• No results found

Dissertatio, exhibens ordinem disciplinarum ad cognitionem hominis pertinentium. Quam, venia ampl. facult. philos. Ups. præside mag. Daniel. Boëthio, publicæ subjicit censuræ Nicolaus Ljusberg, Sudermannus. In audit. Gustav. maj. d. XXXI Januar. MDCCLXXXI

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio, exhibens ordinem disciplinarum ad cognitionem hominis pertinentium. Quam, venia ampl. facult. philos. Ups. præside mag. Daniel. Boëthio, publicæ subjicit censuræ Nicolaus Ljusberg, Sudermannus. In audit. Gustav. maj. d. XXXI Januar. MDCCLXXXI"

Copied!
22
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

B. C. D. DISSERT ATIO, EXHIBENS

ORD1NEM

DISCIPLINARUM

AD

COGNITIONEM

HOMINIS

FERTINENTIUM,

% quam ,

VENIA AMPL. FACULT. P

HI

LOS.

UPS.

PR/tiSIDE

Mm

DANIEL.

BOETHIO,

Philos. Pract. PROFESS. Reg. et Ord.

FUBL1C/E SVRJJ.C1T CEKSVR/E

NICOLAUS

LJUSBERG,

sudermannus.

In Audit. Gustav. Maj. d. xxxi

Januar,

mdcclxxxiv.

H. A. M. S.

UPSALU,

(2)
(3)

S:« Rm M:tis

MAGNjE fidei VIRO,

GENERALI

MAJORI

Regii Ordinis Ensiferi EQUITI Splendidissimo,

PERILLUSTRI et GENEROSISSIMO

LIBERO

BARONI,

Dom.

frederico

ulr.

wrang

el,

MjECENATI MAX1MO

r

(4)

In S:am R:Am M:tem

MAGNA-

FIDE!

VIRO,

REGIORUM ORDINUM EQUESTRIUM EPISCOPO,

s:RiE R:&: M:TI ASACRIS SUPREMO,

AD TEMPL. S. NICOLAI HOLM. PASTORI PRIMARIO,

CONSISTORII AULICI ET URBIC1 PRiESIDI,

PERILLUSTRI AC

GENERÖSISSIMO

LIBERO

BARONI,

RE VERENDI SSI MO DOMINO

CAROLO EDVAUDO

TAUBE

MiECENATI OPTIMO

(5)

ORDO

DISCIPLINARUM

ad COCNITIONEM

HOMINIS

PERTINENTIUM.

Proosmium,

Ordinem

nentium

difciplinarum ad cognitionem hominis

brevi diflertatione tradere , eamque junio-

perti-ribus Philofopbiee ftudiolis dicare conftirui eo conülio,

uc3 quam ipfe ad verarn fapientiam mihi profuturam

ipero, viam illis indicem , quo fic ab ipfo inde

fcien-tiarum limine fciant, quorfum oculos anämumque vertere debeant, caveantque, ne in rebus inanibus nulliufque pretii, Philofophise nomine ornatis, inurilem collocent operam. Experiundo enim didici, et quotquot funt in

Scholis Philolbphorum tirones mecum fatentur, multum

impedimenri hapere cupientibus ex ipfo objici, quod

variis & inter fe difcrepantibus Philofophantium

do£lri-nis adeo confundantur eorum animi, ut haud parum

profeciffe illi dici

poffint,

qui certum verumque atque ino-enio humano aprum Philofophise confHtuere valeant

obje£tum. Plane dubiam aneipitemque Sapientise

ftudio-forum curam Ii quodammodo levare queam mea quali-cunque opera, habeo de quo mihi in

linu

gratuler, nec

me poenireat juvenilis incomtique laboris, quem mitiori

Tuae, B. L/. jam commito cenfurse.

§. r.

Diu de vera indole et ufu Pbilofophia, ut a

Vbyfi-ca et Matbeji diftinguitur, pugnatum

eft,

nec

adhuc

de

(6)

2 Difciplina

illius pretio convenit, ne quidem inter eos, qui illi operam ftudiumque dicare voluerunt, Tres praccipue a Philofophis connnere perhibetur haec Difciplina partes,

Metaphyficam, Logicam et Philofophiam Moralem. De hac

quidem, quatenus praecepta et rationes bene vivendi

tra-dere deberet, minus difputatur, Ted cum parum ad cor-rigenda vitia, amoremque virtutis accendendum

contu-lifTe videarur, minoris interdum habita fuit, et cum

eamdem ve! fine Magiftro fe difcere potuiffe crediderint, illam fcientiae nomine vix iniigniendarn efle putarunt. De Logica five arte cogitandi et veritatem inveftigandi idem fere tulerunt haud pauci Judicium.

