DE
OBLIGATIONE Ε PACTIS POLITiCIS
OBSERVATIONEN
QUAS
CONSENSU AMPL. FAC. PHIL. UPS.
PR^SIDE
DOCT.
DAN.
BOETHIO,
ΕΤΗ. ET P0L1T. PROF. REG. ET ORÖ, & /
PU 33 LICO EXAMINI SUBJICIT
JACOBUS
ADLE RBETB,
NOB1LIS OSTROGOTHÜS.
I
TN AUDIT. GUST. MAJ. D. XII DEC. MDCCCIV»
Η. Α* M. S.
U Ρ S A L I iE, TYPIS ΕDMANΝlANlSf.
DS
OBUOÄTIONE Ε PAGTiS POLITICIS.
^lemo
eft, quin monente confcientia fponte confiteatur,hominurn iluciia & a&iones, five privates uniuscujusque, iive publicas plurium confocifetorum res ipeétanr, jufti ho-neihque legibus iine ulla fraude conftamer esfe
iubjicien-das. Injuftas igitur Sc temerarias esfe querelas, quas in-genuus honeftatis culror effundir, dum inftituta
comparatio-ne inter ea, qua: hominum confilio fiunt Sc (decedere
vi-dentur, Sc ea quae fieri deberenr, adeo parum regularum,
x
quas ipfe ceu virae iuse normam agnofcit Sc veneratur, ra·
rionem h^beri vider, quis conrendere fuftineret? lnterea
non disfi.nulandum esfe arbitrarour, oriofos alienarum a&io· ηum fpe&atores, rigidioree pleiumque esfe eorurn qua?
fiunt cenfores, quam aequum ipfl exiftimarent, fi in eadem,
in qua alios defudare videnr, arena, vires periclitari ipfis
injüri&um fuisfer. Tum enim non tantum multa danda
et ignofcenda humanae imbecillirari, farerentur, verum
et-pm graves fufpicändi rationes adesfe viderent, ne quae ipfi in aliorum vita atro noranda esfe carbone
exiftima-runt, absque ullo honeftatis et eonfcientiae contemtu fieri potuisfent.
Non omni deftituitur fundamenro, quam fepius re-petiram in vita horninum communi audivimus, perfuafio, honeftatis regulaS, quas ar£lis fchola; Sc domefticae educa-tionis parietibus incluii, in univerfum valere putavimus, in. fpatiofiore agendi campo,fine exceptione admisias, pes-fum haud raro daturas non tantum ea, quae e re eil-jusvis privata forent, fed erjsrn ea, quae fincerum
nefta-neftatis fludium omni ratione proprer publicam falutem tuenda Sc promovenda esfe
di&itarer.
Sed Γι
inuniver«
fum non iine magno humanarurn rerumdetrimenro
in-valuisfe cenfendum iir inrec eruditiooem vicse <Sc
eruditio-nem fchohe divortium, illud ramen in nulia alia re ma¬
gis perniciofum
fuisfe exiftimamus,
qvamin
iis,
quassd
honeftatem Sc morum tam pnvarorum qvam publicorumfan&itarem inculcandam fpe£lanr. Exemplis, quas
jnvenis,
e difciphna domeftica
vel
fcholaftica
nup-ereäiancipatus*
Sc in Vdftiorem vita? fcenam intiodu&us, undique iibi ob-verfari vider, feductus, mox praeceptis etjam
fiddisii-ma educationis cura inculcajris-valedicere Sc defpe£ui
habere difcit. Et Γι honeftsti non omnino
renunci-asfe videri cupir, regulas tamen vitas
faeculi
moribus
ac-commodat, quorum fuoima ad hanc fere
regulam
gene-ralem reduci posfe videtur: honeftati, cujuspraeceptis edu¬
cationis dilei ρ1 ina imbuti fuimus, incumbendum,nili tnajora
Sc tutiora ernolumsnta ab lisdem recedere fuadeant. Sa-fpicari quidem no!o,uilurn
intimioris
conicienriae
fenfu
adeo orbatum esfe, ut coutendere audeat* do£lrinam mo·
rum hoc principio fultam, Sc ab iis, quse
fiunr,
non quasfieri deberent, conflätam,, hbidini Sc licentia? frena laxan-tem, ut prjvetae cujusvis vitas normam
inculcandara
esfe^
verum nili omnia me fallant, pauci, ut res nunc funt,
for¬
fan fateri vererentur, iljam esfe unicam, qua fua mode»
rare coniilia debenr; quibus reipubiicas & civiterum
com-modis profpicere injun&um.
