/%/■
d. D. DISSERTATIO de&
wir
am
MO$J&%TJSn§M
ETmajß&g&oWam
wa%v.
■ « "$$&**• 8 -ja-quam,VENIA AMPL. ORD. PHILOS. UPS.
PRiESIDE
Mag.
DAN.
BOÉTHIO,
eth. et polit. prof. reg. et ord.
PRO GRADU
NICOLAUS
OL.VKASTEMAN,
v. d. m. ostrog»
Stip. Liden.
t . 5 '-fr-
■-IN AUDIT. GUST. MAJ. D. VIII APRIL. MDCCXCVU
horis a. m. sotiTis.
UPSALII,
de
NECESSARIO
inxerMORALITATEM
EX
RELIGIONEM
NEXU.
ui vei necesßtatem, qua quisque
rationalis
natura*confcius tenetur, reverentiam legis moralis vita
mo-ribusque expnmendam ftbimet
injungendi, vel
quantumfineeritas morum humanse focietati ejusque flori condu»
cat, ferio perpenderit, non
poteft
quinfummum credat
nefas, ea temere evellere vel debilitare fulcra,
quibus ftudio
jufti redttque röbur
quodammodo
accedere
posfe vid
er.bunt vero htec fulcra vel externa, in rerum humahis viri¬ bus fubjedtarum ordine pofita,
fpe
metuquead
regulas
jufti obfervandas animos cogentia, e. g.
imperia
&
leges
in civitate condirae, vel interna, quorum vis ab animiu-niuscujusque perfvafione
pendet*,
quopraecipue pertiner
Religio. Haec inter
fulcra
nullum
praeter quam nuperno-minavimus religionem, ft vera & a
fuperftitionibus
pur-gata fuerit, diredte &
imrnediate
morälitati
infecvitj
reli-qua five interna fuerint live externa,
iegalitatem
quidem
feu externam legum obeclientiam promovere
posfunt, fed
ad internum iincerumque virtutis ftudium
aliam
nonha«
bent efficaciam, quam removendo
impedimenta,
quceobftare folent, ne lex moralis debitum in animos
homi-num exercere posfit imperium;
affedtus conrrariis
affedfi»
bus cohibent, locumque fic prarparare
posfunt,
quemre-verentia jufti & honefti occupare
debet.
Eadem
tarnennegligere vetat fincerum
honeftatis
ftudium;
eaenirn
eft
fe-4 De Necesfario inter Moralitatem
licitatis fpe du&us aditum rationi, moralitatem per fe
hu-peranri, prascludar.
Falleretur vero ille, qui in his extra moralitaris
ideam quaefiris ad legis obedientiam cogentibus motivis,
toturn poneret virrutis morumque praehdiurn, externam
enim Tic cum lege convenientiam in moralitaris locum.
fubfhtuerer, & finceritaretn fpei metusque cum fmcerirate virtutis confunderet. Prseterea omnia rerum tam exter¬ narum quam internarum moinenta, qua? per fpem
rne-sumque folummodo in animos agere posfunt, ejus funt
indolis, ut quamvis ad legalitatem obfervandam impellere
queant, huic tarnen fini non per fe & necesfario faveanc,
fpes enim metusque, quos animis ingenerant, legi con¬
trarias haud raro fvadere posfunt a£Hones, 8c effe&us,
quos ad animos commovendos produnr, ad generaiem äc
omnibus cornmunem reduci non posfunt regularn* nam,
pro uniuscujusque diverfa indole atque ingenio, vi vel ma¬
jori vei minori gaudent, & alterum alterius vice fädle fungi potefh
Neminem, cui Religionis & morum (an&itas curae
fuerit, fore crediderim, qui non alium & intimiorem
quaerendum esfe fareatur inter moralitatem Sc religionem
nexum, quam illum, quem inter moralitatem 8c res extra moralitaris ideam petitas obrinere nuper indicavimus:
neminem enim easdem debita attentione ponderanrem
fu-gere poteft, religionis nomine latisfimam fuperftltionibus
apertam esfe portam, fi purse moralitatis idea tolleretur,
moralitatemque languere ubi religio exfularet. Rem
ita-que maximi momenti adgredior , quurn necesfarium
inter urramque nexum paucis illuftrare in animum
in-duxi, 8c licet opusculo hunc in finem compofito juftae le¬
genthtm exfpe&ationi fatisfacere minus valeam,
indulgen-tiam tarnen aliquam mihi ob gravitarem 8c innocentiam.
