SIVE DE
PETITIONE EIJSiEI»
EX IL REG. II. ■ DISSERTATIO PHILOLOGICA, cujus PARTEMALTERAM,
SUFFRAGANTE AMPLISS. ORD. PHILOS.
IN REGIA ACADEMIA UPSALIENSI,
Sub
PRAESIDIO
VI R I CELEBER R IΜ T, ,
D-.ni
A
Ν
DR.
BOBERG,
L. L. O. O. PROFESS. REG. & ORD. BRO CONSVE'l IS IN PHILOSOPH!Λ HONORIB
US,
Ad Publicum Examen Modeste Defert
JOHANNES
K1HLSTRÖM,
Dalekari.us.
IN AUDITORIO CAROLINO
MAJORI,
DIE XII, JUNII, ANNI MDCCLII. Il A. S.
S.VE
R:« M:TIS
MAGNI
FIDE1
VIR,
REVERENDISSIME l'ATER ac DOMlNE.
S.
S.
Theologiae
DOCTOil
Celeberrime
Diceceiéos Arofienfii EPISCOPE EmlnentiJIime>
Veneranrfi Confiftorii PR/ESES
Graviffime,
*
Regii
Gymnafii
Scholarumque
EPHO-RE
AdcuratiYffrne,
M&C&NAS
MAXIME,
Ν
"teQuod TUOS
feras
sgre, audetVENER
meaANDE PRAESUL,
Mufa
adire
Nunc iares, partusque
leves acutis
Pra;bet ocellis, Debuitgreffus
cohibere
munusArduum,
& cur«,quibus
omne témpus Coniecras,Regnique
Gregisque fanSi,
At tarnen,
fupplex
precor ,Imbecilü
Haud neges
noftrae
veniam Thajia?\Paginas fpeSes»
ut apertamentis
Pignora
gratae."
Lseta
Veftmannus,
Dalekarins atquei Vota certatim, PATER ALME, funditFlore pro
VESTRQ
celerique
curfu
Ad fua Fana,
Vive ter felix
Pylios
in
annos,In decus magnum
Patriae, Sionis,'
Qrdinisfacri, Generisque, tnrbas
Caftaliduraque.
REPEREND1SSIMINOMINIS
TUI
cukor & clieiu
åevotifftmut,
VIR Maxime
Reverende
atqueAmpliffimey
T>'.ne
B
J
A
SF
ET)
ELI,
S. S. Theologioe
DOCTOR
CeJeberrime,
Djcecereos
A«
rofieniis ARCHIPR/EPOSITE
.Digniffime
,Tempil-
Ca-Ihedralis ANTISTES
Vigilantiilime
,Venerandi
Con-fiftorii ADSESSOR Primarle graviffime,
PATRONE MAXIME.
, 1
Admodum
Revir
ende
atqueVrteclarißtme
VIR
acDOMINE,
Mag.
'Ρ
ET
RS
OL,
EC
KM
Α
Ν
,In Stora Schedvie PASTOR &
PRÄPOSITE Graviflime.
Ut per{exennium
NUTRITIE
Indulgentiffime
$ita
PA·
TRONE quovis honoris
cultu perpetim
profequende.
Magnis
pro
meritis
quod noilra
ΡATROM,
Thalia,
Oftcrt
fubmiile,
fufeipiatis
opus.
AMELISSJMOR UM atque
NOMINUM
tt/ker JOHANNES
AlmoJum Reverendeatqüe
Prteclarifftme
VIR
acDOMINE,
Μ
α
g.
Μ
G
Ν
8
SÄHEST
8DT,
Ecclefise, quas DEO in
Stora TUNA
colligitur", ANTI¬ STES longeÄleritiilime,
& adjacentis DiftriétusPRAE-POSITE Graviilime. NU TRITIE oliin per annos
plures
Propenfi
filme;
nunc PATRONEExoptatiffime.
Adnmlum Reverende
atqnePvceclaritfime
VIR
acDOMINE\
Mag.
Ψ ET
R Ε
UGLzM,
Ecclefia Hedemorcnfu PASTOR & PR/EPOSITE
Vi-gilantiffime,
PATRONE
pia
mente jugiter9
Venerande.
Carpitc
vitales»
voveo,
fcliciter
au-ras,
Jtemmatis
in
florem,
Chriiliadum»
Patriae.
PR/ECLARISSIM01WM VES'TRORUM
htmiüimus,
KIHLSJR0M.
ViRO Speftatißhno atque CJarifltmo ]
D:o
CAROLO
BLANKENHAGEN,
Dicafterii Urbici, quod Fahiunce eil, SENATOR!
rfiaxi-jne Confpicuo, pariter acCuriae
inferioris PR;£SID1
iiquis-fimoj ut AVUNCULO Optimo, ita FAUTORIExoptatiffimo.
Spe&ati/ftmo
atquePvndentißimo
VIRO,
Do
LAUR. CAROL.
