• No results found

Disputatio philosophica de ideis quam ... adprobante amplissima facultate philosophica in alma academia Upsaliensi, moderanteq; ... Joanne Bilberg ... bonorum examini sistit Benedictus Baas W-Gothus, in auditorio Gustaviano majori ad diem 23 Octobris 1686

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Disputatio philosophica de ideis quam ... adprobante amplissima facultate philosophica in alma academia Upsaliensi, moderanteq; ... Joanne Bilberg ... bonorum examini sistit Benedictus Baas W-Gothus, in auditorio Gustaviano majori ad diem 23 Octobris 1686"

Copied!
32
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

DISPUTA

TIO

PHILOSOPHICA

Do

/b

Quam_»

'Div

ina

adfpir

ante

grdtiä,

ACad

prob

ante

ampüßima

facultatc Philo

fa*

phicainalma AcademiaUpfalienß»

modetanlefy

Clarilfimo

Viro,

Dn.

JOANNE

BILBERG,

Mathem.

Profeff.

Bonorum examini

fifiit

BENEDICrUSßAAS

W-Gothus»

inaudirorioGuftaviano

majori»

ad diem23Oäobr'u 1686. HOLMIifci

(2)

tJMaxime

^gveyendts»amplijji

D.M. H

AQIIINO

©pegcP

Gothicoccidentalis

Epifcopo

e

minen«

tiflfimo,Gonfirtoriiecclefiaftici Prsfidi»

Gymnafiiq; regii»quod ibidem

e(U

Ephoro

gravitfimo.

Uc

Sacras

Regiae

Majeftati

å fecretis»

TXobilißimoamplißimcfyDominos

Dn.NicoLAO

d^ncrcof/

CMecxnatibui> Promo

fie

fufpi

(3)

mis

Fv&clayifjimis/fe

Dom'ink

%

D. M.

MATTHI/E ISER

Tcmpli Cathedralis

HolmenfisPa^

ftori & Confiftorii Prsefidi

dignifllmo.

k

SpeäatißimoVtro*

Dn. PETRO

MUNCK

Mercatori interHolmcnfes pru*

dentiOimo;

toribwi Patron»

eiendis

(4)

s

Uptfiwum

graiiam

atty

fa.

vorem,Soli

fiderum

princtpi^non

in-epte

adßmilari

poße exißimo

; ceu

e-nim ide inlumincmdo cünBa aßimatione HC pretio metiturfuo}

fic favör

virtuti

$

meritis rite

perpenßs

con

digna

reponit

pra-ntia. Sicut quo%

/me Solis luce

, gemma licet

nitidißima

$ praclara

omnia

denfis

tenebrisundique circ

umfepta in objcuro

de-litejcunty ac å

(oedrjpma

luto difcerni

nonpof

[unt:

Sic virtutes natura%

dotes

licet

pr

aßantißima fuerint»

lacertos

moverene*

queunt y

ntß

favoris

radii

adfulgeant

»

easque

exßlendefere faciant.

Immenfi

ac inenarrabiles funt Solis

ejjeBtu

5 juni

itemfavoris. Hoc

divino

dono ac animo-rum arcano tanquam catena humana o-mnia

ligata coharent

acamice

conßirant

l

qua

fi

rumpalur

turba

ac mera

confußo

metuenda

funt

j cum omnis orda»

omnis

(5)

tom-•

digni/as,

feiender

ac

eminentia

ah

ejut

in*

tegritate > continua

quafi ferie

pendeant.

De qua

ß quis

ambigat

>

in

proprium> ut

dicunt>finum

introjpiciens

expendat,

an-ne

ipfe hanc

de

crelo

delapfam, adeo<f

gra-tißimam

rem exoptet » exoptatamfy

[fi

ea

potiatur

)

blande exofculetur.

Et

ß

Del maxime in

ßatu

naturali quts

poßtm

ßt»

ex hac tarnen

felicitatem

,

falutenu

fecuritatemque

ßipulatur ßbi certijßmam#

Hac

ß

mortalee utdecet

penßtent

>

mirari

iUico

dedifcent

; tenuiorü

fortuna komi¬

na»

quibwi

Uli

virtute ac

dignitate

ante-ceäunt

fuum favorem modeße

ac

legitime

ambiant > virtuti nempe,

labori

ac vita

fanftimonia gnaviter

litando♦

£5?

^

Reverendiflimi

Domini

* "f***

judicii lance librare

dignemini, vel hui

c

eneaaudacia

ignofcetü»

ttf/

[altem

adeam

\

connivebitis,

quod

HJos hvc

occaßone

pra*

fertim ac tempore, curis

fß negoliii

maxi-occupatos

compeüare

non reformidave*

rim» non alia

Jane ammiintentione,quam utimmaturum hunc

ingenioli

me

't

proven*

tum, ac fimulcum eo

pro

benificiü

in

me

(6)

eoäatis hutnilimas gråtes

(

quA

ubeytoyk

gratiA

iliicium acfomentum

non

rarofunt)

fupplex

ad limen veßrum

deponam.

Tan*

tus enim ßf tam

proclivis

in me

fuit

favor

vefter

> ut ne

quidemjejunA

ac

impari

ejus-dem laudationi tenuis mea erena

fufßciat.

fißuapropter prudentius

mihi

confulium

fpe-ro, ßomnia Ijac

religiofo involvam

filen-tio ac voto huicunice indejwenterque va-cem t ut Trumenfummum

favoris

fui

ra-dios in vos

femper

tranfimttat,

quo

d

Vo¬

bis

reflrxi, &

meas

adfiiclas fpes gnatid

fud

quandofy irrad'tent\

Nee

potuit

>

Ampliffime

Do¬

minoy devotus animi

adfeblus

> tut vet

neratione

plewfßmus

diutius

premi

ac

con-tineri, quin erumperet ac

publice

jefepro-deret.

