Dei immortalis
Åufpiciis
fProblemata
quxdam
Fhl-Iofophica
cum
brevi
eorum
v
explicatione
?decadi
duplici
inclufa-»,Ex aflenfu vcnerandäe Facultatis
Philofophicae,
in ccleberrimoUbfalienfi Lycaso,
P R JE S I D E
R^yercndo PracUrtflimo Piro,
M. ERICO
E.
BRUNNIO,
Hiftoriarum Profeflöre
publico
& ordinario,
Prasccptore
ac promotorefuo
omni rcverentias affecb a?tatem
honorando.
Publicadijjcrtationiywgenijunke exercendicaufd,
JubjeCla ab
ERICO OL AI
Demming
Roflagfo.
InAuditoriQGußavitno, ad diem iZ> Dccemb. t64, 4« horn d 7. matutwiSi
<*%):(%&
UBSALII,
&éi # &&^Sf
&
nft ^ #%•$;|f
#
Annuente Diyina
gratia.
Efto :
PROBLEMÅTUM
PHIL060PHIC0RUM
I.
Generalo.
r0 An
Philofophia
aequojure
in
Theoreticam
&
■
^ra&icam dividacur i
Tquidem qusedam ex
Philofophia? fertiliflimo
promptuarioj problemata congerete5
ani-mumatfcenderirnus, nqnabsreforet» fi
pri-mum ha?c quadtio ventilanda proponatur, cum varié divifio Philofophiae ab
Autho-ribustjradatur. .Quoruyr»opiniones recea»
ferelongum eilet. Quaproptere«m , quam
ample&i
lu-bet fenfcentiam, tum antiquis, puta Pküofopho, Üb. ?.Me»
taph. c- i. &Cic^rooi 1. i.
Off.
cum modernis plerisq;ido-ftiffimis hominibus ufitatam,aMrmantibus hancvcrccon-fifterepofledivifionem» ia medium aåerimus* Hifce fuf-ulti ratiombusidefumptisr":^
». A Siibje&o Philofophiae, quod
eß-animus
humanus,duplici.jnftru&us facultate i fciiicet
a$rKQgtilutys.
lila ratioaem rerumveritatcperficiente; Hxgycrövolun-'
tatem ad honeftasaftiones perducente, Duo enim funt
officia fapientis: Divina
contemplari,
& humanagubep-narcj.
ß. Ab Objecto: quod Resomnescreata» conftituunt.
& duum juxta Arid. Etb. Nie. I 6, c. 3. funt generum; a-Wz necciTari« five «terna? , quod uns cum toto uoiverfo
durent; alia:contmgentes, qux å voiuntatc hominis
dc-pendeno.
A Fine,qui etiam duplex: Cogoit:o vei&appeti«
tusbord. Namres, qu^a natura funt, vei fiunt, ideo
tra-Ciamus, ut earu'm caufas per effecta cognolcamus, casq;
imiputare nequearr.us. Res autem quae å tv-bis fiuot, noofolumob Ijcientiam fenatamur, fed ut adattionem
d|-rjgamus^,
Ex morbis duobus, natur« human«
protoplafto-ruro laplu inuitis / Ignoratione veri & adtionum kr«Jut,
Quorum illeadintelleCtum, & theoria curarur; alter ad
voluntatem fpedtat, ac praxi fublevatur. Hinc liquidö conftat; Habitumillum Ehilofophi«, mentem humanaiB
perficientcm» in partes duas re&e diftribui podfe;«
II.
ßeneralo.
2. An detur uniyerfalis
difcipHna
5generaliffimo-rum terminorurn
explicationem
&
diftindtio-nem dilucide
proponensr01
Quanquam nonnihil difficultatis h&c quaeftio in fe
cöntineat, ob varias opiniones. Tamen oblervatå
Philo-iöphorum acribejå,veritatem, remcum inteiledus judicio
conformantcm? quantumfieripoteft, indagare oporteu. Np*
3
Neßruro proptereå
fenfum hac ratiore
fipehrc oopabi«*
mur; Sienim Objcöumcum (uisafrt&'onibus reale, &: å
rdiquarum
dikiplinaxum
öbjk&i* dirtinetum detur, utiq;
deeo difeiplinaefttradenda,at verum prius. F.
