• No results found

Dissertatio philosophica, de artis oratoriæ et poëticæ sororio nexu; cujus partem posteriorem, consensu celeb. facult. philos. in illustr. ad Salam Athenæo, præside ... Magno Beronio ... pro gradu, ad publicum bonorum examen modeste defert Elias Waldius,

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio philosophica, de artis oratoriæ et poëticæ sororio nexu; cujus partem posteriorem, consensu celeb. facult. philos. in illustr. ad Salam Athenæo, præside ... Magno Beronio ... pro gradu, ad publicum bonorum examen modeste defert Elias Waldius,"

Copied!
40
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

DEO DUCE! D1SSERTAT10

PHIL0SQPH1CA,

DE

ARTIS

ORATORLE

ET

POÉT1C/E

SORORIO

NEXU;

Cujus PARTEM POSTERIOREM,

ConfenjuCeleb. Facult. Tbilof.

, ad Salam Athenao,

PKASIDE

VIRO Adm. Rev. atque

Amplijßmo,

Mag.

Μ A

G

Ν

O

BERQNIO»

Anteh.Poef. nuncS. S.TheoRPROFESs· Reg. ac Ord. deflgn.

PRO GRADUy

Adpublicumbonorumexamenmodefledefere

ELIAS

W

ALDI US,

JACOB!

FIL.

FIERDHUNDRENSIS, IßAudit.Carol. Maj.d. 1} Jun.

ANNI MDCCXXXVII.

Horis Antemeridianis.

(2)

FABIUS

QUINCTILIANUS

Ltb.

X.

Cap.

II.

Inß.

Orat.

Habet

omnis

EIo-quentia

aliquid

com¬

mune.

GERARD. J. VOSSIUS.

Lib.de

ArtisPoet. Nat.

&

Conß.

Caput

L

Poetica

&

Oratoria,

germans

funt forores:

ut

quamvis

discrepare

eas

in

non

paucis

cer-namus,

in

multis

tarnen

necefie

etjam

fit

(3)

S! ο Μ 35

CAPUT

POSTERIUS,

Sororium Artis

Oratoru

&

Poi-tktf Nexum in

ß)ecie

β

[lens.

§. XII.

Convemunt

reßietfu

objefli, feu

re-rum quas

traÜant.

Singulare!

tica fe extendunt,

qu£,Oratoria&Poe*

maturo

mentisjudicioperluftrans,

fa-cile deprehenfurus eil,

vixeo-rum quidquam, Po5tam

com-mode

foteexplicaturum,quodnon

eo-dem jure fibi etjam vindicet Orator, & contra. Res DivinasΠ primum

ad-fpicias, per fe utique conilat, ut fua

eminentia ac dignitate

, infinitis

mo-dis, humana fuperant, ita iis Eloquen-tiam,hoc eilfermocinandi genus

quod-dam praeilantius nobiliusve, maxime

convenire. Conf.fupra Cap.Prius§.X. Hinc haut immerito ab eruditis, tam

Poetices, quamOratoriae,vocatet funt argumentum

excellentiflimum,utiliili-mum ac fvaviflimum. Tot praeterea,

G apud

(4)

$6 Ü "Q

apud gentesfacra

carraina,

tot

in

Sa-cro Codice Pfalmi, totintra Eccleiiae

pomceria hymni, totPatrum

facrifer-mones difertiffimi,

toteorumteftimo-nia, quibus eloquentiam

commenda-rint, quid aliud,quam hanc

veritatem

abunde teftantur?Regeris:fummusille

gentium Do&or

Paulus

profcripfiffe

videtur omnemin facrisEloquentiam,

rationibus qua? apparent ι Cor. i: 17.

Cap. 11: 1.4.13. Quod autem, non

germanam, genuinam & veram

heic

intellexerit eloquentiam divus

ApoiE

graviUimae adfunt rationes, cur

ftatu-amus. Certe, non fatis admirandailla

ffcili majeftas , creber troporum ufus,

tot figurata^ fententias,

loquendi

mo¬

dusper iimilitudines &

allegorias,

quae

tarn inRegum, Davidis & Salomonis,

quamomniumfereProphetarum

libris>

aliisque perplurimis facrarum

pagina-rum locis deprehendas, quidinnuunt

aliud, aut fpirant, quam eximiam

e-loquentiam,tantis rebus dignam?Hine interpretesinEfaiam profitentur,ipfum

ob peculiare & grande dicendi genus, rerumque,de quibusagitfublimitatem,

rnagnatn libro fuo

cenciliafie

au&ori*

(5)

|s ö i 37

tatem. Immo Hieronymus

ά)

re hon dubitat, illurn fuifl dif*itu*tl

& urbanac Eloquentiseperfrut^, ler '>

-buifle quidq i m in eloquio ιull i it tis

admixtum. De Ezechiele tak' judi k

um fert alicubi Dn.Friedli' ios : valuH truditione ingenio

, itz ut r,on inimtrir'é

eüw Bomtro comp Ar es

, ob julcra* enno ai & comparationes Mußtet·,

M&gnamquere* rum multarum cognitionern

Apofiolurtl

Paulum variis encomiis oroaturi pii

Veteres, inter cetera^ appcllant eum

fiumen Eloquentiae Ghriitianat & ρ « potentemin verbis & knfibus b). Por·

ro, Salv tornofler fahdiilimus , qua

non polluit eloquii vi ~tque efficacia

?

c). Vocatur dvinde Eloqu ntia donum ipiius DEIV;,interque graviiTim spcE*

nas Judaeisinfligendas, numeratur

eo-rum virorum obrogatio,

qui in Repu*

blica aeque acEcclefiadiferti

füerint?^

Quid ? neque ipfa Eloquent ae indoies

naturaque videntur ullo modo fa<ris repugnare rebus; in lllis quippe ex«

phcandis & illuftraiidis , fi cl ra me*

thodo atque difpoiitione, (1 verbispu-ris

perfpicuisque,

fi niimero fv vi ac

éecenti > fi denique tropis & figuris

(6)

e©n-m o ■

convenientibus utamur,

quid

nocet ?

Aliter

profefto

qui facit, res tam

fan-ftas illotis quaii manibus traftat.

