Q. F. F. Q. S.
dissertatio philologica,
De
In HOS. IX. 12. non xquipbllente Tf *>103,
Quam,
süffrag. ampliss. facult. philosoph,
IN REG. A C AD. UPSALIENSI,
Sub PRjESIDIO
Mag. CHR ISTOPHORi
CLEWBERG,
L. L. O. O. PROFESS. Reg. et Ord
PRO GRADU
AD PUBLICUM EXAMEN MODESTE DEFERT
JOHANNES ELFSTEDT,
GESTRJCIUS.
IN AUDIT. CAROLINO MAJ. DIE XXX. MAJI,
ANN. MDCCLVIII,
H. A. M. S.
___
UPSALI/E, ßxcud.L. M. BÖJER,Reg. Acad. Typogr.
GENEROSISSIMO N0BIL1SSIM0 at
DnoCAROLO LINROTH,
MAJORI de Legione pedeftri & EQUITI de Or-
dine Militari Splendidifiimo.
PATRONO MAGNO.
Occafionem, meas erga TE pietatis quam diu exfpe&avi, publicum monumentum ponen-
di tandem fubminiftravit hic meus exiguus Iabor.Majora gratiae in me TUZE edita funt docu-
menta , quam, ut his enumerandis fufficiam. Per-
mittere itaque ne graveris, ut, quum meliorem of-
ferre non valeam, hac qualicunque gratifiimi & ve-
nerabundi animi teffera fignificem, quod huic pe-
£k)ri TUORUM de me meritorum recordatio
altifiime fit infixa. Hac indulgentia gratius mihi ni¬
hil accidere poterit, qui fumma femper ope in id
incubui, ut, ingratae mentis infamia depulfa, non obfcure pateat, me ad cineres permanfurum
GENEROSISSIMI atque SPLENDID1SSIMI
NQMINIS TUI
humillimum cultorem,
JOHANN. ELFSTEDT.
L N. £
§. L
ocis ^3 in Hof. p. 12. ohviae,
quam hac opella pertradfandam B#
C. D, nobis propofuimus , quan-
tum quidem conftat, duplex omni«
no expofjtio reperitur. Una eo-
rum eft , quibus videtur efie infi-
nitivus Kal, ortus per ctvrfcoixcv t5
W pro D a radie e DD recedendi figni-
ficationem habente. Ex quorum opinione prae edens 3„
praepofitionis infeparabilis locum fuftinens, vicem obit particulae, per cum vel poffquamxcColvenåx, ubl Ebraica
Latinis reddituri, pro infinitivo verbum finitum fubftitui-
mus. Altera, ro a efie radicale fupponens, natalesvo-
cis repetit ex verbo 1V2, obfoleto in Kal, fed in piel an-
nunciationem rei, vel Isetae, vel triftis, denofante a), Hinc namque -jca caro originem trahit, nec non 111513/«-
carnatus, tarnem babens, vel caro: unde tarnem meam, incarmtum meum , vel corpus meum h. 1, expon!
pofie, Arabico interpreti una cum rdis o placuit, qvum
A 2 apud
a) Cfr Gußetii Lex* Ehr* it. Simon. Lex.
) 4 (
apud illum pro legas uAw^apud hos vero n
fjia. Priorem fententlam Gentis Judaica: dodores uno quafi ore tuentur. Nam Ita R. D. Kimehi J>) ont> nws
•jö"d p'ipt p"® ptd nmo jo xim ffio *in» wo." Nec diffen*
tit Abarbanel c) fic fet i Lens m») nmo cnS dttupö Sal
nian) nm 10« lb&o «jo^on nnn p"®n. Quibus fuffragatur
quoque R.Sal. B.Melech d) his vérbis -fopa 103 «in) p'»a ana*
Hos pcflea Chriftianortjrri Interpretes , tanturn non o-°
mnes, fecuti funt? refpicienfes ad hunc» ufu rritifhmum
Grcmmatlcoruir. Canon em e) caSnno nrm kwdb on» nrwsrr
ra H' h. e. liter te unius organi j-utile int er je permutantnr.
