COMMENTARIUS
τη
TOPHI
RSALOMQNIS
B.
MELECH
Ια GENESEOS Caput XVII.
QUEM
ExHebrieoin fermonemLatinum
trans-iatum & Notis breviüimis illuftr.
Cum confeüf. Ampliff* Facult.
Philof.
inlüußri Academia. Upfalienfi,
PR iE S I DE
VIRO CELEBEKR1M0
D
no
ANDREA
BOBERG.
L. L» O. O. Profess. Reg. &: Ordin. Examini publica modéftefubjicit
Alumnus Regius
CAROLUS H.
HAGGQUIST,
OSTROBOTNIENS1S.
In Auditi Caroi.
Maj. ad d. XIII Julii
Anni MDCCXLVII.
Horts, ante
meridfolitis.
ups"
äTj€
VIRO Max, Rever. atque Celeberrimo,
Mag
G4BRI
ELI
MATHESIO,
S. S.Theolog.inReg.Academ.Upf.PRO*
FESSGRI longe
Meritiffimo,
utriusqueConfiftorii Ecclef. & Acajem. ADSES-SORI GravifTimo, defignato in Gamla
Upfala PASTORI &PR&POSITQ ΓΛ TRONO OPTIMO.
':n« o'nWi vr$ ovn -paS vjn W
'SiM
Sx nnnwnS 'naoo 'jx pxoji pep yrmwo 'trat
S""» raap. runa cdx 'a -va ρχ njni ykya Srrt vsxai -nnaxa ja» eyai -taa
nap *p xiS •■ppa crnSx *\xhp vn trn na nijoS ρ aJ
SStyat τη >6 ρoo Swa pxa rmxyö nojoi
Dji nxnan Sy nxo -ty |no!3W®j njm /·»« πνι
craS wi 'iipa 'aS oan 'Jaa unni v 'oxy toi
nS-'Sn 'aaS cay τηβκι -a taS "v Ληα»ι wnn
crnSx -ina Nin Snj njn 'a ητπ *ta*ra rwya '**
rm inaani mtant nyn ixoa na*"1"' rva'-noi, 'JK 'a ρχι »anS O'aixyi tzr3"» O'oa
-S Sy nVi "aix O'btk Snm okoj «Vi
täw»JKαπ π»χ ra;Smm crpanSnpa rwonn1»
fiSpx niSsnysx Sxnv.upnaoi·π»π DiuoSsyo
W f ■■> ,■"-· **· v*'
no1? hönS "»jTxn i3ia Sipτνη ηοιι 'mV1? nu
»\o "pnDSiixl xa nay "pi nrami f? mxSn nr Kin ρ io»o xVn inixan nx-ipS nxxS Sri
fna TaynS tnx 'π mn:i 10» Sx'iaa
r-ji Sp nn1? na *)S Ππκ ι»χ nxin ηman
*]χ ρ by *riny iyi^piyja Tay
w'«Ss3 n»iyS
mini •pay un nan U "piaon ua^ Sa» un» "aby
uaipi 'nma nj np
Sax
*unx nay'Si
yrm1?
nix nny xi n»y inara Sy cnrn isSi nSy i»x
Slft"is mal 'iiaa x:a Sn *p' ηχmb»b naiaS
j; Tra "w# Ν1π ό"π γρ nan υηυ yyr.i "SV
α"Π visa o'Six Vsi Sia' xS mSyi o'nSx
cyan Π« y"»s i?'t nroi urna' xSi oSiyb απ
nioni '3"pa 'nn nSyi η-ηυρβο ηη'ΐ' na nrn nn» i»x nb fp mil nu nxvo hsx dj '»sj 3113 unl '»χι ct1d1 ullx ^οπι πχ π'πιιβχ,
'nxb fnbnn maoN "p»S niatx yiu nun -pon
:T^aa Ss nruxi *f? 'na ÖS»N
k , ·tSji isya paxnan -pap Wty
■ VIRIS aämodum Aeverenäit
Mag.
CLAUDIO
f
HEDMAN,
PASTORI Ecclef. quss Deo Wafe &
Muilafari colligitur, longe Meritiffirao,
adjacentis diitri&us PR/EPOSiTO Gra-viffimo, Scholi^que Trivialis, quce Wa-fes eil EPHORO ViMlantiffimo, Adcu-rätiilimo, PATRON O omni honoris &
Reverentisecultu ietatemprofequendo.
Mag.
HENR.
JOH.
ANTISTrrl & PR^POSITQ
Nicr-Adcuratiffimo, PRA.CFiPTOSI ut
o-honoris & obfequii nun- ■
«f^ion diu, quod fper.o ac.confido? aut
exorandi eilis, PATRON! & PROMO* quicquid eil, Speciminis Academici
in-Aior haec pagina , tit multis
cornme-in me, geque ac paternam domum
col-ne immemor atque parum humanus
vi-pariter atque gratiffirnse mentis tefferam volui', permanfurus quoad vixero
Admodum Reverend, atque
Pracla-Cultor hu- ι
atque Prxclari/Jimh, :
•
-Mag.
J
Α
G Ο
Β Ο
•
SEREN I
Ο,
Ecclefios Nykopenils
ad Grientem
PÄ*
STORI Meritiffimo, Vigilantiffimo;
ad-jacentis diftriétus PRAGPOSIiQ, &
Scholce Trivialis INSPECTOR1
Adcu-. ratiffimo, PATRONO fumrnaanimi
veneratione jugiter colendo.
CARLBORG,
penfmm in Oftrobotnia Meritiffimo5
lim Optimo, ita omni nunc cultu quam non
fufpiciendo.
rnulfo verborum adparatu Vos mihi,
TORES OP-TIMI, pro benigna hujus, terpretatione; neque permittit
angu-morem innumera Veftra & fmgularia lata beneiicia: ne tarnen officiimei pla-derer, hane tabulam, in venerabunda»
dicatamNominibus Veftris & facram eile risfwionm dominum
Veftrorum
ι
Herr
HANDfiLSMÅrtNERNÉ Wålåreborne orh Hog*
HANS
BERG,
jp^tt
tackiamt
(inne
ilapper
intet
tighet.
F0rdenikulldåjag
nugif-Academifke
Studier; har
jag
bort
gon min
erkunflos
betygande
e-ftådfe
åtnjutit,
med
bifogad
bjerte-gång. For
0frigit Ikall jag
råkna for
E·
Wart och hbr-CARL Henr.
1 Chnftinasftad ,
' aktade
HERRAR,
Η.
C
ARL
ZEDERM
AN,
tillfalle då det kan wiia ίϊη
uprik·
wer i
dagsljufet fdritlingen af
mine nytria ett fåtjånligit
tillfalle till
nå-mot den
gnnfl och
wånikap,
jag
lig
onikan till allbeflåndig
wål-mitt nöje att wara
DER
famme Tjänare
Till Herr AUCTOREN.
'% >*·'-'■ Λ *r-*·*»&+*&*·... *"· ι
fsjår
andras magraplatfer röja
Olycklig brift på
wåntad nederbörd,
Somgrundabortennöjfam andoch
ikörd;
.Når de i torra fanden plöja,Och deras fåd hon antenbortdör ftrax,
EJd' går med fwårhet upp i torna ax;
Når hela växten faft forqwåfwes,
Då önflias Er,
Min Wån, des mer.
Att med Er dygd forwårfwa
Den
ljuffta
bärgningskårfvva!
LIBER
MICLAL
JOPHI
R.
SALOMON1S
B.
MELECH
In
Genefeos
Gap.
