&■
% K %
POSITIONES NONNULL5E, Circa..
OBLIGA i IONEM
ERGA
PATRIAM,
Quas,
Cum Confenfit Ampliff.
Facult. Philofl
in iUuftri Academia Upfalienß >
PR£SIDE
V I R O Celeberrimo,
MAG. ANDREA
Eth. &Pol Prof.
Reg. & Ord,
h. t. RECT. Magnifico,
Pro GRAD U,
Pub lico examini modcfte fubjictt,
ANDREAS
HEDENGREN"»
Dalekarlus.
In Audir. GUST. Maj. d.6.
Junii,
Anni MDCCXXX1V.
Horis Ante meridianis.
UPSALWi Stilo
WERNERIANO.
<äsx
ocf> -Oanbelémanncti
Uti Hedemora,
3t>ieborne
oc!> voosacbtaöMm ANDERS
SAMUELSSON,
£17iit
£$st<ft>r«be2Si«re#i&e&
ma mtnfrcné fa
tnarcf
Ruttna ötfroa liljor
täcfa
£)ftt)et Afrars f)Cfa Parck Ganges ftna böljor ftråcfaj
$n min Clio fan framtoifa
©fi)lt>i3 l)(ber för min S'<*r/
©om
©om mig näring / !if o# Iifa
f)ar i många ba'r,
* *
*
.frnru mil bå bctfa
blab
SD?eb
få få ocf flena raber / Jpinna til rått mörbnabö grad göt ben (Tulb jag bör min
Saber?
iDocf
omSarftåré fiårlefé ftmt
§lnfe tåcfé
en©onltg tfmer/
•Ooppaö jag at jTulben mtn
£)erigenom linbtab blifmer,
* *
*
ßimblen/ fom meb ftgnabfafff Plågar jorbenögrefc begiuta/
©tt)tcfe Sarfiårö ålberé frafff/
5iår Maninil tilgrafroen luta:
Slntltg
SSttflt^ (Ttiincfe af fin mufl
•Od) af fina ffråmar rifa/
Sftår -Oan får ul)r pufttillufi/
Oct> från forg til glåbie
toifa»
Ä £&ötä&rafce Äe gdtwS
. AND.
HEDENGREN.
Jf£i
' '^*'""^'
*-33* C^S% c^SCi m [£PK0 mot
§. I.
Duce & Aufcice Deo.
■ N
expofitione
vocurrs,fronti differta-*
tionis noftrapr^fi*
xarum , moras ne*
&ere, eo minus ne-
ceffariurn o'ucimus,quo certius no- bis habemus , non pofle non Omni¬
bus notiffimum efle, quid illa? hic
fibi velinf. Ne tarnenofficio noüro omnino defuifle videamur, paucis
nobis lubet oftendere , primo quid
per patriam , deinde quid perobii- garionem erga eandem inteileélum
velimus. Quod ad prius attinet, Socrates & qui ejus fenrentiam to- vent, mundum patriam vocant.Un-
A de
de Seneca exiftimat patriam
effe9
abi mbis benefit: & Euripides, tibi'
cunque terrarum,qu<s nutritteüus, ea
patria
e&
a\ De aliisvocabuli
pa¬triae fignificatibus, quod fumitur,
vel pro te&is &moenibus urbis pa¬
triae b), vel pro quavis regione feu
urbe c), minus follicitifumus. Nos
enim, per patriam, heicillacn in- telligimus civitdtem, in quctquisfor-
tunarum
fuarum federn obtmuityfive in
ta natusquisjuerit,
ßve'tn
eamrecensudjcitus d\ Civitatis autem ha?c
commodiflimaPufendorfio videtur definitio, quod fit perföna moralis compoßta, cujus voluntas, ex plurium paäis
implicita
unita,provoluntate
omnium habetur, utßngulorum viribus d^facultatibus ad pacem & fecurita-
tem communemutipoßn e)< Grotius
eandem ccetum appellat perfefium
liberorum hominum juris fruendi
communis utilitatis caußafociatorum/).