iÉternum
videtur divortium
inter rigidiores honeiiatis leges, quas privatounieuique
incumbere quilibet latetur, Sc illas, qua? in
rcbuspublicis
tuendis Sc civitatum flori augendo vaiere
posfunt; unde
non mirum illos, qui partem quandam publicarum rerum
agendo
adminiftrandani
iibi
commisfam habent*
fréquen»
ter adeo ut vana et a temeraria propriae fapieptiae
per-fuäiione procreata umbratiliuna do&orum figmenta,
£lui rradenda judicare,. oronia praecepta, qua?
rigidiores
il-pere videritur, in adroiniftrandis rebuspublicis
honeftatis
leges, ufut fchola, non vitte fa£hs. Nec magis mirumriobis obvenit, quod ab altera parts inexorabilis jufti Sc
höoefti rigor Ipeciem praerendat querelarurn de
Machia-vellismi, omne tandem inter honeftum Sc turpe discriraen
fublaturi, progresfus.
Quam vis autem neiss omnino cenfemus, ullam
adop-tare fententiam, qvte ad fan&itatem regularum honeftatis
proianandam, ac de earum rigore, qui in univerfum, cum
m rerum pnverarurn, tuen publicarum adminiftrotione
va-lere debexet, atiquid,derogandum fpeclat, falluntur tamen,
me judice, qui omnem divortii, de quo queruntur, eulpam
in corruptos faeculi mores, hominumque malas artes con-jicere volunt; valde enim vereor, ne illi qui honeftatis
causfatn fe agere putant, a genuino legum illius fenfu fre-quenter aberrantes, ad disiolvendum potius quam
firman-dum amicum, quod nunquam disruptum optavimus, inter
honeftatem Se hominum confilia connubium, fuis praece-ptis contulerint. Vellern igitur, ut qui mor um aut
priva-torum aut publicorum cenfuram facere, Se incorruptae ho¬
neftatis do£lores agere fuum esfe putant, curam
ftudium-que eo converterenr, ur juftis e principiis eruere prius di-icerent verum honeftatis regularum fenfum, quam de
ea-rundem contemtu quererentur. Nullus enim dubito,quin
rite perfpe£fa atqve propofita rerum moralium Theoria, fine ulla regulsrum jufti & honefti depravatione, pugnam, qnse inter vita? Sc fchola? do&rinam hac in re invaluisfe videtur, ea faltem ratione tollerer, ut ea, qua? rerum
hu-manarum focietatum flori Gonducunt, conftliis honeftati
contrariis praetendere omnes erubefcerent, dum ab altert
parte aequiores eorum, quae fiunt, seftimatores esfe
4·~&—ftv1 ^ ,
. w·—svhf* ""'"1'fc^sjip-sr·
Argumentum forer,adcuratiore ertiditorum
disquifitio-oe dignurn, errores notare, & nte illuiiratos exhibere, qui
incuria vel ignoranria principiorum, quibus verus hone-ftaris regulis fenfius additur, in vira hominum, vel privata vel publica dijudieanda, vel oHm commisli funt, vel adhuc
«committuntur; Ted v^ilum adeo percurrere campum, & vires & pr.efenris fcriptionis genus, ipecimen qualecunque Juvenilis in bonis artibus induiiriae exhibirurum, vetant; quam ob rem particu.larn quandam a ccpiofo hoc
argu-mento delibasfe nobis fufficiar.