XVII,
V
jns
«]"pn wiv Hiy si ΠΪ1Β1 ^pn irjy 1-\ψ -?bt njn1» *7£3Dr» ηικ nmon nw nrni mw 1*m miStwn <ικη ιχη OB? ο"ρ"ΐπ ^ηηκ οηκ n^TO o^sa 1»S nsn iDUinj *τπηπ:''Vi miaya nijornn
:ob» rvnn nity Ό^ΟΓΙ ΓΡΠ1 Ν1Π Sidjh o nVon Sy ?oi in
/'aaim ♦nVipn ηκηη ia j'n» o'un
ynbn/n oy rvnn o'on im κιπ» ana
Cap. XVII.
cT)Eus
Omnipotens.Significst !*^
Vocabulum h» fortem &
tv-clorem;
quafi
τη» Vajlatoremdi-cas,: vero illud In éft loco literce radicalis geminandce» Ex mente R. Jofeph iümchi eit hoc ipfum nomen Adjeciivum
,
quod pLene quidem fcribendum
föret tw, futpcte örtum a -ns?)
Prov*
ad formam ηηκ in illo loco rr:»oxxviic"■"»Π» cm
Ämbitla, Infinuat afliduum
cul-■tus Divirn ftmiiofri; quod innuit
Earaphrailes Chaldseus verbo rho. Et efto perfeSlus. i. e, hoc ipfo
ervs
perfeÖus.
Aut innuit his verbis (Sacer A-Scriptor) ipfam
xircumctfionem,henda·
quiim circumcifus iit perfe&us na -cenfendus, uipote qui caret
ad-aitamento illo prseputii. Verum
Pccibit R. Aben Efra, fenfum
ho-£um verborum eundem eile
atqj
illo-« * ) O
( »
:7)VDH by Sxwn vhv oyant
pjy trajn ρη 103»
'^ÖP!
2N
ίΜ3Π ]*wp
"ipw
m
nr
aap*
aSi
fitovfy bmn 3rw m rha rwa
'i»? dö* «Si pxn m pSn* pt mx3
:m* 331?
;pÖ30S t&UftB '
euS
οπό* v»
täwoi
*J13
i"a ρ *3 i*b*a rrn apy* *3 3pri Pnr
;ani3« na«o spy* rrn njt?
3331 ΐητ» 333 bp
noznbv
mtipm ) °
(
η 5j" illorum:
E/i
operje&us
cumDo-
Deut.
m/no Deo tuo. Adeo ut indicent xviir.
'
hoec verba» noluiiTe Deum ut ul- 13. lam moveret quxftionem
de
cir-eumcifione.
Vater multituäinis gentium). V.4.
Defcendit Vocabulum p»n a
radi-cejon, vique vocis
figniiicat
cqU
1 kåi&nem ac mult/tuctinem*Itaqi) non vorabitur
ultra
nomentutim(Abräm). Sequitur
Conjuga-tionem Niphal
particula
ηκ S7T~ ξζηγητικνς, majorisilluftrationis
ergo, quemadmodum in
hi$ lo-
Num.
eis: pxn nx pbir dividetur terra. χχνΓ*
vnx 33b rix DD' «Si, ne liquefiatcor 55*
fratrum ejus.
Deut,
In gentes. Senfum voc, exhi-xx·
8·
betTargum,fiveParaphrafisCha!-V· 6.
daica, cui idem eft, ac paswbin tribus.
Inter metf vos. Dicuntur hsecy^
ipfa refpeétu cum Abraham], tum Iiaaci atque Jacobi. Nam
Jacob
etjam Abrabamo(71'y
χ^ονος, &quindecim jam annos natuserat,
quum vita excederet Abrahamus.
'
* (Circumcidetis carnein)
pref-V.
II,:nV# tojr πόγΛΪ urStsnV 'nm rv)
W
r»°•'τιη·»
Vinn
:nfm :Sw nyitf•"tid11 »>
to to> ms»-nDiy msf O ronrox ·)ΰρ rrnr α tj??3 nöér **mr ιηϊηη3 nSa nras? rpinsv Φ γη-äV
>1^·;·' ■**.·.. · \ ·"-', Sf5prwni ("ra rena
lV
:ΊΚ&Π pjj.D n#oftsm ητ 'ja^t pya
Si Jo( i 7 & gravis, quam
quidem
decetab-jicere ac removere,
fölet
nomi¬
ne nVv prceputii venire.
Circumcidendo circumcidetur.V. 13. Utraque forma
eft
Conjugatio-nis Niphal,
excidendi
fignificatio-nem habens.
Qu i non circumcidet. FormaV. 14*
h&c Sitr eil a radice Sim
(adeo-que verbum
Achvum).
Verum Sara erit nomen ejus.V. 15.
fenfus eft : Sara erit nomen
e-jus, (quo pofthac
adpellabitur).
ificut antea V. j. de ipfo
dixe·
rat: erit nomen tuumAbraham.
Etrißt, h, e.Utabatur incor-y, 57. de fuo: quem fenfum etjam
prae-bet Paraphraftes Chaldasus, ver-bo nro gaudebat, non
quod
fubfannando deriferit(quaeei
nun-ciata erant).
Urinam Jfmael(vivat).
fcribi-
y# jg.tur ^ cum Vau Schurekato, e-andemque habet
(ignificationem
ac Chald.-NiVi111inam. Aben-CoramTe.VocabulumpaSeundem dana»
hic fenfumhabet atq;inillo:ιτν'jaSi & quoad extiterit
luna.
Voluerit-que
8 B J o ( É
ovo t» 'top ovn HxVW jnt
* - ■■■■· tA 'i' - '· - ·'■■■ : innaya "ps^
ι*«»»'"inir«
rrw
Ha
" f π apn nr o: »a laV τπη η»'föTJI T3KJ nw Ην ΐΓ3κ omanS "wa
camatt "»oiri }3-jSnan» wu oai nnw
n'apn
ina^n "psS tiv Λmw jfm πι συ nw Hxynwv ηοκ
:ja -jS mV ym
{oonamaScaen cy » OKE'J
:na'raa τ*
«
ττ&ίρ
χαtena
II ) o ( K §
que adeo (Abraham), ut mane¬
retfuperftes acvigeret omni tem¬
pore fernen & poileritas Ifmae-lis. Aut idein eil CpacS; ac -pnajo
(utinam perfiftat) m cultu tuo (facro).
Verum etiam Sara uxov tua. Ben
Senfus particubeSax hic eil: Nonweiech folum hoc (quod pro Ifmaele de-V» 19,
precatus es) continget; Verum
illud etiam, (quod de Sara
pol-licitus fum). Hxec igitur fic ex-plicanda: Deus benedidus
annun-ciaturus Abrahamo patri noilro de Sara (paritura) dixit: Benedi-xi ei, dabo etiam tibi ex ca
filiwn. Ad hsec quum dixifiet Abraham: Utinam vivat coram
He Jßnaelf refpondet Deus be-nediélus: Verum quidem eft,
quod fit viåurus Ifmaél; fed
futurum eft quoque, ut fit Sara
uxor tua paritura tibi filium.
Principer. Scribiturtantum cumV. 20.
Mem[j deficiente Qfod (fignoplur.
Num.).