Animadverte-runt fcilicet fe nullis eguifle cogitandi prrcceptis ad

ve¬

ritatem earum rerum inveniendam, de quibus dubitandi

locus reliftus non videtur, et, qu;e fibi conducunt,

ho-mines, natura duce, fine metu erroris inveftigalfe; fu-perfluas ideoque eo magis arrificiales regulas cogitandi

duxerunt, quo certius conftet fcientias illas , quibus

re-gulas inprimis praemitteré (oliti Tunt Philofophi, ea

ob-fcuritate & iis dubiis undique premi, ut ab illis nulla

arte adhuc liberari potuerint. De illa

vero Philofophhe

parte , quam Metnphyßcam vocant, adhuc infigniora funt

fententiarum divortia, illam enim alii ur omnium

pri-mam et pra^ftantillimam Scientiam

reliquarumque quafi

Reginam venditarunt, alii vero de Solio deje&am com

temtui rifuique tradiderunt. Quod mirum videatur

ne-minij nam tantas fubiit viciflitudines , ut ne de obje&o

quidem illius inter Philofophos convenire potuerit }

qui eam fibi tra£landam furnferunt a). Plurimi ramen

in eo confentire vidéntur,

quod objefhim hujus feien» tise

a) Vid, Diflertatio de vavia viciflTtndine veraqueindole

Mefapbylices

intér Diflertationes Sele&iores

Dod, Andr, Rydelii a Job. Backflrum

(7)

cognitionis Hominis. $ riae ftatuant Üniverfaliffimas conditiones et conceptus, rebus omnibus cnnvenientes, et generalia inde deducenda axiomatet

et notiones, quapro rerumparticularium conditione in omni¬

bus difciplinis et artibus aEiionibufque obtinent, qua ratione

cum Wolfii Outologia convenire videtur, quam una cum

Theologia Naturalis Pfycbologia cf Cojmologia generali

com-muni nomine Metaphyficam

apellavit-. §. ii.

Quod autem primum ad Metaphyficam attinet er

il-lam prsecipue ftridbe fic didtam, live Ontologiam, tantum abeft, ut eamdem pro principe habeamus dodtrina, quin

eam potius, ut inurilem nulliufque frugis, omnino e

Fhi-lofophorum Scholis rejiciendam elfe puremus.

Origi-nem fcilicet (iiam hasc ducir fcientia ex corruptis illis,

qui ad noftram confervati funr aetatem, Aristotelis

li-bris, qui infcribuntur rcc piroc rcc (pv71x.ec, quorum

ob-jedbum voluit prima omnium rerum

efl'endi

et operan¬

di principia. Hos omnino

intelledbu difEcillimos

anim-adverterunt illius admiratores & commenratores, nec

cum veriori, quam e Sacris Pandedbis hauferunt, Dei

Ul-timse omnium entium viriumque Causfae cognitione

con-ftftere pofle. Sed, cum ibi explicationem invenerunt

ter-minorum quorumdam abflradtorum, e. g. Entis,

Sub-flantia, Accidentis, Ejusdem cf Diverfi Efc., hunc

Magiflri

fui laborem fibi inurilem et perditum efle nolentes, ab

accidentali operis illius parte Scientiam quandam

confla-re allaborarunr. Hinc orta eft Scbolaßicorum Metaphyfica,

quam nihil aliud, quam inanem

efle rerminologiam

,

omnes, qui audboritaremStagiritae iiliufque

Difcipulorum

afpernati funt, uno quafl ore fatentur.

Jejuna

tarnen hsec Scientia anfam illis, qui fenfus et rationem, natura fua diverfos, cognitionis humanae fontes

efle

crediderunt,

dedit Difciplinam quandam condendi, quae

principia illa

(8)

con-^

Difciplina

contineret prima, menti

humanae

conriataer

proxima in»

de deducenda axiomata, quibus cognitio omnis ita dicla

rationalis niteretur 3 quod fi probatum ed, fi£tam eile

lianc ab illis venditatam inrer fenfum et rationem diffe-rentiam, fenfufque mateiiam omnis humanas Scientias

praebere, ipfa quoque

Difciplina

cadat, necede ed.

Ul-terius deinde progrediendo, ut

nodram,

de

reliquisdi-fciplinis, quas generali nomine

Metaphyficae

apellantur, fententiam aperiamus, facile concedimus, 7beologtam Na¬ turalem inter prasftantidimas femper habendam effe Sci¬ entias , facilemque adeo ad illam ingenio hurnano eo

ufque patere aditum, quo in exfiftentia Dei et Illius Kuminis in res humanas imperio indicandis

probandis-que occupatur, ut nulla adeo ferä, adeo improba un» quam exditerit gens, qute non qualicumque illius

cogni-tione imbuta fuerit. Illam itaque in juventutis

indiru-tione femper inculcandam effe, ut a teneris inde

ungvi-culis difcant hominum animi fe fuaque omnia femper Deo accepta referre. Sed paucas has fi excipias pronas

adeo apertafque veritates, reliquae,quas Philofophi

Theo-logia Naturali complexi funt, majori laborant

difficul-tate , ac multam variamque cum rerum naturalium , tum

in primis Theoreticam menris humanas

cognitionem

re-quirunt , ut de illis vix judicare poffimus, antequam o-mnem ptene humanam fcientiam exhaufimus. Nec

dis-fimulandum, adeo angudis circumfcriptam efle limitibus

eam rerum Divinarum cognitionem

, quam fua adfequi

poted indudria ingenium huamanum, ut illarum

medi-tationi fefe tradens vel fagacidimus

et omnigena

erudi-rione indrmdidimus animus in difficiles adeo incidat

no-dos, quibus folvendis fe imparem elfe fatearur necede

ed, et fubmida veneratione exofculetur providam illam Supremi Numinis curam, qua faciliorem verioremque

ad confilia fua cognofcenda aperuit viam.