Ab antiquisfirnis retro temporibus inter mor um dcfto·
res ventilata fuit quadiio: an unqvam liccret a promisfo
Öi femel dara fide recedere. De bac re, e Stoicorum de-cretis. Cicero in Libro III de Gßciis eleganter & ad vi-tam hominum communem adpoiite difpurat. Hacc
disfer-tatio Celeberrimo Garve, librorum Ciceronis in linguana Germanicam inrerpreti, anSam dedit, peculiari libello dis· quirendi: An honetiacis regulsr, a quibus recedere priva·
to homini nefas jure habetur, in rerumpublicarum ad-miniftratione eodem valere posfunt rigore: Ad hanc quae-ihonem pertra&andam fingulari quoque modo provocatum iufpicamur virum celeberrimum a fententia Fr.eder.ici II, Borusiiae Regis, de licenria fidem abis populis datam in-terdum fallend) civitatum Re&oribus concedenda, quam in praefarione Hiboriac fua? temporis defendere et legiti-mis rationibus muntre conarur Magnus Hic, ingenii
faga-citate fcientiarumque amore. non minus quam reruni ge-ftarum fplendore, illuftris Heros. Qui hujus ipiius Herois jusfu Ciceronis libros inrerprerari & commentationibus ll-luftrare adgresfus eft laudatus Garve, ingenuus, fi quis ahus inter hodierni oevi eruditos, honeihns culror, omni robore deftituta esfe argumenta, quoe pro necesfitate, fidem datam fallendi Recfotibns civitatum ineumbente, ab 111 u-ftr»
SSvS#~v 5
ftri Äu&ore erudirionis fcholae non ignaro & in erudirio-oe vitie peritisiimo inculcabanrur, temere judicare non
po-tuit. Ad generaliora iraque principia revocandam
esfe
quaeftionem faciie menre praectpiefoat; an yero in iisdemproponendis, omne tulerir pun£lum, & omnem
divortii
inter honeflatis leges & civirarum adminiflrationem
ne-cesfltaris fufpicionem fuftulerit, dubitare nobrs eo rragis
iicebit, quod £ateri videatur ipfe, muitis
gravisiimisque
hane rem obfitam esfe difliculucibus, quibusdimovendiS ά)
|i impar
esfet.
Temere a nobis concepta quidem videri
poteft fpes»
majore cum fuccesfu in re ardua verfandi; licebir ramen
vires periclitari in reßauranda disquilinone: an
necesfiras
ulia, feedera inita rumpendi, civirarum
Gubernatoribus
li-cenriam dare poteR, pauea de Obligatione e
Pa&is
Poli-iicis difputando.Quamvis vero in hoc argument©}
rationibus,
non|
air£loncaie agendum
fit,
ingenuo
tarnenveritatis
amori
minime congruum putamus.. feirtentiam FredjkiUci11 Re¬
gis tarn rerum aoendarum peritia, quamingenii
iagacira-re Iilußrisiimi auexorime firmatam, ßarim ex ea, quam de
honeflatis in omnes res humanas vi, profitemur do£lrina,
inter MachiaveUismi Sophismata referre.
Quacrendum
potius esfe txißimarr.us, annoiv,
faivis
regulis
honeflatis,
veris e princäpiis deduftb Si illuflratis, admitri
posiir
ne-cesfitag, cujus causfam agere propna experientia
induce»
batur Regum proxime praeter] pli faeculi rerum
geftarum
gloriafiorentisfimus.
bj Nonquidem
adprobarnus,
quaein a) Harve Utber die Frage: in wie fern iß es möglich, die Μ ? ral des Privatlebens bey der Regierung der Staaten zu beobachten.
in multis iisqus grävisfimis ad forum meralium fat1&iratem
ipe&ancibus argumentis , φι as vi Scdh; itui um decreta
aciop* gis ad hane 'quseftionero pertinentia verb?, exhibebimus, ut Ieéluris ρ a. teatj an cum honeftatis reg-ulis a nobis indieand-is cmnino diferepent.