Eftque haecpatria juris civitatisque^
Ciceroni, fic di&a, ob commu¬
riia
° n 3 tiia jura 6c privilegia, quibus in—,
ea perfruuntur cives. Quantumu
ad vocabulum obligationis, diver- fis, apud au&ores &Moralillas,mo- dis defcribitur. Ab aliis enim ob¬
ligatio vinculum
juris
appellatur,quo neceffitate adftringimur adali- quid faciendum , praffiandum, ob-
fervandum aut fugiendumg); alii
eandem definiunc per aåumlegis- latoris, quo, aétiones legi fuascon- forrnes ils, quibus lex fertur, ne- ceffarias e(Te indicat h). Pufendor- Sio autem obligatio eft, per quam
quis prasftare
autadmittere,
velpa¬riquid
neceffitate
morali tenetur/).Et quia duplex eft vinculum, ho-
mfnesad certumquid agendumaut
patiendum conftringens; alceruiiL.
per naturarn; alterum ex certo in-
ftituto perhornines
introduåo;hinc
quoque
illud obligationem
natura¬lem feuconnatam, hocveroadven-
ritiam producit. In
ftatu
natural!{olaprior
obligatio obtinet;
inad-
A s ventitio
ventitio,naturali obligation! fuper-*
additur quafi pofterior. Cum ita-
que vitae facialis, ad quam colen-
darn & fervandamhomines natiefte cenfentur, ea fit indoles, ut fine
mutuis officiis, utpote fru&ibus ejusdem longe uberrimis,confiftere
nequeat; nomine obligationis ad-
verfas patriam nobis omnis gene¬
ris officia veniunt, qua?, pro faiu-
tetuenda publica, civibus praeftan-
da injunguntur, quseque ,
defini-
ente Röfero, nihil aliud funt, quam aäionescivium, pro ratione obligatio-
fik, ad
preefcriftum legum civilittm
re¬de attemperatx k).
a) in Vhaeton. b) Flor. lib.i.e. 15.
& 18. c)apud Maron./En.I. d) Frid.
Gentzh Tolit. Sed.5. §.5. itemPuf.de oblig. ergapat. §.12. e) J. Nat. & G.
hb.1. ctz. 13. f)l i. c,i. §. 14.g) Rachel. ad
OJf.
Cic. Proleg. §.91. h)Cttmberl. deL.nat.cap. 5.5.11. iyj. N.
ér G. lib. 1.cap. 2. J. 21. k) in Puf.
lib. 2. c. 18.qy. i.
iS o §! f
«• II.
Qai limpidam haurire cupitj
aquam, ipfeneceßum habet, que¬
rere fontem , & qui obligationen!
adverfus patriam percipere, atque familiärem fibi reddere defiderat, ipfam fcaturiginem , ex qua illa » profluit, adire tenetur. Obligatio igitur, quam patriae praeftare fub-
diti debenc, örtum luum, neque ex affe&u jucunditatis foli natalis, necjj
ex amore patriae juris feu civitatis ducit. Affe<äus enim neminem ob-
ligant. Quamquam illis, ut tefta-tc
tur Pufendorfius, in quae fingulari"
affe&u propendemus , 5c qua?ju-<c
cunditate aliqua fefe nobis com-"
mendant, Iibentervelimus obliga-"
ri: eum tarnen affe&um in fe ob-"
ligationem
haudquidquam
produ-"cereconftat. Unde quancumvisju-"
cunda, quantumviscara fitpatria,'*
non tarnen haec unica, aut praeci-"
pua caufla, cur illi dicamur obli
gati/).
Sed obligatio illa, velexA 3 inligni-!