Re-Rahglomm Nsxu.
Religionem a moralitate feparare videntur
Uli,
quireligionis fenfum ex animis viraque hominum commu-ni evellere conanrur; Ted ipfam fimul moralitatem rollunr , virtus enim , quam fublara religione in
cre habent commendantque, externam tantum virtutis
mentitur fpeciem , q ute ad purae moralicstis normam non
efft&a, cupidinurn Sc proprii commodi ftudii imperio
ne-cesfario fubjicitur. Nexum quoque inrer moralitatem &
religionem folvere videnrur illi, qui
religionis
nominearbitraria jusfa horninibus obtrudunt, Sc in opinionibus hominum religiofis fuar ipforum liceotiae <5c dominandi libidini prafidium quaerunr; Ted ipfam ftc religioftem, cu¬
jus causfam fe agere perhibent, um cum moralitate
tol-lunt5 eandom cum fupeiftitione commutant,
Sc
in earum detrudunr rerum clasfem, quae ne quidem cum legal itaremulto minus cum moralitate necesfario quodam copulatae
lunt vinculo. Hujus tarnen criminis reos facere omnes,
qui pro opinionibus falfis, quas religionis nomine
am-plexati fuere, rancjuam pro palladio dignitatis Sc
felicita-tis humanse dimicant, nefas cenfemus. Omnes enim, fi
modo moralicstis jusfa Divina munita esfe fandione
agno-verint, necesfariurn inter hanc Sc illam nexum animo
coneipiunr, quamvis veris Sc diftin£lis_ eundem explicare
nequeanr notis. Fieri quoque pcteft, ut ipfi illi, qui ve-ra? Sc a figmentis humanis purgatae religionis, moralitati
vinculo non folvendo copulatae, causfam egerunr, ea qute
fan£tisfimas objedive jungunt res diftin&e recenlere Sc
explicare non valuerint momenta; falfo tarnen
conclude-res, iilos (uperftitionem tantum commendare voluisfe, vel
rem, quam animo concepram tueri vpluerunt, iisdem ac
argumenta ,quibus utunrurillius defenfores, laborare naevis«
Eft frequens in rebus ad moralitatem Sc Religionem
fpeclanribus error, tarn iis, qui causfam earundem egerunr,.
quam Ulis, qui eas temerario aufu infeftare nefas non
6 De Necesfnrio inter Moralitatem
xerunt communis , ut argumentorum
virn
cumrei
tuen¬de veritate confundant. Ilii enim, fi, quae vaiere putant, argumenta examini
quis
fubjiceret,
remipfam,
quamfe
defenfitasfe credunt, impie fubverfam esfe ciamitant;
hi
autem fi vim argumenri fracHm
esfe
videre
fibi videntur,
eodem i£tu rem ad quam tuendani
adhibitum
fuerat
ceci-disfe putanr. Gratuiamur ramen
nobis,
moraiitati
rebus-'
que cum illa
necesfario
nexuconjun£tis
optime
profpe-åum esfe interna rationis, unicuique inditoe,-voce, cuio-mnino filenrium imponere
nequidquam
tentaremus; monetvero fimul haec vox, ne causfam moraliratis rerumque
illi necesfario adhaerentium in eodem verfari periculo
credarnus, quod argumenta
homuncionum
ad eandem
tu-endam ufurpata minitaie vidererur,
fpemque excitat,
fore,
ut, quae adhuc ignorantur, verae
Sc rei
tuendae
adtrquatee
explicationes olim
inveniantur,
de
fic
diftin&am
feientiam,
cum intimo illo e mentibus non eveliendo rationis
moni-tu, conciliatam procreent. Cum vero
rationis
monita,
feientiae ope, qua ad
dittin&a redigantur
principia,
ege-ant, ne rerum alienarum commixcione corrumpantur
&
perverfe
adplicenrur-,
feientiam,
qu*moraliratis
cumrelj-gione nexus
necesfarius,
ab
omni
liberatus
arrsbiguitare,
fiftatur, omni nifu quaerendam
esfe
puta-mus.Er
quem*admodum nulia unquam (cientia
fine
judicandi
libertäre,
o-mnibus aeque concesfa, incrementa capere queat,
ftc
nobis
quoque iicebic, in
praefenti
materia
explicanda,
ab
argu-mentandi rationibus vulgo receptis
paullulurn
recedere.