GravifßmA

fane funt

Retpub

lic

a

ac

oßicii

tut

prAclari

cura »

quibus

nuäo

non tempote

urgeris

: qua tarnen

i

fi

quas

vacationes

permittant

,

eafdem

commodis

ac emolumenlis

fupplicum prudenter

difper-tire non

gravaris,

fipuotusquisquc

enim*

meorum licet

ignotus

apemtuam

fpelilavit:

eam

(7)

tam tU'tco

fenftt

promptiffimam benignifß*

mamque,

fiiuocirca

ut

animi

•venerabun-di erga.

Te

Ampliffime Dominc

,

quod-piam extarét

documentnm

, hoc exileopu•

jculum

amphßimo

f^omini

tuo c

onfeer

are 5

ominefy

utinam

felici

ac

tibiprobato

dicare

uolui, quo

tualuce radiet3

cum

fuaptenon

poßit.

De

ceteroß

me

clientibua

tuh*vel infimis adnumerarenjoluerü» measfy

fortu-. nasex honoris

dianitatisfy

gra

du

in

quoan»

flitutuaes dementer rejpicere»

dabo

operam

ne cui

gratitudine,

animi uenerantia

pie*

tate% inte

cedam•

delte

denify

Speflatiffimfc*

Domine» me afe

deßeclit

oratio» quima•

gno. d me

repofcere

potes, cum magna cre*

diderü,

Carifjimos

nempe

fil

10ituos,

divi-tias illas

poffeffionesfy

extra

corruptionis

a

interituspericulum

po

fit

as, mea

fimpltciin•

fiitutioni

accuratdemandare

tolutfii:

quod

grande

depofitum

non poluere non

grandia

comitari

beneficia,

quibua

vicem

rependere

fédula

opera acfideli vinea adminiftrationc

•mni

nifu adlaboyabo♦

Defedum

autem

(8)

htu-fupplebil

tibi

gratitt

animuå

>

in cujus

tejp*

jram chartaceum hoccemunufculum tibi

of-»

fero ; qua

decel

animi njeneratione

conltri-dem » id favéntibitt ocülü contuearis» ac

mea

commodapörro

tibi commendata habeas*

sJMeumertt

fupremum

Numenjedulo

invo-care>ut Te incolumem

acfaivum

quam

diu-gißime

ejfejubeat.

Reverendiflimisj

Praeclariflimi^

Ampliffimis Speäanflirniscji

Nominibusveüris

Terpetua

obfewantU

dir

ftißimtts

(9)

CAPUT

PRIMUM.

i■

I

Um tota noftracogrtitiö

de-pcndeat ab idcis, adeout

fi-ne iis, nec cogtro&i

, ne*

fciris necaftirmariquicquan»

poflic, permägni intcrcftfci-reqüididcae nomine veniac.

kitelligimus autem per ideas, quicquideft iay

mente nöftra, quando vere diccre poflumus

nosaliquant

remconcipere* quocuaq» modo

tampercipiamus, undeevidens

quoq*eftnos nihil verbispofte exprimere, quiniftius rei i*

deam habeamus, modoinrelligamus

quoddi-cimus. Inquarnmigitur arcanauc feliciuspe. netremus , hic in limine deindagando idoneo

fobje<fto follicici erimus. quod ftatuimus

fub-ftantiam, non quamvis,fed acluofam, ucab

illa quacpaftiva acinerseftdiftlnguaturs

viven-temucpoffic concipcrc ideas facultatepropria

>

intelligentem,

ideft,cogicantem>

percipien-tem&ad fe

fuaq;

ficattendentem?ucfonul

non

»egligac

alia.

(10)

i, '

§. 2. Ide*itaquenonflinttesipfae»

pt"ö-utextra mentemfubfiftuntj nam resquarutn

ideas habemuslonge plurimx funt mäteriales, quarumfubje&um (iibftaatiaimmaterialis

eiTe

nequit. Necres&ide® £efé in prxcipuo

öp-pofitorumgenere mtituoponunc, nampoflum habereideam, licet obje&um abfit, nec ne-ceflärio lémpcfhabeö ideam ubiadeft*

nifiat-tcntio accedat, qu® prxterprxléntiam ad

ö-mnemcognicionemdefideratur. Nec ctiam-»

putandum eft interideam & ideatum fempef

intercedere realem adfimilåtionem> lic enim haberetideaaliquid ejufdem reålitatis ac

fpeci-eicumeis, qu®ad Jformamideati Ipctfarent, acabeo non difFerret* Sicquöqs nonin

ima-gineled reiplä intelligendo fierecomnia

intcl-ledhis, Ii perrealemadfimilationem

concipe-renturomnesidéx.

§. j. Nccideac nihilTunt, quia qüariu

maximeac unice mentem noftramadficiunt*

&earum intimam conlcientiamexpcrientiamq»

in nobifmetiplis circumferimus.

Nihili

au-temnull® funtadfetftiones. Proinde cum

i-dex nec resfint extra intelle&um formaliter /

exiftentcs, necquicquam deearum

realitate

trahant, alium efléndimodumfibi vindicant,

quo 6c å nihilo, 6camodo eficndi

formali

fe-cernantur. Hicautemcfiendimoduseft» qui

(11)

9philofophis

indigitari

fölet,

per to

efle

obje-kivum , vicarium,repracfentativum

8c

hujufi

modi plura. Quarcunq,

enim

percipimus in

idearumobjekis, eafimtin

ipfis ideis

objeki¬

ve, (écundum efte quoddam

vicarium

quod

exintrinfecanaturafua, alienae cntitatis

reprae-fentamenacimitamentumeft.

$. 4. Hi modießendi,

objekive

fci-licet 8c formaliter, eorumquae

nihil

non

(unt,

duo fumma genera

conftituunt,

quacnunquam intantum coalefcerepofliint, utunum

fiat

al¬

terum,cuminterhosnonminorfit

oppofitio,

quaminter remextenlam 8c

cogitantem.

Hic

tarnen npndiffitemur,modum e(Iéndi forma«

lem, tnultis numerisalterumfuperare, naqi

inajus 8cperfekiuseft rem

fubfiftentcm

e(Te,

quamreifubfiftentis imaginem, quae

femper

imperfekius quid fécundum

realitatcm

pro-priameft8cdicit, cum res

iplå

non

fit. Ma¬

lus

quoqseft,independenter

å cogitatione

lub-iiftcre quam cogitariac å rci

cogitantis

fubfi-ftentiadcpendere.

