DE JURE FEMINARUM EX LEGIBUS SVECANIS
Ii
DISSERT ATIO QUAMVENIA CONSULT. FACULT. JURID. UPSALJ
PRiESIDE
JACOBO EDV.
BOÉTHIO
PHIL. ET J. U. DOCT. JUR. PATB. ET ROM. PROF, REG. ET ORD,
- I'.
. PRO GRADU JÜRIDICO
P. P.
MAG. OLAVUS ÜDALRICUS HEDBLAD
J. U. L. VESTMANNO-DALEKARLÜS.
IN AUDIT. GUST. DIE XII. JUNII MDCCCXXVII. 1
H. A. M. S,
U P S A LI JE,
DE JURE FEMINÄRUM EX LEGIBUS SVECANIS.
Q[uas
inter feras et incultas gentes obtinet, morum barbaries probabiiem vifa efl et maxime idoneam prsebere rationem, curtanta negligentia
tsmque fuperbo contemtu feminae apud
ejus-modi gentes
, extra civilia jurapositas, laborare foleant. In iis quidem nationibus, quae adhuc vaga?, nulla, ad mutua jura tu* enda et confervanda, focietatis inierint foedera,
ita forfan rem
fefe habere, tilinime negare volumus.
Neque id mirum esfe debet, II inter gentes, quibus asperitas terras viciuorumque in* vaflones tot
tantasque iaborum et certaminum adferunt
occa-fiones, gravi quodatn contemtu afficiantur ea familiaruin mem-bra, quas natura privarit corporis viribus, üne quibus, tali
re-rum
morumque habitu prasvalente., nullum omnino libertati
pro-pugnaculum eft. Quando vero disperfas illae catervas in mutu-am bonorum defenfionem Ordination civitatis forma fefe conv
pofuerint, dubitari poteft, an culturas defectus ad quasflionem
dijudicandam lufticiat. Nam apud excultiores etiatn nationes feminas haud raro hurnili forti obnoxias, et a Jiberiori comraer-cio prohibitas invenies; ex
quo concludere licet, rei rationem
esfe quaerendam non tarn in neceslaria quadam primorum
honii-ßum feritate, quam potius in fortuito cujusque loci et rerum
habitu, qui ab initio ingenia moresque incolarum formaverit,
et in iis potisfimum, quas religionem refpiciant, inflitutionibus.
Quo tempore prifci Germani, quos Scandinavi, ob
mani-feftara, quas inter has gentes ex/lat, originis
fanguinisque
com-munionem, Mythologie, et morum
lcgumque
confortes habe-bant, per invafiones fuas excultioribus imperii Romani populis innotuerunt; jam eo, inquam, tempore, apud eam gentem, etfi feram, omnisque,präster rem militarem, politioris difcipli-nas expertem, haud paucis juris
dignitate fruebantur mulieres. Uxor, dum res bellicas admini-flrabat maritus, officiis domeflicis fungebatur, et infantum
e-ducationi providebat. Ncque minus
publica
focietatis negotia ti cordi erant; quid? quod conillia quoque ejus de gravioribusrebus petita haud fperntbantur. Amore uxoris et caflitate o-mnis nitebaturdomefiica mariti feücitas. Qua re etiam muiierum
vel asfenlus vel vituperatio, viris ad egregie et fortiter aufa
a-cerrimi fiimuli erant a). Plures ducere uxores, etfi non legi¬
bus vetitum, tamen vulgari morc minus probatum fuit,
exce-ptis ipfis ducibus, qui ob nobilitatem flirpisque augendas ipem pluribus nuptiis ambibant b). Horridam iftam in petendis con-jugiis violentiam, quam olim apud Germanos quoque in more
fuisfe commemorat Tacitus, non tam contemtui muliebris
di-gnitatis, ut vulgo creditur, quamfludio fortium et audacium fa-cinorum, quod huic nationi peculiare quafl fuit, prsecipue
tri-buere volumus. Quem enim favorem a femina levioribus artf-bus fibi conciliari posle desperaret raptor, eum admiratione vir. tutis fortitudinisque elicere conatus eft, amore et fiudio erga raptam uxorem in pofterum compenfaturus, quidquid in ipfa
ambiendi vi esfet delictum.
Eundem, apud nortros majores, quo tempore rnorés et in-jfiituta eorum fcriptis legibus concepta funt, harum rerum
ordr-nem fuisfe putamus, idque eo potiori jure, quod carmina Skal¬ dorum locum conjecturse prsebent, in fabuiofiori etiam Seandix
vetuftate mutua utriusque fexus jura luud minus, quam apud
ceteros Germanica ftirpe populos, difinita fuisfe, Quum vera
ritus illi et mores, qui antea perpetua traditione fervati in
diri-mendis litibus valuerant, crefcente denium cultura, litteris confignati ad noflram usque memoriam pervenerint, minus jam
res habet dubitationis. Nam ex lege inprimis Veftrogothica,
a> Caefar, de bello Gal], Lib.2. c. 50. Tacitus, de more Germ. c,
8. 7. 20. 25.
qu# denique ex harum confvetudinum collectione in
quamdam codicis formam redacta, plurima adhuc et
incorru-ptiora exhibet antiquitatis vefligia, eadem cognofcere posfumus
obfervanti# documenta, quam
erga femmas pr# ceteris
genti-bus Germani fervabant. Itaque,
propter natur# rnuliebris
im-beciliitatem, qui feminam necaslet, in duplum condemnabatur
(UplL. Manb. B. fl. 11.) et flagitium (nidingsverk) commifisfe judicabatur (Wefl.Goth. L. Ard. B. fl. j.). Leviores etiam
femi-na, quam vir, poenas delicti dabat, nifi forte
in adulterio
de-prehenfa, cujus poena erat prompta et gravis, quia publieat#
pudiciti# nulla venia.
Communionem illam bonorum, Germanis
propriam cj,qu# privatam fundi posfeslionem non admittebat, apud
majores
no-flros, jam tum, cum h#c loca occuparent, in more
fuisfe, e
fervati usque ad tempora poflrema
agii publici
fallmannings-jord) indolc patet. Qu# cum ita esfent , cumque arma
pr#ci-puam bonorum partem conficerent, nulla, ut nobis
videtur,
de hereditario mulierum
jure qu#flio esfe potuit. Poflea vcro
quam notio dominii, faltem quod ad agrum cultum
attinet,
invaluit, caufa, cur femin# a
participatione hereditatis excluf# iaerint, in beliico Svionum foedere fifa fuisfe videtur.
Apud
illos enim,
quemadmodum apud reliquas Germanic# originis
nationes, ubi inträ certos regionum terminos
confederant, ar¬
morum public# defenfionis causfa
gerendorum officium fuit per-fonale quoddain inunus
, fundo quafi adh#rens, unde
conflat, feminam, armis imparem, fundum
posfidere nequisfe. Suum qu#que vel familia vel territorium vel denique provincia effici-ebant corpus indifcretum,
quibus, flngulis focietatibus,
propu-gnatio quidem univerfitatis contra inimicos fub quodam duce
communis erat, cetera vero omnia privata. Inde
confequeba-tur famili#
cujusque cura pr#dium allodiale fibi confervandi
cum nullo extraneo
promifcuum, fervata tarnen fcminis pote-c) Tocitus,de mor,Gertn» c»26.et Caefar, de bello Gall. Lib.
flate extra famiiiam
connubium
ineundi,
etproprios
flbi
com-parandi lares.