Ac-cedit tandem fere communis Theolo¬

gorum confenfus. Ceteros uttaceam,

obfervatu digna funt verba Celeb. Ja-cobi Rauppii, quaehane in rem Sc cir¬

ca citata loca affertf): Ergo, inquit,

nulla fuit Eloquentia Pauli, nulla

fa¬

cultas dicendi? Sane fuit, fed qualis

conveniretMajeftativerbi Divini-& di-gnitati Evangelii. Removet itaque a iefe & Apoftolico fuo munere eam

fa-cundiam, qua fucatis argumentis &

lenociniis verborum perfvadeantur quae a vero funtaliena,&

itafehabent,

Ut animos hominum afficere aut

alli-cere non poilint, niii iis

facultate

ora-toria fubveniatur5

atqueadeomagnifi-centia orationis ac ornatu verborum

vilitas & indignitas rerum veletur &

incruftetur. Dubium itaque non eft, quin prurierint aures Corinthiorum liultaquadam grandiloquentiae

cupidi-tate, 6c elegantia ac

fvavitate

fermo-nis demulceri fategerint. Paulus ita¬

que docet, ii talis adhibeatur

praedi-candiratio,crucemChriftiinanem red-ditum

(7)

Ü ο SS ip

&tum iri. CruxChrifti &qua per

cru-cem Fuarn nobis Chriftus eft meritus►

objedum funt

dodrinae

Evangelica:,

idem igitur

eft

ac

ίϊ

dixiftet: Dodrina

de cruceChrifti inanis redderetur,Gut

cap. fequentev. 4.

loquitur,

perfvafo-riis humanae fapientiae

verbis

tradere-tur, cum quod argumenta

&perfvafi-ones humanae non habeant

eameffica-ciam, ut animos ad aftenfum,

qualis

in Chriftianis requiritur,

pertraherc

poftintj tumquod

ii

hujusmodi

argu¬

menta efficeretur& humana facundia homines ad Chriftum adducerentur> fpiritus ejus nihil videretur agere, a-deoque obfcuraretur, ut

clareagnofci

non poflet

άπό^ει^ις

πνεύματος και

du«

νάμίοϋς, five vis illa &

eftkacia

com-movendi animos, quam

habet dodri¬

naabaudorefuoSp.Sand.Hacc

llle.

Hif-ce addo, quae alicubi de

fe ipfo

ait

Gre¬

gorius

Nazianzenus,

fcilicet

fe

,

elo-quentiam,quamin

profanis

fcriptis

di~

dicerat, Divinis poftea

dodrinis

nobi-litafte, falfamque illam &amaram

dul-cem reddidiile. Hinc prono

fluit

al-veo, jufteque colligere licet,

Apofto-ium illamfolumnimisafFedatam

(8)

diloquen-49 8! ο H

diloquentiam, fucatam nimis & pba« leratam loquentiamimprobaiTe &pro hihuiiTe. Conf. §. X. Part. Prioris.

Ouod porro Noftrx Philofop'iarr^

ta«o eam, quae in ägendo,quam quaeirt

contemplahdo coniiftit, traftandi ma·*

teriatn habest:, partim eruditorurne£*

fata , partim P< et rum, immo ScOra*

torum,exempla monflrabui t. Elegan-.

ter, more fuo, loquitur Job» Gerb,

Vtffius^). Nihil, irquit-, eft,quoanon proponere fibi potesl orator ad ornandum ,

copiofifo idtxtluandum: ρ<licis

inter-jec-E- , verum, .it, non leviter errant y

qui απλώς nepant tjusmodi materiam ad

trätoremp.minere.NammultUveterum ora«

ttoni us doceri ^otefifinterdumufu

venire^

ut de rebus ex int ma naturapetitis

dicen-dumfitora torifeun/fc idtumfaccre multo

quam Philo'o bi explanatius, uberius,

ad commune Judicium

populartmque inteU ligenüam accomodatius : polt pauca it C— rum pcrgit j quamquam, ut

dicebamus,

res naturales accommodcf ad

quajtiones

ci-viles, tarnen neutiquatn idperpctuumeft;

quiα etjam ron jropcßta fibi actione, de

rebus ad Philofoj hiam fieculatricem j

erti-ntntibus ornduusquam

philofio^bus

(9)

SS ° Ü 4* dam öYAtlonU flumine

edljfertåblt

orator. Conf. Part. Prioris §. I.

lit.

a.

Quod

hoc idem dePoética

eruditi

affirmave-rint, fat fuperque

evincunt

ea,

qux

fup. ad §. v.

lit.

a

&

b.

funt

allata.

Exempla fi quseras, veterum

poe-mata & orationes pervolve

&

rimare.

Tot fere funt teftes, quot Poetae

&

o-ratores. Tullius,ceteros uttaceamus,

quo non

in

orationibus,

res,

ex

inti¬

ma Philofophia depromtas,

eleganti

circumveftit orationis genere?

InPhi-lofophicis, qua non

utitur

eloquen-tia, cum fe civibus, non

fcholis,fcri-piiile profiteatur

>

Quem

fugit

Poeta-rura alios elfeEthicos, alios

Phyficos,

alios Aftronomos , Hiftoricos

alios

& Geographos ,

alios

fcientise rei

familiaris aaminiftrandae,ceterarumq;

artium , nobis

reliquiile

monumenta?

Affeduum vero movendorum arean a, vix aliunde melius, quam ex

Poetis

hauriuntur.

Rerum, perfonarum

&

fadorum

laudes & vituperia3

fvafiones

&

dis-fvaiiones,ceteraque

hujus

féeneris,

u* trumqj

forum

participare,infra dicen*

da oftendent.

(10)

fi-4* i o l

De fi&ionibus quid tenendum, , quarris ? an & hae oratorum caftra

in-grediantur?Ingrediantur omnino:fed verecunde, fed fobrie & moderatejnec

adeofrequenter, ut apud Poétas. Nec

cnim

infigni

earum & utilitate &

ne-t

ceffitate, aequa lance penfitatis, valida apparebit ratio, curinde excludantur.