Ha;cpa-tet .* Naro datur Ens, quatenus Ens» quodio nulla alia dif¬
eiplina proObjecto habetur
quåm inMeraphyfica,
Ison
in Logicå : qiooiam Ens
ad notioces
fecundas,
ipft
impo-fitaf.reßrjngit,
qued fit
geousvel
fpecies&c. ideft,
quate«dus inteilectus circaillud agendo verletur , utSyllogiimus
oriator & ver itas elucelcat Dein de ab Årift. rak
K&2 ris Gitentf ion; nuncupatur. Qnde Logica
Ens,inaiiarumlcieatiarixmacfacultaturnufum conßderat.
Atq; ita eft habitus
ioftrumcntalir\
Ens
verö qua ta-le faabitum aliquem principalemrequirit, qui
illud
fecun-dum fuam communitatem & gencralem conceptum ex* ponct. Sicneq; in alijs
fcientij.s hoc
pioobjedo
tradtatur, quippe cum in iilisipecies
quadamcLtis
objccla
(uppe-ditant. Igiturdikiplinam aiiampeculiarem, ad gencraks
terrniuos ueciaranüos, eonftkub opera;pretium efts
I i lo
Rhetoricum,
An dodrina inveniendi &
diiponendi
argumentapcrfuadibilia ad
Rhetorkam
vel DialeÜicanj
pertineat^
lRhetoricam Ariß Hb. i. Rhet cap. 2. hor modo
defcri-fcit: fva åt ätvdiiis vst.) £*«fiy 7»
é»dV-7rjzlicv. Eft quiccm Rhetoric» facultas videndi,
quid.in unaquaq; re.ad ferfuadendum
fit
aptum. Verumuudéidhabcat>contruvertHun Quidam enim Rhctoris
argumenta
mvcnire
injSciuntur.
Quod falcem
ip
u~lUnammctlem(utdicunt)corinnviteafc Ca-terum aliå
feri-inurcogitacione Cum
loci
invcntioßis Dialeåie#genera-les änt? &:vcritatiscaufä ibi doceantur,noi- d'cendi Magi*
flrisvicioverti debet» fi dieant, quornodo tili loci in tpeeie
adres propofitas>in fingulis caufärum generibus, acconv
modandifiot. DifFerunt proinde ba? inventior.es inpri-xnisFine. Rhctoris eftperfuafio. Dialedtici vero
proba-bilisdiflertatio. DeindéMateria : quac Rhetoriceseft
ar-gumentnm
«©»wr.
Dialedices
autern Deniq; Torma : Rhetor argumenta perquirit, pt ad populäremnotitiam &voluntatis, affeduumq; motionera fpedanu.
Diale&icusrarium quatenuseaadmeritera inftruendam a«
ptalunt> exponit. Oportet
igitur
eum qui eloquentiaeftudio ardpt» benéLogicis imbutum efle, liquidemooines
artes ad humanitatem pertinentes comrnuni quaIi riexu
conjunguntur (atteftante Cic.Orat proArchia).
Praeter-eådilpolitioDiale&ica å Rhetorica diftinguitur; Quod il¬
la redlé utrumq; terminura cum medio difponerc, item
quamethododifciplinae&qu^ftiones
omnes ordtoaride-beant# informet. At Rhetorica difpoiitio, quo ordine
partesorationis
mmtyjfcollocari poiliqt,
oftendit.
Quam-obrem argumenta ad perfualioneminventa artificio Rhe«
torico» atadprobationera feu difputationem exeogitata
afgumenta>
Diäleüicse
competereaflenraus^.IV.
Logicum.
Ån
fpecies,
v. g.homo,
poflit
dici
Genus
ratione
Individuorurn, feil. Petri,Pauli, &clIn dubium
hoeprobknia
textusArift. lib,
i.Met, c. 3.ij
>
runt. Si jam individua difterant, aut genere autfpecie difcriminant, at non gcnere. E. fpccie. Sed Arift. eo
inloco dedifcrimine univerfali, non indmduati feu
nu-mericojagit. Quo modoomnerndifFerentiam univerla-lem eflevelgeneris, vélfpeciei, concedimus. Sic Petrus
& Paulus conveniunt, nempéquod uterq; fit homo. Ve¬
rum &eodern quoq;fingulariter ab aliis, v. g. å
cane,e-quo,&c. diflferunt. Deinceps Arifl. alibiidemnegat,
di-cens: ov
i&iupbqmir©*
toovtivuv Dicatautem
aliquis; fiindividuum fit
id
quodeft, peranimamrationa¬
lem, fequiturhoc individuumefleillud, quia cådemani-må prsditumeft.