Polteriorem rurfus explicationem poH: rnernoratas verfio-
nes, fuam fecit Peterfenius in Trad. Gehéimnifs der Erft
Gebohrnen p. 91 /)• Qoamquam vero priorem major
Patrönorum numerus cornmendet, ingeniie tarnen fate¬
mur, nos illi minus favere. Cujus quidem judicii nofiri
rationem hoc fchediafmate explicaturi f Candidi Ledoris
mitiorem cenfijram noftro conatui enixe expettmus.
§. H.
Tantum audoritatis quaevis expofitio merito flbi trf- fcuit, quantum fundamenti y cui irinixa eft, firrnitas, el
eonciliat. Ad hane amuffin fl prior ex allatis exigatur,
non fine caufTa nobis videmur minoris «andern facere. Fun- damentum hujus prsecipuum pofitum videfurIn memorata
iiterarum ^ & D ivx&otyti y quod ne nimij fit lubricum fnagnopere verernur. Experientia conftat, Philologos
ad idem hoc Afylum fiepe confugere in locis dubiis, igno-
rantiam fateri nolentes, vel taedium laboris detredantes»
b) Bibi, Rabbm Buxt. föl* tj»m col, a. mar g. fin. 1.44+ quod t) Åbarban. Commu in Prophet as pofteriores, fol. nVi coU b*
mar g. /m»1.2p fin., d) In 'ar bbw fol iDp.ro/. a. marg. fin. Ii
rf. fin. e) Chrifl. Dav. Bernbardi in n30 />. m> 4. ho. O
G.Murdus in i'ropbct.mn, p. ni. 152.,
) 5 t
nuod varise difficultates objecerint, Accidit enim natvraf-
ro ut voces facri Codicis V. T. enucleaturi, vel eadern vel diverfa fignincatione gaudentes, nec fatis latam viarn Te expediendf invenientes, ab alternatione literarum fub- fidium mox petant, neglefta hac ulteriori inquifaione,
annon ex diverfis radicibus, vel cognatis diale&is , vel
aliis hujus generis adminiculis laborant! explicationi po-
tius fuccurratur, Sed, quod pace virorum , fuper lau¬
de® noftras pofitorum, dixerimus, hoc confilium parum
probandum fuerit. Periculi plena res nobis videtur, ne
eiusmodi literarum uvrkoi-yjw non tantum certitudini S:9£
S*se inb dias ftruat, fed & honori ejusdem parum infer-
viat Si profani Auctores, fcribendi cura laudabili infi-
enes, leges Orthographie folieite fervant, diligenterque
cavent, ne permutata fcribendi forma ieäores decipiant,
vel animi dubios de mente fua relinquant, maximo ne
iure Sp. S:to, vero Deo & omnis proinde fapientie fonti
eandem prudentiam vmdicabimus? fdis accedit, quod in abufum proclive fit iftud x^aCP^r0V, in veritatis detri-
inentum facile trahendurr» ab iis, qui meliori fententie, prsejudicatis opinionibus obnoxii, non cedunt Taceo confufionem L. fanäse & tontium Ebraicorumy inde me-
tuendam, & D> diftindlas inter fe literasy& radicesy fjgnificatione valde difpares, gignentes, finiftra pro ar- bkrio m i feendi lieentia concedenda föret. Origo quo»
que confvetudinis , quse literis radicalibus ejusdem orga<?
ni, fepe inter le alternantibus, explicationem S:se fuper-
ftruendi initium fecit, facile fundamenti hujus robur fufpeélum nobis reddit. Nifi enim fallirnur, referenda?