La poferité verra gfutütre avecJurprife dans ces Memoir.es Uc
récits de trattes faits & rompus. Quoique ces cxemplesfoient cotn-muns, cela ne juftifieroit point i-Auteur -de cet ouirage, fil n'avoit
d'autres raifons ms;ileures pour excufer fa conduite.
L'intcret de l'Etal dolifervir de regle aux Souverains. Les cas de rompre les alllancesJord ceux. 1:0 Ou hallie manq ne a rentplir
fes engagemtns. a:υ Oü l'allic medite de vous tromper, & ou il ne
vous refle derejource quede le préve-nir. 3:0 Une force majeure quivo tis
oppriqie & vous force d rompre vos traités. 4:0 Enfin finjußcance
des möyins pour continuer la guerre. Par je ne fais quelle faialité,
ces malheureufes richesfes influent fur tout. Les FrincesJont tes efcla-ves de leurs moyens; l'inierét de ΡEtat kur fert de lot, & cette lo-i
aft dnviolable. Si le Prince efl dans l'obligation de facrifer (a ρcrJon¬
ne.meme au falut defes Jujets, ä plusforte raifon dcit il kurfacrifer
des liaifons dont la continuation kur deviendra préjudiciabfe. Les
exempks de pareils traités rompusfe renconirmt commmiément.
No-tre intention n'eß pas de les juflifie.r tous. Qj'oJe pourtant avancer
qdit en ef de tels, que la nécesfité, ou la fagesfe, la prudence, ou le bien des peuples obligeoit de transgrssfer, ne reflant aux 'Souverains que ce ntoyen-lä d'eviter kur ruine. Si Frargois /, dvoit accompli le
traité de Madrid, il auroit, en perdant la Bourgcgne, etabli un
en-nemi dans le coeur de fes Etats. Cétoit réduire la France dans 1'itat
tnalheureux oii eile étoit du temps de Louis XI 6? Louis XII. Si
apres la bataüle de Muhlberg, gagrje par Charles Quint, la Ligue Proteflante d'Allemagne nefétoit pasfortifée ds l'appui de la France,
eile n'auroit pu éviter de porter tes ckaines que 1'Empereur lut
prépa-rott de longue tnain. Si les Anglois n'avoient pas rompu Palliance β eontraire ä leurs intérets par laquelle Charles IIfétoit uni avec.
Louis XIPt kur puisfance couroit risque d'etre diminués d'autant plus
que dans la balanct poiitiqut de PEurope la France Pauroit empörte
de beaucoup fur 1'Angleterré. Les fages, qui prévoient les effetsdans les cauf
es, doivent a temps f'oppofer ά ces caufes, β diqmettalement
oppofées ä leurs intérets. Qu'on me permsite de m'expliquer
a&optavit δι fcriptis fuis fa;n£ionem sddere voluir
Frede-RECUS II. In iis ramen, quae ad incorruptum hoireüatis ra
vita hominum comniuni ienfum, & reverentiaro integrae honeftaris »mer bonos perrinenc, illum inter Pnncipfes
po-nendiim esfe Viros puto, nee mihi perfuadere posfura,
illafii, qui M&chiaveili Sophismara cum omni bonorum adplaiifu refejlere olim adgresfus fuir, ad eorum ioiirar
o-nern, qui fucum malis anibus induccre tentam, fe unquan»
componere vohiisie.