Negare quis fuftinet, nudam & aper«

i

tarit veritatem interdum haud

parum

ofFendere, fuavi autem decentique

fi-éHone conditam optime placere,immo

dckftare ac permovere? Nihilimpedit,

inquit celebris Vir quidam, quominus

'

fabuU dulcedinem adhibeAmus ad ducendos

perfvadendoshominum animor,quia nu-da dicendi ratiojqualidior molefiior(fa efi

,

acfacilrfatietatem ajfert:

quapropterora<

tores faepe fabcllis

perfvaferint, quod non

foterantfevem oratione. Quam facile

fi-<ftione eo Davidem perduxit Nathan >

ut, fuorum peccatorum memor,

fin-ceram ageret poenitentiam ? Salvator

Nofter fanftiflimus, parabolis & fimi-litudinibus ufus eft , ad codeftem fu->

am do&rinam animis mortalium faci«

lius inftillandam. Tliemiilocles

Athe-nienfibus, ne magiftratus mutaretur,

(11)

fädlio-» o i 41 fi&ione de vulpe

mufcis

obiita

per-fvaiit. Menenius Agrippa

fifta &

blan¬

da narratione de

membrishumanisad-verfus ftornachum

confpirantibus,ple-bem Romanam , cum in montern

A-ventinum feceiferat, in urbem

revoca-vit. Demofthenes, populum

Atheni-enfem fabula ab ovibus, lupo canes tradentibus fumta , ne Oratores

Ale-xandro dederent,dehortatus eft. Ora¬

tores, porro, quando mortuos ut

vi-ventes, mutuoque loquentes

introdu-cunt; vel, quando rei,

ratione

defti-tutx, fermonem,intelligentiam

aclio-nemque hominis

tribuunt,

an

haec

a-liud quam fuaves funt

fiftiones?

Tan-tze itaque cum

fint utilitatis

ac

neces-iitatis, frequenterque

fatis

a

praeftan-tiifimis ufurpatae

oratoribus, illas fibi

folis vindicare hautquaquam

debent

Ppéta^

a) Jac.Rauppius Lib. IILBibliotb.Port,

Comment, in Ejaiam. b) Idem Comment,in Efiß.Pauli adRom. c)Job.IV.46.

d)

Ex~ ed.IV.10.11.1z. e)Efa. HL 3. conf. Raupp,

Comment. in Efai. f) Comment.ini.Cor. βαρ. ι. g)de Rhet.Hat,

&

Conß.

cαρ.

IV,

(12)

§. XIII.

Poetica & Oratoriet,ex iisdem fontibus argumenta eruendo , eodem modo

res fuas probant.

Certum aliquod thema feu

ma-teriam eandcm , fi animo mediten-tur Orator Poötaque , mirari con-venit , quam pari ratione in

illa

ex-plicanda, procedant. Ex iisdem enim

locis argumenta faepenumero petunt;

feu fuerint illa artificialia,feu

inartifi-cialia; Sic e. gr. probaturi: an resfit,

exiftentiam utique monilrabunt , a

rei , de qua fermo eil, vel

adjun-dis , vel efledibus, vel cauffis

ii-milibusque. Ad quzeilionem quid res

fit, definitionem, genus? fpeciem,

partesque inquirant, neceflum eil.

Sei-re velis qualis fit? rationes ab attribu-tis & adjundis adhibebunt follicite.

Deum laudatur^ non alia infiftentvia>

quam diligentiflime ipfius

inveiligan-do attributa effeclaquei In illis

confi-derandus ut Ens fummum ,

indepen-dens, sternum, omnipraefens,

omni-fcium, &quae reliqua : In hifce,

lau-dabunt , in creando, fapientiam \ in

gubernando,

providentiam5

in malis

repre«»

(13)

8 ö i 4f

reprehendendis, fummam

juftitiamj

in peccatis tolerandis

admirandam

lon-ganimit^tem, Paritcr

in

homine feu

perfona laudibus

ornanda iisdem

locis

& rationibus utentur. Hasenim

erue-re poiTunt, partim ab

adjunftis

exter*

ms, patria fcilicet, nomine, genere,

educatione, ftudiis, ftatura, forma,

fexu,viribus &c.p rtim internisj

qua-lia funt animi bona, virtutes nimirum

& artium fcientiarumquenotitia: par¬ tim ab effedlis, oftendendo, quantum

perea, quae domi forisque

magnift-ce geiferit, faluti fuae & aliorum,

glo-riarque imprimis Divinae contribuerit-.

Fafta commendare poiTunt , nunc a

cauifis finali&efficiente, nunc

acom-paratione, nunc

ab

adjundtis,

tempo¬

re fcilicet, loco, occafione, utili,

ne-celTario, honefto , & pluribus aliis. In rerum, utpote urbium,regionum,

fluviorum ,plantarum,gemmarum &c.

in virtutum, jultids,

prudentis,for-titudinis, temperantiae & ceterarum

prsconiis, par

procedendi ratio.

Et-j m invituperationibus,

ubi

laudatio-nutn inverti poiTunt argumenta. Por*

ro, fi fvadeant^vel diffvadeant,ex

(14)

4<* β o g

iuncftis rem, poffibilem, vel

impofli-oilem, ab ipfius natura & legibus,vel

honeilam vel turpem, utilem vel inu-tilem , parvi demum aut magni mo-menti , reprjefentabunt ? Quid ?

Ne-que in argumento didadlico difpares

funt Poéta &Orator. Sit e. gr.thema:

Studiofum fedulo invigilare debere

li-tens,nec fotnno nimis

indulgere.Com-mode

hocuterque

probabit, partim a

definitione & conjugatisjdicitur enim

a ftudio,

propterea omnem fomnolen-tiam fugiat: partim a cauifis, Sc qui-dem vel efficiente; fuos parentes,prop

motores, pr^ceptores, curis Sc labo-ribus videt femper occupatos,haut a-literipfiquoqueconveniet: vela cauf-fa finali 5 tendit ad ipfius falutem Sc

.promotionem: vel a formalij eil per-fona variis ornata privilegiis, quorum

nemo qui ofcitanter & fomniculofe

fegerit, quique Vacunx magis,quam

Palladi , litat, particeps reddi pote¬

nt: partim denique abenumeratione

partium5 intelledlu, voluntate, me¬

moria Sc fermocinandi facultate gau-det, qua: affiduis laboribus, adeoque

. crebris

vigiliis habitum acquirunt. Sic (i ililo

(15)

■ Ο Μ 47 ίι ftilo ligato

perorandum

cffct

argu¬

mentum de Philofophia, annon

quid,

&anfithaec

fapientia,

monftrare

debe-res,quem

deinde

au&orem,

quäle

fub-jeftum,

obje&um,

quas

partes, quem

finem, quantamque

habeat

utilitatem,

confiderandum, tibi föret ?

& fic

in

ceteris.

§. XIV.

lisäem

argumentatiombus

utuntur.

