ii v ΐΛΐ-di &S ■■J #vi
1
||
SPE6IMEN PHILOLOGICUM, SyVym
n?nnnDN.
1 # 9RDTIpn
3Π23
Seu de ORIGINEPUNCTORUM
S. CODICISHEBR&I,
Cujus Partem Priorem,Sujfragante Amplijf. Senatu Philofoph. m
Regia Acad. llpfalienß,
PRiESIDE
VI RO CELEBERRIMO,
ANDREA
BOBERG,
L. 1. O. O- Prof. Reg. & Ord.
Bonorum Examini
modefte fubmittit
Alumnus Kahraanus,
LAURENTIUS
GRANDEL,
w. GOTkas.
In Audit. Guft. Maj. ad d. 22.0ftobr, Anni MDCCXXXV. Horts ante meridiemfolitis* ^ '■&> '<äö «äs &> UPSALI/E, Per ]οψHöjer , Reg. 4c*d. Typogg,
yiRO Maxime Reverendo atéfc Amplijfitno,
Dn. O
L
A
V
O
CELS10,
S. S.
THeol.
doctori
&
PROFESSORI Celeberfimo , ütriusq;
Coniiftorii UpfaL ADSESSORI Gravis«
(imo , PASTORI in Wakfala, ut &
adjacentiümEcclefiafum PRATOSITO longe meritiiIirao> nec non Reg.
Soc* L. & S. Svec* membro
maxime incluto.
PATRONO OPTlMOi
iipjn
Vsm
tteepsw
ρκρ
xn
ό -πομπ
mf?
tmdVru
idinwrt
unaV1
htm min nnrurn mina mar»
mV
ihmιμηππ
ninVn
Vi? mpua
du
nVrai iipt
nM
panVi
niMiV
m VIRO Maxime Rever endoαΐ%Amplijßme«
j
Dm.
Ρ
Ε
T
R
0
SCHYLLBERG,
&
S. S.
Theol.
DOCTORI &
,a. PROFESSOR! Celeberrimo , utriusqj
£
Coniiftorii Upfal.
ADSESSORIGra-viflimo , PASTORI in GamlaUpfala,
"O perquecontradum vicinarumEo cleiiarum PRAiPOSITO lon·«
ge digniflimo. .
PATRON0 0 Ρ TIMO,
II; '' Ί_,^
π
nwn Ό3Π
ηjrb
rmpaf-!
n
tm djsk minn
moa
♦
:n
ώ
ψίϊη
tsbni
onn
onnV
M
jpp
w
ππμnr
naifr
na"pn
η
ojpfe*
mina
powio·
νιιτα
\>
rnn
pjy m
i"'
mpn
3 Γ ^ .A
wnb
OaVna
wui
imnfln.
· '
ιχ?ι υο23
Tfann
ρ
wi
·
τύπο?
Π221 μκπ nuron^
ipjm
T»WDV!
b
pist1? ten
*
om ΝΌ22 OJN 1DWΓΰΒρΠ
ι
K2 ονοη mti irra
ba
ovoüi 1bn
nanpn1?
wx Drcn
ι
ixn nnw
irtpi
\xs~\b
dy&b
f
an runi icwapi
w*raτ
ΠΪΠ DVn 112 D2>12tl? Dl?
JW1?1?
Σ
ranw ion
te?
ainni?
"pura1?
i
Ώ TWJ III?
"721
O27SJ2\
piVfn
ww
xniasn
wb
omaran w
oatex
ddi
\
jpob
oaro
orw
ηηυη
ι
Maxime
Reverendorum
&
'
VESTRO l
Cllens&Cttltof '
m r* ·τιΐη m\jp ό
-b
Nw π»p
by
">r\b\vsb
ma
in vnarnTiapV
n?n 1212
dt6n
in 1JD3 HNTDl TinjD NV1 ΠΝΤ w *BVr
t|Ki
'TION Μ
MB"?
□ D2BN NJ TPVNI
DDMB1?
)7n'brn
nVn dd^jh
Dm T IHNp21
02121? TD
ΠΙΟ"·
DDB
η
drillan
ττν ddnmaiddidh
b
NJ ΙΒΌΪΠ nnin-DB1?
ΝΊΠ -ΓΏΠ O^2
DUD1 2JRPD TI?Η
niTlV
h
ππιπ1? nbnn
TBU? minn37
pVi? ^n
dVuhi?
ron
db1?
τ
οητη
Tirpxnn
hieb©
ntm1?
:
i^nt
&
Celeberrimorum
Nominum
o RUM
ftfff bttfniUtmuf
VIROAdmodumReverend,CdPraclarißmo,
mag.
andrej
lugner,
Paflori inBerg
meritiilimo,
&
adjacen-tiumparoeciarump/v/ö/frtf
adcura-tiifimo.
VIROAdmodumReverend.CdPracUriflimO)
MAG.
ERICO
SIBERG,
Paßori & Pnefofito
Schedvienfium
Vigi-lantiflimo,digniflimo.
VIRO PlurimumReverendo Cd CUrißlmo,
Dn.
helgoni
eckberg,
Pafiori in Siogerftad
meritiilimo.
VIRO Speffatiflimo ,
DN.
ANDREß
PIHL,
Civi & Mercatori apud Salenfes
confpicuo.
FAUTORIBLIS Cd Evergetis atatem colendis.
Vobis,
fafforum,Fautores
favoris Cdoptimi
benevolentia,
in
bene*
mcmoriam,ut Cdanimigratt
perpetuaföobfer*
vantia tejferam, meletema hocce qualicun- t
que calamo adumbratum, cum
intenßjfimo
omnigena felicitatü acfalutii votoy cort*
fecratum voluit
PraeclariiT, & Plurimum Reverend,atqj C
SpeitatiiT, Nominum Vefirorum a Cultor obfervantijßfrtUt
Caput
Primum.
§. ι.
llltum diuque in
Scholis
Juda?o-rum pariter &
Chriftianorum, de origine
punffo-rum vo cλIium
accentupm
difpu-tatum fuitj
ne-que dum acerrima haec Iis atque con« tcntio componi potuit. Alii enim
antiquitatem eorum & &eovi>sv<?itti/
in-fallibilem defendunt: aliivero,nefcio
quo novitatis ceftro perciti, prsecipue
Cappcllus a) ScWaltonus b)9 vocales &
accentw§BibJicosHebrsorijgiηφη pro
&ίβ-Ζ tig Ο $»
Seoffvwroig habent> Ted ut recens,
in-utile, fcrupulofum atque
fuperftitio*
fum inventum quorundam hominutib
otio abundantium, turpiter fugillant.
Horum autem rationes & argumenta, quibus
utrinque in
latiifimo
hocce
cam-popugnatur,
priusquam
aggrediamur,
a propofito
noftro
iiaud alienum
du*
ximus, in limine tradationis noftr$, varias Dodorum pandere
fententias,
ut deinde quid approbandum lit,
quid-ve minus , facilius patefcat.λ) Are.puntl.Revel.-part.t. c. u.
b)Dtf
[ert. de Ling. Orient,g. ProL
ßib.IIf
§.jS.&fe
§. II.
Ad
exceptoJudaeos
Elia Levita,quodattinet,tres
deprehendi-
eorum?
mus fententias. Nonnulli Ada'
mum , ut ipfius lingvae, ita & puti-dationis inventorem faciunt;
quifci'
licettotam fcripturam a Deoedodus>
eandem ad: pofteros
propagaverit»
Nullo namque modo credibilejudi·
cant, Adamum, tanta inftrudumfa--pientia , vocales > quas anima
Tunt
ledionis , & fine quibus nulladi'
icriben-, ii Ο §Ü 5
do omifiiTe , & ledoribus divinandas
reliquiiTe. Morem vero
iftumfinepun-, dis fcribendi, non ex natura lingvae,
fed poft ufum, ex pundatis codicibus
, comparatum, invaluiiTe. Ita R.