Coeterüm
cflftinguendumeft inter effe rationcfenfus, & efle ratiöne intelledus. Anima homi¬ nis prout ab intelledu concipitur", quoddamuniverfale
eft, quatenus veto
fenflbus
percipitur, fingularcquideft»
juxta illamMaximam : Omnequod eft» eoipfo.quqd
eft>
fingulare eft* Ultima itaq; diflfcrentia, quae extra
meö-temefl» noncommunis,Ted propria exiftimatur. Quare
illa tantum fpecie diftingvuntur, qua? formas oppofitas*
non qua eflentiasproprias&fingulares habent, ut
inäivi-dua: Petrus, Paulus,Olaus, öcc.
i. An una fit folüm hominis Anima> an vero
Nonnullistresin homine flatucreAnimas, fcilicet
yc-getantem,fentientem& rationalem, arridet, quod varias
& diverfasedat aäus. Nam difcrimen a&ionum, arguic
V,
For-Förråuriim diverfitafcem. Verum ha?e cum grano falls
iuritaccioienda. Nonenirn ha;Aninnaein hominc quoad
rpccienj» fed lecundurtigradus & diverfaspotentis.s ditcre-pant. Quianonfunt contraria;, ita ut eppofitas babeant
adiones & non in uno fubjedo conve'biant. Geocricas
tarnenfive (ubordinatas & lubjeda'Forma- ultima? & per«
feda? Anima; rationali dici conluevcrunt:. Igitur uoam
inhomine efie Animam, cum Philippe Melanth. hb de
A-nima, püta rationalem omnes fuas adiones
determioan-tem,quodeftfpiraculum iliud vita? (eparabiJe,
inprimor-dio crcationis, Gen.i. v.7. primis parentibus
infpiratum*
affimjatnusr\
V I.
Phyficum.
2. An anima rationalis in fuis adiionibus
organis
utatur ?
Etfiåplerisq;conceflum fit, animam
humanam
inor-ganicam
cfie,
ideft,
corpore,dum intelligendo
vd volen«doagit,non proinftrumento uti> led absq; eofua munera
obire. Tarnen, qui adiones mentisorgaoieas effe, quod miniftcrio cerebri,fpirituum &fenfoumluas cxerceat
ope-rationes,ftatuunt, non defunt. Qua; faciletolerari
pof-funt. Simodö anima, dum eft in corpore, citra prarce-dentemorganorumcorporis adionemdeuantepropriam,
noninteihgit neqj vuita Cumautcmper le agit, & pure
intelligit,acvult:tum minimeorganisutitur, quippé quod fola anima fitfubjedurh fuorum aduum. Fatendii'm qui-demefts animam fine phantalmate nünquam intelligere, innuenteArift.1.3. de anim.c. 2. atidnonpro organo. fed pro*
proobjefto
habet.
Oportetenim
materiam
intflhVihi-lemmenti per (enfus iuppedicari,. Itaq,Anima rationahs
organis per
fe e/t abioluta.
Cumad
acliones eorporeasccrta qualitatum
tetöperies
requiratur,
cui fpiritualis Ani-maalligatanoneft.
V I I.
Phyficum.
g.
Ån
Inteileftus
prius
cognofcat
fingulare,
quam univerialo ?Cum omnes cognofcente« facultates fubordinat# ita
Junfåa; Got, utfinis unius a&ionis fit prineipium altersus, fenfusq; fmgularia cognolcänt: Mensquoq; eadem
perci-piat, n.€t efle efi. Ondefit-ut homo propofitiones
fingu-Iareseffbrm jt,ex quibuspoftca univerfalia cölligat>&
judi-ciurn Jensuum de fingularjbus toties corrigat» quorics ob imlann ad objectom difpofitionem iüud aberrat. Haec
au-tem cognjtio beneficio accidentiurn in fenfus
ineurren-tium fieri aflolet. ütrum verö prius innotefeat, de hoc dirtindioadh bebitur, Si ergo decognitione intellediva
Sc oon ilnfitiva, de yonfufa, non diftlnda, de fimpfici ap-'
prehenfione, uo i compiexa> Sc demum de priori tempo¬
ris, non dignitatis qu«eratur. 1 um fiuguiare prius quam
univerfale concipitur- Namabftradumnon potdl
appre-henidi, aiiiiiiudå quoabfirahitur, priusinteliigatur.
,VIU
JEthicum.
i. An vofuntas in fuis aöicnibns ab inteJIeöus
judi-judlcio
pra£Hco>
num veroå
concurfu
Dei?
ejuscp
pnefcientia determinetur
?
