• No results found

Specimen philologicum, ʻAl hatḥalat u-vaʻal ha-niḳud bi-Khetav ha-ḳodesh seu de origine punctorum s. codicis Hebræi cujus partem priorem, suffragante ampliss. senatu philosoph. in regia acad. Upsaliensi, præside Andrea Boberg ... bonorum examini modest

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Specimen philologicum, ʻAl hatḥalat u-vaʻal ha-niḳud bi-Khetav ha-ḳodesh seu de origine punctorum s. codicis Hebræi cujus partem priorem, suffragante ampliss. senatu philosoph. in regia acad. Upsaliensi, præside Andrea Boberg ... bonorum examini modest"

Copied!
56
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

ii v ΐΛΐ-di &S ■■J #vi

1

||

SPE6IMEN PHILOLOGICUM, Sy

Vym

n?nnn

DN.

1 # 9R

DTIpn

3Π23

Seu de ORIGINE

PUNCTORUM

S. CODICIS

HEBR&I,

Cujus Partem Priorem,

Sujfragante Amplijf. Senatu Philofoph. m

Regia Acad. llpfalienß,

PRiESIDE

VI RO CELEBERRIMO,

ANDREA

BOBERG,

L. 1. O. O- Prof. Reg. & Ord.

Bonorum Examini

modefte fubmittit

Alumnus Kahraanus,

LAURENTIUS

GRANDEL,

w. GOTkas.

In Audit. Guft. Maj. ad d. 22.0ftobr, Anni MDCCXXXV. Horts ante meridiemfolitis* ^ '■&> '<äö «äs &> UPSALI/E, Per ]οψHöjer , Reg. 4c*d. Typogg,

(2)

yiRO Maxime Reverendo atéfc Amplijfitno,

Dn. O

L

A

V

O

CELS10,

S. S.

THeol.

doctori

&

PROFESSORI Celeberfimo , ütriusq;

Coniiftorii UpfaL ADSESSORI Gravis«

(imo , PASTORI in Wakfala, ut &

adjacentiümEcclefiafum PRATOSITO longe meritiiIirao> nec non Reg.

Soc* L. & S. Svec* membro

maxime incluto.

PATRONO OPTlMOi

iipjn

Vsm

tteepsw

ρκρ

xn

ό -πομπ

mf?

tmd

Vru

idi

nwrt

unaV1

htm min nn

rurn mina mar»

mV

ihm

ιμηππ

ninVn

Vi? mpua

du

nVrai iipt

nM

panVi

niMiV

(3)

m VIRO Maxime Rever endoαΐ%Amplijßme«

j

Dm.

Ρ

Ε

T

R

0

SCHYLLBERG,

&

S. S.

Theol.

DOCTORI &

,a. PROFESSOR! Celeberrimo , utriusqj

£

Coniiftorii Upfal.

ADSESSORI

Gra-viflimo , PASTORI in GamlaUpfala,

"O perquecontradum vicinarumEo cleiiarum PRAiPOSITO lon·«

ge digniflimo. .

PATRON0 0 Ρ TIMO,

II; '' Ί_,^

π

nwn Ό3Π

ηjrb

rmpaf-!

n

tm djsk minn

moa

:n

ώ

ψίϊη

tsbni

onn

onnV

M

jpp

w

ππμnr

naifr

na"pn

η

ojpfe*

mina

powio·

νιιτα

\>

rnn

pjy m

i"'

mpn

3 Γ ^ .A

wnb

OaVna

wui

imnfln.

· '

(4)

ιχ?ι υο23

Tfann

ρ

wi

·

τύπο?

Π221 μκπ nuro

n^

i

pjm

T»WDV!

b

pist1? ten

*

om ΝΌ22 OJN 1DW

ΓΰΒρΠ

ι

K2 ονοη mti irra

ba

ovoüi 1

bn

nanpn1?

wx Drcn

ι

ixn nnw

irtpi

\xs~\b

dy&b

f

an runi icwa

pi

w*raτ

ΠΪΠ DVn 112 D2>12tl? Dl?

JW1?1?

Σ

ranw ion

te?

ain

ni?

"pura1?

i

Ώ TWJ III?

"721

O27SJ2

\

piVfn

ww

xniasn

wb

omaran w

oatex

ddi

\

jpob

oaro

orw

ηηυη

ι

Maxime

Reverendorum

&

'

VESTRO l

Cllens&Cttltof '

(5)

m r* ·τιΐη m\jp ό

-b

Nw π»

p

by

">r\b\vsb

ma

in vnarn

TiapV

n?n 1212

dt6n

in 1JD3 HNTDl TinjD NV1 ΠΝΤ w *B

Vr

t|Ki

'TION Μ

MB"?

□ D2BN NJ TP

VNI

DDMB1?

)7

n'brn

nVn dd^jh

Dm T IHN

p21

02121? TD

ΠΙΟ"·

DDB

η

drillan

ττν ddnmai

ddidh

b

NJ ΙΒΌΪΠ nnin

-DB1?

ΝΊΠ -ΓΏΠ O

^2

DUD1 2JRPD TI?

Η

niTlV

h

ππιπ1? nbnn

TBU? minn

37

pVi? ^n

dVuhi?

ron

db1?

τ

οητη

Tirpxnn

hieb©

ntm1?

:

i^nt

&

Celeberrimorum

Nominum

o RUM

ftfff bttfniUtmuf

(6)

VIROAdmodumReverend,CdPraclarißmo,

mag.

andrej

lugner,

Paflori inBerg

meritiilimo,

&

adjacen-tiumparoeciarump/v/ö/frtf

adcura-tiifimo.

VIROAdmodumReverend.CdPracUriflimO)

MAG.

ERICO

SIBERG,

Paßori & Pnefofito

Schedvienfium

Vigi-lantiflimo,digniflimo.

VIRO PlurimumReverendo Cd CUrißlmo,

Dn.

helgoni

eckberg,

Pafiori in Siogerftad

meritiilimo.

VIRO Speffatiflimo ,

DN.

ANDREß

PIHL,

Civi & Mercatori apud Salenfes

confpicuo.

FAUTORIBLIS Cd Evergetis atatem colendis.

Vobis,

fafforum,

Fautores

favoris Cd

optimi

benevolentia

,

in

bene*

mc

moriam,ut Cdanimigratt

perpetuaföobfer*

vantia tejferam, meletema hocce qualicun- t

que calamo adumbratum, cum

intenßjfimo

omnigena felicitatü acfalutii votoy cort*

fecratum voluit

PraeclariiT, & Plurimum Reverend,atqj C

SpeitatiiT, Nominum Vefirorum a Cultor obfervantijßfrtUt

(7)

Caput

Primum.

§. ι.

llltum diuque in

Scholis

Juda?o-rum pariter &

Chriftianorum, de origine

punffo-rum vo cλIium

accentupm

difpu-tatum fuitj

ne-que dum acerrima haec Iis atque con« tcntio componi potuit. Alii enim

antiquitatem eorum & &eovi>sv<?itti/

in-fallibilem defendunt: aliivero,nefcio

quo novitatis ceftro perciti, prsecipue

Cappcllus a) ScWaltonus b)9 vocales &

accentw§BibJicosHebrsorijgiηφη pro

(8)

&ίβ-Ζ tig Ο

Seoffvwroig habent> Ted ut recens,

in-utile, fcrupulofum atque

fuperftitio*

fum inventum quorundam hominutib

otio abundantium, turpiter fugillant.

Horum autem rationes & argumenta, quibus

utrinque in

latiifimo

hocce

cam-popugnatur,

priusquam

aggrediamur,

a propofito

noftro

iiaud alienum

du*

ximus, in limine tradationis noftr$, varias Dodorum pandere

fententias,

ut deinde quid approbandum lit,

quid-ve minus , facilius patefcat.

λ) Are.puntl.Revel.-part.t. c. u.

b)Dtf

[ert. de Ling. Orient,g. ProL

ßib.IIf

§.jS.&fe

§. II.