Afa-i- rias, tamEliam, quameos, qui
pun-r, dorum originem vel ad Mofen ^ vel
j- ad Efram referunt, refutans fcribit;
S« nnipw οήοικπ myn dj
10'
"myn wnpn wansk nivnärt
pb
cnipwi «ny in "ron wrnruό "nyn
mipV
πνί: i*ra: rn
*6
ί//, ;ποπ bnn h. e. Quin etjam fententie eorum
, ^-«z ajunt, ^zWpunffia vocalia ad
literas Ungute noftrafanffa Hebraica
demum
jrfy addita & inventafint in monte Sinai, aut
1(Jj. temporibus Efr<ej antea vero necfuerinty <\z< nec exftiterint, meojudicio vanafiunt &
ull. inanes c). Atque hoc ipfum complu*
fel· ribus probat rationibus, quae apud Cl.
us, Buxtorfium videri poiTunt d). Huic
rit. quoque fententiae accedit ex
Chriilia-tjdl· nis Matth. Flacius Illyr. Mea, inquit, fa- d?fententia, vocales·^ feu ut
vocant,
pun-unt bla una cum confonantibusjam olim
{for-fa' tAjfe adhuc ab iρfornet Adamo ) inventa
,
)eft' omnescpuefacrarum literärwn
fcrigtores
in-dö A Ζ
4 ·$ 0 $· ^
tegre, dilucideque
fcripßffe
, nonfolum
confonantibus,fed & vocalibtis, eosque,
qut contrariafentiunty nonfolum
f
alfafen*
tire^fed & confcientiis, Ecclefiaque} qu£ tantum certitudine Verbi Dei <edificatur1
pemiciofa e). Idem
fentiunt
Anton.
Rodolph. Cevallerius
in
Rudim.
Ling.
Heb. c.4. Petrus Cevallerius ibidem
in
annotationibus. Marcus Marinus in
Praef. Lex. Heb. Poftellus de
origini-bus c. 6. & in Lib. de Hetruriae origi-ne p. 113. Auftor
Margaritae
Philo-foph. p. 115·. Exparte etjamJoh.
Hen.
Hottingerusj cujus hxcfuntverba:l
tdonexifiimo ullumfuiße tempus, quo non
Hebraa lingua expreffas habuerit notai uocalium1 β nonlin omnibut librisy in iis
faltem, ubinecejfe erat f).
c) in Meor. Enajim c. js>. d) Beoriξ.
antiq.puntt.part.2. c,t. e)Clav.fcript.
part. z. Tratt. 6mp.644* f) Thes.Thilo
t*
lib.i. c.q. pag. 400.
§. III.
CEcundo non pauci, pundta
vocalia
& accentus : TDD »TOb robn
traditionemMofisemonte Sinaiejj'e docent. h. e. Mofen una cum lege primum a Deo accepiile & edodlum
fuiflfe
ratio-nem
«*$ o., fp 5 nem pundorum in monte Sinai. In
co tamen audores difcrepant , quod
alii iimpliciter ftatuant , Mofen a De-o legem, expreflis vocalium &
accen-tuumfiguris, accepiiTe, easque Ifrae-litis traditas explicaife: alii vero
pu-tent,id oretenus eifefadum; adeout tota ratio pundationis per traditio¬
nen! oralem, unacum reliqua
legeo-rali, inde aMofe usquead Efram, or«
dine fucceilivo, confervata Sc
propa-gata fuerit. In hac fententia
funtTal-mudici, Audor Libri Zohar, Cofri,
Tzach Sephatajim, ArugatHabbofem,
Bechai, Kimchi Sc alii. Quorum
te-ftimoniaCl. Buxtorfius paifim adducit
g). Huc etjamex Chriftianis forte
re-ferendi funt, qui Mofen primum li¬
terarum & fcriptionis inyentorem
fa-ciunt. Vid. Cl. Wolf. hJ,
g) de orig, &Antiq.puntt.part,i.e. 4. h) Biblioth. Heb.ρ.qyy.Part.z.
§. IV.
QUidam
r dorumetjarn
Efratertio
& virisoriginem
fynagogapun-
Ma-g»? , Hebraice
ffonn
DDJD m* di-dis, adfcribunt. In his eft R.Epho-daeus/),
& Don Ifac Abarbanel, ita6 Ii β Ρ»
fcribens: ncnni kVdh "iDD rro
mninö nrtnö nV?m ηυβρ rrrnw
nmpjn
ηώ
ρ oj *otyimoin^
οτ^η nint^ D'pioön ^oi Geyern
:my£3l TOP
^DD
Ο^ΓΠ
h. e. guem*adm-odum Mofes1fraelitis tradiditvocesple* nas& defeüivas, literas majusculas&mi¬ nusculas^ fettionc-s aper tas &claufas : Sic
Efras docuit Ifraelempuntta & accentus
fines ( i.e.notasdiftinftionisj verfuum,
ficque eosdirexit ^ & ab omniconfußoneIi* beravit k), In libro quoque
Jomafol.
6p. hxc habentur : jDW &ΊΡ3
&D1?
:njtprSmny
rnnntynSrun
no:ow*h. e. Gfuare vocatur nomen eorum
virify-nagoga magna? So quod reßituerunt co* Yonam ( legis fcilicet) inpriftinum
nito*
vem fuum. Hanc fententiam
propu-gnant ex Chriftianis Gvilielm.
Schic-kardus in Bechinat
Happeruschim,
&
alibi} ex Pontiiiciis praeter
alios
Jul.
Bartoloccius in Bib: Rab. Tom. ι. p.141. fqq. citante Cl. Wolfio /)*
Bux*
torfius nihil certi deiinit. Namqj cum
tres veluti antiquitatis gradus
confti-tuantur5 fummut eorum, qui
ad
«§§ o |H 7
qui ad Efram originem pundorum
re-feruntj fufficere putat, iivel ultimus
obtineatur m). Sed hacde re
aliolo-co dicendum.
i) in Gram,cap.j. γ. k) inpraf. ad
Nachal, avoth. i) Biblioth. Heb. T. z.p. 4~g. m) Traft, de orig. & antiq.punft.
part.z.c.z.p.ji/.conf. Tiber,c.z.p. m. no.
§. V.
ΗJE
Hebraeorumjara
fuerunt
fente-ntise, quivarise
Dodorum
anti-quitatem pundorum defendunti nunc
ad eos, quinifu contrario novitatem
eorum exftruere fatagunt , eft
pro-grediendum. Verumnec hi unam
te-nent fententiamj fed admodum
diver-fas. Humphredus Prideaux
verofimi-le putat, aMaforethispaulopofl: Efrae
tempora adinventa fuiiie punda
voca-liaj utpote tunc lingva Hebraa non
ampiius vernacula exiftente; cum ad
textum Hebraeum legendum aliosque docendum , valde eilent neceflaria.