Antequamhac qujeflioconfirrnetunnotandum eft in- '
pfimis aliud cfle
voluctatem movcri;
aliud
determi-nari. Movetur enim voluntas quoad adus cxerci-tium, qui tunc omsesvoluntarii d cuotur. Et nirn licet proarbitnosgereveinco, Garte*urn determinatur quo-ad fui adus fpccificationem, fciilcet u hoc o g ;? &non il-iudj hi actus proponuhtur aBintell rdu vbiuntati tan- , quam bon/, ut eoseligat, Dcindé raulä
quid^m
prima ada&ionesexfequendasconcurrit, hoc tarnen generalite^ 6c conditionequadam nonverö fingulari modo ad hunc aut illum aflumproducehdum» facit.' Quoniam Deus in pri¬
ma crcstione homiui liberum volcridi vei colendi Arbi¬ trium indidit, Pratercå voluntatis proprium elf Jiberé agere, fedformaliter, cumrad x libertatisinInteüeduüt»
& nulla poteftcfle lihera rei eledio, ubi nulla eil ratio« Proiode ad überas voluntatis aßibnesJudicium Intelleclus
pradicumrequiritur, idq; ultimum,non vero ut ad agen-dum cogat, fedut proponat,quornedio, perpcnils
omoi-buscircumftantiis bnis åvoluntatc eligatur
éc aCflllfatur.
Åtq;fic voluntas idaeeeptansin
incognitum
non reraturt 'fed ratio quareelegerk, reddatur,
IX
.
-, ' , '
*
Ethicum.
2o Ån ficut
Spontaneum,
itaSc
Invitum
duo
ha-beat
prineipia,
Appetitum &
Cognitionem
?
Ari/loteies üb. 3. Eth, Nie, c.i,boc modofpontaneum
To ézvcuv civ wcLD * >J ca a.vta, «A>X 8 xa$''r x*su b) oa ii Spantaneumcit» cujusprincipiumett
inco>quifcitiingula, in quibus eft a&us. Alias volunra»
rium dicitur, quiafcicns Sevelens agit. quandoquisfpooté
aliquidcommittit.
Unde
duo ad hane a&ionemncceflariorcquiruntur: Notitiafcu feientia, qua & conlcicntia
ap-pellatur rei agendae,ejusq;
principium,quatenuspuafiprae-coquidam legis natur» aut
divinas,
luggerens quidutriq;conleutaneum val diüentaneum lic: Etvoluntas
coolen-fumautdilFenfum adtionipracbcns. Cseterum Invitum ibi¬
dem ab Arilh deferibitur:rAoxit Jg iacéonet mcq m ß1%, q ^
Hyttteu ywot&vcu. Invitafunt, qu*vi aut igoorantia mint.
Hinc duplex Invitumenalcitur: Aliudpervioleutiam cu¬
jus prineipiumfofiselt, &taie, ut nihilad id conferatis, qui
a . itaut patitur.
. ( Hicattendendum ed a. Quod
violen-tum propriéin hotninefit cujus principium non hmplici-ter externumeft, led itaut res illa fit contra animi noftri inclinationera, Q Quod atlusexmctu orti, peraccidens,
& fccundum quidvioienti,lirnpiieiterautem fpootanei
di-cantur, quamdiverfitatcrn circumftanti» rcrum adferunt)
Aliud per Ignorantiam, per quam res ab hominetit, ita
tarnen, uteum, qui fecit„ poftea poeniteat.
Igiturlguo-rantia diciturcaula attionisimproprie.* Quoties enim he-ri quid dieimusob ignorantiam, totiesid volumus, igno»
ranciam i 1lam tollere fcientiam,qu» prohibitura illum a -ttumfuerat: Froprié verb caulaleu principium, notitiaSc voluntas vocitatur, quod erat dicendunij.
•X'
Ethicum.
3.
An
in
juramentis
tyMpwfignificationibus
uti
liccao *
Nega-Negativaro cum
facrae
paginae
tuenturfcntentiam
s Exod.20. v. 7% Noo afluroesnomcD Deitui in vanurn. Za¬charias^ v.17, Et ne cogitetis malum adverjus armcum veftrum, in cordibus veilris : & juramentum
mcn-dax, ne ddigatis- Sie vid. Syr. £3. v. 17. Matth 5.v. 35. Ja¬
cob. 5 v i2« Tum recta ratio fcadetexlege natura?. Ne
quisaiteri aiiter faciat, quarr» fihi ipfi fieri voluerit. Prasci-/
pué verb 0 quisanimo fallend* proxicnuno hiuro,juraverit,
inhoneflum & ncfas ducitur. Cum finis aCtionum
hurra-naruro ulrinuis* nimiruroGloria Dei &Salus proxirrii,
vio-leru^. idcirco quciiquaro aiiter jurare 5c ahter ientire dedececu .