6 ® Ö m
infignibus &
peculiaribus benefic!«
is, quse nobis
pneftat, vel exiub-
je&ione, quautcives
eidem fidem
dedimus, origiriem fuam
habet.Ex
fubje&ione , inquam, qiue ex
ul-
troneo confenfueft, &qui primus
&
antiquiffimus
imperiicapeffendi
modus, haec noftra refultat. Nam multipiicatogenere
humano,coalu-
erunt majoresin unamfocietatem,
dum perpa&a & communem con- fenfum decreverunt,una voluntate,
&jun&is viribus,
publicam falutem
promovere. Atque ex eo,
quod
libere confenferint ad id, quodet-
lam inficiari penes eos fuit, civita- tijus adverfus
illos,
exproprio eo-rum confeniu, qua?fitum eft;
unde
reöe quidem caufTa proxima
juris,
ex pa&o
profluentis, conlenfus
po- nitur; fed cum hac oblervatione f quodnonipfi confenfui infe vis ob-
iigandi infit ,
led
voluntatilegisla-
toris fervatfonem promii!ionum«i jubenth
Et
ut paternon profe fa-
Innia
lum\ Ted pro Iiberis etiamcommo- dareipublicsE ftipulatus
eft, adeocg
hoc ipfo,nonfe folum
fubjecifle, (ed
pro liberis eciam
fidem dedifte
,in-
telligitur;itailii,
jure naturali(cum"
nemo, qui alteri
fubje&us eft,
va-"lide disponerequeat, circa easres,"
in quibus alterius
poteftati fubja-"
cet w):) ad fidem apatre
datam,
fan&e coiendam adftringuntur. Et
ha&enus admittimus iilud :fequitur
Jbboles condit'tonem parentumn). Ean-
. dem vero fidem ipfi
renovant,dum
paternos
iares delerunt, ve! in
nu-merum
civiumperfe&orum adfci-
lcuntur , idque vel cacito
confenfu,
vel exprefto , (e patriae
lacis eile fa-
fturos pollicentur.
1) Vid.Puf.de oblig.
adv, Pat.§
.2. m) Puf. JN.&
Glib.
6.cap. 2.§«
12.ri)
VendelinMit. hb.2. c. 17.th. 2.5.1.
$♦ Iii.
Infignia deinde,
fi dispiciamus
beneficia 6t commoda, qua? patria jiobis
praeftitic
tantaomnino funt,
A4 UC
ut nos totos fibi obftri&os teneat:
?,Nam uti naturaliternon poteftnon
"iili quis conciliari, abs quo mul-
fa bonaaccepit; ita fi conftiteric
"eundern 6c bene mihi velie, 6c
"re&ius, quam ipfe valeam, mihi
s'profpicere,
nil adparet rationis,"quare imperium iftius detre&are-*
"velien, utloquitur Pufendorfiuso),
Cui egregie etiam adftipulatun, Scharokius, dicendo: quiinomni
"vita humana volunt aiios maxime
"fibi conciliare, id quidem perbe-
"neficia aggrediuntur; 6c hacce ra»
"tione comperiuntur, ita fibipluri-
'morum mentes devincire, utquid-
"iibetfere ab iisimpetrarepoflint/>).
Acqui fi vim conciliandianimosho- minum, illosq} fibi obftri&os red-
dendi habeanr bona feubeneficia ab
uno in alterum profeda ;quid jam
de iis bonis 6c beneficiis, qu# no-
bis patria pra?ftat, dicendum ? Ipfa
enirn nos educandosin finu 6c gre- rnio fvaviter fovit, viétu 6c ami-;
ftu largiter ditavitj ipfa prtefidio
im-
imperii civilis, ab omni invafions
6c graviori pericu'Q nos, noftraq;
falva 5c inconcuffa (ervat, de quo,
quis in ftatu natural! coaftitutusvix Tibi gratulari pocem, utpoteabin- juriis ac vi malevolorum hormnum nunquam fatis turus. E contrario quotcommoda, qua? rerum bona-
rum acceffio , qui frucfrjs huncfe-
lieiter inilitutum civitatis ordinem, indivulfonexu, comitantur? Ner-
vofe
itaqßHobbefiuscurn corr.rnoda
civitatis, tum incomrnoda ftatus
naturalis hisce deicripfit verbis:
Extra civitatem propriis tantum1'
viribus protegimur , in crvitate'5
ornnium, extra civitatem fru&us"
ab induttria nemini certus, in ci-"
vitate omnibus q).Hinc itaque jure meritoqueomnia patriae caufa debe-
mus j pro patriaiabores, moleftsas
6c pericula fubire 5c perferre; imq
vitam,(i patria?falus eandem poftu- laverit, ponere nonverebimur.
o)vid.Puflibi. c.6.§.i2. p) de
off.
fecund.JusNic.$.§.9.q)de Civec.
io.§.i.