§. {. Ex

prxmiflis.

elucelcit

ideam

du-pliccm

involvere relpekum,

unum

adlubje-$um quodinformat dcadficit,

alterumadob-jekum ,

quod

repraefentat

ac

menti

praefens

fi-ftit. Quacdiftinkio probe

renenda eft,

necum

vulgo decipiamur,

namefte objekive

in

in

(12)

4

leku» quod ideis jam

adfignavimtis,

ratione

rciextraintellekum

fubfittentis, extrinfecataiv tum denominatio eft

, praeter quamnihil rei

accedit. Sic ad

quaettioncmquidcorporiac-cidatexeo quod fit

objekiveinintellekumeo»

optime refpondetur,nihil nifi extrinfecam

dc-nominationem, quodoperationen*intelleku«»

permodum objekiterminen Siautem

repo-jaaturid elfe rem cogitatam,

quatenusettobje¬

kiveinintelleku > nemo intelligct efle

ipfura

corpus, fed in intelleku co modoefTe, qu9

folent

objekaejus,

adeo utidea

corporis, fit

corpus ipfum inintelleku, exiftens , non for¬

maliterTed objekive, h.e.

comodo., quo

ob-jekain intelleku, elfepoilunt.

)Gtione cogitantibus, anxie lelc

commert-^«.nt mentis notiones, ac primum locum fibi

cxpolcunt, obpropinquicatem,familiaritatetfl Sc tenerrimum fui

amorem admirationeniqj«

Etlicet nos nonpraptereat,ideasD.ei

primasfibi

partes vindicare, cuimens omniafua

ficaccq-pta referre debet,utextraDeumnehilumqub dem inveniat

quod fuum dicere pollit.

,Ta-menne more peregrinantium

quorunda»inpa-triahofpitesad exteros iterfufeipiamus, lubet

aliquantilper

domi morari, ac ideasmentis

no-Äraecontemplari

(13)

promptiorefqi ad ccterasexeiitiendas acceda*

mus. HisproximaeritideaDei,

quamcomi-tabunturides rerumcorporalium, quibusfub»

ne&endafuntpauca deIdeisangelorum«

CAPUT

II.

§. I. Ceuperfpicacioresnatur*rimato* res,operanonir.felici adinvenereinter Entis

ac-tributa eflentialia unum maxime eminere, å

reliquis diligenter diftingucndum : quippe

quod ipfius fubftanti* efientiam naturamque

abfolvit, Sc omniummodorumbafisac

peda-mentumeft, unde illi veiut rivuli

a fiiofontc

fcaturiunt. Sicnos eorumveftigia

quantum-» virespermittanc

legentes, adnitemur mentis

prscipuilatiftimeq;

patentisattributiideampri»

nioinquirere,

utreliqus ejusbeneficiofacilius

adquirantur. Hanefeliciflimenosinveftigaré

poffe autumamus, li per fingula.s cogitatione

camus, donec

inveniamusaliquam,

qu*aliam

nonproefupponit,

iedomniumprima eft,

quam aliarvun fontem öc

originemefte adferere non

reformidamus. Hoc modo in

naturamentis

animadvertimus ideam cogitationisprinciperti locum faciletenere,

åquårcliqus

mentisideae pardculares, nonfecus ac ramiafup

ftirpe

ex-furguntj cumcogitatio in iilis quotquot fint

,

(14)

6

includaturfingulis: verui^illa

aliquam

ex

hi$.

inparticulari

neccilario

noninvolvit. Suntau*

ternhac ideae particulares.Mentis, intelligere,

velie,nolle,dubitare, affirmare,

negarc,igno-rare, imaginärt, fentire, defiderarc See. per

quas mens

fucceflive

aliter

fehabet,licet

aliud

nonfiat.

§. a. ficet autem hac ideae menti fint

propriac, quarumope optime

cognqfcitur,

&

nulla harumfitcogitationisexpers: non

ternnen-dat^meninrereas interced.it diftin«£tiq, cumj

aliasexfeipfa, feu ånaturahabeat, alias

inter-ventu unionis <;um corpore.. Suntillae

intel-le&uspurus Sc

voluntas

> hac

fénfus adfedVus

Scnaturalesadpetitus,quac

fi

conferanturcum

prioribus Sc

fimpliciifinfis

mentis

ideis,

n°H poilunt nonoblcurse

confufieq» eile,

ac

mul-tum

difcrepare

,

aconceptibus illis puris

,

in-,

quibusmens fe

föla

exercet, Hucetia.m

facit,

quod hac facultates

feu

modi

cogitandi

fpecia-les, (éntiendi nimirum Sc imaginandi ,

fine

fubftantiaintelligente, cuiinfunt,

intelligi

ac

capinon

poifint:

quoniamnon

nuUam

intel-le&ioneminfuo, formaliconceptu

implicant,,

Sc é modorum natura,eft, fine iubftantia.ieu

iubje&o percipinon

poiTe.

Optim?tarnen

fi¬

nehishaberi pqteftclara,diftin&sSS

(15)

7

§. Quibü»pohtis omncs

mentls

no-år*ideas, noninCommodé reducimusadtre#

Ipccies: nimirum perceptiones fenfaum,

ima-ginätionis 6c

inteliedtus

puri,

Qu*diflferunc

hontantuminmödo,quömens cas

percipit,i(cd

&quoexcitantur in mente. Intelleélus ctiam

pürus, reliquis facultatibus

fentiendi

&imagi-handi inco inaxiitte pracponderac, quod

fuo

qiiafiambitu compleftaturacperviderc

poflit

hbje&a, adqu* ill* nonpertingunt.

Imagi-hatio6c ienfusdi&eruntin modo percipiendi

Tibiproprio: Specic*

namq*

fenfuum

nohtan»

tömimprefliones

obje&orum externorum

rc-pr*fentattt> led 6c objeélaipfä» tanquam re.

