• No results found

Commentarius Miclal Jophi R. Salomonis B. Melech in Geneseos caput. XVII. quem ex Hebræo in sermonem Latinum translatum & notis brevissimis illustr. cum consens. ampliss. facult. philos. in illustri academia Upsaliensi, præside ... Andrea Boberg ... exami

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Commentarius Miclal Jophi R. Salomonis B. Melech in Geneseos caput. XVII. quem ex Hebræo in sermonem Latinum translatum & notis brevissimis illustr. cum consens. ampliss. facult. philos. in illustri academia Upsaliensi, præside ... Andrea Boberg ... exami"

Copied!
58
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

COMMENTARIUS

τη

TOPHI

RSALOMQNIS

B.

MELECH

Ια GENESEOS Caput XVII.

QUEM

ExHebrieoin fermonemLatinum

trans-iatum & Notis breviüimis illuftr.

Cum confeüf. Ampliff* Facult.

Philof.

in

lüußri Academia. Upfalienfi,

PR iE S I DE

VIRO CELEBEKR1M0

D

no

ANDREA

BOBERG.

L. L» O. O. Profess. Reg. &: Ordin. Examini publica modéftefubjicit

Alumnus Regius

CAROLUS H.

HAGGQUIST,

OSTROBOTNIENS1S.

In Auditi Caroi.

Maj. ad d. XIII Julii

Anni MDCCXLVII.

Horts, ante

meridfolitis.

ups"

äTj€

(2)

VIRO Max, Rever. atque Celeberrimo,

Mag

G4BRI

ELI

MATHESIO,

S. S.Theolog.inReg.Academ.Upf.PRO*

FESSGRI longe

Meritiffimo,

utriusque

Confiftorii Ecclef. & Acajem. ADSES-SORI GravifTimo, defignato in Gamla

Upfala PASTORI &PR&POSITQ ΓΛ TRONO OPTIMO.

':n« o'nWi vr$ ovn -paS vjn W

'SiM

Sx nnnwnS 'naoo 'jx pxoji pep yrmwo 'trat

S""» raap. runa cdx 'a -va ρχ njni ykya Srrt vsxai -nnaxa ja» eyai -taa

nap *p xiS •■ppa crnSx *\xhp vn trn na nijoS ρ aJ

SStyat τη >6 ρoo Swa pxa rmxyö nojoi

Dji nxnan Sy nxo -ty |no!3W®j njm /·»« πνι

craS wi 'iipa 'aS oan 'Jaa unni v 'oxy toi

nS-'Sn 'aaS cay τηβκι -a taS "v Ληα»ι wnn

crnSx -ina Nin Snj njn 'a ητπ *ta*ra rwya '**

rm inaani mtant nyn ixoa na*"1"' rva'-noi, 'JK 'a ρχι »anS O'aixyi tzr3"» O'oa

-S Sy nVi "aix O'btk Snm okoj «Vi

täw»JKαπ π»χ ra;Smm crpanSnpa rwonn1»

(3)

fiSpx niSsnysx Sxnv.upnaoi·π»π DiuoSsyo

W f ■■> ,■"-· **· v*'

no1? hönS "»jTxn i3ia Sipτνη ηοιι 'mV1? nu

»\o "pnDSiixl xa nay "pi nrami f? mxSn nr Kin ρ io»o xVn inixan nx-ipS nxxS Sri

fna TaynS tnx 'π mn:i 10» Sx'iaa

r-ji Sp nn1? na *)S Ππκ ι»χ nxin ηman

*]χ ρ by *riny iyi^piyja Tay

w'«Ss3 n»iyS

mini •pay un nan U "piaon ua^ Sa» un» "a

by

uaipi 'nma nj np

Sax

*unx nay

'Si

yrm1?

nix nny xi n»y inara Sy cnrn isSi nSy i»x

Slft"is mal 'iiaa x:a Sn *p' ηχmb»b naiaS

j; Tra "w# Ν1π ό"π γρ nan υηυ yyr.i "SV

α"Π visa o'Six Vsi Sia' xS mSyi o'nSx

cyan Π« y"»s i?'t nroi urna' xSi oSiyb απ

nioni '3"pa 'nn nSyi η-ηυρβο ηη'ΐ' na nrn nn» i»x nb fp mil nu nxvo hsx dj '»sj 3113 unl '»χι ct1d1 ullx ^οπι πχ π'πιιβχ,

'nxb fnbnn maoN "p»S niatx yiu nun -pon

:T^aa Ss nruxi *f? 'na ÖS»N

k , ·tSji isya paxnan -pap Wty

(4)

■ VIRIS aämodum Aeverenäit

Mag.

CLAUDIO

f

HEDMAN,

PASTORI Ecclef. quss Deo Wafe &

Muilafari colligitur, longe Meritiffirao,

adjacentis diitri&us PR/EPOSiTO Gra-viffimo, Scholi^que Trivialis, quce Wa-fes eil EPHORO ViMlantiffimo, Adcu-rätiilimo, PATRON O omni honoris &

Reverentisecultu ietatemprofequendo.

Mag.

HENR.

JOH.

ANTISTrrl & PR^POSITQ

Nicr-Adcuratiffimo, PRA.CFiPTOSI ut

o-honoris & obfequii nun-

«f^ion diu, quod fper.o ac.confido? aut

exorandi eilis, PATRON! & PROMO* quicquid eil, Speciminis Academici

in-Aior haec pagina , tit multis

cornme-in me, geque ac paternam domum

col-ne immemor atque parum humanus

vi-pariter atque gratiffirnse mentis tefferam volui', permanfurus quoad vixero

Admodum Reverend, atque

Pracla-Cultor hu- ι

(5)

atque Prxclari/Jimh, :

-Mag.

J

Α

G Ο

Β Ο

SEREN I

Ο,

Ecclefios Nykopenils

ad Grientem

PÄ*

STORI Meritiffimo, Vigilantiffimo;

ad-jacentis diftriétus PRAGPOSIiQ, &

Scholce Trivialis INSPECTOR1

Adcu-. ratiffimo, PATRONO fumrnaanimi

veneratione jugiter colendo.

CARLBORG,

penfmm in Oftrobotnia Meritiffimo5

lim Optimo, ita omni nunc cultu quam non

fufpiciendo.

rnulfo verborum adparatu Vos mihi,

TORES OP-TIMI, pro benigna hujus, terpretatione; neque permittit

angu-morem innumera Veftra & fmgularia lata beneiicia: ne tarnen officiimei pla-derer, hane tabulam, in venerabunda»

dicatamNominibus Veftris & facram eile risfwionm dominum

Veftrorum

(6)

ι

Herr

HANDfiLSMÅrtNERNÉ Wålåreborne orh Hog*

HANS

BERG,

jp^tt

tackiamt

(inne

ilapper

intet

tighet.

F0rdenikulldåjag

nugif-Academifke

Studier; har

jag

bort

gon min

erkunflos

betygande

e-ftådfe

åtnjutit,

med

bifogad

bjerte-gång. For

0frigit Ikall jag

råkna for

Wart och hbr-CARL Henr.

(7)

1 Chnftinasftad ,

' aktade

HERRAR,

Η.

C

ARL

ZEDERM

AN,

tillfalle då det kan wiia ίϊη

uprik·

wer i

dagsljufet fdritlingen af

mine nytria ett få

tjånligit

tillfalle till

nå-mot den

gnnfl och

wånikap,

jag

lig

onikan till all

beflåndig

wål-mitt nöje att wara

DER

famme Tjänare

(8)

Till Herr AUCTOREN.

'% >*·'-'■ Λ *r-*·*»&+*&*·... *"· ι

fsjår

andras magra

platfer röja

Olycklig brift på

wåntad nederbörd,

Somgrundabortennöjfam andoch

ikörd;

.Når de i torra fanden plöja,

Och deras fåd hon antenbortdör ftrax,

EJd' går med fwårhet upp i torna ax;

Når hela växten faft forqwåfwes,

Då önflias Er,

Min Wån, des mer.