A 5 5. IV.
10 ü O ü
.
§• IV.
Hifce jam levicer delibatis,no- bisulteriusoblervandum venit,quod quantumvis magna noftra fit obli¬
gatio adverfus patriam , tarnenne¬
minem obftriåum effe , eam aäio-
nem fufcipere, qua? confcientia? re-f diäamini, quasque pra?ceptis Divinisrepugnat Etenim cuique.»
homini ea debet inefie mentiscer—
titudo, ea vitae perfe&io , ut citra refpe&um alterius obligationis te-
neatur fe talem pra?ftare , qualem
efTe deceat, virum fcilicet bonum
ac juftum. Unde civitatis juflfa le¬
gis vim non obtineant, nifi natura?
humane conformia,Dei honoremu
eant promotum. Hinc etiam nulla
civibus eft facultas fefe obligandi
ulterius , quam Divina permittat lexr). Et fub hac conditione pro-
mittunt omnes probi &cordati ho- mines, qui norunt, de fuis aftio-
nibus , fe DEo Optimo Maximo
rationem
reddituros^ quod jufTa-j
Impe«»
imperantium
capeßere velint,
mo¬do cum jure Divino & humana
non pugnent s)
f) Puf. Ith. cap. 7.
§. 6. j) vid.
cap. 5. § 2.
j\. Ä g.g.
5. V.
Inter alia officia, qua» bonus
civis patriae
praeftare obftn&useft,
haud minimam cenfendam eile»#
ftatuimus, genuinam
liberorum
e-ducationem , id quod ipfa experi-
entia 6c multorum feculorum ex-
empla probant ac
teftantur. Ex ilia
enirn pendet Talus patriae,
fi bona
fuerit; fin vero mala, multum ei
adfert detrimenti.Parentibusigitur,
6c omnibus ceteris , quorum curae committi fölet ac debet bona pu- bis inftitutio, incumbit, profpice-
re, ne hac in parte
quid detri¬
menti capiat relpublica« Tantum»#
autem abeft , ut male , molliter, liegligenter 6c
luxurioie educati,
patriae
infervire
,ejusque emolu-
menta
promoverepoflinc, utruti«
lante
lante Phoebo clarius fit, filos nec fua?, nec aliorum faluri confulere_j
polle. Et qui fibi gravis eft , pa¬
triae nequit efie utilis. Adeo hoc eft impofiibiie , ac fi quis e (quiila rofas, & e carduo ficum exfpe&a- '
ret. Hinc per quam digna notatu funt , quae de mala educatione quondam fcripfit Rom. Imperator
M. Aurelius: Non ego, inquit, o
Roma, viarumflrata ev erfa,te61aplu-
vw pervia, pinnas deieclas , nemora c afa , civiumquenumerum imminutum
deploro : Ifta emm
tibitempus
& de-dit ér aufert-, fed illud defleo , nec unquam deflere definam , quod tan-
tam bonorum parentum penuriam funditus everfam difciplinam dornefti*
cam video. Tum putride internuscon-
Jummatus eft , cum filtorum
filiarumq;
educatto luxari cceptt t),
t) Guevar. Horol. Princ,lib,2>c.2.
$. VI.