TROTZIG,
Antea INSPECTORI Officin. Ferr. ati Grångsharnmar So» lertiffimo, nunc redituum Rei Lignariae ad magnurn
Cuprimontem
PR^EFECTO
Dexterrimo;
FAUTORI
Propenfiffimo,
VIRO Maxime Spe&abil·',
DjoALEXANDRO
0HMAN,
Curiae Saethereniis SENATOR! Prudentiflimo, FAUTORI Benignisfimo.
Spe&ata inreqritaris ac Prudeutiß
VIRO,
0D:o
JOHANNI
KIHLSTROM,
Societaiis Rei Lignariie
apud
Cuprimontanos arationibus
Prudentiflimo ; utPARENTIIndulgentisfimo,
itaad
ci»neres venerabunda mentp coicndo.
T/OMS,
FAUTORESOptimi,
Tibique,
PARENSCa-Ρ riffime, in
tefferam
gratiffimi
ac
venerabundi ani*
mi,
perlevc
hoccc chartaceum
munusd.
d.
a
Qariffimor.atq)
Spetfatiffmdr.
NOMINUM
VESTRORUM
Pptimiqus
PARENIIS
Cultor
Obfemantiffimis,
Obfequemi(Emus Filius,JOHANNES
KIHLSTRöM.
Λ Κ
§.
VIII·
Uarn In antécödente
§.
VIT·
no-itrce diflercationis priöris.,
cete-«F
\f?
r*$eife
praeferendam
rafi TurnusÖ ρ
fentenilam,
de
petitiohe Elifsei
S
!§%·■
e>dp^lf
fi itaexpliearlda,
ut reliquospo-läk
>|§
tiflimurti
condifcipulos
refpiciat,
confirtnari patet* ^ Φ^° η€Χυ & iridoie
©5<w<<t>^Pö^a^w
hotum verborum facri textus:
*]D^D Ü*W s& NJ W
Sit
$■ qst&fo> inenfura duo*rum de fpiritu tue mihi$ ut fupra öbfervavimusR.
Da-videm Kimchium in Libro JXääic'um hasö verba expofuis· fe. jacobus Saurini Es
lautet,
inquit, eigentlich vonWort Zu Wort
alfoi
ich bitte, tiaβ der Mund, oderdie Portion von
beyden
in deinem Geiß über mir Jey.Er ßgt
dß
garnicht
* daß er ein doppeltes Matts des Geifles feinesHerrn
Oerlange
\ fondern nur einedoppeß
je
Portion vondem/elben
p), i. e* ηönduplicem
riienfu-D 4 ram
V
p)
Säur
in
Betrachtung. Mer
die ivicbtigßcn
Bege¬
benheiten
des alten und neuen Ί eft&meuts, Part· iL Bc*· iracht. X. pag,0.
2Φ <&*£ ) ο ( CK»
ram
fjpirltus
domini
fui,
fed
duplicem
tantum
menfu-ram iive portionern
de
Jpintu
ejus
petit.
Jo.
Fr.
Bud-„deus haec ita
explicat;
DW noniignificat
duas
par-ijes,
fed
part emduorum
q).
Nonnulli exiftimant,
Eli-fseum verbis refpicere
il luftrem illum
inde-ferto aåum, cujus mentio
fit Nurru XL
17.ubi Deus:
Separabo, inquit,
de Ipiritu
>qui
eft
[uper
te,
&
ponam
faper eos.
Sermo
eft ibi
de donis Spiritus
Santfti,
quce
Jehovaadmenfurus
eratfeptuaginta
fenioribus,
eumin
finem, ut Mofi in regendo
populo
auxiliarentur.
Cu¬
jus
etjam
promifli complementum
iisdem verbis in
verf.
25. proponitur.
Quod
ii
talis etjam
föret diftributio
do¬
norum Spiritus
Eliani,
petiifle videtur Elifoeus,
ut
por-tiö duorum iibi obtingeret.
refpe&u
condifcipulorum
r).
§. IX·
Objicit huic
fententias
Buddens, quod
Elifa
difertis
verbis dixerit: Eßo? qußfo,
duplex
portio
"]ΠΗ3,de
),{piritu
tuo; nonde fpiritu, qui
concedendus
efict
di-„fcipulis,fed
de(piritu
tu&,feu de donis,
quiein
te
„funt, ad mc s).
Refpondemus:
Unus
idemque
erat
fpiritus,five eadem Spiritus
San&i dona,
quorujnpar-tlcipes vei revera
fadti funt,
vel
faltem fieri
potuerant
condifcipulifimul
cumElifteo.
Reponis
cumBuddeo
& Clerico t)} nusquam£omrnernorari,
quod
alium
exdifcipulis
iibi
fucceftbrem
conftituerit
Elias
,aut
dcna
fua in illum contulerit. Refp. Prius non
adfeve*·
ramus$ quod
fcilicet alium queinpiam
exdifcipufis
Prophetam,!
fibi
fucceiTurum, creaverit.