Interim mi-nime

(9)

cognitionis Hominis. 5

nime improbandam efle eorum indufiriam, qui vires ingenii in vafto adeo & impediro campo periclirari vo-lunt; verum, fi quid mihi cernere datur, contendere

non dubito , in eodem loco habendum efle eorum

la-borem, atque ea , quae de generali nexu rerum fcire

poflumus, er Wolfius ut parrem Metaphyfices primus

tra£tare aggreflus eft. In eo enim non tantum cum fu~ blimiori iila TheoJogia Naturali convenit hacc Scienria ,

quod particulas quasdam catenae, qua fingulce inter fe

neeuintur res, hinc illincque fparfas, obfervemus, to-rum vero et univerfalem rerum ordinem nequaquam

cognofcere valeamus, Ted etjam in eo, quod nexus hic

generalis rerum cum Ultimce totius univerfi Causfee

co-gnitione adeo conjunctus fit, ut in una eademque difci-plina utriufque Scienriae Tbeohgice fcilicet Naturalis et

Cosmologice generalis objecta compledti pofiimus , quam

fere rationem fecutus elt in lua Arclutettomca noftri aevi

non contemnendus Philofopbus, j. H. Lambertus. Huc

quoque refei ri pofiunt quaedam quseftiones , qute in ea

Metaphyfices parte , quam Pjycbologiam Rationellem Wöl¬

flani nuneupant, occurrunt, utpote quae ejusdem funt dif-ficultatis ac fublimiores illae de Deo «Sc Mundo coo-ita-n

tiones Sc cum illis intimo nexu cohaerent. Ex his jam breviter allatis facile patere arbitramur Metapbyficam, quatenus Difciplinas jam nominatas coniinet, nec primam

eile, qua ejus in mente humana originem , nec reliquis

Scientiis traftandis, ut fundamentnm , praeftrui debere,

fed tanto majori fuccefiu coli pofle, quo magis et

ac-curatius quis propiores Scientise humanae campos

emen-fus fuerit. De his vero difeiplinis, quas Metaphyfica

ambitu fuo compleöi dickur, eam fiolum exemtam vo-lumus, quam Pfycbologiam Empiricam Wolfius voeavit,

Lui locum inter Scientias debitum mox adfignabimus.

(10)

9*

9 Difciplina

§. III.

Antequam vero eo progredimur, criminationes,

contra reliquas Philofophiae partes a nonnullis allatas

,

breviter repellere conabimur. Fatemur quidem , Logi¬

cam Artificialem, qualis ab Organa Aristotelis b)

defum-ta fuit, et qualis adhuc fere ubique in Scholis traditür,

quacumque demum Philofophorum cura a

Scholaftico-rum quisquiliis purgata perhibetur, quamdiu Ontologicis

niritur principiis, nullius eile ufus, Ted, ad fenfum

homi-num communem confundendum atque ad inutiles

alen-das difputationes unice adaptatam, e Scientiarum circu-lo profcribendam elfe. Verum inde non fequitur

, ut

omnis ars ad veritatem indagandam fuperflua

inutilis-que fit. Illorum quidem facile album addimus calculum fententise, qui Logicam non primam efie contendunt Scientiam, qua juveniles, ad Philofophiam addifcendam

ducendi, animi imbui debent, fed illos potius juvare

non alios, quam jufto ordine, et ratione

ingenio

hu-mano apta

, confcriptos evolvere 1 ibros; melius enim

exemplis, quam regulis docemur. Scientiee Mathe-maticae, nullis praemillis Logices regulis ,

addifcun-tur, et Elementa Euclidis fsepiffime a Phiiofophis

com-mendataaccepimus, utpote quce felicius,

quam omnia Lo-gicorum praecepta, habirum , concatenatam veritatum

feriem indagandi, juvenum animis darent. Idem

quo-que de reliquis, quae qualitates rerum rimantur, Ii rite

tra&arentur, Eine metu erroris prtedicare poflumus Sei-entiis. Ifyon would haveyonr Son to reafon well, let him

read Cbillingwortb. rSi

puerum ruum ratiocinandi arte

im-It) Qui Logicam hane Ariftotelicam rice cognofcere

cupiunt,

con-fulant: A Briet Account on Arifloles Logic with Remarks a Cel. D.

Iveid, qnod Appendicis loco tuo adjunxit de Hifloria Hominis Tenta. mini Illuftris HOME.

(11)

cognitionis Hominis. 7 imbuere vis , perlcgat Scripta Chillingworthi'', funt

ver-ba Sagaciffimi Lockii in fuis de Educationecogitationibus.

Tanta enim arte, tam jufta methodo Theologus ille ad

defendendam veritatem Religionis Reformatae progreflus fummo Philofopho videbatur, ut illum, ceu exemplar

be-ne cogitandi, proponere non dubitaverit. Sed.quorfum

hose? certe non ut Logicam comdemnemus, nihil enim

magis neceffarium, quam veram in quacumque re ad ve¬

ritatem cognofcere viam, nihil utilius, quam causfas

er-rorum , in quos humana prolabitur mens, nosfe , quae

omnia a Logica , rite tra£lata, non fine ratione nobis

pollicemur c). Qui incrementa illa, quae poft tempora

Baconis cepit rerum naturalium Scientia, attention

per-luftraverit oculo , et fimul Novum Viri hujus Illuftriffimi

Organon, cujus praeeeptis eadem aeeepta referre

poflu-mus, meditatus fuerit, sequam magis de Scientia

utililfi-ma ferre difeat fententiam, fi vel maxime antea illius

fuerit ofor. Nec temere quis Logices ignarus fibi

no-men Philofophi arroget in iis prreeipue rebus, ubi ma¬

gna interdum ingenia deliquium pafla fuere,

§. IV.

c) Ad Sententiatn bnre noftram illüftrandam e diflerfatiene Reidii

jainquamcirata Cap. VI, ubi deuti lirsre Logices optimaque illam traclandi

ratione agit Laudatus Ar.chpr, fecuentia adfene iuber. There is per.

haps no prodical art, which may not be acquired in a very

confidera-ble degree, by example ond prhflice, without redueing it

to rules.