Parumforte efficaciae & utilitatis rationibus ineft, fi non fobriaveraquc

accedat argumentatio ,

iine

qua,

in-ftar teli erunt, quod

fruftra

manu

ge-ras 5 aut gladii , quem

vagina

inclu-fum teneas. Oratorum igitur ac Poe¬

tarum fcripta

pervolventi,

varia

oc-current

argumentandi

genera: utpote

fyllogismi,

forites,

entymemata,

di-lemmata, aliarque

ratiocinandi

formac

non paucae,

quibus

hi

auditores &

le-ilores fuos , de rerum

docendarum

veritate convincant. Quanquam

in

hifce tarnen, pro

modulo

artis, ita

verfantur,ut non

perfedas

logicorum

femper

fequantur

regulas. Nec

enim

fubtili, & ficco, fed populari &

fu-fo dele&antur genere

dicendi.

Nofce

(16)

%% Η ο Μ

tarnen £as

debent,

ne inanibüs verbif

fruftra luxuriet oratio*

§. XV.

Rationibus haud

diverfis

affedus

exet»

tant & compefcunt.

Optandum, ut ad veritatem im* motis rationibus firmatam,pronis da«

tim voluntatibus animisque ferrentur

mortales. Dolendum autem multo·» ι rum tam perverfam efle indolem

* ut

licet meliora videant, deteriora tarnen fequantur. Voti itaque ut compotes

fiant NoftrsE forores , vi quadam ma¬

jori ipfos aggredi conantur : aiFe&us quippe ciendo ac movendo, quos> ceu

ftimulos ad honeftatemjmentibus hu*

manis infevit rerum creator optimus# ,

maximus* Idcircoj utper aptas&

ar*

tificiofas deferiptiones, vivam animis imprimant rerum imaginem > omnes

eloquentiaenervös intendunt.Deinde*

ad hoc arduum negotium non

frigid

di accedunt Oratores ac Poetae: fed

iis omnino, quibus auditores

accende- ä

re velint, exardefeentes afFedibus.Hic

ignis,niii a taliigne> non concipituri frigus dicentisaufcultantemnunquam inflammabit. Adha:c, auditorum

(17)

Μ ° S 49 nios, inclinationes &

indolem

ut

be%

ne cognofcant,

magni

intereft. Quis

ignorat, quanta

fit Horum

diffimilitu-do , quanta varietas?

Agreftibus ho«»

minibus corneae in pedore

plerumqj

fibrac, nec iisdem capiuntur

rebus

ju-venes, quibus fenesj non

Sveci,

qui-bus Galli, & fic porro:alics

iracundia

adeo feroces reddit, ut prius e cautCj quam eorum oculis lacrimas

exprimas;

alii ad commiferationemmaxime pro-*

ni , alii ad iram frigidi,

alii

denique

tanto ftupore ab educatione

laborant,

ut dixeris, ad omnem ferme

animimo-tum eos occalluifie. Porro, iisdem

ar-gumentis Poeta, quibus Orator,

me-tum , pudorem, annulationem , gra-;

tiam, iram, invidiam, amorem,man*

fvetudinem, clementiam, odium,

in-dignationem ceterosqj

afFedus

velac-cendit,vel compefcit. Cumnonexigua,

ad hoc probandum,

exemplorum

far-rago ad manus

eilet, hifce

tarnen

ad-ducendis , temporis maxima anguftia

urgente,

iuperfedere

nunc

cogimur.

§.

XVI-Poet# ac Oratores

tundemfere

rerum

grdinm fervar/t.

(18)

era-Impefatori non

fatis eft,

rmmerofas

elucere copias: certe,in

ordinemillas

nifi redigat, praepoftere

omniainprac-liando fient, hebefcet tclorum acies,

bellantiumque ardor

infringetur,

im-mo absque vidoria pugnabit. Par

eft

indicendoratio: nifi ordo optime

fer-vetur, inftar navicular , inter varios

ventorumimpulfus, redore

deftitutae,

fluduabit oratio: neque res, quac

pro-ponuntur, poterunt

commode

perci-pi, fed ut ipfe, qui

informaturus

eras,

velut nofte ignotis errabis

locis;

ita

qui docendi erunt, in priftino

erro-re relinquentur, quin

&ipfaeloquen-tiiE vis atque pulcritudo inde

deflore-fcat, neceiTum eft. Eft autem ordo

vel naturalis, vel artificialis. Illeea,

quae tempore, loco,

dignitate,necef-iitate priora funt,coniiderat, remque

antedefinit, dividit deind^,

proprie-tåtes, cauffas, efiedus & finem

deni-que exponit.Hic anotioribus ad igno-ta, abeffedis ad cauftas, a

proprieta-tibus ad naturam , a partibus demutn

ad totum , progreditur. Uterque

in

utraque eloquentia locum habet. Na¬

turaliutiturIfocratesinlaudatione

(19)

agora?, ea coniiderans, qua: ante

na-tivitatem , in nativitate , in vita, in

morte , & demum poft mortem,fadta

fuerant. Pariter Ovidius, in illo

cpe-re , quo omnia a

mundi

incunabulis,

ad fua usque tempora ,

convenienti

narrationum ferie, connexuit. Pifan-der , Grscus Poeta, & olim hac

me-thodo ufus; utqui, teile Macrobio,

univerfas hiilorias , quae mediis Omni¬

bus feculisad ipfiususqueaetatem

con-tigerant, in unam feriem coadlas

re-degerit, & unum ex diverfis

tempo-rum hiatibus corpus effecerit.

Arti-ficialem adhibet Cicero,

laudansPom-pejum ob fcientiam rei militaris, ob virtutem,audloritatem ac felicitatem.

Homerus, Virgilius, Epicique illi

o-mnes,qui Ariilotelis principia fequun-tur, a mediis incipiunt. Quare

Ma:o-niden laudat Horatius *) quod Nongcminobellum Trojanumorditurabovo.

Cujus inverilonis concinna: non alius

eilfinis, quam ut in rebus antea no¬

tis , novitate quadam & admiratione

animi audientium teneantur fufpenii, & iic excitetur attentio. Magno

au-D tem

(20)

S* SS o H

tem non minus judicio, quam artifi*

cio heic opus , ne, ex perturbata

ferie , fiat aliquod monftrum &

con-fufum chaos, Ovidiano non difiimile,

de quo is ait:

erat&tellusyiUictfPontus&JEther„ Neque videtur adhibendus hic ordo promifcue , & in quovis argumento.

llbi vera Hiftoria, Chronologia,

Ge-nealogia, ceterzeque atemporum nexu dependentes veritates

funt

traden ds,

& explicandar, naturalem, utpote

per-fpicuam magis , ipiisque rebus

conve-nientiorem,eligere fas erit. Nec

difpi-ji fermepartium collocatione

thema-ta fua pertradant Poeta & Orator.

