• No results found

Ad jura hominis in civitate definienda praeceptiones. Quas cons. ampl. fac. philos. Upsal. præside doct. Dan. Boëthio ... pro gradu philosophico p. p. Jacobus Hagberg stip. Tollst. Upl. In audit. Gustaviano die X Jun. MDCCCVI. H. p. m. s

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Ad jura hominis in civitate definienda praeceptiones. Quas cons. ampl. fac. philos. Upsal. præside doct. Dan. Boëthio ... pro gradu philosophico p. p. Jacobus Hagberg stip. Tollst. Upl. In audit. Gustaviano die X Jun. MDCCCVI. H. p. m. s"

Copied!
8
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

-AD

JURA

HOMINIS

IN

CIVITATE

DEFINIENDA

PRAECEPTIONES.

QJJAS

CONS. AMPL. FAC. PHILOS. UPSAL. PRiESIDE

doct.

Ό

AN

ΒΟΈΤΗΙΟ,

ΕΤΗ. ET POLIT. PROF. REG. ET ORD.

PRO GRADÜ PHILOSOPHICO

P. P.

gfacobus

hagberg

STIP. TOLLST. UPL.

IN AUDIT. GUSTAVIANQ DIE X JUN. MDCCCVI.

Η, Ρ- M. S,

UPSALI^:,

(2)

rnuJ cordi fuic, ut fua ftaret imperio civili au&oritas,

fuumque

robur.

Vereor au tern, ne argumentis,

qui-bus ad profligandos

Hobbeiianos

errores

utebantur,

ordoque quem in

iisdem

proponendis fecuti

funt,

in-vitis etjam illis, qui

eorundern

fuerunt au&ores, ad

aknda denuo, ii id fecum tulerit temporum et con-iiliorum humanorum mutabiles vices, ordini civili ini-mica licentiae deliria abuti posiint homines, everten-darum rerum cupidi. Recens adhuc eft memoria tem¬

poris, quo

jura hominis,

coniiliis demagogorum, ad

evertenda et miicenda omnia tam iacra quam profana

ipe&antibus,

praetendebantur, inftare videtur aliud

tempus, in quo leves

hominum

mentes

in

oppoiltum

feruntur cxtremum, omnemque de

juribus

humanis ad.certa principia

reducendis disquifitionem

ut

vel

inu-tilia vel

perniciofa metaphyiices fbmnia damnant.

Sa-pientius praeteriti

temporis experientiam

forian

ad

hu-manos uiiis convertere didicerunt illi, qui modefte

dis-quirendi

facultatem

ademtam

nolunt,

fed

ab

eadem

iperant, ut, quae

adhuc vel

in

opinionibns

hominum,

vel in icientiis, opinionibus

fomenta

et

robur

daturis, latent errorum femina, feniim crefcente veritatis luce

fuffocentur et fementi laetiores

promisiiirae

mesfes

lo-cum dent.

Horum me facile impetraturum veniam

iperare

aufim, ii nonnullas, quae me judice,! ad

jura

homi¬ nis in Civitate rite definienda,

conferre

videntur,

τς-gulas

breviter

exponam.

(3)

Plu-,ΑΗ^.