X L
Ethicum..
4e An
Judex,
qui
eft Juftitiae dißributivae
exfe-quutor,
fcmper fécundum
adia
&
probata,t>
trurri vero fecundum confcientiam
aliquando
judicare debeao
° ;Quamvis JCtorum fit fuper hac quasftione fufius
dis-quircre, quorumalii priorern foveut, alii pro poitenori pugnant fententia. , Tarnen cum Juftitia? traclatus ad
E-thicum forum pertineat, omiilis contrariis argumentis,
rem ut fit attingamus. Quippé fécUndum allegata
Judi-cemTentennam ferre oportet, cum iniis falfitas
antea&a-rumfcrum yeritatipmnino cedat. Seeunduro
conlcren-tiam autem» (i judexper beneomncm aüum,
per-penfis omnibuscircumftamus, noverit, juxta Salomonen*
Prov. J2.v 8. Qui quod novit
> oquitur judex fit Jultitite.
iUtaroenconfcieatia certa 5c explorata rei notitia, mm
pro-propria.
&praeconccptäopiniointejligitur»
quac facpctan-quam glaucon aoculos
Judicum
affcäibus indulgentium»
obftringit. Quarelegis habenda eft obiervantia,ut
Jufti-niar.u-lib. 4=rit 17. Inlt. ait. Qux fi de faüo mentis con-fcientia:aveiiétur reusnou tåir»puniendus, quamdefcn-dendus eft,quod Divininuminis authoritas,reiinnocentis
puritas, Iudicis retlé
confcii
neceßitas,poÜulat
urgctq;.Ethicum*
Ån Amfcitia veré dicatur mutua & confirmata
proborum hominum bencvolentla
exvirtute
confurgens
ad
vitas
honeftce
conjundlionem
perducenr*
l
Adhocproblema determinandum, opers pretium vi¬ detur eile,primö quidlat, deinde quotuplcx : Iilud
defini-tio inlya}mate dato,exponit, qus juxtsLogic»
tenorem inGenus & DifFerentiara relolvitur» Genus ponitur
bc-neVplcntie,caq; gcneräliter accipicnda, qua (exCie.in Ls-Ib) lublatå- ncmcn aroiciti»tolbtur. Mutuadicitur,quia
rcquiritur in amicitia'uvvi(pi>,9]c-i$,leu redamatio.
Confir-maravocatur, nam aliasnonelthonefta,ob virtutem,
qu» eilresfirmilTiriia. DifFerentia conftatcaufis,
quarum i.
Cäula i fficiei s(taceana iiniverfalem }
principalis eflvirtus
cninis, qua? amicitiam exfe tanquam
ibbolem
progignio.2, Caufa minus principalis efl:
mcrum facilitas & mutua conveiiatio, Simihtudo illa conil/ht in nioribus, fludiis, fexu,stråte,ahisvérebus coblbnis. Converiatioverb red-dit homines iisdem moribusconfuetos» uniusq; mentisr'
Sedcritcontinuata, cumnemo facilé reddituramicus,n|ß
cum quomedium Talis coraederis, ut Arifl. lib#8 Eth. Nie.
cap,3*docet: neq; fintprius amici, quånValter
alteriama-bilis&videatur&credatur eflb. 3. CaufsadjuvantesTunt
opes, honores& commendatio aperta. 4. Caufa fiuaiis
fcu Finis qui triplsx : Ucilitas, lucuaditas & Honeiksr*. Hincdittindio amicitiseratioae ohjedorum triplex
reful-tat, ». Cialis^ qua; propter utditatem, quam fperamus
nos ab amicoaeccpturos,Tufcipitur &
diejffitf
haneamici-tiaramasimé interfeoes locuvn habere, ob eorura imbe-ciilitatems etiam interauaros 3. iuouada,
qua? ob vo«
Japtatem ab amico perceptam,coiirur PneTértim haec lo»
cum hübet interIuvenesafFe&ibus deditos. Hs duae
fpe-cies amicitiae peraccidensdacuntur& mhrrase iunt,
Qno-niamin illis amicura, nonpropterte»i d
propternosipibs,
amamus. quatenus nobiscommodo &
voluptaei effe
po-teft. i- Honefta ,quae propter virtutem
> qua pra-ditus
eft ille,cui benécupimus,exercetur. Hxc mtervires bonos cfle Tolet, &eftconftans perfe&a & rara, fiquidem å
virtu-teconiurgit, in qua nmaiatriaamabilia
: bonsfium, utile
& jucunduno,€oncurrunt. Pluraarnicitia:encomiain
Cice-roois Laflio videantur. Affirroamus igitur hane vcram
efleainicitiam> omnibusvé commendari. XIII.