hec fuerit ad Judeorufn Magiftros, quibus, ipfi licet profundacn fuse lingvae notitiam jaåent, tarnen circum-
v fpe&e fidere oportet, > cum veritatis obfeurande ftudio abrepti vel cogcitate Gsyjåcctm fafcinati fepius S;am detor-r
Queant, ut verifimillimum fit > quod literarum permutan-
*
darum
®Z2> ) 6 ( l»
darum fubfidium S:oe expÜcandse advocaverlnt, rat!, hoc caufTae adverfariorum labefadtandee peröpportunum fore, Addo, quod dvrkoi%w ad talia Srae ioca enodanda non*
nunquam transferatur , quse hoc auxilio non indlgenf,
Ocuiis quam noftris acutioribus hoc dur!um etiam vide-
runt fummi Philologi & inter noftrates ReverendifHmus Lundenfium Epifcopus Dn. D. ENGSTRÖM, cui, ut o- mnis literarum permutatio , quo Ebraifmus hbi confiet,
ad Garamantas relegetur, in fummis hiiffe votis docent
nos ipfa Ejus verba in Gramm. Ebr. Difc, Preel. §. X»
5. III.
Qvum haétenus di&a, noftro quidem judicio, ad fundamentum communioris tS expofitionis convel«
lendum non paruni contulerlnt, fatis, ut opinamur, pa*
tet, caufiam ab hac recedendi, non prorfus vanam, no- bis fuifle. Quam ob rem ad alteram ejusdem explicatio-
nem pedem nunc proferimus, vifuri, in quantum iill
aftentiri queamus. Quamvis vero priorem ob difficuita»
tes allatas deferuerimus» non tarnen plane nullae pofterio-
rem comitantur. In Ipfo ftatim limine non levem roole-
ftiam nobis facefHt radicis fignificatio inveft'gan-
da. Qvum enirn ex Ebraeo Codice haud liqueat, quid tn Kai olim fignificarit , hujus notionis reftituendae ftu- dium, multum curse nobis injicit. Modelte tarnen li-
ceat » quam huic nodo clavem opportunarn duximus, aperire. In Ebraifmo veteri plures fuifie fignificationes ,
ufu receptas, iis, quae Ebraici Codicis anguftia hodie
continentur , Celeberrimi Schultenfii, de orientalibus literis immortaliter meriti, indefefla &Herculea ioduftria evicit. Quare & condonandum nobis putamus, verbum
in eandem claflem reponentibus. Quam quidem ve-
niam qvum haud dubie nobis polliceamur, probabilem
conje&uram fequendo, ad quam derivatum "W3 taro,
manu
SS® ) 7 ( SJ®
manu nos quafiducit, ifa fubducimus calculos, ro in Kal olim denoraffe, preefentem effe^ vel in carne pro- pri a adeße, Nam in depeidita origmis fignificatione in- daganda, aliis nos deficientibus auxiliis, a derivatis afcen-
dendo ad illam notionem eniti folent Philologi, unde com¬
munis radicis propagines fuam acceperint. Nec vero alio artificio, ut exemphs pluribus ccngerendis parcam, Le- xicographi e fuis tenebris protraxere nunc obfoletam, fed
fiorente Ebraifmo vigentem,rS TO/poteftatem propriam,
videlicet candoris g), Sed clariorem adhuc Iucem nobis adfundit Arabum dialedus, opportune hic comparata. Et-
enim hujus cum V ex more folito pro & Ebrseorum fcriptum, in III conjug. idem valet, quod proefens juit, ipfe per fe traftavit, confecit negotium b), i. e. q. d. in propria carne adfuit, in propria carne rem peregit. Sic
ad hane fignificationem ftabiliendam, conducit obfervatio
Guffetii i) rnonentis *K#3 in Piel non quamvis publicatio-
nem ßgnificare , non rei juturce > non promijjioms, fed prgfenti tempore exifientis, qttteque proeterea fit faffum aliquod, aut aliquod faffum includat. Haec enim , fi_
fatis firmo nitatur talo, quod, operas licet pretium fu¬
turum, altius nunc inquirere nonvacat, nobis ad often-
dendum profuerit, Ebrsorum *i$3 , illi, quem exciravi-
mus, Arabifmo propius aliquando cohsefifle. Nam fi ab hac propinquitate difcefieris, rationem idoneam vix de»
deris, cur annunciationem potius rei praefentis & practe»
ritse > quam futuras, denotaverit.
§. IV.