Veraextrafenfus exiftentia, ita utquando

fen-timus, mensvideatur feconvertere ad

obje-öum, quoid confideret. Speelesvero

ima-ginationis, obje&orumtantum imagines,tan• quam oculis mentis noftr* prxféntes,

conci-perenosfaciunt*utquando imaginarnur,mens

feconvertatadcorpus, utibi pi&uram 6c

ima-ginem objeéticontempletur, Longcautem

ma-jorismomenti eft diflferentia,inter

imaginatio-nerta8cintelie&iortcm> qucyrummodusperci»

piehdiobje&a,non tantum eft diverfus, fed Scmodus,quo ide* cuiq* harum facultatum_» propri* inmente excitantur,mirumquantum diflentit, Deniquc objc&um intelle&ionis,

(16)

8,

irtültonobiltus cKl

latiusiji

patet,quam

ittf3girtä-tioilis, utfupra indigitatumeft.

$. 4. Nec hicreticendurileft, atlima*

ginationempéculiaremquandarrtariimi eonten-tionemrequiri, quå quidacie rtientisceu

pr&

fénscofttucmur•, hacad intelligehdum nonö» pus eft5 mens enimtuminfe ipfäm quafi

de-fcendit*

refpicit<j>

aliquam ex ideis, qti<e ipli

inlunt. Aut fiad rerti aliquamfeadplieac, id tahturti eft , ut confideret notiofnerrr objcdli

«quam in fehabet, exemplo haec inclarefcent;

Cum percipiö aliquam voiuntatis

rneae operai

tionem, concipiofimpliciter voluritatem me*

amfedetetminare> Sc mea menstum nihil

gurati format, fed tarttilmad tiotionemquam

in fe habet fc convertit, Sc nonVerfus obje^

<ftumipfuitiautpifturam. Séd cuniimaginä* ri volo aliquam figuram

, exemplo

ftrqua-drangulum , in quo non tantum percipiö

fi-guram quatuorlineis cireumfcriptam , Verum

ihfuperquatuorillas lineas, quatuor

angulosj

acfpatiumquodincluduntjconfiderotanquant

pradentiapervim Sc adpiicatiönem

meruisiri-ternam, atq;in hoccohiiftit imaginatio,

Si

deniqj

per gradus adlcendamus a

quadratoad

pentagonum& ftc dcincepsad figurascentiim &pluriumangulorum ,perfcntifcemus

vim

1* maginandi pro accretionenumeriangulorurtt

(17)

laterürmy,

fertfim

'decrefcére

i

ufq> cfum

tari«

1

dem evanéfcac ac liuila fiat. Licet vero ccui-fuecudo ac facilitasimaginartdi, fcnlpéreffigi«

giet aüquarrtfiguranücohfufein mencc, duni^,

defigüra centurh anguiorumcogito j cvidens tftnenei\, iiiarnnonmagishiiicquatiialiis mul-toruinanguiorum figuris competeréjcurft pro-priétatesper quas illa figuira abaliis

mukanga-)isdilce'rnidebet, detégerehonvakat

§, j. Necpadca füllt alia rhateriam

co-ihirantia* quae concipere qüidctü non autenij

imaginaripöfiümiVs: ut extenfionernejus iiht

terminis, riobisfakcmnotisj divifibiiitateml«

indefinicam* niagnüm ikum formarnm nunic-rütn j quärnni quodquecorpus capax eft,

di-verfitatcm füperfieiei magnitudiüerft firma,

fhenti, quornndanl cörporümtenüitatem ,

ri-pidiratemgiöbi tormentarii, tarditatcm um'' brae ftili inhorölogiö. HsecInquam& Iiis ad«

finia imagittatiöne vel fenfibu's

ätdügere noiLi

pofiurilüsj nartiimaginationihilhbbiS

reprsé-fentac nififüb aiiqua imagirie

& figuråparaculå-ri &c determinata , quas mensimagiiiando

non

poteft ömnéspercurrere. Seiifüsqiiodattinec,

funt Organa eomm &filamenta

nervcrumdc-terminatae magnitudinis, adeoq;

impreffionis, iliii ab obje&is fibi propörtionatis

incapaciä.

Naturjeautcm fpirituaies&earumcomitesinb

(18)

ima-l o ;|

Jj.

imaginationcm vel féntiendifacultatemcaderé

nonpolTunt, cum omnemextenfionis notiö< nemexcludant, &nonminus

ineptumfitimä« ginari vel féntire velie , quodcxtenlüm non>

eft, accupereviderefonos, &audirecolores. ,

§. 6, Cum indubiumfir lubftatitiashori per fe fedope attributorum manifeftari, ac

naturam cujufq, fubftantiaeeoperfedtlbs

iritel-ligi, quopluraejufdem actributa indagari

pof-

|

fint: hinc liquido conitat mentisnaturam

o-mniumelTe notiflimam: nam quotquot attri-butain re quavispetceptibili diftinguerelicet, tot etiamnumero relpondebuntin

mente» Sic

incera diftinguö albcdinem, duritiem

,

lique-fa£tionem : ubi aliud mentis attributum efti

quodalbum, aliud qnodduritiem, aliud

deni-que quod mutationem duritiei cognolciti

pö-teftenim quisnolfe duritiem, cuialbedinem->

noviiledenegatum eft, &lic deceteris. Hine

fluit nullas raciönes ad cera:vel alius ciijusquc corporis evideiitiorem, ac magisdiftindlam-»

cognitionem facerepolfe, quineaedem

fimoi

perceptionem mentis facilitentjuventq;,

§. y. Omnes hatmentis ideae cogitatio-neminvolvunt, quaefubftantiae cogitantiita

eft

intima, utab illadivelli nuliaratione

poflit fine

mentisinteritu. Ex quacogitatione

noninter-rupta&fingulis etiam cogicandimodis

firmif

(19)

II

f]me evincitur exiflentia, nam

quicquid

cogi-pitde re aliqua, non minus per felubfiftir',

quam id de quo cogitat, agereenim plus efl quameile, quia illud prarfupponic. Nec

exi-ftentia,ullaalia adlione tamfeliciterac

cogita-tione probatur

, quia nullius alterius adionis adco certi Turnus ac hujus i experimurenim^ fomnia ßepenumeronobis imponere,atq* a&io-nes

repräefentare,

quae tarnen relpe&u corpo¬

risnullae Tunt,

CAPUT III.