Ad
pofte*.
rius, fire donorum in
alios
collationem,
quod attinet,
neque earn
morofe ftatuimusj
at
contendimus
tarnen,
negari nonpofte talém
collationem
iive
diftribufionem,
pro-q)Hiß. Ecclef. V. Ί<
Per.
TL
Seit IV.
ff.
η,
ρ. nu^27· r)
Siturin.
loc.
üu
s)
Ha
fl.
Ecclef.
loc.
ett.
t)
©WP
5
O(
pröpterea
quod
nusqusmüt
commemorata: evenerunt quamplurima, qu® litens monumeptisque m.and&ta nonfuere. Quserjnius prgeterea: annon Elifoeus exiftimare potuerit, divitias Eli® fpirituales & Propheticas inter
difcipulos diftributum
iri ? Et annon hoo intuensdupli-cem pr® jllis portioneip petere potuerit &)? All non
iingenda eftjinquies,
materialis diilecbio fpiritus in partes. Refp. M^cerialem quandam fpiritus in partes dis-» fedlionem non admittimus, fed diilributionem illanifp
britui convenienter e/Te intelligendamquisque facile
intelliget, Hac de re ita Hackfpariius: Notarunt,
in-quit,Jud®i in Jalkui ad Num. Xif 17, verba, & ponam^ de fpiritu tu& fuper ilies, diéla eile per modum firni-^ litudinis,allqdendp ad remcorpoream atque divifibilemdG Sic enim ajunt; Cui, qusefo, Mqies tuno erat fimiiis/*
cum de fpiritu ejus fuper LXX. feniores aiiquid effetiG
ponendurn
?
Lucernae.0mnes
enim ex unica accendere4*pofiunf, ca tauien raiione,ut illi nihil hine decedat x).a Hifce paria habet Vatablus: Ita de fpiritu ejus abftraxitffC
Deus, ut nihil ei auferretj ut cum celeganti iimiiitu-eC
dine inquit Rabbi Salonio) ex uno caadeiabro m.ultas'*
lucernas ^ccenduqt, cum tarnen nihil prim® lue! de ,cC trahatur aut deficiat proptereaj/J.'* Sed regeres
fortas-fis5 ceteros difcipulos, cum Spiritus Eli® in Eiifoum de*
rivaretur, non adfuiffe. Refp. Åbfentia talis non ex*
cludit a pariicipatione grati® Divin®. Neque enim El*
dad & Medac! cum ceteris viris fenioribus, ad cento*
rium conventus congregaiis, adfuerunt, fed in caflris
remanfere; & tarnen fpiritus
iliius,
qui fuper Mofee-rat, partieipes eos
reddidiit
Deus$ uüCQnftat
ex Nun»,XI. 25, 26,
Ε §. X.
u) Koques in Säurin*
Betracht.
I c. x) Not.Pbi«
lolog.
adh. /.
y)Vidi
Glojfius
Rhet.
facr. tratt. L
cap* L ρ. m. 142^22 533? ) o ( (g^Jj $. X«
Ιί.)
Εσυναφε'ά
textus. Qux noflrse fententi®tan-tum abeft ut repugnet, quod volunt ot ivccvrio&z, ut
eidem maxirne etjam faveat. Neqtie enim id contra
nos eft, quöd Elias ad petitionen! difcipuli refponderit:
Π'^ρΠ,
difftcuitatcm injccißi
petendo, ut Junius Ebraea proxime reddenda exhibetj vel,ut Michaéiisha-*
beti Rem
dijfftalem
fecißi hocpofltdando,
Difficilise-fat lisec petitio Elifei , non ratione Dei, veri horum
bonorum datorisj namque
τΐοίξά
Θελ»itåvfot $uvo6rcc
1^;,Matth XIX· 2ér fed difflcilis fult cc) partim ratione
E-Quod Verhis hifce declarat Saurinusi „Dennes ,,waf
diefe Mittheiiung
nicht allein für den Propheten ?>etwas(chWeresj
fondern
fie würde ihmauch
etwas„unmögliches gewefen
feyn, wennGott
nicht durch „ihn gevvirkef hatte. Denn die Prophctifchen Gaben„können
durch
keinen andernmitgetheilet
werden, „als derfelbft
die
erfte Qwelle
derfelben
ifl z)>junius
refponfum Elioe hurte
in modum exponlfi Petis, quodnön humanitus dafür, fed divinifuS & färo cöntingit a).
Confentit Abarbenel, haed fcrlbens* T3 flf ΓΤΠ ρ
ι·3 ίτπ
«Vi
jwafifc
«nöin an' «im e©n tJCO 1-l>y tlfl'1?«ι <]u® ita traiisfertMeyerus
inSeder Olami „Hoc erat in
pöteftafe
Dei, quifapien-„tiam dat fapientibusj non autem in pöteftafe Elite, ut
„ab ilio peferef
Elifa
b).