Quum drcimciäereturcorη cDne-V»
24%
Putti Jui. Si dixerisverbum ibicna
Ό ü ) o c m
1'« Sivt^S v SaJ pr» wn»
KSi' ιγκ hm pa 'd rmx Sira to
Οχι ibiana *vix mSr *iao nas* fto
uw Sions in naS ibiana now rvn
W)T2i '3 S""1 *3tt3 TK Μ NS wSr
oj ίο«" bibj» inSr *nso im ibiona
nb>?3 pi iSioro natn Sidj vS \?
fhm' nair Sia nSu '3 rrS nSu
Λκτρη erbau rvS
aS
r.SiJ ni'»gg ; o ( Μ ii
hic paffive reddendum ex
(igni-fteatione Nipbai, merito
quisquce-rat, cur Accufativus f. fubjecluni
patiénsilludfequatur,iiquidemin¬
tränfifciva eil Conjugatio Niphal; & qui flat, ut hoec ipfa verba
inS^p fubjungat fcriptura τ®
Λν*«, Narn ii haberet textus
fa-cer tantumrnodo Aiana, quum
cir-tumcifus fnit, (non additis
riomi-nibus iUisfubilantivis.),aut,fi
fcri-ptum efTet rnSir Siona, quum
tircumcifa fnit cäro pr&putii
e-ius, fme vau. (fuffixo);
ilcqui-dem fe reéle haberent omnia (fe-cundum Analogiam Grammat.).
At (hoec objicienti)
refponden-dum eil; hunceffe fenfum: iSiana quum ipfe circumciäeretur
refpe-ctucarnis.prtfputii ejus, qua; cir-cumcifa füit; quippe quae ipfa
et-jam ( ut fubje&um patiens) dici
poterit eircumcifa, atq; adeo bås
de illa adhiberi iSnna fcum fuffi¬
xo). Eadem ratio loquendi eil
in his verbis: (eritis) nSau nb*oEfar. I, trSy fiiniles quercid, qiur decidit
Joliis Juis, Ubi pariter /ftau
12 GS ) ° ( β
ρ crSau απ»
n^y
ιχοnSu
"Ϊ»3 ήχο Sio3 fon» oniaa Sy ιοκ*
ttHUtt Si03 ΙΟΝ» 100 Sl03» iSiy
ö»yrp OH33 «yiip nrn pin
Sr>
θ'»3ΝΠ -o a<ynp rrw on'ua ix»
vn» απ anHJa nVx D'ynp vn NS
wuno ixe ynp iroro ynp pt aiy*>p
ärrAua jpr 'nSjn pi ynp n*n»
:nSi» rsin» ajpf *wo
β ) ο ( m 13 bum intranfitivum jungitur τω
nS«; ipfa vero quercus non
de-cidit; fed folia ejus
decidunt:
ni-frilominus dicitur (arborjipfa de-cidere, eo quodfolia ejus
deci-dant. Pari modo de Abrahamo
hic pronunciatur,
quod
fuerit
i-pfe circumcifus (per
Metonymi-am fubjedi; eo
quod
circumci·
fa fit caro prteputii ejus.
Uti
&
mox in comm. 26. dicitur Sidj
omaa, ipfum
Abrahamum
fm
[je
circumcijum.Cujusmodi
&
illud
eft: crnaa »ynp lacerati
vefiibus,
2,Sam.ubi erynplacerati dicuntur,
(fer-
xui.31,vi Davidis) proptefveites eorum
laceratas. Namque non erant
vi-ri lacerati5 fed veftes omnino
e-rant, ad quas referendum
vocab.
tzrpnp Interatß.
Nec
aliter
fe ha¬
bet illud: inaro pnp laceratus tu- 2%Sam.
nieaβία, ubi ltidem
laceratus di-
xv<^
citur (Chufai) propter tunicam
fuam lacératam. Pariterque tiSjo
IP? rafibarba; dicuntur viri
ατΛυο
jerem>raji,^propter
barbarn,
qu«rajä'xll
'
«rat,
'
*
•inSy
"im ηκiVena
n*n na ana» jwin jo nxioo nnr ro
pi ja ιοί ηκι inSy n»a jo Vioj naiV
;vbn ds nSn *vyn nx ixr an
Via
ronam
dsä
maV τπτιτ jrmnV «3 •C3TÜN
ηκ onnax Va» arn wwa »a Vxn
tro "3103 iroa ίμκ Sai »3 Sxyoir «in So oVa amχ Sa» ηπκΐ xin
pi ioyy π* Sy Sioj srvai iayy nx
:iayj? n.\ la» vh wrw umm kV x»8pi
Sysi paa- nay
•Vi
OJ
Η ) ο C W »5
Quum circumciß
efi
caropr<e-V-
25*}nun ejus. Eft hujus loci faci«
lior explicatioquam prioris,quod
hic compareat ibisna cum adjecfta
particula fix> unde fenfus hic fit:
Quum circumcifusJuit carnepra*
putii fui. Habet videlicet nx fi-gnificationem prgepofttionisρ ex;
quomodo etiam uiurpatur in bis
locis *vyn jix ινγ απ iüiegresfi
e-ramex urbe. Sie & r\n nx nbn
XL^r' 4·
figretavit ex pedibus Jiiis, ί*
Ε
eg.Eodem die arcumojusjuitAb- xV*23* rakamus* Indicatur his verbis,
V*
quampromte
obtemperaveritprae-cepto Divino; quod eo ipfo die,
quo circumcidit Abraham
Iftnaé-lem iilium fuum, omnesque do-mefticos iuos, circumcifus etjam
ipfe fit: poftquam enim eos
o-mnes circumeiderat, ipfemet fe
etjam circumcidit. Adeo ut
in-telligendum iit verbum S710J de
circumciiione (Abrahami,), fua
manu faéia: haud aliter ac dici-tur: xb x»Djn, [ed hlamafa
2 ga_
Hon cavebat> videl. non
cavebat~v ipfe fibl Ceterum bm Erester
iG β )·ο( β
HyOJ Hpt?ö3 1Ν31 lblD3 {31 oSlflS
:nnso 'nfam isa
: oma* -»τ Hy
.tfW
lVlDJ
t*&
VlBJ
:Hpa
@ ( o ; @
tum cfl Coniugationis
Niphal
ycum cholen(ad fecundain
radica-lem ):
quemadmodum
etiam
ibio:
(vers.feo.) Fle&untur autem
ad
formam ( nonbjra:.);
cinus-Eftli»
roodi eil itiSspj in illo loco:III.13
cnsD et mi//<e funt
li11
er<e.Lircuinciji funt cum eo.
Vide-V.27·
licet opuscircumciiionis
pera¬
gente ipfo
Abrahamo.
Utrum-que vero, tum b)o:
(verf.
fuper.),
tum bro: (hic)
radicem
habet
bo:·
ü ) O C gl
Notse in
Cap»
XVII.
η» Unum eft ex nominibus Dei, in
cujus Etymologia enucleanda non
mul-ti erimus, quum otium nobis hic
fe-cerint Joh. Buxtorfius a)* Edvardus
Pocockius b) Joh. Leufdenius c) J.