Punda vero hecc Maforethas inftar ar¬
eani cujusdam iibi folis
refervaffe, aitj
nec ante editum Talmud in fcholis
ad-miiiiTe: eamque ob cauiTam nullamje-orum memoriam , vel in Talmudej,
s ·$ o fl»
vel in fcriptis Origenis, & Hieronymi
fadam efle. Poll Talmud autem , cum
Rabbiniintelligerent, pundaaque ne-eeflaria fuifle ad ledionem S. Textus
confervandam, ac Mifchnam &
Ge-maram ad Hiftoriam & notitiam ritu-um tuendam 5 in fcholis demum vult
admifia, ut norma quadamefientfcri·
pturam ita legendi, quemadmodum
per traditionem oralem, a Mofe pro-fedam, legere didiciilent n). His ίί·
milia ex alio ejusdem auctoris übro,
qui Conneclion ofthe Old And NeXv Tefi. infcribitur, part. 1. p. pyz. & qs8.
ad-ducitCeleb. Wolfius 0).
h) Hifloire des.Juifs&despeuples voifin*
7om.z.p. 2gg. joo. o) Biblioth. Heb. T»
2.p. 480.
§. VI.
ALii autem, tefhnte B. Gerhardo
ρ), pundorum inventionem
ad
an. i$6. poit excidium templi
fecundi
referunt. Ad quam fententiam
incli-nat Campegius Vitringa
, in obferv. Sacris L. 1. c. 2.. §. IV. Ubi verba,
citante Cl. Wolfio f), ita fere fe ha-bent: ΡunEtλ illa vocalia
, quabodie
fub
<© Ο β» $
caujfam α Judais diligentioribtis adinventx
funt, ut ver a legendi S. Scriptura ratio
confervaretur, atquc ad pofieritatem
tra-duceretur. Ilii enim, cum defirucium vi¬
derenttemplum, commune quafigentisfu<g
afylum j infumum ivijje fyes novas, quas
inJEgypto fub Trajano, & in Cananaafub
Hadriane de republ. fua inftauranda conr
ceperant,· facrafrigere,· Seripturaßudium negiigi, atqueindegraviora etjamfibi me-tuerent mala: omni fiudio & induftria in
idincubuerunt, utfcriptura facra illibata
confervaretur, if apofieris fuis fecundum
traditionem majorum legeretur. De
ce-tero autem in Cotrnnentario in Ε
fa-jam fatis vacillat Dodiilimus Vitrin¬
gacirca fententiamCappellidepundis,
folummodo legem traditionariam eadena
VOCans, quafynagogaveteri originem de*
heat. In plerisque tarnen ipiis adhas-ret, & ex defedu conftantis ledionis
frequentiiTimos verfionis LXX* erro<-res deducit: eamque ob cauilam huic των
Τξίων, Aquike, Symmachi&
Theo-dotionis verfiones longe anteponitt)·
p) Loc. Tbeol. Τ.i.c. ip.p.ιζγ. qj Eibl,
blebr.p.qSo. ~\) llnfchuldige Nachrichten an.
© $5*
§. VII.
ALii
Jacobum benR. Aaronem
Naphtali, qui fec.ben
Afcher, & R.
XL poft N- S. vixerunt, punctorum au&ores conftituunt. Quam fenten-tiam amplexus eft Gilb. Genebrardus, ita fcribens: An. ab everfo templo 436. i. e. Ch. 476. L 478· Simplicio Pontifice) Zenone autem Orientis,Auguflulo Occideri'
tia imperatore, poft mortemD. Hieronymi
56. (namobiit Ch. 412. ) Judai
Tiberi-adis PaUftina
y indifto concilio, adquol
Ba'oylonii confluxerunt 7 prhnariis eorum
R. ben Afcher R. ben Naphtali, notu' (
las, quibus hodie Judai utuntur vice
vo-c aIium & accentuum) ad leciionüfacilt tatem repererunt r). Verum heic vir
a-lias eruditiflimus, ab Elia, forte in
graef.
111. Mas. Ham. non accuratek'do, deceptus, infignem committitpa-rachronismum, binos hos Rabbinos
cum Maforethis Tiberieniibus, qui
fexferme feculis anteviguerant, com
jungendo, ut ex chronologia Hebrae-orum oftendit Cl. Buxtorfius s).
r) Chronogj-aph.p.4Ji.(& 181, s) Traft» depunfti*part, i.p,7-feqq.
·» © $* i x
£. VIII.
R. Λ LiiMaforethasTiberienfes,Hebrads ec. ^ D^DC3 , Otros Tiberienfes, JITI miDD Aiittores Mafor<e & ΓΡ"ΟΕΟ Ό3ΓΙ
n- Sapientes TiberiAdis diclo?, pUtldla
V0-js, calia & accentus fec. V. 1. VI. poft N.
^6.
Ch.
adinveniiTe propugnant. Quamce% fenteritiamElias LevitaGermanus,
pri-]en> mus & folus, in variis fcriptis,
prae-m[ cipue Praef. III. Mas. Mammaforeth,
ri- absque ullo fua? gentis teftimonio &
uoi fufFragio , orbi erudito propinavit.
um Huncvero inter Chriftianos proni
fe-tw ι cuti funt Pontificii fereomnesj quibus v0. haec hypothefis, ut latam portam ad ill. fcripturas facrx certitudinem & au&o-r a. ritatem convellendam aperiens, valde in arriiit. Horum in numero funt Bel¬
le,
larminus
t), Gordonus Huntlaeus «),pa.
Raym.
Martini
x), Pet.Galatinus
j),aoS G. Genebrardus ζ), Joh. Morinus a)y
qU{
Jo. Bapt.
Willalpandus,
Alphon.
Sal-3n, rnero,aliique longe plurimi. Ex re-^ centioribus his addi poteft Auguilin.
Calmetordinis Bened. &Abbas S,
Leo-poldi de Nancy, in Diclionario fuo
Critico b). Eandem tibiam inflant ex
Reformatis Mercerus c), Druiius d),
11 1$ o Ü»
qvamvis alibi cautius loqvatur
e^Jof.
Scaliger/), Pet. Cunaeusg),cum
alijs,
quos recenfitos vide» fi placet,
apud
Pfeifferum h), Wasmuthum/')
&Lce-fcherum k). Heic vero eit
obfervan-dum, quod alii, cum Elia, nihil
peri-culi ex hac hypotheii Textui Sacro,
cum hodiern^ vocaks veterem ledio-nem penitus exprimant ,
timendum
efle doceantj alii veroveteremledio· nem, inventis pundis, qua maximam
partem interpolatam & corruptam
cenfeant. Vid. Celeb. Wolfius l). Inter
omnes autem novitatis pundorum ,
propugnatores pertinaciiTimi
exftite*
runt Brian. Waltönus m) & Ludovic. Cappellus, Heb. Ling. ProfeiTor
Sal·
murieniis, qui incerta in Hebraifmo
omnia reddere allaboravit> idque in
fcriptis fuis variis. Pra^cipue
id
egit
in ArcanoPundationis
Revelato,quod
per Thomam Erpenium, qui fuam
ei
prsmifit praefationem, LugduniBatav.
an. 162.4. edendum curavit. Critica
ejus facra, £ de variis, qua* in V·
T·
libris occurrunt, ledionibus libri VI.
per filium Joh.