Att med Er dygd forwårfwa

Den

ljuffta

bärgnings

kårfvva!

(9)

LIBER

MICLAL

JOPHI

R.

SALOMON1S

B.

MELECH

In

Genefeos

Gap.

XVII,

(10)

V

jns

«]"pn wiv Hiy si ΠΪ1Β1 ^pn irjy 1-\ψ -?bt njn1» *7£3Dr» ηικ nmon nw nrni mw 1*m miStwn <ικη ιχη OB? ο"ρ"ΐπ ^ηηκ οηκ n^TO o^sa 1»S nsn iDUinj *τπηπ

:''Vi miaya nijornn

:ob» rvnn nity Ό^ΟΓΙ ΓΡΠ1 Ν1Π Sidjh o nVon Sy ?oi in

/'aaim ♦nVipn ηκηη ia j'n» o'un

ynbn/n oy rvnn o'on im κιπ» ana

(11)

Cap. XVII.

cT)Eus

Omnipotens.Significst !*

^

Vocabulum h» fortem &

tv-clorem;

quafi

τη» Vajlatorem

di-cas,: vero illud In éft loco literce radicalis geminandce» Ex mente R. Jofeph iümchi eit hoc ipfum nomen Adjeciivum

,

quod pLene quidem fcribendum

föret tw, futpcte örtum a -ns?)

Prov*

ad formam ηηκ in illo loco rr:»oxxviic

"■"»Π» cm

Ämbitla, Infinuat afliduum

cul-■tus Divirn ftmiiofri; quod innuit

Earaphrailes Chaldseus verbo rho. Et efto perfeSlus. i. e, hoc ipfo

ervs

perfeÖus.

Aut innuit his verbis (Sacer A-Scriptor) ipfam

xircumctfionem,henda·

quiim circumcifus iit perfe&us na -cenfendus, uipote qui caret

ad-aitamento illo prseputii. Verum

Pccibit R. Aben Efra, fenfum

ho-£um verborum eundem eile

atqj

(12)

illo-« * ) O

( »

:7)VDH by Sxwn vhv oyant

pjy trajn ρη 103»

'^ÖP!

2N

ίΜ3Π ]*wp

"ipw

m

nr

aap*

aSi

fitovfy bmn 3rw m rha rwa

'i»? dö* «Si pxn m pSn* pt mx3

:m* 331?

;pÖ30S t&UftB '

euS

οπό* v»

täwoi

*J13

i"a ρ *3 i*b*a rrn apy* *3 3pri Pnr

;ani3« na«o spy* rrn njt?

3331 ΐητ» 333 bp

noznbv

mtip

(13)

m ) °

(

η 5

j" illorum:

E/i

o

perje&us

cum

Do-

Deut.

m/no Deo tuo. Adeo ut indicent xviir.

'

hoec verba» noluiiTe Deum ut ul- 13. lam moveret quxftionem

de

cir-eumcifione.

Vater multituäinis gentium). V.4.

Defcendit Vocabulum p»n a

radi-cejon, vique vocis

figniiicat

cqU

1 kåi&nem ac mult/tuctinem*

Itaqi) non vorabitur

ultra

nomen

tutim(Abräm). Sequitur

Conjuga-tionem Niphal

particula

ηκ S7T~ ξζηγητικνς, majoris

illuftrationis

ergo, quemadmodum in

hi$ lo-

Num.

eis: pxn nx pbir dividetur terra. χχνΓ*

vnx 33b rix DD' «Si, ne liquefiatcor 55*

fratrum ejus.

Deut,

In gentes. Senfum voc, exhi-xx·

bet

Targum,fiveParaphrafisCha!-V· 6.

daica, cui idem eft, ac paswb

in tribus.

Inter metf vos. Dicuntur hsecy^

ipfa refpeétu cum Abraham], tum Iiaaci atque Jacobi. Nam

Jacob

etjam Abrabamo

(71'y

χ^ονος, &

quindecim jam annos natuserat,

quum vita excederet Abrahamus.

'

* (Circumcidetis carnein)

pref-V.

II,

(14)

:nV# tojr πόγΛΪ urStsnV 'nm rv)

W

r»°

•'τιη·»

Vinn

:nfm :Sw nyitf

•"tid11 »>

to to> ms»-nDiy msf O ronrox ·)ΰρ rrnr α tj??3 nöér **mr ιηϊηη3 nSa nras? rpinsv Φ γη-

äV

>1^·;·' ■**.·.. · \ ·"-', Sf5

prwni ("ra rena

lV

:ΊΚ&Π pjj.D n#

oftsm ητ 'ja^t pya

(15)

Si Jo( i 7 & gravis, quam

quidem

decetab-jicere ac removere,

fölet

nomi¬

ne nVv prceputii venire.

Circumcidendo circumcidetur.V. 13. Utraque forma

eft

Conjugatio-nis Niphal,

excidendi

fignificatio-nem habens.

Qu i non circumcidet. FormaV. 14*

h&c Sitr eil a radice Sim

(adeo-que verbum

Achvum).

Verum Sara erit nomen ejus.V. 15.

fenfus eft : Sara erit nomen

e-jus, (quo pofthac

adpellabitur).

ificut antea V. j. de ipfo

dixe·

rat: erit nomen tuumAbraham.

Etrißt, h, e.Utabatur incor-y, 57. de fuo: quem fenfum etjam

prae-bet Paraphraftes Chaldasus, ver-bo nro gaudebat, non

quod

fubfannando deriferit(quaeei

nun-ciata erant).

Urinam Jfmael(vivat).

fcribi-

y# jg.

tur ^ cum Vau Schurekato, e-andemque habet

(ignificationem

ac Chald.-NiVi111inam. Aben-CoramTe.VocabulumpaSeundem dana»

hic fenfumhabet atq;inillo:ιτν'jaSi & quoad extiterit

luna.

Voluerit-que

(16)

8 B J o ( É

ovo t» 'top ovn HxVW jnt

* - ■■■■· tA 'i' - '· - ·'■■■ : innaya "ps^

ι*«»»'"inir«

rrw

Ha

" f π apn nr o: »a laV τπη η»

'föTJI T3KJ nw Ην ΐΓ3κ omanS "wa

camatt "»oiri }3-jSnan» wu oai nnw

n'apn

ina^n "psS tiv Λ

mw jfm πι συ nw Hxynwv ηοκ

:ja -jS mV ym

{oonamaScaen cy » OKE'J

:na'raa τ*

«

ττ&ίρ

χα

tena

(17)

II ) o ( K §

que adeo (Abraham), ut mane¬

retfuperftes acvigeret omni tem¬

pore fernen & poileritas Ifmae-lis. Aut idein eil CpacS; ac -pnajo

(utinam perfiftat) m cultu tuo (facro).

Verum etiam Sara uxov tua. Ben

Senfus particubeSax hic eil: Nonweiech folum hoc (quod pro Ifmaele de-V» 19,

precatus es) continget; Verum

illud etiam, (quod de Sara

pol-licitus fum). Hxec igitur fic ex-plicanda: Deus benedidus

annun-ciaturus Abrahamo patri noilro de Sara (paritura) dixit: Benedi-xi ei, dabo etiam tibi ex ca

filiwn. Ad hsec quum dixifiet Abraham: Utinam vivat coram

He Jßnaelf refpondet Deus be-nediélus: Verum quidem eft,

quod fit viåurus Ifmaél; fed

futurum eft quoque, ut fit Sara

uxor tua paritura tibi filium.

Principer. Scribiturtantum cumV. 20.

Mem[j deficiente Qfod (fignoplur.

Num.).