Bnr praflice, joind with rnles, may carry a man on his art fartber and

•more quickly, tlian praclice witbout

rules. Every ingenious Artift:

knows rhe Utility of baving his art reduced ro rules and by that

means

mede a Sc;ence. He is thereby inligluened in his praclice and vvorks

with more aflurance. By rules he fometimes correös his own errors

and often detetfs the errors of others; he Ends them of great ufe ta confirm his judgement, to jullify what is rigtb, and to condemn wbat

(12)

8 Difcij'lina

§. IV.

Paucis quoque Philofophiae Morali fuiim conftare

pretium dignicatemque

monftrabimus.

Nullum

eft

dubi-um, quin maximi lit ad felicitem momenti

fua noffc

iura fuaque oflicia, fsd

eadem

cognitu adeo

facilia

a nonnullis habentur, ut peculiari non opus videatur Sei«

entia ad illa pertraflanda, verum fufficere laudibus

vir-tutis ad Ulius nmorem allicere, vitiorumque fceditate

nudata hominum animos ab illorum femita deterrere.

Quidam quoque fuperfluam nobis eo magis

Philofopho-rum elfe in preecipiendis moribus euram ftatuunt, qno

certius conftat, nos, Sanftioribus Religionis Chriftianae

praeceptis imbutos, alio ad vitam

bene

feliciterque

per-agendam non egere duce, Utrifque

bis Philofophiae de*

treffatoribus brevirer refpondebimns. Qiiod ad illos

pri-mum attinet, concedimus quidem unumquemque fanae

mentis hominem facili negorio, quid pro fua conditione

libi conducir, eruere, atque, ut primum aliis fua tribuere defideria didicit, eorum Societatifque causfa ofiicia libi

injun&a agnofcere poffe ; omnemque operam dandam putariius, ut juvenum animi a primis inde annis felici

illi adfvefcant habitui, quo aliorum defideria et de affio

nibus judicia fibimet femper ante oculos ponant, ut in¬

de quid in unaquaque re licirum, quid illicitum fir,

cru-diantur, virtuternque colere difcant; Verum, fi htec fuf¬ ficere videtur morum inftitutio, ubi falfis non abrepti

opinionibus homines naturam numquam defererent

du-cem, abfolutam ramen illam efficere moralern Scientiam,

nemo, nili illius penitus ignarus, contendere poteft.

Haec enim non tantum , quid reffum, quid juifum, quid

honeftum lit, ex ipfa humanae natura? indole deducere debet, causfafque eruere, quibus in devia deducitur ho¬

minum mens cum in offieiis cognofcendis, tum in illis

exfequendis, verum erjam jura et obligationes hominum ita

(13)

engnitionis Hominis, 9

ira definire, ut certam ftabilemque normam ram priva¬

tas, quam publica? felicitatis praebere queant; quod

ii

quis minus utile ducit, confulat genens humani

anna-les, qui abunde teftantur et privatam hominum curam

et fociatam eorum vim haud raro eo tcndifTe ut et

faluti et libertati inimicum impofirum fuerit jugum,

cui vel levando, vel a cervicibus deiiciendo, non vanue fufficiunt de virtutis praeftentia declamationes, qui bus

fae-piilimi abufi funt homines ad praejudicatas firmandas o-piniones, nec alia qusedam hominum cura, nifi vera humanas naturae cognitione erudita atque direcla fuerit.

Non itaque inutile Philofophorum in Scientia Morali condenda eademque veris fuperftruenda fundamenris ftudium 3 nec facilis in eadem perficienda labor. Tan¬

tum porro abeft, ut fuperfluum hoc opus preecepta mo-rum a Sacratioribus Litteris hau fl:a reddant, quin potius

haud parum ad ea illuflranda condufturam fore Philo¬ fophorum curam fperare liceat. Plurima denique a Su-prerno Numine, praecipue quoad externam hominum

fe-licitatem Societatumque habitum fpe&ant, noftrae indu-ftriae re&oque naturalium ab Illo conceflarum cogno-fcendi facultatum ufui reli&a funt, adeo ut innocua non

tantum, verum etjam neceflaria plane in illis collocetur

opera.

§. V.

Htcc de Logices et Philofophise Moralis dignitate attulimus, ut, quaenam earum, quae vulgo Philofophiae

ftri£le fic di&ae nomine comprehendi folent,

Difcipli-narum ad cognitionem homines pertinent, ftatim

ap-pareat, atque [ut expeditiores jam ad reliquas

indican-das properemus. Ideas fingulae, quas Scientia humana ambitu fuo comple&itur, iive fenfuales, five abffra&ae, five fimplices, five compofitae fuerint, quoad fuum in facultatibus mentis noftrae örtum et progreflum,

confi-derari et examinari poffunt, et hoc refpe&u unice

(14)

con-IO Difciplince

lideratae, Difciplinam

conftiruunt

a Pbyßca

diltinctim, quam Tbeorhm Mentis

bumni,e

vocare luber;