U-terque enim &narrant,& proponunt,

&confirmant, & confutant, &

perora-tione demum claudunt. Nexumvero

& hic fororium nuncfingillatim

brevi-terindicabimus. Primum itaqj prodit

$. XVII. Exordiuw.

Quam accurate in hoc verfari

o-porteat , vel exinde judicare licebit>

quod cum fermocinariincipit Orator,

tummaxime fervida eft attentio

audi-iorum.Undefit,utquaeinitio dicantur,

(21)

h«ere-ss © η π

bsreantaltius infixaanimisauditorum.

Qui fi in limine jam ila tim

offendan-tur, applaufus in ceteris

forte

fruftra

fperabitur. Poets igitur ac Oratorj,

anitnos eorum, ad ea, de quibus

di-cendum, prsparare incumbit; &

qui-dem , iisdem rationibus, fuam nunc

dicendi facultatem ingeniumque

exte-nuando; nunc virtutis fe afliduos eile

eultores , pacis & concordis

amato-res , fincereque in rempublicam

affe-&os, modefte exponendo; nunc au-ditorum virtutes,dignitatemque com-memorando; nunc denique ipfius ma¬ teris excellentiam , & utiiitatem ex-tollendo. Quid > Eadem exordii

fu-giunt vitia, easdemque fe&antur

vir-tutes. Ratione itaque quantitatis, ne (it nimis longum5 fed

mediocre>eam-que habeat j ac veftibulum ad sdes*

caput ad reliquum corpus ,

propor-tionem : rationequalitntis, ne vulga¬ re , alienum & longinquum nimis;

immo ne obfeurum, affeduofum,

lu-minofum ac grande ; fed ipfi cauflae

conducibile, ex natura rei intimisque

vifceribus depromtum , peripieuumy

verecundum & denique

fubiniifum*

(22)

54 ^ ° Η

Poeta pariter ac Orator obfervabunt.

Exordium preiTo

plerumque

pede

fe-quitur

XVIII.

Narratio.

Quae quantamhabeatin

utroq}foro

neceifitatem , ejus haud obfcure

inii-nuat defcriptio. Eil namque rei

com-memoratio a principio ad finem.

Vo-catur etjam rei explicatio,

conilituen-daeque fidei fedes & fundamentum. Si¬

ne hac itaque , rebus antea

incogni-tis, deniis in tenebris tota , tam

pro-fa,quam ligata , oberrabit oratio}

im-mo ii ha*c non adfuerit, vix

commo-dam , & ab omni parte perfedim,

formabis tibi Propoiitionem

, inde

tanquam rivulum ex fuo manantem

fönte. Porro, Noilrarum circa hane

eadem eil cura , idem negotium : ut

fcilicet , ipfius rei cum antecedentia,

tum media & confequentia, fuis cum

circumitantiis exponant. Prsterea,

non nimis vel longam,vel brevem, fed mediocrem , & fuavem,&

veroii-milem & perfpicuam diligit utraque

narrationem. Huic proxima eil

(23)

fH © St yy

$. XIX.

Propofitio.

Per quam nihil

aliud

intelleftum

vo

lumus, quam brevem

omnium

dicen-dorum comprehenfionem.

Appellatur

alioquin fumma & baiis,

ad

quam

fin¬

gula, quac inuniverfo

themate

pertra-ftantur, tanquam acus

nautica

fuum

ad polum, dirigenda. Heic, ut Ca¬

put & fumma totius rei, dequa

nobis

fitagendum, exponiturj per fe facilc

patec, quam Noitris fit

neceflaria.

Vir-tutes, feu proprietates, in proponen-do, easdem requirunt ambas 5 nempe,

ut fit perfecta, hoc eft, omnia, quae

in caufiam incidant,compledbatur

fuc-cindle : brevis, ne faftidium creet:

perfpicua, ne

fua

aut

fubtilitate,

aut obfcuritate, quo tendat, nosreddat

incertos.

§. XX.

Confirmatio.

Propofitam rem

fuis

rationibus

fir-mare , &debito explicare modo, non

ad Oratoremfolum,verum Poétam

et-jam

pertinere

,

manifeftum adeo eft,

ut nulla prorfus egeat

prcbatione.

Quod hoc

in negotio

iisdem hic,

(24)

y<f

* o ®

bus Orator, uti poffit arguméntis, tt

antea diftis quodammodo conftare

ar-bitror. Eorum autem ordinem &

ftru-tiluram quod attinet, nefcio, quid

ob-ftaret, quo minus, re ita exigente,

idem cum Oratore heic faciat Poéta ,

ea videlicet, quacinfirmiora videntur,

in medio collocando; firmiora & for-tiifima in principio & fine $ quo faci-lius horum virtute,vi & efficacia vin¬

dat, triumphet.

§. XXI.

Confutatio,

Modus rationes contradicentium diluendi, quanquam, pro rerum di-verft natura, in Oratorio foro diver-fusiitj adeo ut, nunc ipfius rei im- V

poilibilitas, nunc abfurditas, nuncre-pugnantia, hisquefimilia, fint

demon-ftrandaj inde tarnen, quid impediat,

quo minus argumenta, quibusOrator

confutat, diluit, refellit, in

Poeta-rum etjam caftris valeant, locumque

inveniant, non videmus. Immo,

e-tmdem in refellendo fi ordinem eilet

fervaturus Poéta $ rationes nimirum mediocres

fortiifimasque

primum

ag-grediendojquo leviilimae deindeeo

(25)

S O Η Τ7 tilius vidas darent manus, teftesque futuraeeflfent, fe viftorem ex

acie

de-cefiifle : an ullo modo in fibi pofitas

leges peccaret,

merito

dubitamus.

§. XXII.

Veroratio.

In perorando Poetae

quid

incum-bit? idem quod

Oratori. Certe

, ut

hic fupremus fit

congreffusjita

omnes heicnervös intendit,omnes eloquen-tias fontes aperit,

aflredus

ut

excitet,

resque fuas

inculcet

cum

efficacia

* fortifiimas etjam colligit

rationes,

&

fparfim dida coacervat,

inque

unam

confert aciem, quo uno

fimul

impe-tu vincat, propofitumque

afifequatur

iinem. Quae etjam

caufla eft, quod

in

Epigrammatis &

minutiorlbus poé«

matis, circa finem locum

habere fö««

leant exftantiora acumina & lepores* Nonnumquam

fimplici

quoque

åveutt-tpaÄcLito<ret poématis

claufulam

impo-nunt vätes 5 quod fecit

Virgilius in

fine Georgicorum.