Ne tarnen huic fignificationi officiat, quod, hac po- fita,d fficile explicatu maneat, quo potiffimum modo 11^3
In Piel nada (it fignificationem, ab ea, quae in Kal viguit,
adeo
g) Simon Lex, Ehr* b) Vid. CaßelL & Golii Lex.
i) Comm. L Ebr.
tgD } g ( ^
adeo diftanteui, videllcef annunciandi, & huic dlfficufta-
ti obviam hoc loco eundum eft. Tolii nirriirum facillime eadem nobis videtur notiffimam ufriusque conjugationis
vim in memoriam revoeando noftram« Conjugatio Piel
& Hipbil hoc commune habent, quod declaratfonem a&io-
nis, fi verbum fit tran/itivimyve\ qualitatis, h fit intran- fitivum invoivanf. Hinc ratio in promtu ftatim eft, cur
quod in Kai notat prßfentcm eße , in proprio, carne adeße,
in Piel annunciandi virtute donatum fit, Ifta videlicet, quod annunciando res, vel perfona, auribus non modo no*
tfris fed & menri & quaft ccuiis, prtefens exhibeatur. Quje quidem refponfio , fi forte cuidam non arriferi? , memi- nifle hunc juvabit , manifeftum ex Ebraifmo exemplum
eidem non contemnendum fcenerari pondus. Quem enim fugit, literarum Ebraicarum non prorfus expertem^ rt TJSH fenfu annunciandi gaudere ? At hujus notionis fun-
damentum unde arceffendum erit, nifi hinc, quod roHJU
in Kai olim poteftate eadem poliuerit, qua Arabum
ante oculos eminuit, ante oculos fnit, vel clarns , mani•
fejlus fiiit, indeque in Hiphil manifeftandi, ob oculos po-
nendi, tandem que indkandi, annuuciandique vim adfci-
verit.
& V.
Ceterum, fi au&oritati eximiorum in Philologla He*
roum aliquid omnino tribui debeat, cui quidem tribuen-
dum eft plurimum & hane a partibus noftris ftare, ut demonftremus, par eft. Cpccejo k) dudum quidem pla-
cuit in Ef, 52. 7. ro "H03 efie annunciantis apparitionem flii in carne. Sic & idem fere vifum eft Tarnovio, quem,
aBambarmo/) aliegatum, ita fcribentem legimus; t#3 in
Piel annunciavit Pf. XL, conjugatum habet *1^3 i. e.
Caro, Unde elegantißima Empbaßs verbi, qua non tan»
tum
k) Vid. Lex. Ebraicum. I) Äppar. Entbymem. Sae.
t)P( <S£3>
tum Evangelium ut létum numium deptn^ it, feä étiam
Ut um hujus nuncii fentern aperit, Utum nimirum, /<?«
carneum de verb o incarnato nuncium. Ex quibus, itf o-
pinamur, colligere datur, quod haec magna, fi in vlvis
adhuc eflentvnomina a fententia, cui lucem ipfa prsetule-
rint $ allena non forent. Si igitur jam flabilitam rS Kal fignlficationem premamus , haec fcecunda notio rS W3, ad Meffiarn relati , prodit; annunciare eundem fua carne
pr&féntem df negotium humané fa lut is, ad quod conficien-
dum in terras vemrit, agendo & patiendo per (eipjum &
proprio, in carne peragentem.
§ VE
Via ad vocis explicationem magis ficpatefa&a, propius ad metam no/tram nunc feffinamus, Antequam
tamen ad hane coliineemus, dlsquiratur , oportet,utrufn
? in paragogicum,an affixum I. perfona? prenomi-
nis reputari debeat. Prius non caret fuo patrocinio. Nam quemadniodqm •» in & »TD« otiofe fini adje-
étum nonqulli volunt, fic quoque idem rS> conti- gifie , non (ine omni veritatis fpecie fortafle quis affir-
maverit. Iftam quippe literarn in hisce vocibus efTe o-
tlofam, inde colligi fölet, quod prima & fecunda absque
lilla mutatione eandem nunc fini apponat, nunc abjl-
ciat m). Quin & tale quid de> Paragogico, Appellati-
vis annexo , antea monuit Schultenfius in Infiitution.