Frivationi
quoque
bonorum,
quas
mulieres
mane-bat, hereditatis expertes,fubveniebat
quodammodo
nios
ille,
ufu pubiicolegis
vim
nactus,filiabus
fponfls
tribuendi dotem,
quas f9fl.
ÅB.
ÖflgotbL.)
vocatur
omyndh,
eaque
ita
necesfaria
putabatur,
ut,qui
hoc
officium
neglexisfet,
eum
vulgo
com-pellarent,
turpiter
in
Jiberis
dimittendis malignum
('Han
kan
thom fnodh fra
fik
utfända'*
23fl AB.
WeflmL
5
fl. Gipf,
B. SudermL.) Prastereamulto,
utvidetur,
antea, quam
id
per
novas atqueemendatiores
leges
fancitum
erat,
dono
quodam,
quod
fub
nomine
medias
setaris
Morgengabinm
innotuir,
uxori
confulebatur, ut 11
vidua
esfet
facta victum
haberet
necesfarium, d)
Firmata vero ReligioneChrifliana,
ubi patentior
terras
cul-tus, majorque
hominum
frequentia
propiora
infer
diverfarum
regionum
habitatores
commercia
effecerant,
novas
quasdam
viras
focialis fpecies rerumquecivilium
formas
invaluerunt.
Senflm
factum efl, ut non eadem, atque antea,robori
duro
et
forti-tudini fingulorum
esfet
auctoritas,
exquo
vitse
reique
famili-aris fecuriras, privaris
tuenda,
iegumlatoribus
cordi esfe
inci-piebat.
Anxia
illa
cura,prifcum
fsmiJias cuique
allodiale
pras-diumconfervandi, antiquam eo
magis
auctoritatem
amilerat,
quo
implicatiora,
crefcente
cultüra, jura
evafetant.
Si
ad
hsec
ad.
jeceris,
quod
fanctitas
finisque
matrimonii
aliter jam
seflimäri
coeperat,
facillime
liquebit,
necesfario
futurum,
ut
jura
etiam
et conditiones inuliebrisfexuspari
ratione
mutarentur.
Violentx
iflasfponforum
ambitiones
cumprasvalente
jam
privatas
fecuri-tatis Audio conflarenequibant,
necpeculii
comparandi
facul¬
tas tam arctis
circumfcribi
terminis,
quam antea,posle
videba-batur, neque eX
folo
pendere
arbitrio.
Inde
profectas leg«,
alia pofl
aliam ab
Eric
oSancto,
Birger
o
Jarl
et
Magno
cognominé
Ladulås inflitutas
circa
matrimonia,,
perfonalem;
d) Dotem non uxor
marito,,
fed
uxori
maritus
afifert. Tacitus de
feminarum fecuritatem, esrunque heredifaria et conjugaliajura
veifantes, quse in adaucta pcflerius lege Uplandica primum
col-lectas, ceteris deinde legibus provincialibns cum reflrictione qua-dam infertse, tandem in nonnullis rebus fecundum novam tem¬ porum indolem transfoimatie, pro fundamento funt, quo «t lex Chriflophori, per totum regnuin valens, et jus patrium ho-diernum nititur.
Breviter, ut tempus et hujusce libeili ratio pofcit,
indica-tis iis bentficiis, qux iut ex traditione morum, aut ex
legum
fancfione per diverfas sefates muliebri fexui in patria
concesfa
fuerunt; Brictimque probato, ea jura, quasexasqua jufli rectique
iivenfura feminis qurque competant, jam antea racito confenfu inviolafa permanfisfe, quam feriptis legibus vindicata fuerint, jam commoda,qua ex hodierno noftro et A) Civ ili et B) Cri-minaIi jure muliebris ftxus fruitur, eadem,
quam necesfitas
ur-get, brevitate exhibituri lumus.
Via, quam propofita materies indicat, progresfuris, ea lo•
Juimnodo jura exponerenobis in animo eO, quadiverfitatis fexuum
relpecfu habito], aut feminis pracipue adsignata funt, aut quorum
liberior vel reftrictior ufus una cum mafculino fexu feminis fult concesfus , iis nempe omisfis juris beneficiis, qua vel publicum
e) vel privatum f) jus feminis ademit. In beneficiis muliebri
e) Quod contra generalem, qua in Jure publico obtinet, libertatis feminarum rcftrictionem, in certis quibusdam causfis fuerit
rc-misfum, ad propofitum quidem non pertinet; paucis tarnen
refer-re liceat, viduam posfe
exercere cfficinam ab defuncto marito posfesfam (5 art. 13 5» Hallordn- d. 2 Apr. 1770). Viduis in
fo-jatinm pauperiei permisfum eft mercaturam Tabaciet Tabaci
con-tritj, a folitis tributis immunem, excercere et cet. —
f) Ex jute privato muliebri fexui bsec prae viris jurium reftrictio injuneta eft: a) Virgo cnjuseumque aetatis tutoris fponforisve
aactoritati fubjecta eft (1: 1. GB. 19; 2, ÅB.),
interye-6
feXüi in univerfum permisfi?, animadvertere licet, jus patrium , exceptis quibusdam causfls, in quibus feminse laxiore vel
reflri-ctiore, quam viri, jure fruuntur, in ceteris ex diflincta legis ianctione, perfectam mutuse obligationis jurisque sequalitatem in-ter utrumque lexum conftituisfe. Eam quoque sequalitatem,
ubicumque ex contextu verborum expresfo non liquet, ex ana¬
logi« tarnen juris, seque ac jufta ejusdein ratione indubitanter asfutni debet.
A.
Commoda, quce ex jure patrio Civili mutieribur compet mit.
Jura, quibus fetninse ex jure Civili aut folse fruuntur, aut ita fruuntur, ut minus perfecta fitinter utrumquelexum sequatio
juris, vel i;o) ad jus hereditatem adeundi pertinent, vel 3:0)
iiiente Regis venia, prius fuijuris fit, quam patriosfuos relinquens iares, poft disfolutionem legitimt conjugii, vel morte mariti vel divortio factam, propriatn fibi et discretatn familiam teneat (:c>:
3 ÅB. 6: 2. GBO b) ad actum aliquem extra judiciurn folennem mulieres teftes non rite ex ftrictisfimaju-is interpretatione posfe
adhiberi; jure tarnen noftro dubitare posfe nobis videmur, an deficiente quoque alio prohibitivo impedimento folafexuum
diver-fitas fufficientem praebeat causfam , cur ejusmodi acta, quibus
fo-las mulieres teftes interfuerint, irrita fiant (conf. 17: 10 RB.); ex folita enim legis loquendi ratione, quå fsepisfime in codice
noftro verbum illud vir, pro viro vel femina, in promifcuo verfatur ufu, concludi posfe crediderimus, non mulieribus o-mnino esfe vetitum, firmum proferre teftimonium de rebus illis, inquibus lex (vide 8: 1. Gß. 16: 2; ÅB- 1: 2. JB.) non duos te¬
ftes omni exceptione majores, fed duos arbitros (gode min) ad-hibendosjubet(conf. Fårflagtill allmln CivilLag g: 1. GB. 9: r. ÅB. 3: i. IB. 23. RB. ubi nullam ejusmodi fexuum difcrimina-tionem invenimus). Quam femina patitur reftrictionem juris in pro-pria bona (conf. 4: 7. JB. 1: 8- 10: 13. HB.) ex perpetua illa
jpupillTi conditione mulieris pendet; muiier igitur ita, ut fupra
indieavimus, fui juris facta nihilo fere minore, quam vir, fuas
7
ex conjugcH fcciet&te
fequuntur, qua: rut ex legis
piafcriptis
inde ab initio jufle
rtctcque contracta fit, aut deficitme
quo-que legitima quadairt folcnnitatc, cninia tillien veri
et folcnnis
matiimonii jura habeat.
