• No results found

LAURENTII NIC/ENO-CON-

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "LAURENTII NIC/ENO-CON-"

Copied!
38
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

ft

, • : ";y C3"~VK

DISSERTATIONEM

ACADEMICAM,

DE

SYMBOLO

NIC/ENO-CON-STANTINOPOLlTANO,

SUFFRaG. ETADPROBAT.VEN. FACULT.THEOL. INT REG. atqueILLUST. ATHENÄO

UPSALIENSf,

Sub

MODERAMINE

DN.

LAURENTII

BENZELSTIERNA,

S. S.Theol-DOCT.ac PROFESS.

Reg. etOrd. RUBL\C/£\ ILITERA70RUM mfawe, EXFIFBET

ERICUS RUDMAN Erici

Filius,

GESI RiaUS. IM ACROAT.CAROL.MAJ.'AD D. XX

FEBRUARI1»

A. O. R. cidi3ccliv,

Heris, ante meridiem, folitir.

(2)

SUMki/E fr .t)LI V'RO,

tt£VÉRÉNbiSSl'MO

IN CHRISTO PATRI sc DOMIN.J,

L»N.

HÉNRICO

BENZELIO,

S, S Theo), DÜCTORI Lonqe Celeberrimoi

Kegni

Sfrio-Gothic?

ÅRCHIEPISCÖPO

Eminenti(fm:6i

Åeadv Upfol.

PROCANCELLARIO

Magni

Nec tion

Ven, ConfiRoiii Ecclefiart. MJESIDI

Gravijfimö

MVSAGET/E SÜMMÖ, _

tjyn säj# *\m

«'."i

mW

bi

finJör

n;cop

•J103 pKi?

brun [nät

cnbi*

wh

"jiffip

bs-n

duo

*>yis

-fbun

cnn

a*3ö 1Jjrr o

urvrriö

jnx

boa

•jnosn an

Tub

p«<

Wnrb™-io

ib

"tv put

-niyayni

■jnVds orn

nm

ifly-r

naut

T?3d -jnito

-jrunn

anmf

H3

obs

TO -DW!7

ptr\JSDf

VI3J3

1.30311

,3031

■>"'

rmsn usb Wäj

b

nbbn

nnyt

"ioaw

in»rf

nöaf

•yainb cpao urw na©

na®,

naia

i11«»

»b

run

(3)

snDiHji ^oijivj sniui/ffiocij(j , ., .SIHJLVd IWISSiaN3H3A3a ctcc.a cxuA u,.a 4<&4atfu: -V -. ' V \s>" ' V 4 -• .aiaaiu w^uici ujuu cituu uudrt icat «u» Ai<tu.a c!csc.a cuc^a cua iuccu uueiu luaaa aquiu (.l c4« u. wuu ausu&j uc.a c.a. u.L luxuu <M xlcL ics roaia c.uL uu| uic>U 4L « rax lAicrt ux uuu erg. lmcl'. lucu X4u uuncv »4 uaa.a ««4 4 Qcia «4 ccsd. c. «fw ciau cl icutc ucuL «114 hau LILUL. iq. iul AUQAlL ä4. lm a4 ugu ixucu 4lmu cau citiu UH4U h'j c. ua jciu.a to, cicu «a iam urxil «4 kucu sfi «4« uc.au1 cx cuau X4 4UAUUIM ifitJL I4UU544 4HGU X3 CÄXlf. u! C&C.L IÄLC4-i4cj ra.xci Uiia 4cau a.w aaaaia «4 uu cuuL xiu uauL c« älc itäio uix ccjiuu uaöa qcU aa Acl C41 f aa&d4 ucL laicul iucu C4 cc. xuct X41 ceck CC4 uucu äcuxa.u Ä41J Ä4 4Ci-Ck x.i nau ix.i ucu.a ucau cducci. ihuu cl uuu 4. uu uutjiu uuidcu 4&»w uauL 1CC4HIU uua.L hau .ica 14.41.! aacuiu c; cr. cufuu* IU14CU cunc, HC4 .CHuu.a lai iciu icuu. uic iuru Äcui .a,a uca iMft aa,u ixiu cio lauufxa'.nn

(4)

\ a MONSIEUR

Le

BARON

CHARLES

GUST.

LIEVEN,

CHAMBELLAN de Sa Majefte Le Ruide Svede. &c.

Moiifieur,

Il

merite

arrive

deflinguceß terni

Jouvent,

que

le luflre

par les

des

touanges

bmmes

de

,

ceuxy

ffun

que iiont m

les

talens, ni

1

eloquence,

pour en

parier

dignement*

Cefi

ansfi, MONSIEUR

, te qui me

fait

iraindre de ir? engoger d faire Votre eloge. Daignez dom MONSIEUR,je Vous Jupplie tr*s bumblement,

a-gréer

t bardieße, que je pretids, de

Vous

prelenter une

petite preuve de mes trauaux Atademiques, comme une

marque

(5)

warque infaillible de mon

profond refpit, que je Vous

porte. ff m' o/e flater , MONSIEUR , que Vous me

ferez la grace, de la recevoir avcc la meine bonte^dont il Vous * p/u bonorer mon Vere.

Je täcberai de la me¬

riter par utie veritüble venera

tion, (f par des veoux

les plus ardcnts

pour votre gloire & pour la pro(perité

de votre tnaijon. J ai /' honneur

d3 etre avec un

re-Ipecfueux & inviolable devouement,

Morßeur,

Votre tres-bumhle tres

obéiffant

Serviteur,

(6)

ViK O Prueclarisfimo,

Dn,

Mag.

JOHAN

NI

RUDMAN,

Regium

Gymnafium

Gevalienfe

Mathematnm

& Logices

LÉCTORI

dexterrimo,

laudatiffimo,

jPATRUO ionge

carifllmo, ob

innumera,

&

plusquam

Paterna

in

me

collata

beneficia,

Summa animi

obferv

y

tia

xcernum

profequendo,

YCtUUCV dplSuYGOll

L 3 ~Q

iS't'Aojy

3/37/

ev) 7rv$Llévi

v

7TCVTiS

t '

H

tqycv Uvuiqei&JKi uq ctyYjyotvov axev exct^c», Ovtco fy TiéXercci fyvctyeoos ydh' v?jreföev eyeio, Ilavr' ccfytv ZéoSev ^x^r,yccrix « (plKrotre Ylotyqoosf

h7t0u ed wocpitcs xelvqs <x7rcfyvv<xi ccjucißriv.

_r \ \ ... ' v

Xmscv 7«f 7T^cteioi rwyy] rode omksv eyciye , fls" trccqcc Ee7o rv%e7v 7rcXewv evs^yeaiuoov'

E£ ertwy 7rhecvonv Tu

7'

e/x'

ev^vxlcoe-

exc/xiaax^9

\aa<70ccov eåtkoovixfyv é/ue tqoc

Tjjv r' cc^efyv uccÅoo y.ci 7rvwvoos

v7ro$ecxeo

$!rjv.

Seu fycyott rclvvv rSro a^eålctcyct ck^et&cct,

©u/wS fyiyyct Teijv kvclqv

cc&yévcio,

Eu£c/u?vou rf ©«u,

oV

u7jsqrccrcc

SooyctToc vet'et,

I,oi fy&ct ß<Sv re, k&j\ die) ohßov cTtccaa-r],

Praclariflimi NOM1NIS TUl

Devotus CUltOTy Ericus Er. Rudma^

(7)

VIRO Vhrhnnv Rpvrrm^o tf Pi'£claris(iwo

Mag. GUSTAVO

T

O R

N

E R,

1'AalCRi Eccielias, qu# LEO in

Bahlingiiad colUgitur,

Virila uflin.o , HA' EN I IS I ,co ,■ t mni

ob-faquiorun* genere jugiter fufpici'endö.

VII<0 pr/er!a? i(/iwo,

Dn.

Mag.

KRICO

STENFELT,

RECTORI ad S-holam, qua? Gevali® tioret, TRIVIA¬

LEM dexterrimo ut confarigvinitatis vii.culo

con-junéla, Tic PATRONO aetätem celebrando.

VIRO Phiriwrwi Revermäo & Prtfrforirfimo,

Mag.