§. I. Adinventap fic quodammodo

men-psejufqiperfedionum, licet finitarum, ideae,

nosquafi manuprehenfosincognitionemideae Pei ducent: cum enim mens noftra, non

fi-mul fit omnia quae elfe poffit, led ejus perfe-ftionesgradatim

augeantur •, ad jd tarnen

fa-ftigiinunquamevehuntur,

ut maiorum

incre-mentorum nonfintcapaces,

Veluti

itaqj

pri-moinmentis nofirae notitiacontinetur? quod

fita&uofa& materiaeexpersfubfiantia, intelie»

, voluntate

poteftateq,

aliqua in

iplam

&

resexternas

praedita, nihil cumextenfo

com-merciihabens,

praeterquamquodiiliunita

illi-ns motusquoTdam pro arbitriogubernet: Sic

quQque, Deum imrnaterialem,nunquam

(20)

I*

läjfft fubfiantiam ciTeintelliga * quae amundo

quem modo perfedlillimo regit, prorfus fecre^ taeffi Ex.poteftate

narnq* ac dominiomentis

in fe ipifam & res quafdam

cojporeas (cujus

jarn menrio iujedfaeft) licetmaxirnelimitata»

ajl.fumrtta,mijlamPeipotcftatemacdominium

euiinentilTiuium cogirando fganderepofium..

Sic Ti facultatemintelligend.i expendereplacet»

patefcit illam pris arctis cancellis conftriftam,

j

efieinme, quam cum conferocu,maKot"111*

majorem in iilisconcipio, &c lic deinceps per

gradus, don.ec tandem ad maximam & infinit

tamperveniam

,quamad Deqm pertinere,cum

iummaacinHnitafit, liquidumei%

§. 2. Pari modo ex noihadependentiaa independentiam Dei3 ex noftra exiilentia pofi

|

fibili, ejus necefFariam3 ex noftrafacuhare i-,

maginandi velreminificenditenuifat8c circuim

fcripta, immenfaminDeo effomio.

Dubita-tiodeniq;&cinfätiabileilludmentisdéfideriurn*

quo indefinite ad majora ac meiiora quae

fibi

dcelTe fentit, adfpirac, ideamentis

perfediffi-mi, i,e. Dei tamclare arguuqt,

ut fineilla

ellc

nqnpoilinti utpote quae menremdcfeduum-*

<

fuorumcommonefaciunt, ac^d

iqexplebiieil-lud defiderium incc-ndunr.

§. 5. Haec Sc hujufmodiplura attributs féuperfsd^iones Dei,

quartim tenues

firicfiurae

v-cfti"4 >

(21)

v.eftigiaq;

in

nobis

reperiuntur, & fic ampliari

(

poffunt,ut plus

quamhumanse ciTe

cognolcan-tur, ideamDeinon obfcure docentanobisat»

tiagi,licetnon comprehendi.

Quarumomni-umproprietatum Dei ideae videntur nobis ita differre ab ideis noftris, acunitatisvelnumeri binarii idea,anumeri infinitiidea differt.

Prae-tcrhrecautem attributa (je perampliadonem^

inveftigata,alia enamin idea Dei atcingimus,

quae nonTic recipiunt magis 5c minus, verum

UecclTario Tummaadeocp Deoita propria Tunt, ut nihilcjuicquam Tiraile in ulla aliarefit> ut

abfoluta immenlitas, limplicitas Sc unicas o-.

mniaattributaDeicompledlens, cjuorum

nui-iamaliam racionem reddere poilum, cjuam_*

I cjuodconveniens,eratartificem illumTummum

ac perfedillimum, operi

fuo indelebilem no-tam Tuiimpreilifle;. cjuemadmodum Phidias ir> ftatua Minervae tam fideliter Tuam fadern

in-Tculpliifeperhibetur, utabsq»deltrudione

fta-tuae delerinon potuerit.

§. 4, Haeceratvia, finonprima,(åkern

potiilima tutiflimaqi adidearn Dei

ducens,pcx-( teric5c alia haberi5 nempe nota vocabulorum

Tjgnificatio, quaevocabulanonfuruvani 5c irra¬

des Toni, led

Tignificantalicjuid

diveriumåco-iore,Tono5cfiguravodsvilsevelauditse, quod

ideamdicinius, NecinvaiidaInntargumenta,

(22)

,

. 14

quataquavis, de Deo cogitatione, utaffirmaeici»

ne, negatione, ratiocinacione, imoipfå

dubi-tatipne, item araorc,odio,defiderio, fpe, ti-r iqore, devqtione, flde, precatione & quovis

numinis cultuadidcamDeipröbandam

depro-tuippflunt,quasfuflus, deducere jamnon yacat,

§. f. In

inyeftigandafuhflantiaecorporcae

idea, eandem viam ingrediamur,

quam in

i-tjeamentisfequuti furqus, acomnium primo,

attributum illudefleutiale, ac

primum, quod

aliorum ratio communis eAinquiranius

, quo

mvento> nonparum lucishuic negotio

ifaene-tabimut, flcollosationeminftituamusinter#-•

tributamentis corporisq,

npntaqtum

cflentia-iia, Jfed Scmodos illosignobiliores, quiexu*

troq; hocAirpe cvirefcunt. Utitaqj mentem elfe fubfl:antiam,<Sccogitationemejus eflentiale

attributum»eflceyidlum eft: fic corpus per fe

fubflftit, acper extenßonem in fuanatura con-ftituitur» Etficut mens nongauderet faculta-tibusvolcndi, inteliigendi,

fentiendi,

imagi-nandi, reminifcendi , ratiocinandi, nifi eflet

?es cogitans: Sic corpori

flgura, motus,

di-viflbilitas, fitusnpncompeterent,

niflexten-fumeflet, Porrp utmens nunquamfimul Sc

femeipluresideas formarepoteft, fed

(ingulis

momentis peculiari aliqua cogitationis forma termiuatur, quamtarnen

deponerc

ac

ad

aliarr*

(23)

mmftanti fé cönVertere

potcft:

Sic cjuod^ut

corpusparticulare, nunquam tionaliqua figu-rafingularicircümfcribitur, quaecum

divifiä-hisope deleturj alia cominuofuperiiiducituri

utnön minustepugnet,Cörpus fine figuraefle,

quam mentem fine cogicatione. £c quemad«

modum dusvelplures ideae initiehte uno

eo-dertvcp

mornentö incompanbilésfunt> Sic duo

velpiura cotpora fimulin

unoloCo efichOik.