Ad

excepto

Judaeos

Elia Levita,

quodattinet,tres

deprehendi-

eorum?

mus fententias. Nonnulli Ada'

mum , ut ipfius lingvae, ita & puti-dationis inventorem faciunt;

quifci'

licettotam fcripturam a Deo

edodus>

eandem ad: pofteros

propagaverit»

Nullo namque modo credibile

judi·

cant, Adamum, tanta inftrudum

fa--pientia , vocales > quas anima

Tunt

ledionis , & fine quibus nulla

di'

(9)

icriben-, ii Ο §Ü 5

do omifiiTe , & ledoribus divinandas

reliquiiTe. Morem vero

iftumfinepun-, dis fcribendi, non ex natura lingvae,

fed poft ufum, ex pundatis codicibus

, comparatum, invaluiiTe. Ita R.

Afa-i- rias, tamEliam, quameos, qui

pun-r, dorum originem vel ad Mofen ^ vel

j- ad Efram referunt, refutans fcribit;

nnipw οήοικπ myn dj

10'

"myn wnpn wansk nivnärt

pb

cnipwi «ny in "ron wrnru

ό "nyn

mipV

πνί: i*ra: rn

*6

ί//, ;ποπ bnn h. e. Quin etjam fententie eorum

, ^-«z ajunt, ^zWpunffia vocalia ad

literas Ungute noftrafanffa Hebraica

demum

jrfy addita & inventafint in monte Sinai, aut

1(Jj. temporibus Efr<ej antea vero necfuerinty <\z< nec exftiterint, meojudicio vanafiunt &

ull. inanes c). Atque hoc ipfum complu*

fel· ribus probat rationibus, quae apud Cl.

us, Buxtorfium videri poiTunt d). Huic

rit. quoque fententiae accedit ex

Chriilia-tjdl· nis Matth. Flacius Illyr. Mea, inquit, fa- d?fententia, vocales·^ feu ut

vocant,

pun-unt bla una cum confonantibusjam olim

{for-fa' tAjfe adhuc ab iρfornet Adamo ) inventa

,

)eft' omnescpuefacrarum literärwn

fcrigtores

in-dö A Ζ

(10)

4 ·$ 0 $· ^

tegre, dilucideque

fcripßffe

, non

folum

confonantibus,fed & vocalibtis, eosque,

qut contrariafentiunty nonfolum

f

alfa

fen*

tire^fed & confcientiis, Ecclefiaque} qu£ tantum certitudine Verbi Dei <edificatur1

pemiciofa e). Idem

fentiunt

Anton.

Rodolph. Cevallerius

in

Rudim.

Ling.

Heb. c.4. Petrus Cevallerius ibidem

in

annotationibus. Marcus Marinus in

Praef. Lex. Heb. Poftellus de

origini-bus c. 6. & in Lib. de Hetruriae origi-ne p. 113. Auftor

Margaritae

Philo-foph. p. 115·. Exparte etjam

Joh.

Hen.

Hottingerusj cujus hxc

funtverba:l

tdonexifiimo ullumfuiße tempus, quo non

Hebraa lingua expreffas habuerit notai uocalium1 β nonlin omnibut librisy in iis

faltem, ubinecejfe erat f).

c) in Meor. Enajim c. js>. d) Beoriξ.

antiq.puntt.part.2. c,t. e)Clav.fcript.

part. z. Tratt. 6mp.644* f) Thes.Thilo

t*

lib.i. c.q. pag. 400.

§. III.

CEcundo non pauci, pundta

vocalia

& accentus : TDD »TOb robn

traditionemMofisemonte Sinaiejj'e docent. h. e. Mofen una cum lege primum a Deo accepiile & edodlum

fuiflfe

ratio-nem

(11)

«*$ o., fp 5 nem pundorum in monte Sinai. In

co tamen audores difcrepant , quod

alii iimpliciter ftatuant , Mofen a De-o legem, expreflis vocalium &

accen-tuumfiguris, accepiiTe, easque Ifrae-litis traditas explicaife: alii vero

pu-tent,id oretenus eifefadum; adeout tota ratio pundationis per traditio¬

nen! oralem, unacum reliqua

legeo-rali, inde aMofe usquead Efram, or«

dine fucceilivo, confervata Sc

propa-gata fuerit. In hac fententia

funtTal-mudici, Audor Libri Zohar, Cofri,

Tzach Sephatajim, ArugatHabbofem,

Bechai, Kimchi Sc alii. Quorum

te-ftimoniaCl. Buxtorfius paifim adducit

g). Huc etjamex Chriftianis forte

re-ferendi funt, qui Mofen primum li¬

terarum & fcriptionis inyentorem

fa-ciunt. Vid. Cl. Wolf. hJ,

g) de orig, &Antiq.puntt.part,i.e. 4. h) Biblioth. Heb.ρ.qyy.Part.z.

§. IV.

QUidam

r dorum

etjarn

Efra

tertio

& viris

originem

fynagoga

pun-

Ma-g»? , Hebraice

ffonn

DDJD m* di-dis, adfcribunt. In his eft R.

Epho-daeus/),

& Don Ifac Abarbanel, ita

(12)

6 Ii β Ρ»

fcribens: ncnni kVdh "iDD rro

mninö nrtnö nV?m ηυβρ rrrnw

nmpjn

ηώ

ρ oj *otyi

moin^

οτ^η nint^ D'pioön ^oi Geyern

:my£3l TOP

^DD

Ο^ΓΠ

h. e. guem*

adm-odum Mofes1fraelitis tradiditvocesple* nas& defeüivas, literas majusculas&mi¬ nusculas^ fettionc-s aper tas &claufas : Sic

Efras docuit Ifraelempuntta & accentus

fines ( i.e.notasdiftinftionisj verfuum,

ficque eosdirexit ^ & ab omniconfußoneIi* beravit k), In libro quoque

Jomafol.

6p. hxc habentur : jDW &ΊΡ3

&D1?

:njtprSmny

rnnnty

nSrun

no:ow*

h. e. Gfuare vocatur nomen eorum

virify-nagoga magna? So quod reßituerunt co* Yonam ( legis fcilicet) inpriftinum

nito*

vem fuum. Hanc fententiam

propu-gnant ex Chriftianis Gvilielm.

Schic-kardus in Bechinat

Happeruschim,

&

alibi} ex Pontiiiciis praeter

alios

Jul.

Bartoloccius in Bib: Rab. Tom. ι. p.

141. fqq. citante Cl. Wolfio /)*

Bux*

torfius nihil certi deiinit. Namqj cum

tres veluti antiquitatis gradus

confti-tuantur5 fummut eorum, qui

ad

(13)

«§§ o |H 7

qui ad Efram originem pundorum

re-feruntj fufficere putat, iivel ultimus

obtineatur m). Sed hacde re

aliolo-co dicendum.

i) in Gram,cap.j. γ. k) inpraf. ad

Nachal, avoth. i) Biblioth. Heb. T. z.p. 4~g. m) Traft, de orig. & antiq.punft.

part.z.c.z.p.ji/.conf. Tiber,c.z.p. m. no.

§. V.

ΗJE

Hebraeorum

jara

fuerunt

fente-ntise, qui

varise

Dodorum

anti-quitatem pundorum defendunti nunc

ad eos, quinifu contrario novitatem

eorum exftruere fatagunt , eft

pro-grediendum. Verumnec hi unam

te-nent fententiamj fed admodum

diver-fas. Humphredus Prideaux

verofimi-le putat, aMaforethispaulopofl: Efrae

tempora adinventa fuiiie punda

voca-liaj utpote tunc lingva Hebraa non

ampiius vernacula exiftente; cum ad

textum Hebraeum legendum aliosque docendum , valde eilent neceflaria.