Sed sd id quod noflri eil propofiti properantes, non-nulla quae ad obiigationern e pa£lis in genere
iiluüran·
damIL me paroit elair & evident qriun particnlier do it etve attaché fcrupn-leufement\å fa paroit, l'eüt il mime d nnée inconfidériment. Si o;i lid tnanque, il peut recottrir a ta protection des Loix, & quci qu'il'en
ar-rive, ce rieft qu'un individa qui fouffre; mats a quels tribunaux un
Souverain prenärat il récours,β un autre Prince viole envers lui fes
engagemens? La parole. d'un particulier rientraine que le madieur
d'un feul komme; teile des Sotiverains des calamités generalespour des nations entieres. C'ecife védiut d cette qusftion: Fant il mieux que le peuple périsfe, ou que le Prince rompe [an trqitf? Quel feroit
l'imbecille qui balanceroit pour décider cette queftion? Eons voyez par les cas que nous venotis d'expofer, qu'avant de porterunjugement décifeffur les aä'ions d'un Prince, il fant comtnencer par examiner
mürement les cirtqnftances ou il f'eft trouve, la conduite de jes alliés,
les resfources qn'H pouvoit avoir 011 qui im manquotent pour remplir
fesengagemens., Car, comnie nousiavons deja dit, te bon ouie mauvais
état des financ"Sfqnt comme le pouls des Etats, qai infiuent plus qu'on
ne le croit niqt'onrie lefait, dans les operations pok t(ques & milttaires.
Le public, qui tgnore ces détails. nefuge quefür les apparcnces, & fe
trompe par confequent dans fes äécifions; la prudence empéche qu'on
ne le defabufe, parce que ce feroit le comble de la détpence d-ébruiter foi mé'me par une vaine glaire la partie foible de 1' Etat: tes ennentis
charmés d'une pareitle découvrvte, ne man queroient pas ä'<η profiter, Lafog esfe exige donc qu'on abandonne au public la Uberté de fes
ju-gemens téméraires, & que ne pouvant fe jufffier pmdtuft fa vre.,
fans compromettve Hinteret de iEfdt, ion β comente de fe legitimer
dam faciunt, prsemiftimus, ur iilis ceu prineipiis i«
oblb
gatione e paftis politicis definienda, uti nobis liceac.Fidem femel datam, feu pa£ia libere inka fervanda esfe, legem ejus esfe tenoris: ut ibIva honelfste
excepcio-nem paci nequeat, pro cerro habernus, Difpofitione virium
noftrae ditioni fubje£tarum quum fernel uii fuimus , libere quid alicui prpmutendo, quod illfus ita moverit
expeeta-tionem, ut fecundum fidem illi habitam ronfilia &
actio-nes fuas compone'-e porubsfet, noftri non amplius jrrbitrit
esfe poteft, an eidem fatisfacere voluerimus. Ab
obliga,-tione, a promisfione orra, nulius commodi vel inCommo* di refpe£lus nos liberare poteil, nifi promisfa remifent ille cui data fupr. In foro confcientiae eo usque
extendi-tur haec honeftatis regula, ut ihre omni promisiione,quasn
alter acceptare potiusfer, jubeamur, usque dum aperte de-tlaraverit i:le, fe eandem non acceptasfe, vel illam
rémiirs-fe. In foro juridico id faltem valet3 ut a null», quam ab altera parte aceeptatam esfe conffar, profuisfione, iine il-lius conferifu dberari posiimus, Sed ii certis condiriom-bus, quas utique promittenti addere licet5 ihpulata fuit da¬
ta fides, ultra bas conditiones nulfum esfe pa£lum vel
pa-£li obligationens, quilibet facile faterur; aceeptari enim ni¬ hil potuit, ni.fi ea conditione, qua prornisfurn fuit. Hic de obligatione e pactis locus larius patere mihi viderur, quam plerumque ab iis obfervatum fuit, qui res ad ean¬ dem pertinences pertradlare fuum esfe voluerunr. De pa-£lis conditionalibus pr^ecipienres, alias refpexisfe non vi-dentur conditiones, quam ad quas, ex arbitrio fe fuas res difponendi, promisfa reflringere unicuique libitum fuit, & quae expresfe pa£to adduntur, cetera omnia pa£ta,ubi nul-lae expresfi3 verbis incfccarse fuerunt conditiones, abfolute va-lere arbitrantes. Rectius mihi videtur proecipi, nulla
om-nino, quae ab hominibus fanciri posiantpa&a abfoluta esfe,