J)ojfTunCj quam extenfionis proprietärem iéu

confedtarium iiftpenetrabilitatem adpellamus. Praeterea ceuahimadvertimuSquafdam mentis

ideas alias pralupponere)

acordineraquendam

fervarejearumqi

numeriirninire

poitumus:

Sic

Corporacerto aliquoordine8cpofitura difponi>

humeroqj finiri poflfenon obfciire colligimus.

Deinde iicut nodönes &cöhceptiis

merttis,di-verfaefuntformae,quibusadhiscogitationismen¬

tis veftiuntur

lirtiitantufqs:

fic diverfis modis

feu figilris,

corporis fuperficies

rnodificatur»

Ecpofiremoquafi

ideaemencisUtcogicadonui»

formaeipedhtaefimiles,

rcfpedtu

rerum

diver-lärum, quasnobis

objedtivereprädentantj val¬

de diilemiunti ica intet

omnes figuras* qu*

corporiaccidtint, maxima eft analagia,

qua-tenuseasconfideramus

tanquam modös

matc-riam, feupodus maceriei lupcrficienv

tttödifi-cantes, nihilominus tarnen reJfpedtuf roprie-tatum.

(24)

it

tatum,

fpeéhbiie

fätis intet illås

irite^céciit

di-fcrimen. Habemusiraqjideam

corporis(quoc!

fitfubftantia extenia,figurata, itnpefltettabilif,

motus, quieds, ficus capax,

§ k. Suadetnuncratioordiiiis, qucrti hosfervaturospromifimus» ut properantesad fineraideasangelorumleviteradumbremüs

po-tiusi, quamritepertraebemus: quoniam cum

oculos men:is adeas contemplandas cönvertb

tnus, caligare occipiunt, fuarnqj

habecudi-nempalam quafi fateriac ex cufare, idq;noriu.

iramerito. Namcumipiritus iili finitieoruni

entium ordini accenfcanrtir, quae exiftentiam

poffibilemnon

necelfariam

inckidunt,

aprid-ri demonftrarinon pofiunt5 nifi

probeturDe-tim eos de fatffco produxiile : cum verö

talis

produdfio å liberritna Deivöluntate

pendeatj

nonnifi revelationis gratia innotefcit; Äpo* fteriori autem feu effeclibus, qui femper ar-guunt caufäs »illorum exiftentia quodammo-do colligi poteft5 intcrquos eonipicui

maxi-mefunt qui in obfeffisacarreptitiiscernuntur, quos peregrinisIinguis loqui, ac in altum per acradeferriquandocpcontingit.

Hficeaccedunt

Idalorum reiponfacumbiafphemia inDeurru non raro conjumiba

, quae ipiritutim Deo

ad-verforum exiftentiam, diducfto quafi ore quuntun Univerfi deniq>ornatus&

orda

(25)

an-!

■ *7

j

gelo's

, ie. Spiritus

å corporis contagio

ac mo*

i kimmuncsliber,osq;expofeit, cumineo,präs¬

terfubftantiam ab extenfa Sccogitante

compo-firam , reperiantur fiabBantiae mere corporeaå

ktiexcenfae-,

CAPUT

IV.

§. !. Supéröil nunc utde cäufis

idé-arum

paucisägamtis, acimprimis expendamus,nuni

ldcafubflantiaeVfåltetnextenfie,prout fuperins in-venta eil fenfiurm beUeficioinnotue'rit? quod

fimplicitér adfererenon (uftinemus,

cumcer-turftßt, abobjeclis

exremisadOrganafenfirum

Iioftro rum , nihilpraeter corporeos motus

ac-tedere ; interquos & ideas, proutåmencé

formäntür, nonminoreft difterentia, quam_i inter illorumfubje<£ta> fubftantiam fciliGet ex-tenfamSccögitantem, Qiiod tanto

confiden-tius etiarn ftatnirhus, cum ae quidemipfimö-tus, nec figurae exiis ortae,anobis concipiaru

tur, qualcs inorganisfenfuum fiunn

undefe-quitut ipfas mötuum &figurarumideas nobis

elfe innacas. Huc accedic, quod fenfusin

iii-perficiehaerent, ac inxeriorapenetrarenon

va-lent. interimtarnen noninficias imtisobjetfla

externa organis renfiium aliquid immittere ,

cujus occafione facultas cogicandi? propter

(26)

«nio-*8

unionem rnentiscumcorpore, ideas illas hoc temporepotius quamalioeffbrmau, nonfecus acartifexaile&usftipulatamercede, opusjam

Sc nuncperficit a quo ceteroquincelfaret, Sc

fortefemperceflaturusforet. Necparumhuc

facit, quod fenfusnon raro nobis imponuntj Sc qui femel conviiftus eft mendacii nonam* pliuseft idoneusteftis. Necprudentiseft, fi-dei lemei in dubium vocatae temere credere.

Hscfinguia exempiisilluftrari poflent> qua?

ta-inen infticuti ratio nunc prohibet acciri. Ne autem bis tam infjgnibus munificentiae divinae

domsquidpiam detradlum iv'iiTe videamur,te-nendum eft, fenfus nobis datos pneprimisin_>

confervationem accommoda compofiti, non autenpprimario inindagationemVeri, quo

fuo

officio etiamrite funguntur, Iinon

fingulipro-pria,fociatatarnen opera, quibus fimemoria

praefentia cumpracteritis connetftens, Sc

intel-ledftus omnes errandi caufasfideliter excutiens

jungantur, periculumnoneft, quinilla quaea

feniibus exhibenturveraefte debeant.

