• No results found

De jure feminarum ex legibus Svecanis dissertatio quam venia consult. facult. jurid. Upsal. præside Jacobo Edv. Boëthio ... pro gradu juridico p. p. mag Olavus Udalricus Hedblad j. u. l. Vestmanno-Dalekarlus. In audit Gust. die XII. Junii MDCCCXXVII. H. a

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "De jure feminarum ex legibus Svecanis dissertatio quam venia consult. facult. jurid. Upsal. præside Jacobo Edv. Boëthio ... pro gradu juridico p. p. mag Olavus Udalricus Hedblad j. u. l. Vestmanno-Dalekarlus. In audit Gust. die XII. Junii MDCCCXXVII. H. a"

Copied!
26
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

DE JURE FEMINARUM EX LEGIBUS SVECANIS

Ii

DISSERT ATIO QUAM

VENIA CONSULT. FACULT. JURID. UPSALJ

PRiESIDE

JACOBO EDV.

BOÉTHIO

PHIL. ET J. U. DOCT. JUR. PATB. ET ROM. PROF, REG. ET ORD,

- I'.

. PRO GRADU JÜRIDICO

P. P.

MAG. OLAVUS ÜDALRICUS HEDBLAD

J. U. L. VESTMANNO-DALEKARLÜS.

IN AUDIT. GUST. DIE XII. JUNII MDCCCXXVII. 1

H. A. M. S,

U P S A LI JE,

(2)
(3)

DE JURE FEMINÄRUM EX LEGIBUS SVECANIS.

Q[uas

inter feras et incultas gentes obtinet, morum barbaries probabiiem vifa efl et maxime idoneam prsebere rationem, cur

tanta negligentia

tsmque fuperbo contemtu feminae apud

ejus-modi gentes

, extra civilia jurapositas, laborare foleant. In iis quidem nationibus, quae adhuc vaga?, nulla, ad mutua jura tu* enda et confervanda, focietatis inierint foedera,

ita forfan rem

fefe habere, tilinime negare volumus.

Neque id mirum esfe debet, II inter gentes, quibus asperitas terras viciuorumque in* vaflones tot

tantasque iaborum et certaminum adferunt

occa-fiones, gravi quodatn contemtu afficiantur ea familiaruin mem-bra, quas natura privarit corporis viribus, üne quibus, tali

re-rum

morumque habitu prasvalente., nullum omnino libertati

pro-pugnaculum eft. Quando vero disperfas illae catervas in mutu-am bonorum defenfionem Ordination civitatis forma fefe conv

pofuerint, dubitari poteft, an culturas defectus ad quasflionem

dijudicandam lufticiat. Nam apud excultiores etiatn nationes feminas haud raro hurnili forti obnoxias, et a Jiberiori comraer-cio prohibitas invenies; ex

quo concludere licet, rei rationem

esfe quaerendam non tarn in neceslaria quadam primorum

honii-ßum feritate, quam potius in fortuito cujusque loci et rerum

habitu, qui ab initio ingenia moresque incolarum formaverit,

et in iis potisfimum, quas religionem refpiciant, inflitutionibus.

Quo tempore prifci Germani, quos Scandinavi, ob

mani-feftara, quas inter has gentes ex/lat, originis

fanguinisque

com-munionem, Mythologie, et morum

lcgumque

confortes habe-bant, per invafiones fuas excultioribus imperii Romani populis innotuerunt; jam eo, inquam, tempore, apud eam gentem, etfi feram, omnisque,

präster rem militarem, politioris difcipli-nas expertem, haud paucis juris

(4)

dignitate fruebantur mulieres. Uxor, dum res bellicas admini-flrabat maritus, officiis domeflicis fungebatur, et infantum

e-ducationi providebat. Ncque minus

publica

focietatis negotia ti cordi erant; quid? quod conillia quoque ejus de gravioribus

rebus petita haud fperntbantur. Amore uxoris et caflitate o-mnis nitebaturdomefiica mariti feücitas. Qua re etiam muiierum

vel asfenlus vel vituperatio, viris ad egregie et fortiter aufa

a-cerrimi fiimuli erant a). Plures ducere uxores, etfi non legi¬

bus vetitum, tamen vulgari morc minus probatum fuit,

exce-ptis ipfis ducibus, qui ob nobilitatem flirpisque augendas ipem pluribus nuptiis ambibant b). Horridam iftam in petendis con-jugiis violentiam, quam olim apud Germanos quoque in more

fuisfe commemorat Tacitus, non tam contemtui muliebris

di-gnitatis, ut vulgo creditur, quamfludio fortium et audacium fa-cinorum, quod huic nationi peculiare quafl fuit, prsecipue

tri-buere volumus. Quem enim favorem a femina levioribus artf-bus fibi conciliari posle desperaret raptor, eum admiratione vir. tutis fortitudinisque elicere conatus eft, amore et fiudio erga raptam uxorem in pofterum compenfaturus, quidquid in ipfa

ambiendi vi esfet delictum.

Eundem, apud nortros majores, quo tempore rnorés et in-jfiituta eorum fcriptis legibus concepta funt, harum rerum

ordr-nem fuisfe putamus, idque eo potiori jure, quod carmina Skal¬ dorum locum conjecturse prsebent, in fabuiofiori etiam Seandix

vetuftate mutua utriusque fexus jura luud minus, quam apud

ceteros Germanica ftirpe populos, difinita fuisfe, Quum vera

ritus illi et mores, qui antea perpetua traditione fervati in

diri-mendis litibus valuerant, crefcente denium cultura, litteris confignati ad noflram usque memoriam pervenerint, minus jam

res habet dubitationis. Nam ex lege inprimis Veftrogothica,

a> Caefar, de bello Gal], Lib.2. c. 50. Tacitus, de more Germ. c,

8. 7. 20. 25.

(5)

qu# denique ex harum confvetudinum collectione in

quamdam codicis formam redacta, plurima adhuc et

incorru-ptiora exhibet antiquitatis vefligia, eadem cognofcere posfumus

obfervanti# documenta, quam

erga femmas pr# ceteris

genti-bus Germani fervabant. Itaque,

propter natur# rnuliebris

im-beciliitatem, qui feminam necaslet, in duplum condemnabatur

(UplL. Manb. B. fl. 11.) et flagitium (nidingsverk) commifisfe judicabatur (Wefl.Goth. L. Ard. B. fl. j.). Leviores etiam

femi-na, quam vir, poenas delicti dabat, nifi forte

in adulterio

de-prehenfa, cujus poena erat prompta et gravis, quia publieat#

pudiciti# nulla venia.

Communionem illam bonorum, Germanis

propriam cj,qu# privatam fundi posfeslionem non admittebat, apud

majores

no-flros, jam tum, cum h#c loca occuparent, in more

fuisfe, e

fervati usque ad tempora poflrema

agii publici

fallmannings-jord) indolc patet. Qu# cum ita esfent , cumque arma

pr#ci-puam bonorum partem conficerent, nulla, ut nobis

videtur,

de hereditario mulierum

jure qu#flio esfe potuit. Poflea vcro

quam notio dominii, faltem quod ad agrum cultum

attinet,

invaluit, caufa, cur femin# a

participatione hereditatis excluf# iaerint, in beliico Svionum foedere fifa fuisfe videtur.

Apud

illos enim,

quemadmodum apud reliquas Germanic# originis

nationes, ubi inträ certos regionum terminos

confederant, ar¬

morum public# defenfionis causfa

gerendorum officium fuit per-fonale quoddain inunus

, fundo quafi adh#rens, unde

conflat, feminam, armis imparem, fundum

posfidere nequisfe. Suum qu#que vel familia vel territorium vel denique provincia effici-ebant corpus indifcretum,

quibus, flngulis focietatibus,

propu-gnatio quidem univerfitatis contra inimicos fub quodam duce

communis erat, cetera vero omnia privata. Inde

confequeba-tur famili#

cujusque cura pr#dium allodiale fibi confervandi

cum nullo extraneo

promifcuum, fervata tarnen fcminis pote-c) Tocitus,de mor,Gertn» c»26.et Caefar, de bello Gall. Lib.