XXIII.

Circa

ipfam

literarum,

vocum

& fen*

tentiarumjuntturam conjpiiua

Noßra-rum harmonia%

(26)

w & m

Inter illam, quam Poétae &

Ora-tores fedantur, vocum Sc fententia· rum conncxionem, magnum quidem

novimus efle difcrimen , interim ipfo

iine confpirant. Quid enim hac ipfa

jundura aliud intendunt, quam ut

oratio apto cohasreat nexu, & fuavi

facilique liuens curfu leniter in aures

animosque audientium fe infinuet.

Hinc voces,verbaque invicem ita per¬

mutant & collocant, ne quid fonum efficiat hiantem, durum &

confrago-fum,pronuntiationemqj

reddat

infua-vem acdifficilemj immo ne minimum

fit, quod aurem offendat. Frequens

itaque vocalium Sc confonantium

con-curfus, ejusdem fyllabae ac vocis

re-petitio, hisque fimilia, in utraque

dis-plicent eloquentia. Quod dum aiTe-ritur, extra decorum tarnen ηon de¬

bet extendi hacc

άκξίβeia.

Hiatus enim ifti, concurfusque iiterarum, atroces

item voces ,

fententiarumque

disje-diones maximo interdum funt

orna-mento, Sc arte

aliqua

conquirenda.

(27)

§. XXIV.

bJumerum

fuavem

&

elegantem

Amdnt.

Quamquamlongediverfum & to¬

to, quod dicitur, ccelo a fe invicem

diftantem , iedantur Poetica &

Ora-toria numerum j num putas tarnen,

de oinni prorfus nobis heic

defperan-dum efie concordia &amicitia?

Mini-me. Certe utruraque dicendi genus

conjurato quafi odio fugiunt lllud,

quod

α'ρρύ&μ,ως

cadit in oratione: feu

ex incommoda vocum juncfiura

a-fperum aliquid exfurgat in ipfo fcno:

feu ex uniformi periodorum ac ver-fuum modulamine peccetur contra

gratiam varietatis. Et licet

oratori-us magis fit latens nec adeo cano-rus & exquifitus, qualis in

poémati-bus, numerus tarnen efienon definit.

HincaRhetoribus vocaturconveniens

fermonis modulatio & fonus,metrum imperfeftum , fvaviterque ingrediens

fermo. Λ/, inquit Cicero , in

dicen-do numerofum putamus

, non quod totum

conßat e numeris , fed quodnumeros pro-ximc

(28)

xime accedit. Porro , Poeticus ex aptä

concinnaque pedum, adcertas&

defi-nitas leges, combinatione oriturj

ora-torio idem fere accidit; ex varii enim

generis,invicerrque libere magis

per-miilis pedibusexfurgitj qui tarnen ita

peripicuus erit, ut ab ipfis

auribus

ex-tremum fempcr exfpedantibus, bene

fentiatur. Quid > noftrae fententiae haud parum roboris,interalia, etjam

hoc Ciceronis effatum addit: Jssec in

numerismagisy quam inreliquis orationis ornamentisy eadem cum faciamus, qua

poetay effugimus tameninorationepo erna*

tis fimilitudinem« Eft enim inutrocfotfma«

teria& trattatio , materia in rebus

, tra·»

ttatio in collocatione verborum.

XXV.

Decorttm

fummofludio obfervant.

Decorum, de quo heic nobis fer?

inö

eft,partim in

eo confiftit, ut

uni-cuique fad:oj perfon$,& rei per fuam

naturam ipiis competentia , rite

at-tribuantur : partim > ut omnia

verbis

appofitis, tropis & fchematibus

(29)

nien-m ö sn τ*ι

niemibus fcxprimantur,

Sic

alia

aliam

ietatem, conditionem, fortunam,

na-tionem, ftudia , patriain,

&

quae

reli-quaj aliae proprietates

hane

magis,

quam illam rem,decent.

Sic

alia

itilo

fublimi, mediocri alia , aut humili,

depingenda. Quae

jucunda

funt,

ver-bis & iententiisfuavibusj quae atrocia,

afperis5 quieta

fedatis

j

ardua

grandi¬

bus & fonoris } triilia exilibus j hor¬

rida demum ftrepentibus,

iibilanti-»

bus &

confragoiis

efferenda

erunt.

Quid magis incongruum,

&

ftolidum,

quam ii fadla, fermo,

affe&us

, mo¬ res, hujusque generis alia, quae

vi-rum decent, ea ad foeminam, quae

fe-nem , ea ad infantem, quae fortena, ca ad timidum, quae prudentem, ea

ad incautum, quae pauperem ea ad

di-vitem , & fic inceteris, mutata quaii

perfona, contra

ipfius rei

indolem,

transferantur?Nec minus in decorum

ille peccabit, qui, rem tenuem

defcri-bens, verbis haut vulgaribus, fed ma-gnificis &

fonantibus

j

tropis

fplendi-dis} figuris

exclamantibus,

interro-gantibus,fimilibusq?

exfpatiatur.

Quam

(30)

<5i m o a

autem hujus tam arduae rei

obfervarr-tiifnni fuerint Poetae ac Oratoresj qua cura, quo labore , annifi

fint,

ut

in

hac tanti momenti re, fuasrite partes

exfequerentur ,

exemplis &

teftimo-niis innumeris , fi res exigeret, faci-le oftendi poftet.

§. XXVI.

Puritatem &

Perfoicuitatem

feflantur.

Quam grata & accepta

eft Oratio,

qua? & incorrupte

loquendi

tenorem obfervat, & vocum fententiarumque evidentia ac perfpicuitate utitur, tam

ingrata prorfus ac deformis,immo

in-utilis & abfurda eft, quac hifce

virtu-tibus deftituitur. Hinc vides, quam

concordi odio utriusque eloquentiae

veri amatores omnia puritati atquc perfpicuitati

inimica

profequantur.Ta-lia funt barbarn, peregrina, fordida,

an-tiquata, obfoletn, obfcura, ambigua,

ni-mia fententiarum brevitas, circumduft& in immenfumperiodi , frequentes & jufio

longhu produbla parenthefes, tenebricofa

& nimis crebraadagia, anigmata, hujtufe

moneta alia orationis deeori & claritati

repU'

(31)

refugnAntiA-, a

quibus

in

oinni

fermone

eo magis

abftinendum

, cum per

ob-fcuritatem contra ejus finem

pecce-tur s ita enimloqui debemus, ut

in-telligamur. '

§. XXVII.