Quum drcimciäereturcorη cDne-V»

24%

Putti Jui. Si dixerisverbum ibicna

(18)

Ό ü ) o c m

1'« Sivt^S v SaJ pr» wn»

KSi' ιγκ hm pa 'd rmx Sira to

Οχι ibiana *vix mSr *iao nas* fto

uw Sions in naS ibiana now rvn

W)T2i '3 S""1 *3tt3 TK Μ NS wSr

oj ίο«" bibj» inSr *nso im ibiona

nb>?3 pi iSioro natn Sidj vS \?

fhm' nair Sia nSu '3 rrS nSu

Λκτρη erbau rvS

aS

r.SiJ ni'»

(19)

gg ; o ( Μ ii

hic paffive reddendum ex

(igni-fteatione Nipbai, merito

quisquce-rat, cur Accufativus f. fubjecluni

patiénsilludfequatur,iiquidemin¬

tränfifciva eil Conjugatio Niphal; & qui flat, ut hoec ipfa verba

inS^p fubjungat fcriptura τ®

Λν*«, Narn ii haberet textus

fa-cer tantumrnodo Aiana, quum

cir-tumcifus fnit, (non additis

riomi-nibus iUisfubilantivis.),aut,fi

fcri-ptum efTet rnSir Siona, quum

tircumcifa fnit cäro pr&putii

e-ius, fme vau. (fuffixo);

ilcqui-dem fe reéle haberent omnia (fe-cundum Analogiam Grammat.).

At (hoec objicienti)

refponden-dum eil; hunceffe fenfum: iSiana quum ipfe circumciäeretur

refpe-ctucarnis.prtfputii ejus, qua; cir-cumcifa füit; quippe quae ipfa

et-jam ( ut fubje&um patiens) dici

poterit eircumcifa, atq; adeo bås

de illa adhiberi iSnna fcum fuffi¬

xo). Eadem ratio loquendi eil

in his verbis: (eritis) nSau nb*oEfar. I, trSy fiiniles quercid, qiur decidit

Joliis Juis, Ubi pariter /ftau

(20)

12 GS ) ° ( β

ρ crSau απ»

n^y

ιχο

nSu

"Ϊ»3 ήχο Sio3 fon» oniaa Sy ιοκ*

ttHUtt Si03 ΙΟΝ» 100 Sl03» iSiy

ö»yrp OH33 «yiip nrn pin

Sr>

θ'»3ΝΠ -o a<ynp rrw on'ua ix»

vn» απ anHJa nVx D'ynp vn NS

wuno ixe ynp iroro ynp pt aiy*>p

ärrAua jpr 'nSjn pi ynp n*n»

:nSi» rsin» ajpf *wo

(21)

β ) ο ( m 13 bum intranfitivum jungitur τω

nS«; ipfa vero quercus non

de-cidit; fed folia ejus

decidunt:

ni-frilominus dicitur (arborjipfa de-cidere, eo quod

folia ejus

deci-dant. Pari modo de Abrahamo

hic pronunciatur,

quod

fuerit

i-pfe circumcifus (per

Metonymi-am fubjedi; eo

quod

circumci·

fa fit caro prteputii ejus.

Uti

&

mox in comm. 26. dicitur Sidj

omaa, ipfum

Abrahamum

fm

[je

circumcijum.

Cujusmodi

&

illud

eft: crnaa »ynp lacerati

vefiibus,

2,Sam.

ubi erynplacerati dicuntur,

(fer-

xui.31,

vi Davidis) proptefveites eorum

laceratas. Namque non erant

vi-ri lacerati5 fed veftes omnino

e-rant, ad quas referendum

vocab.

tzrpnp Interatß.

Nec

aliter

fe ha¬

bet illud: inaro pnp laceratus tu- 2%Sam.

nieaβία, ubi ltidem

laceratus di-

xv<

^

citur (Chufai) propter tunicam

fuam lacératam. Pariterque tiSjo

IP? rafibarba; dicuntur viri

ατΛυο

jerem>

raji,^propter

barbarn,

qu«

rajä'xll

'

«rat,

'

*

(22)

•inSy

"im ηκ

iVena

n*n na ana» jwin jo nxioo nnr ro

pi ja ιοί ηκι inSy n»a jo Vioj naiV

;vbn ds nSn *vyn nx ixr an

Via

ron

am

dsä

maV τπτιτ jrmnV «3 •C3TÜN

ηκ onnax Va» arn wwa »a Vxn

tro "3103 iroa ίμκ Sai »3 Sxyoir «in So oVa amχ Sa» ηπκΐ xin

pi ioyy π* Sy Sioj srvai iayy nx

:iayj? n.\ la» vh wrw umm kV x»8pi

Sysi paa- nay

•Vi

OJ

(23)

Η ) ο C W »5

Quum circumciß

efi

caro

pr<e-V-

25*

}nun ejus. Eft hujus loci faci«

lior explicatioquam prioris,quod

hic compareat ibisna cum adjecfta

particula fix> unde fenfus hic fit:

Quum circumcifusJuit carnepra*

putii fui. Habet videlicet nx fi-gnificationem prgepofttionisρ ex;

quomodo etiam uiurpatur in bis

locis *vyn jix ινγ απ iüiegresfi

e-ramex urbe. Sie & r\n nx nbn

XL^r' 4·

figretavit ex pedibus Jiiis, ί*

Ε

eg.

Eodem die arcumojusjuitAb- xV*23* rakamus* Indicatur his verbis,

V*

quampromte

obtemperaveritprae-cepto Divino; quod eo ipfo die,

quo circumcidit Abraham

Iftnaé-lem iilium fuum, omnesque do-mefticos iuos, circumcifus etjam

ipfe fit: poftquam enim eos

o-mnes circumeiderat, ipfemet fe

etjam circumcidit. Adeo ut

in-telligendum iit verbum S710J de

circumciiione (Abrahami,), fua

manu faéia: haud aliter ac dici-tur: xb x»Djn, [ed hlamafa

2 ga_

Hon cavebat> videl. non

cavebat~v ipfe fibl Ceterum bm Erester

(24)

iG β )·ο( β

HyOJ Hpt?ö3 1Ν31 lblD3 {31 oSlflS

:nnso 'nfam isa

: oma* -»τ Hy

.tfW

lVlDJ

t*&

VlBJ

:Hpa

(25)

@ ( o ; @

tum cfl Coniugationis

Niphal

y

cum cholen(ad fecundain

radica-lem ):

quemadmodum

etiam

ibio:

(vers.feo.) Fle&untur autem

ad

formam ( nonbjra:.);

cinus-Eftli»

roodi eil itiSspj in illo loco:

III.13

cnsD et mi//<e funt

li11

er<e.

Lircuinciji funt cum eo.

Vide-V.27·

licet opus

circumciiionis

pera¬

gente ipfo

Abrahamo.

Utrum-que vero, tum b)o:

(verf.

fuper.),

tum bro: (hic)

radicem

habet

bo:·

(26)
(27)

ü ) O C gl

Notse in

Cap»

XVII.

η» Unum eft ex nominibus Dei, in

cujus Etymologia enucleanda non

mul-ti erimus, quum otium nobis hic

fe-cerint Joh. Buxtorfius a)* Edvardus

Pocockius b) Joh. Leufdenius c) J.

Henr,Hottinger d) alii; fedita, ut nec fibi, nec aliis hic iatisfecerint. Ut

a-liasEtymologias nunc prcetereamus qui-dam compofitum hoc eiTe ftatuunt a

pronomine relät, υ pro "wk & η finffi-tiens, ut, fic quidem eum fignificet> qui ipje fibi fit Jußkientiffimus, quo« modo άνενδεής Deus Piatoni dicitur. Quos prauvifi'e R. Salorno cenfendus eil:, qui hsc verba: nt? S» υκ ita

ex-ponit: nna 'mnbxa π »in u«,

ego[um, qui JumfiufficiensDivinitatemea

omni creatura. Equidem fatemur pul-cre ifta, fi quid aliud, Deo ceterrio

eom-petere; fua tarnen non caret

difficulta-té hcec Etymologia, quum non liceat nifi femel atque iterum ita punélatum

pronomen v exmweinvenire,&

infolen-tior fit illa particularum cum nomini¬

bus propriis compofitio: non

immeri-to itaqu« aüufionetn haη q pctius eum

(28)

i* as ) o cm

Tarnovio e) auam veram

Etymologiaül

clixens, quantumvis illa placuerit

viris

j

magni nominis. Vid. Coccejus

&

Gui-fetius in Lexicis. Ceterum non

eil

cur tantopere alia vocabuli

hujus.