Et quum in patria varia
munera obeunda, quse ad lalutem publi-
publicam
maximcperefaciunt,
ere eft , ut quivis fubditorum certo vitae generi animum applicet,e-
umque iis artibus & fcientiis irn*
buat, quibus inftru&us , aliquan-
do munus in civitate oblatum rite adminiftrare pofTit» Nee certo mu- neri fe applicuiffe fatis eft , requi-
ritur infuper, ut id non folum-
modo qualirercunque adminiftret,
fed fpartam, quam acceperit, ex-
ornet atque illuftret. Quum igicur
T patriae
haud
minimumafferant
e-molumentum ftudia literarum,hinc
ea omni opera & induftria exco- lenda funt. Litern enim & libera¬
les difciplinse funt virtutis nutrices,
bellorum rerumque gerendarum
duces, vi&oria? rooderatrices , ju-
ftitia? ac sequitatis confervatrices, quseque in univerfum promovent
ea, qu^ vel ad bene
condendam
rempublicam , vel ad feliciter ad-miniftrandam
confervandamcp,
per*tinent. Acro itaque carboo notan- da,
*4 K ® Ä
da eft eorum fententia, qui aut animi, aut exiftimationis, aut
denique divitiarum gratia, bo-
jiarum artium, literarumque ratio*
nem folummodo habendam effe_»
exiflimant.
f. VII.
Longum föret, cafalogum o- mnium earum rerum edere * quas
respublica ad internam felicitatem requirat &expoftulet. Sedquoniam
nec tempus, nec inftituti ratio fi-
nunt, nos in hac re diffufius age-
re , obiter tantum hoc notamus, quod , uti res metällica , mutica,
commercia , artium officina, pijca•
iura &c. &c. multum ad patriae
commodum & felicitatem confe*
runt ; ita omni ftudio & indefeflo laboreprocuranda funt. Minimeta»
men omnium praetereunda eftagri- cultura,quippequasadeo neceffaria,
ut nihil fupra, Quare hifce verbis
eam commendat Romanas eloquen-
tiae parens Cicero Omnium rerum, inquit, ex
quibas
aliquid exquiri-tur,
tur, nihil ejl agricultara
melius, nihil
über
ius,nihil
dulcius u),Agris enim non cultus folum & ornatus vits eft ma¬ximus, fed ipfa vita. Hinc
viåum
& amiåum> hinc etiam domicilia habemus,
u) vid\ Offic, hh. i.
§. VIII.
Ceterum,quoniam pace
femperuti
hon licet , quin potius ad repel-
lendam ac avertendam vim exter- nam non raro cogimur ,
(ubditi
Utaque, ingruente bello , tenentur
juÖu
fumi imperii armacapefiere,&
fecuritatem patris fartam
te&arncß
confervare; dico, juffu fummi im¬
perii ; 2t) tngen må
tånfta!
atban
of egen gobtpcfto får
bttfrna fcIbat/
cd) nappa til mdrjan at bugga
ocb
fttcfa/ platja oc& ptunbra /bmern
$onom bdlft Ipfter: tp
fåbana
drotofroare cd inga
©olbaterj utbatt
tber til fobraé en crbentelfg
faßelfe.
Dfmerbetenmåtte fuflmpnbtga mår*
jan/ få framt ©olbaten
(Tal bafaa
16 c Ü
tolffif fattuwfe w). Nequé énimi
folum cives prohibentur, fe, aut a- lios belio ineptos reddere ; fed eo iam, poftquam milicice nomina de*
dere , tenentur vel cum vita? pe*
riculo , in ea ftatione, in qua col*
locati funt, ftrenue fe gerere, hoc eft, usque ad morem, licet a?quale periculum aliis hic non imponatur,
pugnare. Nam
Dulce ér decorum eß pro patria
mori x)
Pulcrumq\ mortfuccuritinarmisy).
Quod Cicero etiam pro more fuo receptoeleganter affirmat , dicens;
„ cum omnia ratione animoque
„luftraveris? omnium focietaturn ,,nuila eft gratior, nulla carion,,
„quam ea, qua? cum republica eft
„unicuique noftrum , pro qua, quis
».bonus dubitet morrem oppetere, fi ei fit profutura z) ? Unde ea
gregie^ Homerus/*).
sTg cmoga?i<rog dyxvctcSzi msgl irdrfyg. fe.
unmn augurnim
praßantißimum
eß pu»17
pugnnre pro pätria.
Quam ob
cauftam quosdam non pro patria
folum hilari animo qua'cunque
pericula fubiifie, legimus; fedetiam fanguinem eftudifle,ipfamque mor¬
tis arrocitatem fponte appetiviffe.