Punda vero hecc Maforethas inftar ar¬

eani cujusdam iibi folis

refervaffe, aitj

nec ante editum Talmud in fcholis

ad-miiiiTe: eamque ob cauiTam nullamje-orum memoriam , vel in Talmudej,

(14)

s ·$ o fl»

vel in fcriptis Origenis, & Hieronymi

fadam efle. Poll Talmud autem , cum

Rabbiniintelligerent, pundaaque ne-eeflaria fuifle ad ledionem S. Textus

confervandam, ac Mifchnam &

Ge-maram ad Hiftoriam & notitiam ritu-um tuendam 5 in fcholis demum vult

admifia, ut norma quadamefientfcri·

pturam ita legendi, quemadmodum

per traditionem oralem, a Mofe pro-fedam, legere didiciilent n). His ίί·

milia ex alio ejusdem auctoris übro,

qui Conneclion ofthe Old And NeXv Tefi. infcribitur, part. 1. p. pyz. & qs8.

ad-ducitCeleb. Wolfius 0).

h) Hifloire des.Juifs&despeuples voifin*

7om.z.p. 2gg. joo. o) Biblioth. Heb.

2.p. 480.

§. VI.

ALii autem, tefhnte B. Gerhardo

ρ), pundorum inventionem

ad

an. i$6. poit excidium templi

fecundi

referunt. Ad quam fententiam

incli-nat Campegius Vitringa

, in obferv. Sacris L. 1. c. 2.. §. IV. Ubi verba,

citante Cl. Wolfio f), ita fere fe ha-bent: ΡunEtλ illa vocalia

, quabodie

fub

(15)

<© Ο β» $

caujfam α Judais diligentioribtis adinventx

funt, ut ver a legendi S. Scriptura ratio

confervaretur, atquc ad pofieritatem

tra-duceretur. Ilii enim, cum defirucium vi¬

derenttemplum, commune quafigentisfu<g

afylum j infumum ivijje fyes novas, quas

inJEgypto fub Trajano, & in Cananaafub

Hadriane de republ. fua inftauranda conr

ceperant,· facrafrigere,· Seripturaßudium negiigi, atqueindegraviora etjamfibi me-tuerent mala: omni fiudio & induftria in

idincubuerunt, utfcriptura facra illibata

confervaretur, if apofieris fuis fecundum

traditionem majorum legeretur. De

ce-tero autem in Cotrnnentario in Ε

fa-jam fatis vacillat Dodiilimus Vitrin¬

gacirca fententiamCappellidepundis,

folummodo legem traditionariam eadena

VOCans, quafynagogaveteri originem de*

heat. In plerisque tarnen ipiis adhas-ret, & ex defedu conftantis ledionis

frequentiiTimos verfionis LXX* erro<-res deducit: eamque ob cauilam huic των

Τξίων, Aquike, Symmachi&

Theo-dotionis verfiones longe anteponitt)·

p) Loc. Tbeol. Τ.i.c. ip.p.ιζγ. qj Eibl,

blebr.p.qSo. ~\) llnfchuldige Nachrichten an.

(16)

© $5*

§. VII.

ALii

Jacobum ben

R. Aaronem

Naphtali, qui fec.

ben

Afcher, & R.

XL poft N- S. vixerunt, punctorum au&ores conftituunt. Quam fenten-tiam amplexus eft Gilb. Genebrardus, ita fcribens: An. ab everfo templo 436. i. e. Ch. 476. L 478· Simplicio Pontifice) Zenone autem Orientis,Auguflulo Occideri'

tia imperatore, poft mortemD. Hieronymi

56. (namobiit Ch. 412. ) Judai

Tiberi-adis PaUftina

y indifto concilio, adquol

Ba'oylonii confluxerunt 7 prhnariis eorum

R. ben Afcher R. ben Naphtali, notu' (

las, quibus hodie Judai utuntur vice

vo-c aIium & accentuum) ad leciionüfacilt tatem repererunt r). Verum heic vir

a-lias eruditiflimus, ab Elia, forte in

graef.

111. Mas. Ham. non accuratek'

do, deceptus, infignem committitpa-rachronismum, binos hos Rabbinos

cum Maforethis Tiberieniibus, qui

fexferme feculis anteviguerant, com

jungendo, ut ex chronologia Hebrae-orum oftendit Cl. Buxtorfius s).

r) Chronogj-aph.p.4Ji.(& 181, s) Traft» depunfti*part, i.p,7-feqq.

(17)

·» © $* i x

£. VIII.

R. Λ LiiMaforethasTiberienfes,Hebrads ec. ^ D^DC3 , Otros Tiberienfes, JITI miDD Aiittores Mafor<e & ΓΡ"ΟΕΟ Ό3ΓΙ

n- Sapientes TiberiAdis diclo?, pUtldla

V0-js, calia & accentus fec. V. 1. VI. poft N.

^6.

Ch.

adinveniiTe propugnant. Quam

ce% fenteritiamElias LevitaGermanus,

pri-]en> mus & folus, in variis fcriptis,

prae-m[ cipue Praef. III. Mas. Mammaforeth,

ri- absque ullo fua? gentis teftimonio &

uoi fufFragio , orbi erudito propinavit.

um Huncvero inter Chriftianos proni

fe-tw ι cuti funt Pontificii fereomnesj quibus v0. haec hypothefis, ut latam portam ad ill. fcripturas facrx certitudinem & au&o-r a. ritatem convellendam aperiens, valde in arriiit. Horum in numero funt Bel¬

le,

larminus

t), Gordonus Huntlaeus «),

pa.

Raym.

Martini

x), Pet.

Galatinus

j),

aoS G. Genebrardus ζ), Joh. Morinus a)y

qU{

Jo. Bapt.

Willalpandus,

Alphon.

Sal-3n, rnero,aliique longe plurimi. Ex re-^ centioribus his addi poteft Auguilin.

Calmetordinis Bened. &Abbas S,

Leo-poldi de Nancy, in Diclionario fuo

Critico b). Eandem tibiam inflant ex

Reformatis Mercerus c), Druiius d),

(18)

11 1$ o Ü»

qvamvis alibi cautius loqvatur

e^Jof.

Scaliger/), Pet. Cunaeusg),cum

alijs,

quos recenfitos vide» fi placet,

apud

Pfeifferum h), Wasmuthum/')

&Lce-fcherum k). Heic vero eit

obfervan-dum, quod alii, cum Elia, nihil

peri-culi ex hac hypotheii Textui Sacro,

cum hodiern^ vocaks veterem ledio-nem penitus exprimant ,

timendum

efle doceantj alii veroveteremledio· nem, inventis pundis, qua maximam

partem interpolatam & corruptam

cenfeant. Vid. Celeb. Wolfius l). Inter

omnes autem novitatis pundorum ,

propugnatores pertinaciiTimi

exftite*

runt Brian. Waltönus m) & Ludovic. Cappellus, Heb. Ling. ProfeiTor

Sal·

murieniis, qui incerta in Hebraifmo

omnia reddere allaboravit> idque in

fcriptis fuis variis. Pra^cipue

id

egit

in ArcanoPundationis

Revelato,quod

per Thomam Erpenium, qui fuam

ei

prsmifit praefationem, LugduniBatav.

an. 162.4. edendum curavit. Critica

ejus facra, £ de variis, qua* in V·

libris occurrunt, ledionibus libri VI.

per filium Joh.

Cappellum

,

qui

ad

(19)

°. 8» *1

of. prodiit, poftquam apud

Reformatos,

iis, qui per publicam confenfus

formulam

)ud Cappelli hypothefes, ut maxime no-oe* xias profcripferant, edinonpotueratj an- etii Genevae & Lugduni Bat. ultra

de-ri- cemannos, annitente amico Cappelli

o, Salmaiio, id adurgeretur. Denique

io- praeter Epiftolam Apol. ad facob. Ufte* um rium, Sdmurii ιό)*ι editam, contra io- refutatores fuos Arnold. Bootium, am Buxtorfium, Wafmuthum aliosque ad-am ornavit Vindicias ArcAni: quae inter

o-ter pera ejus pofthuma, una cum Arcano, um , Amftelodami.1689 recufo, curantefi¬

lte- l«io Jac. Cappello, lucem videre#).Ex ric. noftratibus non diftitemur Lutherum al- ipfutn fententiam antiquitati punfto-mo 'rum contrariam tulifte > praecipue in in träd. de Schern Hamphorafch circa

fi-git nem :

item

in Com. ad Gen. $<5.Tom.

lod 3. lat. Norimb. & c. 47. Tom. 4. ei Quo innegotio, venerabilemPatrem* av. propter

άηβξακτίαν

iftius temporis, :ica odiumque nugarum Rabbinicarum, T· facile excufamus, certiftlme

perfvaii,

VI. eum, ii depericulofis illis Cappelli

a-ad

liorumque

conatibus ipfi conftitiftet,

κ cautius locuturum fuiile.