Cappellum
,qui
ad
°. 8» *1
of. prodiit, poftquam apud
Reformatos,
iis, qui per publicam confenfus
formulam
)ud Cappelli hypothefes, ut maxime no-oe* xias profcripferant, edinonpotueratj an- etii Genevae & Lugduni Bat. ultra
de-ri- cemannos, annitente amico Cappelli
o, Salmaiio, id adurgeretur. Denique
io- praeter Epiftolam Apol. ad facob. Ufte* um rium, Sdmurii ιό)*ι editam, contra io- refutatores fuos Arnold. Bootium, am Buxtorfium, Wafmuthum aliosque ad-am ornavit Vindicias ArcAni: quae inter
o-ter pera ejus pofthuma, una cum Arcano, um , Amftelodami.1689 recufo, curantefi¬
lte- l«io Jac. Cappello, lucem videre#).Ex ric. noftratibus non diftitemur Lutherum al- ipfutn fententiam antiquitati punfto-mo 'rum contrariam tulifte > praecipue in in träd. de Schern Hamphorafch circa
fi-git nem :
item
in Com. ad Gen. $<5.Tom.lod 3. lat. Norimb. & c. 47. Tom. 4. ei Quo innegotio, venerabilemPatrem* av. propter
άηβξακτίαν
iftius temporis, :ica odiumque nugarum Rabbinicarum, T· facile excufamus, certiftlmeperfvaii,
VI. eum, ii depericulofis illis Cappelli
a-ad
liorumque
conatibus ipfi conftitiftet,κ cautius locuturum fuiile.
Quin & in
iüb
i'4 m o fgi
pofterioribus curis re&ius de vocalibus
diiTeruiiTe, monet Lcefcherus o).
Ad-verfastarnen opinio'nis ejus
feciatores
exftiterunt Gefnerus·^), Leonh.Hut-terus f), Mich. Neander r) , Nicol.Oclfchlegelius /), Hackfpanius t)
all-ique. Denique judicia fua fufpendunt
And. Maiius «), Sixtin. Amama quem modo memoravimus, Johannes Drufius.
t) Lib. z.deV.Di c.z.&Infi. Ling.Heb,
u) Efit,Cont,c,8.β. x) in Bug.fid. part,
ß. Difi.ß. c. iß. y) Are. Cath. v erit.L. i>
c.8' z) Cbronogr. p. 181. & 4SI. a) Ex-erc. Bibl.p. ißp. b) vid.UnfchuldigeNach' richten an. i/zz.p.SßZ. c~) in Gen. c. 16. iß. d) DeReff.Leff. Ling.S.c.4, e)£)u*ß*
Heb. L.z. Gpusfi. ßß. f)Epifi.zß-ß.adBuxU
fen. g~) Lib. /.deRep. Heb.c. 18. h)CritS
c.4,p. m. γο. gi.tf Introd inortent.p ßb,
i) Vind.p. m,ß4. k) deCatis.L.H.c,ß.p.zyl> l) Bibi. Heb.ρ.48j.fqq. m)Bröl.Bibi. HL
η) UnfchuldigeNachrichten, αη.ιγζζ.ρ."]4$
o) deCauf. Ling. Heb. L. z.c. β.ρ. ζγ6. ρ)
in Bfalm.ρ. zzj. q) in Triumph« de Reg'
Pontif. Lib.i.e.6. r) in Erotem. ling.Heb.
p.1/8. s) in Traff.depunffiscontraFlaciurn
t) in Not. Bib.part.ι,ρ. ιγρ. u) Com.
ad
fos% III. 16. χ) deR. L.p.n.<f§ o ©5» 15
Caput Secundum.
5. i.
REcenfuimus
Dodorummultifarias,.breviter fententias
Hasin-terάάχξκτιν
inftituere, &hanc vel illam eletftam propugnare , haudadeo eft proclive. Ad primam enim pro antiquitate punttorum fententiam
quodattinet, intanto
hiftoriaeHebra-icae defeftu Adamo originem eorum
adfcribere, nulla urgente necefiitate,
non fuftineo5 quamvis ex adverfo
nec
ulls folidae appareant rationes,
ean-dem illi denegandi. Ita quoque fi ad
Mofen defcendero> dubium non eft, ante Mofen fcribendi exftitifle artem,
fatente idern Steph. Morino: Revera
non efi verofimile
, per duo continua an-norum milda nullas obfervationes
fenρto
fu-ijfe mandatas y). Quin etjam infacris litens quoque
deprehendimusJobum,
ipfo Mofe, ut plurimi credunt,
anti-quiorem , fcriptionis
librorumque
fe-ciifementionem z)j immo&
Mofen,
librum fe vetuftiorem citafle *)$
i-pfumqueDeum,ante editaslegis tabu¬
χό ο §8»
las, cxarari juiliiTe literas b).
Quo
concefio, jam tum etjam
figna
voca-liumexftitifle, fatendum videtur. Ter¬
tia denique fententia, quas pro
Efra
ejusquefymmyftis
militat,
multosqui-dem habet patronos ,
quod
in
§.IV.6/
oftendimus. Verum,ut eamaccepte-mus, nonomnino perfvadeinur. Nam
quamvis horum
fententia,
fatente
B.
Gerhardo O5 tolerabilior fit, quam
eorum, qui ad tempora
poft
Efram,
vel
natumSalvatorem,pundorumin-ventionem referunt; cum hi fynago-gae magna: viri fpiritu
prophetico
ex*celluerint. Attamen Efram &
Nehe-miam hoc tam infigne fuum opus
in
fcriptis fuis canonicis
filentio i
ηvol·
viffe , vix ac ne vix credere fas
eft.
Nec, fi id concedamus, ftatim
eft
a-pertum, an proprio
inftituto,
andl·
vino inftindu id fecerint. Denique fcripturam facram ante
Efrx
temporaobfcuram, ambiguam &
imperfedam
hoc pado fuiile, dicendum
eflfet.
Vid.
Aug. Pfeifferus d), nec non
Matth.
Wafmuthus, qui plurima
Dodorum
adducit argumenta e)t
itl ° !B» *7
j>)Exerc.i.de Ling\ Prim.ρ.iji.ζ)cap.ip: 23,24. a)Num.zi:i4.b)Exod.17:14. c)Loc%
Tbeol.Tom.i.c.ij,p.126. d)Crit. S.p.77.
Vind.Heb. part. i.pag. 33.f?q.
> IL
HAc igitur
involucris,in
re,
ut intantis implicita
aliis, maximevalet Arabum iilud:
CsKXw
er*
q-«)
tijssd*
ä·'*
inceditfolo piano duroque, tutus efi Λ
lapfuf). Ad quod obtinendum, mihi»
metde firmiffima
planiffimaque
via fö-licite circumfpicienti, eorum fenten»tia, ut ceteris tutior, fefe
obtulit,qui
punila vocalia ab ipiis viris Ssoirvϊυςνη
profe&a, adeoque literis coxva eiTe
ftatuuntj deindevero in ufu neglefta
ab Efra reftaurata, a fequentibus
Do-doribus confervata, & a Maforethis Tiberienfibus adverfus corruptelas
temporum futurorum praemunita.Quae
fåne fententia non minus honefto au»
ftorum numero, quam illa adverfari»
orum militat : vel ipfo id largiente
Cappello , cumdicit, dam tacito omnh
18 «1 o gg»
umfere confenfu jam ejfe receptam, ubl~ que inter Reformatos obtinere, (V cjuidem tanta cum auttoritate, ut contra hifcere,
fix cuiquam liceat g). Quin & Joh.
Prideaux>antiquitatis pundoruin
alio-quinhoftis
infeniiffimus,numerum fatis
amplum, tam Rabbinorum,quam
Pon-tificiorum & Reformatorum recenfet
h). Quibus praeterBuxtorfios, antiqui¬
tatispundorumvindices ftrenuiffimos, merito accenfenturAlftedius i) ,
Hot-tingerusi), Gerhardüs /), Glafliusi»),
Elacius n)i Darin hävenis ο),
Chr!-iloph. Schomerus />), Calovius q)>
Chemnitius r) , & Schindlerus s), qui
cap.Jud.11.addudo, de vera τ* rblV
pronunciatione, quam Ephrataebpro
ferre non poterant, Ted ejus locoD
proferebant,
oftendit
pundum jamin,tunc temporis
fuiflTe,
&confequenter·alia quoque punda$ citante Coopero, noftrae quoque fententiae ailertore t)> Immo , praeter hos jam nominatos>
longe plures eruditionis laude
confpi-cuos enumerat Pfeifferus u) ; quibus
addo ex recentioribus Lcefcherum
at-que Woltium , faepius laudatos5
utta-ceam Phil. Oufeel inIntrod. adaccent.