Ebr, 11). Pofterius tamen prseferimus , partim ob facem,
quam nobis miniftravit Verfio Arabica & Grscca , fupra
exeitata , nec non Chaldaica , per ro expo- nens, partim etiam ideo, quod concedendum non videa-
tur , Sp. S:tum aliquam literam otiofe adhibuifie. Certe
V. E. Lcefeherus, Summi» & Theologus 8t Philologus,
In Inåitutionibus TheoL Exegeticae prorfus hoc difTva-
B dendum
m) Sinrnu OnoWtp. 10. lit. n n) Pag. 4$$,
<££f> ) ro C m»
denduro arbitratur. Un de non obfcurum didu exlfHma-
fnus, ad quem hoc affixtim pertineat. Nam per fe patet,
illud ad perfonam , hlc loquentem, referendum effe, f e, ad Deum. Jam vero ad S:tum S:tum referri non poteft,
quum ex Theologia Dogmatica conftet, illam divinitatis
perfonam , quas In carne propria opus humanae falutis
procuravit, non a S:tu S.to, (ed a Patre mitri. Manife-
ftumigitur, ut opinamur, fuerit, quod hoc affixum
Deum Patrem refplciat. Ergo qui TO3 hic appeHatur, eft is, in quo 7rw ro TTÅy^uct rrjs &'ccrv\rcs xciraxrjcref tr&ixcertws, ut Paulus loquitur 0), vel, ut Johannes ha.
bet, o Koyos, os vot^ eysverc ^ hxrvoecey iv p)
quemque acu qoafi tängir Gbddaeus Inferpres, pyptp ab
eo appellatus, i. e. MefPas, c SscnB^wnos. Quam ob¬
rem, quurn is, cujus ">1^3 MefPas hic dicitur, fir pater,
ro *W3 vi notionis rZ *Vttf3 in Kal trlburae, (alvo me Ho*
ti judrcio, hunc fundere fenfum nofcis videtur j filius
mens, in carne propria manifeflatv.s &' pr<efens , ut opus,
ßtfqnoä a me mijjus t fl, per fe confichit. Nihil eni'm ob-
ßat, quin Pater, verba- de filio, non dumexhibita, fa-
dens, fermonem ifa inftituat, quaf> jam prrefens & adu
exhibitus effet. Spedat hoc ipfum ad 'ftilum Propheticum,
cui famiiiare eil, res & pet fonas futuras vel promi/Tas in- Iroducere , ut jarrr praefentes & pridem datas-, idemagno-
fcente Paulo in Ep. ad Ebraeos Cap. I. 6 , ut in re notis- ßma plura. teftimonia, non addamus.
5. VII.
Quod fi autem quis contendat , W3 non manifpßa~
tum in came, fed manifeftandum & appariturum, redden-
dum potius eflfe, neque haec expofitio a lingvae Ebrseae in-
doJe abhorreret, in qua fecund'um Hackfpanium q) par-
tieipl-
0) ColofJ. Cap. 2< v. J.. p) Cap. /. /4. q) Kot, Philol.
in N. T. p*m,. ijo„
€£$ ) ii { «2?
tfcipium Paul nonnunquam fenfum participii Latlnorum
in dus facile admittif. Cui Ebraifmo affinis quoque erit
Latialis (errno, fi eruditorum quorundam placitis calcu-
lum noftrum non denegemus. Ex rnente quippe nonne«
minis Apulejus L- X. eonJpeBum famigerabilem meis ar- tibus feceram Dominum , dixit pro con/piciendo. Sic &
hiEC Avieni in Fab. X. ad campum nitidus venit, tonjpe-
Bus in Armis, huc pertinere putant, quafi cmfpeBus i-
dem fit, ac confpiciendus. Quicquid tarnen p'aufus hgec
altera verfio tulerit, diffimuiare nihilominus non poflu-
mus , nos eam magis probare, quse prius in fcenam pro-
diit, nifi utraque conjungi queat. Nec ver o forma vo- cis TO3 huic expücationi refragatur, qvum parum refe¬
rat, five participium Paul eße credatur, ßve nomen for^
mce Q»l enim prius mavult, meminerit, hujus-
modi participium in verbis itttranfitivis cequipoüere in- terdum participio Renoni r) in verbis autem tranfitivis (ignificationem pati nominis , modo aBionem notantis,ut
trip"» , modo qualitatem, ut "Wi3 juvenis /). Si vero
polterius placeat, opportunum ufum nobis affert hsec Si¬
monis Regula; voces formae llpö a verbis aäionis inträn-
fttivß & Paffionis notare concretum, feu fuhjfeÄutn a&io«
nis vel paflionis prseteritae» at a verbis quaiitatis & fla¬
tus indicare concretum , feu fubjeBum quaiitatis & flatus»
nulla temporis habita rationc r). His enim obfervatio- nibus rite applicatis , nollra parum intererit, utrum %•
participium, an vero nomen, venditetur.