Quin & in

iüb

(20)

i'4 m o fgi

pofterioribus curis re&ius de vocalibus

diiTeruiiTe, monet Lcefcherus o).

Ad-verfastarnen opinio'nis ejus

feciatores

exftiterunt Gefnerus·^), Leonh.Hut-terus f), Mich. Neander r) , Nicol.

Oclfchlegelius /), Hackfpanius t)

all-ique. Denique judicia fua fufpendunt

And. Maiius «), Sixtin. Amama quem modo memoravimus, Johannes Drufius.

t) Lib. z.deV.Di c.z.&Infi. Ling.Heb,

u) Efit,Cont,c,8.β. x) in Bug.fid. part,

ß. Difi.ß. c. iß. y) Are. Cath. v erit.L. i>

c.8' z) Cbronogr. p. 181. & 4SI. a) Ex-erc. Bibl.p. ißp. b) vid.UnfchuldigeNach' richten an. i/zz.p.SßZ. c~) in Gen. c. 16. iß. d) DeReff.Leff. Ling.S.c.4, e)£)u*ß*

Heb. L.z. Gpusfi. ßß. f)Epifi.zß-ß.adBuxU

fen. g~) Lib. /.deRep. Heb.c. 18. h)CritS

c.4,p. m. γο. gi.tf Introd inortent.p ßb,

i) Vind.p. m,ß4. k) deCatis.L.H.c,ß.p.zyl> l) Bibi. Heb.ρ.48j.fqq. m)Bröl.Bibi. HL

η) UnfchuldigeNachrichten, αη.ιγζζ.ρ."]4$

o) deCauf. Ling. Heb. L. z.c. β.ρ. ζγ6. ρ)

in Bfalm.ρ. zzj. q) in Triumph« de Reg'

Pontif. Lib.i.e.6. r) in Erotem. ling.Heb.

p.1/8. s) in Traff.depunffiscontraFlaciurn

t) in Not. Bib.part.ι,ρ. ιγρ. u) Com.

ad

fos% III. 16. χ) deR. L.p.n.

(21)

<f§ o ©5» 15

Caput Secundum.

5. i.

REcenfuimus

Dodorummultifarias,.

breviter fententias

Hasin-ter

άάχξκτιν

inftituere, &hanc vel illam eletftam propugnare , haud

adeo eft proclive. Ad primam enim pro antiquitate punttorum fententiam

quodattinet, intanto

hiftoriaeHebra-icae defeftu Adamo originem eorum

adfcribere, nulla urgente necefiitate,

non fuftineo5 quamvis ex adverfo

nec

ulls folidae appareant rationes,

ean-dem illi denegandi. Ita quoque fi ad

Mofen defcendero> dubium non eft, ante Mofen fcribendi exftitifle artem,

fatente idern Steph. Morino: Revera

non efi verofimile

, per duo continua an-norum milda nullas obfervationes

fenρto

fu-ijfe mandatas y). Quin etjam infacris litens quoque

deprehendimusJobum,

ipfo Mofe, ut plurimi credunt,

anti-quiorem , fcriptionis

librorumque

fe-ciifementionem z)j immo&

Mofen,

librum fe vetuftiorem citafle *)$

i-pfumqueDeum,ante editaslegis tabu¬

(22)

χό ο §8»

las, cxarari juiliiTe literas b).

Quo

concefio, jam tum etjam

figna

voca-liumexftitifle, fatendum videtur. Ter¬

tia denique fententia, quas pro

Efra

ejusquefymmyftis

militat,

multosqui-dem habet patronos ,

quod

in

§.

IV.6/

oftendimus. Verum,ut eam

accepte-mus, nonomnino perfvadeinur. Nam

quamvis horum

fententia,

fatente

B.

Gerhardo O5 tolerabilior fit, quam

eorum, qui ad tempora

poft

Efram,

vel

natumSalvatorem,pundorumin-ventionem referunt; cum hi fynago-gae magna: viri fpiritu

prophetico

ex*

celluerint. Attamen Efram &

Nehe-miam hoc tam infigne fuum opus

in

fcriptis fuis canonicis

filentio i

η

vol·

viffe , vix ac ne vix credere fas

eft.

Nec, fi id concedamus, ftatim

eft

a-pertum, an proprio

inftituto,

an

dl·

vino inftindu id fecerint. Denique fcripturam facram ante

Efrx

tempora

obfcuram, ambiguam &

imperfedam

hoc pado fuiile, dicendum

eflfet.

Vid.

Aug. Pfeifferus d), nec non

Matth.

Wafmuthus, qui plurima

Dodorum

adducit argumenta e)t

(23)

itl ° !B» *7

j>)Exerc.i.de Ling\ Prim.ρ.iji.ζ)cap.ip: 23,24. a)Num.zi:i4.b)Exod.17:14. c)Loc%

Tbeol.Tom.i.c.ij,p.126. d)Crit. S.p.77.

Vind.Heb. part. i.pag. 33.f?q.

> IL

HAc igitur

involucris,

in

re,

ut in

tantis implicita

aliis, maxime

valet Arabum iilud:

CsKXw

er*

q-«)

tijssd*

ä·'*

inceditfolo piano duroque, tutus efi Λ

lapfuf). Ad quod obtinendum, mihi»

metde firmiffima

planiffimaque

via fö-licite circumfpicienti, eorum fenten»

tia, ut ceteris tutior, fefe

obtulit,qui

punila vocalia ab ipiis viris Ssoirvϊυςνη

profe&a, adeoque literis coxva eiTe

ftatuuntj deindevero in ufu neglefta

ab Efra reftaurata, a fequentibus

Do-doribus confervata, & a Maforethis Tiberienfibus adverfus corruptelas

temporum futurorum praemunita.Quae

fåne fententia non minus honefto au»

ftorum numero, quam illa adverfari»

orum militat : vel ipfo id largiente

Cappello , cumdicit, dam tacito omnh

(24)

18 «1 o gg»

umfere confenfu jam ejfe receptam, ubl~ que inter Reformatos obtinere, (V cjuidem tanta cum auttoritate, ut contra hifcere,

fix cuiquam liceat g). Quin & Joh.

Prideaux>antiquitatis pundoruin

alio-quinhoftis

infeniiffimus,numerum fatis

amplum, tam Rabbinorum,quam

Pon-tificiorum & Reformatorum recenfet

h). Quibus praeterBuxtorfios, antiqui¬

tatispundorumvindices ftrenuiffimos, merito accenfenturAlftedius i) ,

Hot-tingerusi), Gerhardüs /), Glafliusi»),

Elacius n)i Darin hävenis ο),

Chr!-iloph. Schomerus />), Calovius q)>

Chemnitius r) , & Schindlerus s), qui

cap.Jud.11.addudo, de vera τ* rblV

pronunciatione, quam Ephrataebpro

ferre non poterant, Ted ejus locoD

proferebant,

oftendit

pundum jamin,

tunc temporis

fuiflTe,

&confequenter·

alia quoque punda$ citante Coopero, noftrae quoque fententiae ailertore t)> Immo , praeter hos jam nominatos>

longe plures eruditionis laude

confpi-cuos enumerat Pfeifferus u) ; quibus

addo ex recentioribus Lcefcherum

at-que Woltium , faepius laudatos5

utta-ceam Phil. Oufeel inIntrod. adaccent.