§. 2. Reiiquum ergo eft , ut mens

fit

idearum caufä principalis Sc efficiens , extra quam noneft necefte, utaiiamquaeramus

(qua-tenus ideae in fe ipfis fpedtantur Sc nihil

aliud

funtquam diverfte cogitandi formte) licet

ob-je<ftaexternaSc quicquidnosobiigare

poteftad

cogi- 1

(27)

11 I?

cogkandum dere quapiam, quando idnonex voiuntate noArafliiit> aliquo modo

polTintdi-! ciaceAe caufa occafionalis feu rem otaidearum,

cumfuis circumAantiis confideratarum. Ve¬

rum alyoris aliquanto in^aginis eA, expifcari

rationesfeu caufts determinantes meutern no. ftram,ad produccndam ideamrepraefentantem

hanerempotius

quam aliam> quae tripiex

Aa-tuipoteA. Prima eA autor unionis animae Sc corporis, quoadomneseasideas, quasexoc-cafionefpecierum in cerebro formatarum

ha-bemus, iine voluntatis confenfu ac fuAYagio. Secunda eA noAra voluntas> quoad omnes i-v deasvoluntarias , quae ut plurimum funt

fub-Aantiarum fpirituaiium earumq} proprietatum

, & operationum,

quae cum corpore nihil ha-bentcommercii, &ä

quo neeinfieri, nec in

eAe dependent. TertiaeA partimeaunio,par¬

timnoAra voluntas quoad omnesideas , quas

habemusexeo,quod nosliberead eafdemnon tantumadplicemus, verumetiamquiaipccies,

quibus natura aut noAra voluntaseas ideas

ad-ligarunt, tumtemporis inorgano imaginatio-nisfunt exqitatae.

§. 5. Praeterea cum lumen naturale di-<Aet,nihil eAe inintelledu quod non praeexti-teritincaula formaliter vel eminenter, idque

nontantumvaleatderealitateactuali feu

forma-'I C z A led

(28)

2O

li,(ed & obje<£liva, indicandum quoq,efyquo

modo hse idea? in mente nofira contineantur* ubifimulenitefcetquodfialicujusideaerealkas; tanta fit, utin mente ncutromodo

continea-tur , illi aliamcaufam elfeadfigna-ndammento

cminentioremj cumideae fint imagines, quae

pofiunt quidem dcncerc a perfeckione rerum

aquibus fiint defumptae, noaautein-quicquam

perfeétius continere. De idca tneiipfius feu

mentis nuHa elfdifficultas, cummensTibiipfi

proxima fit re ipfa 8c formaliter, resautemdi-, verlaeobjedfive tantum. Ideseangelorum,

a-, liorurnhominum, animaHumq»,

exideis mei

ipfius , rerum corporalium ac Dei confiunn.

Ideaevero rerumcorporalium, partimforma¬ liter, partim eminenter in mecontinentur,ut

cxcollationefüperiusaddudlaeruipoteil.

Uni-careftat ideaDei, quamquo intimiuspenfito,

hoc clariusanimadverto,earnnecformaliternec eminenter in me contineri,

adeoq>ipfum

De-um clariffime edocerc fui

autorem,"qui mihi

sllam indidic.

§. 4. Hilce lubjungamus idearum po-^

tiores divifiones, qua: prorelpedfuum

divcrfi'

täte muhiplicanpolfunt;nam earunidiftindio

©ptime manifeltatur , fieas invicem oppona-mus , autfecundummodumrepraelenrandi,aut

fecundumresquas

repr$fcnmit,

autfecundum

(29)

'%I

potcntias quibus inferviunt, aut

(ccundumcaa-fas producentes, autdeniq, fecundum relatio¬

nen) cummente noflra. Refpedtu modi

re-praefenrandi, ideae in ciarasSc

diftin<ftas,obléu-ras Scconfufas

difpefcuntur.

Reipeddu terum quas reprsefentant, omnesideaead duas clafles

referripoftunt: prima continec

cogitationem>

cumomnibus fuis

proprieratibus,modisac

fcon-fequcntibus. Secunda eft earum, quae exten« fionem cum omnibus iibi debids confiderat. Haec diftincftio interceterasmaxime

eftfpedba-biiis, quippequaeomnesidcasfuo ambitucom-»

plecftitur, adeoq; latiftimepatet, &multasa>

bas fub fe comprehendit. Interhas euameld,

divifio ideae in fimpiicemSccompofitam,

quas nullonegotiointernofcere

poftumus, fl

confi-deraturiobje&umquodpiam,

attendamusnum

duo vei plura attributa contineat,

quorum

u-numiine altero clare

diftincfteq; concipipoftit» quodfignumeftinfallibile compofttionis.

Sim-plexautcm idea eft, in quoplura talia attributa

tftentiaiianon

comparent, fedunicum, inquo

modiilli ignobiliores fundantur* Notandum

tarnennullamideameile

fimplicioremidea De*,

quamvis enim illamaximum attributorumnu»

merumcontineat,

tarnen inca omniafuntinlc«

parabilia ac identiflcaca. Ratione modi quo

mens

idcasproducitj

Tunt veladventiciae, quas

(30)

■Sri,

mens etfdtata a corpore perfénftmi

, quia fe

ip(b quandoq; diverlus, imo nohraro

ftbi

ipfi

contrariuseft, format,quaenihil

autparumve-rihabent: quoniamres externas non

polfunt

genuinam fuiimaginemin mentis

tabula

expri-rnere , fed quafdam maculas Sc

confufaljnea-menta iliiiruprimunt. Velinnatas,quasmens

a(é ip(a peringenftamfacultatemcogitandi ex-citat, quae (fciiicet facultas cogitandi) prour*

(émper eademho»eft, ficSc ideaeab illain

to-tum pendentesverxScimmutabilesfunt, &a*

pudomneseaedem. Vel

denkpfa&aefeufiéfoe,

quae avoluntatis libertateac licentia originem

trahunt, acidcirco errorisimmunesnonfunti Cum voluntas non(émper eadem, nec norma

veritatis (it. Sciendum autemeftnos dicere ideas innatas , non quod fernper acftu

menti

obverfentnr , (edquod mensinftrtufta

(it

po-tentia ac facultate eas eliciendi, non fecus ac

virtutes Sc vitia, imoqualdam corporis

infir-mitates quibufdam familiis innata dicimusj

Cumnafcanturcum di(po(itionequadam

adea

contrahenda. Reliquas idearum

diviiiones

con» fuko hic omittimus.