Ety¬

ma venemur, quum ex iis fit

analogi®

Grammatic® convenientiflimum, vim-que reliquarum facile exhauriat,

quod

]

radix *nw probet, in S.

Codice

Hebr.

vaftamli & deflruenäi fignificationem

fce-pius

oilendens.

Hoc

agnofcit

R.

Da¬

vid Kimchi/j &eum fecutus

hie

Rab¬

binus nofter. Rationem hane addunt

alii, quod Dens ut potentia

fua

ex

ni-hilo oinnia creavit, fic vaßare

eadem

atque in riibilum, redigere

null

o nego· j

tio , potis fit. Ha?c autem

yerbi.

figni-Jieatio & hane refpiciens

dedu&io

no-minis Divini, quum plerisque

durior

videatur, irnrrio & ipfis Rabbinis,

ut

Abarbaneli in Exod. VI. peropportune •alii mitiorem fignificatum &

Deo

ubi-vis convenientem magis

fuppeditarunt,

In rad. Arabica adhuc refiduum,

tibi

I

privatere, corrobcrari notat;

tinde

eft

validus. Vid. J. Henr. Hottin¬ gen de Nom. Dei Orient.

Differt.

IV.

XII, Audiamus hac de re Jo Cle- *!

(29)

ri-δ )ο f β #9

ricum/ <{

Quemadmodum,

Inquit,

pud Arabas,

Radix

w

Scbadad,

inter

alia, potentem, ac

for

tem

effe

lignifieat,*

unde rw SchadiiU porens

&

robuftns;«

ita apud Veteres

Hebrasos

fimpiiciter*

potentemejfe

fonabat,

unde

quia

nom

ni-4-Γι a potentibus agri

impunevaftantur,'*

etjam in

vaflandi

fignificarionem

ml·'*

gråvit; quae

iignificatio

fola

in

libris,^

qui adnos

fuperftites

pervener

unt,

fu-"

iiereft.*'

uftrandam

Qri« prseterea

pertinent,

fule

ad

hane

atque

rem

foli»

il·

de pcrfequitur

Camp,

Vitringa in

Com»

ment. ad Eiai XIU- 6,

ubi

poft

addu-élas varias derivation^s in

hae

tandem

fere acquiefcitc Eoque

baud dubie

re* fpexeruntLXX interpreten,

qui

fepius

transtulerunt

παντοκράτωρ,

&Job#

VIIL 3. o

τά

πάπα

toifaxg·,

licet

a* iibi in hoc vocab. vertendo

admodum

varient Hace autem recenfendo

nihil

detra&um volumusaliis fummorum

Phl·

lologorum

conjeåurisde

hujus

epithe*

ti divini etymo,

prasfertim

eorum,

qui

IHud referuntadrad. Chaldseis

ufttatam

rw ejfudit, a qua

derivatum

volunf

über9 mamma,

Placuit

h«e

nominis

(30)

se a ) O ( S

hujus origo non uni ex viris

docliffi-Ulis, Seb. Schmidio, Sal. Deylingio,

a-liis. Imprhnis vero eam illuftrare & pgene extra omne dubium collocare an·

nifus eil: vir in his SagaciffimusMatth.

Hillerus in fuo Onomaftico Saero:

u-fci poftquam ftringente admodum

arg11"

inento eorum fe fententiae oppofuifiet, qui ex in & η hoc ipfum coaluifle

ex-sftimant, ipfe in naturam &

fignifica-fionem terminationis Vocab.

inqui·*

rit, quam indifcriminandis vocibus

u-ium multiplicem habere, afieverat;

pro-ut fe. ipfum Jodfervilis aut radicalis ii" tercc vice fungitur, Non e/Te hic

fer-vilem literam, ex pronomine plurali, ©t in 'jafilii mer, vel Nominis

plura¬ lis vel colleétivi notarn ut 'au

locufta-rum multitnåo, uibnfetieftr£ &c. vel,

quod Coccejo placuit, paragogen

fin-gularibus adjeétam, ut "no ager Pf·

XCVI. 12. cuivis facile patere

arbitra-tur. Vorrofijod radicalis litersteneafc

locum, eam vel ex tertia π mutatam

fuiffe ut in '.t lawiuiäum, velfecundam

radicalem eonftituere, ut 'y: u'

*n: '*», quse formata fint a verbis rr«?: .ivy: nu: n'n rm. Jam vero, ne vel

(31)

pro-ü ) c f i ät

pronominale,velπλ$$νντΐΗΰν, vel Para· gogicum credatur $ed Nominis nar,

im-pedimento effe, ejus generis fervili nullum Dei voeabulum conftare.

Ne-que applicari

poite

formae »n, quod ad nullam rem determinata voce, notå¬

ret ejjttfunu Reliquum igittir effe, ut

\ fit litera radicalis fuperftes poft

com-pofitionem hujus nominis , ex verbo

aliquo, quod medium habuerit Jod;

vel nomine Verbali. Qua de re

co-piofius difquirit; atque formatotandern voeab. 4n ab rrn, licet in S. lingua nort

'

obvio, ad analogiam tarnen r2 *ri a irrt I admittendo, fibi plane perfvadet, ex Jod refiduo hujus voc» v» hai, quod

nötet ens vel cxijlens, &; forma

ver-bi nw jefihadde compoiitum effe hoc

epitheton Divinum. Si enim conjun-gantur in unam diétionem mar & *n,

obfervatis compofitionis legibus, inde

excudi Schaddai. Illas autem jube-re vel auferre literam * in compofito

I

redituram.

2. a

quiefcentibus verbis

demere η terminale, 3. η poft Sehe¬ va movendum elidere. Quibus ita per·

aåis], ex vn m»' excudi "w Schaddai,e*

um denotans, quifunditejentiam* Su· am

(32)

% «S 5 Ö

C 8t

am fiane fententiam exemplii

confit*

rnare ftudet nominum propriorum>

ad

«andern analogiam compofitorum;

Ted

quae

Typotbetarum

incuria

turpiter

funt

corrupta atque

confufa

5

tumetjam

non nihil vacillantem adhuc indicant etymo-logiam Hilleriänam, prseiertim

fi

com«

jungantur

hasc,

qu£

tradita

funt in

\

Via fextä Cap. XIV. p. 261. cum

itlify

quae poliea

docet

in

Via

feptima

Cap«

XXI. p. 324. ubi ad analogiam

aliorum

nominum pluralium? nir formatum ex-hibita ntn« wr jefcbaäde Jehova

vel

4

Jäh efjundit Dominus; negle&o

prlfti-no iHo ad analogiam aliorum

af-funito. Vid. pag. 258.

Quicquid id eft,

ingeniofa

admodum

'

h&c virl acuriiTimi etymologia,

pluri-mis etjam aliis argumenta

ftabilita,

< Leélofi adfenfum fere extorquere

co-'

natur inorigine alioquin valde

obfcura.

4 #0 De Nom. Det

Difert. V*

$.

47*

b) ίη Joel L if. c) Ibid. d)

In

ho

j

•xstém Hßo Leicho in rad» tm e)

Phi¬

lo,U ticbr. Όψη. XXXI. f)

Differt«

IV. de Nom. Det Orient. XIL

r.i * ' In

i

(33)

BS J o ( ■ 23 In ead. pag. Qu«

Rabbinus

ncfter

öbfervat de vocab. my, defumta funt e R. Dav. Kimchii Lexico , partim iis,

qu« habet in rad. nts?

partim

in

in«;

ubi R. David patris quidern

fui

Joie-phi fententiam hftit de

fenfu

vocab.