cujus ramen tam late lernet diffuudit uius, quam paté c

humana cognitio, et quse praecipue fundarnenra omniuin,

q ii, c ad hominem pertinent, idearum , defideriorura ,

actionumque exnibere debet. Sunt fciiicet idece noltne

vel fimplices vel compofitae , in quibus plures

iim-plices diltinguere poiTumus; i 1lee aut irnmediate per

lenTus nobi* rraduntur, aut operatione mentis a

com-pofitis analyii et abltracdione formantur; hae iteni vel fenfuales lunt, quas ad exemplar quoddam in ipla

re-rum natura exfiltens formamus, vel pro lubitu a nobis

plures colligendo fimpliciores compolitee, aut ea ratione,

ut eandem ideam multiplicatam libi filtat mens , aut ut

plures divcrfasque ideas colligat. Harum lingularum ge¬ nelin, e.irumque ad noltrum concipiendi modum

ha-birum filtere debet mentis noltrae Theoria, qua?, cum in

ienfualibus ideis, live fimplices fuerint five ad exemplar

quoddam compolirae, occupatur, Meraphyficam Phylices tradere quodammodo dici poteft, quando vero

funda-menta compolitarum earum eruit notionum , quas mens

pro lubitu eandem ideam fimplicem multiplicando

for-mare valet, Mathefeos obje<fta determinat, causlasque

indubise illius certitudinis monitrat* quando denique

ide-as illas compofitas a conjunctione diverfarum fimpliciuni

ortas ad originem fuam ducere conatur, causfas in in¬

genio humano fundaras cum litterarum humaniorum

ar-tiurnque liberalium , qua? animos hominum dulcedine qua*

dam demuleenr, tum Philofophiae Moralis explicat, tum quoque ea, qua? in difficiiiori illa de Deo, anima et

mundo difciplina, de qua dudum locuti fuimus,

occur-runt, placita dijudicandi anfam paebet. Theoriam hane

mentis humanae Metapbypcatn appellare nonnullis placuit, quibus nee nos refragabimur, praeeipue cum aptum vel

ideo nomen hoc videri polfit, quod attentio ad

(15)

tio-cognitionis Hominis.

tiones facultatum noftrarum , qua ha?c

adquiritur

Seien-tia, locum obtinere nequeat,

nili prius

exftiterint

impres-fiones ab objedis externis

phylicis

excitatae,

quarum *ope

et noftri iplius

confcii fuimus

et

facultates

mentis

fen-tire primum

didieimus.

Cum

Pfycbologia ita

dida

Em-pirica convenire

quodammodo videtur

htec

Scientia,

Ted

non ardis adeo circumfcribitur limitibus; cum enim

Wolfius illiufque Sedatores hane non

alio

confilio

infti-tuere videntur, quam ut facilius quaeftiones

illas

nodo-fas in parte ejusdem

Difciplinae

ita

dida

Rationali

pro-politas refolverent,

nullamque

fere

habuerunt rationem

fundamenti reliquarum veritatum , quas feire

noftra

in-tereft, illud enim in Outoiogia fe

pofuifle

exiftimarunr

; multis nominibus ab ea quoque Seientia diverfam

effe

quam nos

laudamus

Metaphylicam,

facile

judicari

poteft.

Prteterea ipfam tradandi

methodutn

a

Philofophis

ple-rumque ufiratam , qua tota

fere haec

Scientia

definitio-nibus facultatum idearumque abfolvitur, non

adprobare

polTuirius, utpote quoe vagam

exhibet

illarum notionem,

quibuscunque

opinionibus

facile

adaptandam

, veraeque

naturae noftrae cognitioni nequaquam

profuturam

j quo

etjam accedit, ut juniora et

inexercitata

ingenia,

defini-tionibus hifee deeepta, tot facile fibi imaginantur

in

no-bis diverfos adionum operationumque audores, quor

di-ftinguere

Philofophis

placuit

mentis

facultates.

In

eo-rum itaque loco facilem et

ingenio humano

conformem

proponere non

dubiro

analyfin,

quae a

primis

et

fenfua-libus notionibus fenfim progrediendo, genefin et

incre-menta facultatum et idearum quarumlibet monffraret.

Et hanc analyfin omnibus numeris

abfolutam

et com-pletam fine meru

erroris

Philofophi in

quocunque

fta-tu fiftere poffent, quamdiu fingula

ad

facultatem

fenti-endi, reliquarum facultatum idearumque

omnium

fea-turiginem, deducere vellent.

Difficile

et

arduum

(16)

12 Difciplitia

dem hoc eft negotium, prcecipue in compofitis illis de-terminandis idcis, quas plurium et diverParum fnnpli-cium colledione Tibi formare poteft mens humana, qua-les Ihnt plnrinjae illarum, quae Scientiam noliram con*

ftituunt} fed Ii causfas rede indagare noverint

Philofo-phi, quibus indudi eas formarunt homines, laborem fuum haud parum levatum fentirent. Neque illae

in-venru difticiles, ubi a fenfu inirium

caperent, lic enim

originem et incrementa non rantum viderent

defiderio-rum humanac mentis , verum etjam, quo hsec

impule-rinr, compofitas colledasquefuifle ideascernerentJ

adeo-que in anaiyfi fua et perficienda et aliis proponenda eam

eiigerent viam , qua etv ipfi, fine metu erroris, colicdas

Iiia s ideas determinarent er alios eandem infiliere

doce-rent, causfafque femper in promru haberent, quare

hac, non alia rarione progrelfi fuerinr. Er cum

imper-fedee confufaeque femper evadant Phiiofophorum

ana-.lyfes , ubi, quid naturas quid arti debeamus, nefeiunt,

ad mentis Theoriam illulirandam plurimum conducere putamus , fi Hifioriam mutarionum, quas a causlis

qui-buscunque fubire obfervamus tam finguios homines,

quam totum genus humanum illi femper fubjundam

ad-hiberemus, ur qua rarione prima hominum delideria a

magis compofitis, quae a primis illis, mutato hominum fiatu, derivavimus, difiingui queant patear; quod

praeeipue

illis, qui veram utilemque filiere volunt moralium

idea-rum Theoriam, magno futurum eli ufui.