(6)

flate extra famiiiam

connubium

ineundi,

et

proprios

flbi

com-parandi lares.

Frivationi

quoque

bonorum,

quas

mulieres

mane-bat, hereditatis expertes,

fubveniebat

quodammodo

nios

ille,

ufu pubiico

legis

vim

nactus,

filiabus

fponfls

tribuendi dotem,

quas f9

fl.

ÅB.

ÖflgotbL.)

vocatur

omyndh,

eaque

ita

necesfaria

putabatur,

ut,

qui

hoc

officium

neglexisfet,

eum

vulgo

com-pellarent,

turpiter

in

Jiberis

dimittendis malignum

('Han

kan

thom fnodh fra

fik

utfända'*

23

fl AB.

WeflmL

5

fl. Gipf,

B. SudermL.) Prasterea

multo,

ut

videtur,

antea, quam

id

per

novas atque

emendatiores

leges

fancitum

erat,

dono

quodam,

quod

fub

nomine

medias

setaris

Morgengabinm

innotuir,

uxori

confulebatur, ut 11

vidua

esfet

facta victum

haberet

necesfarium, d)

Firmata vero Religione

Chrifliana,

ubi patentior

terras

cul-tus, majorque

hominum

frequentia

propiora

infer

diverfarum

regionum

habitatores

commercia

effecerant,

novas

quasdam

viras

focialis fpecies rerumque

civilium

formas

invaluerunt.

Senflm

factum efl, ut non eadem, atque antea,

robori

duro

et

forti-tudini fingulorum

esfet

auctoritas,

ex

quo

vitse

reique

famili-aris fecuriras, privaris

tuenda,

iegumlatoribus

cordi esfe

inci-piebat.

Anxia

illa

cura,

prifcum

fsmiJias cuique

allodiale

pras-diumconfervandi, antiquam eo

magis

auctoritatem

amilerat,

quo

implicatiora,

crefcente

cultüra, jura

evafetant.

Si

ad

hsec

ad.

jeceris,

quod

fanctitas

finisque

matrimonii

aliter jam

seflimäri

coeperat,

facillime

liquebit,

necesfario

futurum,

ut

jura

etiam

et conditiones inuliebris

fexuspari

ratione

mutarentur.

Violentx

iflas

fponforum

ambitiones

cum

prasvalente

jam

privatas

fecuri-tatis Audio conflare

nequibant,

nec

peculii

comparandi

facul¬

tas tam arctis

circumfcribi

terminis,

quam antea,

posle

videba-batur, neque eX

folo

pendere

arbitrio.

Inde

profectas leg«,

alia pofl

aliam ab

Eric

o

Sancto,

Birger

o

Jarl

et

Magno

cognominé

Ladulås inflitutas

circa

matrimonia,,

perfonalem;

d) Dotem non uxor

marito,,

fed

uxori

maritus

afifert. Tacitus de

(7)

feminarum fecuritatem, esrunque heredifaria et conjugaliajura

veifantes, quse in adaucta pcflerius lege Uplandica primum

col-lectas, ceteris deinde legibus provincialibns cum reflrictione qua-dam infertse, tandem in nonnullis rebus fecundum novam tem¬ porum indolem transfoimatie, pro fundamento funt, quo «t lex Chriflophori, per totum regnuin valens, et jus patrium ho-diernum nititur.

Breviter, ut tempus et hujusce libeili ratio pofcit,

indica-tis iis bentficiis, qux iut ex traditione morum, aut ex

legum

fancfione per diverfas sefates muliebri fexui in patria

concesfa

fuerunt; Brictimque probato, ea jura, quasexasqua jufli rectique

iivenfura feminis qurque competant, jam antea racito confenfu inviolafa permanfisfe, quam feriptis legibus vindicata fuerint, jam commoda,qua ex hodierno noftro et A) Civ ili et B) Cri-minaIi jure muliebris ftxus fruitur, eadem,

quam necesfitas

ur-get, brevitate exhibituri lumus.

Via, quam propofita materies indicat, progresfuris, ea lo•

Juimnodo jura exponerenobis in animo eO, quadiverfitatis fexuum

relpecfu habito], aut feminis pracipue adsignata funt, aut quorum

liberior vel reftrictior ufus una cum mafculino fexu feminis fult concesfus , iis nempe omisfis juris beneficiis, qua vel publicum

e) vel privatum f) jus feminis ademit. In beneficiis muliebri

e) Quod contra generalem, qua in Jure publico obtinet, libertatis feminarum rcftrictionem, in certis quibusdam causfis fuerit

rc-misfum, ad propofitum quidem non pertinet; paucis tarnen

refer-re liceat, viduam posfe

exercere cfficinam ab defuncto marito posfesfam (5 art. 13 5» Hallordn- d. 2 Apr. 1770). Viduis in

fo-jatinm pauperiei permisfum eft mercaturam Tabaciet Tabaci

con-tritj, a folitis tributis immunem, excercere et cet. —

f) Ex jute privato muliebri fexui bsec prae viris jurium reftrictio injuneta eft: a) Virgo cnjuseumque aetatis tutoris fponforisve

aactoritati fubjecta eft (1: 1. GB. 19; 2, ÅB.),

(8)

interye-6

feXüi in univerfum permisfi?, animadvertere licet, jus patrium , exceptis quibusdam causfls, in quibus feminse laxiore vel

reflri-ctiore, quam viri, jure fruuntur, in ceteris ex diflincta legis ianctione, perfectam mutuse obligationis jurisque sequalitatem in-ter utrumque lexum conftituisfe. Eam quoque sequalitatem,

ubicumque ex contextu verborum expresfo non liquet, ex ana¬

logi« tarnen juris, seque ac jufta ejusdein ratione indubitanter asfutni debet.

A.

Commoda, quce ex jure patrio Civili mutieribur compet mit.

Jura, quibus fetninse ex jure Civili aut folse fruuntur, aut ita fruuntur, ut minus perfecta fitinter utrumquelexum sequatio

juris, vel i;o) ad jus hereditatem adeundi pertinent, vel 3:0)

iiiente Regis venia, prius fuijuris fit, quam patriosfuos relinquens iares, poft disfolutionem legitimt conjugii, vel morte mariti vel divortio factam, propriatn fibi et discretatn familiam teneat (:c>:

3 ÅB. 6: 2. GBO b) ad actum aliquem extra judiciurn folennem mulieres teftes non rite ex ftrictisfimaju-is interpretatione posfe

adhiberi; jure tarnen noftro dubitare posfe nobis videmur, an deficiente quoque alio prohibitivo impedimento folafexuum

diver-fitas fufficientem praebeat causfam , cur ejusmodi acta, quibus

fo-las mulieres teftes interfuerint, irrita fiant (conf. 17: 10 RB.); ex folita enim legis loquendi ratione, quå fsepisfime in codice

noftro verbum illud vir, pro viro vel femina, in promifcuo verfatur ufu, concludi posfe crediderimus, non mulieribus o-mnino esfe vetitum, firmum proferre teftimonium de rebus illis, inquibus lex (vide 8: 1. Gß. 16: 2; ÅB- 1: 2. JB.) non duos te¬

ftes omni exceptione majores, fed duos arbitros (gode min) ad-hibendosjubet(conf. Fårflagtill allmln CivilLag g: 1. GB. 9: r. ÅB. 3: i. IB. 23. RB. ubi nullam ejusmodi fexuum difcrimina-tionem invenimus). Quam femina patitur reftrictionem juris in pro-pria bona (conf. 4: 7. JB. 1: 8- 10: 13. HB.) ex perpetua illa

jpupillTi conditione mulieris pendet; muiier igitur ita, ut fupra

indieavimus, fui juris facta nihilo fere minore, quam vir, fuas

(9)

7

ex conjugcH fcciet&te

fequuntur, qua: rut ex legis

piafcriptis

inde ab initio jufle

rtctcque contracta fit, aut deficitme

quo-que legitima quadairt folcnnitatc, cninia tillien veri

et folcnnis

matiimonii jura habeat.