1:0) Feniinarum jus ab inteßaio fuceedendi. Feminas ante Birgerum
Jailab omni hereditafé fuisfe
exclufas, ja inj«ni a r.obis indicatum efb g). Quam vero
vagum,
quiinque incertum fuerit jus illud, fcminis a
Birgero conces-ium, ex parte tertia cum viris
iuccedendi, cuivis antiquaium
le-gum peritiori faciljjme Jiquebit, tum ex varietate
legum
proviq-cialium inter ipfas, tum ex
prascipuo refpectu, quem, neglecto etiam defcendentium quafi
naturali jure a defuncto afcendenti
hereditatem capiendi, ad
gradum lemper
fexuumque
diverfita-tem liabucre, CIi.
3. ÅB. ÖGoth. L. fl.1. AB. WGotliL. fl. 27, 28.
WeflmL.) Qu od in tollenda iniquaifia
fexuique
muliebridamnofa ju¬
ris inconflantia Rex Ma
g n us Er i ci ob Clericorummachinationes
in concilio
örebroenfi
(1347) fruftra periclitatus efb, per Chr iftophorian
am tandem legislationcm anno
144a toti regno ratam, ad juflum effectum pervenit.
Magna, quas inter cives urbanos et ruricolas eft, vitas
quas-/lusque diverfitas necesfario effecit, ut peculiares fibi leges
fan-g) In Da nia jam ducentos et
quinquaginta circiter annos ante
Birgerum jus ab inteftato fuccedendi feminis adjectum fuisfe
cre-ditnr (vid. Kelderup Rofenvirge, Grundrids
af den Danfke
Lov-bißorie. §. 22. Not c. & §. 22.).
h") Ex lege Chri ftopb o ria nafecund! tantum gradus defcendentt-bus permisfum eß loco defuncti
afcendentis hereditatem adire, Jus
tarnen Uplandicum,
quo jus repraefentationis ad quintum us-que gradum defcendentiumexterditur, (fl. 11. §.
3. ÅB.) nomine Juris medii (medelfag) in caufis hereditariis
dijudicandis poftea
quoque adhibitum dicit Stjernheok, de Jure Sveon. Vet.
cirent Civitates i). Djficientibu? au'em rafionibus, quibus
ducti
proviacialinin legutn latoras, dum
fuudorum
translationemad
aiieaas familiis prohiberent, tam arc.tis ii nitibus
circamfcripfere
feminarun hereditaria jara, haui a veritate remotum nobis vi-detur, fingulas illas fingularum civitatumlegss,
aChrifto-pIioro, ut Stjernhook opinatur,
vel
aCarolo Canuti
m unius codicis forinam primo redactas, idem tum jus,
quod
nunc quoque
valet,
utriquefexui
addidisfe
ab inteftato
heredi¬
tärem partiendi. Neque iu pofirema
illa,
fub
regeFredrico
abfoluta, legum
emendatione, de
qua jam inconventibus
Or-dinum regni Holmias 1600 etNorcopias
1604quteflio
mo¬ ta fult, haec quod ad hereditates attinet, juris ruralis etmu-nicipalis diverfitas
fublata efi,
fed,
cumin
ceteris jus
hodier-nutn ruricolis et civibus promifcuum fit,
feminis
tarnencivita-tuin laxius in hereditatibus partiendi.s jus
permisfum
invenimus. Omniurn, quas ea jure nofirohereditario
fequuntur,
qutet-fiionum accurata dijudicatio extra propofirum huicdisfertatiö-ni finem jacet. Excepto enim illo, quem jatn
dtfiaivimus,
inter utriusque fexus hereditaria juradiscrimine,
quofemina
ex jure rurali k) tertiam folummodohereditatis
partemctnia
i) Ex privilegiis centumcirciter annos ante, quam
Birgerus
Jarl
(I25I.J judice Stjernhook, fuasfingulares leges
Holmisédc-derit, ab Erico Sancto civitati Wiborg largitis patet, hane civitatem easdem accepisfe leges, quibus civitas Upfalise ufa
eft (vide Stjernhook pag. 19. ao.)
k) Jus feminarum velexjure rurali vel
municipali hereditatem
par¬ tiendi pendet: 1:0 a ftatu illoMortui civili, quoquis cuidamregni
Ordinum adnumerari potuerit 2: i.ÅB. (vidua ejusdem ordinis eft, acpraemortuus fuerit rnaritus9: 1.ÅB.
virgo autem etalie-nae poteftati fubjectus mas, qiii ex fententia tarnen judicis
fui ju¬
ris esse non defierit, parenium dignitatem fequiur): 2:0 amortui domicilio (2: 1. ÅB. quodhabuisfe putatur, ubi vel
cen-fui adfcriptus vel muneris cujusdam adminiftrandi caufa verfatus
9 viris participat, in ceferis crlibus, ubi
leges noflras vel de ad-quirendo vel de amittendo 1) heredifario jure fanxere, idem de
fetninis sc de viris valer. In quibusdam tamen caulis feminas diverfo, pro diverfa illarum condirione, jure uti invenimus: 1:0 quxftione nempe orta, urrum femina mortuum
partum edi-derit, an vivum5 matri permisluuj eH fidem unius probati teflis juramento fuo confirmare, quo hereditatem ab infante mortuo
in fe transferat (<$: i. AH.Ji
3:0) Ii in viduam gravidam mor¬
tui mariti propinqui ita feviunf,
ut vel foetus vel ipfa limul per illatam vim pereat, nondum natus ex juris fictione heredi-tatim a patre relictam adire
et, pofthabitis mariti cognatis, in
matrem transmittere
puratur (6: 2.
ÅB.):
3:0) mäter unicum fantum demortui germanovel unilaterali coheredem habens fe-mislem hereditatis capit, live jure rurali fruitur>
live jure mu-nicipali (3: 2. ÅB.): 4:0} mäter, quae culpa quadam leviori
1'nfantem
icti poenaluffocavit,
abolifa,jus
inheredis
urbe coramnon
amittit, led,
judice,omni
alia de*
rure autem coram
Sacerdote Senioribusque paroecias
negltgentiae admoneri debet (6: 5. ÅB. 30: 2. MBJ
2:0 De commodis, quce vel ex
vero et per benedietionem
facerdotalem firmato conjtigio, vel ex fponj'alibin, quce jufli
nia-an in urbe (2: 1. Ån) et 4:0.) denique ea bonorum natura confi-deranda eft, qua exjuris intellectu vel mobilibus vel immobilibus
rebus adnumerentur(10: 2. 5. 45 GB. 2: ÅB.) Praecipuum,
quo in Territoriis quibusdam Smolandiae feminae contra genera-lem Legum Noftrarum fatictionem ex Conftit.
Reg. 26 Jun. 1772 utuntur, jus heic indicasfe fatis erit.