'inx ex Prov. XXVIII. videl. qiiod

il-lud fit vn rzya^nomen adjpft'vwv ;.his

additis: **in« jioj an cnx n'^o i^n;ßi, ut

fenfus fit, qui.homincm

rcprehenött

re*

tro avérfum; nulla vero ibi

habetur

comparatio form« hujus

vocabuli

cum

"w , quse tarnen hic

exftat.

Ad iiiam

autem form« iirnilitudinem quod

atti-net, non defunt plane inter

Chriftia-nos Dolores, qui cum Rabbino

con-fentiant, ilatuentes vocab. nn« in

I.

cit.

efTe nomenfimplex, auétum a

fine

li-tera Jod Heemantica, atque

iignificare

tarmin, ignavum. Ita

quidem

Schind-lerus in Lexico Pentagh exhibens

et-jam confenfuni

Paraphrafis

Chalcl.

ver-bis: ρπΐκ iar, fed aliter

habet

Targum

in Bibliis ßuxtorf. &Waltonianis, nemr

i)e

erunt

no-ip

Vatablus

coram

ipfo.

&

Eodem

Pifcator,

modo

atque

träns·

nu-perrime Dachfelius in

Bibliis

Accent,

ad h. 1. j qui D.

Abichtium

hic

(34)

un-24 Μ ) ö r Ü

untern fecutus, hane formam ut tu na? congruentem

panter vertit

tardan-tem> f· ignavnm. Ceterum aiii, cum Rabb. potioribusrectius haticldubie

com-pohtionem ex Jod iuffixo hic agnofcunt

in "tfw, cujus fenfum haud incommodum

prsebet AbenEfrä: wx» ηπκ ans* rrav» ό nso' |n, Qui hominem

corripuerit

fecun-dum pvzeepta mea, gvatiam inveniet;

approbante etjamGejero in 1. cit.

Pro-verb. Sed commodiorem forte

fuppe-ditat Michaelis in Not. Bibi. qui *ίπκ pofi me, ita explicat; h. e. meum

exem-plum monitnmqué fequens; prseeunte

foriafle Munftero. Parum autem reéte

& accurate plurimi

Interpretnm voc.

nn« feparantes a

fubje&o propofitionis, conneélunt cum fequentibus,

verten-; do, gratiam poftea inveniet, quo et¬ jam declinafFe miramur recentiorem

ver-lionem Danicam emendatam, plerum-que accuratiorem, reluélante licet huic

explicationi fitu accentuumj ad quem

in notis fuis Bibi. eaute admodnm

at-tendit b. Epifcopus Gezelius.

Pag.6.1in.i.in B. Mel. Quae hichabet Ben Melech iunt haud dubie defurata

ex Rafchio in h. i.

cujus addu&am hic?

(35)

s ; o c κ

! hic

expofitionem. allegoricam

f.

t?rfb

non pigebit afferre: nVn mxna uab "jSnr»

*)3 nSiyniy for Sat? rvnn nin *13131 msb πηχ oin Sya Quse ultima verba

fuam q?joque Abendanse expofitionem

fuppeditafle videntur, aliis licet verbis

traditam- Quse autem poftmodum

ad-fert Abendana ex Aben Efra, non

o-innia comparent in ejus comnientario,

jprsefertim locus ex Deuteronomio ci-tatus,· cujus etjam parallelifmum cum

ioco prsefenti segre perceperis,

nifi

ca¬

pitis illius comma 11. cum 13.

confe-ras. Quin & magis perfpicuum fenium

prcebent verba Ab. Efrse: no;? Sxtsn vh nVcn . quam illa generaliora Abendanse

nVan Sy; qu£ tarnen Aben Efrse tri-buit. Ceterum ejusmodi vel mutatio-nes, vel nasvi in utroque hoc

epito-matore haud adeo funt rari.

Inead.pag.lin.6.8«inB. Mel/nrrm -jbrinti Verbum fin in Conjugatione Hithpaé'1, quumquis coram Deo ambulare dicitur,

I

Interdum

vacare

ailtui

Divino, Deo

mini(Irare, vel [accrdotio fimp

iignifi-cat, ut ex i. Sam. II. eap. Verf. jo.ft

B5· coli, cum π. & ι8, baud quidem

obfcure intelligitur. Hic tarnen

fidem·,

(36)

tan-26 i )o( i

tandorem anhni, vitt? integritatem & conflantiam, veAo f?nftnAbrahamo com-tnendari, tum ex iignificatione hujus

Conjugationis, quas hic loci, ut fepe

cfi Jrequentativa, tum e£jam ex inte-gravocabulorum heicoccurrentium con-iiru&ione cnlligünus i Tic enim habet:

«ran rvm uaS -jSnnn Quce verba

com-iriuniter ita exponi videmus:

Ambulä

t oram me, &

ejlo

perfecfus. At pa¬ rtim commode, ad Hebraifmum pari¬

ser atque emphaiin verbi *f?nnn

expri-mendam. Ad utrumque vero , pro fua

fagacitate, Rabbinus noiler attendenS,

/fatis feliciter eil fenfum hujus loci

ad-fecutus, qui ex rnente illius hic

eil:

Ambula indeßnenter toram me>it? éris

. perfeBns. Imperativo fic pro futuro

alternante. Quas quidem temporis

enal-lage non folum hujus loci eil ,

féd

paffim in facris pandedlis obvia.' cujus

unum ·atque alterum in rei fidem e-xemplum adduxibfe fuffecerit, Gen. XII·

2. Dens Abrahamum fic alloquitur ί

OT rrm ipw hVuni ρΐ3κΐ Siu 'uS pr«'

Jaciamque te in gentem magnam,

&

benedicam tibi,

Sf

magnificabo nonien

tuum (f

eßo,

(h.e. eris) benediäio,

vel

(37)

fum-IBM« **

Ihmme benedidus. Deutr. ΧΧΧΠ. 4p.

50. Mofi terram

promiffionis

jam

jam

Vifuro, ac

deinde morituro

Dens

prce·

ceperat, ut in jugum

Nebo montis

Ha-:barim adfcenderet ; conceptis in hunc

frtödum verbis: r» πκμ - -ή Sk

nty

fer Sk »ρ«™ - - Tia no» - - ρκ

Adfcende

in montern, & vide terram,

& morere

'in monte,

# coüigere ad

populos

tuos, h, e. poitquam vero

videris

terram,

toörteris in monte atque ad

populos

'tuos colligeris. Obad.

I.

4,

ruinam

fu-perbiifipio Edom

propheta

denuncia-:turus

y dicit: cnawpa ακί im rwa* ακ

pp er»fi exaltaveris te ut

aquila,

β

interftellaspone Ch. e. pofueris)

niduirt

■tiium.