1:0) Feniinarum jus ab inteßaio fuceedendi. Feminas ante Birgerum

Jailab omni hereditafé fuisfe

exclufas, ja inj«ni a r.obis indicatum efb g). Quam vero

vagum,

quiinque incertum fuerit jus illud, fcminis a

Birgero conces-ium, ex parte tertia cum viris

iuccedendi, cuivis antiquaium

le-gum peritiori faciljjme Jiquebit, tum ex varietate

legum

proviq-cialium inter ipfas, tum ex

prascipuo refpectu, quem, neglecto etiam defcendentium quafi

naturali jure a defuncto afcendenti

hereditatem capiendi, ad

gradum lemper

fexuumque

diverfita-tem liabucre, CIi.

3. ÅB. ÖGoth. L. fl.1. AB. WGotliL. fl. 27, 28.

WeflmL.) Qu od in tollenda iniquaifia

fexuique

muliebridamnofa ju¬

ris inconflantia Rex Ma

g n us Er i ci ob Clericorummachinationes

in concilio

örebroenfi

(1347) fruftra periclitatus efb, per Chr iftophorian

am tandem legislationcm anno

144a toti regno ratam, ad juflum effectum pervenit.

Magna, quas inter cives urbanos et ruricolas eft, vitas

quas-/lusque diverfitas necesfario effecit, ut peculiares fibi leges

fan-g) In Da nia jam ducentos et

quinquaginta circiter annos ante

Birgerum jus ab inteftato fuccedendi feminis adjectum fuisfe

cre-ditnr (vid. Kelderup Rofenvirge, Grundrids

af den Danfke

Lov-bißorie. §. 22. Not c. & §. 22.).

h") Ex lege Chri ftopb o ria nafecund! tantum gradus defcendentt-bus permisfum eß loco defuncti

afcendentis hereditatem adire, Jus

tarnen Uplandicum,

quo jus repraefentationis ad quintum us-que gradum defcendentiumexterditur, (fl. 11. §.

3. ÅB.) nomine Juris medii (medelfag) in caufis hereditariis

dijudicandis poftea

quoque adhibitum dicit Stjernheok, de Jure Sveon. Vet.

(10)

cirent Civitates i). Djficientibu? au'em rafionibus, quibus

ducti

proviacialinin legutn latoras, dum

fuudorum

translationem

ad

aiieaas familiis prohiberent, tam arc.tis ii nitibus

circamfcripfere

feminarun hereditaria jara, haui a veritate remotum nobis vi-detur, fingulas illas fingularum civitatum

legss,

a

Chrifto-pIioro, ut Stjernhook opinatur,

vel

a

Carolo Canuti

m unius codicis forinam primo redactas, idem tum jus,

quod

nunc quoque

valet,

utrique

fexui

addidisfe

ab inteftato

heredi¬

tärem partiendi. Neque iu pofirema

illa,

fub

rege

Fredrico

abfoluta, legum

emendatione, de

qua jam in

conventibus

Or-dinum regni Holmias 1600 et

Norcopias

1604

quteflio

mo¬ ta fult, haec quod ad hereditates attinet, juris ruralis et

mu-nicipalis diverfitas

fublata efi,

fed,

cum

in

ceteris jus

hodier-nutn ruricolis et civibus promifcuum fit,

feminis

tarnen

civita-tuin laxius in hereditatibus partiendi.s jus

permisfum

invenimus. Omniurn, quas ea jure nofiro

hereditario

fequuntur,

qutet-fiionum accurata dijudicatio extra propofirum huic

disfertatiö-ni finem jacet. Excepto enim illo, quem jatn

dtfiaivimus,

inter utriusque fexus hereditaria jura

discrimine,

quo

femina

ex jure rurali k) tertiam folummodo

hereditatis

partem

ctnia

i) Ex privilegiis centumcirciter annos ante, quam

Birgerus

Jarl

(I25I.J judice Stjernhook, fuas

fingulares leges

Holmisédc-derit, ab Erico Sancto civitati Wiborg largitis patet, hane civitatem easdem accepisfe leges, quibus civitas Upfalise ufa

eft (vide Stjernhook pag. 19. ao.)

k) Jus feminarum velexjure rurali vel

municipali hereditatem

par¬ tiendi pendet: 1:0 a ftatu illoMortui civili, quoquis cuidam

regni

Ordinum adnumerari potuerit 2: i.ÅB. (vidua ejusdem ordinis eft, acpraemortuus fuerit rnaritus9: 1.

ÅB.

virgo autem et

alie-nae poteftati fubjectus mas, qiii ex fententia tarnen judicis

fui ju¬

ris esse non defierit, parenium dignitatem fequiur): 2:0 a

mortui domicilio (2: 1. ÅB. quodhabuisfe putatur, ubi vel

cen-fui adfcriptus vel muneris cujusdam adminiftrandi caufa verfatus

(11)

9 viris participat, in ceferis crlibus, ubi

leges noflras vel de ad-quirendo vel de amittendo 1) heredifario jure fanxere, idem de

fetninis sc de viris valer. In quibusdam tamen caulis feminas diverfo, pro diverfa illarum condirione, jure uti invenimus: 1:0 quxftione nempe orta, urrum femina mortuum

partum edi-derit, an vivum5 matri permisluuj eH fidem unius probati teflis juramento fuo confirmare, quo hereditatem ab infante mortuo

in fe transferat (<$: i. AH.Ji

3:0) Ii in viduam gravidam mor¬

tui mariti propinqui ita feviunf,

ut vel foetus vel ipfa limul per illatam vim pereat, nondum natus ex juris fictione heredi-tatim a patre relictam adire

et, pofthabitis mariti cognatis, in

matrem transmittere

puratur (6: 2.

ÅB.):

3:0) mäter unicum fantum demortui germano

vel unilaterali coheredem habens fe-mislem hereditatis capit, live jure rurali fruitur>

live jure mu-nicipali (3: 2. ÅB.): 4:0} mäter, quae culpa quadam leviori

1'nfantem

icti poena

luffocavit,

abolifa,

jus

in

heredis

urbe coram

non

amittit, led,

judice,

omni

alia de*

rure autem coram

Sacerdote Senioribusque paroecias

negltgentiae admoneri debet (6: 5. ÅB. 30: 2. MBJ

2:0 De commodis, quce vel ex

vero et per benedietionem

facerdotalem firmato conjtigio, vel ex fponj'alibin, quce jufli

nia-an in urbe (2: 1. Ån) et 4:0.) denique ea bonorum natura confi-deranda eft, qua exjuris intellectu vel mobilibus vel immobilibus

rebus adnumerentur(10: 2. 5. 45 GB. 2: ÅB.) Praecipuum,

quo in Territoriis quibusdam Smolandiae feminae contra genera-lem Legum Noftrarum fatictionem ex Conftit.

Reg. 26 Jun. 1772 utuntur, jus heic indicasfe fatis erit.