Jtdeoque
äddit
Elias? Si vide* ris me$ quande tollar
a tei futurumeft tibi
JiCiQiwe
hoc fnodö explicat
Malvenda:
Ne exfpeélato a me, ied åb eo, qui me adfumturuseft
i proinde obfdrvafignum
ejus c)<ß)
Partim
quoque difficilis eråt petitio illa ra¬tione
Elijdi
Quippe
vereri poteratElias,
nedifcipu-lus t)
ί
c.,p. a)In
Nöttsad4oc<
dt*b)
p, SSO* c) Vid. Fol. Crit4 l. dt*<ä£2> ) o ( <£*s> Η
lus tantis fuperbtret dotibus> vel allo modo ilsdem aba*
teretur. Hinc fortaflis putabat, Deum omnifcium, qui
omnia providet quam adcuratiffime, nolle Elifeo rantarri
fpiritus
menfuram
largiri. Optime noverat Elias, in·^ quit Job. Schützen, Deum magna Spiritus Sandti dona^fi bi conceiliiTe, qualia non facile in aliis Prophetis fue-*c
rint deprehenra. Neque fe Aatim adfirmare poffe, an'*
Deus etjain aliis ita velit concedere. Mox tarnen, ex'* inftinéiu & afflatu Divino, glifato pr om ilio datur,4* quod petiti
ful
composfit
reddendus,fi ipium
jn cce-<flum adfcendentem viderit d)ß Tu hafwer bedit en
fwår ting, funi verba Gezelii noftratis, fom allenaft \ Guds magt ftår, och ganfka få wårdeligen kunna undfå5 dock, om tu fer mig, når jag warder ifrån tig tagen,
få fker thet. Thet år: Thet wäre tig för ett tekn, att
tu må bekomma tin begäran$ i-nedjertid ikal jag troll«·
gen bedja Gud therom e)· Prseterea notari meretur,
LXX. interpretes verba illa fWpn Graece ita
tianstuliile:
Έσκληξυνας
rSocirwecéåoci,
velpnrwpc&oci
σε, ut habet Codex Alexandr e (iure
egijli
petendo> &Pagninum f):
D-flicilis
fuifti poflidandoaeque
ac Wai¬ therum ° obduruißi ad peiendum g). Quaeveriiones
oh*je&um nobis argumentum a minori rei
difficultate
, innoftra explicatione aρ parente, facile diluunt. Conflat
eerte e Lexicis Pagnini, Buxtorfii, Cocceji, Guffetü,
aliorumque recentiorum, verbum rspp in Hiphil nota·
re, durum facere, indurare, quin
&
intranfttive, diffi¬zilem je prevbere. Hinc & Saurinus vertit fenfu forte haud aüeno: Du haif dich recht hart gemacht mit bxt-tC
ten. Solte das nicht fo viel hdiTen, dais Elifa diefeu
Ε 2 Bitte
d) Apparat.
Eibl. §.
4. p. 113.low.
JI.
fub
tituU
Elifei. e) Net.BibLad
h. L
f)
Thefaur.ding.
fanä.
24 ) o (
„Bitte
ichöfi
gethaft>
und
däfs
ernoch dabey
beharre
rj,und
konte
man esnicht Γο geben; Du biß: bey deiner
5,Bitte rechteigenfinnig
/;)
?
Cette
hocfenfü
dePharao-ne dicitur: Π'^ρΠ durum ac difficilem
prtebkii
/ePharao
in dimittendis
tf&Mf ,ExödiXlII.
15, t).Ubi commode,, poß Kimchiurru
fupplet
eüipiin R. Ben Melech ex plenä phrafialibi
öccürreiite.137
Γ.Φρηin-durarii animum fuums coli. Prov. XXVIII. 24. Pf. XCV. 8. Quod
ii
St heicfeceris,
plenan»
habebis
fonnulam,
Prwpii, fehfu nec mcommodo, nee
coaåo*
Cfr* Schultens in Job. IX 4^
i
XI.Ii!* Ex ufu
phrafeös
'£>.Adhibetur
h&c
éa-dern phrafis de primogenßis, quijure
primogeniturns,duplartl paterns hereditatis portionern acciperent,
Deuf.
ΧΧΪ. 17.
bifce
qüidefn vérbisi p "02Π ΠΚ.·b svta* η©«
^23
cJ» "ö f> rin"? wh.e ,exverfio-fte
juniii
>,,Sed eum , quiprlmogehitüs
efi>iiiiurn exofce
„agücvfcito ,
dando
ei portionern duoruin exoinnibus,
quäewpr*fto fuiit ei.