Politicum.
i. An Politica methedo
analyticä
tradatuf*
ejusq;
Finis internus fit
Refpublica^?
Politicam,quad^gnitate Scprffftantiåreliquas
difcipli-aasantccellitj praéticam effe
prüdentiam> rationis rc&o
)ud
iudiciofatis efl:conforme. Cum femperin aßionibus
ver-fefcur. Verum quoordinctradatur, omnes noo confen,
tiunt, quippé
quodåfamiliis & jlocietatibustanquaro
prin cipiis orditur, Sedfi yel raaximéäeivibusPoliticusexordium lumat, hoc tarnencon facitprcutfmtReipub. prin
cipia, at
quafi
m£teriasin
quamB
efpub.
tanquam Formaintroducitcr, Allentieit.e Arift.Iib.3. Pol. c. 1.z. Proin-de tibipiir.cipia
traftari
putan tor,,ibi
iubjedum expiicari lolet. Ft quoniam omnis sdio ob ceituro aliquem finem inAkn.-tor, quoignoratott-tum propoütum aberrat
igitur prior eü, «tq;
fub
deliberatione
&ele&ione
caderenou potell, media vero , quorum ope finis attingatur, de
inde »DVf0 gare oportet. Finem autcm illum eile Rem
pub. 1 <* o inhck;. bit,cum per hane rede
confiitutam•-multiiudo beatéviviu.
X I V.
PoJiticum.
z*
ÅnRefpublica
per
leges
åc
officiales
guberne-tur t
O-m parum fimultatis hxc quaftio importet, paucis
tangenda eft. Respublica eftgubernatio fubditorumå
ium-mss potefhste, per media ordinata, qua; nihil aliud funt
quärn
vicarii & leges>ad idlata. ut & imprebi åpeccatisforiiiidinepoenae arceantur: &cceteris dc voluntatc
Prin-eipiset nftet. Legibus enim Majeftasindiget, quiafacien¬
dajubent, & contraria prohibent» ac falutem hominum beatam& quietam faciunt> utCiceroüb. 2V de 11, innuio.
Officiales etiam Majéftati neceJfiärii funt, quandoquidem
nonfufficit,pei icipfam omnia inRepublica cfiicia
XV--X v.
Politicurii.
,g.
An
qnando perfonae,
confiflentes
infumrnss
poteflatis
regimine,
fecundam
numerum ya-rianturj etiamRefpub*
variatur
l
Refpubfica
åPhilofophoÜb.
$.PoK
cab. 6,hoc
mododefcrihitur: naAtr««* 7zé£ir m\sats, xw Jg UfcSv ctg%av, ^
ry(zv&ica; mena». Unde^per Renapub, cuves in or¬
dineracoguutur, abfq;quo maltitudo coofuficnes pariat,
&felicivitae ftatui obfiftat. Quia verö ordoad unurn pri
-mum refertur, å quo caetera depeodeaot : In Reipub.
qnoq;ordinecaput&principiurn
ert» fumma
nempé po-teftas, qnae Cceteris omnibus prareft. Nam fioe fmpcrio(inquitCicerol.^deIL)ncc dömus ulla,nec civitasjnccgens, >
nechorainu univerfutn genusmecrerumnaturaomis, neq;
ipfemuudus Rare poteft Caeterum cum Majeftas per fe
absq; perfonåconifcare cequeat,patec, quod uni vel pluri-bus, fecundum contingentium conditionem» illa
compe-tat. Etenim Reipub. elEentia in paupertate vei divitiis,
nonconfiftit, utquidarn opinantur; fiquidcm fint bona
externa,&å StoicisacPlatoaicisprobonis non
numeran-/ur,uteftapudSenecamÉpift 88 119 ount vero tanquam
conditiones äiiquaz neceftarise ad Mjjeftatem, non vtiqt Frais» å quo
Refpublica primariö
deicribi lolet.Noiye-nira minus erat Rex Ematnion, anguftis mclufus pagis,
quamAlexanderMagnus, quitotura cerrarum orbem iub fuam redegiftb poteftatemvidebatur, Sed ia perionarum
flumero,qu$ ad (uramam poteftatemadmittuntur.