1) Hereditatem ab inteftato adeundi jure excidunt ii, qui defectu

quodam flatus vel Naturalis (gr2. 3. 4. 5. 6. ÅB.) vel Civilis (7:2. 15: i. ÅB.) laborant, quique ob factum quoddam vetitum indigni videntur, quibus jus hereditarium competat (6: J. 2. 3. 5. 6. 7: i. 2. 4, 9: 7. ÅB. 6: i. 2. GB.)

(12)

irimonii ejfcctiis habent, pres mafcuUno

fexti,

aut

feminis folir

eompetunt, aut quorum ujus magis mintuve Ulis

refirictus

eft:

Noflras non eft disquifitionis, ut ex legibus

noftris, vel

antiquis, vel recenfiorihus, illas referamus, qurc

conditiones

conjugii rite ineundi conftituunt, aut

caufas,

jure

hodierno

ra¬ tas, ejusmodi foederis folvendi; nedum ut natura et finis con¬

jugii exhibeatur. Id modo, fpecialia

feminarum

jura

refpici-entes, dictum volumus, quali$cumque demum pacti conjugaiis,

prout inftitutionis civilis eft, explicatio admittatur,

ad

ejusmo¬ di tarnen pactum asque ac alium quemque legalem contractum, liberum utriusque contrahentium partis

cor.fenfum

ex

indubitato

legis praeferipto (i: I. 5. 4: 1 Gß.) requiri, omnemque

huic

confentiendi libertati inimicam vim, five externa fit, five in¬ terna, ad nuptialis conventionis

refcisfionem valere; ultra

prse-finituin pactioni nuptiali facienda?

ordinem,

lex quoque,

femi¬

narum praseipue commodo juftasque

earum libertati

confultura»

conftituit: 1:0) Judici ita, ut ex intima animi

perfvafione

maxi-me e re duxerit, injunetutn esfe officium virginem

tuend!

contra fponforem m), qui vel malignitate

fuarumque

re» in) Ea quidem vulgo opinio eft, dona, quae feendurn provinciales leges, nomine Fäflningafä vel Fåftnadhafå a proco fponfori an¬ te fponfalta tradebantor, feminae jufte et legitime emtae pretiam

habita fuisfe: ob eximiatarnen, quaehaecquoqueaetasedidit, debitae erga fexum femineum obfervantiae documenta, ejusmodi

fponfali-tium morem ex magna, quae penes patremfamilias fort, patria

poteftate (fl. 8. Vins. B. ÖftgthL.) fatis liquere vix crediderimusj probabiliorem igitur, ut noftra fert opinio, et veritati propiorem hujus quaeftionis dijudicandae rationempraebet ea, quaetunctempo¬

risobtinuit, rerumpublicarum facies: familia nempe quaeque fuam libi et diferetam civitatem» imperantequafipatrefamilias, efficiebat,

in peragendo quodam plurium familiarum conventu oblides in

mutuam fecuritatem dati et aeeepti (fl. 3. GB. WftgthL. fl. g.

GB. öftgth. L.) et in quibusdam caufis tota quoque familia

(Frändflock fl. 2. !♦ §. ÅB, Upl. L.) in privati cujusdam

(13)

II

rum flucHo vel imperitia et errore mulieii

collocanda:

male confuluerit (I :

4. GB.): stdo) Sponfalia, quibus inaritus alienam vel fictam perfonatn

agendo fraudulen» ter caufam dederit,

urgente femina, irrita esfe,

ipfum-que ab ejusmodi dolo oriundum conjugium disfolvi; De cetero

ordine, verifimile efl, ejusmodi dona in

mutuse potius

benevo-lentiae documentum,

qnam in pretium emtae uxoris praebita fuis¬ fe. Eundem

apud Germanos morem obtinuisfe Tacitus rnemorat

(mutuis Icetantur donis);

neque in defcribendo nuptiarum ritu

enumerandisve fponfalibus

donis ulla emtionis mentio ab eo facta

eft (in hcec tnunera

accipitur uxor: hoc maximum vinculunt, hoec arcanaJacra, hos cojugales Deos

arbitrantur). Erroneam iftam,

quamindieavimus,devera donorum

nuptialium ratione fententiam ex

ignorata genuina illa vi,

quae vocabulis köp, Brudkaup, ineft, ex-Bitisfe putamus: Vocabuio

nempe kop (a köpa, paeifei, vide Ihres Glosfarium) in antiquioribus

patriae legibus folennis

qui-vis contrahendi modus

fignificatur. Sic in Cap. 22. Tjuf. B. LL.

exftant verba leghofaldt, ex

quibus liquet, vocabulum köp pro loca•

tioneconductione, (lego)ufitatum fuisfe

:(conf. Gilbert Stuart: A.

View of Society in Europa

in its progrefs from rudenefs to refinement, Lib. 1. C. 2. Sect. a- Not. 59.) Cum ea, quam

apud majores noftros viguisfe invenimus, difeiplina,

qua fingulse fa-milise, velut fuas fibi et diferetas conftituentes

civitates, generali

tarnen foedere inter fe junetse erant, aptisfime coboerere

videntur

ea, quae a pofterioris temporis feriptoribus de emtione fic dicta

fponfarum memoriae prodita funt. Concedi quidem

posfet, pa¬ ctum illud de tiuptiis reapfe fpeciem

quamdam emtionis prsebuis-fe vel etiam contractum fuisfe onerofum,

neque tarnen necesfi-tas exinde nohis palet, qua urgente credidere, ipfam

fponfae per-fonam in rem quamdam commercio

fubjectam vel maneipium in-digneduas familiasdepresfam fuisfe*, quod matrimonii nempe vineulo inter foedus fancitum eil, id ab unapartedonisfponfalibus

et vingjdjf> ab altera vero dote emtum eft.

Donum matutinale

difertisfime dicebatur honorificum mariti

benevolentiae

teftimoni-uro, neque is, qui nunc quoque temporis in matrimoniis inter

familiasregias contrahendis valet, mos de mutuis

conjugum

con-jugum conditionibus paeifeendi (Htijraths

contractu ullam em¬

(14)

niaritus illo quidem

cafu pecunisrura

mulcta

et

fponfalium

do-noruin amisfione, hoc vero dupiicatione mulctas et

juris

infamia

poenam

fraudis luic (4: 6.

GB.

n).

Etfi per inaugurationem

demum

facerdotalem

jufle

et

le¬

gitime contractu!«

matrimonium

confirmari debet

^

Lex

tarnen

9

dcficienre quoque illa

follennitate,

quibusdam

in

cafibus

nudo

de futuris nuptiis pacto omnes

legitimi

conjugii

effectus

dedit,

ne quis invirus ad

ejusmodi

focretatem

ineundain

impellatur,

nevetertii cujusdain jus ex contrahentium

contumaeia

et

.levitate

detrimentum capiaf* Legitimas igitur

uxoris

jure

femina

fruitur,

1:0) fi cum fponfo

confveverit (3:

9.

GB.):

2to) fi quis

vei

muüerem, qua cumr

fpe

nuptiarum

facta,

concubuit,.

confentien-tibus parentibus, in matrimonium

acceperit,

vel

in

ecclellam,,

tamquam legitime

defponfatam

,

duxerit,

vel

judex, denique

fu-per validitate

fponfalium

pronunciaverit

(3:

10.

Gl».):

3:0)

fl

quis cum femina

elani liberos

fufceperit,

et

poHea

fponlalia

vel

nuptias fequuntur (5: 1. GB.). Qua:

commoda

ejusmodi,

pras-fcripta ju/li matrimonii

folennitate

deflitutum,

conjugium

femi-nis fervaverit, ex fequentibus liquebit.