Heb. de quo vid.J^Unfchuldige

Nach¬

(25)

48 °

f)Erp.Gram.p.m. g)Arc<Punft.Rev.c.i.

$./ö. ÅJ Pral.iz.deCap.Rel.p.iöq. i) Thes.

Chronol. cap. qj. k} Thes, Phil.L.1. c. ^

föj. /) Zöi·; Theol. c.ij. m) Phil. Sacr.p.

/4. /j. /02.19z. η) Clav.S. part. ζ.ρ.

6zp.fqq. o) Hodof. Phocn. /. p. jf. p) Coli,

contr. Nov. c. 2. deS.S.§j. q) Crit. S.ρ.

qzd. r) Harm. c.pi. s) Lex.Pentagl.p.1792..

t) Clav.Dom.Mof.c.z.p,14·. u)Crit.S.c. 4*

x) Ani 1714.p. 77di §. in.

Hlfce

jam

praemiffis,

ad

argumenta

$

pro fententia noftra, adverfusno-vitatis pundorum defenfores, antea nominatos j pracipue Cappellum

at-que Waltonum , ftabilienda ,

prope-randum. In anteceffum vero, ne cir¬

ca ftatum qucdlionis homonymia quae-dam & varia rixandi anfa exiftat, pri-ffium indicemus oportet,nos heicnon

agere de vocalium forma interna, feu

naturalibus fonis, quos confonantibus

coeflentiales eile, una nobiscum

con-ceduot adverfarii 5 fed de vocalium /-gnis & figuris , quibus foni vifus

obje-da evadunt. Has figuras, negantibus

adverfariis, literisfacri

(26)

ΙΟ tff O gQl

ci coaevas efle , & a divinis facrarum

literarum fcriptoribus profeftas,

fe-quentibus nixi argumentis , quas par¬ tim ex rationibus , partim ex hiftoria & teftimoniis nobis fubminiitrantur,

demonftrare conabimur. 5. IV.

PRima

Hebraicae

itaque

dignitas & pr<eflaniiar

ratio erit ipfa lingvas

qua

ceteris lingvis anteceilit. Ea eriim mä¬ ter omnium aliarumlingvarum

, non

folumipfa, fine omni dubio, fuas

pri-mitus vocales håbtiit, verum etiam fi-lias fuas non tantum varia vocabula*

fed ipfum quoque' pronunciandi

1110-dum, vocaliumque figuras docuit.

Se-cus enim filise fua genitrice, utpoté

cujus unaparseffentialisdeficeret,

len-ge eiTent venuftiores, pcrfediores. In quam rem Marcus Marinus in

Praéf·

Lexici fui, citante Cl. Buxt. y) ,

egre-gie diilerit : Literas Hebraicas , confo-nantes & punüa vocalia

, fimul inventay

& hominibus tradita ejfey ßve a Deoy jive

a quovis alio

y erederein j ηamfecus hac

lingva omnium aliarum ejfet

imperfeeiiß-ma 5 cum nibilominus

abfolutijfmam

ejfe

<QYiftet% /in putas tandem ejfe veroßm'ile,

(27)

» ti§ O

2,1

fonum vocalium fentiri quidem ? fednon

dcfignari pojfie , quemadmodum

confonan-tiumfontu , cui etiarnfigura donata efi?

y} Tratt, dePuntt.part,z, c.r. p.jio,

$. v.

/|

Ltera ratio

, ex natura tam

liteira-**

rum, quamvocalium petitur. Li¬ ters föls per fe fonum edere non

pof-funt; fed mutas & immobiles , immo

mortusfunt,non aliter ac

corpus (ine fpiritu mortuum & immobile jacet.

ideoque ut anima & corpus hominem

; in effe fuo* formad conftituuntj ita li¬

ters& vocales ad fyllabas & voces

per-ficiendas concurrere debent. Qua de

re ita Kimchius : yjn1? D1K blV tfb : myvjnn 'n ΓΤΙΝ Nonpoteß homo

movereliteramfine quinque ifiis vocalibus

a, e, i, ö,a, z). Et in iibro [Γ7

ΓΓ^

R. Immanuelfilius Jekuthielis

mipjni

nyun nun 'ώ nynn κίpri

wbh nyunni W nan ηικπ .ό man Tunttum v.ocatstr ny UDmotio

, quia efi

caufifa motionis liter# , fie.u confionantis ;

quia litera fimilis efi corpori , & vocalis anim#. Nec ab bis aliena funt , qus

» v S* lib. Zohar

, cujus audor R. Ben

(28)

il ^ O ^ *

Jochai, adduci folent :

fthK

*13 W1É3D ΝΊΕ20

Wrb

1t?H

ID mbi «Va köu?

inb

pna mpw

:nwp3 rpDK KÖU ΝΠ ΉίρΟ

fW

Non eft literis po teftas inclinandi in hane

vel illam partem absque punttis. Liters otnnesfunt ut corpusfine anima: cum

ad·

veniuntpunffia, tunc confiituitur corpus

ßatura fua. Confentiunt quoque

in

hoc Chriftiani Dodores fupra

laudati

omnes j ex quibus

HafenrefFerum,

ita

differentem adduxiife fufficiat: Ipfana¬

tura requirit, ut qui literastradit,

fimul

etiam exhibeat vocales. Omnis enim ora¬ tio , cui confignanda omnis literaturain»

fervit, conflat exdittionib.ns, dittionesex

fyllabis , fyllabte , in lingva prafertim

He-braa5 exliteris confonantibus &vocalibus.

Sicut Kulla Syllaba fine vocalibus confiare

poteft , ita quoque nulla oratio.

qtfoå

amplius efl, nulla neque litera,

libusproferri poteft a). Immo ipfe

an-tagonifta Waltonus ultro fatetur , ve*

rijfimum ejfe, nullam lingvamvocalibus ca* rerepoffe b). Cum itaque in aprico

iit>

nullam in toto terrarum orbedari lin¬

gvam, quin fuas habeat vocales > ha- x

bueritque" ab ipiis fuisprimordiis,

(29)

* ■ m o ftl

21

ftra omnino funt in eo Adverfarii

o-mnes, quod lingvam Hebraeam, ante

ternpora Maforetharum,vocalibus

di-ftir\d:am

fuiiTe negent. Nec eos

quic-quam juvat κξησ-φυγζτον illud , quod

adverfus teftimonia modo allata

quae-rtint, diftingvendo inter fonum, feu valorem, & tiguram5 non hane , Ted

illum intelligi crepantes. Nam, licet vocales a quibusdam dicantur niytiff motiones , quod moveant literas}

eam-que

ob cauiTam

hoc nomen proprie,

qua fonum & poteftatem, nulla

habi-4 ta ratione figurarum

, illis competatj

figuras tarnen eos exclufas voluiile,

haudliquet. Etenimquodhiperrflyijn» idem alii per nVflpJ ? quod de figuris folum dicitur, expreflferunt^ ut ex his

R. Ephodii verbis fatis

apparet : OWV

: niyun

σρηρηηπ nyp npjfl

Notaspunttationis quidam Grammatici

vo-cantmotiones. Hincquoque DO!?D njDtiT

feptem reges appellantur: quia ficut re¬

ges fuper fervosjitavocales

fupercon-fonas dominantur :

ni^lp

njOT feptem

voces , fecundum vetus illud Cabbali»

ftarum : minn njna nt>ip

nyära

x

cum feptem vocibus (vocalibus) data efi lex%

(30)

24 ι| ο I

lex. Huc étiam accommodari fölet il-lud Salomonis: ρW2V ΠΉΙΟΫ ΠΉΠ

Excidit ffapientia) feptem columnas ej;

quia feptem vocales fimt columnae,

jrrby JDJ ΓΓ3Π

bn

fuper quibtu

rette confiftit tota fScripturs S.) domiu.

Plura vid. apud Buxt. d).