JOHANN!

WERNER,

Éccleiiarum y quae DKO in Arbero & Ufr leriWik

Hel-fing. congreganfur,• PASTOR1 dignisiimo,

AVUN-CULIloco,omni pietate perpetimdevenerando.

VIkO Plurimum Revierendo atque Ctarisfimo,

Dn,

NICOLAO

GRANBERG,

Ammarum* in Eeclefia

Vallbyenü Up!., PASTORI

ad-curatifliiiK) , EVERGET/E

propenhsfimo, qua par efi animf veneratione

cedendo.-VIRO Plurimum Rpiierendo atmie Fruditisfimö

Dn.

PETRO

WERNER,

V. D. COMM1MSTRO in Hag/ia & Ldt Upl.

per

annos-béne mukös y

laudatisbmoy AVUNCUtO

exoptatisfi--xiiO, adurriani üiqüe,gra*i$fimä mente venerando.

VIRO Plurimum Rcveréndo Z<f

Fruditispmo,

Dn,

ANDREA

WERNER,

V,- D/ -COMMINIS1 RO)' in Theda Upl. bene mer.to

,>

AVUNCULÖ optirno , omni honoris

cultu,

nullo rion tempore afficiendo.

(8)

ernite blatidis.

Stepe ut, oceflis,

Oro, PA1R0NI, perleve munus ,

/ero Samite cS bcecce. Ob benefufta, Pignora mentis, meritas vult Pendere gråtes. Sollicitabo Supplice voce Numina cocli, 17/ bene Vobis, JVö#* dieque, Omnia cedant.

Plurimum Reverend. Praeclarifl. ClariflL

NOMI-NUM VESTRORUM,

Cultor ol/lriffis/?mr/fy

(9)

Prov. ro:. v. 23.

:njun wvb nosm noi

nwy.VDsV

pirrco

' '

'

$.1.

Eram faluris noftr# do<5trinam

de Trinitate , feculo quarto

inprimis

impugnarunt

Aria-ni

(a)

atque

Macedoniani

(b\

profligatiiiimis

fuis

hasrcfibus

Ecciefiam maxime infcftantes.

(<?) Non hujus ert loci fingula fub incudem

re-vocare, quse de Arianis diffufe fatis confignata funt

liceris. Hinc pauca tantum & praecipua

, quae

illu-flrationi hujus argumenti inferviunt

, adduca mus.

Erat Arius natione Libs & presbyter

ALEXAN-DRINUS. In -hac urbe amplifiimam nattus efi

oc-cafionem mulcos fibi conciliandi amicos &

difcipu-los , maxime cum fi^uvatus velut dolojtis

/erpAt

^ui

fcicile deciperepoßet, diileisfueritin colloquio, per[va* dens jemper ammas (J blandiens

, uti eundem

(10)

; 2 (

gic

EPIPHANIUS

hmf dp,

op

7.

2.

pag.

352,

tit-pote

qui

adolefcens in

lEgypto

verfatus

,

quod h*.

ref 26. indicat, eo

facilius

ingenium

ac mores

A

K

(I

noile poterat.

Occafionem

hi

jos

haerefeos diverfa

ratione narrant Scriptores;

verifimillima

autem

eft

corum opinio,

qui

contendunt

,

Arium

, cum

fa!-fo puraret

Sabellfanifmum ab

ALEXANDRO

Epifcopo

ALEXAN9RINO

tradi

,

contendendi

ftudio, in alterum .extremum

fuifle

prolapfum,Con-tra Sabellium itaque rice negans ,

Patrem

,

Fi-lium & Spintum

Sannum

unam tanttim

tripbcis

Hominis efle perfonam >

exinde quod

Pärer

genuic

Filium, impie

coneludebat, genitum

exiftentise

fux

habere iiiitium, atque fuifle

aiiquarido

tempus, quo

Filius non exfb're ir : Sic h

epiflola ad

Eufeb,

Nico-med, apud

THEODORE

TUM hifUr. Ecclef

L

1,

C. f.

ipfe

adfirmat,

Fdium

antequam

gigneretur,

vel conderecur, ve! fundaretur, non

fuifle,

DEum

vero iniiio carere , quod

Filius

tarnen

habet;

undc

etiam notiffimaerat Arii vox,

Filium

DEi

ex ax

cfvTUv efte creatum. Hunc

Arii

errorem

fequenti-bus verbis ulteriusexplicat

CHR

YSOSTOMUS

bo»

mil, 6. in Ep. ad

Philipp,

licv

opLoXoysTy

inquit,

grjpiom

te (jlow , y.TtJfxa

dvTcv

0r,aiy

xj tS Yiurficg

Sx&novot noXO. Item de Arianis

icnb't

THEODO¬

RE'TUS Orat. f. de

Providentia

:

Tcv

pLOVoyevyj

tS

€)eu Xayov

c(AoXoyüVTS$

Ciov,

u;

TtoiYpJLot

tyj

kJiosi

ovv+

, Mj m

Kli?Yjv

fcutrt

pierd ryjg

xjbxeug.

Hinc

Filium quamvis

aliquando

DEum

nominaverint

(11)

«Ä* ) 3 ( ***>

roxi}Xa$TOf

eundcm talem fieri aflerebant.

Quem-adiiiodum icaque i(li vcrkacemi Divinicatis

JEfa

Chridi aperte fätis oppugnabant , ita detedanda

prorfiis ed eorum opera , qui contra fidem monu-mentorum hujus sevi, odendere

conantur, in hac

controverfia de lana tancum caprina & vocabulis

quibusdam humanis fuifle incer Orthodoxos & Aria-nos a£tum, eaqueoccafione Dolores Ecclefias

hujus feculi de verdate graviffima optime mericos

,

qui-busvis convitiis profcindunt. In borum vero

clas-fem inprimis referendum efle famofum illum

GO-DOFKIDUM ARNÖLDUM, uberrime docet

Dis-fercatio , vindicias Concilit Nictni contra eundem in

fe continens , Londini Gothorum fub praeddio

Emu

tiensiffimi D.D. Ö

Arcbieyifcop

HENRICI

BENZE-LH , edita. Artes , quibus ufi funt Ariani, ad

di-vulgandos (uos errores, fere fuerunt

innumerse,

uti

quaedam eorum fpecimina legi poflunt in

Diflertatio-ne haud ita pridem beic habita

, de Syntbolo

Atha-nafiatio. Ad haereticos in genere hsec BASILII GZE-SAK. verba orat. 2. in Hexaemeron oofime

podunc adplicari: 01 ncc^x^^1 d^behc , inquit,

éyt

iyj ypctQfi tov hiläv voZv äxclubsh

fofdcwiscriv,

dVi.d 7tfc; to omsIm ßxhritict tvjy bdvotctv

yfxtpw

dlcQgsQxffL Ejusmodi Scripturarum depravatores

e-rant Ariani, videamus unum vel alterum

exem-plum ; abntebantur videlicet idi illis fcriptura di*

öis, quibus Chridum nefciifle

diemjudicii,

in

fä-pientia profecifle , & de

fepulcro

Lazari

interro-gaflc, dicitur , Marc, if: 31* Luc» 2: fi. jfcb. //:

(12)

<S*2> ) 4 (

linde perperam

colJigebant,

Filium

DEi,

uti

non sequalem

Pacri

cognitione

&

fapienriu,

fic

nec

pofle

ejusdem cum

ilio efle

lubflantiae.

Verum

enim

ve-ro, memorata

fcripturre

di£fca,

Kt

ab

eorur.i

corru-ptelis

vindicarent

Patres,

probe obfervarunt

illa

o-mnia de Chrilto fecundum humanam , non vero

Di-vinam naturam, fecundum quam ab aeterno eft

cort-fubfhntialis Patri, pracdicari, cfr. loca AMHPOSII, GREGORII NAZIANZENI & CYRILLI0"

A-LEXANDRINJ apud JOH. FORßESIUM

injlmch

biß. Tkeol. l.13. c. io. pag. iis. /erjcf Porro ex

Coloff.

i: i$.ubi Filius

DEi

vocarur

7i$t'toxoc;

ttäVjjc

xlfotue,

colligebant eum

efle k}fofioL &

itgo]o*}ifov

j cum ta¬

rnen ita vocetur ideo, quud ante omnes res

condi-tas ab aeterno ex fubftantia Patris fit genitus ,

quod

etiam patet ex

verficulo

mox

fubfequenti

i6::o,

quamque

expofitionem

magno

conf nfn ftabilivere

Patres, quorum loca

adducit

J. C.

SEICERUS expof.

fymboli

Nictno-Cotißantinopolitahi

C.