§. VIII.
Hoc vero plus difficuitatis habet, quod prsedicatum
TM tribuendum, in Textu noftro non le- gatur. Illud enim hic deficere ipfa loci noftri infpedio
2 dubi-
r) Sim. Are* fX /) Heerw.mid. PhiloL GlafJ.p.
a8£ p. S7> t) Sinu Art-form. p>
) »2 C
dubltare neminem finit, quippe quod nifi fuppleatur, com-
pages enuneiationis, cui innexum eft, hiulca & fen-
fus plane expers evadir. Abht tamen , ut hane éAtysas ftatuendae neceflitatem explicationi noftras effe fraudi pu-
ternus. Avertit hune rnetum partim (bli Hofeani indo- les , valde brevis, concifi ßtabrupti, & proinde prae re-
iiquorum Prophetarum ftilo intelle&u obfeuri, partim &
ora ionis patheticae natura > quse Deo, hic loquenti, &
minarum fulrnina vibranti haud dubie convenit. Brevi-
tas mmque concifa & Laconica quemadmodum we*9w loquentis arguit 5 fic orationi praecipientis gravitatis mul-
tum , Dcmetrio Phalereo judice, eonciiiat, cui & nos
adAipusamur experienria convi&i, quam illud Grafcorum
7jets $e(77[orqs étiAtt jj.cvcav7kccßos memoria; noAr# fu gg er it.
Avertit quoque dicendorum ubertas & amplirudo , quam
in hoc ioco & Ailo Ellipfin prorfus neceffariam feciiTe, noAroquidem judicio, nori fine caulTa exiftiwatur. Ufa
certe conftat,EUipfin vel nominis vel verbi in Sacris fre- quenter occurrere, ubi affeétus vehementlor, vel copia
rei fubftrata; feorlim, vel utrumque fimu!, fermonem ab*
rumpi, vel fubaudiri plura * quam dici, intentio Spiritus
Sjti poftular. Exemplum opportunum ex N. T. fuppedi-
tat Phil. 4: 6. ubi, poft neevr) coaveniens SubAantivuni
cum Rambachio reticeri nobis videtur eo conAlio, ut ex
vocibus, kcu$£> y TOTicp t 7r$ccypc&Ti, adjtclivo non ineptis,
a!terutr m , ktforis Aatui & exigenfiie apuflimarn , fup- plendi facultas eflet. Referri in hane claflem nöc male
poieA Pf. i lej.eomma 72. Nam in verbis
aliquid mansfefte deeft. Quare etiam Sveeus interpres poit Luiheium fupplet Styrks, quod in T. Ebr. vocem, fibi refpondentem , non habet« Alii fubaudiunt pmuh
temner, Cujus quidém fupplemeotl rationem idoneam Chriftianus Scriverhis in Tibro, qui inferibitur Set och
Segersång > ex Teutonico in vernaculutn férmonenj trans-
hu>
'
/ ' " ■ * - ■ I
) n C
htOy tradif. Ad prifram & fecundam ex allafls elllpfeor
caufiam refpexifie v idetur Paraphraftes Chaidaeus& Aräbs*
quorum il-le fupplet verbum p^Q, hic voeem, ^i) quse,
quäntum conjeéiura affequi nobiS licet, ex radice ^de»
fcendens, nota t eum, qui mijere dilaceratus eft. Nos,
occafione ab his fumta , tertia tarnen ellipfeos ratione nonexclufa, duo verba, in participio pofita, hic fubau-
dienda efle opinamur, videlicet fl*)3.3 in Dan. 9: 16. de
Meflia crucls fupplicio interemto, adhibitum & 7HD *
quod ex v 11. ix, xwvS , quod dicitur, repetendum fue»
rif. Vel fl hane ellipfin minus probes, repetas licet par- ticipium ")D ex "313", in capiteJV. expreflum, at hie, prae¬
ter cauflas fupra a)latas» ob a/Xoiorovluv , quam collifro
cum proececlenti '^3 efficeret , forte omiffum, modo
To "PD in eadem latitudine aeeeperis, qua wc^Lve<&cu in
N. T. i. e. ut ad pafllonem » mortem , refurre&ionetri
& afeenfionem Meffiae in ccelos illud fimul exten das, ad
quarum fignificationum uhimam Dachfelius in Bibiii&
Accentuatis idem retulit ad Hof. y. iy
§. IX.