§, Colophonis

loco

idearum

clanta-tem ac confuiionem verboattingamus.

Inter

ideas quas järn contemplati fumus,

maxime

clarasac diftintftae func ideasfimplices, utpotc

(31)

*1

q'naeunumattribucum effentialehabent*

quod

reliqua ignobilioraincluditj nenipe idea Dei,

ftibftanciaeextenfae,ac fubiiantiaecogicantis Sed ceu ex omni mixtioneac remperamento

diffi-cultasqusedamenafcitur* attributa

dignofcen-diacfüumcuicjj

tribuendi: Tic

exincimaharum

fubftantiarüm uniojae ac velut permixtione in

homine, nonexiguusnumerus idearum confu-farum exfurrexit. Mens enim humana abinicio

vitac,recenteadhuc vinculo unionis,fervirema,

ximeadfuefa&a, adnatura:lumennonattendit,

hequein rerum ncxus ac veritateminquifivic*

Ted fenfibusvelutimmerfä, cogitationibüs

ad-quievic,cjuas illifuggeflére, inquibusparumvel

iaihilordinisacvericatis,fed multum confufionis

Ipe<Sbaripoterar, Ideac confufsefunt,quas fenfus

excitanc,raminterni, famis*fitis,doloris,

volu-pcacisj quamexcerni,urqualitatum tablilium,

iuminis, coiorum,fonorum,odorum,faporum,

caloris>frigoris,gra

vitans,levitatis, laeviratis See.

§. 6. Harumconfufio indepulIular,quodmens noftraconjungatid,

quodperfalfa judiciaadprobavic,

cumiis,

quae per naturamcognofeebat ininfantiaenim

noftra, objedtaexterna, pera&ionem in corpus>

di-verfasinmenteexfuicitarunt fenlatioues} quas cunu

tnens animadverterit, citra

voluntatis imperium \rel

faltemadfenfum,fibioceafione corpotumquorundam

praefentes; utcaloretn, ex prasfentia ignis-, judicavic»

Quidpiam efte in igne hujus (enlatiomscaufam, «Scid. quidemvere, Hocnon contenta,iniuperjudieavit, id

quoderatinobje<fto,igne,planeftmile eile ienlatioiii,leu

(32)

icieasj ejusoccafioneeffbrmatae. Éxbocvitioföratxocfe niotrans£crimus fenlätiones' in resipfasextra mentexn

& corpusnoftrufn adfiltentes.

Idem notandum circafubjedtumgravitatis, cintl

enimvidemusquidpiam cadere, & craflisnoftrisoculis

nonlicetce'rnere id,quod verfus terrani prascipitatac

impellit, prxcipites rriagisquarrtprudente'sjüdicamu's

id perprincipiuminttinecuntfuaIponte

verlusterram

ferrij cui confufe ideaenomengravitatisadligavimus,

CiTtO Ad:cumcontuemurpaleascum aiqbra. filamcnta

fer-reacummagnete

conjun£Honemquäliadfe£tare»final-lequidftatueredébuifiemusin iis,quodtamen non

pla-cet, fed confultius ditcimus ,'in magnete infitamJ»

qnandam vim effingere, eamq; attradtivamvocitare*

quaefi efiet, fimilisterrx adfignari poflet, Quicquid

autem fitdehac attradiiva vi, loqüanturdeilla, qui

eatnperviderö, nobisconticclcfcreliceat,

quiattradtio-remperciperenon pofiumus, finfe

ntotu trahentisac adligationetrahendi

Haec funtbenivoleLedtor, qua:räptimintero* txiimcaniculareluperarduaiiac materiapublica: luci

qua:fivimtis> qitarfi tibi fe probarepoteruntnobis

im-penfegratuläbimur,fin veroiecus, hoceodeinanimO feremus: cumfirmiternobis perfuadeamus rationunt

momentain diveffampartemtetraxifle, adfenfumque

tuumnobisdenegafie; qua:proinde fi publieeextite*

rint, majorem forte lucemverirati feenerabimtur,Na:i

vispraetérea(fiquosadvertas) fäcilemcenfotem

tepras-bere debes, cogitanscos ex jüveniliimpetu ac

inad-vertentiaprofedtosefle , cuiafiatijiidicium nön duni

maturuiflequivisnovit,nechoc ttlirandutn; cumnulla fitsetas,nullunitam maturuinacfix badtum

ingani-WB;quodnonhumaniqitidpiam identidem perfentifcatatq;patiatur*

References

Related documents

quam ex ipfa ejufdem quidditate Sc natura : quid enim aliud fit morrem vel incendium ex cantu Galli praefjgire, quam Deum tentare, ab ipfo. deficere , cui foli in Baptilmo

quam ab iis etiam abftinendum fit qua: per leges licent: nam fecundum illud jCti, (a) non omne quod licet honeftum eil, eil fcilicec aliquid quod non oportet» etiamfi liceac..

bene qvadrat, qvod videlicet pari addita facit imparem, 8c impari addita facit parem : hoc. enim ipfum accidit etiam ternario,

id ramen agere quod licitum eil &amp; eile ftatuit, conicientia fcrupuloia. non eil peccare:

im * quod ens creatum eft finitum in tali ni- natura, nihil habeat in fe per quod illi. oc repugnat habere in rerum natura ali- □r; ud Ens creatnm fibi fpecie

eft qvod ipli impucurare confveverant, nam Eptcurus Solus inqvit Cicero vidit pimum ejfe Deos, qvod tn omnium animis ,eorum noittiam imprefferit natura (ic). Et infinua fåne

inde cum fontes non löge a mari diftent* non poteft aqva lalfedinem exuere; qvia longa tranfcolatione eget, ut a fale tam fixo , quam volatiii difgregari poftit j. quod percipimus

poflit fuftinere» Cujus rei alia non eft caufaquam quod calor folis tunc tem¬.