$. pag. iqg.

ftqq.

Rcliquos vero

Arii

errores, quos

recenfent

fcripto-res, allatas ob rationes

ficco pede jam

pnetereo.

Qnemadinodum

hrrefi

Ariana

nec

tetrior

ulla,

ita

nec diuturnior unquam reperta

fnic, uti

loquitur

Daums apud JOH

HOTTINGERUM

bift. Ecclefi

n. t. T. i. pag. 2.31. Hinc tefte

HIERONYMO*. ad

hudfer. T. q. pag ,

ingemutt

totus

orbis

<f5" Arianum

/e ejje miratus

,

hane

quoque

ob

cauflam,

con-fenfum orbis terrarum, pro fuis erroribus

ffabilien-dis, ja&itabant Ariani: memoratu

idcirco

digna

efl

refpondo Liberii,

quando

Conftancius

Imperator,

(13)

<£Ä2? ) 5 T

Arianis favens, eundem mcrepuerit, quod isfbluS Athanafio homini impio lubfidio veniret; Sc pacem

orb i? a c mundi to tius d rimcre anderer ö , inquit,

10 SftM fJLS (JLOW , 0 T}fc 7ri<T£U$ éXOLTTtTOLl XcyU$ cfr. THEO DOKETU M L. c. L. 2. C. i(f. Non ita-que folus Imc fociis hutoc hxrefeos fuae fcetum

for-mavit & ad cantum faftigiuin provexic Arius

, fed invenir fere innumeros, qui parcim clanculum, par¬

tim aperre tibi favebanr: vide CHR. EB.

WEIS-MANNI hiß. EcclrJ. N. T. T. /. p*g. 300 Jeqq.

atque

J. L. RUELll Conc. illußr. T. /. png. mp. Po(\

Con-cilium vero Nicaenum res eo proceftit, ut in

diver-fas fe£tas arque fa&iones divifi , a novis antefigna»

nis diverfa fortici fint nomina , uti pluribus

expli-cant RUELIUS L. c. pag. izi$. Sz FORBES1US L. c.

L. /. c. 2. pag. 3.

Quo

periculofior autem h«c

erat

haerefis, eo alacrius ftrenni Ecclefix Dolores, pro

veritate coeledi, contra ifta blafphemantium

por-tenta, collaris armis decertarunt, interquos primus erat ALEXANDER Epifcopus

ALEXANDRI/E,

qui Concilio

ALEXANDRINO,

Arium damnavir, ejns(]ue defenloribus anathema pronuntiavit,uti ipfe

fci'ibit in epiftola , qua; legitur apnd SOCKATEM

Hiß LccleßL. /. c. 6. Eximius quoque erat Athana-fii in hoc certamine zelus & labor prorius induftrius. IIIum d;inde fccuti funt alii, qui

impias Arianorum blasphemias voce ac ftilo rcpreflerunr. Quid vero

cum Ario, in celebri illo Concilio primo

Oecume-nico Niese« habito, attum fueric, ex infra dicen-dis conftabic.

(14)

££# ) <5 ( §£2)

(/')

DeflinSto

ALEXANDRO Epifcopo

Con-flantinopolitano ,

de inccefiore confiituendo

gravis-fima* ort# func lices, Orthodoxis pro Paulo,

Aria-nis vero pro

Macedonio, pugnantibus.

Eo vero

tandem, pott varia certamina, rem

deduxerunt

hu-jus fautores, ut

is

Epifcopatum

obtinueric; Paulus

autem , in Iocum Alexandri a multis deftinatus,

poft

molefta

exilia

,

tandem

ftrangularetur cfr.

SO-CRATES L. c. L, 2- r. 2<f. Macedonius armata ma¬ nu in Ecclefiam introdu&us muneri fuo ita prafuit, ut, veris Chriftianis violento modo opprefiis, e gra-du iuo legitimas ob caufias, fit

disjeÄus.

Errores

ejus quod atrinct, conftat

illum, omifia altercatione

xsgl

tS

cfiowiu

Patris &

Filii,

Spiritus

Sanfri

Di-vinitatem negafle , atque fic propriae féfrae

7rvevset-TotjLclwv aufrorem exftitifie. Ita enim xjtrev to

mstifjLCi Trpofaw; wojuafav, ut refert

THEODO-RETUS FUß. FF.cclej. L. i. c. 6. iig JaAovg $ vnypé•

roti fornoTMYp H} V7r^x(/iué^v TOV itMvpotro; avv*

iruTTS xufioTtfTct vide PHOTIUM epiß* /. pag. 6.

Atque ita partem hterefeos Ariane unam, quae

Fi-lium concernit, rejiciebant, alteram vero mordicus

tencbanttuebanturque Maeedoniani, unde

ATHA¬

NASIUS ad Serapionem quondam dixit, ißosparti¬

tes eßt cum Arianis munera impietatis, utAriani

Fi-Iium ; ipfi SpiritumSantfum

abnegarent.

Quando

au¬ tem de fefratoribus Macedonii adfirrnamus, eos er¬

rores Arii de Divinitatc Chrifii non (eqvutos

fuifle,

juxta tarnen

addere

neeefie

efi

,

id

de omnibus dici

non pofie;

refre enim

feribit

EPIPHAN1US

bxref.

(15)

(£*2? ) 7 ( «5

7^. T. /. L. 3. pajr, 2få. eos ;

licet

de Filio (dem #.

w/jm non dicerent, aliis Arianorum errorem

foventi-bus ; aliis autem Orthodoxe de Filio (entientibus /

0-;/;/;£/ tarnen in Spiritum

Sanft

um contumdiofos exflU

tijje. Argumenta vero,

quibus

urt funr Patres

vc-teris Eccieföe , in refutandis impiis horum dogma«

tibus, legi poflunt apud

SUICERUM

L, c. c. /4.

318- Afl vero, quomodo

hujus

haerefeos

Au-Bor in Concilio Conrtantinopolitano fueric

condem-natus , mox fumusindicacuri,

5. II.

Cum DocBores orthodoxi

viderenr,

impia

h^reticorum

dogmata

in dies,

Jarius

propagan,

fymbola

quaedam

fidei,

quibus

errores eorum

condemnantur

3

adorna-runt

Qt)

,

uti inter alia teftantur

Symbola,

a loco ,

ubi

confignata

atque

promulgata

(unt,

Nicaenwm

(b)

atque

Conflantinopoli-tanum

[c)

nuneupata, quae uno

nomine

poftmodum

appellatä

iunt

Symbolum

Ni-caeno

Conftantinopolitanum (d).

(a) Jarn antea in D

flertatione dcSymbolo

dpoflt-hco eviBum eil, Symbola , in antiquiori Ecclerta

contra haereticos illte temporis, edita fuifle, qui¬

bus tanquam fignis dignofeerentur veri Chrirtiani

a religionis

Chriltianae hortibus,

ut

fupervacaneum

(16)

<£*2 ) s c

(b)In

Concilio Nicacno

Patres,

quos perperam

dicunc Patricides atque Elmacinus Scriptores

Arabi-ci, ab

HOTTINGERO

L

c. peig. ijo.

citati,

nu-/riero fuifTe 2300» id inprimis egilie , ut, veneno

Ariana? hserefeos didipato, Orthodoxa de Filio DEi

doftrina ftabiliretur , unanimi confenfu tradunt

fcriptores, inter quos ex

recentioribus

,

RUELIUS

L. c. T. 1 paif 240.

recenfet capita

illius

haereleos ibi

condemnata. Cceiedem vero hane veritatem ut

eo dilucidius explicarent Dolores > inter alia

voca-bula, voccm quoque o^odcrtog ufurparunt,

varias

podea in

Ecclefia

Chriftiaria

turbas excitantem.*

fKtenim illam non

modo

Ariani

mox

voluerunt

re-je&am , uti ex eorum

di&is apud

SÜfCERUM

L

c.

c,'10.pag.201.

condat;

verum

eriam

, non

pauci

re-centiori tempore Apianifmum incruftantes,

eandem,

vel ut ante Conciiium Nicarnum in Ecclefia noa audiram , vel laltem ab

haeretfbis

tantum

ufitacam,

prerfüs

rejiciunt.