Reftat ultima, explicationi praevia Immfnens, diffiv
cultas, fita in voeibus, hemiftichium ditionis Silluki In»
clpientibus, videlicet hisce : DJ ^3. Htenim
hae cum fequentibus QHÖ *11^3 ua eobaerent, Uf y nif»
rite exponantur, laboret totius enunciatlonis nexus, la»
horet etiam fenfus. Ergo ut haec tollatur remora» curce
nobis erit. Tolletur vero, ut Iperamus, feliciter , vo»
ees hngulas & nextim earundem cum fubjun&is illuflran-
do. Quod ad **3 attinet, in harum fronte confpicuum,,
quutn antecedentia ferre videantur, ut vel cavjjaliter r vel adwrfntive acciplatur, arbirrio eruditorum relin-
quendum putamus, utrum id per quid, an per feä, mop
quinmoy vel (td tarnen refolvenducn snalint. DJ autem?
) 14 ( &&
fiute contiguum> nominis ne in cenfum, an verbi ve«
niat, anceps di&u eft. Arabismus quidem neutri fen-
tentiae repugnat. Nam ut credamus , DJ in Ebra.fmo
veteri nominis figniftcationem habuiffe, huic ioco com- modarn , faciunt Arabum ^ i. e. in genere cumulus, fpeciatim , frumenti, menfurae fuperfufus Sv. råga , item
fp* aqua putei colle&a, confluens aqua. Rurfus occafio-
fiem ro DJ hujus loci ad 3. perf. fing. mafc. pracr. Kal,
verborum mediae geminat«, referendi fuppeditat radix
in Arabica Dialedto ufitata, cui in Ebreeo Codice de- perditum QDJ olim acqui^olluiffe, verifimile eft. Hsc
enlm in I. conjug. idem valet, ac explere menfuram, au*
ggrs adjetto eumttlo. Praeftare tamen nobis videtur, ut
ro DJ pofteriorl ratione exponatur, cum fignificatio ver-
balis fenfum, contextui commodiorem, pariat, quam nominalis, utpote cui verburn HM fupplendum necefla-
rium föret. De UK adhuc refiduo, ut,, quid habendum
fit, pateat, radix ipfius inquirenda erit. Ab JTH eam re-
petendam effe affirmat Sim. Bened, Tymplus u) ratus effe ab in n mutato. Aliis placet, illud, ut Grae¬
cum 0/, dolentibus & lamentantibus familiare, ex fono fi- élum effe. Sed in natalibus hujus vocis referandis pal«
tnam, ut nobis videtur, ceteris proeripuit Kcerberus, in Léxlco partieularum ortenden« effe nomen forin«
EDlnn, ex örtum per fyncopen fimplicem r&3, ve-
hementiori affetfui, verba loquentis fere mutilanti, tri-
buendam. Unde & originem ejusdem refert ad Ebr. nDK
exipfius mente formaliter fignificans , elegiry confequen-
ter voluit, item noluit, recufavit, averjatus eft, colhta
Arabica lingva, cujus Wl 3 j notat teneriori affe&u pro-
penfumj effe iv), cam contra hsec ^ 3 u idem fit, ac
reeulavit, noluit > detre&avit, averjätus eft, abhorruit, fafti-
u) Recent. ed/1. Lex. Partie. Noldiani p. m, 4. k) 1v)
Simont Lex♦ Ebr,
**** > i; ( sjw
jafliåmt x). Licet enim comparando diverfam » i*ai|
eandem radicem fignificationis contrarias y), id,quode-
rat in quaeftlone, minus nobis perfvadeat, tarnen non du#
bitamus, H2X, & volentis & nolentis aétuin olim indicaflei partim obo>) Arab. quod utraque poteftate poHuif, teftq
Golio z) partim denique ob derivatum utriusquo quafi fignificationis , in Ebraifmo antiquo copulatx, te-
(lem aa) partim denique ob arétam affinitatem, ex mu-
fua relatione or tam, quee utramque potellatem intercedif.