1) Hereditatem ab inteftato adeundi jure excidunt ii, qui defectu
quodam flatus vel Naturalis (gr2. 3. 4. 5. 6. ÅB.) vel Civilis (7:2. 15: i. ÅB.) laborant, quique ob factum quoddam vetitum indigni videntur, quibus jus hereditarium competat (6: J. 2. 3. 5. 6. 7: i. 2. 4, 9: 7. ÅB. 6: i. 2. GB.)
irimonii ejfcctiis habent, pres mafcuUno
fexti,
autfeminis folir
eompetunt, aut quorum ujus magis mintuve Ulis
refirictus
eft:
Noflras non eft disquifitionis, ut ex legibusnoftris, vel
antiquis, vel recenfiorihus, illas referamus, qurc
conditiones
conjugii rite ineundi conftituunt, aut
caufas,
jurehodierno
ra¬ tas, ejusmodi foederis folvendi; nedum ut natura et finis con¬jugii exhibeatur. Id modo, fpecialia
feminarum
jurarefpici-entes, dictum volumus, quali$cumque demum pacti conjugaiis,
prout inftitutionis civilis eft, explicatio admittatur,
ad
ejusmo¬ di tarnen pactum asque ac alium quemque legalem contractum, liberum utriusque contrahentium partiscor.fenfum
exindubitato
legis praeferipto (i: I. 5. 4: 1 Gß.) requiri, omnemque
huic
confentiendi libertati inimicam vim, five externa fit, five in¬ terna, ad nuptialis conventionis
refcisfionem valere; ultra
prse-finituin pactioni nuptiali facienda?
ordinem,
lex quoque,femi¬
narum praseipue commodo juftasque
earum libertati
confultura»
conftituit: 1:0) Judici ita, ut ex intima animi
perfvafione
maxi-me e re duxerit, injunetutn esfe officium virginemtuend!
contra fponforem m), qui vel malignitate
fuarumque
re» in) Ea quidem vulgo opinio eft, dona, quae feendurn provinciales leges, nomine Fäflningafä vel Fåftnadhafå a proco fponfori an¬ te fponfalta tradebantor, feminae jufte et legitime emtae pretiamhabita fuisfe: ob eximiatarnen, quaehaecquoqueaetasedidit, debitae erga fexum femineum obfervantiae documenta, ejusmodi
fponfali-tium morem ex magna, quae penes patremfamilias fort, patria
poteftate (fl. 8. Vins. B. ÖftgthL.) fatis liquere vix crediderimusj probabiliorem igitur, ut noftra fert opinio, et veritati propiorem hujus quaeftionis dijudicandae rationempraebet ea, quaetunctempo¬
risobtinuit, rerumpublicarum facies: familia nempe quaeque fuam libi et diferetam civitatem» imperantequafipatrefamilias, efficiebat,
in peragendo quodam plurium familiarum conventu oblides in
mutuam fecuritatem dati et aeeepti (fl. 3. GB. WftgthL. fl. g.
GB. öftgth. L.) et in quibusdam caufis tota quoque familia
(Frändflock fl. 2. !♦ §. ÅB, Upl. L.) in privati cujusdam
II
rum flucHo vel imperitia et errore mulieii
collocanda:
male confuluerit (I :
4. GB.): stdo) Sponfalia, quibus inaritus alienam vel fictam perfonatn
agendo fraudulen» ter caufam dederit,
urgente femina, irrita esfe,
ipfum-que ab ejusmodi dolo oriundum conjugium disfolvi; De cetero
ordine, verifimile efl, ejusmodi dona in
mutuse potius
benevo-lentiae documentum,
qnam in pretium emtae uxoris praebita fuis¬ fe. Eundem
apud Germanos morem obtinuisfe Tacitus rnemorat
(mutuis Icetantur donis);
neque in defcribendo nuptiarum ritu
enumerandisve fponfalibus
donis ulla emtionis mentio ab eo facta
eft (in hcec tnunera
accipitur uxor: hoc maximum vinculunt, hoec arcanaJacra, hos cojugales Deos
arbitrantur). Erroneam iftam,
quamindieavimus,devera donorum
nuptialium ratione fententiam ex
ignorata genuina illa vi,
quae vocabulis köp, Brudkaup, ineft, ex-Bitisfe putamus: Vocabuio
nempe kop (a köpa, paeifei, vide Ihres Glosfarium) in antiquioribus
patriae legibus folennis
qui-vis contrahendi modus
fignificatur. Sic in Cap. 22. Tjuf. B. LL.
exftant verba leghofaldt, ex
quibus liquet, vocabulum köp pro loca•
tioneconductione, (lego)ufitatum fuisfe
:(conf. Gilbert Stuart: A.
View of Society in Europa
in its progrefs from rudenefs to refinement, Lib. 1. C. 2. Sect. a- Not. 59.) Cum ea, quam
apud majores noftros viguisfe invenimus, difeiplina,
qua fingulse fa-milise, velut fuas fibi et diferetas conftituentes
civitates, generali
tarnen foedere inter fe junetse erant, aptisfime coboerere
videntur
ea, quae a pofterioris temporis feriptoribus de emtione fic dicta
fponfarum memoriae prodita funt. Concedi quidem
posfet, pa¬ ctum illud de tiuptiis reapfe fpeciem
quamdam emtionis prsebuis-fe vel etiam contractum fuisfe onerofum,
neque tarnen necesfi-tas exinde nohis palet, qua urgente credidere, ipfam
fponfae per-fonam in rem quamdam commercio
fubjectam vel maneipium in-digneduas familiasdepresfam fuisfe*, quod matrimonii nempe vineulo inter foedus fancitum eil, id ab unapartedonisfponfalibus
et vingjdjf> ab altera vero dote emtum eft.
Donum matutinale
difertisfime dicebatur honorificum mariti
benevolentiae
teftimoni-uro, neque is, qui nunc quoque temporis in matrimoniis inter
familiasregias contrahendis valet, mos de mutuis
conjugum
con-jugum conditionibus paeifeendi (Htijraths
contractu ullam em¬
niaritus illo quidem
cafu pecunisrura
mulcta
etfponfalium
do-noruin amisfione, hoc vero dupiicatione mulctas et
juris
infamia
poenamfraudis luic (4: 6.
GB.
n).
Etfi per inaugurationem
demum
facerdotalem
jufle
et
le¬
gitime contractu!«
matrimonium
confirmari debet
^Lex
tarnen
9dcficienre quoque illa
follennitate,
quibusdam
in
cafibus
nudo
de futuris nuptiis pacto omneslegitimi
conjugii
effectus
dedit,
ne quis invirus adejusmodi
focretatem
ineundain
impellatur,
nevetertii cujusdain jus ex contrahentiumcontumaeia
et.levitate
detrimentum capiaf* Legitimas igituruxoris
jurefemina
fruitur,
1:0) fi cum fponfo
confveverit (3:
9.GB.):
2to) fi quis
vei
muüerem, qua cumr
fpe
nuptiarumfacta,
concubuit,.
confentien-tibus parentibus, in matrimonium
acceperit,
vel
in
ecclellam,,
tamquam legitimedefponfatam
,duxerit,
vel
judex, denique
fu-per validitate
fponfalium
pronunciaverit
(3:
10.Gl».):
3:0)
fl
quis cum femina
elani liberos
fufceperit,
etpoHea
fponlalia
vel
nuptias fequuntur (5: 1. GB.). Qua:
commoda
ejusmodi,
pras-fcripta ju/li matrimonii
folennitate
deflitutum,
conjugium
femi-nis fervaverit, ex fequentibus liquebit.