Henr,Hottinger d) alii; fedita, ut nec fibi, nec aliis hic iatisfecerint. Ut
a-liasEtymologias nunc prcetereamus qui-dam compofitum hoc eiTe ftatuunt a
pronomine relät, υ pro "wk & η finffi-tiens, ut, fic quidem eum fignificet> qui ipje fibi fit Jußkientiffimus, quo« modo άνενδεής Deus Piatoni dicitur. Quos prauvifi'e R. Salorno cenfendus eil:, qui hsc verba: nt? S» υκ ita
ex-ponit: nna 'mnbxa π »in u«,
ego[um, qui JumfiufficiensDivinitatemea
omni creatura. Equidem fatemur pul-cre ifta, fi quid aliud, Deo ceterrio
eom-petere; fua tarnen non caret
difficulta-té hcec Etymologia, quum non liceat nifi femel atque iterum ita punélatum
pronomen v exmweinvenire,&
infolen-tior fit illa particularum cum nomini¬
bus propriis compofitio: non
immeri-to itaqu« aüufionetn haη q pctius eum
i* as ) o cm
Tarnovio e) auam veram
Etymologiaül
clixens, quantumvis illa placuerit
viris
j
magni nominis. Vid. Coccejus
&
Gui-fetius in Lexicis. Ceterum non
eil
cur tantopere alia vocabuli
hujus.
Ety¬
ma venemur, quum ex iis fit
analogi®
Grammatic® convenientiflimum, vim-que reliquarum facile exhauriat,quod
]
radix *nw probet, in S.Codice
Hebr.
vaftamli & deflruenäi fignificationem
fce-pius
oilendens.
Hocagnofcit
R.
Da¬
vid Kimchi/j &eum fecutus
hie
Rab¬
binus nofter. Rationem hane adduntalii, quod Dens ut potentia
fua
exni-hilo oinnia creavit, fic vaßare
eadem
atque in riibilum, redigerenull
o nego· jtio , potis fit. Ha?c autem
yerbi.
figni-Jieatio & hane refpiciens
dedu&io
no-minis Divini, quum plerisque
durior
videatur, irnrrio & ipfis Rabbinis,
ut
Abarbaneli in Exod. VI. peropportune •alii mitiorem fignificatum &
Deo
ubi-vis convenientem magis
fuppeditarunt,
In rad. Arabica adhuc refiduum,
tibi
I
privatere, corrobcrari notat;
tinde
eft
validus. Vid. J. Henr. Hottin¬ gen de Nom. Dei Orient.Differt.
IV.
XII, Audiamus hac de re Jo Cle- *!
ri-δ )ο f β #9
ricum/ <{
Quemadmodum,
Inquit,
a·pud Arabas,
Radix
wScbadad,
inter
alia, potentem, ac
for
temeffe
lignifieat,*
unde rw SchadiiU porens
&
robuftns;«
ita apud Veteres
Hebrasos
fimpiiciter*
potentemejfefonabat,
unde
quia
nom
ni-4-Γι a potentibus agriimpunevaftantur,'*
etjam in
vaflandi
fignificarionem
ml·'*
gråvit; quaeiignificatio
fola
in
libris,^
qui adnos
fuperftites
pervenerunt,
fu-"
iiereft.*'
uftrandamQri« prseterea
pertinent,fule
ad
hane
atquerem
foli»
il·
de pcrfequitur
Camp,
Vitringa in
Com»
ment. ad Eiai XIU- 6,
ubi
poft
addu-élas varias derivation^s in
hae
tandem
fere acquiefcitc Eoquebaud dubie
re* fpexeruntLXX interpreten,qui
fepius
transtuleruntπαντοκράτωρ,
&Job#VIIL 3. o
τά
πάπα
toifaxg·,
licet
a* iibi in hoc vocab. vertendoadmodum
varient Hace autem recenfendo
nihil
detra&um volumusaliis fummorumPhl·
lologorum
conjeåurisde
hujus
epithe*
ti divini etymo,prasfertim
eorum,qui
IHud referuntadrad. Chaldseisufttatam
rw ejfudit, a qua
derivatum
volunf
über9 mamma,
Placuit
h«e
nominis
se a ) O ( S
hujus origo non uni ex viris
docliffi-Ulis, Seb. Schmidio, Sal. Deylingio,
a-liis. Imprhnis vero eam illuftrare & pgene extra omne dubium collocare an·
nifus eil: vir in his SagaciffimusMatth.
Hillerus in fuo Onomaftico Saero:
u-fci poftquam ftringente admodum
arg11"
inento eorum fe fententiae oppofuifiet, qui ex in & η hoc ipfum coaluifle
ex-sftimant, ipfe in naturam &
fignifica-fionem terminationis Vocab.
inqui·*
rit, quam indifcriminandis vocibus
u-ium multiplicem habere, afieverat;
pro-ut fe. ipfum Jodfervilis aut radicalis ii" tercc vice fungitur, Non e/Te hic
fer-vilem literam, ex pronomine plurali, ©t in 'jafilii mer, vel Nominis
plura¬ lis vel colleétivi notarn ut 'au
locufta-rum multitnåo, uibnfetieftr£ &c. vel,
quod Coccejo placuit, paragogen
fin-gularibus adjeétam, ut "no ager Pf·
XCVI. 12. cuivis facile patere
arbitra-tur. Vorrofijod radicalis litersteneafc
locum, eam vel ex tertia π mutatam
fuiffe ut in '.t lawiuiäum, velfecundam
radicalem eonftituere, ut 'y: u'
*n: '*», quse formata fint a verbis rr«?: .ivy: nu: n'n rm. Jam vero, ne vel
pro-ü ) c f i ät
pronominale,velπλ$$νντΐΗΰν, vel Para· gogicum credatur $ed Nominis nar,
im-pedimento effe, ejus generis fervili nullum Dei voeabulum conftare.
Ne-que applicari
poite
formae »n, quod ad nullam rem determinata voce, notå¬ret ejjttfunu Reliquum igittir effe, ut
\ fit litera radicalis fuperftes poft
com-pofitionem hujus nominis , ex verbo
aliquo, quod medium habuerit Jod;
vel nomine Verbali. Qua de re
co-piofius difquirit; atque formatotandern voeab. 4n ab rrn, licet in S. lingua nort
'
obvio, ad analogiam tarnen r2 *ri a irrt I admittendo, fibi plane perfvadet, ex Jod refiduo hujus voc» v» hai, quod
nötet ens vel cxijlens, &; forma
ver-bi nw jefihadde compoiitum effe hoc
epitheton Divinum. Si enim conjun-gantur in unam diétionem mar & *n,
obfervatis compofitionis legibus, inde
excudi Schaddai. Illas autem jube-re vel auferre literam * in compofito
I
redituram.
2. aquiefcentibus verbis
demere η terminale, 3. η poft Sehe¬ va movendum elidere. Quibus ita per·
aåis], ex vn m»' excudi "w Schaddai,e*
um denotans, quifunditejentiam* Su· am
% «S 5 Ö
C 8t
am fiane fententiam exemplii
confit*
rnare ftudet nominum propriorum>ad
«andern analogiam compofitorum;
Ted
quaeTypotbetarum
incuriaturpiter
funt
corrupta atque
confufa
5tumetjam
non nihil vacillantem adhuc indicant etymo-logiam Hilleriänam, prseiertimfi
com«jungantur
hasc,
qu£tradita
funt in
\
Via fextä Cap. XIV. p. 261. cum
itlify
quae polieadocet
inVia
feptima
Cap«
XXI. p. 324. ubi ad analogiamaliorum
nominum pluralium? nir formatum ex-hibita ntn« wr jefcbaäde Jehovavel
n«4
Jäh efjundit Dominus; negle&o
prlfti-no iHo ad analogiam aliorum
af-funito. Vid. pag. 258.
Quicquid id eft,
ingeniofa
admodum
'
h&c virl acuriiTimi etymologia,
pluri-mis etjam aliis argumenta
ftabilita,
< Leélofi adfenfum fere extorquere
co-'
natur inorigine alioquin valde
obfcura.
4 #0 De Nom. Det
Difert. V*
$.
