—
-AD
JURA
HOMINIS
IN
CIVITATE
DEFINIENDA
PRAECEPTIONES.
QJJAS
CONS. AMPL. FAC. PHILOS. UPSAL. PRiESIDE
doct.
Ό
AN
ΒΟΈΤΗΙΟ,
ΕΤΗ. ET POLIT. PROF. REG. ET ORD.
PRO GRADÜ PHILOSOPHICO
P. P.
gfacobus
hagberg
STIP. TOLLST. UPL.
IN AUDIT. GUSTAVIANQ DIE X JUN. MDCCCVI.
Η, Ρ- M. S,
UPSALI^:,
rnuJ cordi fuic, ut fua ftaret imperio civili au&oritas,
fuumque
robur.
Vereor au tern, ne argumentis,qui-bus ad profligandos
Hobbeiianos
erroresutebantur,
ordoque quem in
iisdem
proponendis fecuti
funt,
in-vitis etjam illis, quieorundern
fuerunt au&ores, ad
aknda denuo, ii id fecum tulerit temporum et con-iiliorum humanorum mutabiles vices, ordini civili ini-mica licentiae deliria abuti posiint homines, everten-darum rerum cupidi. Recens adhuc eft memoria tem¬poris, quo
jura hominis,
coniiliis demagogorum, ad
evertenda et miicenda omnia tam iacra quam profanaipe&antibus,
praetendebantur, inftare videtur aliud
tempus, in quo leves
hominum
mentesin
oppoiltum
feruntur cxtremum, omnemque de
juribus
humanis ad.certa principiareducendis disquifitionem
utvel
inu-tilia velperniciofa metaphyiices fbmnia damnant.
Sa-pientius praeteriti
temporis experientiam
forian
ad
hu-manos uiiis convertere didicerunt illi, qui modefte
dis-quirendi
facultatem
ademtam
nolunt,
fed
ab
eadem
iperant, ut, quaeadhuc vel
in
opinionibns
hominum,
vel in icientiis, opinionibusfomenta
etrobur
daturis, latent errorum femina, feniim crefcente veritatis lucefuffocentur et fementi laetiores
promisiiirae
mesfeslo-cum dent.
Horum me facile impetraturum veniam
iperare
aufim, ii nonnullas, quae me judice,! ad
jura
homi¬ nis in Civitate rite definienda,conferre
videntur,τς-gulas
breviter
exponam.Plu-,ΑΗ^.
—ίΡ-Γ ίρ—·?Ρ-ι 3
Plurimum ad re&am notionem Jurium
hominis
formandam refert, ut eandem in iiio cum
praeftantiori
et honeftatem fpe&ante hominis natura nexu
effinga-mus. Tolle enim, quae hominiconcesfa eil,
ratio-nis altiora fpirantisindolem,
cujus ideam
nonnifi
ho-neftatis legi iubje&am mentefingere
posiiimus,
et fii-ftulifti fimul juftas omnesjura nobis
tribuendi
caus-fas, omneque reverentiae
juribus
debitae
fundamen-tum. Jura itaque hominis, quae
Civitati
tuenda
tra-dimus ita explicamus, ut
comprehendant
omnempro-pter honeftatemconcedendam habendi,
agendi,
ad-quirendi atque
fe et\fua disponendi
facultatem. Ne¬
roiηi quidern
mortalium
de
interna
aliorum honeftate
decernendi poteftatem ita
tribuimus,
utei
profuo
ar-bitrio jura alteridenegare liceat,
eamob
causiam
quod
eorundem
ufum honeftatis
praeceptis
minus
ac-commodare videatur, iic enim nunquam datum
foret
fui esfe juris et omnia veraehoneftatis
fubfidia alieno
traderentur arbitrio. Id folummodo,quod
nulla
ra-tione cum honeftate convenire poteft, exjurium ho¬
minis numero excludendum putamus; necille, qui ni*
hil nifi honeftate jubente iibipofcit,
iniquasde juri¬
bus fibi denegatis querelas
profert.