Inter
fpecialia,
quibus
fcminas inchoati matrimonii caufa fruuntur, emolumenta heic
quoque obfervanduni
efl
jusillud
5infirmitati
muliebris
animi
in lenimentum doloris condonatum, quo fponfas
permisfum
eft dona recipere, quas mortuo anteberiedictionem.
facerdotalem
fponfo ipfa attulerit,. retinet vero ea , quas ex
mobrlibus
afpon-lo donata fuerrnt, quum fponfus e
contrario,,
receptis iis,
quaeipfe dederit , omnia
fibi
donata
demortuas
fponfas parentibus
reddere coactus e/1 (3.- g. GB.). Controverfia prasterea
de
fpon-falibus confummandis vel disfolvendis orta, feminis decernere datum e/1 utrum virum citare velit in Judicium, cui ipfa fubje-cta eff, an actionein inflituere malit, ubi vir inveniatur..n) Quatenus tarnen ldem fcelus a femina quoque committi posfe fuspicari liceat,. per extenfivam legisque analogise convenientem
Commoda illa , qu» jus patriae hodiernum
legitim# uxori
concesfit, aut 1:0) ex jure
perlonarum,, aut 2:0) ex
ju-re rerum proficifcuntur.
I. Ccmmoda femmarum ex jure perfonarum 0) a) Jusparentum.
Mutuae quoque benevolentias
pietatisque obligatio, quam intima illa,
quas inter parentes et liberos eflr conjunctio
neces-fario efFicit, Jegum latoribus curae fuir.
Apud majores noflros,
prout omnium fere politioris humanitatis expertum populorum
ratio efl, parentum in liberos poteflas ab initio
nullis prope
Jimitibus ciicumfcripta fuitj quare infantum expofitio,
quam ab Odino primum prohibitam ferunt (Sturlefon,
YnglingaSa-gan, Cap. 8.js pofl inflitutam etiam Chriflianam religionem in
roore fuisfe narratur (conf. Calonius, de prifco lervorum jure.
Pars I» §. V.). Vi tarnen firmatas deinde religionis
Chriflianse
infinitum illud parentum in liberos vitas necisque jus abiogatum
efl, etil ex provlncrarum legibus haud levis adhuc in liberos
poteflas parentibus competebatr parentibus quidem necesfaria
tenerorum liberorum cura impofita eH (fl. 23.
ÅB. UplL.),
liberis contra prsefcriptum,
ut parentum fenectutem jufle pieque
foverent (£ 21. JB. UplL. fl. 17. JB. SudermL.); omnia bo¬
na, quas dum liberi parentum familiae adhaerebant,
quocumque demurn titulo illis accedebant, paterfainilias adquirebat,
neque cum liberis ante } quam paternam domum reliquerant,
fine pa-rentis venia de emtione rite pacifci potuic (fl, 8- Winf. B,
0} Speciem illam feminei juris, quse ex jufto matrimonio oritur, quaque uxor mariti dignitatem fequitur et maritus absque man-dato in caufis civilibus pro uxore agere ipfamque defendere de¬
bet (mannens målsmanfkap. 9: r. GB.
15: 1. RB-) heic
prae-termittimus, quippe quse mulieri nihil certi commodi, quamquam
ut videbimus, jus uxoris et in donutn matutinale et in com«
*4
ÖrtgthL.
4. C. KopB. I.L.); parenribus liberos impune cafligareconcesfum erat, Ii vero ad necem usque procesferit cartigatio, faciaoris auctor capitis quidem haud damnatus ert,
fed
heredi*tario tarnen jure cxcidit (ia. C. ÅB. LL.) ty att engin ma an¬
nan fik till arfs
dräpa
(Kl. 21. 22.Edfor.
B.ÖrtgthL.)
Neque naturalem iliam, quse inter parentes et liberos ell, et intirnam conjunctionem, in hodierno jure neglectam iuisfe,
ab eo quidem patet, quod, fervato quainvis antiquiorum legum
de hereditarii juris amisfione prtefcripto, mitiori tamen poena
plectitur ille, qui culpa quadam, cui major quoque negligen¬
tia inert, infantem occiderit (30. C. MB.), quodque violationi pietatis parentibus debitas gravior poena irrogata ert (14. C.MB,);
jurtaetmodica cartigatione liberorum errores coercere parentibus
licet (5:6.
ÅB.
3: 2. 30: 3. MB.), impolita tamenobligatio-ne et liberis alendis et moribus eorum formandis providendi
(5: 3. 13: 3. 15: GB. 7: 3. 8: 7- *2: 10. 17: 4. AB.).
Communis illa utrique conjugi in
liberos
potertas oritur vel exjufto et putativo (5: 3. GB.) matrimonio, vel ex
fponfalibus,
quas jurti matrimonii effectus habent,nirt forte
contumacia be-nedictionem facerdotalem detrectandi exrtingui et in infontemtota transferri patria potertas putetur p). Jus parentum evanefcit
vel rertringitur i;o) vel a) naturali, vel b) ci vili morte: 2:0) rt liberi aut majorennes fint aut matrimonium jungant: 3:0)
divortio facto, is, qui in cplpa ert, patriain potertatem amittit, fi judex e re liberorum duxerit (13: 3. GB.) 4:0) fi mäter vel pater tutoris auctoritati
ipfe fubjectus ert:
5:0)fi
quisconju-gern occiderit (6: 3.
ÅB.):
Patria
denique
potertas ad tempus cesfat, quando feparatio conjugum fit quoad thorutn et, menfam ("15: 1 GB.)p) Mulierem, fi tutelae fubjecta eft, paternam hane poteftatem una
cutn tutore exercere crediderimus; quod vero ad fpurios, vulgo qusefitos et ioceftuofos attinet, paterna poteftas ad matrem
*5
b) Poleftas elocatoria fGifteinarmarattJ.
Ex poteflate parentum in liberos matri
quoque obtingit
jus filiam collocandi. Hoc vero jus, utrique parentum, dum
vivant, commune, quoad matrem in eo fubfiflit, quod mari¬ tus ad confiiia ejus attendere teneatur
(1:2. GB.); eo vero
demortuo, mäter foia filiani collocandi potefiatem habet,
co-gnatorum tantummodo proximorum confiliis antea adhibiris
(1: 2. GB). Modi autem, quibus, oritur vel evanefcit pote-flas illa in virgine despondenda, iidem fere funt,
quos juri pa¬
rentum prasfcriptos novimus.
Ex Art. 3. §. 4. 5. Lego Stadg.
d. 15 Maji 1805, viduze jus esfe videtur, virginem a fe mari¬
tove defuncto nutritam et educatam, collocandi, nifi adfint
tutores vel cognati.
c) Auctoritas Tutoria. (Förmyndare Ratt.)
Jus, auctoritate plena perfonam et bona minorennis
tuen-di, viduas loli in proprio« liberos
competit, ea!fimul addita obligatione, ut ad eorifilia' cognatorum paternorum attendere
debeat; in nova vero tranfiens vota hac poteftate omnino exci-dit (20: 2.
ÅB.).