Inter

fpecialia,

quibus

fcminas inchoati matrimonii caufa fruuntur, emolumenta heic

quoque obfervanduni

efl

jus

illud

5

infirmitati

muliebris

animi

in lenimentum doloris condonatum, quo fponfas

permisfum

eft dona recipere, quas mortuo ante

beriedictionem.

facerdotalem

fponfo ipfa attulerit,. retinet vero ea , quas ex

mobrlibus

a

fpon-lo donata fuerrnt, quum fponfus e

contrario,,

receptis iis,

quae

ipfe dederit , omnia

fibi

donata

demortuas

fponfas parentibus

reddere coactus e/1 (3.- g. GB.). Controverfia prasterea

de

fpon-falibus confummandis vel disfolvendis orta, feminis decernere datum e/1 utrum virum citare velit in Judicium, cui ipfa

fubje-cta eff, an actionein inflituere malit, ubi vir inveniatur..

n) Quatenus tarnen ldem fcelus a femina quoque committi posfe fuspicari liceat,. per extenfivam legisque analogise convenientem

(15)

Commoda illa , qu» jus patriae hodiernum

legitim# uxori

concesfit, aut 1:0) ex jure

perlonarum,, aut 2:0) ex

ju-re rerum proficifcuntur.

I. Ccmmoda femmarum ex jure perfonarum 0) a) Jusparentum.

Mutuae quoque benevolentias

pietatisque obligatio, quam intima illa,

quas inter parentes et liberos eflr conjunctio

neces-fario efFicit, Jegum latoribus curae fuir.

Apud majores noflros,

prout omnium fere politioris humanitatis expertum populorum

ratio efl, parentum in liberos poteflas ab initio

nullis prope

Jimitibus ciicumfcripta fuitj quare infantum expofitio,

quam ab Odino primum prohibitam ferunt (Sturlefon,

YnglingaSa-gan, Cap. 8.js pofl inflitutam etiam Chriflianam religionem in

roore fuisfe narratur (conf. Calonius, de prifco lervorum jure.

Pars I» §. V.). Vi tarnen firmatas deinde religionis

Chriflianse

infinitum illud parentum in liberos vitas necisque jus abiogatum

efl, etil ex provlncrarum legibus haud levis adhuc in liberos

poteflas parentibus competebatr parentibus quidem necesfaria

tenerorum liberorum cura impofita eH (fl. 23.

ÅB. UplL.),

liberis contra prsefcriptum,

ut parentum fenectutem jufle pieque

foverent 21. JB. UplL. fl. 17. JB. SudermL.); omnia bo¬

na, quas dum liberi parentum familiae adhaerebant,

quocumque demurn titulo illis accedebant, paterfainilias adquirebat,

neque cum liberis ante } quam paternam domum reliquerant,

fine pa-rentis venia de emtione rite pacifci potuic (fl, 8- Winf. B,

0} Speciem illam feminei juris, quse ex jufto matrimonio oritur, quaque uxor mariti dignitatem fequitur et maritus absque man-dato in caufis civilibus pro uxore agere ipfamque defendere de¬

bet (mannens målsmanfkap. 9: r. GB.

15: 1. RB-) heic

prae-termittimus, quippe quse mulieri nihil certi commodi, quamquam

ut videbimus, jus uxoris et in donutn matutinale et in com«

(16)

*4

ÖrtgthL.

4. C. KopB. I.L.); parenribus liberos impune cafligare

concesfum erat, Ii vero ad necem usque procesferit cartigatio, faciaoris auctor capitis quidem haud damnatus ert,

fed

heredi*

tario tarnen jure cxcidit (ia. C. ÅB. LL.) ty att engin ma an¬

nan fik till arfs

dräpa

(Kl. 21. 22.

Edfor.

B.

ÖrtgthL.)

Neque naturalem iliam, quse inter parentes et liberos ell, et intirnam conjunctionem, in hodierno jure neglectam iuisfe,

ab eo quidem patet, quod, fervato quainvis antiquiorum legum

de hereditarii juris amisfione prtefcripto, mitiori tamen poena

plectitur ille, qui culpa quadam, cui major quoque negligen¬

tia inert, infantem occiderit (30. C. MB.), quodque violationi pietatis parentibus debitas gravior poena irrogata ert (14. C.MB,);

jurtaetmodica cartigatione liberorum errores coercere parentibus

licet (5:6.

ÅB.

3: 2. 30: 3. MB.), impolita tamen

obligatio-ne et liberis alendis et moribus eorum formandis providendi

(5: 3. 13: 3. 15: GB. 7: 3. 8: 7- *2: 10. 17: 4. AB.).

Communis illa utrique conjugi in

liberos

potertas oritur vel ex

jufto et putativo (5: 3. GB.) matrimonio, vel ex

fponfalibus,

quas jurti matrimonii effectus habent,

nirt forte

contumacia be-nedictionem facerdotalem detrectandi exrtingui et in infontem

tota transferri patria potertas putetur p). Jus parentum evanefcit

vel rertringitur i;o) vel a) naturali, vel b) ci vili morte: 2:0) rt liberi aut majorennes fint aut matrimonium jungant: 3:0)

divortio facto, is, qui in cplpa ert, patriain potertatem amittit, fi judex e re liberorum duxerit (13: 3. GB.) 4:0) fi mäter vel pater tutoris auctoritati

ipfe fubjectus ert:

5:0)

fi

quis

conju-gern occiderit (6: 3.

ÅB.):

Patria

denique

potertas ad tempus cesfat, quando feparatio conjugum fit quoad thorutn et, menfam ("15: 1 GB.)

p) Mulierem, fi tutelae fubjecta eft, paternam hane poteftatem una

cutn tutore exercere crediderimus; quod vero ad fpurios, vulgo qusefitos et ioceftuofos attinet, paterna poteftas ad matrem

(17)

*5

b) Poleftas elocatoria fGifteinarmarattJ.

Ex poteflate parentum in liberos matri

quoque obtingit

jus filiam collocandi. Hoc vero jus, utrique parentum, dum

vivant, commune, quoad matrem in eo fubfiflit, quod mari¬ tus ad confiiia ejus attendere teneatur

(1:2. GB.); eo vero

demortuo, mäter foia filiani collocandi potefiatem habet,

co-gnatorum tantummodo proximorum confiliis antea adhibiris

(1: 2. GB). Modi autem, quibus, oritur vel evanefcit pote-flas illa in virgine despondenda, iidem fere funt,

quos juri pa¬

rentum prasfcriptos novimus.

Ex Art. 3. §. 4. 5. Lego Stadg.

d. 15 Maji 1805, viduze jus esfe videtur, virginem a fe mari¬

tove defuncto nutritam et educatam, collocandi, nifi adfint

tutores vel cognati.

c) Auctoritas Tutoria. (Förmyndare Ratt.)

Jus, auctoritate plena perfonam et bona minorennis

tuen-di, viduas loli in proprio« liberos

competit, ea!fimul addita obligatione, ut ad eorifilia' cognatorum paternorum attendere

debeat; in nova vero tranfiens vota hac poteftate omnino exci-dit (20: 2.

ÅB.).

Etfi heic tantum de

liberis, ex juflo

ma-trimonio conceptis, Lex loquitur;

attamen, quandoquidem tu¬ telam naturalem jure parentaii nixam

et fundatam intelligimus,

eandem tutoriam vel Iponforiam poteflattm etiam in

fpurios,

vulgo quaefitos et incestuofos matri competere crediderimus.

II. Beneneßcia ex Jure Rernm.

qj

a) Donum Matutinale.

Ut noftra fert opinio, matutinale donum, ficut

fupra

dixi-mus, longe prius in confvetudinem venit,

quam leges latas funt,

q) Quod Cap. 16. 17. GB. de donatione propter

nuptias atque de

auctoramento fancitum eft, id maritum haud minus

quam

(18)

i6

quibus Jus hereditarium jusque ex

matrimonio

conjugale

in

fe-minas transiit. Quod inflitutum etiam poßea continuatum

efl.