—ίΡ-Γ ίρ—·?Ρ-ι 3

Plurimum ad re&am notionem Jurium

hominis

formandam refert, ut eandem in iiio cum

praeftantiori

et honeftatem fpe&ante hominis natura nexu

effinga-mus. Tolle enim, quae homini

concesfa eil,

ratio-nis altiora fpirantis

indolem,

cujus ideam

non

nifi

ho-neftatis legi iubje&am mente

fingere

posiiimus,

et

fii-ftulifti fimul juftas omnes

jura nobis

tribuendi

caus-fas, omneque reverentiae

juribus

debitae

fundamen-tum. Jura itaque hominis, quae

Civitati

tuenda

tra-dimus ita explicamus, ut

comprehendant

omnempro-pter honeftatem

concedendam habendi,

agendi,

ad-quirendi atque

fe et\fua disponendi

facultatem. Ne¬

roiηi quidern

mortalium

de

interna

aliorum honeftate

decernendi poteftatem ita

tribuimus,

ut

ei

pro

fuo

ar-bitrio jura alteri

denegare liceat,

eam

ob

causiam

quod

eorundem

ufum honeftatis

praeceptis

minus

ac-commodare videatur, iic enim nunquam datum

foret

fui esfe juris et omnia verae

honeftatis

fubfidia alieno

traderentur arbitrio. Id folummodo,

quod

nulla

ra-tione cum honeftate convenire poteft, ex

jurium ho¬

minis numero excludendum putamus; nec

ille, qui ni*

hil nifi honeftate jubente iibi

pofcit,

iniquas

de juri¬

bus fibi denegatis querelas

profert.

Interea

tarnen, dum ex bac jura

aeftirnandi

ratione

initia

facimus,

fie-ri in fociali cum aliis vita non poteft, quin

poftulemus

1:0 tutam vitae, corporis

facultacumque,

qualem

na¬

tura nobis permifit,

aliorum

arbitrio

non

obnoxiam

ufuram; 3:0 qvandam

bene

beateque

vivendi

inftru-mentorum et adjumentorum, quae natura

in

commu-ni reliquit,

nobis

adfignandam

partem,

vel viam

(4)

dem

adquirendi

non inique

praeclufam;

3:0

conditio-rum, iine quibus vericatis et perfe&ionis humanae du-dium ali et augeri nequit, reverentiam, et 4:0

deni-que eam nos nostraque

disponendi libertatem,

11t ni¬ hil impediat, quominus ea, quae honefte velle vel

posfnmus

vel

debemus, exfequi nobis

liceat, et haec

podulata

jurium

hominis nomine infignire

folemus,

eademque ut humanitatis palladium Civitati tuenda

committimus.

Sed vereor, ne in decernendo, quae generalibus

his poftulationibus refpe&u ad civitatem contineri

pos-funt, particularia jura, errores parum praecaveantur,

quamdiu focietatnm civilium primam inditutionem,

jusque homines Civitatis

jugo

iubjiciendi

et continen-di non ita explicatum habeamus, ut unicuique

appa-reat, non ab humano arbitrio, nec propcer

necesd-tatem invita honedate ortam, neque ob causfas, quae alias nullum alios cogendi jus fecum ferre posfunt,

enatas et inftituendas esfe civitates.

Qui

nihil novi

ni-hilque ad

ufns

humanos adcommodati in fcientiis,

quae ad

philofophiam

pertinent, a recentioribus

inven-tum et expoiitum esfe dbi perfvadent, omniaque

uti-lia in Ethica praecipne et Jure Naturae dudum

fe

ρ u-eris docuisfe harum difciplinarum Magiftros pleno

cla-mitant ore, fententiam forfan mutarent, ii quam no-ftro tempore primum rite expoiitam habemus de mo¬ do adquirendi originario illumqne

necesfario

fubfequen-te ad civitates cogendi jure doftrinam, cum iis, quae

(5)

—'^T ^—if-f1 s

a Wolfio vel ab aliis, quantumvis Ecle&icis, Juris

Naturåe interpretibus difcére potuerunt, conferre cu-raverint, et iibi confentienti atque conftante modo con-clufiones ex ucraqué do&rina eiicere intellexerint. Aut

enim valde fällor, aut noftri temporis'

philofophis

ea-debetur laus, quod lucern hucnsque defideratam et per totum Juris Naturalis ambitum beneficam, fua de jure ad civitates cogendi illiusque in modo adqui-rendi originario natalibus doQxina fparferint. Eorum