Verum enim vero, licet res eodern fere recidat, & primo quopue intiiitu ?Videatur haec propofitio: rrm

f/nnn

Ό*βη eße abfolutaj conditionaiiter

ta-'

tnen eam facile credirferis hic

efferri:

Si amhulaveris indeßnenter coram nie» h» e. in eonfpedu rneoj me tan-*

quam

priefentem

femper cogitave¬

ris, me vit#

&

a&ionum

tuarum

o-mnium arbitrum effe ftatueris, atque

-adeo nihil comfliiferis, quod

voluntati

(38)

28 a )0( Μ

meie repugnare judicaveris; fic

fief^

tit perfeaus fis futurus

, vel talis cer»

te reputeris. Atque hujus

locutionis

εχ-empla plurima habemus apud

fcripto-res facrospariter ac

profanos: ex quibus

manifeitiffimum fit, Imperandi modum

non nunquam conditionaliter eiTe

effe-rendum5 Tive , quod idem cft,

enuncia-tiones abfoiutas in hypotheticas effe re·

folvendas. Quod η neglexeris

, vim

faepe textui inferas , tam quidem eit

necefie » atque verum eft

quoque, Te iic fenfum verum & genuinum eruere. Ne tarnen gratis quis hsec ita a nobis

dici & affirmari exiftimet, exempla pro-feramus in medium

oportet, ex qui-feus colligere cuique

pronum fit, rem ita fe habere, & non aliter. Agmen

ducat illud Davidis:

Pf. XXXVII. 27. pwi al» sw* jno "Mfc aSijiSrecede a malö, & fac bonum, ha¬

bita infeculutn. h. t.βreceiTerisa malo

&feceris bonum habitabisin feculum. Pfalm. IV. 5. ixonn inn,

CTε ml μ,ή

άμχζτάνετε

> Paulus dixe* rat Epift. ad

Eph. Cap. IV. 26. irafca·

mini neque pcccate, h. e. fi contingat

vos irafci, ne peccetis tarnen; vel ne

(39)

SS )0( SS 29 committatis tamen , ut peccetis.

Jer. XXV. f« jrroi ripm lama trx to 13» !imn hy iawrtayVva revertimini,

qu&-fo, quisque a viaJua mala, & a ma¬ lierntäte operiim veflrorum, & incolite

terram, h. e. 7? revertamini - -

inco-ietis, inhabitabitis terram.

Efei. LV. 2. 31i3 .1*73X1 ,l7N PD& W9&,

imdiendo audite me, ξ$ comedite bonum>

h.e. audiendo audiveritis me, fl

per-fe&am obedientiam mihi prseiiiteritis ;

comedetis bonum5 t;?/, iic fiet , ut

o-ptirna quasvis comedatis. EtVerf. 3.lyo»

ö3i?aj mm audite, & vivet anima

ve-fira, h- e. /? audiveritis, vivet &c.

Gen. XLII. 18. vro wy nxr hoc facite

vivite, i. e. /i feceritis hoc, vive^

tis. Et iic in Nov. Teil.

Luc. Χ. 28- 7£Το ποίει χάι

ζηση

hoc

-/Λί·, C? wV, i. e.fi feceris &c. Prov. IV. 4» ϊτηι mixa ia» cuftsdi prue*

tepta mea & vive, h. e. yj

cuitodive-ris - - vives.

II, Reg. IV« 13, nai fm lava &

mundus e/loj h. e. ji laveris, mundus e ris.

Prov TIL 3. 4. oana Tnnru Sp tsfyρ

CJ3H1 w aiö S301

jn-Mfoi -p1? roSbp %'V

(40)

so Β

)ο(:

liga ea (praecepta fapientias) fupra

coU

lum tuum,

fcribe

ea

fupra

tabulam

cor-dis tui:t$

invcnigratiam

Jucceffunf

eptimum

in

vculis

Dci

atque

bommum,·

h. e.fi ligaveris - -

fi

fcripferis - -

in-veriiés gratiam & fuccefium optimum

&c.

Prov. XVI. 3. 71WD ηι.τ Sv Sj

Volve in Dominum opera tuet

(committe res tuas Domino) &

confir*

tnabunturcogitaiiones tua, h. e,fi

vol·

yeris - - firmahuntur, ftabilientur.

II. Reg. XViif. 31. verba Sanhefib, Regis Aiiyriorum, de deditione Hie* |Ofolymorum per Rabfake ad

Judaeos-delata, ita leguntur: 'Sx ixw τικ

1^3 Ό »'x intu wjxn trxi usJ erx iSxl

JFacite mecum benediftionem, O

egreiid

miniad me,

ccmedite quisque

vit

em

fiiam,

cS quisque

ficum fuam,

ξ$

bibitt

quisque aquas putei

fui,

h.

t,Ji fece·

ritis mecum benedidionem (genua ml·

hi pofuentis) atque

egreiB fueritis

ad

me, cornedetis - - & bibetis &Q*

Job. XL. 31. Hfec de

Levtafhane

verba habentur: nonSq «13? 733 rS σ»

(41)

S' > o

('

SB 3»

memento belli, nött etldes. h. e.

pofue-ris fuper eum rranum tuam

(attigeris

modo eum) & memineris

profedlo ho©

bellum eile, a quo poftea abitinueris* Svethice: omdu man komme dinhand

wid honom, dufkulle fannerligen min¬

nas den leken, iå at du en annan

gång ej fkulle wågat.

Haec ex facris exempla plurima, pro,

adltruenda noitra fenteiitia, latis uti-que fuiffent, nifi rem

utilem

facluros

nos eile, & jucundam

Ledlori

arbitra-remur, ii, fequendo veiligia

audlorum

profanorum, baud diffimilia loca pro^>

duxerimus. Exemplum illuiire hujus

' άποετιωπήσεως eft apud Hemerum

II,

A. 422.

Μηνί

Άχαΐοισιν

πολέμχ <Γ άποπάνεο

τάμπαν. Irafcere Grneds,

hett&que

abjline

91

mmno.

h. e* irafcaris licet Graecis, belio ta··

< men omnino abiline.

Anthol. Epigr. Gr. p.JT».

ILEpigr.L;

'oxtw μεν

τήχεις

άπεχε

τξνχειύι

$αλα&σχ.

Και χόμαινε

βοα

ύ'ήλικα

σοι

Μναμις:

(42)

32 B ) ° f B Oclo a me cuhitorum fta,

qfpermn

mare.

Etflitetus ciey

ς$

boato quantum

fot-eris. h.e. fi oélo a me cubitorum fteteris -

-fludtus cias, & boato quäntum poteris.

His unum ex Latinis mantiiise inftar,

addimus5 eftvero illud Senecasin Ber¬

eule furente:

Dominare tumidus

Spiritus

altosotre.

Sequitur

fuperbos

viBor

atergo

Dens.

h. e.fi domineris tumidus, fi Spiritus

altos gefferis (difces verum eiTe, quod)

fequitur fuperbos vidtor a tergo Deus.

Ceterum, ut redte hic fingulä

acei-piantur, ad tria potiffimum attendere

erit neceffe , videltcet quid fit

ambula-re coram Domino, quid integrum effe,

quis fenfus horum verborim denique.

Ad ambulandi verbum quod attinet; in Metaphorico hic fenfu & morali

oc-eurrere, quo rationem vivendij vitλ

pifiitutum, iiudium & conatum agen-cli importat, facile

per fe patet, " quo

««fenfu vi« nomen, pro vit« inftituto,

"fiméhonibus & fententiis, aut etjam

(43)

feri-Μ

)>

Γ Κ 33

''pturie, fecl ex

ufu

cömmuni££

c?).

Etenim irtfiare, federe, recedere,

phra-fi fcripturae perquam

frequenti

lae

fa¬

rmlian, perfeveranfiam m

malo

&

pec-cäto, commercmm & communia cum

impiis ftudia ac

conßiia

>

verbo,

irr.pre-tatern & inobedientiam b) bonarumq,

adeo aélionum moralium privationem iiiferurlt; fic earunrlem exercitium

am-'

bulandi verbo , aut currenäi identidem

indigitari, exlocts

Jod. Π,

17.

Pf. CXIX»

i. 5. Pf. CXXVIff. ι. I. Reg. Ά 6.

Vin. 25.IX. 4.K. Chron.

Vi. 16.

Gen*

XLVIII. if. II. Reg. XX. 3. Pf. CXIX,

32. Cant. I. 4. sliisque plurimis

de-prehendimus.

a) Rivetus ad

b.

L

b) Vide

Pf

I. /.

Cohel VIII 3. Hof

X.

>

Pf

XX

Vh

ψ Ρf.

XIV.

3.

%er.

XVII

f.

Quoties vero

jundum

habet

ambu>

bandi verbum Nomen tsr», triplici id modo fieri, ex ufu fcripturse, memini; prout namque, vel

fimpliciter,

praire

fignificat, Jöf. VT. 9.