Interea
tarnen, dum ex bac juraaeftirnandi
rationeinitia
facimus,
fie-ri in fociali cum aliis vita non poteft, quin
poftulemus
1:0 tutam vitae, corporis
facultacumque,
qualem
na¬tura nobis permifit,
aliorum
arbitrio
nonobnoxiam
ufuram; 3:0 qvandam
bene
beateque
vivendi
inftru-mentorum et adjumentorum, quae natura
in
commu-ni reliquit,
nobis
adfignandam
partem,vel viam
dem
adquirendi
non iniquepraeclufam;
3:0conditio-rum, iine quibus vericatis et perfe&ionis humanae du-dium ali et augeri nequit, reverentiam, et 4:0
deni-que eam nos nostraque
disponendi libertatem,
11t ni¬ hil impediat, quominus ea, quae honefte velle velposfnmus
veldebemus, exfequi nobis
liceat, et haecpodulata
jurium
hominis nomine infignirefolemus,
eademque ut humanitatis palladium Civitati tuendacommittimus.
Sed vereor, ne in decernendo, quae generalibus
his poftulationibus refpe&u ad civitatem contineri
pos-funt, particularia jura, errores parum praecaveantur,
quamdiu focietatnm civilium primam inditutionem,
jusque homines Civitatis
jugo
iubjiciendi
et continen-di non ita explicatum habeamus, ut unicuiqueappa-reat, non ab humano arbitrio, nec propcer
necesd-tatem invita honedate ortam, neque ob causfas, quae alias nullum alios cogendi jus fecum ferre posfunt,
enatas et inftituendas esfe civitates.
Qui
nihil novini-hilque ad
ufns
humanos adcommodati in fcientiis,quae ad
philofophiam
pertinent, a recentioribusinven-tum et expoiitum esfe dbi perfvadent, omniaque
uti-lia in Ethica praecipne et Jure Naturae dudum
fe
ρ u-eris docuisfe harum difciplinarum Magiftros plenocla-mitant ore, fententiam forfan mutarent, ii quam no-ftro tempore primum rite expoiitam habemus de mo¬ do adquirendi originario illumqne
necesfario
fubfequen-te ad civitates cogendi jure doftrinam, cum iis, quae
—'^T ^—if-f1 s
a Wolfio vel ab aliis, quantumvis Ecle&icis, Juris
Naturåe interpretibus difcére potuerunt, conferre cu-raverint, et iibi confentienti atque conftante modo con-clufiones ex ucraqué do&rina eiicere intellexerint. Aut
enim valde fällor, aut noftri temporis'
philofophis
ea-debetur laus, quod lucern hucnsque defideratam et per totum Juris Naturalis ambitum beneficam, fua de jure ad civitates cogendi illiusque in modo adqui-rendi originario natalibus doQxina fparferint. Eorumenim rite exploratis et peripe&is decreiis, fublatum iri
iperamus
frequens
antea erroris periculum, quo jura hominis eodem fere modo Civilibus inftitutisoppone-re folitum fuit, ac ftatum ita difhim naturalem ftatui
Civili opponere confvetum. Nec fieri posfe putamus,
ut, q'ui pofttis ab illis principiis rite exploratis enu-tritus fuerit, aliare ipia hominis esie putet jura, qvam, quae cum ordine civili, fineque civitatis coniiftere pos-funr. ^Necesfarium quidem etiam pofitis his principiis erit, ii veritaci congruam proponere velimus jurium humanarum' fcientiam , erroribusque occurrere, quibus
jura hominis alieno arbitrio traduntur, et pacem foci-alem honeftatis ja&ura redimenai necesiitas urgetur,
ut jura honeftatis causia concedenda primum mente
con-cipiamus, qualia ftne fpeciali ad Statum Statui natu¬ ral! oppoiitum
refpe&u
forent. Sed male eademre-gulasque ad qvarum normam dimetienda funt
inter-pretaremur, ii alia conditione eadem
jura
hominis es¬ ie decerneremus, quam ut primum efficiatur , ne ab ulla parte exferendis in Civitate juribus Majeftaticis,ie-cundum iines, quas Civitas ad Statum jtifticiae
en-6 it rtk ■■■·"<*
rendam et perficiendum inftituta
promovendas
habet,definitis officiant.
Quae
fecundum
eam, quamin
Jure
Naturae
in-terpretando, intulerunt recentiores Juris Naturalis
-di.vifionem in Jus Privatum et Jus Publicum, in
prio-ris juris prudentiae parte proponunmr, jura utique
hominis funt et ut fan£fo valere debene, Ted ii ultra
terminos, quibus in jure publico rite definiuntur, ea-dem extenderes, jura amplius
esfe
definunt, injuriam· quefecum
ferunt.