Ne tarnen, in detrimentum heredum, ultra jußos terininos e-vagaretur mariti poteflas doni promittendi

matutinalis,

necesfa-riutn esfe judicarunt, ut certuin ejus pretium conflitueretur, (to. Cap. GB LL. 9 C. GB. StadsLj; ita tarnen, ut non

ilio

tempore, Beut hodie,prorataquadam bonorum

marifi

parte

defini-retur; id modo cautum eft, ne fuuimam in genere fixam

exce-deret (I. c.). Adhiberi autem folebat formula fponfalis in ma-ritnonio contrahendo (fl. 3.

ÅB.

Upl. L.), qua apte monebatur maritus fuurn esfe officium, reverenter modesteque uti imperio,

quod ei, uxoris curatori

(målsman),

competeret, neque eam,

tamquam fervam contumeliofe tractare

(behandla

fåfom

Jitt

fota-tråd 19 Cap. Sår. Vill. L. L); Hinc illud

exflstit» quod

ma-ritus dono maturinali honorem habere conjugi dicebatur (4

fl.

ÅB. Upl. L), quodex Legibus provincialibus Jureque

Chrifto-phoriano poflridie nuptiarum (3 rattan

hindradagh,

2

fl. Gipt.

B. Weflg. L. 10. fl. Gipt. B.

öflg.

L. 9. C.

ÅB. L. L)

in

praemium caflitatis dari oportuit. Poftquam vero jam

deflerat

necesfitas caufae illius, qua foiå tum ad uxorem

honorandam

maritus perduceretur; etiam Jus Novellum e re duxit, tempus ejus promittendi mutare. Jubet enim pactum

de dono

matuti-nali, quemadtnodutn aliam quamvis, ultra

praefcriprum legis

flipulationem fuper mutua forte communium bonorum

ineundam,

ante auspicia nuptiarum

facerdotalia tranflgi

et

litteris

conflgua-ri (g: 2. GB). Donum matutinale aut de

mobilibus,

aut

de

immobilibus, non vero de utrisquefimul, promittere

licet:

con-Aitutum quoque efl, ne tertiam partem et

mobiliuin

et

immo-bilium mariti bonorum exluperet, il ex

praediis

flipulatio flat;

nec decimain fl ex inobilibus: quod fl plas

fuerit

promisfum

,

res ad illam proportionem temperatur; porefl etiatn

donum

ma¬

tutinale ornnino reinitti, fl fic inter conjuges convenerit. Si

donatio matutinalis nulla promisfa fuerit , tum

dimidium

ejus,

(19)

he-redum, utrutn de mobilibus, an immobilibus folvere melint.

In donationen» matutinalem, qua: ex mobilibus sertimata ert* plenum dominium uxori competit; in ea v.ero, qua: in praediis

conrtat, nihil praeter ufumfructum habet, impofita infuper ob* Ugatione, ut ex lege et Inrtitutione de prasdiis probandis (Hu• fefynsordning) id donum colat atque fartum tectumque ferverk

lex jure rurali donum maturinale adquiritur,

live liberi vivi

fint, five nulli; ubi vero ex jure inunicipali fors bonorum

con-jugalis (Giftorätt) exfolvitur, non conceditur donum matutinale,

II liberi patri fuperrtites exrtent. Quia autein ad id Ipectat ea

donatio, utviduas uxori victus fuppetat, confequens eil, mortup ante inaritumuxore,mortuam quoqueesfedonationemmatutinalem

f9 C. GBJ. Quum vero donum matutinaJe uxorinon exprosfe lex

concedat, nifi port dissolutum aut verum conjugium et per inaugu-rationem facerdotalemfirmatum,autputativum (>: 3. GB). quaeflio oritur, mulierne, qua:matrimonio, ut fupra diximus, minus fo-lenni, legitima: uxoris jus fibi vindicavit, donum ferat matuti¬ nale? Qua de re lex quidem et in 3. Cap. §. 9. 10 etCap.

5. §. 1. GB. lllet3 quia autem uxoris legitime

defponfata:

jure

Irui ea dicitur (5: 1. GßJ,, et in

cap. 9. <$. §. 7. ß. ejusdem Tituli de uxore, nulla addita rertrictione, ferrno ert, donatio

ei quoque competere nobis videtur. Idque eo

magis, quod jus novellum, dum lege« antiquas de donatione portridie nuptiarum promittenda (9: 3. GBJ, non folum omittit, fed omnino reji-cit, etiam vulgarem reprobasfc videtur opinionein de necesfitate

princip», quo illud legis fcitum nitebatur. Neque inauguratio iacerdofalis nunc temporis necesfaria conditio habenda ert, fine qua jus in donum matutinale concedi non posiit, fed ea modo

de causfa auspiciorum nuptialium mentionem lex fecisfe vide¬

tur, ut certum esfet

pracfcriptumque

tempus, quo transacto omnes privata: pactiones, rtve de donatione, rtve lorte bono¬ rum conjugali, irritae forent. Jus in donum matutinale amitri-tur, i:moJ fl uxor maritum interfecerit (6: 3.

ÅBJ;

2:do fi

(20)

18

matrimonium propter abfoiutam quamdam aut relativam

inter-pellationem irritum declaretur; 3:tio^ disfoluto niatrimonio

fo-lenni atque Jegitimo ob violatam conjugalem fidem ("13: i. 4.

GB); 4:0 fl, donatione matutinali in immobilibus promisfa,

vidua a) nuptias repetiverit v) bj aut inhonefte vivat, fg. 4.

GB). h. e. non folutn ejusmodi fcelera committat, quibus vel infamise poenam lex irrogat, vel quibus ex fententia

analogiå-que legis manifefta juris infatnia nccesfario adharet fcf. O. Ra-benium, de infamia juris), fed ea etiam delicta, quae, ad con-ditionem vidua; ratione habita, in turpitudinemverti posfunt e.g. omnia delicta carnis.

b) Communio bonorum conjugalii.

Jus, quod ex conjugio per fanctionem

facerdotalem

firma-to (10: 1. GB) aut ex

fponfalibus,

qua; eosdem habent

efFe-ctus (5: 1. GB.),

femina;

competit, et cui convenienter, in bonis feparandis, fecundum leges municipales, partem mutuo-rum bonorum dimidiam, fecundumrurales, tertiam capit, jus

uxo-ris in mutua bona dicitur. Pofiquam in legibus ferendis major juris uxorii ratio haberi coepta efl, hoc, credimus, jure mature fe-mina fruebatur, etfl ex B. 3. ÅB. Upl. L. & 5. Cap. GB. L, L. hujusmodi aliaque ejus jura, ab Erico Sancto accuratius definita fuisfe videntur. Antiquiorum legum prsecepta de hac

re, fervata diftinctione, qua; inter leges rurales et municipales

intercedit fj, in lege, qua; nunc valet, maximam ad partem

retenta funt, conditionibus tarnen mutatis, qua; juri legitima;

r) Solo igiturfponfaliam actu do.nurn matutinale amifisfe vidua non judicetur.

f) Ex anxia, qua majores noftri prasdia aliodialia (odaljord) inträ

familiam fervarunt, cura, eandem in antiquis patriae Legibus in¬

ter Jura provinciaiia ac municipalia differentiam profectam fuisfe invenimus, ubicumque dejure hereditario vel de jure conjugali

(21)

"9 uxoris et in hujusmodi et in cetera commoda,

antiquis in le¬ gibus prasfcriptas erant (Conf. 5: 1. 10: 1. GB. Cod. Fred. 9

Capp. LL.

8

Cap. Stads

L, GB, fl. 7,

ÖflgthL.