Verum licet fas fit pro patriae mori, nunquam tamen fas efle-j
ftatuimus * nobismetipfis vitam a- dimere , feu ad privationem ejus a&iveconcurrere«),vel temereMar*
tis difcrimina adire, Nam obligatio
in patriam in eo non confiftit , uc quis temere & fine ratione ; fed
cum confilio , intuitu honeflatis ,
utilitatis & laudis alicujus virtute condignae, pericula fufcipiat,
Unde
ea devotio, qua? pio zelo pro patria
Ileitis fit modi,s feipfam comendat,
&ab aliisadprobatun Honefte itaqj
& egregia morte illum, dieimus,
in pugna
occubuifle
, qui necturpi-ter declinavit; nec deniqne temere
ac inconfulro; fed qui ftrenue ac conftanter, pacem viåoria qua>
rendo , mortem non exhorruit-ii
B Sed
IS
Sed hic quaeri
poteft:
numobli*
gationi , quam patriae
debemus9
repugnet, in extremo necefiitatis
catu, tuga? te mandare, cumnec fpes confequendae vi&oria?, nec vi#
tx retinenda? aliter eluceac? Nos ftatuimus fugam , quas non fufci- piturex ignaviaaut
negle&u officii,
nec metu muliebri, obiigationi in patriam minime repugnare: nam
temere fe in pericula qonjicere , quis,temeritatis potius,quam hone-
ftatisef!e,non videt?quisetiam opus
magis belluarum, quam fortium &
ftrenuorum efle virorum noo de*
prehendit ? Hinc communi
dicirur
proverbio: drbättre $9/
duiüa fd$ta.
Ceterum, etiamfifintinpatria, qui a munere militari excipiantur;
tarnen per aetatem 6c vires ad arma
geftanda aptos, vocari (matt
af
bU' (V) extrema pericula jubent. Inca- fuenim neceffitatis omnes cives, qua19 qua cives, tenentur patriam de-
fendere.
w) Sim. jfog. Qurcfa
©eget ©ftolb
Vol. i.p. 5 2 9. #) Horat. 1. 9. od. 2.
^.13. y) Vtrg. SEneid. 2. 918» z)
Cic, l ojfic. *) M. v. 249.
a) Vtd. Becm,de Piet. Pub. Subd. c. 3,
$. IX.
Hifce pr^miflis, haud imme»
rito a nobis jam qua?ritur: et*
vis obftriäusfit in hello in'jußo, ar/w#
Jumere, /<?«patriae bellum in\ujlumge-
rentiauxiliumferre
?
Quaeftioni huicvideri poflit (atisfa&um , fi diftin-
guatur in^er
mtitiam injuftitice
hohikm^ au£dubtam. In priori cafu,
hoc eft, fi bellum notorie injuftum fit, vel ita, ut quis, cauflis pra®-
gnanfibus,in confcientia convi&us fuerit,cau(fam,ex qua bellum fufci«
pitur,
injuftam
efle, tum abftinen-dum potius ab armiscenfentMora«
liOse. In altero autem calu, ubi belli injuftiria videtur dubia, arbi-
trantur eundem, ut militet, ftrin- gi
to
gi
b), Nam fubditis
nonconvenif,
ut adus (umms poteftatis exarni-
nent; ideo non pro
cujuslibet
ar-bitrio caufla injufta haberi
debet,
& bellum detredari ut injuftum-.
Si enim , in negotio tanti
momenti,
fingulis proprium fequi
Judicium.»
permitteretur, quae
alia
tumeflet,
ac diftbciata5 inque partes
diverfas
diftrada multitudo? Quam facile^
etiam timiditati & ignavise fcrupu-
lum heic confcientice obtenderent.