vel ab, illo cui fa<£ta funr, nifi pofiris certis conditiönibus
acceptari posfe, quas, quamvis mentionem illaruin paci-fcens non fecerit, tacite ramen adcsfe in omni promisfio-ne quilibet faciie intelligir, Se fi erjarn promirrens fe
eas-dem non refpexisfe sperre declaraverir, nemo tarnen nifi
ils-dem pofitis promisia acceprare fibi licirum putar. Omnis fcilicet libera virium humanarum Se rerum earundem
po-tefiati fubje£tarum difpofitio, ee femper adfi:ri£ta eft lege,
tu nihil turpe vel honeftati contranum admittar. Qui hac
negle£la caurione paciscitur, peccat quidem graviter, fed pac\o fe non obligat, verum in fe valere inteiiigit rritam illam regulam : quod male juratur, pejus fervatur. Re£le
tam in bthica quam in Jure Naturae docetur: jura quacdam
esfe inalienabiha, feu ejus indolis, ur dominium earundem alterius poteftari traditum, necesfitatem tradenti inferat
renunciandi poteibti fui ita esfe juris, ut fpontaneae
hone-flatis decus adquirere Se iervare quear. Haec fi
promisfio-ne alteri traderentur, aeceptari tamen nunquara potuisfent,
Sc ubi nec honefte promirti nec honefte acceptari licet,
de obligatione e pa£lo neque ulla rite oriri poreft quaeftio. Haec generatirn ailata ad defintendam obligationem
e pa£lis poüricis jam adplicare lubet.
Commode öl ad eani quarn nobis folvendam
pro-pofuimus quaeftionem adpofite, pafta, qnae politica
no-minantur, in tres difpefci posfe nobis videntur clasfes. Quarum prima eas coutinet ftipulationes, quibus homines antea difcreti, Se fui omnino juris, in unum corpus
poli-ticum, Se communem civitatem coaluisfe cenfentur. Altera
vero ea quas populum Se imperantem tenent pa£torum
vincula. Tertia denique conventus öl foedera, quae una ci-vitas vel ejus imperans cum altera ejusque re&oribus pangere posfunt.
Quod omnia haec pa&ocum genera fuas habeant ex
honeftatis lege derivatas conditiones, Sc quae in
ne ex iisdem fluente dijudicanda ejusdem funt pondeiis, ac ea quae in genere de legibus a jurium non
abalienan-darum natura petitis attulimus, facile mente praecipimus,
δι ubi locum obtinenr, haec p.xti nulla potius, quam ru-pta dici debere intelligimus.
Latins pitet locus de ptclis éarumque natura, quae ad primarn padtorum pohtkonim clasLm retuimus, quam
ut eundern praienti fLriptioae compledti nobis prppo/ie-re posfimus. Cum vero cbiifuiioais, falfa & in applicario-ne ad humanam viram perniciofa judicia p·.ocreanris c)
plena pleruroque iit, quae de iisdem proponitur, qqdirina, dum ad ideam ejusmodi pactorum obiigationes
lio-ni-num ad civitatum inliituta ferva.'da arqe tuenda exi-gendas esfe putanr, paucis caveηdu ./ esfe exiiiirpo , ne vi horum paclorum quid falfa houeitr.tis fpecie detrahatur. Non in eörum abimus caitra, qui padlurp confenfu praefnmto i-nirtrm heic fingendi lieentiam ilbi rri-buunt, ii enim a padio derivandas cenfére licet obii¬
gationes civiles, confenfum liniuscujusque reipta datum requirere fas eil. Sed adhuc rnagis ab eorum diilamus
iententia, qui ubi expresils verbis datus confenfius infliru-tis civilibus femel mrrodufbs deiinir, ibi quoque finiri obligacionem fingere videncur. Non enim, qucmadmo-dum cetera pädia, arbitrio pacifcentis rélidlum esfe puta¬ mus, an Sc quam fidern der focietati civil!, jus cogendi homines ut in civitare viv'unr, Sc focietatis in qua vivunt
inftirura venerentur, agnofcimus non quidem abfjlutum,, fed necesfario adqiiirendum ut primiim homo in vicinia aliorum hominum conftitutus easdem ac airer res fiiae
ρό-tedatr fubjicere velle posfir. Confilio ab unoquoque li-bere inito cum äliis Sc in eorum vicinia Vivendi
reip-•
φ
c) Teftimonio esfe poteft Rousskau de'Contraff Social, & de·
cret-, qnse noftra stare iüo Auflore promulgiere fe posfe putaruat ho¬