Qua-propter quando nerionae iecundum numerura
nan-zsanfur,ita uthic fitflatusMonarchicus» ibi Ariflocraticus
vei Democraticus,Rempubquoq;variarineccfifuraeft.
XVI.
Politicum.
4.
An
peregrini in
Republica admittendi,
&num
iis öfficiapublica
committenda
finp
l
Peregrinos inRepub.
adcuitti»
LycurgusapudPlutar-cbum, Invita Lyc. vetat, caufam ioterferens > ne
ex-traneosmoresfiecumadportent, exquibus in Repub, malt
äffedus eaafei foleat. Sic.Tuliiuslib 2,deofficiis inquit:
Caput Reipub. eilperfpedos habere civiummores, Atta'»
men mar -Ystefaiva Repub- faltem admittipoflunt,
nimi-rutnquov'umfidcs,vitarq; mtegntas optimé efi perfpeda.
Et qututilitatic<. mmuuiprodeile poilint, utpote
merca-tores>art;fices See. Äfi «umhispublicum munusimponi
liceat, diffitentur tarn SacraScrjptura, Deut. 17. v. 15. Non
poteris altcnus gentis hominem fte^em facere, quinon fit
frätertuus. TamCiuero iib-2. Off! Peregrini officium efl,
nihilpraeter fiiumuegotium agere, roimmeq»eile inaliena
Repub. curiolum. Quam etianu rationes, quarumprima :
Quia peregrinus moribus& ingenio ab indigena diftert»
ncc eaoi erga populum repr^tentare potefi
benevolen-tiam» quam aliasintra patriam natus. Secuodar Quarn-vis peregrinus bonis morihus fit imbutus, tarnen pooulo efi lulpectüs. ut acliytae AlexaadroMig. (Curt. 1.
7.c. $)
d?xerunt, utmajor tortiorq; fis, quam quisquåm,
tarnen
alienigeuamdomioum nemo pativt.lt. Tertia,♦ Extranei
plerumq; lunt TrAiouxnxo^necbeoé Rempub. admioiilranA
(ed luumtantum ex ea quatftum faciunt. Pluribus
exem-plis iuperfedemus. Quocirca conclufum cflo.*
Peregri-nos^usdem
admittenaos, fed noa nifi cauté officijsXVII.
Poliüicum.
f.
Ån
Magiftratus
leges
f?rre
debeat
proportion©
Geometrica,an vcro Arifhihetica \
Quseriturhic num in Judiccm cadere de¬
beat? quam cum Sacräs licerse
muJtis
in locis abnuuno.*
Lev it.19. v I5- N.e perverfitatem injudieio
exerceatis
necperionamtenuisaecipiatis, neq;
honorem
perfona?
magni
exiflimetis* Ted jufté proximnm veilrum judicetis. Sic
Deut* 1. v 17, Prov. 17. v. 15+ Toh. 7. v. 24. Tum etiam Phi
Jofophos lib. 5.Et b. Nic. c. 4. c'ufa <$<es(t, ei
cfirMufo
(pao*tet u7n^^ri<rsv
% t) <pavh(@^
SRnttxtj
et'ipelxtvettr
SJnetkijc
t qaTl.ct 7X ßÅaGåfiy* %lat(pc&cvf/.ovot ßs.izet o
va-fl®*t K& ms inte» &■c. Sjc etiarn ait
Arailstuslib.
Pol.x. c. 17 Quodviri fortesacerbioribus fuppliciis', civero
pernitiofum, quam
acerbiflirnum
hofiem
cdércendum
pu*tant, narr virmagousbispeccat, nontam
fa
do,ied
ex*rrplojutCicero üb 3 il docet, Etisqui
voluntatem
Do«
mini noverit, & nonfecerit,duplicfpcenå eftpiedendus,
Quamobrem cum Horneijoii. s> eth» c- 13. o, ii &c.
no-firam fententiam conhimamus; Lcges, fciiicet,quae
ad
poenarum irrogationem ipedant,
Årithmeticå
potius
> quamGeometricå proportionc
fieri
deberc.
Quippécurar
legis nui'a cd
cxfecutio,
nid idfiat, quod
jubet,
atillud
lex prarcipitj ut nulius refpedus
perionarum
habeatUL.
