Præcipua nonnulla palingenesiæ litterarum proxima philosophoumena moralia, primis lineis designandi conamen. Quod cons. ampl. facult. philos. Upsal. præside doct. Dan. Boëthio ... pro gradu philosophico publ. examini modeste subjicit Joh. Magn. Wellin, st

*

fCS^

PR^CIPUA NONNULLA PALINGENESÜE _LITTERARUM

PROXIMA _{ΦΙΛΟΣΟΦΟΤΜΕΝΑ MORALIA,}

PRIMLS LINEIS DESIGNANDI CONAMEN.

# -s #

QJJODr

CONS, AMPL. FACULT. PHILOS. UPSAL. PRiESIDE

DOCT.

DAN.

BOÉTHIO,

ETΗ, E.T PO LIT· PROF. REG. ET ORD.

PRO GRADU PHILOSOPHICO

PUHL. EXAMINI MODESTE _SUBJICIT

JOH.

MAGN.

WELLIN,

STIP. REG. CAEM.

IN AUDIT. GUST. _{MAJ. DIE VII JUN. MDCCCVI.}

Η. Ρ. M. S.

UPS_ALIiE,

IN SACRAM" REGl Α Μ MAJESTATEM

MAGNA3 FIDEI VIRO

DlOECES, CALM. EPJSCOPO

DE STELLA POLARI ΜΕ MB RO

NOBILISSIMO ET REVERENDlSSliVO DOMINO

o

NEC NON

MAX. VEN. CONSISTORII ADSESSORJBUS

PATRONIS SUIS Sl/MMIS

BEDICATUM

V. D.

FR^CIPUA NONNULLA PALINGENESIiE LITTERARUM

PROXIMA ΦΙΛΟΣΟΦΟΤΜΕΝΑ ΜOR ALIA►, FR IM IS LINEIS DESIGNANDI

CONAMEN.

Quomodo

nes Sc vices.

rerum

_{Jam enafcitur hinc}

fic fententiarum

humanarum

_{eximium quoddam}

mutatio-ingenium, nova adhuc Sc inopinata pollicens Litteratur«

phaenomena, litteris melius tin&orumTantum non omnium

libi _{comparans laudem, leviorumque, *ei navitate, uti} ileri _{fölet, fafcinatorum, quaii mutam allicens}

admiratio-nem; mox illinc minori haut vi exornatum _{aliud, illa}

lon-ge adeo lateque celebrata, aut dejiciens funditus, aut tot illorum _{aperiens defe£lus atque errores, ut hujus in} ca-flra traniire cito _{cogantur veri veritatis amstores, 3c fuam}

magis erubefcant an indignentur ftultitiam , leves ifti Sc

faciles _{admrratores, dubii videantur. Vix vero ac} ne

vix _{quidem, frequentes adeo fuere in ullis difciplinis,} quam in Philoiophicis ejusmodi commutstiones; nec in

pofterum deiituras fore iperamus, donec Obje£tivum

il-lud Sc _{Subje&ivum in Sciundo, clare diftingvere}

didiceri-mus. Quas _{etiam, quantnm jubeat materies, & operis}

temporisque brevitas, praefertim vero tenuitas noftrarum

facultatum _{permittant, tantum quidem, edendum a nobis} rei necesfitate _{jubente aliquod conamen, disferere} com-murationes, _{propofitum nobis habuimus,} confifi fcilicet fore, ut mitiori oculo B. L. modeßum hoc _peripexerit

juvenile.

Du-% f" 1

Ducentos _{järn circiter annos, nen fine felrciori}

po-gnae exitu cum fdiis adverOiriis lu&ara eft _Philofophia

Scolaftica, cum lludio nonnuilorum Reformationis

An-tiftirum concurerctur. _{dominiumque ipiius, totum quantum}

fueric, exorto Cmefiariismo*, _{cesfasfe videatur, etiamfi}

guftum hujus philofophandi rationis & indolem,

recen-riorum _{Pniloibpborum disquifiriones haut raro prodact.}

Qiiod ramen Judicium potius de iiiis, qui Theoreticae

Philofophiae partibus infervire, quam qui praecepta qnae* dam ad Honeftätexn _{pertinentia tradere, fuerunt conati,}

valere videtur,

Per omne aevi _{ejus fparium, quo ad fummum fuum}

faftigium grasfäta eft Philofophia Scholaftica, &. donec

ipfius in orbem littersrium dominium fartum fervaro te»

&umque potuere folliciti ejus asfeclae, nefcio an _integrum

aliquod eruendi alicujus Ethices- Syftematis invenerimus

conamen. Contra _autem, ad _{philofophandum ubi quis}

fe _{contulit, fpinofas & nullius ad vitae ufum momenri} fe&abatur _{quaeftiones* De natura abftra&orum conceptuum,}

belligerabatur. In Platonis vel Ariitotelis verba, quse

fuo _{quisque lubitu interprerabarur, quafi in oracula}

jura-batur. Ad Decreta Euclefiae _{Conciliorumque & corruptfc}

Religionis Dogmata-, fua Eruditi detulere meditata, uti

pun&um iliud, circa^quod Philofophicae disquifiones o*

mnes verti debueranu Et quum _{aliquis vitae moribusque}

inftituendis _{regulas praecipiendas curaverit, vix aliquid} praeter jejunas virtutum enumerationes adferre folitum

fuit, quarum, ii qnae alias anquirere operae pretium fe

fa&ururn forte crediderit, in Sacris Litteris Decreiis

Ecclefiae, feftatus eft- principia.