II.

Sam.

VI.

4;

vel, ut (ifyerior dicitur coram

inferio-ri, autmutua relatione

inferior

coram

fuperiori ambulare.

Atque priori

qui-dem fenfu Deus interdiu in eolumna

(44)

nu-34 S5 ) o ( £3

nubis; nodtu, ignis, ambulajjecoram, fi-Iiis Ifraéi dicitur, Exod. XIII. 21. Rex

iteOj coram fubditis luis, ut patet ex

I. Sam. ΧΙΪ. 2. oyjjto -jSnnn qban rtjfi nnyt

nunc ecce 'Regem ambulantem coram

vobis i quum gubernationem,

manudu-<Rionem, curamque iingularem hic mo¬ dus loquendi infert. Pofleriori autem

fenfu uilirpata hsec phrafis οτξωτως

qui-dem & primario iis competir, qui

ia-pris in Vet. Teft. vacabant, iummique Dci facerdotes fuenmt, ut fupra etjam

verbo monuimus;

&υτέξως

vero,& fecun-dario iis omnibus, quinomenDeo

dede-runN quosq; cmnino decebat effe criron

& aμαμας, hatid aliter accron άμωμος &

Äne vitro effe facerdos V. T-debeuat a)

ο,

ΐγιής

τό σώμα,

y.al

oXozXYjoog.fanus

cor¬

pore & integer, ut de

facerdoteAtheni-enfi ioquitiir au<Ror Etymologici

Ma¬

gni b), cron enim utrumque ex more

fcripturae iignificat; & integrum cor» poret

quaiem

quidem facerdotem, i· temque facrificium Deo offerendum

ef¬

fe oportebat c)i & integrum animoy h. e. ßncerum, pium veroque cultu

&

intimo cordis afte&u Deo adhserentem;

(45)

Μ ) Ο c Μ 35

fit cor meurn perfecium d) h, e. fince-rum, atque ab omni hypocriii & iimu-latione alienum. Cui fignificationi

af-finis etjam eil fignificatio Hominis aha, quo morri jam vicinus Hiikias

Prophe-ta utitur, candorem animi & vitse

in-nocentiam declaraturus: *iir mrv rux

:nam chv aabai no.va paS 'njSnnn *wk na "wwy , obfecro, Domine, memento ,

qußfo

,

cjuod

ambulaverim

coram Te in veritäte cf in corde

perfeclo,

at

quoi

7ibi placuerit, fecerim. 2. Reg. XX.

3. Hinc rede quoque exiftimat La«

dantius Libr. IV. cap. 17. carnis

cir-cumcifionem eiTe fecundse circumGiilo«

nis figuram, fignificans, nudandum effe

pechiss i. e. aper10 & fimplici corde

0-portere nos vivere: quoniam pars illa

corporis,qnas circumciditnr, habet,

quan-dam fimilitudinem cordis & nudan-da. Ob kanc cauβam Dens nudari eäm

jusfit, ut hoc arpumento nos admoneret,

ne involutum peBus haberemus, id eft9 ne quod pudendnmfacinus intra confci-entwfecreta velemus* Quam

circumci-iionem Apoftolus Rom. II. 29. vocat

πε^τομήν

y

h τνέυματι,

ctr-

(46)

cum-3<j SB " ) O r SB

rumcißonem Cordis in fpiriti:, nec non

πεξίτομήν τ9 χξ&χ αχείζοτοίητον dr* tumajionem Cbrijti non manu factum.

Col. II. ii.

Ex hoc, levi licet, & qualieunque

noftro diicurii: ic! utique jam conftat, quo pad:o fedus fuiim cum Abrahamo

Deus fanxerit, fub certa videiicet con-ditionc, fi coram fe foret ambuiaturus;

fi perj.echts, h. e. fi fmcerus, fi

0tW-πΐ'/ζίτος,

ίι integer & totus cum Deo eilet futurus; uti »an, perjedum & in¬ tegrum fe David cum Deo fuo fuiiTe

prsidieat , Pf. XVIII. 2. foilicite item

ac feduio cavifTe fibi w» ab imqtiita* tefmy ibid. cuftodiffe vias Domini,

neque iraprobe fe avertifle 3 Deo fuo V. 22.

Hanc itaque perfe&ionem, fidem

prn-fupponere,

ex

his

itidem intelligkur, & iidei effe, non operum obedientiam, quam in Abrahamo non tam deiiderat,

quam ut fit perpetoa & conftans> Dess poftnlat & requirit.

a) Levit. XXI. rj.

l)

In voce

Ä-ΦΕΛΗΣ. c) Levit. /.j. III. 1.

XXIL

19. (I)Pf. CXIX. g.

(47)

Μ )ο( « 37 Pag 2. lin. q. in Abendana nViyn naoir». PoiTet forte quispiam fufpicari, ad

,]u-daeos, turpiter fibi prseputia adduccn-tes, digitum hic intendere Abendanam; Deumque adeo verbisi nw -sab "^nnn

CD'on id juxta hic refpicere,

urcwr-ci>

Jim cenferi integrum, donec novum

fibi

non addiderit velattraxerit Präputium;

utpote quem fenfum naoin τω nVw jun-düm haud coaéte videretur

fuppedita-re. Equidem, repertos in hac gente

olim fuifie, vel. Ssripturse S.

tellimo-nio novimus, qui ja&uram cuticula: i>

ftius reparaturi,

audaciffimo

fcelere no?

va fibi préputia induxerint. Hos ipfos auteiri a'ai»o iimpliciter Hebraci, aut o'3wo attra&os, attractum Prä¬ putium babentes, a radice ησο, traben-di, attrahendi, protrabendi

iignificatio-ne, in facro etjam codice fatis

frequen-ti, nominarunt. Attractionem vero i-pfam, vocabulo nur»» communiter de· fignatam, vix reperies nSiyn nsDVv, ad*

dttamentum praputii, a Kabbinis appel-lari. Proinde is proGul dubio erit

fen-fus verborum, quem

verfio

noftra prie·^

bet, aliorum magiftrorum fententise hic conformem. Hujus véro temeritatis

vel

(48)

con-3$ β ) o C Η

contumacke quorundam in gente

Judai-ea, cum nobis hic inciderit mentio, baud adeo alienum erit a prsefenti

ar-gumento ,, paucis commemorare, quse

hac de re a viris Eruditis obfervata

de-prehendimus Dtiplicis vero generis hos

promos pra?putiorgm fuiffe Judcei

per-bibent: quibusdam ex fingulari quodam

naturse vigore

velinvitisreerevifleprse-putium tradunt; id quod Ifraelitis, qui

ex mandato divino iterum

circumciden-di erant, a) accidifle

y perperarit non·

i.nilli jlatuunt. Alios Spafthere, fenfim fubducla atque diilenta pellieula, aut

alia quacunque arte medica hunc defe-clum iibi refliiuiiTe. Ex illorum qtii-dem numero Achanem. b) fuifie,

tra-diiur in Tr, Sanhedri-nf. 44. a, his

ver-bis: rrn inbnn pa-a pr, Acbon attraclus

pr^putiofuit. Quipus hanc gloflam ad-didit R Salom. ny τοπ ins» np n» im ΓΝν ubat, na nun tyjo ηκ nna-ar naawit?

Vi» ottraxitpeIiicuUm membct fiti juii-ter, donec augererttr±

obtegerctque

Ca¬

put membri ißius,ut non appareret

cir*

cumcifus.

Nec non Jehojakim, impium

Judaco-rum Regem eo referuni> de

quo hxc

(49)

m ) O ( « 39

in Vafikra Rabba, Sect. XIX, f. i<52. 4.

r) oqrw nnp nS'on nx

iSa

an m

oS

ηχΐ

wvhyin Sal crp'irp »tat *wr '3» nS-iy

1S

ψο

:nSay i1? -\vow vSrnxw no rS kxojhi nay *w jVö» minas Reges e

flirpe

Daviäis

irrt*

tumpraceptum

de

circumcifione

reddide-runti nam ecce

pfehdjakim

ipfe

fibi

pra*

putium adduxit;

ficut

fcrtptum

efi.