Eodfcmq;
feilfuverfio
Schmidianaharcitä
reddit, nt det iilipartes duas de ofrmi y quod inVenietur
Uli. Pari inödo videtüt ElifseuS , tanqüam primögenituS,
five primafius iiiter
Elise
diicipulös, primogeniti jus p6-tiiße; feti ^ ut ckteros> pro filiisÖ*É2ltyb
féuv'ul'qari-bus habitös·,
düpla
fpiritüs pörtione antecelleret. „Hunc.„morem, alt Thomas GoodWmuS, fefpexifc Eiifa, pC-3,renS ? ut
duplo
Cuper je efjet Eliot jpiritus·, 2 Heg. II.„9. h. eil , ufc fupfcr fe e
Ifen
t duse portiönes fpiritüs e*3,jus^
refpeilu
rcliqüorumProphetarum,
feü pöti'usfi*
wHorumProphetarum,
inierquos ibcufn primogeniti irü-^trls obtinebat., adeoq'ue Primogenitur<g jus petebat^SiC) ut putandüm non fit,
quafi
fuperciliofeambivb-rit
) o ( CgÄå?
>,rit majorem
fpiritus menfuram,
quamfupef Elia
quie·,,fceret$ fed quod petierit cxcelleie reliquos Propheta*
*,rum, quibus deinde pater
failus
eft.
Hebraicus mosj'jloquendi in utroque
loco
iriem
eil:
ευ ^ *£ parsduo·
„tum A). Nec minus
coniidenter hunc locum infen·
fu eodem explicatGlaifiiss
: Manife ila,
inquit,allufio
eil ad jus primogeniturse,
Deut. XXi.
17.propoiitum;
^q. d* qtiia
primogenitus
fum
inter
difcipulos
tuos,hoc
eil , primus, quem in
fcholam
tuamrecepiili,
duplo,
„quaefo, majorem vim
fpiritus
iui
conferas
mihi, &
a,,Deo impetres, quam uni
reliquorüm
tuorurndifcipu-,,lorum. Gondifcipulos fuos, non
magiitrum
excelie-y,re cupiebat
i).
Parimodo
Cardinalis
Cajeranus;Jux-ta EbtseUrohabetur, ös duorum, Hac appeliatione
Seri-ptura alias nOminat portiortem
duplicem»
quoe primo-genito dcbebatur, quia locoduorum fuccedebat,
Pe¬
tit ergo fuGcedcre Elise, non in 2gris,
fed
infpiritu
Elise, tanquam primogenitum in duplici portione m).
Eundem fenfum atque fcopum petitionis Elifsei in
Iii-fce verbis deprehenderunt, atque in fuis ad hunc lo¬
cum commentariis expofuertint
Vatablus,
Tirinus,,Ju-nius, Grotius, Sixtinus Amama , ceteri: quorum
hn-gulas meditationes, varia ratione rem
hancee
illußran-tes heic adferre longum Foren Audiamus tarnen e
Do-tfloribus noilrx religioni addi&is
Gloflatores ßibliorum
Vinaricnbum ad h L Elifa fprachi Dajs deinGeiß
(die Gaben des heiligen Geifbes, mit welchen du, »„als ein Prophet, vonGott reichlich begäbet biil}
,,bcy mit fey
zviefaltiq*
Gleichwie die Er (Ige
bot
ne„zwey Theil des
Erbes
haben,
aifo
lafs mich auch
deines
k)
In
Moß
xS
Aat'ö'n.
hb Vt.cap, IV. §.
7./)
Rheter. facr. p. m 10-4$.
vi)
dt.Waith
in Harm.
Eibl,
ιβ ®Z2> )P C
„deines Gelftes Gaben noch einft fo viel bekommen, „als meine aridere Mitfohüler, dann do mich ja alle¬
zeit wie einen eritgebohyncn
Sohn
geliebet haft· Mi*„chael Wakherus: Locum prirna
fronte
fubobfcurum„omnium
eommodiffime
illuftratlocus
Deut. XXI, 17.„tibi
filio primogenito darjjubetur
τ&Τΰ φ>dupla
por~ „tio, de omni, quod fuerit inventum, ut fumrnafum-,,marum huc redest, Eiifseum
antecellere voluifte
non„praeceptorem, fed duntaxat
condifcipulos fuos,
Pro* phetas alios /?), Eandem fententiarn iisdem lere verbißexprimit quoque Sixtinus Amama in Antib. Bibi. jo· Heinr. Michaelis; DO# φ, pars dupla, q. d. portip duorum. Refpicitur ad divifioncm hereditatis in V. T. übi primogenitus accipiefcat partem duorum. Vid. Deut. „XXL 17. & conf. Rom. VIII. 23. o)f Expofitio Ge* „zeliana in Not. Eibl, ad h. 1. ita fefe habet: Efter E-„breifkan: Sa wäre ,
kåre
,twånnes
del af tmom an¬da
på
miq. Thet år: Såfom jag efter tig ett fwårt åm-„bete i Ifra€l fora fkall, få beder jag intet lekamligit, „utan thet båttre år, nemligen, at jag,få/om
enforß-?fbdd9
rMofe boks XXI.
17,af
then Helige Andas3,kraft, fom
Gud hafwer
tig undt, ilåra
och under-„werk, måhafwa
få mycket,
fomtwånne
andre tine ,,andeligefoner
ochlärjungar,
och, fom en faderi-bland them, endubbel
rått.