Elim

vero

hxc

vox, quse

Filium

DEi ejusdem cum

Patre efie

eflentiae

veljubftan-tix indicat, fundamentum

habdf'in

fiicris

literis,

licet fecundum exprefiam literam ibi non

reperia-tur , ufum ejus eo majori

jure

defendebanc Patres

veteris EcclefEe,quod illa iugularentur baerefes, cum Arii Divinam cfienriam diftrahentis, tum Sabdlii

perfonas

confundentis.

Conrra

recentiores

vero

illos folide probarunt ernditi & inprimis G. BUL¬ BUS

cxönf.fidci

Nic*n<e,

vocabulum

illud

in

feriptis

fuis faepius

adhibuifle Patres

ante

conciiium

Nicx-num. Concedunt pr&cerea

Neötericis

Ulis,

(17)

)p,(

ticos vocem jam pridem in Eectefia recept-am

all-quando adhibuifle, arque

ad perverfum

fenfum

tra-xifle; led quod tarnen ntilla ratione impedire potuit, quo minus Patres Niceeni, legitima

reftaque

illius fignificatione refiituta, luo jure contraArianos

ean-dem retinuerint- Praecipuam rationem convocati ccncilii Nicami fi perpendamus , facili negotio in-venimus, cur in Symbolo ibi edito inprimis adltru-ftafuericDivinitas Chrilti, uti faris conftat ex iplo

Symbolo , quod legitur apud SOCRATEM L, c.

L. /. r. S. THEODORETUM L. c. L. /. c. //, atque

innumeros fere alios recentiorum, adeo ut opus

non fit, illnd heic apponere. Ex leopo

autem

ha-jus Symboli rite colligitur , cur articuli de Spiritu San&o paucilfimis tantum verbis mentionem fece-rint, reliquaque fidei capita, quae in aliis Symbolis

etiam ante hoc concilium conditis, exfiiterunt,

re-liquerint

illius

au&ores. De exftirpando enim

ve-neno Arianorum , quod Ecclefise

corpus tunc

infice-recoepit, fpeciali cura lolliciti Patres concilii, non

necefieexifiimarunt, illa fidei dogmata

exprefle

ad-jicere, quae illo tempore in dubium non

vocaban-tur. Arhanafius hujus Symboli eddidit

exegefin,

quam verbotenns adfert FORBES1US /,. c. L. i. c.4.

Quemadmodum

hoc Symbolum ludes erat in ocnlis

Arianorum , ita illud laepe depravare conati (unt.

Varias igitur lubiit mutationes inprimis ab

Arianis,

7roAAa trjv Xfyiv ts ofJLoxjw referente

SO-CR ATE L. c. L. 1. c. $. Non diffitcri id

potuit

Acacius

Epilcopus

Arianus, quando in Seleufienfi

(18)

con-Conclliö

paiam

dixit

contendebatqué

>

tiihil

vetaréj

tjuominus nunc quoque

fides

Nicsna jam

pridem

lemei, &

deinde

faepins miltata ,

alia poftk

confcri-bi, confer SOCRATEM L.c. L. i.e. 40.

omitteba-tur Vero ut

plurimum

vox v[jLO*<tio$ ,

ficuti

patet ex

confeffione Arii Confhntino M» oblata *

apud

eun-dem SOCRATEiVl L c. L /. c. 26. Iniuper de Aria*

nis conftat, illos in urbe

Nicsa

nörl in

Bithynia,fed

in Thracia(ita, concilium

celebrafie

(vmboiumqué

condidifie*

quod

Nicsnurh

adpellarunt*

idque

eairi

ob caufiam > ut genuins

fidei

NicstiS

profeflores

haberentur, aliosque deciperenté

Porro

circa

fub-fcriptioném

ipfius

genuins

fidei

NicsnS

ömnia

quoque

ab

Arianis

te£lis

artibus

funt

tentäta t

Sid

THEODORETUS L. c. L. /. c. 7, narrat eos CxuXu;

lg om

eiXuiflväé

huic

formuls iubfcfipfifle,

videli-cet h åoÅti fub voce ouLoufrfe ofjLotvriov

?ég uti inquit

PHlLOSTORGlUS

biftor.

Ecclef.

L

i. C. s>. Reflat

jam

j ut

verbo

obferyemus, LAUR»

VALLAM fide mondmentortim hujus temporis

de*

ftitutum ftacnifte,

Symbolum höc

non

reipfaNics-num efTe, ied

Apoftolicum;

fed eundem refutavit

IiALTH. BERELIUS antitjv.

Ecclef.

T./.pat*.$$r.

(r)

Eadem

ratio

erat

Cönftantinopolitani

Synt-boli ac Nicsni, fi hsreticos illius temporis

relpi-ciamusj ficuti confht ex ipio

Symbolos

quod

apud

fcriptores antea citatoSj tantum ilort ornnes,

iegitur^

Idcirco illi adferendo fuperfedemuSi

Plures

com-memorat veritatis cceleftis! ofores

(19)

Q&2? ) 11 C

fo hoc

Symbolo

percufrerunt Patres , varia capita

Symbolo Nicseno heic adjicicntes, quoe partim ib

Jud explicare, confirniare ac illudrare debebant,

partim hasrefl inprimis Macedoniameerant opponem

da. Sic praeeunte fatalt /jlexandrhiQ obfervac

J. G,

WALCHIUS

inträd.,

iu Libr. Ecclef Luther, Symbol,

L. t. c. 2. pag. /2Q.

addita

fuifle de Patre, eum efle

fattorcm cxli $5 \errx , majoris explicationis caufla

contra Marcionitas &

Manichaeos,

duorum princb

piorum defeqforcs j de Filio, natum ante omnia fe*

tula , contra Photini

biafphemiam

, verbum DEJ enixe contendentis

neudquam

efle ajternum ac com

fubfhntiale , fed in/empöre exfiftentiam na&um»

primam demum originem duxifle ex utero virginis;

de Spiritu Santto ex Maria

virgine contra hserefto Apollinaris, cui &

reliqua

verba > cujus regnig nots

eritJinis , erroris de millenario Chrifti in his terris regno retellendi caufTa efle oppoflta ; quas autem de

Spiritu San&o

féqvuntur

? prqpter Macedonii haere^

(in damnandam acceflifle, cfr, prseterea SUICERUlVt

c. 12. pag. 27f. atque G. J, VQSSIUJVl de trihus

Symbolis diftert,3:tiapag. 66< feqq. in eadem re

expo-nenda occupatos, Opportunam

quoque heic arripi-mus anfam paucis monendi ,Symbolum Nicaenum,

quod

publica

au£fcoritate in concilio Upfalienfl fuit

receptum ac approbatum, ab illo , quod in libris

manualibus IJcclefiafticis & hymnorum recentiori

aetate editis, comparet, aliquantum

difcrepare,

prx-cipue circa verba ; Defcendit adinferos , qnae in illa

nonreperiuntur, in his vero leguntur intexta,

(20)

) 12 (

}üs

difcrepantiae

ob

(ef

vandas

occafionem nobis

fnp»

pediravit

mandatum

Regis glor.

mein.

CAROLI

Xl:mi , qni, hoc

dilcriimne

(olerter animadverlo,

Fwultati Theologie#

Vpfalknß clementer injunxit,

ut

hujus diflenfus rationem

redderent

Hoc iraque

inter alia reiponfi loco

Anno

1693. datum

fuic,

ternpus , quo

eadem

verba

fint

inlerta

, non tuto

determinari pofle; efle autem verifimillimum, hane additionem ex libertate Chriftiana efle fn&am, cum

denuo ineunteSecnlo XVIhmo novi libri manuales

& hymnorum,

in Comitiis Nycopi#

Anno

1611.

ha-bitis a Rege glor. memoi*.