§. VI.

Ex allaris jam colligi polfe arbitramur, nec

vanam,

nec fterilem eile illam Metaphyficam,

quae Theoriam mentis humanae tradit; fed quemadmodum,

ut

exem-plo utar, machinae a nonnullis rerum Mathematicarum

ignaris inventae non, ufum

dignitatemque

Mechanices

(17)

toi-cogtiitionts Hominis. *3

tollunt, ita quoque naturalis facultatum menns

ufus,

quo interdum ad veritares libi profuturas per

venit

ingenium

humanum, nullis adjmum ab earum

theoria

Uibiidiis,

ni¬

hil de uriiitare Scientiae , quae eandem rradit,

detrabit;

illa enim negle&a, nec vires nec

limites

ingenii

huma»

ni rite cognofcere poflumus ,

fed

verendum,

ne

opini-onum omnium illarum portenta, quorum

pondere

Sei¬

ender tfere fingulaeo laborarunt ,' renovata novilque■*. aucfca

t

denuo revivifcant, folidamque omnem atque utilem Co¬

gnitionen! oblivioni

tradant.

Nec incerra

hsec

föret

fcientia, ii iiiam } quam nos jam non aliter, quam

quaii

e ionginquo, indicare potuimus

viam,

ftrenue

Philofophi

infifterent. Plures non iine fucceiTu illam dudum

cal-carunt, Lockius prsecipue in

md

de

intelle&u

bumano,

Libro, et qui noftra setate ea , quas ille

defideranda

reli

-quir, felici conatu praeftare

adgreifus

e?l Celeberrimus

Condillac , quorum Jaborcs philoiophico?

alliduee

eo-rurn meditationi commenclamus , qui Theoriam menris humanse, philofophicarum omnium difciplinarum matrem,

cognofcere cupiunt. Sed cum

ab

hac

difciplina initium

fingularum, quee ad hominis Cognitionen!

pertinent

7

Scientiarum capiendum efie arbitramur, abiolutum do-blrinae hujus aedificium ea ratione exftru£tum, ut ad

fm«

gulas illius partes facilis

junioribus etjam

Philofophi^

hudiolis pateret adirus, inter pia adhuc orbis litterati delideria referimus ; fperamus tarnen fore , ut quis Ve¬ rne Sapientiae amicus, omnigena rerum

huc

pertinenti-um cognitione initru&us, eandem libi ita

traftandam

fumat, ut inopiam, de qua querimur, tandem

fublatan»

videamus,

§. VII.

Acute pro more fuo et rebte monet Condillac

</),

B 3mJ

(18)

poui-*4 Difcipliv<e

Meraphyfrcam mentis humanse

du.as

conftituere fpecies,

ouarum altera, attentione ftudioque orca , Seientite no-men inprimis meretur, altera vero

fentiendo

facultates,

earumque impuifui

obediendo

adquiritur

, caecoque

ma-o-is llmilis inftin&ui naturalis plerumque habetur; nos

de illa heic ranrum agere, e duduni allatis , cuivis

pa-rere arbirramur. Ut Matbefis pura in variis addifcendis

Scienriis infignem non tantum

praeftat

ufum,

verum

funda-mentum plurium etjam praebet Scientiarum, lic Theoria

quoque illa mentis humana:, quam tantopere laudamus,

non tantum illis , qui natura!mm extra nos pofitarum

rerum cognirioni operam proecipue dåre cupiunt,

adju-rnento haud raro ellei poteft, atque alrioribus illis de

Deo, anima et mundo cogirationibus dijudicandis

in-férvit, fed etjam principia fingularum, quse hominem il-liufque facultates et delideria a&ionefque fpeciatim fpe« cfcanr, conrinet difcipiinarurn , quas Metaphyficam appli-catum eadem ratione apeiiare poftumus, qua Seientiam

Opticam, Mechanicam , et qua' funr rcliquae,

Mutbcfin

applicatam nuncupare folemus.

Supereft

itaque, ut, q ute*

nam difciplinte ex app'icatione Theoria- mentis huma¬ na exfurguntj enumeremus. Sunt vero ha:

Gr

ammat

i-ca

f^tii obja 1'efpiic iuimain, peur te dillit guer en denx etpects; 1'une

de reflexion, t'aurre de fentiinent. La premiere detnele teures n< s fa¬

ctilies; Elle en voit le principe et la generation, et eil« diPe en

conlé-quence des regles pour ies condnire : On ne 1'acquieVr. qn'a foice

d'e-tude. Ln Seeond lent nos frc-Les: t\h ohéit a leur ocEon, e!le fuir deg

principes, qti'elle ne connoir pas; on Po tans paioirre 1'avoir acqnif ,

parceque d'heureufes circonlhinoes l'onr rendue naturelle. Ehe eil le

partatre des eiprits jutfes, e!!e et] eff, pour ainti dire, I' nflircL La

Me-tapbvtique de reflexion n'eff do;ic, qo'une Theorie, qui developpe daiS le principe et dans les efFers, tout ce fjue pratiqtie la Metapbyfique de

Sentiment. Celle-ci , par exemple, lait les langues, celle-lå en explique

le Syfteme: L'one forme les oroteurs et ies poetes; 1'autre donne la The¬ orie de Peloquence et de la pcefie. Vart de raifonner, png. 3.