Nexum inter religionem &
moraliratem
necesfari-um rite explicatum non habemus,
nifi explicandi
ratio¬
nibus, quae unam ab altera
feparandi
libertatem
omnino
praecidunt, & alteram
alteri ita
ne&unt,
ututraque
invi-cem fe ita respiciat, ut in
neutrius
locum
alia
quaedam
res fubftitui quear. Dari vero
inter
rescogitarione
ftin-t? Rekgiinem Nexu. 7
ftinétas non poteft ejusmodi nexus,
nifi
unsab
altera
de¬
rivats lir. Cum itaque ratio reddenda
üt
obje&ivi inter
moralitatem & religionem vinculi, aui
moralitatem
ab
-idea Dei, aut ideam Dei a moralitate derivare oportet, Nullus dubito , quin pronum primo intuitu
videatur,
moralitatis fontem in voluntate ponere Summi
Numinis,
unde eriam faftum eft, ut illi, qui in moralitate
explican-da unicum illius in voluntate Divinå quaefierunt
princi-pium , fe folos veri &
ingenui inter
Moralitatem
& Re¬
ligionem nexus
defenfores esfe credere
potuerint,
reliqua-,
que omnia, ex
hoc
fonte
nonproiiuentia,
principia
ut
rotidem ad hunc nexum tollendum vel faltem debilitan-dum fpe&anria, rationis
perverfae tentamina
condemnave-rinr. Nec infitiandum esfe puramus, pietatis hane
expli-candi rationem prae fe ferre fpeciem , quaa in
aliis
haud
raro defiderari videtur; fed adcuratius eandemexaminan-do, mutuatam dsfe hane, qua fe
commendat,
fpeciem,
ex eo patebit, quod moralirasobjecliva,
five
quaelex
eft
omnibus ratione praediris Sc oninis moralis
obligationis
fons, idem ht ac perfe&isfimae voluntatis
idea,
eamqueob causfam cum voluntatis Divinse idea eoalefcar. Si
ve-ro quaeftio inftitueretur,
unde
ortafit Divina:
voluntatis
notio, an moralitatis ideam antecedat eamque primumpariat, an a
confideratione
rerum creatarumad
fines
ten-dentium experiundo formata vel alia
quadam
aconfcien^
tia moralitatis non derivata via, Sch
etiam priusdata
esfet cognitio legum Divinarum,
unde
obligatio
iisdem
obediendi enata forer, an a potentia Dei noftraque
ab II«
lius arbitrio pendentia, an ab
anteriori re&i idea
funda-mentum notioni voluntatis Divinae prsebitura, vereor ne
rationes rerum quaerenti minus fatisfacere videatur
haec
explicatio Sc
vitiofum
indemonftrando cijrc.ulum
nonevi-tare
potuisfe,.
quieaadem
adoptarunr,
g De Nectsfario inter Mdyalitatem
Viderunt fagaciores, in Philofophica barum rerum
cnodatione operam collocantes, non extra naturam
facul-tatum hominis moralitari obftricli., quaerendum esfe
mo-ralitatiS principium, &, tne judice, jure poilularunt, ita
proponendum esfe hoc principium, ut
etiam ilii,
quiDe-um vel ignorarent, vel forfiin infelici raentis ccecitate de
lllius exfiftentia dubitarent, fe morali obligatione teneri
fat ri cogerentur. Nifi vero omnia me failant, hi etiam
omnes, quotquot principium quaefitum ita propofuernnt,
ut honeftatem cum utilirate ultimo Sc fi ad primas
pro-gresü fuerint utriusque
causfas confuderint, obje£tivae
nio-ralitatis ideam corruperunt, nec unquam necesfarium, qui
interReligionem Sc moralitatem intercedit, nexum
veracol-lultrare potuerunt luce, fed potius unam ab altera feparandi anfam incautis praebuerunt. Facili negotio veriratem hujns asfertionis illuilrare posfemus * fi principia raoralitatis a
philofophantibus pro
ultimis venditata, five
inrebus
im-mediate five mediate gratis eadem pofuerint, per fingula
eundo, debita examinaverimus induftria; fed brevitati
confulturi ad unicam, quae nexum inter moralitatem Sc
religionem
necesfarium ponit> hanc
tarnenab
illa
derivat, explicandi rationem pergimus.Moralitatem obje&ivam alirer mente concipere non
posfumus, quam ut
legem
perfe
imperantem, Sc hoc
i-pfo imperio obligantem.
