-que adeo & oculis plerumque prius de rebus judicet, quam mentis acu^
mine in earum intima penetrare va·«
leat. —
§. XXIX. Fine demum
conjpiranl.
Stridiori in fignificatu,
(i
orato*riamPoeticamque, quo praecepta,
ce-teraque multa,
ad
orationem
rite
for«
mandam, facientia, compleduntur,accipias,
fruftra refpedu
finis
harmo-niamquaeris. Latiori autem, ut
ipfam,
&. quidem utramqueeloquentiam
in-cludunt, ita eundem intendere
finem
tamultimum, qui eft
perfvadere
&
do-cere, quam
fubordinatum
>in
<58 Μ ©
élatione
aflfeduumque
commotioneconfiftentem, arbitramur. Quod mo¬
vere & deleftare debeant, certo
cer-tius eft: quum vix, fine his
adminicu-lis feliciter, & cum fuccefiu, doceant & perfvadeant. Erit igitur £loquensjx\-quit Tullius, is,qui ita dicet,ut probet,
delettet ISflettat. probate
necejfitatis
ett, delettare,fvavitatia, flettere vittoriaynain id unum ex omnibus ad obtinendascaujfatfotefiplurimum. AnautemOratoris et-jam eft docere, &Poétae perfvadere?
Quatenus Orator late adeo fuos ex-tendit terminos, utipfumquoqjgenus
didacfttcurrr: Poéta, ut genus
demon-ftrativumac
deliberatlvumcomprehen-dat, hoc videtur
pofte
affirmari.Eas-dem enim res,non raro eodemmodo
ac rationibusqvum
tra&entjconclude-re utique fas eft, quod eundem finetn
Intendant, ac refpiciant. Dicis: hicta¬
rnen finis nequeultimus,neque idone-us fatis: quia multa adeo funt,quibus hoc fit commune. SicPhilofophus
do-cet, Arithmeticus numerorum
do-&rinam, Mathematicus figurarum, & magnitudinum, Phyficus rerum
natu-talium,& fie porro. Quid?
Pecuniae,
m β g
gratia & au&oritas, recordatio meri¬
torum,venuftas fimiliaqueperfvadent.
Fatemur hoc: Noftrar tarnen fuis par¬
tibus longe diverfo funguntur modo,
ornata fcilicet & numcrofa oratione,
fingulari delecftatione, afte&uum de-nique commotione. Inftas: hic finis pendet ab eventu, ergo rejiciendus, Pari autem telohocretorquendumeft:
fanitas aegroti non eil in manu medi-ci, ergo fanitatem intenderje nonde¬
bet. Viftoria pendet abeventu, ergo
Imperator pro fine eam non habcbit.
Hae ambx
difciplinae
funtenumeroar-tiumconjecfturalium, qu«xquamquam
munus fuum redle exfecutae, eb ex¬ terna tarnen impedimenta finem non
femper aflequuntur. Sufficit igitur,
ut pro
effe&u
omnia attentaverint. Siomnia fecerit medicus, utfanaret,
fu-as peregitpartes5 etjam,damnato reo,
Oratori conftabit eloquentiae laus, Ci omni ufus fitarte.
Porrp, elucet
Noftrarum in fine fummaamicitia, eo
quod nihil nifi honefta & utilia
doce-ant,^perfuadeant.
Omnesitaque,qui,
aut75 mSctvcv lucrum & gloriam
quac-runt, quid
juftum,quid injuftum,
quid verumjo ϋ β
H
verum
falfumque
parum curantes,aut, qui vix aliud
intendunt,
quam*tit vana voluptate animos
mortalium
perfundant;
aut,qui turpiter
adulan-tur$ aut, quidemumobfcena,
lafciva,
impuros amores,
iimiliaq;
quaenequi-demcogitare> multo minuslegere,
vel
audire , virum honeftum decet, men·»
tibus noftris inftillare, laborant, illi,
üt in finem artis peccant, ita
dete-ftandi , abominandi, fugiendi, nec
pro veris Poétis ac
Oratori¬
bus habendi. ^Illf TANTUM.
JE«
lufffafö
'£n fom pd tptfferf
©m'Cfebrφι
pd
idrbom^ frdgbοφdbia foniiet
0iti t)da tii>//a mot)οφ
blo&fcar
offrat opp
©5ipcfitgi/
afuppå^anö
JPäl&upgdbt
fä föfa migbomg
blomfter/
©om meö#
S^bens
muft
ut>
fprucfit ur ftn fnopp;φαη$ tpacfra
låf
frwg
abrang
Pol
ju
bdr
af ftolta ömanor fPrag;
Οφ
£>efcpeits
tdcfa
iagcrbör/#
bit Jpang idn;
#atl£
£t;cfo«0cc(eig
qtiia
fart
ef
motgång
Jgmtrflarmota fdraö;
i)ané ©dlibet
bér
järn
tflå
uti fin
blomma flått.
Fräter
Optime.
QUantopere
cum morumeruäitio
amabilitateTua
conjun-,
pari
üa , nosomnesy
qui Tui
[umus»ob!e~
ftet , ex
alienis
melius,
quamdorneßi·
eis
präcomis,
int
eiliges.
Hoc
tarnenjure
dixerim,
^Te
indußria
venu·fla harum Sororum
facraria
ρeneträf¬
fe,
Te,
intimae
admijfionis bonore
jam ornatum,
fratris potius,
gwawz alumni, nomine compellent. Atqueut hoc in laudem aternum duraturam
ahis
innotefeat, Dapbnen
fuam
Tibi
dejpondent,
dotemque
cum eadeferunt
lautißtmam
, quavtsalia
diuturniorem.
Gratulor Tibi hanc
felicitatem,
<700/» hoc Sororio Tuo Mw«doä£ b<e
Cupedits, Cupid'tni ignot<ey
bene Tibi vertant, ex animo voveo!Tuus & amore& officio,
ut nofti,
LAURENTIUS WALDIUS, Jac. Fil.