GB. fl. 2 §.

2. ÅB. Hels.L.). Ex 1. 2. 3. 4. 5.

et 9. §. jf. 10 Cap. Tit. de Jure Matrim. reperimus, jus uxoris matrimoniale in

mutua bona pendere i:moJ a)ex Statu

b)

domicilioque

mariti tJ: 2:do) ex ea bonorum natura, qua ex juris intellectu

aut in re¬

bus mobilibus aut in immobilibus

pofita

habeantur: quod vero

Jag conjugale ademtum eft (fl. 3. ÅB. Upl. L fl. 23. GB. ößg.L.

fl. 8. JB. Weftg. L.fl. 3. ÅB. Hels. L. & 5 C. GB. LL.). Ces-fantibus vero, ob diverfam rerum urbicarum faciem, rationibus,

quibus perducti Legum Provincialium latores in defcribendo jure matrimonial^ ad titulum praecipue, quo praedia ruftica adquifita fuerint, refpectum habuerint, in Municipalibus Legibus hoc inter praedia vel hereditate, vel alio quodam titulo adquifita difcriminis

omnino neglectum esfe, obfervare licet, c.5. Proem. c,

9. §. 4. c.

32 B. Stads L.)

t) Diverfitatem illam flatus, qua quis cuidam Regni Ordinum ad-numeratur, variaque horum Ordinum jura exponere Juris praeci*

pue Publici eft. Legalem igitur vim, quam variam per varias ae-tateshabuere vocabula illa, Nobilis, Sacerdos, Civis, Ru-ricola, praetermittentes, in id tantum intendimus, ut paucis

il-luftretur, quo modo e diverfitate ftatuum illorum Civilium jus

matrimoniale nunc temporis pendeat, five de jure rurali quaeftio

fit, five de muncipali. Mutationum, quibus, mutato mariti ftatu

vel domicilio, uxoris quoque jus in communis bona fubjectum

eft, nulla in hodierno Jure ratio habita eft; etfi utrique

conju-gam permisfum eft, per antenuptialia pacta vel laxius vel reftri-ctius, quam Lex praefiniverit, jus conjugale conftituere (vid.

Ca-lonii Disf. de pactis antenuptialibus). Ante promulgatam tarnen Legem Fredericianam, mutationem domicilii mariti naturaeque

bonorum nihil ad illud, quod tempore initi matrimonii fuit, jus matrimoniale rnutandum valuisfe reperimus. Vide Abrahamfon Not. h. C. 5. GB. L. L. et Litteras Regias 29. Martii 1682»

quibus fancitum eft. nullius jus a praediorum fitu determinari

(22)

ad immobiles attinet

poslesfiones, confideratur a)

earum

fuuj,

rure an in urbe fint: b) de ruralibus denique quazritur, urrum a) heréditafise u) fint et ante matrimonium accepra?, an

ß)

du-ranie matrimonio acquifitae: denique jus

illtrd

uxoris pendel ab

eo ,

quod

intér jus

ritrale

et

municipale

et

Jacerdotale

v)

interce-dit, difcfhnine. Ex quibus déinccps

fequitur,

jus matrimoniale

in res mobiles a domicilio mariti pendere, (tarnen de nöbiiibus sacerdotibusque non valet, quorurn

illi, nulla domicilii

habita

ratione, jure fuo matrimoaiaü in res

mobiles fecundum

leges

rurales io: 1. 3. 6. GR., hi vero fccundum leges

munici-pales,

femper

fruuntur

(10:

4.

GB.); jusque

cnirzruin

ordinum matrimoniale in res immobiles, harum a fitu pendere, ordine excepto

facerdotali,

cui in

prtfdia rufiica,

matrimonio

durante

acquifita, fors

conjugis

fecundum Jeges

municipales

ex-folvitur (10: 4.

GB).

Jas cönjugale cesfät,

fimul

ac per

declarationem nullitatis

conjugium

fit

disfolutum.nifi

conjugum

alter

vel

uterque

in bona

fi-defuerit. (cf. 5: 3. GB.). Ex eulpå vel omnino amittifur, vel ex

parte,

l:o) fi quis conjugem

interfecerit

vel infidias

viras firuxerit

u) Ex ipfaFidei commisforum natura, qua infamilise cujusdam pos-fesfione permaneant, patet, jus in ejusmodi bona matrimoniale uxori non esfe (conf. Conftit. Reg. 27. Apr. I810); quod etiam

dé furrogato valet, dum primo aeeipientis in poteftaüe maneat

(17: 2.ÅB.2: JB.). Jus matrimoniale inpraedlumrufticum, ex jure

gentilitio retractum, ab ipfo emtionis pacto pendet (Declaratio

Regia 23 Martii 1807); nequejus ullum in fundos fifeales

(Kro-nohemman) uxori ex matrimonio re verä eft (vide tarnen Litt.

Reg. 22. Febr. 1749. de praediis equeftribus publicis, Krono Ruft. b«l.)

v) Si Nobilis quidam facerdotali muneri Indutus

fuerit,

jus matri¬

monialein communes posfesfiones determinabiturjure facerdotali, quod, tamquam fpeciale jus, generali anteferri debet (Tengvall,

(23)

21

(6: 3.

ÅB.

Cooflit. Reg. Apr.,8.o.): ä:o) mali.iofadefer.ione

'3: *'• I3: 4- 5. GB.j: 3:<>) fi alterurer eorum, qui ad

incho-atum conjugmm auguratione nuptiali perficiendum lege funt

obligafi, hoc nialrgne recufaverit: (3: 9. i0. io* 7 GH ) 4-0)

fi disfoJuium fuerit conjugium fraude alterutriusconjugis initum

(13: 8. coli. c. 4: 6. GB.): 5:to) dimidia ex parfe jus coniu^ gale culpa

fua

fontes

amittunt,

fi

dislolutum fuerir

conjugium

a) propter

adulterium

alterutrius

conjugis (13: 1.

GR.):

b) eo

quod alterurer

poR inaugurationem nuptialem

fuerir

convicus

adultern poR

fponfalia

commisfi (13: 7. GB). Quomodo per

pacta

antenuptfalia mutari

pos/it jus

conjugale,

noRrum

ncn

cR

explicare.

Communio illa bonorum, quae ob pactum nuptiale,

Jega-li vi et auctorifate ratum, inter conjuges orta

tR,

ex qua triam ju.» eorum

conjugale in

communia bona

pendet, definit,

Rmul

ac focietas illa, nuptiis orta, tollitur,

vel

inorte

alterutrius

con¬

jugis,

vel

feparatione

bonorum

conjugalium. Omnes

j*'m

enu-merare cafus, qui

ejusmodi

feparationem bonorum

efficcre

pos-funt, cum ad rem

propofitam

parum

attineat,

heic

fuperledi-mus. Neque

periclitabimur

disquiRtionem de

ratione,

qua,, quum

talis

orta

fuerit

feparatio

bonorum, conjugum

res

alienuni

vel commune vel privatum, ante nuptias, vel manenre

conju-gio contractum,

pendatur

x).

Lex hoc

respecru

utrique

conju¬

gum paria

tribuit jura,

eamque

in

genere

Ratuit

normam;

"ut

lalvis aliorum bonis. fua quisque

luat" (n;

4.

GB.

conf. £.

g,

Edhzoris B.

Öftgth. L).

Hinc

fequitur

neque

marito

neque uxori licere aut ipfius utilitati

inferviendo,

aut

aliter

parrem

quamdam

communium

bonorum

conRciendo, alferi

conjugi ali¬

quid

detrahere..

Quum

vero

Rngularia

tantum

uxoris commoda

x) Vide Disf. Cel. Praefidis De aere alieno ex conjugum bonis fol-vendo Cap. XI- Tit. de matrimoniis commentatio.