Sic
ad jus hominis
ea quae natu¬ra imrnediate nnicuique
defignavk,
diiponendi maleprovocares,
quando
partem eorumcommunishominum,
qui civitatisvinculo
conjuq&i
vivunttutela
requirit;iic quoque
adquirehdi
facultatem modo
originario iah vis juribus hominis in civitate fublatamesfe
vides; iic dominia rerum, ii id fvaferit rerum a civitate diftri-buendarum juila cura, certis terminis circumfcripta, ufurae eorum, quae jure homini tribuiposfunt,
non officium. Sic quoque omni, te tuaque propterquos-cunque^
iines
disponendifacultati,
nonobüante
ho¬minis jure, quae cum finibus, quos
falus publica
pro-movere jubet, coniiftere nequeunt, te rite renuntiasie
putas. A
Juribus
hominisnihil demit Civitas, Ted
adnormam legis cujus au&oritate vel concesiae vel a na¬ tura
ipfa
definitaefunt,
juftis cancellis eademcircum-icribit, ut nee alter alteri officiat, nec conditionibus, fine quibus omnibus tuta et ad perfeftionem humanam
augendam commoda esfe nequeunt, impedimenta pa-riant. Ipia illa lex, ad quam in
jure
naturae privatoju--t-*--» AdSs^AL—
"WT" T
jura hominis dimetimur, eos
juribus hominis ponit
cancellos, qui, ut Civitas utpote Status
juftitiae
Statui
naturaii oppofitus inftitui etinftituta
valcre
posfit,
ne-cesiario requrruntur»Apparet igitur, non alia ratione aliasque
ob
caus-fas ea , qnae, ut jura homini debita, proponere poteftilla Juris Naturae pars, quam Jus Naturae Privatum
appellavimus, Civitatum arbitrio tradita esfe, quam ut precaveatur, ne Statui juftitiae vel inimfcus viel minus commodus fit eorundem ufus. Sic, quantum fteri po¬
teft, non praecluiafn
adjumenta
fibifuisque prospich
endi
adquirendi
viam ubiquejure poftulamus, fic
Ci¬
vitatis arbitrio non concedimus dominia rerumtollen-di vel incerta faciendi poteftatem et quae
funt reliqua
ut jus hominis in quocunque ftatu
reclamanda
Civita-tique femper iacra. Sed funt quoque jura,
de
quibus
in Jure Naturae Privato agitur, quaeimmediate
ale¬
ge morali fuum et ortum et fuam ita deiinitam indo-lem habent, ut Civitatis arbitrio relifta esfe nequcatpoteftas decernendi, an et quae
esfe
debeant:Jus
fcilicet Paternüm, Jus Matrimoniale, JusHerile,
quaeut iacra, ad praeicriptas morales leges
firmanda
tuen-daque at profanis non attre&anda manibus,
fibi
utpal-Iadium quoddam humanitatis
commisia habet Civitas,
Sunt quoque propter honeftatem etaltiores,
ad
quas fertur praeftantior hominis natura,fpes
Divinaaufto-ritate in focietate hnmana inftitutae vel fponte
inftitu-enclae in communem finem tendentes confociationes y
quarum necesiarias et in
ipia
rerum% quasipe&ant^
&a-natura fundatae conditiones
fupra
omne humanuniarbitrium
jureponimus, Ecclefiae fciiicetr
et Reipublicae litterariae jura. Ad utraque enim extendere liceat de-nominationem facri, quam adhiberefolent
Juris Na·turae interpretes, dum de Jure Principis circa facra
praecepta
tradere volunt.
Qui
jura ab
honeftate
deri-vanda esfe intelligic, non infimum his inter jura ho¬ minis locum tribuit, nec dubitare poteft, Civitatemfuis ipiius
finibus contradicere,
quaead eorundem
fån-ftitatem diminuendam quidfibi
permiierit. At non mei esfe volui judicii omnes illas dirimere Jites, quae de Civitacum circa has res jure motae fuere et moveriposfunt.
Si enim in
ullo
unquam argumentomedi¬
um tenuisferarum eil, id praecipue in hoc valet, quum
tantis utrinque
laborare difficultatibus videatur,
ut viriiagacisfimi
de
eodem
certis
limitibus definiendi
iblli-citi, Scyllam evitaturi
Charybdim
vix evitare potue-rint. Contendere tantum audeo, neminem, quiReli-gionem et