47*
b) ίη Joel L if. c) Ibid. d)In
ho
j•xstém Hßo Leicho in rad» tm e)
Phi¬
lo,U ticbr. Όψη. XXXI. f)
Differt«
IV. de Nom. Det Orient. XIL
r.i * ' In
i
BS J o ( ■ 23 In ead. pag. Qu«
Rabbinus
ncfter
öbfervat de vocab. my, defumta funt e R. Dav. Kimchii Lexico , partim iis,qu« habet in rad. nts?
partim
in
in«;ubi R. David patris quidern
fui
Joie-phi fententiam hftit de
fenfu
vocab.
'inx ex Prov. XXVIII. videl. qiiod
il-lud fit vn rzya^nomen adjpft'vwv ;.his
additis: **in« jioj an cnx n'^o i^n;ßi, ut
fenfus fit, qui.homincm
rcprehenött
re*tro avérfum; nulla vero ibi
habetur
comparatio form« hujus
vocabuli
cum"w , quse tarnen hic
exftat.
Ad iiiam
autem form« iirnilitudinem quod
atti-net, non defunt plane inter
Chriftia-nos Dolores, qui cum Rabbino
con-fentiant, ilatuentes vocab. nn« in
I.
cit.efTe nomenfimplex, auétum a
fine
li-tera Jod Heemantica, atque
iignificare
tarmin, ignavum. Itaquidem
Schind-lerus in Lexico Pentagh exhibens
et-jam confenfuni
Paraphrafis
Chalcl.
ver-bis: ρπΐκ iar, fed aliter
habet
Targum
in Bibliis ßuxtorf. &Waltonianis, nemri)e
eruntno-ip
Vatabluscoram
ipfo.
&Eodem
Pifcator,modo
atqueträns·
nu-perrime Dachfelius in
Bibliis
Accent,
ad h. 1. j qui D.
Abichtium
hic
un-24 Μ ) ö r Ü
untern fecutus, hane formam ut tu na? congruentem
panter vertit
tardan-tem> f· ignavnm. Ceterum aiii, cum Rabb. potioribusrectius haticldubie
com-pohtionem ex Jod iuffixo hic agnofcunt
in "tfw, cujus fenfum haud incommodum
prsebet AbenEfrä: wx» ηπκ ans* rrav» ό nso' |n, Qui hominem
corripuerit
fecun-dum pvzeepta mea, gvatiam inveniet;
approbante etjamGejero in 1. cit.
Pro-verb. Sed commodiorem forte
fuppe-ditat Michaelis in Not. Bibi. qui *ίπκ pofi me, ita explicat; h. e. meum
exem-plum monitnmqué fequens; prseeunte
foriafle Munftero. Parum autem reéte
& accurate plurimi
Interpretnm voc.
nn« feparantes a
fubje&o propofitionis, conneélunt cum fequentibus,
verten-; do, gratiam poftea inveniet, quo et¬ jam declinafFe miramur recentiorem
ver-lionem Danicam emendatam, plerum-que accuratiorem, reluélante licet huic
explicationi fitu accentuumj ad quem
in notis fuis Bibi. eaute admodnm
at-tendit b. Epifcopus Gezelius.
Pag.6.1in.i.in B. Mel. Quae hichabet Ben Melech iunt haud dubie defurata
ex Rafchio in h. i.
cujus addu&am hic?
s ; o c κ
! hic
expofitionem. allegoricam
f.
t?rfbnon pigebit afferre: nVn mxna uab "jSnr»
*)3 nSiyniy for Sat? rvnn nin *13131 msb πηχ oin Sya Quse ultima verba
fuam q?joque Abendanse expofitionem
fuppeditafle videntur, aliis licet verbis
traditam- Quse autem poftmodum
ad-fert Abendana ex Aben Efra, non
o-innia comparent in ejus comnientario,
jprsefertim locus ex Deuteronomio ci-tatus,· cujus etjam parallelifmum cum
ioco prsefenti segre perceperis,
nifi
ca¬pitis illius comma 11. cum 13.
confe-ras. Quin & magis perfpicuum fenium
prcebent verba Ab. Efrse: no;? Sxtsn vh nVcn . quam illa generaliora Abendanse
nVan Sy; qu£ tarnen Aben Efrse tri-buit. Ceterum ejusmodi vel mutatio-nes, vel nasvi in utroque hoc
epito-matore haud adeo funt rari.
Inead.pag.lin.6.8«inB. Mel/nrrm -jbrinti Verbum fin in Conjugatione Hithpaé'1, quumquis coram Deo ambulare dicitur,
I
Interdum
vacareailtui
Divino, Deo
mini(Irare, vel [accrdotio fimp
iignifi-cat, ut ex i. Sam. II. eap. Verf. jo.ft
B5· coli, cum π. & ι8, baud quidem
obfcure intelligitur. Hic tarnen
fidem·,
tan-26 i )o( i
tandorem anhni, vitt? integritatem & conflantiam, veAo f?nftnAbrahamo com-tnendari, tum ex iignificatione hujus
Conjugationis, quas hic loci, ut fepe
cfi Jrequentativa, tum e£jam ex inte-gravocabulorum heicoccurrentium con-iiru&ione cnlligünus i Tic enim habet:
«ran rvm uaS -jSnnn Quce verba
com-iriuniter ita exponi videmus:
Ambulä
t oram me, &
ejlo
perfecfus. At pa¬ rtim commode, ad Hebraifmum pari¬ser atque emphaiin verbi *f?nnn
expri-mendam. Ad utrumque vero , pro fua
fagacitate, Rabbinus noiler attendenS,
/fatis feliciter eil fenfum hujus loci
ad-fecutus, qui ex rnente illius hic
eil:
Ambula indeßnenter toram me>it? éris. perfeBns. Imperativo fic pro futuro
alternante. Quas quidem temporis
enal-lage non folum hujus loci eil ,
féd
paffim in facris pandedlis obvia.' cujus
unum ·atque alterum in rei fidem e-xemplum adduxibfe fuffecerit, Gen. XII·
2. Dens Abrahamum fic alloquitur ί
OT rrm ipw hVuni ρΐ3κΐ Siu 'uS pr«'
Jaciamque te in gentem magnam,
&
benedicam tibi,Sf
magnificabo nonientuum (f
eßo,
(h.e. eris) benediäio,vel
fum-IBM« **
Ihmme benedidus. Deutr. ΧΧΧΠ. 4p.
50. Mofi terram
promiffionis
jam
jam
Vifuro, ac
deinde morituro
Dens
prce·ceperat, ut in jugum
Nebo montis
Ha-:barim adfcenderet ; conceptis in hunc
frtödum verbis: r» πκμ - -ή Sk
nty
fer Sk »ρ«™ - - Tia no» - - ρκAdfcende
in montern, & vide terram,& morere
'in monte,
# coüigere ad
populos
tuos, h, e. poitquam verovideris
terram,toörteris in monte atque ad
populos
'tuos colligeris. Obad.
I.
4,ruinam
fu-perbiifipio Edom
propheta
denuncia-:turus
y dicit: cnawpa ακί im rwa* ακ
pp er»fi exaltaveris te ut
aquila,
β
interftellaspone Ch. e. pofueris)
niduirt
■tiium.