Etfi heic tantum deliberis, ex juflo
ma-trimonio conceptis, Lex loquitur;
attamen, quandoquidem tu¬ telam naturalem jure parentaii nixam
et fundatam intelligimus,
eandem tutoriam vel Iponforiam poteflattm etiam in
fpurios,
vulgo quaefitos et incestuofos matri competere crediderimus.
II. Beneneßcia ex Jure Rernm.
qj
a) Donum Matutinale.
Ut noftra fert opinio, matutinale donum, ficut
fupra
dixi-mus, longe prius in confvetudinem venit,
quam leges latas funt,
q) Quod Cap. 16. 17. GB. de donatione propter
nuptias atque de
auctoramento fancitum eft, id maritum haud minus
quam
i6
quibus Jus hereditarium jusque ex
matrimonio
conjugale
in
fe-minas transiit. Quod inflitutum etiam poßea continuatumefl.
Ne tarnen, in detrimentum heredum, ultra jußos terininos e-vagaretur mariti poteflas doni promittendimatutinalis,
necesfa-riutn esfe judicarunt, ut certuin ejus pretium conflitueretur, (to. Cap. GB LL. 9 C. GB. StadsLj; ita tarnen, ut non
ilio
tempore, Beut hodie,prorataquadam bonorummarifi
partedefini-retur; id modo cautum eft, ne fuuimam in genere fixam
exce-deret (I. c.). Adhiberi autem folebat formula fponfalis in ma-ritnonio contrahendo (fl. 3.
ÅB.
Upl. L.), qua apte monebatur maritus fuurn esfe officium, reverenter modesteque uti imperio,quod ei, uxoris curatori
(målsman),
competeret, neque eam,tamquam fervam contumeliofe tractare
(behandla
fåfom
Jitt
fota-tråd 19 Cap. Sår. Vill. L. L); Hinc illud
exflstit» quod
ma-ritus dono maturinali honorem habere conjugi dicebatur (4fl.
ÅB. Upl. L), quodex Legibus provincialibus JurequeChrifto-phoriano poflridie nuptiarum (3 rattan
hindradagh,
2fl. Gipt.
B. Weflg. L. 10. fl. Gipt. B.öflg.
L. 9. C.ÅB. L. L)
in
praemium caflitatis dari oportuit. Poftquam vero jam
deflerat
necesfitas caufae illius, qua foiå tum ad uxorem
honorandam
maritus perduceretur; etiam Jus Novellum e re duxit, tempus ejus promittendi mutare. Jubet enim pactum
de dono
matuti-nali, quemadtnodutn aliam quamvis, ultra
praefcriprum legis
flipulationem fuper mutua forte communium bonorumineundam,
ante auspicia nuptiarum
facerdotalia tranflgi
etlitteris
conflgua-ri (g: 2. GB). Donum matutinale aut demobilibus,
autde
immobilibus, non vero de utrisquefimul, promittere
licet:
con-Aitutum quoque efl, ne tertiam partem et
mobiliuin
etimmo-bilium mariti bonorum exluperet, il ex
praediis
flipulatio flat;
nec decimain fl ex inobilibus: quod fl plas
fuerit
promisfum
,res ad illam proportionem temperatur; porefl etiatn
donum
ma¬tutinale ornnino reinitti, fl fic inter conjuges convenerit. Si
donatio matutinalis nulla promisfa fuerit , tum
dimidium
ejus,he-redum, utrutn de mobilibus, an immobilibus folvere melint.
In donationen» matutinalem, qua: ex mobilibus sertimata ert* plenum dominium uxori competit; in ea v.ero, qua: in praediis
conrtat, nihil praeter ufumfructum habet, impofita infuper ob* Ugatione, ut ex lege et Inrtitutione de prasdiis probandis (Hu• fefynsordning) id donum colat atque fartum tectumque ferverk
lex jure rurali donum maturinale adquiritur,
live liberi vivi
fint, five nulli; ubi vero ex jure inunicipali fors bonorum
con-jugalis (Giftorätt) exfolvitur, non conceditur donum matutinale,
II liberi patri fuperrtites exrtent. Quia autein ad id Ipectat ea
donatio, utviduas uxori victus fuppetat, confequens eil, mortup ante inaritumuxore,mortuam quoqueesfedonationemmatutinalem
f9 C. GBJ. Quum vero donum matutinaJe uxorinon exprosfe lex
concedat, nifi port dissolutum aut verum conjugium et per inaugu-rationem facerdotalemfirmatum,autputativum (>: 3. GB). quaeflio oritur, mulierne, qua:matrimonio, ut fupra diximus, minus fo-lenni, legitima: uxoris jus fibi vindicavit, donum ferat matuti¬ nale? Qua de re lex quidem et in 3. Cap. §. 9. 10 etCap.
5. §. 1. GB. lllet3 quia autem uxoris legitime
defponfata:
jureIrui ea dicitur (5: 1. GßJ,, et in
cap. 9. <$. §. 7. ß. ejusdem Tituli de uxore, nulla addita rertrictione, ferrno ert, donatio
ei quoque competere nobis videtur. Idque eo
magis, quod jus novellum, dum lege« antiquas de donatione portridie nuptiarum promittenda (9: 3. GBJ, non folum omittit, fed omnino reji-cit, etiam vulgarem reprobasfc videtur opinionein de necesfitate
princip», quo illud legis fcitum nitebatur. Neque inauguratio iacerdofalis nunc temporis necesfaria conditio habenda ert, fine qua jus in donum matutinale concedi non posiit, fed ea modo
de causfa auspiciorum nuptialium mentionem lex fecisfe vide¬
tur, ut certum esfet
pracfcriptumque
tempus, quo transacto omnes privata: pactiones, rtve de donatione, rtve lorte bono¬ rum conjugali, irritae forent. Jus in donum matutinale amitri-tur, i:moJ fl uxor maritum interfecerit (6: 3.ÅBJ;
2:do fi18
matrimonium propter abfoiutam quamdam aut relativam
inter-pellationem irritum declaretur; 3:tio^ disfoluto niatrimonio
fo-lenni atque Jegitimo ob violatam conjugalem fidem ("13: i. 4.
GB); 4:0 fl, donatione matutinali in immobilibus promisfa,
vidua a) nuptias repetiverit v) bj aut inhonefte vivat, fg. 4.
GB). h. e. non folutn ejusmodi fcelera committat, quibus vel infamise poenam lex irrogat, vel quibus ex fententia
analogiå-que legis manifefta juris infatnia nccesfario adharet fcf. O. Ra-benium, de infamia juris), fed ea etiam delicta, quae, ad con-ditionem vidua; ratione habita, in turpitudinemverti posfunt e.g. omnia delicta carnis.b) Communio bonorum conjugalii.