is (ancitum esfe focieraris civilis fccrus' esiftimamus, quod dmnia ea pradiandi obligationetn et
ja -n iovito exrorquendain injungir, (ine qui bus lioenria cum alns & in aliorum vicinia
vivendi Sc jura ii bi rribuendi, injuriam in aiios inferret, Sz communis i ibercatis vel immecharas vel mediaras
conditio-ncs ullo modo tollerer. Si itaque quaedam ab horoine aliis houiiriibus abfolure data c enferi poteft fides»
haeecer-te eft,
qua ad confociationés civiles ineundas & tuendas
öbflringimur. Eas enim ut omni exceprione majores, ne-cesfariorum froneftari* praefidiornm & adminiculorum cön-ditiones ceoferi oporter. Er quum honeflas cum
honefta-re pugnaré nequear, omnia femel focicrati data fide con>
pkitimur, quae unquam ad civitatis res ulia five proxi-miori five longinquiori ratione perrinen posfunr, ob ho¬ nettstem liberum ld rantum relmquimus, quod privat» ju¬
ris iine ullo publkarum re rum deirirnento esfe poreft.
Ad alteram vero clagfem pailorum poliricorum, ubi
ab altera parte in unum fe conjungens populus &, ab alte¬
ra imperium confociatarum virium acceprans
, inrer fe
paci-fci cenfentur, ii quserimus, quousque earundem obligandi vis extend :tur, duplex nobis obvenir quarttio, quarum al¬ tera ad populi, altera ad imperantis obligationem
perti-ner. illam dtfiniendi regulas in iis,
quee de prima pa-ßorutn politieorum clasfe difputa^jmus, dudum indicatas
arbitramur; hane paucis illuttrabimus. Conrinet vero
fi-des, quam imperium rapesfens populo dar, promisiionem generalem omnia ea tuendi & promovendi, quorum gracia
omne civile vinculum copulari debuit, ac ad civitates in¬ eundas compelli posiunr homines, quorum fuprema lex Sc conditio meri.ro habetur, ur vigeat vis imperii ad omnetrs anarchiae portam iecludendam, ttarui^que ttatui, quem oa»
lurae vocare folent, oppofitum roborandurn Sc fini fuo
couveniemer firmandum· Hane a quovis imperante
fcep-fceptam obligationem ejusdem esfe generis & necesfkudi»
nis ac illam, quae popuio ad civiha veneranda inttiruta
in-curnbir, facile patere arbirramur, nec a tuipj faedlfragi cnmine unquam abfolvitur, quti porettatis ßbi ^oncredine
«Tum his non temperet legibus. Sed tonrinere quoque
potett fides, quam populus tibi ab irnperante pacifui op¬ iat, alias fpecialiores ttipulariones, quibus contra abuiurn
imperii in illius manus traditi, cautum esfe voluerunt. Haec vero abfoluta atieo obligandi vis ac illis, quarum
men-tionen? nuper fecimus, inesfe, noftro judicio, dum ad ho¬
nettans leges rite exignntur, non videtur; ea fcilicet con-dirione Se propofirae Öc acceptatae femper habebuntur, ut
non valeant, nifi qvatenus principali civitatis fini detri-mento non fuerunr. in hunc finem fpedantis imperii
ro-bur, impetaoti in eodem ett loco, ac pacifcentibus in uni-verfum cura jurium per fe non alienabilium, quae nulla
ßipulatione amitti posiunr. Non iraque jure fra&ae fidei
accufatur princeps, qui fe ejusmodi ttipulationibus non
teneri putat, dum jufti imperii robori detrimento esfe
re-peritintur*
Ad ulrimam denique quod artinat pa&orum
politico-mm clasfem, qus£ eas comple£litur ttipulationes, quibus
una civiras vel illius tmperans alteri civitati vel Principi
fidem dedisfe cenfetur, illas minorr jure fine tacira & ab
honettatis legibus prasferipra conditione iniras esfe Sc
ac-ceprari
potuisfe,
quam major pa&orum poliricorurn pars, de quibus nuper egimus, contendererur: Ett fcilicet Av· tonomia uniuscujusq.^e civilis confociationis, ut primum fe imperio cuidam fubjecerit, refpt&u ad alias civitates jus in eodem habendum loco Sc eadem fan&irate con-fpicuum ac illay quae nullo< pn&o abaiienari posfean-«ea indicavimus, jure. illa icaque Sc finis quem refpe&u
eonfo-ciatorum iutendit, iuprema conditio ett obligationem
η
e pn&is δζ feederibus· inter genres i£tis ihterpretandi.