Heb. de quo vid.J^Unfchuldige
Nach¬
48 °
f)Erp.Gram.p.m. g)Arc<Punft.Rev.c.i.
$./ö. ÅJ Pral.iz.deCap.Rel.p.iöq. i) Thes.
Chronol. cap. qj. k} Thes, Phil.L.1. c. ^
föj. /) Zöi·; Theol. c.ij. m) Phil. Sacr.p.
/4. /j. /02.19z. η) Clav.S. part. ζ.ρ.
6zp.fqq. o) Hodof. Phocn. /. p. jf. p) Coli,
contr. Nov. c. 2. deS.S.§j. q) Crit. S.ρ.
qzd. r) Harm. c.pi. s) Lex.Pentagl.p.1792..
t) Clav.Dom.Mof.c.z.p,14·. u)Crit.S.c. 4*
x) Ani 1714.p. 77di §. in.
Hlfce
jam
praemiffis,
ad
argumenta
$
pro fententia noftra, adverfusno-vitatis pundorum defenfores, antea nominatos j pracipue Cappellum
at-que Waltonum , ftabilienda ,
prope-randum. In anteceffum vero, ne cir¬
ca ftatum qucdlionis homonymia quae-dam & varia rixandi anfa exiftat, pri-ffium indicemus oportet,nos heicnon
agere de vocalium forma interna, feu
naturalibus fonis, quos confonantibus
coeflentiales eile, una nobiscum
con-ceduot adverfarii 5 fed de vocalium /-gnis & figuris , quibus foni vifus
obje-da evadunt. Has figuras, negantibus
adverfariis, literisfacri
ΙΟ tff O gQl
ci coaevas efle , & a divinis facrarum
literarum fcriptoribus profeftas,
fe-quentibus nixi argumentis , quas par¬ tim ex rationibus , partim ex hiftoria & teftimoniis nobis fubminiitrantur,
demonftrare conabimur. 5. IV.
PRima
Hebraicaeitaque
dignitas & pr<eflaniiarratio erit ipfa lingvas
quaceteris lingvis anteceilit. Ea eriim mä¬ ter omnium aliarumlingvarum
, non
folumipfa, fine omni dubio, fuas
pri-mitus vocales håbtiit, verum etiam fi-lias fuas non tantum varia vocabula*fed ipfum quoque' pronunciandi
1110-dum, vocaliumque figuras docuit.
Se-cus enim filise fua genitrice, utpoté
cujus unaparseffentialisdeficeret,
len-ge eiTent venuftiores, pcrfediores. In quam rem Marcus Marinus in
Praéf·
Lexici fui, citante Cl. Buxt. y) ,egre-gie diilerit : Literas Hebraicas , confo-nantes & punüa vocalia
, fimul inventay
& hominibus tradita ejfey ßve a Deoy jive
a quovis alio
y erederein j ηamfecus hac
lingva omnium aliarum ejfet
imperfeeiiß-ma 5 cum nibilominus
abfolutijfmam
ejfe
<QYiftet% /in putas tandem ejfe veroßm'ile,» ti§ O
2,1
fonum vocalium fentiri quidem ? fednon
dcfignari pojfie , quemadmodum
confonan-tiumfontu , cui etiarnfigura donata efi?
y} Tratt, dePuntt.part,z, c.r. p.jio,
$. v.
/|
Ltera ratio
, ex natura tamliteira-**
rum, quamvocalium petitur. Li¬ ters föls per fe fonum edere non
pof-funt; fed mutas & immobiles , immo
mortusfunt,non aliter ac
corpus (ine fpiritu mortuum & immobile jacet.
ideoque ut anima & corpus hominem
; in effe fuo* formad conftituuntj ita li¬
ters& vocales ad fyllabas & voces
per-ficiendas concurrere debent. Qua de
re ita Kimchius : yjn1? D1K blV tfb : myvjnn 'n ΓΤΙΝ Nonpoteß homo
movereliteramfine quinque ifiis vocalibus
a, e, i, ö,a, z). Et in iibro [Γ7
ΓΓ^
R. Immanuelfilius Jekuthielis
mipjni
nyun nun 'ώ nynn κίpri
wbh nyunni W nan ηικπ .ό man Tunttum v.ocatstr ny UDmotio
, quia efi
caufifa motionis liter# , fie.u confionantis ;
quia litera fimilis efi corpori , & vocalis anim#. Nec ab bis aliena funt , qus
» v S* lib. Zohar
, cujus audor R. Ben
il ^ O ^ *
Jochai, adduci folent :
fthK
tå
*13 W1É3D ΝΊΕ20
Wrb
1t?HID mbi «Va köu?
inb
pna mpw:nwp3 rpDK KÖU ΝΠ ΉίρΟ
fW
Non eft literis po teftas inclinandi in hanevel illam partem absque punttis. Liters otnnesfunt ut corpusfine anima: cum
ad·
veniuntpunffia, tunc confiituitur corpusi»
ßatura fua. Confentiunt quoque
in
hoc Chriftiani Dodores fupra
laudati
omnes j ex quibus
HafenrefFerum,
ita
differentem adduxiife fufficiat: Ipfana¬
tura requirit, ut qui literastradit,
fimul
etiam exhibeat vocales. Omnis enim ora¬ tio , cui confignanda omnis literaturain»fervit, conflat exdittionib.ns, dittionesex
fyllabis , fyllabte , in lingva prafertim
He-braa5 exliteris confonantibus &vocalibus.
Sicut Kulla Syllaba fine vocalibus confiare
poteft , ita quoque nulla oratio.
qtfoå
amplius efl, nulla neque litera,
libusproferri poteft a). Immo ipfe
an-tagonifta Waltonus ultro fatetur , ve*
rijfimum ejfe, nullam lingvamvocalibus ca* rerepoffe b). Cum itaque in aprico
iit>
nullam in toto terrarum orbedari lin¬
gvam, quin fuas habeat vocales > ha- x
bueritque" ab ipiis fuisprimordiis,
* ■ m o ftl
21
ftra omnino funt in eo Adverfarii
o-mnes, quod lingvam Hebraeam, ante
ternpora Maforetharum,vocalibus
di-ftir\d:am
fuiiTe negent. Nec eosquic-quam juvat κξησ-φυγζτον illud , quod
adverfus teftimonia modo allata
quae-rtint, diftingvendo inter fonum, feu valorem, & tiguram5 non hane , Ted
illum intelligi crepantes. Nam, licet vocales a quibusdam dicantur niytiff motiones , quod moveant literas}
eam-que
ob cauiTam
hoc nomen proprie,qua fonum & poteftatem, nulla
habi-4 ta ratione figurarum
, illis competatj
figuras tarnen eos exclufas voluiile,
haudliquet. Etenimquodhiperrflyijn» idem alii per nVflpJ ? quod de figuris folum dicitur, expreflferunt^ ut ex his
R. Ephodii verbis fatis
apparet : OWV
: niyun
σρηρηηπ nyp npjfl
Notaspunttationis quidam Grammatici
vo-cantmotiones. Hincquoque DO!?D njDtiT
feptem reges appellantur: quia ficut re¬
ges fuper fervosjitavocales
fupercon-fonas dominantur :
ni^lp
njOT feptemvoces , fecundum vetus illud Cabbali»
•
ftarum : minn njna nt>ip
nyära
x
cum feptem vocibus (vocalibus) data efi lex%
24 ι| ο I
lex. Huc étiam accommodari fölet il-lud Salomonis: ρW2V ΠΉΙΟΫ ΠΉΠ
Excidit ffapientia) feptem columnas ej;
quia feptem vocales fimt columnae,
jrrby JDJ ΓΓ3Π
bn
fuper quibturette confiftit tota fScripturs S.) domiu.