(19)

coznitioi:iso Hominis. 15

ca Generalis, JEßhetica, Lo .-ra

P

l;!of*>phta Moralis

,

quarum objctla

lingulatim,

led breviter,

indicabimus.

§. VIII.

Quibus demum cunque

fignis

utuntur

hon,

i

nes

ad fua

exprim'enda fenfa,

eademque

cum a

ii is

communicr

nda, in

eo tarnen conveniurit, quod perceptiones et judicia

ex-plicent, et

quod linguae

linguLe

pro

totidem

cogiratio-nura analylibus habendae lint. Sunt

iuaque

certa

princi-pia omnibus Unguis

communia,

et

in

natura

humana

fundata, quae eruere atque ita explicare, ut

idiomarum

particularium

rationes

et

fundamenta

appareant,

illius

eU

Scientiae, quam Grammaticam Generalem vocarunt

recen-tiores Philofophi é). Arnauld, celebris e Socieratepor¬

tus Regii Philofophus et

Theologus,

primus

fere

tuit,

qui Grammaticam lingual

Gallicce

tra&ando, primam

Uujus Scientiae dedit ideam, quam

elabcra

it

Landelot,

auxit vero et perfecit Duclos et Du Marlis:

Multum

diCciplinne huic , Theoria mentis

humanae

fuperflrudrae

,

debere iingularurncd linguarumTD Philologiam,' vel noUra

atäte mutata facies ftudii Lingualum orientalium abunue

teftarur.

§. IX.

Vrdit dudum Aristoteles non alienum efTe a

Phi-lofopho iaborem, regulas et praecepta

artis

Oratoriae

et

Poetices tradere, nec inutilem in iilo pcrficiendo collo

cari operam, quamvis et Oratores er

Poérae

(ua

arte

confpicui exditerint, atitequam de

illius

Theoria

traden-da cogitare alicui in mentem venerit; nam

quemadmo-dum judicamus, antequam facultatem

judicandi

regulas-que, quibus dirigitur, rimari fuerinuis, non veio

idcirco

luperfluas et inutiles has regulas habemus/), iic quoque

prae-t) Coiife» Ii'Eiicyclopedie Art, G'&mmflire. /) Cocfer. §t111$

(20)

Dtjciplince

pnecCjtta

Eloqucntiae

et

Poefeos fuo fe

commendare

ulu

arbiträmur. Aristoteles mulra attenrione Poétarum O-ratorumque Scripta, quae ante

iliius

tempora

Grasciae

vi-guerunt,

examinavit;

iisque

magna cura

collecdis

, qua*

calle, quge p.uicre, quae

fartiter

et

fublime

di£ta,

ad

a-nimos liominum movendos et oblectandos prascipuam

habuifte vim obfervavit, Rhetoricam et Pocticam

con-fcriplit. Qu i illum

deinde

(ecuti

funt iliius

veftigia

in-fiftendo, quos inter Longinum

nominare

fufficiat,

novis

quidem obfervationibus

Scientias

has

ditaiunt, fed

ad

ultimas in natura noftra fundatas non progredientes caus-las, multa ad juftam Scientiae formam

facienda,

defide-randa reliquerunt. Viderunt hoc recentiores

Philofophi

et fimul animadverrerunt, non regulas folum Eloquentia*

et Poefeos, verum fingularum Artium Liberalium ulti¬

mum in indole fenfationum noftrarum agnofcere funda-mentum , in illo itaque eruendo operam et ftudium

col-locare cosperunt. Celebris du Bos, ni

fällor,

primus fuit qui viarn hane nondum calcatam tentare

adgreffus

eft, Cogitationibusjuis de Poefi et

Pichiva g).

Baumgar-ten inclytus Francofurti ad Viagrum

Profeflor, dein

e

Theoria mentis humanas generaiem artium liberalium

Scienriam eruere conatus elf, illique, JEQbetic<£) a

gras-ca voce , qute fenfum fignificat, nomen impofuit,

quem fecutus eft Sultzer b) Theoriam artium liberalium tradens. Nova hasc difciplina artium eultoribus in

in-veniendis, difponendis et exfequendis rebus ad artem fuam fpe&antibus, magno furura ufui, in juftis de eoruni labore judiciis ferendis plane necefTaria eft. Non quidem ii fumus, qui tantam regulis et Theorias artium

rnbuere-mus

g) Reflexions fur la Poefie et fur la Peintnre.

i) Theorie der fchonen Wifiénfchaften. Maxima quoque cura in

Theoria JEftheticx Scientiae traöanda verlatns eft Mendklsohn, Vide il¬

(21)

Cognition!s Hominis. 17

mus vim, ut ingenium erjam Ulis, quibus parcaillud

de-riegaverit natura, darent; quis enim inftrumenta, ad

aeu-endum vifum inventa, cgxo nato profutura elfe credit. Sed tarnen illis adfentire non poffumus, qui Poefin,