enim rite exploratis et peripe&is decreiis, fublatum iri

iperamus

frequens

antea erroris periculum, quo jura hominis eodem fere modo Civilibus inftitutis

oppone-re folitum fuit, ac ftatum ita difhim naturalem ftatui

Civili opponere confvetum. Nec fieri posfe putamus,

ut, q'ui pofttis ab illis principiis rite exploratis enu-tritus fuerit, aliare ipia hominis esie putet jura, qvam, quae cum ordine civili, fineque civitatis coniiftere pos-funr. ^Necesfarium quidem etiam pofitis his principiis erit, ii veritaci congruam proponere velimus jurium humanarum' fcientiam , erroribusque occurrere, quibus

jura hominis alieno arbitrio traduntur, et pacem foci-alem honeftatis ja&ura redimenai necesiitas urgetur,

ut jura honeftatis causia concedenda primum mente

con-cipiamus, qualia ftne fpeciali ad Statum Statui natu¬ ral! oppoiitum

refpe&u

forent. Sed male eadem

re-gulasque ad qvarum normam dimetienda funt

inter-pretaremur, ii alia conditione eadem

jura

hominis es¬ ie decerneremus, quam ut primum efficiatur , ne ab ulla parte exferendis in Civitate juribus Majeftaticis,

ie-cundum iines, quas Civitas ad Statum jtifticiae

(6)

en-6 it rtk ■■■·"<*

rendam et perficiendum inftituta

promovendas

habet,

definitis officiant.

Quae

fecundum

eam, quam

in

Jure

Naturae

in-terpretando, intulerunt recentiores Juris Naturalis

-di.

vifionem in Jus Privatum et Jus Publicum, in

prio-ris juris prudentiae parte proponunmr, jura utique

hominis funt et ut fan£fo valere debene, Ted ii ultra

terminos, quibus in jure publico rite definiuntur, ea-dem extenderes, jura amplius

esfe

definunt, injuriam· que

fecum

ferunt.

Sic

ad jus hominis

ea quae natu¬

ra imrnediate nnicuique

defignavk,

diiponendi male

provocares,

quando

partem eorumcommunis

hominum,

qui civitatis

vinculo

conjuq&i

vivunt

tutela

requirit;

iic quoque

adquirehdi

facultatem modo

originario iah vis juribus hominis in civitate fublatam

esfe

vides; iic dominia rerum, ii id fvaferit rerum a civitate diftri-buendarum juila cura, certis terminis circumfcripta, ufurae eorum, quae jure homini tribui

posfunt,

non officium. Sic quoque omni, te tuaque propter

quos-cunque^

iines

disponendi

facultati,

non

obüante

ho¬

minis jure, quae cum finibus, quos

falus publica

pro-movere jubet, coniiftere nequeunt, te rite renuntiasie

putas. A

Juribus

hominis

nihil demit Civitas, Ted

ad

normam legis cujus au&oritate vel concesiae vel a na¬ tura

ipfa

definitae

funt,

juftis cancellis eadem

circum-icribit, ut nee alter alteri officiat, nec conditionibus, fine quibus omnibus tuta et ad perfeftionem humanam

augendam commoda esfe nequeunt, impedimenta pa-riant. Ipia illa lex, ad quam in

jure

naturae privato

(7)

ju--t-*--» AdSs^AL—

"WT" T

jura hominis dimetimur, eos

juribus hominis ponit

cancellos, qui, ut Civitas utpote Status

juftitiae

Statui

naturaii oppofitus inftitui et

inftituta

valcre

posfit,

ne-cesiario requrruntur»

Apparet igitur, non alia ratione aliasque

ob

caus-fas ea , qnae, ut jura homini debita, proponere poteft

illa Juris Naturae pars, quam Jus Naturae Privatum

appellavimus, Civitatum arbitrio tradita esfe, quam ut precaveatur, ne Statui juftitiae vel inimfcus viel minus commodus fit eorundem ufus. Sic, quantum fteri po¬

teft, non praecluiafn

adjumenta

fibi

fuisque prospich

endi

adquirendi

viam ubique

jure poftulamus, fic

Ci¬

vitatis arbitrio non concedimus dominia rerum

tollen-di vel incerta faciendi poteftatem et quae

funt reliqua

ut jus hominis in quocunque ftatu

reclamanda

Civita-tique femper iacra. Sed funt quoque jura,

de

quibus

in Jure Naturae Privato agitur, quae

immediate

a

le¬

ge morali fuum et ortum et fuam ita deiinitam indo-lem habent, ut Civitatis arbitrio relifta esfe nequcat

poteftas decernendi, an et quae

esfe

debeant:

Jus

fcilicet Paternüm, Jus Matrimoniale, Jus

Herile,

quae

ut iacra, ad praeicriptas morales leges

firmanda

tuen-daque at profanis non attre&anda manibus,

fibi

ut

pal-Iadium quoddam humanitatis

commisia habet Civitas,

Sunt quoque propter honeftatem et

altiores,

ad

quas fertur praeftantior hominis natura,

fpes

Divina

aufto-ritate in focietate hnmana inftitutae vel fponte

inftitu-enclae in communem finem tendentes confociationes y

quarum necesiarias et in

ipia

rerum% quas

ipe&ant^

(8)

&a-natura fundatae conditiones

fupra

omne humanuni

arbitrium

jureponimus, Ecclefiae fciiicetr

et Reipublicae litterariae jura. Ad utraque enim extendere liceat de-nominationem facri, quam adhibere

folent

Juris Na·

turae interpretes, dum de Jure Principis circa facra

praecepta

tradere volunt.

Qui

jura ab

honeftate

deri-vanda esfe intelligic, non infimum his inter jura ho¬ minis locum tribuit, nec dubitare poteft, Civitatem

fuis ipiius

finibus contradicere,

quaead eorundem

fån-ftitatem diminuendam quid

fibi

permiierit. At non mei esfe volui judicii omnes illas dirimere Jites, quae de Civitacum circa has res jure motae fuere et moveri

posfunt.

Si enim in

ullo

unquam argumento

medi¬

um tenuisferarum eil, id praecipue in hoc valet, quum

tantis utrinque

laborare difficultatibus videatur,

ut viri

iagacisfimi

de

eodem

certis

limitibus definiendi

iblli-citi, Scyllam evitaturi

Charybdim

vix evitare potue-rint. Contendere tantum audeo, neminem, qui

Reli-gionem et

Litterarum

Studia

ut ·

inftrumenta

tantum-modo imperii aeftimare

didicit,

ea praecipere posfe, quae his in

rebus

jurium

hominis

func

et

esfe

femper

References

Related documents

koti ενταύθα τ8ε πξωτ8ε φαινηναι; εικοε αν εκεΐ'.η η ; επε/δαν τα τιιςευτει Χογω τη t αΧηΟει είναι, ανευ της πε^ι Τ8ς Xcycvs τεχνηε, καπειτα oXiycv ύςεξον

&amp; EkhoUn, aquam Mæleri tempore, quo Lapis erÿrus, ad locum, quem occupat, pertiguisfe, contra nitqntibus Bjurnero &amp; Goranfonio... Cum fequenti anno

peur votre

E x vetuftis Hiftoricis nemo non Dionem Casfium Dionyfio Ha- licarnasfenfi praetulerit; Herodotum &amp; Diodorum Siculum legerit cum voluptate.. Miramur autem lorum

Er quod San&amp;isfimus Dominus nofter ad- hunc effeclum fcriberet Serenisfimo Domino noftro regi , non obftante quod fua majefbs ad hoc deditisfima fir, ut

An aliis seque obicem ponere fciamus, valde dubitandum.. Regulis in omni negotio obfervandis feracisfimum efl no- flrum

Tterligere Välborne H erre, hvadh oroligheet tvifl oagg haat och undfdgelfe, befynnerliga emot Preßerfkapet, finn Kong- lige Mandate forkunnan hajfva kommet til

rali offendunt au d ito res, minus fini Sacri Miuifterii infervientem esifii- m