Haec idea
exprimitrationis cir¬
ca liberas a&iones verfantis proprium concipiendi mo«
dum, Sc a confcientia rationis nobis inditae feparari
ne-quit, nec ullo alio, quo fe a dubitantium armis
deferi-dat, eget praefidio, quam adcurato examine facultarum mentis humaaae eruta Sc diftin£lis principiis
comprehen-fa rationis per fe fpeftatae natura; utque hoc non olim deftituatur praefidio, fpem nobis facit laudabilis
fagacisfi-morum hodierni aevi Pfeilofophorum hac in re collocata
cu-Retigionem Nexu. 3 cur®, quam minoris habere momenti nobis noa
permit-rere posfumus, nifi ignorancise aut parriurn
ftudii
reos nosprofiten, Sc progredient^ fapientiac
causfam
deferere
vo«luerimus.
Cum pura hae moralitatis idea ita necesfario
copula-ram filiere oportet religionem , ut iilius nuiio modo
offi-ciac puritati. Vereor autem , ne eidem officeret eo mo¬ do inculcata religio, ut obligationem fan&ioni.per ideam
Dei moralitati per fe fpedlarae fuperaddiur, adfcriberemus.
Dum, ut fas eil, Deum, ur rnoraiem legem fua fan&ione
munientem animo praefentem fifiimus, ab Iilius Sanäitate,
non ab Omnipotentia obligationem derivare debemus; quse-^
enim a potcfiate fuperiori derivantur motiva cum lege
conjuncla, non obligationem moralem , fed necesfitatem
in fhidio propriae felicitatis ultimo fundatam pariunt, & fic ipfara moralitatis ideam corrumpunt. Sed hunc
fco-pulum evitare fe forfan putaret, qui nec a fola
fsnftita-re, nec a potentia fola, fed ab illa cum hac conjundla, urramque enim in idea Summi Numinis comprehendimus,
ortam esfe obligationem contenderet. Ni vero omnino
fallimur, alia plane eft res, quserere, quo egeat humana
natura adminicuio, ut vitam moresque imperio legis per
fe imperantis conftanri Sc fecum confpiranti ftudio
fub-mittat, alia autem, qui fit ultimus obligationis fons,
in-dagare. Illud religionis in moralitate fundamentum
indi-cat, Sc vi omni deftitueretur, nifi moraiitas, feu lex per fe obligationem injungens antea agnira forer. Idea legis j
obligationem parientis non invoivit repraefentationem
fan&ionis legi fuperadditae, fed folam regulam, quate«
nus ut fanciatur digna Sc idonea habetur.
Nulluni nobis esfe viderur dubium, quin homines re¬
ligionem cum moralitate eo amiciori fubje&ive
conjua-xeriHt vinculo, quo magis pura de a fuperftitionibus
i o De Necesfärto inter Movalitatem
bera fuerit eorum de rebus divinis perfvafio, nec ullura
fugere posfe arbirramur, quantum diftet rudis de ente
fuperiore opinio, quod invocarione, veluti magica
qua-dam vi, excitandum esfe crediderunt homines, ut perju*
ria Sc crimina vindicaret, a pia illa mentis perfvalione,
qua moraiirate fumma gaudentem veneramur & colimus
Summum omnium rerum Gubernatorern, ut virtutem fir-mo & fibi conftanti ftudio exercere queamus. Prona
no-bis hinc videtur conclufio, objekive quoque religionem
cum moralitate ita conjun&am esfe, ut illa ab hac for-mara & ftabilita fit.