Plura vid. apud Buxt. d).
ζ) Mich lolfol.iSd. a) inTentploEzech.
f. ipo. b) Prol. III. §. 29. c) Prov.9. v.L
d) Tratt, depuntt. part. ι.p. zoz.feqq.
§. VI.
AD tertiam rationenty qus
antiquita-·*-*■ tem
pundorum Hebraicorum a
perfpicuitate Scripturs S. probat, jam
properamus. Scripturam autem
Sa-cram eifeperfpicuam, extra dubitatio-nis aleam poiitum eft. Id enim Spiri¬
tus S. ipfe
cjariiiimis
tumV. y tum N.Teftamenti didis docet e)$ idena Vet.
Eccleiiae Patres evidentibus confirmant
fuffragiis, nec minus TheologiOrtho-doxi omnes uno ore fatentur. Ab
il-lis vero ii qusfiveris, in quonarn hsc
perfpicuitas ScriptursS.coniiftat?
Re-fponfum
feres , perfpicuitatem in eoniaxime elucere, quod Scriptura S«
j-es,hominibqs falvandis creduu fadu-que
*§ o -25
que necefiarias , claris & perfpicuis
verbis proponat. Quod ii ultra
qua!-ras,quidnam praecipue illam
perfpicui-tatemverborum oftendat? Refponfum
dant nonnulli, idipfum, quod dele&a
fint & congruentia cum rebus iignifi-catis. Sed noii dum quaeftioni
fatisfa-dum^ remanet enim dubium,
excon-fonis ne folisj an ex pundis iimul
vo-calium & accentuum ? Ex folis literis
minime, repugnante earum indole &
natura, ut §. praxed, di&um, &
Au-dor Libri Zohar etiam teftatur : ΓΡΡ
rnipj-i vrnja -o ρηκ rrmi nDrp
Non efl fubfijientia äutlux literis uUis,
ni-fi per lucempunctorum f). bi nde non
poteft nonfequi, ii per tot fecula, ut
Engunt adverfarii, Scriptura S. pun-clis caruiilet , neutiquam patuiile
le-éloribus ejus perfpicuitatcm , fed
fen-fum f&pius deprehenfum fuiffe ambi-guum, & valde incertum. Praeterea
conftat> lingvam Hebraeam non adeo
multis gaudere vocibus primitivis 5
i-deoque varias faepe res
diverfasque
u-no eodemque derivato exprimere
ne-ceflum habere. Qu# fanefignificatio-·
% ws diveriita§ a folis confonis, qure
fub
ejuf^
ιό éjf o g»
ejusmodi diverfa fignificatione easdem funt, remotis punftis , dignofci
ne-quit. Verum tota hxc ratio ex
pun-dtis j tam vocalibus , quam
medianis
dependet3 quorum vel unico tantum
mutato, vox aliqua aliam atque aliam induit naturam , & hiric longe
diver-fiilimam generat iignificationem. Com ilabit res exemplis. Si enim
fcribam
bin, notat , in pigmis accepit: ii >perdidit: fi > corruptionem: ii
bin,
dolorem gravißimum : il , pignus
:
, giibernatorem navisf. nauclerum.
Idem quoque illuilrari potefl ex aliis
lingvis , etii plura in his
terminatio-num fubiidia, quam in Hebrasa.
Dabo
exemplum latinum. Si fcribantur hae
literas, m η s, quis inde certum
erue-re valeret fenfum, anomnis, an amans, anamens, an amnis
? an emens, an emi*
nu*, aη mones, an manas, manes, ma¬ nus
y munus, menfa, mons:? mens, minMy
minas, vel minis, intelligi debeat? Ac-cedit etiam, quod in Hebraea conjuga-tionum , temporum & perfonarum,
fatente vel ipfo Cappello g), fumma
exilieret confuiio 5 ut plurimorum
t$ O gg· 27 affixorum pronominum e. g. \ quae inter fe, & cum
forma
nominumpluralium in confunderentur. Item
affixa ·υ & ^ , υ
&
η·»
&
η" , Τ]&
Ή&c.
Nec
eil,
quod urgeat Cappellus h) ,
ambi-guitatem illam intra
orationis feriem
demi. In hoc enim eum falli &
falle-re , plurimis exemplis ex
interpreti-bus , imprimis LXX. Viris, qui
pro-cul dubio pun&ato codice non funt ufi, oftendit B. Wasmuthus i). Quo¬
rum unum alterumve huc translatum volumus > e. g. Thren. 3. j 3. o ruy quid non affligit ex animofuo,
LXX. interpretati funt : quia non
re-fyondet ex animo fuo ; quali legendum
eifet nip ana pro H3y innd, fenfu pror-fus abfono& fereblasphemo. ItaPfal, 7: 12. C~P *733 DVT & beusirafcens
omnidie, LXX: pro
fubilituen-tes , fenfu reddiderunt contrario : »0» irafcens omni die. Quare notl iine cauifa heic addit idem
Was-muthus : quis hic abfentibus gunttis,
certi quid determinet ? Ita Efa. 17:
II* SiOl & doloris mortifcri , LXX·
ver-zS t§ o II , >
yerterunt , ficut Väter hominis , quafi
in textu fuij&t 2821 Pari
quo-que modo corruperuntiiluftre illudde
Meilia vaticinium, quod
habetur Efa.
9: y. oibw iy *0« Pater
<eternitA-tis , princepspacis. SubfliitUtO enilll ()
pro (-.) fub *28 & q in b r2 qy mU'
tato,fenfu plane incongruo exponunt:
adducam pacemfuper principes , quaii
ükv by. Sic etiam ex varia
pundatione vocula? &in in
protevan-gelio, ubi chirék loco fehurek
fubihtu-unt Ρ picolx , exilititerror iftej»Λζ/t*
λατξείεΐζpernkiöililimus , quo hono- *
rem Deo debitum homini tribuunt.
Hinc itaque fatis apparet,Providentias
fapientiaeatqueperfedioni divinae
haud
congruum fuiiTe, Deum legem atque verbum fuum, quod omnibus
intelle-dum voluit, tam ambiguo
fcriptionis
genere tradidiiTe.Abiit, talequidquam ,de Deo optimo & fapientiilimo ftatua-mus! Qui enim Scriptura S. hoc ρ a
do
Lydius eilet lapis, ad quem fidei
reih
gionisque noftrae capita examinari
&
probaridebeantj ii ipfa
hieroglyphicis
/Egyptiorum fcripturis magis efiet am- vbiguaj Ci inftarvaginaé omnem
ii.
'ο|ι
29 tefttis gladium , nafique cerei, cujus-que opinioni, vel potius conjedurae,fefe accommodaret?
e) Deut.jo: //. Ρfal.19:9. 119:ioj.Prov.6:
2j. z.Pet.i:19. f) Meärafcb fupcr Cant. fol.28. g) Crit.S.1.6.p. 439. b)Arc.puntt.
lib. 1. c.19. §.7. i) Vind.part* i.p. 126.feq.