(2.

Chron. XXXVI* 8·) & reliquse res Je-hojakim& abominationes

ejus,

&

quod

de eo invenitur. Quid invenitur de

eo?

nempe, quod adfriverit

fibi Präputium.

Neque hic fubfiftunt

Jtidsei,

quum

in

Tr. Talni. Sanhedrin Cap. IV. f. 48,

a-libique paflim, initia criminis

hujus

ad

ipfum Adarrcum

hand quidem

obfcure

re-ferunt: η'π inSya qwo ppmri oax Adam

primus aitraBopraputto

fiiit:

Εjusdem-que reos itatuunt

Sethum

&

Noachum;

quos seque ac

Adamum,

natos

fuiffe

cir-cumcifos perhibent.

Ubi

fatjs licet

,

pro more fuo ,

liberales

Judaei

fint;

ne-gari tamen non

poteft, ab

antiquiilimis

inde temporibus, repetendam

eife

ne-fandi fceleris originem;, fvadentibus

id

ipfum, praeter Judaeos,

teftimoniis

fcri-ptorum iacrorum, non minus quampro¬ fanorum« Quorum

inftar

omnium

Pauli

forte

(50)

åp 88 >of

forte 'erft in Epi/l, ad Corinth. Cap. V#* ΐ'8· πέρτετμημενος τις έχλη&η; μη Tturtciff&to7arcumeifUs quis vocatus

efi7

non attrabat* Cujus, phrafeos

μη

επι-GTidtåu,

vim & ^iHcaciam ita exbaurit

Hebrseortim •jw Ssr, ut rnerito excu" fandi videamur, if Rabbinifmum dedita

opera hie admififTe Apoßolum

dicere-mus; id certe omnes nobifcum agna*

fceut, enipbafiplenarn efTe lccutionem,

vixqi;e commodius exprimendam,

Ex-preflit tarnen, quam qui maxime, féij

ambage uius, Menrieus Stepfeaniin

The-iauro Ling. Gnec. m themate sri&y, irt ejus eompofito επισπΆω-, eflipiin inloco

Paubno ita Rippiens; μη £πΐ7πάσ$&

αχροβιςΊαν, ne aecerfatjibi prarputiwn'y. vel etjam7 neattrahendumßhi curet Chi-vurgi manu, cute nimirum Jerro

addu-3a , ut

glcmdem

rwfum o.periat Ftcri?

poteraty i'cribit ad k Theophylactus, ut muht, qucs

defe$<e

fellicuL·

pudurjfet

r

tnedicamentc·

appofita,

ξ$ hane

nitcren-tur iteratofarcire, £f ehfsmum iUuå comijum in

priftirmm

ßatwn

reärgere«

Und« artis peritos tone

(51)

tempo-■ >0 ('« 4* ris exöitiiTe» ex his plus fatis, ut opi¬

nor, inteliigitur; quod quum Paulus ΈβύΖιος εξ

'EjS^Äiftjy

^), minime igno-raret, ievere monendos, converfos ad Chriftianam religionem Judceos voluit,

ney more eorum, qui ad Genfiles de~

fciverant, prasputium fibi reducerent; Scilicet eo, jam longe ante Apoltoli

tempora>

εΒελο&^ήΐτ/Μας

furor &

perfi-dia Judseorum devenerat, ut,

poitha-bitis majorum ritibus & inilitutis, non

cun&anter jam fed plenis paiBbus ad

Gentilium, atque adeo Grjecorum fa·

era ampleélenda abiret. Hincfa&um

fit-iffe, regnante Antiocho Epiphane,

au-&or, prseter alios, eil, qui Iiteris librum Emum Maccabaeorum confignavit, ia Cap. I ii. - - 16 hisquidem verbis:

'Ev τofig

τήμέραις ixstvatig εξήλΰον

εξ Ί-Μαηλ vol

παξάνομοι

, κώ

άνίπ&σαχ

κολλάς , λεγοντες, ΠορευΒωμεν, xal

&α$ϋύμεΒα

μετά iSmv τών

χύχλ&) ημών, οτι άφ %ς

εχωζί'σΒημεν

άπ αυτών, ευζίν ήμας χαχχ πολλοί.

Kal

yjy aSvvSy

ο

λόγος

εν

άφ^αλμοΐς,

άυτών. Kat

πζοε$υμγβ'ήσάν

τίνες ohret

λαχ^ καΐ

facphSyjTW

πξος τον

(52)

42 Μ ) Ο ( Μ ν f ς-ίλεα, Κχ) εδωκεν άυτοΐς

εζαοίαν

πο- tr ijjaai τα

δικαιώματα

των sSvüv. Kai w tr κόσμησαν γνμνασιον εν

*ιεροσολίμοΐς

™ κατάτανο'αι >χα τωνεΒνών ΚΑτΕΠΟ*Η¬ ΣΑΝ ΕΑΤΤΟΙΣ ΑΚίΌΒΤΣ ΓίΑΣ $ και άπεςγ)7αν από διαΒηκης αγίας,

καΙ

έζευγΡ'ητζν

τοΐς

1§νεσι,

καϊ

έπηάΒ^αν

'

, ιΊ

τζ ποιησαι τό πο^εράν. In chebus ilhsex- ni

ieriiTit eX Ijrael filti

iniqui,

&

fuafe-runt mulas, dicentes: Eamtts , &difr Φ

pomimus

fediis

cum

Gentibus,

qua ctr·

ca nosfunt. Quia ex quo

recesfimus

ab

^

eis, invemrunt nos multa mala, Etbo* f

ms vifus eil fermo in

oculis

eorum.

Et

}-,

iiedinaverunt

aliqui

de

populo

./

&

abi·

ri

erunt ad regem;

& cedit

ι

Iiis

poteßa-

[n

iem, ut facerent jußittam Gentium.

Et

iu adificarunt

gymna/lum lerofolymis

fe-

01 cundum leges Gentium: Cd fecerunt

fibi

hi

prreputia» Cd recej]erunt α federe

fanfo

aj

jundi

fuiit

gentibus, &

venundati

funt, utfacerent tnalum. Hinc eorum

multis, qui Römanorum fe jugo

fubdu-centes ad Barcofibam *) defecerant,

at-

tra-t j

*) Erat is impudentiiTimus

impoftor

pt atqueJudseorum PfeudomefiiaSjqui

poft-

L

References

Related documents

Atque hasc filiis Prophetarum quldem iunt in prceienti illa pauciffima, opella quas fcri- de.

dum prxfigkur π (r), quod praeter Articulum (s) cor*, mode denotare poteft notam univerfalitatis (t), hoc feil fenfu JE HOP AH, DEus omnium Exercituum, qui. ecelimi &amp;

verbis: Π1ΓΡ Dominus regnavit, Pf. Π1ΓΓ Regnabit Dominut in fempiternum, Pf. Atque fic placuit haud dubie Divinas Bonität!, deferibere per tres temporis dif- jerentias fuam

cftendi pofle , Colchis , qui apud ■ Herodotum Atgyptiis praeponuntur, antiquiorem circumcidendi ritum adfcribi debere , quam reliquis. gentibus : quae ratio argumentan- di,

Quod autem DEus Patribus quoque ante legem Mo- faicam facrificiorum oblationem injun-. xerit, inde firmiilime

vellet Waltonus. Atque haec quidem eorum praecipua. funt argumenta, qui pro primsevo

fe videtur, haud dubie prefuit. Quod fi ex quorun-. elam calculo dccefferit anno fere decimo

dona, quam Elias: quod ipfum y polt Rabbinos alios,. notante hrc Kirnchio, &amp; Abarbeneiemf