Verum enim vero, licet res eodern fere recidat, & primo quopue intiiitu ?Videatur haec propofitio: rrm
f/nnn
Ό*βη eße abfolutaj conditionaiiter
ta-'
tnen eam facile credirferis hic
efferri:
Si amhulaveris indeßnenter coram nie» h» e. in eonfpedu rneoj me tan-*
quam
priefentem
femper cogitave¬
ris, me vit#&
a&ionum
tuarumo-mnium arbitrum effe ftatueris, atque
-adeo nihil comfliiferis, quod
voluntati
28 a )0( Μ
meie repugnare judicaveris; fic
fief^
tit perfeaus fis futurus
, vel talis cer»
te reputeris. Atque hujus
locutionis
εχ-empla plurima habemus apud
fcripto-res facrospariter ac
profanos: ex quibus
manifeitiffimum fit, Imperandi modum
non nunquam conditionaliter eiTe
effe-rendum5 Tive , quod idem cft,
enuncia-tiones abfoiutas in hypotheticas effe re·
folvendas. Quod η neglexeris
, vim
faepe textui inferas , tam quidem eit
necefie » atque verum eft
quoque, Te iic fenfum verum & genuinum eruere. Ne tarnen gratis quis hsec ita a nobis
dici & affirmari exiftimet, exempla pro-feramus in medium
oportet, ex qui-feus colligere cuique
pronum fit, rem ita fe habere, & non aliter. Agmen
ducat illud Davidis:
Pf. XXXVII. 27. pwi al» sw* jno "Mfc aSijiSrecede a malö, & fac bonum, ha¬
bita infeculutn. h. t.βreceiTerisa malo
&feceris bonum habitabisin feculum. Pfalm. IV. 5. ixonn inn,
CTε ml μ,ή
άμχζτάνετε
> Paulus dixe* rat Epift. ad
Eph. Cap. IV. 26. irafca·
mini neque pcccate, h. e. fi contingat
vos irafci, ne peccetis tarnen; vel ne
SS )0( SS 29 committatis tamen , ut peccetis.
Jer. XXV. f« jrroi ripm lama trx to 13» !imn hy iawrtayVva revertimini,
qu&-fo, quisque a viaJua mala, & a ma¬ lierntäte operiim veflrorum, & incolite
terram, h. e. 7? revertamini - -
inco-ietis, inhabitabitis terram.
Efei. LV. 2. 31i3 .1*73X1 ,l7N PD& W9&,
imdiendo audite me, ξ$ comedite bonum>
h.e. audiendo audiveritis me, fl
per-fe&am obedientiam mihi prseiiiteritis ;
comedetis bonum5 t;?/, iic fiet , ut
o-ptirna quasvis comedatis. EtVerf. 3.lyo»
ö3i?aj mm audite, & vivet anima
ve-fira, h- e. /? audiveritis, vivet &c.
Gen. XLII. 18. vro wy nxr hoc facite
vivite, i. e. /i feceritis hoc, vive^
tis. Et iic in Nov. Teil.
Luc. Χ. 28- 7£Το ποίει χάι
ζηση
hoc-/Λί·, C? wV, i. e.fi feceris &c. Prov. IV. 4» ϊτηι mixa ia» cuftsdi prue*
tepta mea & vive, h. e. yj
cuitodive-ris - - vives.
II, Reg. IV« 13, nai fm lava &
mundus e/loj h. e. ji laveris, mundus e ris.
Prov TIL 3. 4. oana Tnnru Sp tsfyρ
CJ3H1 w aiö S301
jn-Mfoi -p1? roSbp %'V
so Β
)ο(:
■liga ea (praecepta fapientias) fupra
coU
lum tuum,
fcribe
eafupra
tabulam
cor-dis tui:t$invcnigratiam
Jucceffunf
eptimum
in
vculis
Dci
atquebommum,·
h. e.fi ligaveris - -
fi
fcripferis - -in-veriiés gratiam & fuccefium optimum
&c.
Prov. XVI. 3. 71WD ηι.τ Sv Sj
Volve in Dominum opera tuet
(committe res tuas Domino) &
confir*
tnabunturcogitaiiones tua, h. e,fivol·
yeris - - firmahuntur, ftabilientur.II. Reg. XViif. 31. verba Sanhefib, Regis Aiiyriorum, de deditione Hie* |Ofolymorum per Rabfake ad
Judaeos-delata, ita leguntur: 'Sx ixw τικ1^3 Ό »'x intu wjxn trxi usJ erx iSxl
JFacite mecum benediftionem, O
egreiid
miniad me,
ccmedite quisque
vit
emfiiam,
cS quisque
ficum fuam,
ξ$
bibitt
quisque aquas putei
fui,
h.t,Ji fece·
ritis mecum benedidionem (genua ml·hi pofuentis) atque
egreiB fueritis
ad
me, cornedetis - - & bibetis &Q*
Job. XL. 31. Hfec de
Levtafhane
verba habentur: nonSq «13? 733 rS σ»
S' > o
('
SB 3»memento belli, nött etldes. h. e.
pofue-ris fuper eum rranum tuam
(attigeris
modo eum) & memineris
profedlo ho©
bellum eile, a quo poftea abitinueris* Svethice: omdu man komme dinhandwid honom, dufkulle fannerligen min¬
nas den leken, iå at du en annan
gång ej fkulle wågat.
Haec ex facris exempla plurima, pro,
adltruenda noitra fenteiitia, latis uti-que fuiffent, nifi rem
utilem
facluros
nos eile, & jucundam
Ledlori
arbitra-remur, ii, fequendo veiligia
audlorum
profanorum, baud diffimilia loca pro^>duxerimus. Exemplum illuiire hujus
' άποετιωπήσεως eft apud Hemerum
II,
A. 422.
Μηνί
Άχαΐοισιν
πολέμχ <Γ άποπάνεο
τάμπαν. Irafcere Grneds,
hett&que
abjline
91mmno.
h. e* irafcaris licet Graecis, belio ta··
< men omnino abiline.
Anthol. Epigr. Gr. p.JT».
ILEpigr.L;
'oxtw μεν
τήχεις
άπεχε
τξνχειύι
$αλα&σχ.
Και χόμαινε
βοα
ύ'ήλικα
σοιΜναμις:
32 B ) ° f B Oclo a me cuhitorum fta,
qfpermn
mare.
Etflitetus ciey
ς$
boato quantumfot-eris. h.e. fi oélo a me cubitorum fteteris -
-fludtus cias, & boato quäntum poteris.
His unum ex Latinis mantiiise inftar,
addimus5 eftvero illud Senecasin Ber¬
eule furente:
Dominare tumidus
Spiritus
altosotre.Sequitur
fuperbos
viBor
atergoDens.
h. e.fi domineris tumidus, fi Spiritusaltos gefferis (difces verum eiTe, quod)
fequitur fuperbos vidtor a tergo Deus.
Ceterum, ut redte hic fingulä
acei-piantur, ad tria potiffimum attendere
erit neceffe , videltcet quid fit
ambula-re coram Domino, quid integrum effe,
quis fenfus horum verborim denique.
Ad ambulandi verbum quod attinet; in Metaphorico hic fenfu & morali
oc-eurrere, quo rationem vivendij vitλ
pifiitutum, iiudium & conatum agen-cli importat, facile
per fe patet, " quo
««fenfu vi« nomen, pro vit« inftituto,
"fiméhonibus & fententiis, aut etjam
feri-Μ
)>
Γ Κ 33''pturie, fecl ex
ufu
cömmuni££
c?).