Adftruitur pra?terea
hoc
ipfum ex illa jurisNaturalis Dodorum regu- la f^quodindubtis eligenda (it
pars tu-tior. Si itaque Prmcipi
lubjedus,ei
debitam praeflat obedientiam,
eli-
git non modo
quod eft
tutius,fed
& certiuSé Incertus enim eft de juftitia vel
injuftitia belli; quod
vero magiftratuicivili fit
obtempe-
randum, eo nihil poteft
efle
cer-tius. Quod autem tutius fit,
vel
inde illi conftat, qvum fic praece- pto
Divino, fimphciter poteftatibus
fuperioribus obtemperare, jubenti,
fatisfacere annitatur,
b) Ziegl, in Grot. pag. 306. Gerh.
I,de Magifl. Polit. ti. 399.
§. X.
Accidit pr®terea non raro, ut ad componendum bellum & pacem
packis firmandam, obfides ex nu- mero civiurn fint fradendi, Ad
quod negotium fufcipiendum, jure imperii, cives poffe adigi, fi, fpon*
te qui fe ofrerant, defuerint, cer-
tum efie videtur. Quandoquidem
ad (aiutetn & incolumitacem patriaj promovendam cives quidvis fufci-
pere debent; quod qui non facit,
velie patri® adferre perniciern, pu¬
tatur* Unde fummus imperans,
cui commune patriae bonum lem- per cur® cordique efle debet, noti
ad finguiorum privatum qualecun-
que incommodum attendere tene¬
tur. Nec parri® tantopere labo- randum, de hujus vel iliius civis
iniquiori forte,fi modo tota interim
fefe
It
fefe rede habeat Ceterum heic
haud erit alienum querere: an
fimul
vitaobfidum
oppigmretur, anvero duntaxat Ubertas. Qaod ad
hane quasftionem attinet,
breviter
cum Celeb. Pufendorfio refponde-
mus: civiratem fcilicec, direde ob¬
fidum duntaxat libertärem, quan-
tum ad ejus exercitium oppigno-
rare, non autem vitam. Nec ob-
flat, habere civitatem jus vitae in
cives univerfosfingulosque, utcui omniafua, iplum quoque debeanc fpiricum.
Habet profedo, led ad
coniervandam, non vero perden-
dam finejufta cauffa. Porrojuftam
cauflam non efTe, quando nihilo-
minus civitatis perfidae periclicatur
falus ac confervatio, facileadparet.
Ergonon tam
utiturjure
fuocivitas,quam
abutitur,
cumfidem obfidi-
bus confirmatam, per iliorum vi¬
tam rumpendo, hane iliorum ope¬
ra m adfpernatur,
vitamej prodigit.
§.XI.
Verum heicalfa iterum occur-
rit quaftio, nobis hoc ioco expen- denda: an fcilicet Majeftas, ti de-
di innocentem civem hoftis poftu- lat, eum jure tradere poftit? Hic Schylla. hic Carybdis 5 tios tamea ftatuimus, cum haud infimifubfel- Iii Politicis, fi civis,qui expofcitur,
fons fic, & civitas teu pafria aliter
fervari nequeat, nullum omnino
dubium efte, quin Majeftas vel il-
lum tradere, ve!, ft hoc inhuman
nius vifum fuerit, invitum e patria ejicere poftit. Si autem ob deli¬
rium publicum quidam civiumex- potcuntur, qui ejus deli£H non fue-
runt au<ftores, eo cafu videtur, ti
civis ipfe non confentiat, rem ad
fortem revocari,& eum,inquemilla ceciderit, tradendum efte, Patria
enimnon tenetur,talem civemcum exitio fuo defendere. Notandum tarnen, nequaquam
hoc poflefieri,
quam?
quamdiu ulla alfa
fupereft ratio
ex«pediendas falutig.
§. XII.
Opes deniqué in
ufum
patriaeconferre,cives omnes pro ratapar¬
te, nifi fpeciaüter eximanmr, te- neri,quis, qua?fo , ignorat? Con-
ftat enim, ad civitatis finem facere
& confervarionem, vel maxime tri- buta, ita, ut tam pacis, quambel¬
li temporibus fintneceflaria. Sine
iis enim ceilant omnino media de- fenfionis ; ceffat au&oriras reipu- , blicae; ceiTat tranquillitas. Sine
iis imperium diftolvitur, neque
"quies gentium fine armis, necar-
"mafine ftjpendiisj nec respubli-
<£ca fine miniftri§, nec miniftri fi-
"ne praenaiirS,necftipendia,necprse-
" mia finekributishaberi queunt^r).