Jus, quod ex conjugio per fanctionem
facerdotalem
firma-to (10: 1. GB) aut ex
fponfalibus,
qua; eosdem habentefFe-ctus (5: 1. GB.),
femina;
competit, et cui convenienter, in bonis feparandis, fecundum leges municipales, partem mutuo-rum bonorum dimidiam, fecundumrurales, tertiam capit, jusuxo-ris in mutua bona dicitur. Pofiquam in legibus ferendis major juris uxorii ratio haberi coepta efl, hoc, credimus, jure mature fe-mina fruebatur, etfl ex B. 3. ÅB. Upl. L. & 5. Cap. GB. L, L. hujusmodi aliaque ejus jura, ab Erico Sancto accuratius definita fuisfe videntur. Antiquiorum legum prsecepta de hac
re, fervata diftinctione, qua; inter leges rurales et municipales
intercedit fj, in lege, qua; nunc valet, maximam ad partem
retenta funt, conditionibus tarnen mutatis, qua; juri legitima;
r) Solo igiturfponfaliam actu do.nurn matutinale amifisfe vidua non judicetur.
f) Ex anxia, qua majores noftri prasdia aliodialia (odaljord) inträ
familiam fervarunt, cura, eandem in antiquis patriae Legibus in¬
ter Jura provinciaiia ac municipalia differentiam profectam fuisfe invenimus, ubicumque dejure hereditario vel de jure conjugali
"9 uxoris et in hujusmodi et in cetera commoda,
antiquis in le¬ gibus prasfcriptas erant (Conf. 5: 1. 10: 1. GB. Cod. Fred. 9
Capp. LL.
8Cap. Stads
L, GB, fl. 7,ÖflgthL.
GB. fl. 2 §.2. ÅB. Hels.L.). Ex 1. 2. 3. 4. 5.
et 9. §. jf. 10 Cap. Tit. de Jure Matrim. reperimus, jus uxoris matrimoniale in
mutua bona pendere i:moJ a)ex Statu
b)
domicilioque
mariti tJ: 2:do) ex ea bonorum natura, qua ex juris intellectuaut in re¬
bus mobilibus aut in immobilibus
pofita
habeantur: quod vero
Jag conjugale ademtum eft (fl. 3. ÅB. Upl. L fl. 23. GB. ößg.L.
fl. 8. JB. Weftg. L.fl. 3. ÅB. Hels. L. & 5 C. GB. LL.). Ces-fantibus vero, ob diverfam rerum urbicarum faciem, rationibus,
quibus perducti Legum Provincialium latores in defcribendo jure matrimonial^ ad titulum praecipue, quo praedia ruftica adquifita fuerint, refpectum habuerint, in Municipalibus Legibus hoc inter praedia vel hereditate, vel alio quodam titulo adquifita difcriminis
omnino neglectum esfe, obfervare licet, c.5. Proem. c,
9. §. 4. c.
32 B. Stads L.)
t) Diverfitatem illam flatus, qua quis cuidam Regni Ordinum ad-numeratur, variaque horum Ordinum jura exponere Juris praeci*
pue Publici eft. Legalem igitur vim, quam variam per varias ae-tateshabuere vocabula illa, Nobilis, Sacerdos, Civis, Ru-ricola, praetermittentes, in id tantum intendimus, ut paucis
il-luftretur, quo modo e diverfitate ftatuum illorum Civilium jus
matrimoniale nunc temporis pendeat, five de jure rurali quaeftio
fit, five de muncipali. Mutationum, quibus, mutato mariti ftatu
vel domicilio, uxoris quoque jus in communis bona fubjectum
eft, nulla in hodierno Jure ratio habita eft; etfi utrique
conju-gam permisfum eft, per antenuptialia pacta vel laxius vel reftri-ctius, quam Lex praefiniverit, jus conjugale conftituere (vid.
Ca-lonii Disf. de pactis antenuptialibus). Ante promulgatam tarnen Legem Fredericianam, mutationem domicilii mariti naturaeque
bonorum nihil ad illud, quod tempore initi matrimonii fuit, jus matrimoniale rnutandum valuisfe reperimus. Vide Abrahamfon Not. h. C. 5. GB. L. L. et Litteras Regias 29. Martii 1682»
quibus fancitum eft. nullius jus a praediorum fitu determinari
ad immobiles attinet
poslesfiones, confideratur a)
earumfuuj,
rure an in urbe fint: b) de ruralibus denique quazritur, urrum a) heréditafise u) fint et ante matrimonium accepra?, an
ß)
du-ranie matrimonio acquifitae: denique jusilltrd
uxoris pendel abeo ,
quod
intér jusritrale
etmunicipale
etJacerdotale
v)
interce-dit, difcfhnine. Ex quibus déinccps
fequitur,
jus matrimonialein res mobiles a domicilio mariti pendere, (tarnen de nöbiiibus sacerdotibusque non valet, quorurn
illi, nulla domicilii
habitaratione, jure fuo matrimoaiaü in res
mobiles fecundum
legesrurales io: 1. 3. 6. GR., hi vero fccundum leges
munici-pales,
femper
fruuntur
(10:
4.GB.); jusque
cnirzruinordinum matrimoniale in res immobiles, harum a fitu pendere, ordine excepto
facerdotali,
cui inprtfdia rufiica,
matrimoniodurante
acquifita, fors
conjugisfecundum Jeges
municipales
ex-folvitur (10: 4.
GB).
Jas cönjugale cesfät,
fimul
ac perdeclarationem nullitatis
conjugiumfit
disfolutum.nifi
conjugumalter
vel
uterquein bona
fi-defuerit. (cf. 5: 3. GB.). Ex eulpå vel omnino amittifur, vel ex
parte,
l:o) fi quis conjugem
interfecerit
vel infidias
viras firuxerit
u) Ex ipfaFidei commisforum natura, qua infamilise cujusdam pos-fesfione permaneant, patet, jus in ejusmodi bona matrimoniale uxori non esfe (conf. Conftit. Reg. 27. Apr. I810); quod etiam
dé furrogato valet, dum primo aeeipientis in poteftaüe maneat
(17: 2.ÅB.2: JB.). Jus matrimoniale inpraedlumrufticum, ex jure
gentilitio retractum, ab ipfo emtionis pacto pendet (Declaratio
Regia 23 Martii 1807); nequejus ullum in fundos fifeales
(Kro-nohemman) uxori ex matrimonio re verä eft (vide tarnen Litt.
Reg. 22. Febr. 1749. de praediis equeftribus publicis, Krono Ruft. b«l.)
v) Si Nobilis quidam facerdotali muneri Indutus
fuerit,
jus matri¬monialein communes posfesfiones determinabiturjure facerdotali, quod, tamquam fpeciale jus, generali anteferri debet (Tengvall,
21
(6: 3.
ÅB.
Cooflit. Reg. Apr.,8.o.): ä:o) mali.iofadefer.ione'3: *'• I3: 4- 5. GB.j: 3:<>) fi alterurer eorum, qui ad
incho-atum conjugmm auguratione nuptiali perficiendum lege funt
obligafi, hoc nialrgne recufaverit: (3: 9. i0. io* 7 GH ) 4-0)
fi disfoJuium fuerit conjugium fraude alterutriusconjugis initum
(13: 8. coli. c. 4: 6. GB.): 5:to) dimidia ex parfe jus coniu^ gale culpa
fua
fontes
amittunt,
fi
dislolutum fuerir
conjugiuma) propter
adulterium
alterutrius
conjugis (13: 1.GR.):
b) eoquod alterurer
poR inaugurationem nuptialem
fuerir
convicusadultern poR
fponfalia
commisfi (13: 7. GB). Quomodo perpacta
antenuptfalia mutari
pos/it jus
conjugale,
noRrum
ncncR
explicare.Communio illa bonorum, quae ob pactum nuptiale,
Jega-li vi et auctorifate ratum, inter conjuges orta
tR,
ex qua triam ju.» eorumconjugale in
communia bona
pendet, definit,
Rmul
ac focietas illa, nuptiis orta, tollitur,
vel
inortealterutrius
con¬jugis,
vel
feparatione
bonorum
conjugalium. Omnes
j*'m
enu-merare cafus, qui
ejusmodi
feparationem bonorum
efficcre
pos-funt, cum ad rempropofitam
parumattineat,
heic
fuperledi-mus. Nequepericlitabimur
disquiRtionem de
ratione,
qua,, quumtalis
ortafuerit
feparatio
bonorum, conjugum
resalienuni
vel commune vel privatum, ante nuptias, vel manenre
conju-gio contractum,
pendatur
x).