§. VII.
QUrtam
^ ipfa pundorumjärn rationem
άυ&εντΐα.nobis
probet
Perti-hcnt utiquepunda admateriale&for¬ male fcripturae facrae , quia
pars funt ejus matérialis & formalis: ii ratione
figurarum coniiderantur, ad materia-le} ii ratione
muneris, adformale
fpe-dant. Quare has pundorum
figuras
necefiario literis coaevas effe oportet,
utpote per quas, tanquam partem ef*
fentialem matérialis fcripturae facr<e,
formale ejusdem, fenfus fciL
certus &
definitus cxhibetur, illasque adeouna cumliteris ex ihfpirationedivina,
iine
qua nihil libi Λυ&εντίαν heic vindicaré
poterit, elfe profedas. Quod
ver o
punda Hebraica hac
gaudeantaudori-tate , etiam feveriifime affirmat
S
dva-tor nofter Matth. V.
3o jg§ ö , tägßticL ύ /Liyj
7Τΰίξέλ&%
ctTTOτΐί
νίμ,Χ
εως aä τγ&λτϊι : Nonjota unum, ätit afexunus transibit ex lege, donec omniafiant. Hoc vero Chrifti effatum non
pauci
quidetn>
ob varias
ejus
interpretation
nes, in dubiuffivocant,
praccipue
Cap-pellus &
Waltonus
eorurrqueaiTeck,
/ riiu contemtuqueillos,qui
eo nitun-tur, excipientes.Qu
apropter&
CU
Wolfius Buxtorfium huic argumento
non multum inftitifle putat kfi At
fiapere fibi hos , quantum
volent,
jubet
Lcefcherus j fibi vero protritumridicu-liiwque nihil, quod eS. codice peti
poieß,
judicari /). Pro quafententia
etiam
iteteruntTheologiatquePhilologihaud
infimi judicii,
Gerhardus^j,
Chemni-tius»), Calovius o),
GlaiTiusρ)
,Pfeif-ferus ^), alii bene
multi.
Cardo
au-fem rei in eo vertitur >
quid
per Μξ*'ictv heic lhtelligi debeat.
Cappellus,
cui haec Salvatoris phraiishyperbolica
videtur, proapiculis
fivecorniculis,
quibus Judad voluraen
legis,
quod
in
fyriagogis afiervatur , ornatusgratia
defcribunt , atque [\3fi corollas,
CPJ't
jpicula , vel CD'yip
/pinas nuncupant
><9 o B·
*
guodmirum, eil Leusdenus s)$ quem ali-i etiam nonnulli, meliorum licet
partium, funt fecuti. All cornicula
lila, vel fpinas literarum, particulam
•legis effe , ut in comparatione cum
jota veniant} vel fenfum ipfum
ingre-di, qui heic a Chriilo praecipue
atten-ditur, quis unquam crediderit ?
Pof-funt enimadefle,vel abefle fine velmi-nimo ejus detrimento. Ut
tacearn,
quod non niii fuperilitiofa qusdam
iint Judasorum ailumenta:
qucrum
χ-ternam coniervationem Chriftum pro-* curaiTe , abfurde omnino colligitur.
r Waltonus cum Druiio
linearum
du-dus, fummasqueearumparticulasheic
intelligi
vult, e. g* apices, quibus "j & 1 difcernuntur, Hieronymi hxcverba ad Zach, 12: 10. allegando: He~ braic* liter& "1 & "1 fimiles
funt,
par-νο tantum apice difcernuntnr
t). Verum
verba
Hieronymi
non deangulo acuto
& obtufo, quo differunt hx
litern,
eife intelligenda,
monet
Loeftherus#)}
fed potius de pundo,quod Judaei, et¬
iam Palaeilinenfes,
procul dubio τω η
fupra , τω η infra , more
Syrorum,
differentiie caufla, apponere foliti
fue-' x
V> «§§ ° gp
rint, Deinde , ad notionem
κε&'Μ
quod attinet, non repugnaf
ejus
ufus
apud profanosfcriptores,
quamvisra-ro occurrens, quinpunda,
qualiafunt
vocales & accentus Hebraeorum,
figni-ficare poilit. Legltur
enim
apud
Plu-tarchum xz&icu ^ξαρμης,apiceslinea
x).
Syrus κε&ίαν per
vertit,
quod
apicem, inelfuram, v—
el
punttum
φminimum
notat: Arabs per
quod
nonpartem linea , fed iineam integrum dicit. Attendendumvero eil
imprimis
ad oppoiitionem, interjota
Sc
χεοβίαν,
quae perdiftindivam
particulam
η>ttut,
infinuatur$ haec fatis indicare videtur,per
xe&ciav
heic aliquid
minimum
in
le-ge a Chriilo
intelligi,
idque
aliteris
diverfum. Jam autem nihil in
lege,
praeter
vocales &
accentus , aliteris
diverfum reperitur. Per jota
itaque
non aliud , quam literam jod> qu£
confonantiuinminima eil,
&quicquid
in ea compreliendatur , per
vero non aliud, quam punda
minima
vocalium & accentuum Chriilumfapien-βΐ ° $· 55
tifiimum fupervacuae infimulare vclit
TOÜ73Äογίας i facilis dabit: eumque^his verbisinfinuare voluiffe, duas hasfcri-pturae S- effentiales partes, ut tunc
temporis exiftentes} ita ieternumnon
elfe interitLras. Porroperpendas quse-Γο incommoda, quaeadverfantium
fen-tentiam circumftant. Si enim punda a Maforethis Tiberienfibus,
quantac-cunque dignitatis hominibus, funt
profeda, neceffario utique fequitur, ipfum quoque fenfum, ex pundis, ut anima literarum,
emergentem,
au-.doritatem folum habere humanam,
h. e. fallibilem & incertam. Conatur
quidem Cappellus hujus argumenti vimeludere, dicendoj fatitu effe con-·
cedendo minorem, majoris confeqttentiam
negare3 quam confequentiam illam conce-dendo, minorem
negare, cum minor ißa
facile demonftrai poffit y. At Tirefia
caecior fit oportet, qui nextim fequen-tisargumenti nonviderit;
Qualis
cauf-ig talis effedus : Atqui cauffa
punda-tionis meri funt homines. E. & effe¬
dus, h. e. audoritas, nonnifi hu¬
mana elfe poteft. Unde
appofite Cl.
v Wasmuthus! Ännon apertiJfimA
34 «53■ o . θ·· ti io efl
j fignofattibiliinfallibiliter
quidft-gnari , /?#/·infallibilem remfignatzm con■>
flare cuiquam po/feper fallibile cujtudam
reifignum ζ)? His itaque
pofkis
,quis
de genuina S. codicis
le&ione,
vero-que fenfu, a fpiritu S. intento,cer-tus elfe poterit? Et
confequenter,
quid folatii effet tentato
h
omini
exhocveJ illodido clallico
V.Teftamen-ti, fide illo dubitet, an verus
ibi
fem
fus iit expreifus?
Quomodo
Pontificii,
qui au&oritatem S-
Script
ura?dene-gant, vel haeretici alii,
Scripturas
S.
teftimonio eflfentconftringendi? Es-<
fet fanetunc, ut Cl. Buxtorfii
verbis
litarf in tnntis litibtu judexfuperior nul¬
lit*;j acproindeS. Scriptur# V. Tefl amen-ti eanon quoque nullits, qui
controverfa-rum interpretntionum fit menfura & ter·
minus a). Hinc adtnodum digna
funt
Jo. Ligthfooti verba , qux
heic
.ack
fcribantur:funt quipunttataBibliaS.cre-duntafapientibus Tiberienfibus. Ego
im-pudentiam fud#orum, qui fabulam
inve-nerunt, non miror9 Cbriftianorum
creduli-tatem miror , qui aäplaudunt.