(24)

beic refpiciamus, eorum, qu«

generaliter

Lex Aatuit, has re-flrictiones fubjiciemus: quamvis maritus tum lecundum natu-ram pacti conjugalis, tum

fecundum

fcita legis, urpote qui procurator uxoris fit, jus habeat non folum imperium herile

inträ familiam fuam exercendi, et causfam dicendi uxoris, ve¬

rum etiatn ad incrementum communium bonorum res utrius-que conjugis, privatas pariter et comrnunes, dispenfandi; legum

tamen latoribus, ne jus mariti abfolutum bona uxoris

admini-ftrandi, fi pro lubitu exerceretur, damnofas haberet confequen«

tias, ftatuere vifum efi: i;mo ne maritus fine libero uxoris confenfu, vel praefentibus duobus teflibus per litteras, vel viva voce coram judice dato, aliquam partem privatorurn ejus bo¬ norum immobilium a fe abalienet, five rure, five in urbe fita fint; quod

fi

fiat, qui pactum

ejusmodi fecerint,

ambo peri-clitantur, ne uxor, inträ fpatium unius anni et noctis a tem¬ pore fcientias, hoc pactum legali tnodo et ordine tollat (ii: 8.

GB): 2:do) ut, fi, facta rerum familiarium feparatione, com-munia bona non fufficiant ad ass alienum pendendum, in com-munem conjugum utilitatem contractum, privata niariti bona,

quum nihil privatim posfideat uxor, ad ass alienum folvendum, quatenus fufficiant, adhibeantur, uxoris autein bona privata, fi

nihil privatim

posfideat

maritus, ultra illain focietatis et asris alieni partem, quam

ipfa

habeat, non occupentur y) (il: 3.

GB); neque ulterius ad rafionem reddendam obligetur, dum modo bonis rite cesferit, five in folidum una cuin marito fe obligaverit, five non obligaverit (Concurs. L. d 13. Jul. 18ig.

Cap. 8- §• §• 3• 6). Judicis vero prasterea efi, fi bonis ces¬

ferit maritus, feu fponte feu coactus, procuratorem conflituere,

qui, fi feparationem bonorum pofiulaverit uxor, jus ejus ex

ordine, lege prasfcripta, confervet. (Ibid. Cap. 7. §. 2).

y) Varias opiniones de definienda hac focietatis forte, vel ratione fori, cui adfcripti funt conjuges, vel ratione fenfas litteralis Cap.

XI. -§» 7< Tit. deJure Matrim. vide Cel. Prsef. 1. c. pag. 27, 28-,

(25)

B, De prcerogativis uxorts fecundum nofiras leges criminales.

Quam juris aquabilitatem Legislators noAri, et antiquio-res et recentiores,

quantum per diverfa fingulorum faculorum ingenia licuit, utrique fexui tribuere Auduerunt, eamdera adhi-buerunt etiam ad confequenrias criminales deJictorum commis-foruin. Leges igitur noAra criminales

perpauca continent Aa-tuta, qua ad Angulare feminaium commodum

comparata habe»

anturj qua quidein leges, e natura et rationibus fexus feminei

nata: vel 1:1110) fecuritatem fpectant

feminarum perfonalem vel «:do mitigationem

pcenarum, cujus nulla causfa, nifi fexuum diflerentia, adhuc potuit probari.

1:1110 Securitas refpectn pcrfonce.

Confvetndoilla, quondam vulgaris

et cum ingenio Nationis

bellicofascongrua, uxores violenter ducenai effecit,

ut poAquam civitas ordine fociali moribusque inanfvetis inAructior esfe

coe-perat, necesfitas leges Aatuendi, qua feminas tuerentur, mox

evidentius intelligeretur. Quare etiam

ejusmodi leges, in tute¬ lam feminarum latas, in collectionem OftroGo th ic a r um

legum, a Birgero Jarl emendatam, jam receptas invenimus

(fl, 3. EdhzorisB.

ÖAgtb,

L); qua quidem tanti aflimatae funt, ut declaraverit Magnus Ladulås

earum violationem aquam, ac

fl quis vim intulerit paci a Rege jurata (Litterse

Regis Ma¬ gni 1285 verfus finem leg.Veltro Go th.J Muliebrem vero

im-becillitatem adverfus violentos validioris cujusque impetus re-centiori etiam avo lege defenfnm esfe, teAantur

5: 2. GB. 13. Eds. B. LL. nec non ea Aatuta,

qua, obfervata temporum di-verfitate in cap. 22. MB. coli, cum conAitutione

Reg, 20 Ja«. 1779 inferta , lecuritatem, feminis debitam, refpiciunt, et

im-perant, ut quicumque per vim aut dolum ordinem lalerit, mu-tuo inter utrumque lexum commercio

lege prafinitum, is fe«

veritate puniatur, majori vel minori, ad gravitatem

vero fcele-ris accomodata, femina autem rite et

(26)

quaevis virorum conamina libertatem, ab ipfa natura illis eonces-lam, violandi.

a:do Mitigatio poenarttm.

Seeundum ea, quae jam allata funt, principiuin illud

ve-terum Legislatoren, delicta feminarum Jenius esfe punienda,

quod quidem leges noflrae criminales frequenter tefianrur (conf.

fl 9. §. j. 2.3. Dråp. B. 9. fl.

TjufB.

WeflgthL. fl. ljVådh.

Sårarn.

Öftgth.

L. 36. Cap. Edsfl. LL.) hoc, inquam,

principi-um auctoritatem fuam amifit, prout jura feminarum civilis il-lisque respondentia officia latiores acceperint flnes, Illis tantum in cafibus, quos commemorant 53: 1. 3. 55: 5. MB, leges noflrse criminales dimidiam partem pcena, quse tota viris

injun-gitur, feminis imponunt, z) de qua re Cel. nofler Legum

in-tcrpres, Nehrman in Procesfu fuo, Criminali, pag. 39j, ita

fatur: For goda

fkål

har lagen pålagt honom ftorre boter, ån

henne.

z) Mitioribus, quae feminis infliguntur, poenis haud mitigationem quamdam inesfe putandum eft, quippe quse debilitatem modo cor¬

References

Related documents

quidem negandum esfe arbitror multa, quibus haud inuti-.. Ifter occupatur eorum cura, qui eruditis disquifitionibus fiudia fua diearunt, ejus esfe indolis, ut non nifi

omnibus aequalem, quae aequalitas a jure herili turbari vel tolli non poteft; fed quae, ab altera quoque parte, cum detrimento hujus juris valere nequit.

Libenter fciiicet fibi blandiuntur homines ma- gisque, quam par eft, fe fuaque aeilimant, unde, quan-.. tum fieri poteft, a defe&amp;uum fuorum

fita^em Juris Naturae &amp; Ethicae dijudicandi principiis in vitam hominum communem &amp; Rempublicam vel illafca funt vel inferri poflunt. Si enim ab iis ordiendo, quae. a fal

quam cui in ipsa lege poena sancita est, neque poenatu alii facinori applicandam esse, nisi ei, quod notioni delicti legi¬ bus in abstracto receptac, Omnibus numeris respondeaf.

litionem vocant, non nisi rarissime pristinis temporibus locum tenuit, nostris vero locum non facile teneat ). Neque frequenti sed sapienti more invaluit ctggratiatio stricte sie

lid em probato, nu-llo etiam damno infeeto. Sed cum ad ejusmodi casus, de quibus agit caput legis modo dictum r publica civitatis securitas cautionem exigat quam intentis-

transactnm eft, dominus rei mutuo acceptae factus, a nullo pretium rei exigere poteft, fi inter fuas ipfius ma-. • nus illa casu