GUSTAVO

ADOL-PHO adprobati,in

lucem

prodi«rent,&quidem

eam ob cauflam, quod hoc dogma,

quamvis

a

Patribus

Nicaenis in Syinbolo, nondum mota controverfia,

fit intermifliim, nec habeat liber concordi«, vel

exemplar a

Concilio

Upfalienfi approbatum

;

ab

Ec-clefia tarnen Chrifliana , tam antiquiori. tempore

creditum ac receptnm fit, quam

hodie

a

Germaniae

ecclefiis, ad qüas proctil

dubio

noftra

fe

accommo-dare voluit

Eccleflä.

(id) Licet

plura,

ut nuper

obférvavimus,

Sym-bolo Nicaeno a Patribus Conftantinopolitanis fint

addita, nonnulla quoque , quse

SvvocgLSi in reliquis

continebantur, omifla; fucceflu tamen temporis

titrumque hoc

Symbolum

pro uno

fuit

lufeeptum

ab omnibus conciliis generalibus, ut loquiturMarcus

Epheßus

apud

VOSSIUM

L

c.pag-fp.

cujus rei duas

inprimis adferunt

cauflas fcriptores

, quarum una defumca eft a convenientia horum Symbolorum,

(21)

) '3 C

altera ab au&oritate Synodi Nicaense, quippe qnas

omnium univerlalium antiquiffima , <& ceoerarum

fundamentum habebatur ; unde faftum ed , quod

lion pauci fcriptores

apud

eundem VOSSIUM cita*

ti, tub nomine

Symboli

ibi conditi etiam compre-henderint Conftancinopoliranurn , quod tamen non

impedit, quominus

Svmbolum

hoc a nobis, qui

non tam loquendi ulum, quam pocitis rem ipfam

confideramus, re&ius

dicatur

Nicasno-Conftantino-politanum.

5. HL

Dogma

de procesßone

Spiritus

SanBi

t Filto

iempcr

ab

omnihus creditum

fuit ia

EccJefia Latina, nec ab Ecelefia Graeca ante

ieculum

quintum in dubium

vocatum

(a);

poftmodum

vero

id

iplum

ea

rationc

im-pugnarc coeperunt

Graci,

ut

tandem

illa

controverlia non ultima fuerit caufla

diflfcn-lus, qui

inter

utramquc

Ecclciiam

adhuc

obtinet

(b):

hinc

fattum eft,

ut magna

ani-morum

commotionefrequentcr

Latmisob-jecerint Gracci,

quod propria

auttoritate

vo-cem

Rltoque

Symbolo

Conltantinopolita-no intexuerint

(c). Qucmadmodum

quoquc fatemur, Patres

Conftantinopoli

congrega-xos, vocem

jiilam,

ante motas

hac

de

rc COJgr

(22)

<S*f> ) 14 c SÄ2?

eontroverfias

,

Symbolo

luo

non

inferuis*

le

(d),

licet

difficile

admodum

fit

ipfum

tcm-pus, qua

additio

illa

faéta fuerit,

ccrtQ

dcfinire

(e).

(a) Non inrtituti nec

temporis ratio permittit,

Patrurh loca , aflertionem hane confirmantia allega*

re, inprimis cum cqnttet, JOH, C.

DANHA.VE-RUM /lila vindice fag^ 194,. Jeqq.

fufficienter

adeq

hoc ipfum ex veterum

monumentis

probafle,

ut

tu*

pervacanea prorfus eflet opera ea, quae

ab illo

di£ta

iunt,

fufius explicare. Etenim jnde

abunde colligi-.

tur, pjuftinum M. , Athenagoram , Gregorium

Ibau•>

maturgum

,

Athanaßum, Didymum

Alex., Baßlium,

Gregorium

Nyffenum,

Epipbaniuvi,

Cyrillum Hiero(,%

Gregorium Nazianzenum

tfc.

hunc

ficLi Articulum

credidifle. Mencione vero inje&a Athanafii,

adde-re lubet fequentia

ejusdem

indolis verba

, quae

in

Symbolo ,

quod illius

nomen prse

fe fert,

occur-runt: Tq wevfjLct to uyiov, ctxq ty itotifog t«

£y, y 7toiy]Tqv , é >rnr<?i/,

dxx'

eKxogsvTcv.

Non

jgnoramus,

Symboium

hoc

{

Athanafium

non

ha¬

bere au&orem , ut präster alios demonftravit

au&or

Difiertationis de Symbolo Atbanafiano Jf, V. pag. /4.

Jeqq.,

quod

tamen

nonimpedit, quomjnus

illud

in-figni in pretio ab. antiquiori

&

recentiqri

Ecclefia

habitum , oflendere poffit , qualis

hac de

retunq

temporis fuérit

Ecclefce Do&rina.

Hinc

necefle

fuit Gnrcis contendere, aut Latinos adulterafle

(23)

qua-•

) *5 C

fi oeconomicä dilpenfntioné ita dixifle : vid.

verbå

3eremi<e Tatr. apud DANHAVERÜM

L.c.pag.ir,

(b) Theodoreins

hoc

dogma primus impugnaré äufus ed , cujus verba apud

läpius

citatum

DAN¬

HAVERÜM L e. påg. ii. ita ndbent: tiiov Ar

rd

fast'>fjLot ry ty . ii fJifo oj;

öpofyve;

, ^ in 7tat(o;

ix.7rö*suojX£Vov

sqq , jvvopLoXoyyjffous)/ å, oj; ivtsßyj

fe^cy.sboi trjv qck»yji>, ii fe oj; e£ ty * t) öl tq>t

'Cnzfav eypv, tj; ßhot&tyYj(jiöv täto , ^

dutTtreßef

äjoppfyofXsV:

hunc fecutus eft JOHANNES

DA-MASCENUS, cujus verba flint: tö fe 7tvsi[xü

äylov, sk Täf iiciT^ö; Xsyöpisv, «} msvpet ncttgö$

éyo^d^o^isv,

sk tQ

C9

fe tö Ttoevpiot y' Xiyopiév, tve&

ixct fe vu

övofjid&iusi/.

Eandem ferttentiam

pofteä amplexi funt

THEOPHYLACTÜS,

MICHAEL PSELLUS

tändemque

ifitegrä Ecciefia Grsecä

* &

irrltus iane ed labör LEONIS

ÅLLATItj

qui dé

fccclefitf occidént, atque örient. perpep. cotijerif, L

i.C. 2.

pag. 491, féqq conacur Dämafceni

reliquprumque

Verba'ita explicaré , Ut cum Lätiftå Ecclefiä

convé*

iiiant. Diu hasc contrövérfia acriter fuit

veritilatä

inter ütramque Ecclefiam, tandem verö in

eonciiiö Elorentino anno 1439. hane irigreffi

flint viam ad

Cöncordiam ineundam^ ut

ftatuerent$

Spiriturti

Sari-Öum a Patre & per Filium

procedere.

Sed erac

hoc monftrum unionis, iiniö nön

unio, uti Legati

Angli

ibi prsefentes refté arbitraci funt; &

oftendé-rnnfc Graci * inprimis vero inter illos

SGYRÖPO-LUS in hjßoria bujtis concilii

, omnia ibi vi doloqué faäa fuifle $

GraecoSque

a

Latinis

tuiic fuiffé

(24)

) 16 ( (£££>

ptos.

Itaquc

mox

ingeminabant,

rem

Florentia

geftam pravam

efle

,

&

perniciofam

Ecclefie,

or¬

thodoxe fidei

corruptelam

&

grallationibus

viole'n-tis peraöam,

tofijia

'u7tcis^ufjLSVis

t9

daxisféus

'♦

aic

LAÖNICUS

CHÄLCONDYLAS

aptid

VOSSIUM

L.c. jf.S4*

hofji:^6To

siu

ty)»

ßotriXstw

Bv&vtju

y.e-TU TuVTU 0 T&JV

CÉ/ArjVM

ß

UClteVQ.