Deicdé fi ratione perfonarum pcena;conflituantur,
tumnonaliå parricidse, ahåfures>aliå aduiteri,fed alia
magiftra-tus,aliå fubditi, quamviseorufcelerum efient
convidhaffi-cerentur. Quodfaliun eft. lnluperpama? nonluntrcs>quas
pofiunt diftribui ihpartes, utpecunis, fed
potius
infligi,
pledi,dicuntur. Circomtlantiatigitur funt
perpendenda?,
XVIII.
^
Geometricum.
Num altitudo rei,ad cujus
bafinacceffus
pateat? bentficioSpeculi
plani?&
baculi
fimplicis,
de-prehendipoflit
?
Animus noneft prolixasdemonftrationes
hicadjun-geire,quas
praäids
relinquimus;
Sedbrevibusadhibitisrc»
gulismentem patetacefe i. Si homo
å baß
altitudinisme-tietida?tamdiu reccdat,doneceius vertexincentrofpeculi
pianoterraecollati, per
radiu
refiexum videri poefb Eritut diftantmmeofbrbåfpecuload magnitudiné ruenforis» itadiitantia ipeCuli å baie reimctiendae3adeius altitudinemj.
2. Si å baculo adhorizontemperpendicularitér cre&o»
&quar.tit8ie menlorisabquantulümajore» menforeousq; retroeat.,donec rsdius vifoalisper extremitatcm ejus
ten-datintnetietda? altitudiniscacumcn. Et erit utdiflantia
intermenfyiem&. baculum ad diffcrcotiam inter baculum & menforisfiatum»ita intervallum inter rem
perquiren-dam notum>ad altkudinemquaefitam. Quare notitia alti¬ tudinis alicujus rei beneficio eorum Inflrumcatorum
haberipotefl. XIX.
Aßronomicum.
Otrum terra,vel Sol utcentrum univerfi ?
Prstcrmiflo aliorum de boc judicio > cum
prae-ceptoré M. Mart. Geftrioio» Terram inmedio uuiverfi
fi-tameflc>hilce innixi argumentis probatü ibimus : i»Quia inEccliptica6.fignafuper,6.veröinfra horizontemratio¬ nalem iemperexißunt. 2. QuiaAürorummagnitudines
configurationes& iotervalla ubiqi terrarum eadem&ae» qualia cernuntor. Sic Solin pundlo aquinotUaii
confti-tutus> dienj in omnibus terra? paitbus nc£ti ^quiparat.
Q^cniäcn tcropusabortu Solisatc; ad meridkm lemper 5c
&ubiq; locofum
äquale
eftei>quodå
meridie ad occafgm Solis. Queties enim Sol Meridianurn attingit, interdiu meridiemnociuautera nodem msdiam efficit.Quapro-pter Terram centrumtotius univcrfl eflecoaftat.
XX.
Opticum.
An Iridis nunquam
completus circulus
appare-*requeat?
Quod Iris perfedo circulovideri poffit, negat Clar, PrjeceptorM, Mart. Nycopénfis.féquentiratione:
Cnm enim Sol (k m hor Zonte,tantum femicirculus cernitur, Clycrofopra>tum quantum centrumSolis 6c
Lu-nasfupraHprizont?m elevetur (nam caukeeffidentes lunt
iridis)tantura centrum i d i frahoriz. depriaHtur,unde
fupra fempsr pars Iriuls minor temicirculo
coofpieftur-Quod & Expeneatiå & ratione comprobatum eft, nam
centraIridis, Solis&vifusdn eadem rectä lineå temper eflc debent. Ariftoteles pluradehacre docet lib-3. Meteor,
cap. 2, Quaré in tempore vifionis Iridis» nunquam
circuluro completum vilu féntiri pofle, coodidsmus. Ha;c funt prebiemata, quae tenerrimi ir
genij
mo-dulo, exa!ij> cumulare,& (üperea rudiori Mmcrvåadum-brarepotui: Dooutvanam iaudis cupiditatem /aut ma-gnam de me exifhmationem parerem , aut quererem i
led utbonam animiintentionem, ulteriori kuaiorum ac
cruditionis ulus fpe flagrantis, aperirem, exltaremvé* Be-nevolentiffimum itaq; ledorem, Ut hille rueisrudimentis
indulgere qualibuscunq; conatihus favere non
dedignc-tur,perquåm officiofé rogo, & obtefttr.
AdhitcutDexs,uabenign*grattAinpoHerumaccedat få hafce
priwilia*ad bonumfinem dirtgat, Jupplext,eneror-> id^obnomem