ζ) Mich lolfol.iSd. a) inTentploEzech.

f. ipo. b) Prol. III. §. 29. c) Prov.9. v.L

d) Tratt, depuntt. part. ι.p. zoz.feqq.

§. VI.

AD tertiam rationenty qus

antiquita-·*-*■ tem

pundorum Hebraicorum a

perfpicuitate Scripturs S. probat, jam

properamus. Scripturam autem

Sa-cram eifeperfpicuam, extra dubitatio-nis aleam poiitum eft. Id enim Spiri¬

tus S. ipfe

cjariiiimis

tumV. y tum N.

Teftamenti didis docet e)$ idena Vet.

Eccleiiae Patres evidentibus confirmant

fuffragiis, nec minus TheologiOrtho-doxi omnes uno ore fatentur. Ab

il-lis vero ii qusfiveris, in quonarn hsc

perfpicuitas ScriptursS.coniiftat?

Re-fponfum

feres , perfpicuitatem in eo

niaxime elucere, quod Scriptura

j-es,hominibqs falvandis creduu fadu-que

(31)

*§ o -25

que necefiarias , claris & perfpicuis

verbis proponat. Quod ii ultra

qua!-ras,quidnam praecipue illam

perfpicui-tatemverborum oftendat? Refponfum

dant nonnulli, idipfum, quod dele&a

fint & congruentia cum rebus iignifi-catis. Sed noii dum quaeftioni

fatisfa-dum^ remanet enim dubium,

excon-fonis ne folisj an ex pundis iimul

vo-calium & accentuum ? Ex folis literis

minime, repugnante earum indole &

natura, ut §. praxed, di&um, &

Au-dor Libri Zohar etiam teftatur : ΓΡΡ

rnipj-i vrnja -o ρηκ rrmi nDrp

Non efl fubfijientia äutlux literis uUis,

ni-fi per lucempunctorum f). bi nde non

poteft nonfequi, ii per tot fecula, ut

Engunt adverfarii, Scriptura S. pun-clis caruiilet , neutiquam patuiile

le-éloribus ejus perfpicuitatcm , fed

fen-fum f&pius deprehenfum fuiffe ambi-guum, & valde incertum. Praeterea

conftat> lingvam Hebraeam non adeo

multis gaudere vocibus primitivis 5

i-deoque varias faepe res

diverfasque

u-no eodemque derivato exprimere

ne-ceflum habere. Qu# fanefignificatio-·

% ws diveriita§ a folis confonis, qure

fub

ejuf^

(32)

ιό éjf o

ejusmodi diverfa fignificatione easdem funt, remotis punftis , dignofci

ne-quit. Verum tota hxc ratio ex

pun-dtis j tam vocalibus , quam

medianis

dependet3 quorum vel unico tantum

mutato, vox aliqua aliam atque aliam induit naturam , & hiric longe

diver-fiilimam generat iignificationem. Com ilabit res exemplis. Si enim

fcribam

bin, notat , in pigmis accepit: ii >

perdidit: fi > corruptionem: ii

bin,

dolorem gravißimum : il , pignus

:

, giibernatorem navisf. nauclerum.

Idem quoque illuilrari potefl ex aliis

lingvis , etii plura in his

terminatio-num fubiidia, quam in Hebrasa.

Dabo

exemplum latinum. Si fcribantur hae

literas, m η s, quis inde certum

erue-re valeret fenfum, anomnis, an amans, anamens, an amnis

? an emens, an emi*

nu*, aη mones, an manas, manes, ma¬ nus

y munus, menfa, mons:? mens, minMy

minas, vel minis, intelligi debeat? Ac-cedit etiam, quod in Hebraea conjuga-tionum , temporum & perfonarum,

fatente vel ipfo Cappello g), fumma

exilieret confuiio 5 ut plurimorum

(33)

t$ O gg· 27 affixorum pronominum e. g. \ quae inter fe, & cum

forma

nominum

pluralium in confunderentur. Item

affixa ·υ & ^ , υ

&

η·»

&

η" , Τ]

&

Ή

&c.

Nec

eil,

quod urgeat Cappellus h) ,

ambi-guitatem illam intra

orationis feriem

demi. In hoc enim eum falli &

falle-re , plurimis exemplis ex

interpreti-bus , imprimis LXX. Viris, qui

pro-cul dubio pun&ato codice non funt ufi, oftendit B. Wasmuthus i). Quo¬

rum unum alterumve huc translatum volumus > e. g. Thren. 3. j 3. o ruy quid non affligit ex animofuo,

LXX. interpretati funt : quia non

re-fyondet ex animo fuo ; quali legendum

eifet nip ana pro H3y innd, fenfu pror-fus abfono& fereblasphemo. ItaPfal, 7: 12. C~P *733 DVT & beusirafcens

omnidie, LXX: pro

fubilituen-tes , fenfu reddiderunt contrario : »0» irafcens omni die. Quare notl iine cauifa heic addit idem

Was-muthus : quis hic abfentibus gunttis,

certi quid determinet ? Ita Efa. 17:

II* SiOl & doloris mortifcri , LXX·

(34)

ver-zS t§ o II , >

yerterunt , ficut Väter hominis , quafi

in textu fuij&t 2821 Pari

quo-que modo corruperuntiiluftre illudde

Meilia vaticinium, quod

habetur Efa.

9: y. oibw iy *0« Pater

<eternitA-tis , princepspacis. SubfliitUtO enilll ()

pro (-.) fub *28 & q in b r2 qy mU'

tato,fenfu plane incongruo exponunt:

adducam pacemfuper principes , quaii

ükv by. Sic etiam ex varia

pundatione vocula? &in in

protevan-gelio, ubi chirék loco fehurek

fubihtu-unt Ρ picolx , exilititerror iftej»Λζ/t*

λατξείεΐζpernkiöililimus , quo hono- *

rem Deo debitum homini tribuunt.

Hinc itaque fatis apparet,Providentias

fapientiaeatqueperfedioni divinae

haud

congruum fuiiTe, Deum legem atque verbum fuum, quod omnibus

intelle-dum voluit, tam ambiguo

fcriptionis

genere tradidiiTe.Abiit, talequidquam ,

de Deo optimo & fapientiilimo ftatua-mus! Qui enim Scriptura S. hoc ρ a

do

Lydius eilet lapis, ad quem fidei

reih

gionisque noftrae capita examinari

&

probaridebeantj ii ipfa

hieroglyphicis

/Egyptiorum fcripturis magis efiet am- v

biguaj Ci inftarvaginaé omnem

(35)

ii.

'ο

29 tefttis gladium , nafique cerei, cujus-que opinioni, vel potius conjedurae,

fefe accommodaret?

e) Deut.jo: //. Ρfal.19:9. 119:ioj.Prov.6:

2j. z.Pet.i:19. f) Meärafcb fupcr Cant. fol.28. g) Crit.S.1.6.p. 439. b)Arc.puntt.

lib. 1. c.19. §.7. i) Vind.part* i.p. 126.feq.

§. VII.

QUrtam

^ ipfa pundorum

järn rationem

άυ&εντΐα.

nobis

probet

Perti-hcnt utiquepunda admateriale&for¬ male fcripturae facrae , quia

pars funt ejus matérialis & formalis: ii ratione

figurarum coniiderantur, ad materia-le} ii ratione

muneris, adformale

fpe-dant. Quare has pundorum

figuras

necefiario literis coaevas effe oportet,

utpote per quas, tanquam partem ef*

fentialem matérialis fcripturae facr<e,

formale ejusdem, fenfus fciL

certus &

definitus cxhibetur, illasque adeouna cumliteris ex ihfpirationedivina,

iine

qua nihil libi Λυ&εντίαν heic vindicaré

poterit, elfe profedas. Quod

ver o

punda Hebraica hac

gaudeantaudori-tate , etiam feveriifime affirmat

S

dva-tor nofter Matth. V.