Lex hoc
respecru
utrique
conju¬
gum pariatribuit jura,
eamquein
genere
Ratuit
normam;
"ut
lalvis aliorum bonis. fua quisqueluat" (n;
4.GB.
conf. £.
g,Edhzoris B.
Öftgth. L).
Hincfequitur
nequemarito
neque uxori licere aut ipfius utilitatiinferviendo,
autaliter
parremquamdam
communium
bonorum
conRciendo, alferi
conjugi ali¬
quid
detrahere..
Quum
veroRngularia
tantum
uxoris commoda
x) Vide Disf. Cel. Praefidis De aere alieno ex conjugum bonis fol-vendo Cap. XI- Tit. de matrimoniis commentatio.
beic refpiciamus, eorum, qu«
generaliter
Lex Aatuit, has re-flrictiones fubjiciemus: quamvis maritus tum lecundum natu-ram pacti conjugalis, tumfecundum
fcita legis, urpote qui procurator uxoris fit, jus habeat non folum imperium herileinträ familiam fuam exercendi, et causfam dicendi uxoris, ve¬
rum etiatn ad incrementum communium bonorum res utrius-que conjugis, privatas pariter et comrnunes, dispenfandi; legum
tamen latoribus, ne jus mariti abfolutum bona uxoris
admini-ftrandi, fi pro lubitu exerceretur, damnofas haberet confequen«
tias, ftatuere vifum efi: i;mo ne maritus fine libero uxoris confenfu, vel praefentibus duobus teflibus per litteras, vel viva voce coram judice dato, aliquam partem privatorurn ejus bo¬ norum immobilium a fe abalienet, five rure, five in urbe fita fint; quod
fi
fiat, qui pactumejusmodi fecerint,
ambo peri-clitantur, ne uxor, inträ fpatium unius anni et noctis a tem¬ pore fcientias, hoc pactum legali tnodo et ordine tollat (ii: 8.GB): 2:do) ut, fi, facta rerum familiarium feparatione, com-munia bona non fufficiant ad ass alienum pendendum, in com-munem conjugum utilitatem contractum, privata niariti bona,
quum nihil privatim posfideat uxor, ad ass alienum folvendum, quatenus fufficiant, adhibeantur, uxoris autein bona privata, fi
nihil privatim
posfideat
maritus, ultra illain focietatis et asris alieni partem, quamipfa
habeat, non occupentur y) (il: 3.GB); neque ulterius ad rafionem reddendam obligetur, dum modo bonis rite cesferit, five in folidum una cuin marito fe obligaverit, five non obligaverit (Concurs. L. d 13. Jul. 18ig.
Cap. 8- §• §• 3• 6). Judicis vero prasterea efi, fi bonis ces¬
ferit maritus, feu fponte feu coactus, procuratorem conflituere,
qui, fi feparationem bonorum pofiulaverit uxor, jus ejus ex
ordine, lege prasfcripta, confervet. (Ibid. Cap. 7. §. 2).
y) Varias opiniones de definienda hac focietatis forte, vel ratione fori, cui adfcripti funt conjuges, vel ratione fenfas litteralis Cap.
XI. -§» 7< Tit. deJure Matrim. vide Cel. Prsef. 1. c. pag. 27, 28-,
B, De prcerogativis uxorts fecundum nofiras leges criminales.
Quam juris aquabilitatem Legislators noAri, et antiquio-res et recentiores,
quantum per diverfa fingulorum faculorum ingenia licuit, utrique fexui tribuere Auduerunt, eamdera adhi-buerunt etiam ad confequenrias criminales deJictorum commis-foruin. Leges igitur noAra criminales
perpauca continent Aa-tuta, qua ad Angulare feminaium commodum
comparata habe»
anturj qua quidein leges, e natura et rationibus fexus feminei
nata: vel 1:1110) fecuritatem fpectant
feminarum perfonalem vel «:do mitigationem
pcenarum, cujus nulla causfa, nifi fexuum diflerentia, adhuc potuit probari.
1:1110 Securitas refpectn pcrfonce.
Confvetndoilla, quondam vulgaris
et cum ingenio Nationis
bellicofascongrua, uxores violenter ducenai effecit,
ut poAquam civitas ordine fociali moribusque inanfvetis inAructior esfe
coe-perat, necesfitas leges Aatuendi, qua feminas tuerentur, mox
evidentius intelligeretur. Quare etiam
ejusmodi leges, in tute¬ lam feminarum latas, in collectionem OftroGo th ic a r um
legum, a Birgero Jarl emendatam, jam receptas invenimus
(fl, 3. EdhzorisB.
ÖAgtb,
L); qua quidem tanti aflimatae funt, ut declaraverit Magnus Ladulåsearum violationem aquam, ac
fl quis vim intulerit paci a Rege jurata (Litterse
Regis Ma¬ gni 1285 verfus finem leg.Veltro Go th.J Muliebrem vero
im-becillitatem adverfus violentos validioris cujusque impetus re-centiori etiam avo lege defenfnm esfe, teAantur
5: 2. GB. 13. Eds. B. LL. nec non ea Aatuta,
qua, obfervata temporum di-verfitate in cap. 22. MB. coli, cum conAitutione
Reg, 20 Ja«. 1779 inferta , lecuritatem, feminis debitam, refpiciunt, et
im-perant, ut quicumque per vim aut dolum ordinem lalerit, mu-tuo inter utrumque lexum commercio
lege prafinitum, is fe«
veritate puniatur, majori vel minori, ad gravitatem
vero fcele-ris accomodata, femina autem rite et
quaevis virorum conamina libertatem, ab ipfa natura illis eonces-lam, violandi.
a:do Mitigatio poenarttm.
Seeundum ea, quae jam allata funt, principiuin illud
ve-terum Legislatoren, delicta feminarum Jenius esfe punienda,
quod quidem leges noflrae criminales frequenter tefianrur (conf.
fl 9. §. j. 2.3. Dråp. B. 9. fl.
TjufB.
WeflgthL. fl. ljVådh.Sårarn.
Öftgth.
L. 36. Cap. Edsfl. LL.) hoc, inquam,principi-um auctoritatem fuam amifit, prout jura feminarum civilis il-lisque respondentia officia latiores acceperint flnes, Illis tantum in cafibus, quos commemorant 53: 1. 3. 55: 5. MB, leges noflrse criminales dimidiam partem pcena, quse tota viris
injun-gitur, feminis imponunt, z) de qua re Cel. nofler Legum
in-tcrpres, Nehrman in Procesfu fuo, Criminali, pag. 39j, ita
fatur: For goda
fkål
har lagen pålagt honom ftorre boter, ånhenne.
z) Mitioribus, quae feminis infliguntur, poenis haud mitigationem quamdam inesfe putandum eft, quippe quse debilitatem modo cor¬