Suoetjam calculo expli-cationem hane adprobavit Henr. Eened. Starklus in Er foralfmis Etymologicis ad 2 Reg. II. Eoque ineftnatfe-re Georg» Chrift. Dachfelius in Differf. de Unitione
g-Jifsei fe$t. I. §. 6; ita tamen, ut abalianon alienurnpla¬
ne crederes, quae Eliftco plura, quam Elise,
mirac.uU
tribtiit, JJoftrae fententise favent quoque, certe favere
judicantur
p)
non paueseVerfiones Biblicoe,
e. gr. Ver-ßc ri) Harm. Bibi. 0)Adnot. BibL adk /. p) Pfeif¬ fer,Dub,
Vex.
ρ. 443.;o
(
η jfio Gallica Genevenfium; jfe tepriei que f aie de ton e/prit autant que deux. Anglicana: And Eli/ba faid%,7 prny
thee$ let
adouble
portionof
thy
fpiritbe
uponme. Belgica nova i En Elija feyde: Dit doch twecn
Deelen tan ulven Geeil op my zijn q), ItaJica Deodati:
Sia in me la parte di dtie
del
tno jpirito. Danicare-centior* Kiere5 at der made v vre to de
le
af din aandpaa^
mig,
Ubi
gloila marginalis habet;
endoppelt
ar-ve-part· Huc referre licebit quoque
Verfionem
LXX lnterpreium : Γενη$ητω
Srj
οίπλοί ενπνευματί
σα hr εμε.Ubi notandum^ quod etjam Deut. XXI. 17.
α-/ab iisdem Interpret!bus per
im
Kol reddatur. Depor-tione hac diipla primogeniti qusenam fint meditationes
Cabbaliflarum i ως h
πύξόϋω
paucis commemorare11-teat Scilicet obfervarunt, in verbo Ί33, quod eit
primogenitum facere,
fmgulas literas
duplo majorem nu¬tnerum denptare* quam proxicne in Alphabete
ante-cedentes; namque 3 duo valet, cum unum: 3 viginti, cumproxime antecedens 1 decem: 1 ducenta, cum ρ, proxima ei litera, tentum
fignificet:
quiavidelicet
pVi-mogeniti duplo plus ex hereditäre aeeeperunt , quim
proximi
fratres
r). Quantum verohifee
&aliis
ejus-cemodl vigilantium fonmiis, an lufibus > iniit folidi,aut acuminis* facile quilibet
perfpicit*
Phrahs noftra ^ occurrit quoque, ut
fupra
diftum, Zieh. XIII 'fi ΠΙ"· ΟΛ3 ί>33 »TO t; nn "W rvtfwm iniD1 m Eiet devule vi
univerfa terra, diEtum
ffcbov<e
> daß partes in eaex-
jetn-q)
Vide
omnino
Notas Verfionis Bei
gieß
anno163fr.
editß ad b. I, Confer. etjam
Biblta5
quß cumNotis
Ber-lebarg
i
prodiere
anno /72fr
r) Avenar. Lexic.
fuh
vo¬ce "<33·
Confer.
ffob. Schützen Λρρ.
Bibi.
Tom. IL
p.28 <£Ä3
)
oC
jcindentur,
exlpirabunt
$ terti
a verordinqnettir in
ett$ut vertit Sohmidius· Ex quo verborum contex-tu, fa-&a oppofnione inter ,
omnium
lu-culentiffime patet, prius acque
perfpicue defignare
duas partespopuli,
acpoflerius tertiam
parfemrefiduam.
Hinc & exprefle Paraphraftes Chaldaeus hic habet
ΡΡ^ΙΠ
• ▼ P"\Po 5 utLXX.
tfe
μύζτι* Nec
aliter Syrus&
Arabs, cum reliquis
Jnterpretibus.
Senium
verohujus
commatis reliquum ita
fere explicat
Michaelis
in
Ad-not, Bibi Per 53W *5 intelligitqrportio duorum. Phrfu ,5fis ex
dividunda
hereditate
fümta
Deut.
XXI.
17 χ,,Reg,
II.
ρ.Significantur
autem
du# tertiß
h,
e,'ma·»
5,jor parsincolarum
terrce 5ponitur
enim
contra tef* ^tiam pcirtem, quaeab
excidio
fuperfutura
promittitur,
^jExponiturhic,
qua?fata Judasorum populus &
terra5?fic habitura5
poft
Faftorem ab
Ulis percufTum,
&
re-»5,pudiatum ejus
evangelium.
Nimirum
duae
tertise
par¬tes exfcinderentur per Romanos,
fub Vefpaiianis,
Tra« jano,Adriano,
&
exfpirarent.