Ornatu non multiim

diverfo

gaudent.

Non plus ferme

fplendoris ccelum

a fideribus longe lateque

lucentibus;

exercitus a fignis, haftis,

diverfi

ge¬

neris armatura5 domus a

magnificen-titfima ftrudura, ab imaginibus,

fpe-culis, aliisque eximiis^

ornamentis;

hortus denique ab admiranda florum arborumquevarietate,accipiunt,quam

ornatus , dignitatis & pompa?,

fo-luta & ligata oratio, a

figuris

tropis-que. Hinc

ab

ipfo Cicerone,

in

cla-ris oratoribus,vocanturorationis for¬

ma?, pigmenta,

lumina,

flores,

ftellae,

ornamenta. Hifce enim Noftrae

indu-tae,tanquam in regia vefte

enitefcunt

ac fuperbiunt $ iine

his veluti

plebeja:

in iitu & fqualore jacent,

immo

nu-da?,omnique animos

deledandi

(32)

moven-<?4 91 ö a

movendi vi deftitutae oculis noftris

cumcontemtuobjiciuntur. In his

fum-ma eloquentiae fuavitas ac elegantia ii« ta eft. Rimare, qua poilis, diligentia

& cura Oratorum fcripta: vix ullos

deprehendes tropos , figuras &

or-namenta , quae in Poetarum fcriptis non utramque

faciantpaginam,quam-vis tarnen in hifce majori, pro genio

artis, cum licentia. Idem utrobique

ornamentorum munus ac ufus : adeo

ut, quae in profa , orationi majorem

evidentiam, venuftatem, ornatum &

dignitatem conciliantj quae, eam

vo-lubilem, concitatam , magisque

em-phaticamreddunt jqUcraffedus pro re

nata vel excitant vel fedant 5 quae de-ledlant, quae demum ftilum fublimem, mediocrem & humilem faciunt,eadem

omnino in ligata praeftare poilint

ac

efficere. Exemplis haec ipfa, per

iingu-los tropos, eorumque fpecies &

affe-ébiones, periingula, tam verborum, quam fententi^rumfchemata, eundo,

ftrmare jucundum foret: Ted multa &

varia fatis hanc in rem a nobis

colle-&a, ob diftas cauflas excludere nunc

cogimui\

(33)

?

xxrar.

In

prommtiatwne

Noftrarum

haut

parum elucet amicitia,

Orator ac Poeta detnumin publi¬

cum prodeunt &fua, quac

fuerint

mc-ditati,pronuntiant.

Quo

in

genere ea« dem utrique obfervanda

incumbunt.

quac fere huc redeunt, ut

ipfa vocis,

oculorum, vultus, manuum,

totius-que corporis moderatio

fit

rebus,

qua proponuntur , accommodata.

Hinc

grandia cum majeftate quadam ,

tri-«

ilia & lugubria

flebiliter

,

emphatica

cum emphaii declamabunt. In

exor-dio voce plerumque

iubmifia &

vere-cunda 5 in perorando excitatiori Sc

altiori j in fuadendo , monendo &

docendo gravi 5 in laudibus

magnifi-ca & fublimi uti debent. Vultum

hi-larem induunt > quando res lastasj

triftem , quando

conturbatas Sc

mce-ftitias plenas; feverum,

blandum,

de-miflum, quando fpem,

favorem,

me-tum, indignationem

exprimunt.

De-um orantes, oculos ad coelum

alleva-bunt: pudorem> negligentiam ,

(34)

66 il o ^

ftidium fignificantes, in terram de-jicient. Manus, pro diverfa

dicendo-rutm natura, nunc extendendae,nunc

attollendx. Eft quoque capitis,

hu-merorum brachiorumque decora

qua:-dam moderatio, fed hifce, quac oris,

vultus , totiusque corporis

confor-mationem fpedant, cavendum in

u-traque eloquentia , ne quid

fybariti-ci , fcenici & gefticulatorii infit.

Quod veterum eloquentiiTimorumj

eadem hac de re fuerit

fententia,in-de partim colligere potes ,

quod

pronuntiationem tanti fecerint , ut

illäffl , quae geftibus fit, corporis

e-loquentiam & fermcmem : qua?

au-tem ore, orationis vitamj (firte

qui-bus eloquentia efiet emortua , iine

fenfu, fine motu,) nuncuparint: par¬

tim , quod iisdem corporis bonis

& Oratorem & Poetam inftrudos

ef-fe velint : habeant nimirum vul¬

tus, oculos, manus ejusmodi,

qui-bus omnes fere animi motus,

o-mnes affeitus depingere 8c

fignifica-re queantj lingva polleant

expedita,

(35)

tar-9Β o ■ 67

tia5 voce gaudeant fuavi & canoraf

quam pro rerum dicendarum

indo-le moderari pofiint & fiedere. In

hifce omnibus , nefcio , quae

occul-ta eloquii lateat vis ad

afFedus

ex-citandos, adeoque ad

perfvadendum

& docendum multum conferens.

Haut parumitaque

intereft

,

hifce

do-nis munitus ut fit eloquens : impri«

rnis cum plurima forte pars hominum

fenfibus externis regatur ,

auribus-que adeo & oculis plerumque prius de rebus judicet, quam mentis acu^

mine in earum intima penetrare va·«

leat. —

§. XXIX. Fine demum

conjpiranl.

Stridiori in fignificatu,

(i

orato*

riamPoeticamque, quo praecepta,

ce-teraque multa,

ad

orationem

rite

for«

mandam, facientia, compleduntur,

accipias,

fruftra refpedu

finis

harmo-niamquaeris. Latiori autem, ut

ipfam,

&. quidem utramque

eloquentiam

in-cludunt, ita eundem intendere

finem

tamultimum, qui eft

perfvadere

&

do-cere, quam

fubordinatum

>

in

(36)

<58 Μ ©

élatione

aflfeduumque

commotione

confiftentem, arbitramur. Quod mo¬

vere & deleftare debeant, certo

cer-tius eft: quum vix, fine his

adminicu-lis feliciter, & cum fuccefiu, doceant & perfvadeant. Erit igitur £loquensjx\-quit Tullius, is,qui ita dicet,ut probet,

delettet ISflettat. probate

necejfitatis

ett, delettare,fvavitatia, flettere vittoriaynain id unum ex omnibus ad obtinendascaujfat

fotefiplurimum. AnautemOratoris et-jam eft docere, &Poétae perfvadere?