Etenim irtfiare, federe, recedere,
phra-fi fcripturae perquam
frequenti
laefa¬
rmlian, perfeveranfiam m
malo
&
pec-cäto, commercmm & communia cum
impiis ftudia ac
conßiia
>verbo,
irr.pre-tatern & inobedientiam b) bonarumq,
adeo aélionum moralium privationem iiiferurlt; fic earunrlem exercitium
am-'
bulandi verbo , aut currenäi identidem
indigitari, exlocts
Jod. Π,
17.Pf. CXIX»
i. 5. Pf. CXXVIff. ι. I. Reg. Ά 6.
Vin. 25.IX. 4.K. Chron.
Vi. 16.
Gen*
XLVIII. if. II. Reg. XX. 3. Pf. CXIX,
32. Cant. I. 4. sliisque plurimis
de-prehendimus.
a) Rivetus ad
b.
L
b) Vide
Pf
I. /.Cohel VIII 3. Hof
X.
>Pf
XXVh
ψ Ρf.
XIV.
3.%er.
XVII
f.Quoties vero
jundum
habet
ambu>
bandi verbum Nomen tsr», triplici id modo fieri, ex ufu fcripturse, memini; prout namque, velfimpliciter,
praire
fignificat, Jöf. VT. 9.
II.
Sam.
VI.
4;vel, ut (ifyerior dicitur coram
inferio-ri, autmutua relatione
inferior
coramfuperiori ambulare.
Atque priori
qui-dem fenfu Deus interdiu in eolumnanu-34 S5 ) o ( £3
nubis; nodtu, ignis, ambulajjecoram, fi-Iiis Ifraéi dicitur, Exod. XIII. 21. Rex
iteOj coram fubditis luis, ut patet ex
I. Sam. ΧΙΪ. 2. oyjjto -jSnnn qban rtjfi nnyt
nunc ecce 'Regem ambulantem coram
vobis i quum gubernationem,
manudu-<Rionem, curamque iingularem hic mo¬ dus loquendi infert. Pofleriori autem
fenfu uilirpata hsec phrafis οτξωτως
qui-dem & primario iis competir, qui
ia-pris in Vet. Teft. vacabant, iummique Dci facerdotes fuenmt, ut fupra etjam
verbo monuimus;
&υτέξως
vero,& fecun-dario iis omnibus, quinomenDeodede-runN quosq; cmnino decebat effe criron
& aμαμας, hatid aliter accron άμωμος &
Äne vitro effe facerdos V. T-debeuat a)
ο,
ΐγιής
τό σώμα,y.al
oXozXYjoog.fanus
cor¬pore & integer, ut de
facerdoteAtheni-enfi ioquitiir au<Ror Etymologici
Ma¬
gni b), cron enim utrumque ex more
fcripturae iignificat; & integrum cor» poret
quaiem
quidem facerdotem, i· temque facrificium Deo offerendumef¬
fe oportebat c)i & integrum animoy h. e. ßncerum, pium veroque cultu&
intimo cordis afte&u Deo adhserentem;
Μ ) Ο c Μ 35
fit cor meurn perfecium d) h, e. fince-rum, atque ab omni hypocriii & iimu-latione alienum. Cui fignificationi
af-finis etjam eil fignificatio Hominis aha, quo morri jam vicinus Hiikias
Prophe-ta utitur, candorem animi & vitse
in-nocentiam declaraturus: *iir mrv rux
:nam chv aabai no.va paS 'njSnnn *wk na "wwy , obfecro, Domine, memento ,
qußfo
,cjuod
ambulaverim
coram Te in veritäte cf in cordeperfeclo,
atquoi
7ibi placuerit, fecerim. 2. Reg. XX.
3. Hinc rede quoque exiftimat La«
dantius Libr. IV. cap. 17. carnis
cir-cumcifionem eiTe fecundse circumGiilo«
nis figuram, fignificans, nudandum effe
pechiss i. e. aper10 & fimplici corde
0-portere nos vivere: quoniam pars illa
corporis,qnas circumciditnr, habet,
quan-dam fimilitudinem cordis & eß nudan-da. Ob kanc cauβam Dens nudari eäm
jusfit, ut hoc arpumento nos admoneret,
ne involutum peBus haberemus, id eft9 ne quod pudendnmfacinus intra confci-entwfecreta velemus* Quam
circumci-iionem Apoftolus Rom. II. 29. vocat
πε^τομήν
yh τνέυματι,
ctr-cum-3<j SB " ) O r SB
rumcißonem Cordis in fpiriti:, nec non
πεξίτομήν τ9 χξ&χ αχείζοτοίητον dr* tumajionem Cbrijti non manu factum.
Col. II. ii.
Ex hoc, levi licet, & qualieunque
noftro diicurii: ic! utique jam conftat, quo pad:o fedus fuiim cum Abrahamo
Deus fanxerit, fub certa videiicet con-ditionc, fi coram fe foret ambuiaturus;
fi perj.echts, h. e. fi fmcerus, fi
0tW-πΐ'/ζίτος,
ίι integer & totus cum Deo eilet futurus; uti »an, perjedum & in¬ tegrum fe David cum Deo fuo fuiiTeprsidieat , Pf. XVIII. 2. foilicite item
ac feduio cavifTe fibi w» ab imqtiita* tefmy ibid. cuftodiffe vias Domini,
neque iraprobe fe avertifle 3 Deo fuo V. 22.
Hanc itaque perfe&ionem, fidem
prn-fupponere,
exhis
itidem intelligkur, & iidei effe, non operum obedientiam, quam in Abrahamo non tam deiiderat,quam ut fit perpetoa & conftans> Dess poftnlat & requirit.
a) Levit. XXI. rj.
l)
In voceÄ-ΦΕΛΗΣ. c) Levit. /.j. III. 1.
XXIL
19. (I)Pf. CXIX. g.Μ )ο( « 37 Pag 2. lin. q. in Abendana nViyn naoir». PoiTet forte quispiam fufpicari, ad
,]u-daeos, turpiter fibi prseputia adduccn-tes, digitum hic intendere Abendanam; Deumque adeo verbisi nw -sab "^nnn
CD'on id juxta hic refpicere,
urcwr-ci>
Jim cenferi integrum, donec novumfibi
non addiderit velattraxerit Präputium;
utpote quem fenfum naoin τω nVw jun-düm haud coaéte videretur
fuppedita-re. Equidem, repertos in hac gente
olim fuifie, vel. Ssripturse S.
tellimo-nio novimus, qui ja&uram cuticula: i>
ftius reparaturi,
audaciffimo
fcelere no?va fibi préputia induxerint. Hos ipfos auteiri a'ai»o iimpliciter Hebraci, aut o'3wo attra&os, attractum Prä¬ putium babentes, a radice ησο, traben-di, attrahendi, protrabendi
iignificatio-ne, in facro etjam codice fatis
frequen-ti, nominarunt. Attractionem vero i-pfam, vocabulo nur»» communiter de· fignatam, vix reperies nSiyn nsDVv, ad*dttamentum praputii, a Kabbinis appel-lari. Proinde is proGul dubio erit
fen-fus verborum, quem
verfio
noftra prie·^bet, aliorum magiftrorum fententise hic conformem. Hujus véro temeritatis
vel
con-3$ β ) o C Η
contumacke quorundam in gente
Judai-ea, cum nobis hic inciderit mentio, baud adeo alienum erit a prsefenti
ar-gumento ,, paucis commemorare, quse
hac de re a viris Eruditis obfervata
de-prehendimus Dtiplicis vero generis hos
promos pra?putiorgm fuiffe Judcei
per-bibent: quibusdam ex fingulari quodam
naturse vigore
velinvitisreerevifleprse-putium tradunt; id quod Ifraelitis, quiex mandato divino iterum
circumciden-di erant, a) accidifle
y perperarit non·
i.nilli jlatuunt. Alios Spafthere, fenfim fubducla atque diilenta pellieula, aut
alia quacunque arte medica hunc defe-clum iibi refliiuiiTe. Ex illorum qtii-dem numero Achanem. b) fuifie,
tra-diiur in Tr, Sanhedri-nf. 44. a, his
ver-bis: rrn inbnn pa-a pr, Acbon attraclus
pr^putiofuit. Quipus hanc gloflam ad-didit R Salom. ny τοπ ins» np n» im ΓΝν ubat, na nun tyjo ηκ nna-ar naawit?