Norc 1αt ms quam line hujus condirionis detrimento fieri
poreft,
extendi ialva honeftate poreft: iicenria prornisfa ab una genre alreri data accepcandi Sc exigendi, Sc quae illa ob» /lanre acceptari non potuerunr, nec unquam pa£ba esfe
cen-fenda funr.
-Qvamvis igitur firmiter nobis perfuafum habeamus, & regulas honefti Sc quod iis praccipitur detae fidei robur
exceptionem non pari a refpeddu commodi, iive privatum i)lud fuerit, iive plurium focieratis vinculo conjunßorum rebus conduxerit, Sc ad utiliians normam male definiri,
tarnen ii ab honeftate, illiusque abfolute necesfaria
condi-tione, qualem in ci vitarum Avtonomia Sc imperii anarchiam
proiiigantis robore eandem mente coneepimus, vim fuam mutuarur commcdum, illucf rite in
paüis politicis poni poreft ut tacita conditio, fme qua nullum padum initufp
cenieji poreft. Falfa itaque Sc Machiavellismo favenria?
r esfe ea, quae a falute populi, fuae curae commisii, in iis,
quac huic noftrae opelfe pvimam dederant aniam, pro Ü-centia fcedera iniia rumpendi, BorusiTae Rex repetiii
argu¬
menta conrendere nalumus, Ted porius, dummodo ad ien-fem a nobis indicatum rite reducuntur ab
ipfa honeftate,
ηullo commodi refpe&u adulterata, virn roburque habere maximum.
, Alia eft quaeftio> Ted quam folvendam nobis
propa»
nere noluimus:; An ha?cce principia ad excufanda vel ach probanda illuftris hujus Hcrois refpedu ad belli fecum confcederatos confiliay Sc illud pnecipue quod cepita fede¬
re cum Gallis pace cum Auftriaca domo
feparatirn fafta-difcedendi, quod ne honeifer quam affe&abar, famae
de-traherer, imprirris fe follicitum monftrare videtur Litte·
ris ad Jorda·.um iibi familiarisfimum ßatim poft,
anno*
i742> conelufam hane pacem misfis d) Dum enim anceps & dubia omnis alia videri poteft regularum honeftaris
applicatio, quam quse abunoquoque,iive fuoiive publice no¬ mine agit, ad propriam confiiiorum fuorum confdentiam inftiruicurj faris nobis fuic, Γι viam qualiterqinque iridica*
re potuerimus, qua in theoria faltem id quod in
praxi conducit ab incorruptis honeilatis legibus feparandi neces-iitas omni praelidio privatur. Sperare quidem non
posfu-mus, före ut unquam in praxi srque araice conjunganrur;
fruitra tarnen collocatam esfe operam, quee aü necesfna·
rem rbeoreticam easdem feparandi tgllendam conducit,
non nobis perfuadere porunnus; quum, noitro judicio,
haud parum ad honeftatis imperium interhomines
propa-gandum ille contulisfe ceniendus fir, qui ab honeftate di-fcedentibus, fi in foro proprite confcientiae erubefcere
ne-fciverint, ramen in foro publicseexiftimarioflis erubefcendi
necesiitatem injungir.