O

i US v

év

eEA-?.Y]»fg, oog

fV

cixa

iyéwTo,

yx^n

sQutuv

éy-fjchsi*

t01$

opLoXoydpLhoig,

atque

fic ab illa

'transa&ione

re-filuerunt Graeci , qui in priori

fua

fententia

etiani-num acriter perftant ,

adeo

ut

mirari

conveniat,

LEONEM ALLATIUM,

libro

jam

nnper

citaco,

lludio partium

Ecclefiae

fue

adeo

fuifle

inebriatum,

ut documentis hac de re

fide

dignifftmis

,

volueric

contradicere ,

quemadniodum

etiam

hoc

fchifma

nullo pa&o

tollit

nova

illa

,

fupericri

féculo

exccgi-tata,

conciliandi ratio

, per

apocopen

&

extermi-nium Fdioque e

ferie

articulorum

fidei.

(c)

Pluribus

hoc iplum

perfequitur

VOSSIUS

libro fepius citat& ,

&

quod

ad recenriores

Grecos

attinet, folus inter innnmeros

alios

fufficit

N

ECTA-K1US Patriarcha

Conftantinopolitanus in

xonfutatio-ne Impcrii Pap<e > ut

inde

conftet,

Egclefiam

illam

candem rem adhucurgere.

In

prefenti

quoque

ob-fervamus , precipuam

occahonem

atque

caufiam

hujus fchifmatis fuifle ,

quod ferre

non

potuerint

Greci,

occidentalem

Ecclefiam,

inconfultis

Epilco-pis

orientis,

Symbolo

Oecumenico

verba illa

addi-difle 5 tion alta di(fulti

ißius

caujja, in qui

t

Ni

lus

T.

bes-(aUnitcnßs

Monachus

apud

DANHAVEKUM L.

c.

(25)

) *7 C

pag. 2$ , quam

quod

Papa ejus

quod

cwtrowr/im eß cd:

gnitionem ac indicium ad Oecumenicam Synodum

defer-re detreftet: [edi

vfe [olus controverfit magi(ler ac ju¬

dex federe veliti rdiquof vero dijeipukrum

infar diffa

andienter, habere, uti vero Graci hane Latinis

auda-ciam objefrant, ita qiioque hi illos

carpunt, quod in

Symbolo Athanafiano vocem julcvx inferuerint

arti-culo feptimo dito t9 [jlmu tcoct^s cfr. FR.

TURRE-TJNUM Iriß. Tbeol. Elenff. T. i.pag.340.

(d) Antiquifiimre hujus Symboli recitationes

hane adfertionem fatis confirmant, utreciceam, ipfos

Grccos non potuifie eo fuccefiu additionem illam

lirgere, fi revera fafra non fuifiet. Hinc recentio-res, tantum non omnes, ingenne hocipfum

quoque

facentur, adeo ut hoc pafro non adprobandus fit

il-lorum conatus , quos recenfent HARTMANNUS Conc. ill.T.3. pag.328. atque DANHAVERUS L. c.

p. igp.yqui Griecis concedere noluerunt, verba illa

controverfa recentiori tempore Symbolo fuifie

adje-fra. Etenim ex antecedentibus

conftat, Symbola

eum in finem fuifie condita, ut hserefibus illo tem¬ pore Ecclefiam vexantibus opponerentur cfr. $ 1

atque ficuti ea xtafe nulla adhue orra erat

controver-fia de proceffione Spiritus Sanfri a Filio

; ita inde

ar-cefienda efi ratio,cur illiusrei nullam mentionern

in-jecerint Patres in concilio

Confiantinopolicano

con-gregati.

(e) Rite perpenfis, qua* prifca hac de re

loqvutv'

tur monumenta , ingenue fatemur nos in

quaefiionis

hujus

dilucidatione.,

ultra

probabilitatem,

non pofie

vu . C

(26)

progre-; 18 r

pirogredi.

Iti

quidem

tuto

adfirmamns,

perperanr

a

quibusdam

rtatuiillud

Damafi

Pöntificis

Fomani

temporibns

addicum

fuifle

id'quod

abunde

proba-vit VOSSIUS Zf. c. pag.fy.

Re&e

prseterea

quoque*

adferitur, non

rtmul

&■

femel

per totam

occidenta-lem Ecclefiam fed

fenfrm

fenfimque

additionem

il--lam invaluifle.

Qiiemadmodum

enim

non

nno

eo--dbmquc tempore

in

omnibus

Ecclertis

occidenralibus:

obtinuit mos, ut

Symbol

o

hoc in

(uis

Licurgiis

ute-rentur, qtiod ex

infra

dicendis

patebit

;

ita

eademi

memoratae additionis

fata

fuere.

VÖSSIUM

C\

adea*

mus, is L c.pag.

6g,

nominat

concilium

Toletannm

8mim Anno

653,habitum,

in

cujus

decretis

Symbo-lum hoc nortrum cum

additamento

illo

legitur,

ut

Videatur exirtimafle,eo primum tempore

additionerna

illam fa&am fuiffe;

fed

non

obfervavit

Vir

Ernditis-fimus in Concilio

Bracarenfi

I:mo

Anno

41

7

Sz

Toto

tano IIIrtio Anno 589.

eandem

totidém

verbisrepe--riri, videfis

BIN-GHAMUM Lc.fwpiiog;

Seculov

g:vo Galliå,.

id

ipfum

in

conciliis

ibi

nabitis

,

admi-fir, unde portea

ad

Germanos

aliasque

nationesFran-cortfm regimini

fubje&as

tranrtib

Tantum

tarnen 1

abert, ut Pontifex Romanus

circa

eadem

tempora

volueritadditionem.

illam

publica

ati&oritate

confir«^

mare , ut potius

in

argentea

tabula

Symbolum

Con-ftantinopolitanum

absque-

voce

\\h

Filioquc^

fcribii

juflerit Leo

III:cius::confer;

VÖSSIUM

L

c.yag;

yj

In determinandovero

Pöntifice Rl

occupati

,>qui

ad--je&ionem

hane

primus

(tio

confenfu

confirmaverit,,

e;rc non efte

exirtimamu^,illas

fcriptorum

hac

re;

(27)

conjev-) rp

conje&uras examinare, quae argumcntis omni

pror-fus pondere atque

veri/irrrilicudine

deditutis nituntur,

quaeque ideo facili negocio podunt refelli. Praecipua

ditficultas verfatur circa NICÖLAUM I. atque

Ser-ginmP. R.,& rationes inveni pro utroque militantes

adeo probäbiles, ut diu dnbius hxferim , cuinam

eorum publicam hujusaddirionis condrmationem

ad-fcriberem.Qui pro priori,fanquam ati&ore hujus rei,

pugnant, ad Literas Encyclicas Photiiprovocant,

qui-bus is nomine Eccledse Graecas huic Pontifici

objece-rit, quod facrum & Sanfrum Symbolum Condanti-nopolitanum adulterare non

dubitaverit.

Porro quando DANHAVERO, hujus fentenriae patrono a BORITHENIO adverlario objicirur, literas illas non efle Photii, fed Sifinnii Patriarchat

Condancino-politani; in fux cauflae robur allegat idem DANHA-VERLJS, Codicem MSS:tum Anglicanum ex Orien¬

te delatum, in quo Photius

proau&ore hujus

epido-]x agnofcitur , atque quem majorem fidem mereri

contendic,quam tenebrofus illc,cariolusatque in car-cere Babylonico latens Romanus codex, cujus au&o-ritate indu&i non pauci eruditorum Sidnniüm lite¬ ras illas conlcripfide autumant. Verum enimvero fi

paulo accuratius infpiciantur verba

fopiusjamme-moratae Epidolae, uti occurrunt aut apud VOSS«UM L. c pag. 77. aut

paulo

prolixius penes DANHAVE¬

RUM pag. 18.

obfervamus,

eadem ntilla mentionc

injecla Pontificis R., tantum Latinos in gcnere per«

ftringere, de quibus, quod ex antea allatis quoque

cvincitur, recte

affirmatur,

eos difta ratione,

longe

(28)

&& ) 20 C

ant« haectempora,

Symbolum

illud

iinmutafle, adeo

ut hoc

paSto,

live

epiftola

illa

fuerit Photii five

Si-finoii, nullö tarnen cnm

iucceflu exinde concludirur,

NICOLAUM' P. R.inftitutum

illud

luo

calculo

ap-probafle.