Vi» ottraxitpeIiicuUm membct fiti juii-ter, donec augererttr±
obtegerctque
Ca¬put membri ißius,ut non appareret
cir*
cumcifus.
Nec non Jehojakim, impium
Judaco-rum Regem eo referuni> de
quo hxc
m ) O ( « 39
in Vafikra Rabba, Sect. XIX, f. i<52. 4.
r) oqrw nnp nS'on nx
iSa
an moS
ηχΐwvhyin Sal crp'irp »tat *wr '3» nS-iy
1S
ψο:nSay i1? -\vow vSrnxw no rS kxojhi nay *w jVö» minas Reges e
flirpe
Daviäis
irrt*
tumpraceptum
de
circumcifione
reddide-runti nam eccepfehdjakim
ipfefibi
pra*putium adduxit;
ficut
fcrtptum
efi.
(2.Chron. XXXVI* 8·) & reliquse res Je-hojakim& abominationes
ejus,
&
quod
de eo invenitur. Quid invenitur deeo?
nempe, quod adfriverit
fibi Präputium.
Neque hic fubfiftunt
Jtidsei,
quumin
Tr. Talni. Sanhedrin Cap. IV. f. 48,
a-libique paflim, initia criminis
hujus
ad
ipfum Adarrcum
hand quidem
obfcure
re-ferunt: η'π inSya qwo ppmri oax Adamprimus aitraBopraputto
fiiit:
Εjusdem-que reos itatuuntSethum
&
Noachum;
quos seque acAdamum,
natosfuiffe
cir-cumcifos perhibent.
Ubi
fatjs licet
,pro more fuo ,
liberales
Judaei
fint;
ne-gari tamen non
poteft, ab
antiquiilimis
inde temporibus, repetendameife
ne-fandi fceleris originem;, fvadentibus
id
ipfum, praeter Judaeos,
teftimoniis
fcri-ptorum iacrorum, non minus quampro¬ fanorum« Quorum
inftar
omniumPauli
forteåp 88 >of gü
forte 'erft in Epi/l, ad Corinth. Cap. V#* ΐ'8· πέρτετμημενος τις έχλη&η; μη l· Tturtciff&to7arcumeifUs quis vocatus
efi7
non attrabat* Cujus, phrafeos
μη
επι-GTidtåu,
vim & ^iHcaciam ita exbauritHebrseortim •jw Ssr, ut rnerito excu" fandi videamur, if Rabbinifmum dedita
opera hie admififTe Apoßolum
dicere-mus; id certe omnes nobifcum agna*
fceut, enipbafiplenarn efTe lccutionem,
vixqi;e commodius exprimendam,
Ex-preflit tarnen, quam qui maxime, féij
ambage uius, Menrieus Stepfeaniin
The-iauro Ling. Gnec. m themate sri&y, irt ejus eompofito επισπΆω-, eflipiin inloco
Paubno ita Rippiens; μη £πΐ7πάσ$&
αχροβιςΊαν, ne aecerfatjibi prarputiwn'y. vel etjam7 neattrahendumßhi curet Chi-vurgi manu, cute nimirum Jerro
addu-3a , ut
glcmdem
rwfum o.periat Ftcri?poteraty i'cribit ad k Theophylactus, ut muht, qucs
defe$<e
fellicuL·pudurjfet
rtnedicamentc·
appofita,
ξ$ hanenitcren-tur iteratofarcire, £f ehfsmum iUuå comijum in
priftirmm
ßatwnreärgere«
Und« artis peritos tone
tempo-■ >0 ('« 4* ris exöitiiTe» ex his plus fatis, ut opi¬
nor, inteliigitur; quod quum Paulus ΈβύΖιος εξ
'EjS^Äiftjy
^), minime igno-raret, ievere monendos, converfos ad Chriftianam religionem Judceos voluit,ney more eorum, qui ad Genfiles de~
fciverant, prasputium fibi reducerent; Scilicet eo, jam longe ante Apoltoli
tempora>
εΒελο&^ήΐτ/Μας
furor &perfi-dia Judseorum devenerat, ut,
poitha-bitis majorum ritibus & inilitutis, non
cun&anter jam fed plenis paiBbus ad
Gentilium, atque adeo Grjecorum fa·
era ampleélenda abiret. Hincfa&um
fit-iffe, regnante Antiocho Epiphane,
au-&or, prseter alios, eil, qui Iiteris librum Emum Maccabaeorum confignavit, ia Cap. I ii. - - 16 hisquidem verbis:
'Ev τofig
τήμέραις ixstvatig εξήλΰον
εξ Ί-Μαηλ volπαξάνομοι
, κώάνίπ&σαχ
κολλάς , λεγοντες, ΠορευΒωμεν, xal
&α$ϋύμεΒα
μετά iSmv τώνχύχλ&) ημών, οτι άφ %ς
εχωζί'σΒημεν
άπ αυτών, ευζίν ήμας χαχχ πολλοί.Kal
yjy aSvvSy
ολόγος
ενάφ^αλμοΐς,
άυτών. Katπζοε$υμγβ'ήσάν
τίνες ohretλαχ^ καΐ
facphSyjTW
πξος τον42 Μ ) Ο ( Μ ν f ς-ίλεα, Κχ) εδωκεν άυτοΐς
εζαοίαν
πο- tr ijjaai ταδικαιώματα
των sSvüv. Kai w tr κόσμησαν γνμνασιον εν*ιεροσολίμοΐς
™ κατάτανο'αι >χα τωνεΒνών ΚΑτΕΠΟ*Η¬ ΣΑΝ ΕΑΤΤΟΙΣ ΑΚίΌΒΤΣ ΓίΑΣ $ και άπεςγ)7αν από διαΒηκης αγίας,καΙ
\ά
έζευγΡ'ητζν
τοΐς1§νεσι,
καϊέπηάΒ^αν
'
, ιΊτζ ποιησαι τό πο^εράν. In chebus ilhsex- ni
ieriiTit eX Ijrael filti
iniqui,
&
fuafe-runt mulas, dicentes: Eamtts , &difr Φ
pomimus
fediis
cumGentibus,
qua ctr·ca nosfunt. Quia ex quo
recesfimus
ab
^
eis, invemrunt nos multa mala, Etbo* f
ms vifus eil fermo in
oculis
eorum.Et
}-,
iiedinaverunt
aliqui
depopulo
./&
abi·
rierunt ad regem;
& cedit
ιIiis
poteßa-
[niem, ut facerent jußittam Gentium.
Et
iu adificaruntgymna/lum lerofolymis
fe-
01 cundum leges Gentium: Cd feceruntfibi
hi
prreputia» Cd recej]erunt α federefanfo
ajjundi
fuiit
gentibus, &
venundati
funt, utfacerent tnalum. Hinc eorum
multis, qui Römanorum fe jugo
fubdu-centes ad Barcofibam *) defecerant,
at-
tra-t j
*) Erat is impudentiiTimus