Formatam vero esfe Religionem, fi eandern, uti fas
eft, a fuperftitione diftinxeris, a moralitate eo majori jure ■contendere nobis videmur, quo certiori experimento
u-nicuique conftare arbitramur, omnem ad determinatam
Dei ideam concipiendarn fine moraiirate prarclufam esfe
ingenio humano viam. Teftantur quidem res creatse de
potentia omnem noftrum captum fiiperanre, monet noftra
pendentia de fuperiore, indicat rerum ad fines tendentia
auftorern intelligentem, feu, ur adcuratius loquamur, filo, quo eget intellecfus nofter, ut rerum proprietäres
exami-nare & in ordinem redigere queat, deftitueremur, nifi
asfumere beeret, easdem confilio esfe compofitas; fed hare penderuia, hi fines, fi ultra id, quod experienria re Ve¬ ra docet, progredi non liceret, quomodo ad conftantern
quandam & univerfalem regulam, qua opus eft, ut
eos-öem refpeflu ad ideam Dei cornprehendere queamus,
reduci posfeut? Pronum quidem heic videtur, ad ideam
causfoe ultimae, illique correfpondenrem ideam enris
rea-fisfimi Sc perfe&isfimi provocare, utraque enim rationi
in rerum causfis indagandis occuparae necesfario adhteret; vereor autem, ne hsc ideae, quautunivis necesfarice, reali
omai deftitutae forent fenfu, öc vacuum potius
fau-Zf Religionem Nexu. 12
humanas defignarent, quam pofitivam quandam de Deo fcientiam parerenr, niii moralis lex, rationi inhasrens, ad manus esfet, finemque ultimum 6fc abfolutum a pri¬ ori menti proponeret, cui fines fingulares omnes
adjun-gereniur
&
fubordinarentur
, normamque,ad
quamidea
Dei formaretur, praeberer. Itaque, (i principiumcogno-fcendi & agnolcendi fpeßes, moralitas objekive
propo-lira archetypum Ideae Dei conftituit, unde etiam hasc
menti praefens purum eundem femper movebit obliga-tionis fenfiim, quem ab idea legis, per le imperantis,
örtum esfe dudum indicavimus. "
Stabilira quoque eft per moraliratem Religio. Nam
li cogitando folummodo tolleres vim , quae argumentis
pro exliften tia Dei a moralitatis confcientia accedit, vel
quam derivatam habemus a lege per fe imperante &
fi-ne, quem , defideriis humanis in confilium non vocatis,
unicuique q.uasrendum propon.it & obligatione non
refra-ganda injungit; fi tolleres necesfitatem, a confcientia
en-tis rnoralitati fubje£ti non removendam, id fine quo fco-pus, quem Ipeclat moralis lex, ut posfibilisi cogitari nequit,
pro vero asfurnendi: ü denique tolleres necesfitatem
uni-cam agnofcendi viam, quas poftulationes fenfualis & fi¬
nita? natura?, cum imperio moralis legis cui fubeft, per-petuo & line moraliratis detrimentoconciliari poteft;&li
his-ce fiiblatis eidem examinis rigori argumentorum pro
Reli-gione pugnantium vim
fubmitteres,
ac rem quamlibec aliamrheoretice extra dubium ponendam , vereor, ne maximo
ad animos convincendos robore eadem privares. Et
quamvis non magis valere arma, quibus contra falutarem
Religionis perfvaiionem pugnari posfet, faciie
demonftra-res, rem ramen ipfam pendentem 6c quafi
problemari-cfiai, in medio relinqueres.
12 De Necesfario täter Moralitatem Ef Religionem Nexu.
Hsec cum ita fint, moralitarem folam firmam de Deo
parere perfvafionem patet, fideique ponere fuhdamentum,
tanto minus ruiturum, quod a ratione, qua? ipfa legem
per fe obligantem praefcribit, non posfir noo femper &
ubique agnofci. Habemusque lic Religionem ira objeki¬
ve cum morahrate connexam, ut quilibec rnortalium, qui eandem hac luce colluftraram contemplari didicit, illius
reverentia captus, non poslit non veriratem profiteri
fau-kisfimae perfvafionis, fme qua conftans & fecum
confpi-rans virtutis fhidium in bomine exliftere non posfet.
Maxime itaque reiigionis intereft, ut moralitatis ides pura, qualis a ratione in lege per fe imperante
proponi-rur, ab omni aliarum rerum commixtione incorrupta
confervetur, huic enim foli religio tam a fophiftarpm ,
quam a cupidinibus fuis faventium hominum armis tura
fuperftrui poteft. Nec ullum efficacius contra licentiam
hominum hodierni aevi religionem oppugnantium
reme-dium inveniri posfe arbitramur, quamdiu rationalem ad-huc non exuere potuerint naturam, quam ut virtutis ,
cujus causfam, fublata quoque religione, fe agere posfe
putant, ideam qualis esfe deberet, puraeque moraliratis
effigiem, illorum animis ita proponamus, ut latens & ad
filentium forfan redaka legis moralis vox virn denuo
prodat, atque ad earum reverentiam rerum animum coa-vertat, quee pro dignitatis & felicitatis humana? palladio