FJo-quentiam, Arrefque inde ab eo tempore languefcere

que-runtur, quo PhiJoiophica analyfi illas fubjicere cceperunt

homines, conftar enim, inter recentiores etjam maximi

no-minis Artifices plures fuiffe, qui etadmirationem arque

ap-plaufum artem fuam exfequendomeruerunt et limulTheo-riam illius tradiderunr 1). Neque negandum illos multum

contuliffe ad Judicium acuendum, guftumque Sseculi per-poliendum, qui, ad normam regularum a Theoria mentis

humanae petitarum excellentiffmos cujusvis artis labores

examinando, et quse in illis nitent et quibus offendimur maculis indicare atque e veris fuis causlis deducere conari funt; ea enim via difciplinam hanc tra&andam proponen-datnque effe arbitramur k). Prteterea vel me non

monen-te pater, er rot effe Scientice hujus AEftheticte

partes, quoc funt artes animum noftrum vi fuamoventes, et fingularum

principia e Theoria mentis noitrae perenda effe.

§• X.

Logic# Pbilofopliicc Morali debitum inter utiles Sci-entias dudum vindicavimus locum, fundatur autem

urer-que in Theoria mentis humanas, qua ignota cum fru£hi

pro pom numquam potuerunt. Logicn üve ars cogitandi

eam iibi deinandatam habere debet provinciam,

ur verum

___

C

a

fal-1) Exemplo nobir fit Thomas, qui, eloquentia? Gallica? facile prin¬

cips, regulas lu$ a«ris tradidit, luo Fjfat fur les Eloges. Le Brun et

Ho-g Arth ureique Pictor, hic in Brirannia

, iile in Galüa baud ita pridem

celebres, par'em Theoriie fua? artis tetigerunt; IIle fuis Trottes Jur In Vby

ßonomie et fur le cnmeiere des pttfftons. Hic vero luo AnalyfeofBeauty.

k) Hac ratinne de Eloquentia & Poefi optime ineruit i1luftris Homr luis Elements ofCriticiftrie et de Eloquentia Ipeciarim Campbell

Ehilofo-phiam Rbetorices tradens.

(22)

iB Difciplince cognitionis Hominis.

a falfo diftinguere doceat,

causfasque-

tam hujus quam

il-lius monftret, indeque regulas eliciat, quibus in veritate

indaganda dirigatur inrcilectus humanus. Ut vero debitura

hte regulaa praellent

ufum, mulris

variisque exemplisa pra> ftantitfimis undique Scriptoribus petitis et accurata analyfi.

fubje£tis illuftrari

debent,

ut

ipfa

difciplina cum abftra-£tam nimis regnlarum indolem applicatione ad res ma¬ gis particulares mitiget, tum ea colligendo, quae vel

plus , quam vulgarem in judicando et cogitando mentis

aciem vel juftam methodum fapiunt, optima ad imitam

dum exempla proponat, atque errores, in quos lapfa

fu-ere magna interdum ingenia, notando , phari inftar loca

vitanda et cum circumfpe&ione tentanda indicer.

Pbi-lojopbia denique Moralis, quam in duas prtecipue

dividi-mus partes, quarum altera jura et ofEcia bominum e na¬ tura humana derivara fiflit, altera causfas, quibus illa far-ta tectaque fervari et htec optime prceftari poftiint,

tra-dit, atque quantum vel finguli homines vei conjuncU

eorum vis ad eas dirigendas valeant, docet, optima et

praebantiffima omnium eft, quae in Theoria mentis

hu-manae fundantur, Scientiarum, atque eo magis ex his fuis

principiis deducla tra&ari debet, quocertius conftat, nec publica, nec privata vitia alia ratione corrigi pofie,

quam iis remediis, qua? vera natura? nollrae cognitio fola fuppeditare potefh

References

Related documents

quae confecutiones rerum percipere valet, nobis injun- flam esfe, contendere fas eft; unde etiam habitu ita firmari poteft, ut vi, quam necesfitas fenfualis in bru-. ta animantia

Hand facere putamus, quam parüm ad publicam quisque hominum iibi formet falutcm a- nimoque teneat perfeftionis moralis ideam &amp; qux morum vitacque praecepta reipe&amp;u aliorum

illis adfpiciantur, quippe qui Vitium hoc omnibus com¬ mune do£lis credanr. Hoc igitur Doftis maxime de ani- mo esfe deberet, ut non artibus folum &amp; fcientiis Hude* ant, fed

primum accefllt, cum homines ex hoc flatu ad pau- lo cultiorem, impellentibus neceffitatibus, transgredi cogerentur. Ejusmodi Barbaras gentes fere non nid in illis terris, quae

quseftionem, ubi de iss, quae nulli nifi ratione praedito tribuenda esfe vident, agitur, ad ea tarnen, quae ad ra-. tionem proprie iic ditiam non pertment, ied

Omnis re&amp;itudo, cujus in judicando nobis confcii Tu¬ rnus, iive de rebus quales Tunt, five de iis quae esTe de-.. berenr, quaeftio inftituirur, percipirur

qais ab aliorum höminum focietate fe removit, eo etiam triitiori eum lab o rare animo usqae deprehendimus,. optimo licet utat ir

rantiae nomine infigniri deberet, «St fieri non potefl, ut fibi in omni vitae discrimine conftans fit lubricis his fundamentis innixum ftudium; in eo enim fi quis pofitus fuerit