Tertia
verodemum
»pars,h.
e,minor,
reiinqueretur,
i.
e.fuperiles
ab
?;excidio maneretin
illa, fcilicet
terraJudaica,
ita
ut j,faltenn non tota gensexicinderetur
9fed reüqqias ha¬
lberer, in
noviffimis
dierum,
poihjuarn
in ignern prius
„illata? fuerint,
falvandas,
Ex hoe ioco
noftrum
argu¬mentum id lucis feneratur; ut, quemadmqdum hicduas
tertise partes uni tertise opponuntur;
/ic
videatur
EiK
fseus duas tertias petiiile, fi una tertia pars condifcipu-» Iis tribueretur. Habemus hic confentlentem etjam A*>
barbenelem, ut fupr. in
§,
2»irtdicatum
,licet
inpoiitione
argument!noilri
allo
temeredefleéUf»
§.
XII.IV.) Ex con/en/u Tucheovum
celebriorwn.
Rabbi Lsvi Ben Gerfon hane nobis tradjt verborum Elifagi) o ( 2$
ναξέφξΜίΐ:
trirajit
Όty
ty
ΐπηηntyRITO
HDD :;απ3 ηπκ ty ty öw ^ ηπηοty
tyRjn
.ύγρ£*
fo,
quod
fe
parabis ξ$ diflribues
de fpiritu
tuofuper fi¬
ltos
Prophetarum,
fit
tjutfo
id, quod mihi fiparabis,
por
tio
duplo
major,
quamuniuscujusque
corums).
Fundamentum iuae explicationis petit ex eadem verbo¬
rum formula, in Deuteron,c. XXI. 17. occurrente,quam
fupra
atrulimus.
Pari
modo hasc verba
interpretarur R.
Dav. Kimchi in fuo commentario^ cujus expoiitionem
hic, ut alibi,
nobis
exhibet
R.
Salomo B. Melech
inMi-clal Jophir 301K Κ1Π p) ΙΓΓΠ W 313ΠΡ OW
O VDHJ
'pVn
ij» W1TÖ11<?
ΝΪΟ' "Itt'ttVD3
ÜW <t>Ρ'ΓΠΠ
*?BU
Β'ι^δπΐO'DDJn
JO ϋρ/ΠW
/BU 1Ώ3ΠΓΓΠ57 HDD D-MO
V't
UTOInnVi
ο"ρ,->π1?
iyttvr
ό
Voc.
^
notant
menfur
amdiiarum
por-tionum fpfritus tut; eademque
plane fignificatio efl hujus
phrafeos in
Deut.XXl.
17.ubi baec leguntur:
ty R2O1 WK ty3 qnorum fenfui
efl,
duae portionesJa-, cultatiun ejus. Νam primogenitus accepit duas partes facultatum; ilie
vero, qui primogenitus mn erat, por¬tionem tertiam obtinnit. Ut h<zc explicat R.
Jofeph
Kim¬chi. Seatndum mentem vero
magiftrorum noflrorum
, pi<zmemoria,
duplum
petiit(Elifaeus)
ejus, quodip/e(Elias)
bobnit. Quam Tahiuidiftarum expofitionem licet hic
cxhibuerit R. David; in fententia tarnen patris fui ,/ofe-phi, quam
pofteriori loco
iiftit,
haud
dubie acquiefcit.
§. XIII.
Huic explicationi noftrae obilare dixeris forte, quod Elifaeus jam antea, quando
ad
officium
Propheticurn ab
F Elia
s) Confi Sixt. Amanu Ami
b.
Bibi.
adh. L Wall ber\
30 ®Ä3> ) O
(
(££2JElia vocatus fult, tantam portionen* fpiritus
accepiiTe
vi¬deatur, ut condifcipulos fuperaret, i Reg. XIX* iG, ip. ubi vocabulum &
jucceßJonem
in
munereProphe-tico, St diplitatem
äqualem
eademque dona promittere videtur Eli(Wo. Quid igitur opus fuit, jam ejusmodi quid prae confortibusfuis
poftubre?
Refp. Concedimus
facile, iilurn antea quadam fpiritus portione initruélumfuifie 5 vix tarnen inde tuto collegeris, hane duplo ma*
jorem fuifife ea portione, quam puravit Elifarus condifci¬
pulos
fuos fore
reportaturos. SicApoiloii quidem,
a Chrifto vocati, eximia dona mox acceperunt; pofteavero,quam in ceelum adfcenderat* longe majoribus fue^
runt inilru&i. Noilri autern in hac diiTertatione non id
prseeipue
eil
negotii>defiηire,
quantumdonorum fpiri¬
tus, vivo adhuc Elia, nacTus fit Efifaeus; fed quid
potis-fimum ab il(o petierit ;am abituro. Saiomonem lange
plura
St
majora, quam quas petierat, aDeo accepiiTe,,
navimus ex i Reg. III. 12, 1 Sic fieri quoque
potuis-fe nemo negaverit4 ut Eiifseus cfuplo majora obtinuerit
dona, quam Elias: quod ipfum y polt Rabbinos alios,
notante hrc Kirnchio, & Abarbeneiemf plura miracula
Elifse quam Elise trrbuentem, contendunt Viri eruriiti
plurimi, quorum
fup.
inξ.