(36)

3o jg§ ö , tägßticL ύ /Liyj

7Τΰίξέλ&%

ctTTO

τΐί

νίμ,Χ

εως aä τγ&λτϊι : Nonjota unum, ätit afex

unus transibit ex lege, donec omniafiant. Hoc vero Chrifti effatum non

pauci

quidetn>

ob varias

ejus

interpretation

nes, in dubiuffivocant,

praccipue

Cap-pellus &

Waltonus

eorurrque

aiTeck,

/ riiu contemtuqueillos,

qui

eo

nitun-tur, excipientes.

Qu

apropter

&

CU

Wolfius Buxtorfium huic argumento

non multum inftitifle putat kfi At

fiapere fibi hos , quantum

volent,

jubet

Lcefcherus j fibi vero protritum

ridicu-liiwque nihil, quod eS. codice peti

poieß,

judicari /). Pro qua

fententia

etiam

iteteruntTheologiatquePhilologi

haud

infimi judicii,

Gerhardus^j,

Chemni-tius»), Calovius o),

GlaiTiusρ)

,

Pfeif-ferus ^), alii bene

multi.

Cardo

au-fem rei in eo vertitur >

quid

per Μξ*'

ictv heic lhtelligi debeat.

Cappellus,

cui haec Salvatoris phraiis

hyperbolica

videtur, pro

apiculis

five

corniculis,

quibus Judad voluraen

legis,

quod

in

fyriagogis afiervatur , ornatus

gratia

defcribunt , atque [\3fi corollas,

CPJ't

jpicula , vel CD'yip

/pinas nuncupant

>

(37)

<9 o

*

guodmirum, eil Leusdenus s)$ quem ali-i etiam nonnulli, meliorum licet

partium, funt fecuti. All cornicula

lila, vel fpinas literarum, particulam

•legis effe , ut in comparatione cum

jota veniant} vel fenfum ipfum

ingre-di, qui heic a Chriilo praecipue

atten-ditur, quis unquam crediderit ?

Pof-funt enimadefle,vel abefle fine velmi-nimo ejus detrimento. Ut

tacearn,

quod non niii fuperilitiofa qusdam

iint Judasorum ailumenta:

qucrum

χ-ternam coniervationem Chriftum pro-* curaiTe , abfurde omnino colligitur.

r Waltonus cum Druiio

linearum

du-dus, fummasqueearumparticulasheic

intelligi

vult, e. g* apices, quibus "j & 1 difcernuntur, Hieronymi hxc

verba ad Zach, 12: 10. allegando: He~ braic* liter& "1 & "1 fimiles

funt,

par-νο tantum apice difcernuntnr

t). Verum

verba

Hieronymi

non de

angulo acuto

& obtufo, quo differunt hx

litern,

eife intelligenda,

monet

Loeftherus#)}

fed potius de pundo,

quod Judaei, et¬

iam Palaeilinenfes,

procul dubio τω η

fupra , τω η infra , more

Syrorum,

differentiie caufla, apponere foliti

fue-' x

(38)

V> «§§ ° gp

rint, Deinde , ad notionem

κε&'Μ

quod attinet, non repugnaf

ejus

ufus

apud profanos

fcriptores,

quamvisra-ro occurrens, quinpunda,

qualiafunt

vocales & accentus Hebraeorum,

figni-ficare poilit. Legltur

enim

apud

Plu-tarchum xz&icu ^ξαρμης,apiceslinea

x).

Syrus κε&ίαν per

vertit,

quod

apicem, inelfuram, v—

el

punttum

φ

minimum

notat: Arabs per

quod

non

partem linea , fed iineam integrum dicit. Attendendumvero eil

imprimis

ad oppoiitionem, interjota

Sc

χεοβίαν,

quae per

diftindivam

particulam

η>

ttut,

infinuatur$ haec fatis indicare videtur,

per

xe&ciav

heic aliquid

minimum

in

le-ge a Chriilo

intelligi,

idque

a

literis

diverfum. Jam autem nihil in

lege,

praeter

vocales &

accentus , a

literis

diverfum reperitur. Per jota

itaque

non aliud , quam literam jod> qu£

confonantiuinminima eil,

&quicquid

in ea compreliendatur , per

vero non aliud, quam punda

minima

vocalium & accentuum Chriilum

(39)

fapien-βΐ ° $· 55

tifiimum fupervacuae infimulare vclit

TOÜ73Äογίας i facilis dabit: eumque^his verbisinfinuare voluiffe, duas hasfcri-pturae S- effentiales partes, ut tunc

temporis exiftentes} ita ieternumnon

elfe interitLras. Porroperpendas quse-Γο incommoda, quaeadverfantium

fen-tentiam circumftant. Si enim punda a Maforethis Tiberienfibus,

quantac-cunque dignitatis hominibus, funt

profeda, neceffario utique fequitur, ipfum quoque fenfum, ex pundis, ut anima literarum,

emergentem,

au-.doritatem folum habere humanam,

h. e. fallibilem & incertam. Conatur

quidem Cappellus hujus argumenti vimeludere, dicendoj fatitu effe con-·

cedendo minorem, majoris confeqttentiam

negare3 quam confequentiam illam conce-dendo, minorem

negare, cum minor ißa

facile demonftrai poffit y. At Tirefia

caecior fit oportet, qui nextim fequen-tisargumenti nonviderit;

Qualis

cauf-ig talis effedus : Atqui cauffa

punda-tionis meri funt homines. E. & effe¬

dus, h. e. audoritas, nonnifi hu¬

mana elfe poteft. Unde

appofite Cl.

v Wasmuthus! Ännon apertiJfimA

(40)

34 «53■ o . θ·· ti io efl

j fignofattibiliinfallibiliter

quidft-gnari , /?#/·infallibilem remfignatzm con■>

flare cuiquam po/feper fallibile cujtudam

reifignum ζ)? His itaque

pofkis

,

quis

de genuina S. codicis

le&ione,

vero-que fenfu, a fpiritu S. intento,

cer-tus elfe poterit? Et

confequenter,

quid folatii effet tentato

h

omini

ex

hocveJ illodido clallico

V.Teftamen-ti, fide illo dubitet, an verus

ibi

fem

fus iit expreifus?

Quomodo

Pontificii,

qui au&oritatem S-

Script

ura?

dene-gant, vel haeretici alii,

Scripturas

S.

teftimonio eflfent

conftringendi? Es-<

fet fanetunc, ut Cl. Buxtorfii

verbis

litarf in tnntis litibtu judexfuperior nul¬

lit*;j acproindeS. Scriptur# V. Tefl amen-ti eanon quoque nullits, qui

controverfa-rum interpretntionum fit menfura & ter·

minus a). Hinc adtnodum digna

funt

Jo. Ligthfooti verba , qux

heic

.ack

fcribantur:funt quipunttataBibliaS.

cre-duntafapientibus Tiberienfibus. Ego

im-pudentiam fud#orum, qui fabulam

inve-nerunt, non miror9 Cbriftianorum

creduli-tatem miror , qui aäplaudunt.

Recog-nofce qutefo3 nomina Tiberienfium, afitl·

illic ppimum academia ad eam eχjjiran¬ iern

(41)

- O

/<?*»: d?" quidnam tandem invenis^nifigenus hominumpra Pharifaümo infanians

, tra¬

ditionibm fafcinans & fafcinatum? cacum,

vafrum

, delirümy ignofcant, β dieam9

magicum & monßrofum ? Ad opus tumdi¬

vinum homines quam ineptos,

quam

fioii-äos! Ρerlege Talmud Ηierof

οlymituηum?

d^ , qualiter illic fe habeant R.

Juda?

i?. Chanina , Ä,Judanη R. Chaija Rabba,

Ä. Chaija Barbay R. Jochanan, R. Jona¬

thanj reliquique inter Tiberienjes

gravis-fimi dodlores: quam [er iο nihil agant ?

quampueriliterferia; quanta in ipforum dijputzitionibus vafrities, ßuma^venenum,

fumtis? fl/Å/7: d?" fi pundlata fuijfe Biblia

in ejusmodifchola.eredere

potes, crede iß

omnia Talmudica. Opus Spiritus S. Japit

pundlatio Bibliorum, non opus heminum perditorum7 excacatorum, amentium b).

k) BÜl.Heb.Tom.2.ρ.48%. I) DeCauf.