Recog-nofce qutefo3 nomina Tiberienfium, afitl·
illic ppimum academia ad eam eχjjiran¬ iern
- O
/<?*»: d?" quidnam tandem invenis^nifigenus hominumpra Pharifaümo infanians
, tra¬
ditionibm fafcinans & fafcinatum? cacum,
vafrum
, delirümy ignofcant, β dieam9
magicum & monßrofum ? Ad opus tumdi¬
vinum homines quam ineptos,
quam
fioii-äos! Ρerlege Talmud Ηierof
οlymituηum?
d^ , qualiter illic fe habeant R.
Juda?
i?. Chanina , Ä,Judanη R. Chaija Rabba,
Ä. Chaija Barbay R. Jochanan, R. Jona¬
thanj reliquique inter Tiberienjes
gravis-fimi dodlores: quam [er iο nihil agant ?
quampueriliterferia; quanta in ipforum dijputzitionibus vafrities, ßuma^venenum,
fumtis? fl/Å/7: d?" fi pundlata fuijfe Biblia
in ejusmodifchola.eredere
potes, crede iß
omnia Talmudica. Opus Spiritus S. Japit
pundlatio Bibliorum, non opus heminum perditorum7 excacatorum, amentium b).
k) BÜl.Heb.Tom.2.ρ.48%. I) DeCauf.
Ling. Heb.c.3.p. 28/. m)Exeg. I.C.p.131.
n) Harm. Evang. L.3. c.jt-p.722, 72^. 0)
Crit.f p. 113.
ρ^ Philol. f. part. /. ρ. 18.
q) Crit. f c. 4.ρ. γ6. r) Are.pundt.Lib.
2. c. 14,
fj Philol. Heb. Diß\ 8. ρ. m.8p,
t) Pro/.3. §36. u) Loc. modo cit. χ) In
\ Elumap. 6p. yj Are. pundl. Lib. 2.c. 22.
«Ü o fgi
ζ) Vind.ρt. c. 3. ρ. ι$6. α) Tiber,
c.ρ.p.m. S6. b) Chronogsapbia c,g!.ρ,ι^ζ.
§. VIII.
Qllintam
nem, perfedio &nobis fuhminiftrat ratio-
integritas fcri-pturze facrie, ut8cfinis
ejus a Deoe-videnter deftgnatus; cuitamen adver-fariorum fententia e diametro repu^
gnat. Perfedio fåne & integritas
fcrl·
pturas S. tum aperfedione
audoris,
quiDeuseft> innojtefcit, a quo noll poteft nort perfedum & abfolutum produci effedum, tum exdifertafcri-pturse appellatione Pfal. ip. g. ΓΠ1Π
ΠΟ'ΌΠ ΠίΓΡ Lex Beiperfcäaeft. Etha2C
ScripturaeS. integritas & perfedio ad-eo eft abfoluta, ut nee diminutionem
nec additionem admittat ullam, fe-cundum illud Deut. 4. 1. by töDH
Φ
irun D3n« myo OJK ΊΠΠ
•UDD Llon addetis ad verbum, quod ego
praeepero vobis , nec diminuetis ex eo. Hinc Maforethas in hoc Dei interdi-dum, Ii, ad mentem adverfariorum,
punda addiderint,enormiter
peccafte»
ad oculum patet. Narninfert hsec e-orum hypotheiis integras
vocesTex- v
«β o gg» 37
tui S.aRabbinis efie infertas, quas per folapunfta aliquibus in locis exprimun-tur c). Sic quoque Π demonilrati-vum, cujus abfentia vel prafentia fuo
non deilituitur pondere, multoties per folam pundationem expreflumin-venies. Porro, ftante hac antagoni-ilarum fententia, finis quoque
S.fcri-pturae elevatur , tollitur. Is autem
generalis eil, ad omnes omnino
ho-luines pertinens, cujuscunque (int {la¬ tus , conditionis, fexus & apatis d)y
ut otrinesad falutem aeternam, fidein. Λ Chriilum confequendam, erudiat ac inforniet e). Linde Chriilus non fo-lum vult, fed ctjam pracipit, ut o*
mnes homines, nullo
excepto,
fcci-pturas legant, fcrutenturque Joh. 5:
39. llbi intranscurfu obiter notamus,
nonnullos phraiin, ε^έυνατε τας
γξα*
φας , in indicattvo modo accipere. in-ter quos Erafmus
Schmidius,Ligthfoo-tus, alii3 imprimis Pontificii, quibus
hoc diclum fudes eil in oculis3 quia
decretum eorum, quo S. Scriptum teftio laicis in Romana Eccleiia
in-terdicitur, aperte condemnat. Verum
N
hac explicatio eos nihil juvat. Nam
con-38 «I O m _ k
fi concederemus eile heic indicativumj laudaretur nihilominus fhidium
Judas-orum legendi fcripturas; fubqua laU' de & approbatione etjam mandatum
comprehenditur. Alii in imperAtivo
e-am fumunt, utLutherus, Melanchton
Bugenhagius, Seb. Schmidius, Sal.
Dei-lingius, alii: ex patribus,
Chryfofto-mus , Auguiiinus,Theophyla&us,
Euthymius; necnon
exPontificiisEm-ferus, Dietenbergerus f). Quae
cer-te fententia priori anteferenda
eft.
Nam licet analogia Grammaticaindi-cativum admittat, exulante pronomi- j ne νμίϊςΊ ut exempla, Joh. 14: 1. Jac. 4: z. declarantjadeoque parum valeat
nonnullorum argumentum , qui pro¬
nomen hocce, Γι heic eilet indicativus> addendum fuiile , urgent: At tamen
ex fimilibus hifce imperativis, e. g.
Matth, y: τι. χαίξετε και
dγα,Τ&.ΐΛ&ε7
C. 6' 33.
ζητείτε
, c. 7: 1. μηχξίνετε}
i.ThefT.y: 16. πάντοτε χαίοετε, &c.
fa-tis conftare arbitror, το ερευνάτε
hic
eile imperativum. Quin etjam in ve-tuftis veriionibus> Syriaca,
Arabica,
Pcriica & Aithiophica ficiredditumin-venies. Et Syriaca quidem heic prae- v
«ί! ο Ρ 39
cipue ob antiquitatem fuam
refpicien-da, habet OtO , in imperativo, a
rad. 5 accenfafacealiquidqusre~
$ ··^
re: Arabica ? itidemin
impe-Λ*♦♦
. rativo,cujusradixeit
ditigcn-ter bic atqtte illic inquijtvit
? interrogan-do [crutatas efi. llt reliquas omittam.
Idem totius quoque contextus verba, quas fic melius atque clarius fluunt,
iniinuant. Neque enimChriftus heic
Judeeos laudat, ut diligentes in S. co-dice evolvendo3 fed potius
negligen-tiamipforum redarguit, hortando
fi-mul & imperando, ut majorem fedu-litatem attentionemque adhibeant.
Hujus vero mandati finis (ut redeam
unde deflexi ) quomodo obtineri
po-tuit, ii per tot feculorum decurfus,
ut ab adverfariis
fingitur, facer co¬ dex pundis caruifiet? Quomodotum, ad etfatum Davidis, iimplici cuivis & imperito fapientiam attuliflet t )? Quantumenimhallucinati fintviri do-ctiatqueperiti,in plurimis, iisdemque
graviilimislocis, ad oculummonftrant