Aft

hac

difficultate

fublata,

&

sequi

men-tis lance ponderantes,

quod

Do&iflimi Grsecorum

nonpauci

omnia

ad

cauflam

hane

pertinentiä

tra£lan-tes , adfirment,

PHOTIUM

in

NICOLAUM

ac

ADRIANUM. P»R.literis plurimuin

mve&iitri,

niil«

larn de

Symbdli

ädditione

feeifle

mentionem,

nihil

ulreriusimpedit,quominus

iVatuamus,

NICOLA

UM

illum ab hac labe fuifle immunem.

Porro,

piura

funt argumenta, a

YOSSIO inprimis

allata,

quse

fva-dent, fucceflores

NICOLAI

usque

ad Sergium

hac

de re non fuifle lolliciros

Hic

vero

fedi

Rom

anse

admotus vehementer

admodum

Grseci*

hoc

in

ne¬ gotio le

oppofuit.

Exftat

deincéps

HERVEI

Epifco-pi

Rhernenlis

circa

baec

tempora

icripta

epiflola,qua

is de eodérn Grsecorum errare

disetens

,

clericos

hovtatur, utJecundtnn

admcnitiövthi

Ddmini Roman

£

ß-dis prafidit,

de Divin<ie

ScnpiurS

yharetris

acut

as

pro*

ferretit fagittas ,

ad

conficienddm beUiiam

monflri

rena-fcentis ,

quibus

accedit,

quod

eadem

hac

setate

cce-perit

lchilma inter

ucramque

Eccleflam

orientalem

& occidentalem

recrudefcere.

Hsec

vero

omnia,

prseter

alia,

qure

flcco

pede

jam

praeterimus,

co

ten.

diint, ut inde

concludatur

, non

flne ratione

nos

il-!örum accedere opinioni,

qui

Aatuunt,

Sergium

pri-mum fuifle inter Pontiflces

R.,

qui

vocem

hane

Symbolo

adjeceric. Ante

quam vero

finem

huic

f:ph0

(29)

<£££ ) si (

imponnmus, lie:bit verbo

obfervare,

fummum

cé-teroquin viriim P.

ALIXIUM,

notis ad Neflariiconf.

Tmp. Papa påg. 411. certe

eonfundere

non

confunderr-da, quando dicit,

addUiontm

&

ex

Filio

orthodoxefa* Ilam ftiiffe a CYRELLO ALEX., qui eo nomine a

THEODORETO , Jed vane, carptus e(l. Ecenim

nullum veftigium nec

vola

in

fcriptis

Cyrilli oeenrrit

additionis hujus ab illo fa£Ee, nec apud

Theodore-tum, quod is

iilud

Cyrilfo

objecerit,

quod itaque

de additione affirmat au&or, id de ipfo dogmateeft

explicandum,

fiquidem

nemo

ignorat,

Cyrillum

at-que Theödoretum acriter

de

ipfa

proceffione Spiri¬

tus San&i a Filio

difceptafie,-5

IV..

De

audtoribus,

qui

formulas Symbo¬

lorum, cum Nicami tum

Conftantinopoli-tani

confignavcrunt,

non una

omnium eft

fententia ,

probabiliter

tarnen

audtor

lllius

,'fertur

Ofius

(a)%

hujus vcroGregorius

Nys--ienus

(b)s

(a) Diverfas eruditorum virorum fententias de

auftore Symboli Nicseni, non cantum adferc

WAL--CHIUS L. c\ pag. 123. verum etiam probe obfervat,

;'Symbolum i 1 lud duplici modo

efte

confiderandnm,-vel ratione ipfius rci, five capitum, quae in eo

con-tinentur, vel ratione formae,qua id fuit compofitum;*

atque ita, propter duo h;ec momenta, quaeftionem de au&ore illius diftin&e efle formandam. Primum

(30)

niomen*-) 22 ( cg*£>

momentum confiderantes, tuto adferimus ipfum

Concilium, five Imperatorem atcjue Epifcopos ibi

congregatos, qui

indituta

confultationedecreveranr, cujus fidei

formula eflec

componenda, Symboli efle AuQ:ores,& hacratione explicari dcbentverba Atba-nafii atque

Theodoren

a

RUELlO

L. c. T. 2. fog. 20%. allaca, quibus aflerunt, fidei Nicsena: formulam,

communi Patruni conlenfu ef?e compofitam, adeo ut

meo

qualicunque

judicio inde

perperam collegeric

idem Ruelius, Symbolum, quod. ad ipfam

compofi-tionem rerum & verborum, nomine Concilii ta&am,

non unius Epifcopi fed plurimorum opera efle con-cinnatum. Conflantini vero Magni (ententiam,quai

apud

EUSEBIUM

atque

SOCRATEM

legi

tur,

quamque

fuo

calculo adprobavit BEBELIUS

L. c.

T. 2. pog.

|/.,quod omnia

in

univerfum

Divinae

vo-luntati debeant tribui, qux in fan&is Epifcoporum

conciliis fuerint decreca, quodque Nicaenorum

Pa-trum placita

fit ipfa DEI féntentia,

non fine jufla

quadam

limitatione

admittimus. Veneramur

provi-dam Sdmmi Numinis curam circa haec omnia, quse

Eccleflae Chridianae falutem fpe&ant, fed qux ta»

men eo usque extcndi non deber,utflatuatur,DEum Optimum

Maximum immediatafua

infpiratione

adeo

direxifle animos eorum , qui in Conciliis convene-rant, ut

prorfus

fuerint infallibiles, quemadmodum

quoijue eorum

decreta

pro

DEI verbo

feu ipla

Ejus

lententia, drifte faltem loquendo, venditari

ncque-unt. Alterum vero quaeftionis membrum

quando

refpicimus,

non

diffitcmur,

difficile admodum cfle, in

(31)

SSSr ) 23 C

re tam dubia,, ubi veterum au&orum teftimonia in-ter fe diverfa funt ac contraria, aliquid certi

determi-•nare. Ut vero inter plures conjetturas altera altéri eflverifimilior, ita illorum opinioni nos potiffimum

accedere poffe exiftimamus, qui hoc ipfum Odo

Corf-dubenfi adfcribunt. Nititur ba?c fententia inprimis teftimonio Arianorum, (jiiorum hasc

impetuöfa ad

Conftantinumdrnp. de Ofio verba recenfentur apud

ÄTHANASIUM T. /. OjK p. 837-XTos

, inquiunt,

crwoduv xuntysirat yfaQuv dxtisrai

ituvrayp,

£to$ xj tY)v ev Nutx/z Tttetv §Z&eTQ; Non potuit ve¬

ro hac'circumdancia Arianis efle

incognita, néc ulla• excogitari poteft ratio idonea, cur ha?c ipfa illi

con-finxerint , utreticeam, Athanafiurn , verba eorurrp

allégantem, huic eorum de au&ore Symboli fen-"

tentias non contradixifle.

(bjOiix

iam nuperde Synodo Nicama tanquam'

au&bre fymboli illius nominis ditta fuere, re&e ad

prsefens qnoque negotium applicantur, adeo ut

eo--dém fenlu etiam Patres

Condanrinopolitani

haberi débeant pro Aufroribus Symboli ibi

confignati. A(V

Mabito refpe&u ad illum t

qui id ipfum in ordinem' atque formam redegic, inVenimus altum hac de rcl

efle filentium apud

fcriptores,

qui ea aetate

vixerunt;

& haec forte erf ratio, cur Eruditi in hoc

argumen-to enodando occupati,

tantum fere non omnes,

Ku-jus rei nullam mentionem injiciant. Qnod cumita'

comnaratumfit,

fupereft,

ut,NICEPHORO CAL«

LlSTO kiflor. Ecclef. L. 12. C.

13. adfirmanti » opera

(3 fe gorii Nyfteni, Symbolum

Conffantinopolitanuni

efle

coafiggatum,

,fidem habeamus.