IV.
mentionemfecimus
jad
quos etjam hrc
referre iicebit Dachfeiium,
indiiTertatio¬
ne citata vefligia iliorum haud obfeure prementem. An¬ ne vero ex S. Hiiloria id ipfum hrmirer
poiiit
colligi,rnerito' adhuc dubiramus, dum esedem manent
fufpicio-nes noftrse, qua-s in § V. atltuiimus. Quin pofius
con-tendimus, ex verbis· S. Textus. fenfum illum commode
educi vix pofle;. cum proxime notet partént
duorum, monente
ipfo.
Buddeo, ahoquin noBis adverfo.. Quodfi dupUcatum
petiiiTet fpirrtum
Elia:,dixiffet
for-fe; "]ΠΡ3 ΓΓΠΦ TOD Ut hcec
verba
exponun£Rabbin! apud Kimchiumρ vel *iriVl fcO
&S&
C
&&}o 3* fu baud dubte non minusperfpicuo, proaltera
fenten-tia ilabilienda, quam pro
noftraj
eollatis
prse«iertim binis locis
parallells.
§. XIV.Ex iis, qu# jam
adduéla funt,
quantumfieuif, fa€
eviélum arbitramur, petitionem
Elifsei id
patifiimum
re-ffpexifle,
utTibi
concederentur
certsepartes
,& duar
quidem,
donorum
fpiritus?
quibus
in
munerePropheti*
co excellebat Elias. Id enim proxime
deflgnant verba
ηπηι Qx2tt quorum
ultimum
fi velut
in
regiminc
politum reddideriSy
fpiritus tui;
ut 2haud
raropofle-riori fubflantivo praefixum, ad
flatum
conßruüum
deno-tandum adbibetur5 five pro D alternams
eife dixeris
yutivultVatablus, adeoque idem iit ac ini")D ex
[pirituo
tuoyfenfum habe bis eundem, partitionem donorum
fpiritus
innuentem. Vocabulurn autem ΠΓ) cum iit ττ$λώ7^©μ>,
res
lpiritui.des
seque acmaterielles
bgnifieans,
ut patetex Lexieisj atque ex
priorihus
non·folum
treata?, ve¬rum & non createim tum efTentiam, tum perfonam , nos
guidem extra
oieas
vagari
fotte
nonvidebimur,-
ii
in
obje&o genuino petitionis
Eiifsei
detegendo
paucis
ope-rarii colloeemus. In· hoc autem inilituto eo· minus
no.-bis occurret riifliculiatis, quo major
eil interpretum
fa-niorum coiifenfus, Divinum virtutem atque dona
Pro-phetis in
Vet.
Teft.
aDeo
conceiTa, ad
munusiuum
ad-miniftrandurn, ut alibi faepius, ita
&:
inhoc Ioco
deno-tari. Quanquarn enim ΠΠ in
facris
literis
fiepiflrme
i~
pium
horum
donorum
auélorem &
fontem,
Deurn,
ve!
efTentialiter, vel
perfonaliter Spiritwn
SanPlum
indicatf
huie tarnen loco, feu petitioni Ε
ii(sei
eamnotitionern
parum
convenire
yfobrio
cujusvis
ratiocinio
patef;
ur-pote cum
heic partium
&
certoretjam
n.eniurce
fiaS
menfcio* Divinae eilentix neutiquam congruentis.
Petit
Elifem non
åuplicatam
Spiritus Smicti effentiam, qu&indivifibi.lis,
[edduph
cata dona$ ait Noldius inConcord.Part. Ebr. not. 1717. Vani igitur & .abfurdi funt Photi-niani, ne caecos
prorfus
dicamus & profanos, fi ferioa-gere
crederes,
qui
exhoe
ioco noitro
perverfe explica*to argumenta confuunt pro deneganda & Divinitate &
perfonalitate
Spiritus
Sandli.
Exhibuit illa Hackfpän.
innot. fulsPhilol. Theol. ad h, 1. ubi pariter illa folide
pro-fligavit; quae
quidem hic addudla
repetere, non eftin-ftituti noftri. Nobis id tantum obfervaiTe fufficiat, idem
hic fieri, quod
faepius,
ut per Mctonytniam Cauße,per-fona efficiens ponatur pro re effedla; atque adeo voce Spiritus in textu noftro denotentur, ut fupra diximus,
dona Spiritus Sandli peculiaria & extraordinaria, quibus
Prophetse
poriiiimum
in Vet. Teil. ad munus fuum riteobeundum, a Deo fpecialiter fuere praediti atque
inftru-dti: quorum & fe, in gradu quodam exeellentiori, par-ticipem
fieri
prasoptat Elifaeus. Confulaiur hac de reGlaflius in Rhetor. facr. Tradl. I. cap. I.
Quod fupereft, hac opera noflra in prsefens utcun* que
defundli,
ferio optamus atque toto precamur animo, velit Spiritus ille Sandlus Divina fua dona in eos omnes,quos ad
facrofandtum
fuum minifteriumfegrega-vit, gratiofiflime