Ling. Heb.c.3.p. 28/. m)Exeg. I.C.p.131.

n) Harm. Evang. L.3. c.jt-p.722, 72^. 0)

Crit.f p. 113.

ρ^ Philol. f. part. /. ρ. 18.

q) Crit. f c. 4.ρ. γ6. r) Are.pundt.Lib.

2. c. 14,

fj Philol. Heb. Diß\ 8. ρ. m.8p,

t) Pro/.3. §36. u) Loc. modo cit. χ) In

\ Elumap. 6p. yj Are. pundl. Lib. 2.c. 22.

(42)

«Ü o fgi

ζ) Vind.ρt. c. 3. ρ. ι$6. α) Tiber,

c.ρ.p.m. S6. b) Chronogsapbia c,g!.ρ,ι^ζ.

§. VIII.

Qllintam

nem, perfedio &

nobis fuhminiftrat ratio-

integritas fcri-pturze facrie, ut8c

finis

ejus a Deo

e-videnter deftgnatus; cuitamen adver-fariorum fententia e diametro repu^

gnat. Perfedio fåne & integritas

fcrl·

pturas S. tum a

perfedione

audoris,

quiDeuseft> innojtefcit, a quo noll poteft nort perfedum & abfolutum produci effedum, tum ex

difertafcri-pturse appellatione Pfal. ip. g. ΓΠ1Π

ΠΟ'ΌΠ ΠίΓΡ Lex Beiperfcäaeft. Etha2C

ScripturaeS. integritas & perfedio ad-eo eft abfoluta, ut nee diminutionem

nec additionem admittat ullam, fe-cundum illud Deut. 4. 1. by töDH

Φ

irun D3n« myo OJK ΊΠΠ

•UDD Llon addetis ad verbum, quod ego

praeepero vobis , nec diminuetis ex eo. Hinc Maforethas in hoc Dei interdi-dum, Ii, ad mentem adverfariorum,

punda addiderint,enormiter

peccafte»

ad oculum patet. Narninfert hsec e-orum hypotheiis integras

vocesTex- v

(43)

«β o gg» 37

tui S.aRabbinis efie infertas, quas per folapunfta aliquibus in locis exprimun-tur c). Sic quoque Π demonilrati-vum, cujus abfentia vel prafentia fuo

non deilituitur pondere, multoties per folam pundationem expreflumin-venies. Porro, ftante hac antagoni-ilarum fententia, finis quoque

S.fcri-pturae elevatur , tollitur. Is autem

generalis eil, ad omnes omnino

ho-luines pertinens, cujuscunque (int {la¬ tus , conditionis, fexus & apatis d)y

ut otrinesad falutem aeternam, fidein. Λ Chriilum confequendam, erudiat ac inforniet e). Linde Chriilus non fo-lum vult, fed ctjam pracipit, ut o*

mnes homines, nullo

excepto,

fcci-pturas legant, fcrutenturque Joh. 5:

39. llbi intranscurfu obiter notamus,

nonnullos phraiin, ε^έυνατε τας

γξα*

φας , in indicattvo modo accipere. in-ter quos Erafmus

Schmidius,Ligthfoo-tus, alii3 imprimis Pontificii, quibus

hoc diclum fudes eil in oculis3 quia

decretum eorum, quo S. Scriptum teftio laicis in Romana Eccleiia

in-terdicitur, aperte condemnat. Verum

N

hac explicatio eos nihil juvat. Nam

(44)

con-38 «I O m _ k

fi concederemus eile heic indicativumj laudaretur nihilominus fhidium

Judas-orum legendi fcripturas; fubqua laU' de & approbatione etjam mandatum

comprehenditur. Alii in imperAtivo

e-am fumunt, utLutherus, Melanchton

Bugenhagius, Seb. Schmidius, Sal.

Dei-lingius, alii: ex patribus,

Chryfofto-mus , Auguiiinus,

Theophyla&us,

Euthymius; necnon

exPontificiisEm-ferus, Dietenbergerus f). Quae

cer-te fententia priori anteferenda

eft.

Nam licet analogia Grammatica

indi-cativum admittat, exulante pronomi- j ne νμίϊςΊ ut exempla, Joh. 14: 1. Jac. 4: z. declarantjadeoque parum valeat

nonnullorum argumentum , qui pro¬

nomen hocce, Γι heic eilet indicativus> addendum fuiile , urgent: At tamen

ex fimilibus hifce imperativis, e. g.

Matth, y: τι. χαίξετε και

dγα,Τ&.ΐΛ&ε7

C. 6' 33.

ζητείτε

, c. 7: 1. μη

χξίνετε}

i.ThefT.y: 16. πάντοτε χαίοετε, &c.

fa-tis conftare arbitror, το ερευνάτε

hic

eile imperativum. Quin etjam in ve-tuftis veriionibus> Syriaca,

Arabica,

Pcriica & Aithiophica ficiredditum

in-venies. Et Syriaca quidem heic prae- v

(45)

«ί! ο Ρ 39

cipue ob antiquitatem fuam

refpicien-da, habet OtO , in imperativo, a

rad. 5 accenfafacealiquidqusre~

$ ··^

re: Arabica ? itidemin

impe-Λ*♦♦

. rativo,cujusradixeit

ditigcn-ter bic atqtte illic inquijtvit

? interrogan-do [crutatas efi. llt reliquas omittam.

Idem totius quoque contextus verba, quas fic melius atque clarius fluunt,

iniinuant. Neque enimChriftus heic

Judeeos laudat, ut diligentes in S. co-dice evolvendo3 fed potius

negligen-tiamipforum redarguit, hortando

fi-mul & imperando, ut majorem fedu-litatem attentionemque adhibeant.

Hujus vero mandati finis (ut redeam

unde deflexi ) quomodo obtineri

po-tuit, ii per tot feculorum decurfus,

ut ab adverfariis

fingitur, facer co¬ dex pundis caruifiet? Quomodotum, ad etfatum Davidis, iimplici cuivis & imperito fapientiam attuliflet t )? Quantumenimhallucinati fintviri do-ctiatqueperiti,in plurimis, iisdemque

graviilimislocis, ad oculummonftrant

References

Related documents

Atque hasc filiis Prophetarum quldem iunt in prceienti illa pauciffima, opella quas fcri- de.

iudant alioque distorqueant. Impium vero &amp; deteftan- dum hunc conatum licet icopo fuo excidiffe demonftra- verint Viri Eruditi plurirrff ex Chriflianis, non diffiten- dum

dum prxfigkur π (r), quod praeter Articulum (s) cor*, mode denotare poteft notam univerfalitatis (t), hoc feil fenfu JE HOP AH, DEus omnium Exercituum, qui. ecelimi &amp;

verbis: Π1ΓΡ Dominus regnavit, Pf. Π1ΓΓ Regnabit Dominut in fempiternum, Pf. Atque fic placuit haud dubie Divinas Bonität!, deferibere per tres temporis dif- jerentias fuam

cftendi pofle , Colchis , qui apud ■ Herodotum Atgyptiis praeponuntur, antiquiorem circumcidendi ritum adfcribi debere , quam reliquis. gentibus : quae ratio argumentan- di,

peccata notlra, taraquam onus graviilimum, tiuit f portavit in corpore fuo fuper lignuin \ &amp; quae funt ejus generis ditffca plurima ? ad ritum Jmpofitionis manuum^.

Quod ipfumtamen parum aut nihil detrahit celebritati no- minis ejus, pro ratione aevi ful; cum nec poftmodum ul-. la prcdlerit verfio, quce omnium tulerit calculos Nec minus

Nobis, ritus potiilirnum circa agnum Pafchalem ob- fervatos hic coniideraturis, hac jam ad- dudtas, in