Quatenus Orator late adeo fuos ex-tendit terminos, utipfumquoqjgenus

didacfttcurrr: Poéta, ut genus

demon-ftrativumac

deliberatlvumcomprehen-dat, hoc videtur

pofte

affirmari.

Eas-dem enim res,non raro eodemmodo

ac rationibusqvum

tra&entjconclude-re utique fas eft, quod eundem finetn

Intendant, ac refpiciant. Dicis: hicta¬

rnen finis nequeultimus,neque idone-us fatis: quia multa adeo funt,quibus hoc fit commune. SicPhilofophus

do-cet, Arithmeticus numerorum

do-&rinam, Mathematicus figurarum, & magnitudinum, Phyficus rerum

natu-talium,& fie porro. Quid?

Pecuniae,

(37)

m β g

gratia & au&oritas, recordatio meri¬

torum,venuftas fimiliaqueperfvadent.

Fatemur hoc: Noftrar tarnen fuis par¬

tibus longe diverfo funguntur modo,

ornata fcilicet & numcrofa oratione,

fingulari delecftatione, afte&uum de-nique commotione. Inftas: hic finis pendet ab eventu, ergo rejiciendus, Pari autem telohocretorquendumeft:

fanitas aegroti non eil in manu medi-ci, ergo fanitatem intenderje nonde¬

bet. Viftoria pendet abeventu, ergo

Imperator pro fine eam non habcbit.

Hae ambx

difciplinae

funte

numeroar-tiumconjecfturalium, qu«xquamquam

munus fuum redle exfecutae, eb ex¬ terna tarnen impedimenta finem non

femper aflequuntur. Sufficit igitur,

ut pro

effe&u

omnia attentaverint. Si

omnia fecerit medicus, utfanaret,

fu-as peregitpartes5 etjam,damnato reo,

Oratori conftabit eloquentiae laus, Ci omni ufus fitarte.

Porrp, elucet

Noftrarum in fine fummaamicitia, eo

quod nihil nifi honefta & utilia

doce-ant,^perfuadeant.

Omnes

itaque,qui,

aut75 mSctvcv lucrum & gloriam

quac-runt, quid

juftum,quid injuftum,

quid verum

(38)

jo ϋ β

H

verum

falfumque

parum curantes,

aut, qui vix aliud

intendunt,

quam*

tit vana voluptate animos

mortalium

perfundant;

aut,

qui turpiter

adulan-tur$ aut, quidemumobfcena,

lafciva,

impuros amores,

iimiliaq;

quae

nequi-demcogitare> multo minuslegere,

vel

audire , virum honeftum decet, men·»

tibus noftris inftillare, laborant, illi,

üt in finem artis peccant, ita

dete-ftandi , abominandi, fugiendi, nec

pro veris Poétis ac

Oratori¬

bus habendi. ^Illf TANTUM.

(39)

JE«

lufffafö

'£n fom pd tptfferf

©m'Cfebrφι

pd

idrbom^ frdgbοφdbia foniiet

0iti t)da tii>//a mot)οφ

blo&fcar

offrat opp

©5ipcfitgi/

afuppå^anö

JPäl&upgdbt

fä föfa migbomg

blomfter/

©om meö#

S^bens

muft

ut>

fprucfit ur ftn fnopp;

φαη$ tpacfra

låf

frwg

abrang

Pol

ju

bdr

af ftolta ömanor fPrag;

Οφ

£>efcpeits

tdcfa

iagcr

bör/#

bit Jpang idn;

#atl£

£t;cfo«0cc(eig

qtiia

fart

ef

motgång

Jgmtrflarmota fdraö;

i)ané ©dlibet

bér

järn

t

flå

uti fin

blomma flått.

(40)

Fräter

Optime.

QUantopere

cum morum

eruäitio

amabilitate

Tua

conjun-

,

pari

üa , nosomnesy

qui Tui

[umus»ob!e~

ftet , ex

alienis

melius,

quam

dorneßi·

eis

präcomis,

int

eiliges.

Hoc

tarnen

jure

dixerim,

^Te

indußria

venu·

fla harum Sororum

facraria

ρeneträf¬

fe,

Te,

intimae

admijfionis bonore

jam ornatum,

fratris potius,

gwawz alumni, nomine compellent. Atque

ut hoc in laudem aternum duraturam

ahis

innotefeat, Dapbnen

fuam

Tibi

dejpondent,

dotemque

cum ea

deferunt

lautißtmam

, quavts

alia

diuturniorem.

Gratulor Tibi hanc

felicitatem,

<700/» hoc Sororio Tuo Mw«

doä£ b<e

Cupedits, Cupid'tni ignot<ey

bene Tibi vertant, ex animo voveo!

Tuus & amore& officio,

ut nofti,

LAURENTIUS WALDIUS, Jac. Fil.

References

Related documents

ialtem facere poflumus, quid valeant bumeri,quid ferre recufent. Verum enim vero, iugubri experientia edocli deprehendimus, paffiones noflras inclinationesque in trans- verfum

quam jujcepta eil, rationis ufum non adjpernari k). Repugnat etjam ali- quid ab homtne credi, tarnen ita fupra caftum human# rationis pofitum ejje , ut nullatenus ab ea cognojci que

hoc, fi rede &amp; foliicite obfervetur, facile nos deducet ad cognitionem ipfius fontis, unde vitia omnia pro- fluunt* Quem nifi obturare cona- ti fuerimus, fruftra vitiorum

ter res minus neceffarias efTe repu- tandum. Cum enim bonum prin- cipium non nifi bene, malum non nifi male faceret, nec aliter facere pofTet; fruftra illud, ut prodefTet,. hoc

itaque religio naturalis, nomen in- de fortita , quod ex ipfa natur λ cum. univerf#, tum human#

ra ejus generis funt, adhiberentur, quum homini nihil e venire poffet, nifi quod fati lege evenire deberet, Redte itaq^Parkerus,. Porticum&lt;3rHortum hoc in

Et primo quidem, quod ad resimprimis Theologicas attinet, autumamus graviffimas qusftiones heic, circa cultum veri Nu minis, propofitas fuifte; unde etjam initio ejusdem Capitis

quales fint atque unigen« , quod. Philofophorum