Nec vero iliud obftare huic etymologiae putamus, quod
""t-X & MX in Prov. 23: 29. conjunéta legantur, qvum ac»
cidere» ut voces ejusdem radicis & fignificationis in eadem
Sacri Codicis fede nonnunquam occurrant, Ef.2;Ji. Jofs
15:47. collati nos doceant. Hoc paélo afferta ori-
gine, refiqvum efi. ut fignificatibnein, quae huic loco con- venientiflima videtur, aperiamus. Kcerberus, antea lau- datus, notionem huic voci tribuit rei maxime deteflandxé
averjandx> naufeabund#, variis cxemplis allatis. Nos Ii«
cet grati fequamur lucem, ab eo accenfam, tarnen liber¬
tärem nobis fumimus paulta aliter notionem vocis exhi-
bendl. Videlicet inftituto löcorurrr examine-, ubi MM oc- currit,, deprebendHe nobis videmurillud in genere ft-
gnifi;are malumarumtxtm> calamitatem, qu<e naujeam,
ov rfationem ydolorem\metum, borr or em tum i ti nobis ipfis,
tum in a Iiis y mßr& fortunx confciis, excitafr indeque i- maginem filtere mall non cujuscunque, fed ita nobis re- praefentati, ut nos vehementer percelfat & averfationem
flatus noftri vel aliorum vel metum ejusdem graviorem ,
tanquam exitfum ultimum minitanrisr incutiat. Colligimus
hoc ipfum partim er defcriptione, r£ MX fubjungl fdlita,
e.g. 1 Sam 4:8 Jérenv^j. Ef 6: t. partim ex Synoriy-
mo generali coli. Efi 3:11. cum 10. vel fpeciali Ef. 24: lfi.
par- x) Gol Lex. Ar. y) Koerb. Lex. Partie. Ebr.p. m. 4..
x^zoLLex. År. aaJ K<xrb. Lex. Partie.p. 4.
<saa? } 16 ( ra
partim ex Conftru&lone, Ezech 24:6.9.obvla, Adeoque
hemiftichium Silluki, jam evoluta uotione, fundamentl foco, fubttrata, ita exponendum cenfemus, ut verba prio-
ra DH^ OJ '3 ad prcedicatum, poüeriora OftD y~AV2 aJ fubje&um propofitionis referantur. Qua qui ien» (entchtia
nixU talem totius enunciationis verfionem, ex iupra difpu-
tatis fiuentem,exhibemusj nam velquinimo xrumnas i Iiis cu-
mulatiffime augebit films meus tncarnafusy ab iis jublat us,
§. X>
Varia, pro confirroanda hac expofitione noftra, de-
promta partim ex philologia, partim hiftoriae ptnu, cala-
mitates tradentis, quae»agmine quafi fafto, gentem Judai-
caro, pjenitentise nefciam, poft Mefliam crucis fuppiiaio ihterfectum, vit® rcftitutum & in coelos trandatu.n, op-
f>refferunt,comminationis in eam vibrat® complementum Indicantes, addenda quklemforent, fed temporis anguftia
& impenfarum fuga, filum heic abrumpimus, hujus defe«
$us fupplendi cupidos ad Deylingium, Jofephum, Light-
footum remittentes & veniam, fi quid erravimus,
a Benigno Le&ore pariter petentes.
S. D* G.
—
—-—_