(32)

) 24 c

5. V;

Multiplex

erat

ufus

hujus

Symboli

(a),

ctiam ante quam pars

liturgi#

111

lacris

ly*-jiaxibus

cfle

coeperit

(b).

(//jMorem

Ecjcle(ix

Litinre,

ubi

Catechumenis

mjur <ebatur., uc

verba

Apoftolici

aut

aliorum

fym-bolc;am , coram

Epifcopo in

ultimo examine

ante

baptifrnum

recicanda,

memorise

mandarent,

ea

ratio-ne fecuta eft Eccleda

Graeca,

ut

Symbolum

-hoc

noftrum Catechumenis

omnibus, qui

ad

baptifrnum

fe

comparabant,

diligenter

inculcarint,

filiisque

fliis

praeceperint,

ut

id

crederent,

quod

in

illo

contine-tur, &

exltant

praeterea

pkirimaadhuc

conciliorum

PatrumqueGraecorum

efhta,quibus

dicuntfein&ym-bok Nic&noeffe baftizatos c

fr.

JOS.

B1NGHAMÜM

Qrig.

EccleJ.

T.

4./v?£. no.

ubi

id

adeo

fblide

evincit,

ut

prorfus

rejicienda

fit

eorum

opin-io, qui

conten-dunt,

Symbolum Nicxnum

in

baptifmi

adminiflra-tionenunquam,

fed folum

Apodolicnm,

per

univer-jfam Eccletiam fuifle adhibitum.

Porro

progreflu

tem¬ poris

hoc

Symbolum

confiteri

necefie

habebant

Pa-triarchx & Archiepifcopi in

Ecclefiis

Graecis,

quan-do eam confequebantur

dignicatem,

quod

ex

,7ure

Graco Romano, edito a

Marquardo

Erehero,

oden-dit SUICERUS L.c.fag. g.

(b)Videtur qtiidem,

quafi

PLATINA

de

vitis

PontificumK.

vita

Darnß

m.

ejus

eflet

(enten-tiae,

quod

origo

huius inftituti

ad illam

usqueaetatem

referenda fit: mandavit,

inquit,

item

Damafus,

ut

in

(33)

S2# ) 25 (

fritieipio

celebrationis

quam Miffam vocant, tonfefft* diceretur, «/bodiefit. Cum vero antiqua

monumen-ta hoc ipfum plane reticeant, merito

afleritur, aut

Platinam hacl'n re errafle,aut illum per confeiflonem

allato loco intelligere aliud quoddam fymbolum in ecclefia Latina ufu receptum. Verum enim vero ex¬ tra omnem dubicationis aleam ponimus, atque con-cordans Do&orum virorum, tum inter Proteftantes

tum Pontificios, eil:opinio, Symbolum hoc non ante

medium leculi quinti & quidem primum in orientall

Ecclefia, per fingulas fynaxes fiiifle reciratum. Con-tendit SVICERÜS L. c. pag.g. id ipfum fadtum fuiflc

cura Timothei Archiepifcopi

Conftantinopolitanae

Ecclefia? Anno DXI, & quidem au&oritate nixu»

7bcodori Lettortsy 'cujus in Eclogis hac funt verbar

'AiTySek sx twv o"Kov2a<rüv dvrcv tipcQeog, 70 toj*

7gictxo<rfav fe'xx tC, cxm ryjg 7t'tgsug SvfjißoXov

xotb" ixct<rrjv XeyetrSoti 7ta^eaxevoiaey

% enl

ßo\Y) $Y)bev Maxsfo/ix, tog dvTov hyo^oy tc

ßoXov, Sinot\ 7ü stovq ^eyofjlsvov 7t{c7£{o* e> ty} dyix,

7taacttrxeti 7ov Qsia TtzSovg, t5 xaufCy 7cJy yu/oyjvu»

$7to t* e7ttaxc7tov XGtTrjxfjcreuv: Sed

non obiervavic

Vir Claridimus eundem 7beodorum eodem in

libro affirmafie, Petrum Fullonem

Epifcop.

Antiochix

circa An. 471. primum inftituifie, ut iv

7t&tn\ erweist

Symbolum hoc recitaretur , veluti verba ejus

indi-cant apud BINGHAMUM l.€.

pag. hj. y unde

col-ligitur,

vetuiliüs hoc in orienti Ecclefia fuifie

infli-tutum, quam Svicerus exidimavir.

Q iod

vero ad Theodorum attinec, is a culpa contradidtionis

(34)

cl*-;*' j ™ c

lue libctatur, fi dica-.r;js c

divTej"as'ift

lööis,

de

diveriis hujus rei imtiisiri

EccLfis,

fam

Antioche-ina, quam

Conftantinopolitana,

fiiilie

i

beut

tim:

qni-bus accedit\ quod priöra

mempraci

AnOoris

Verba

quoque

tefteVitar,

ante

tempora

Timorhei

SynVbo-lum femel in anno apud

Confbntinopolitanos

in

fa*

cris eorum fuifle recitatum.

Ex Eccleliis orientis

tnos in occidentein

tradu&us

eft,

&

onidem

ica

,

ut

primo

id imitata

fit

Hifpaniarum

Ecclefia,

confilio

Kecaredi Regis, novellos

fuosGothos in

priori

fide

fimare cupientis, ut

legitur

in

Synodo

Toletana

tertia

circa Anno

DLXXXlX

habita

vid.

BINGHAMUM

ioco nupercitato, atque

ANT,

PAGIUM Crit. in

An>

ml. Baronii T. /. pag. 91. ex

qoibus

etiam

Conftat,

hane confvetudinem in

Ecclefias

Gallicanas,

nonnifi

CAROLI

MAGNI dernum

tempore

inveötam

fuis-fe, idque ea

ratione,

Utquaedam,

atque

inter

illas,

ipla

Capella

Regia,

hac

ipfa

re

abftinuerint.

Eadem

setate (valu itidem

CAROLI

MAGNI,

Ecclefiam

quoque

orientalem feqvuti

funtGermani,

quibus in

Synodo

Francoturtenfi

An.

79+.

injunttum

fuit,

ut

interalia,

Syinbolum

Conftnrltnopolitanum

omnibus

pr<e«

dicetur atque

tradatur,

cujus

rei

hsec

praecipua

erat

ratio, ut

inde

contra

hsereles

Elipandi

Toletäni

Ar-chiepifcop. atque

Felicis

Urgeiitani

Epifcop.

tunc

condemnatas omnes

munirentur

pconfer.VOSSIUM

£. c.pag. 70.

Tandem

Renedi&i V

III.

aerate

an.

MXl

V,

jhic mos in Ecclefiam Romanam

admiflus fuit,

ideo

quidem,ne,ut

loquiturI?/p//r

apud

BINGHAMUM,

References

Related documents

talis &amp; indeftruftihiiis? quid propius nos tangif, quam a - ni ma; noftra; indoies atque operandi modi, qoibus ad. evitandam miferiarn, &amp; obfinendam

tilforne icke nyttjas af andra Verk eller näringar hvar-?. ken i flådcrna eller på landet, hvars egare nu godvillige åtaga fig, at med kolning ock råitved betjåna den til-

trmlno adfedtus ejusdem efle indolis atque originls, Ete- nim, qui adfedfus comitatur , fortior agendi conatus , non mutat cornmunem appetitus &amp; averfationis naturam, per

cus funt dies, dum, per tot ieculorum hauftus, poenas luent fcelecati, nunqvam ceftantes. Ens etjam iummura Mutationis omni* exper$ eile conitat j Si vero deiiftum. qvo-.. St ) «r

Hinc &amp; jus cogendi, in ftatunaturali, jus belli eft; illud vero, feu jus perfedtum tantum datur ad officia perfedta.. ®ÜP &gt;

niri, verum etiam , quod mala &amp; incommoda illa, quae, vel occafione alterius deli£H, vel con-.. lequenter ex pctna alterius, in

Prim um monfiran- dum erat, hom ines amare natura focietatem, ad quam noji folurn neceflitas,* verum etiam utilitas fvadeat: Deindenon inconve- niens fuit tangere controverfiam,

derent, quam teftimonia, quibus hujus noftrae antiquitatem, dignitatem, am-. plitudinem imo &amp; bonitatem