Ängéfoicfet fan ide
unberMHaé
eUUt Regementet foraé utfran me*
tel t 0$ mebejen tcfe upbringaS
ut&an bcilatntngar d > Hoc igitur jus fi{)i vindicac iumä pote-
ftas ,,
i\as, ut civium bona,
tributi
no¬mine, commodi publici
caufTa,
quantum par
eft, expendantuiL,.
Aft, cum non femper fit ea rerum civilium facies, ut ordinariomodo
faluspublica
fublevari queat,quasri-
tur: anjure ad privata
fubditorum
bona manus porrigere fummi Im-
perantes
queant? Civis omnia fua
patriae debere,
nemini dubium efie
poteft; ideoque eos
obligatos efie,
arbitramur, fumma urgentenecef-
fitare, non tantum portionem
ali- quamfuarumfacultatum, fed,
quan¬tum poflint,
conferre. Ita—•
tarnen hocjure Principesuti
folent,
utquodam cum temperamento ex-
ercent, & ,. ut damna
civium
refarciantur* provideant
é).
c) Vid. Tacit.
1.4- hifl.
c. 74- 2*d) Decret. Comit. An. 1650.§. 4.
é)
Grot* /. 2. c. 14«
§. XIII.
Åntequam manum a
tabula-*
C re-
76 ^ f
retrahirnus, videre liceat, quo ordme y obligatio erga patriam,
fi cum aliis cbligafionibus conten- darur, fit cenfenda. Heic obfer-
vamus,obügationernin
patriam3vel
obligacioni, DEO debitae, vei obiigationi, qua fumus roti
homi-
num focietati obftriéfi, cedere de-
bere. Si vero cum cognatis & pa- renribus ipfis ha?c noftra compara- tur, ecquis earn illis tum anteferen-
dam eile non deprehendit ? Inipfa,
"inquit Cicero, corrmunitate funt f
c<
gradus offkiorum,exquibus.quid
"cuique prüftet, intelb'gi poflifsut Uprima Diis immortalibus, fecun-
"da patriae, tertia parentibus, de-
"inceps gradatim reliqua relrquis
"debeantur/>. Hinc fanis homini-
<4bus,dixitetiamSeneca,publica pri-
"
vatis potiora. Patriam cognationi
"praferunt,&
quidquid
publico fa-"iutarenon eft,privatis alienum exi-
"
ßimant g\t Verba viro
digna!
comprehenditenirn patriae
falus
non P«- 4f *'
publicum modo bonum; Ted irt-j ejus falute Talus fingulorum agitur,
ut, fi patriae bene fit, non poffit noncivibus, öciis, quos in patria potifiimum aut amamus,aut magni facimus, bene effe; labente autem
ea , cetera omnia perire necefTumu
eft. Quod itaque inter toturrL*
intereft 6c partes , idem quo- que intereft inter patriam 6c fingulos cives: ut poft Deum uni-
verfi conditorem & totam homi-
f num focietatem, loco proximo pa¬
triae officia tribuenda fint maxima.
Verum , licet obligatio erga pa¬
triam , parentibus & cognatis no- ftris pra^ferenda fit; tarnen obfer-
vamus, nos non debere falutem pa-
tris obtencui fumere, ut, in paren¬
tes aut cognatos* nobis, contume- liam 5c injuria exercere liceat.Et"
quando ^qualis neceffiras patriam"
non urget, facile eft, ut credatur, patria non invita, aliquod erga"
ipfam officium non ita necefta- "
v "rium
o
«riura tantisper
negligi
autdiforri,
"ut
parentibus
inter extrema"verlantibus fuccu-
"ratur h).
f\ Vid. Cic. 1.1-
off. c.nit g) Ve
Element c. 4. t)
TuJ. de obhg.
erga.DEO GLORIA.