Verum enim _{vero, in media hac Litteratur«}

caligi-*e, nonnullae huc illuc enituere fcintill«, _{quaepoftea adeo}

cre-creverunt, ut novum tandem fibi polliceri jure .posfem:

littera? diem. Per Manuelem _{Chryfoloram, ab}

lmpera-tore Johanne Palaeoiogo auxilium _contra Muhammedanos

petitum, misfum, & poftea per profugos

patria

fcicntiis

callentiores Grsecos, redire ccepit ^Eruditionis lux.

Re-ftituebantur in iuum _{originarium veftitum, Artftotelis,} Platonis, ceterorumque Graecorum Philofophorum fcripta, quo fa£tum ett, ut verus horum Au£torum

fenfus

explo-rari _potuerit, nec depravarse Neoplaronismo adfixorum

& _{rehquorum tnedii aevi Sofittarum explicationi temere} adhaerere diutius fuerit necesfum. Fuir _{igirur primum} reformandae _{excolendaeque Philofophiae diluculum,} ut

Sy-ilemata _{anriquorum <Graecorum re£tius explicarentur. Non} ftntim _{poit revivifcentem lirterarum lucem exorri funt}

praeclari iili Antiilites, qui novum per

disquifitiones

phi-lofophicas diffudere diem, Hlasque propriis

meditationibus

ditarunr. Ε contrario aut Stoicismo aut _{Epicureismo aut}

alii Graecorum _{difciplinae adhaerebatur, & in illis} enu-vcleandis maxima tunc temporis ponebatur laus, quin

im-rro _{quibusdam in} locis, reverentia habiti funt Anriqui

Fhilofophi usque adeo ut, fi quis in eorum operibus

ali-quod rcprehendendum detegere non dubitaverit, contra piotervum adeo atque

audacem

rigid

a quam

maxime

fup-plicia haud raro mmitarentur Leges

Civiles.

Ejusmodi quefi fuit

Philofophicarum disquiiitionum

flarns, cum, per Michaelem Monranum

(GalL Montaigne)

ingenii acumine,

ertidirionis

copia, elegantia

ßili, aliisque

4khs, immortalis nominis praefidiis munitum,

noflramque

idcirco _{fupra laudem pofitum}

_virum,

_campus

_humanae

mentis viribus a_ρεrirerur

fpatiofior. Aut

mirum in

mo-dum fällor, aut primus ille, integra

opella

, quamquam

non integro & confummato

Syftematico ordine

do£ri-nam moralem ecle&ice _proponere & ample&i incepir.

Pyrr-Pyrrhonismo videtur Montanus _favere; quare etiam in omnibus fuis _{fcriptis, parum prodit de cognitionum hu^}

manarum _{certitudine, fkiuciae.}

Quo im-butior quisque

fuit litrerisita & maxime _{penitus inrrofpiciendi humans} rationis _{imbecillitatem} adiuit occaiio. Haud _itaque rri-randurn, quod nullam in toto _{Philofophise campo}

inveni-re fe _{posfe credidit Obje&ivam veritatem, fed Subjekti¬}

vas tantummodo _{fententias, externis rerum} mutationibus

obnoxias; quare etiam per fe nihil, fecundum

Monta-num, morale bonum exiltebat. In proponendis

morali-bus _{praeceptis , nullo videtur fixo & itabili niti principio>} quo fk ut non usque iibi psrmaneat confentaneus, fed modo huc modo illuc _{vacillare, eamque ob rem in con¬} trarias diftrahi videatur _{fententias; quod etiam vitare, eo} minus in _{poteftate ejus fitum fuit,}

quo clarius

conftat,-eum a _{fpeciali fira experientia}

, cum antiquae & fuae

uera-Bts litterarum ftudio connexa, fua hauiisfe _{placita. Par¬}

tim ex _{Educatione, ex Confuetudine parrim, partim}

ex

intimo _{quodam virturis Senfu, auc ex aliis demum}

prin-cipiis deducere eonatur moral itatem.

Tametlt modo _{hinc,. modo illinc' fluktuare videtur,}

juftique Ethices Syftematis laudem conftituendi, primum fibi Schulterum vindicasfe _{liquer, neminem fruftra, in} evolvendis Monrani _{operibus ad ufum vit« communem} accommodatarum inftitutionum , quam vere moralium

.

praeceptorum refertioribus,, ire confumtum _{tempus autu·}

mamus.

Inceptam nunc a Mdntano _{prudenti« doktrinam-, in}

Syftemitico ordine reducete _{operam navarunt nonnulli} haut contemneadi _{viri, Charron, Sanchez &}

quem nuper memoravimus _{Schultetus, aliique. Sed}

looge alia, a

pande-5

batur via; Scilicet, «na cum arbitrariis uniuscujusque

Im-perantis llarutis confervata hadéntis fuerunt rot antiquae

Fhilofoph iee, Stoicismi pneferrim femina in Jure Roma»

no, ut hoc ad fora publica Saeculo ciecimo _quarto

intro-dudo, hujusque Srudii ergo pubiicis infiitutis Academiis, disquifitiones morales excirarenr. Qtiid igitur niirandum,

methodum Ethices _{pertradandte, juridicam asfumfisfe fa¬}

dern, _{pnrfertim ii memoria repetamus, varios variis in}

regnis hoc tempore rerum politicarum enaros fuisfe

e-ventus, _{qui nonnullos ad} un a-m nlreramve non moralem

proprie, fed potius ad Jus Natura: peninentem, litern

dirimendam _{impulerint. lnter eos vero, qui, de moribus}

praecipiendo, hane inftiteiunt viam, eminere Grotiurrr,

lateat _{fperamus, neminem, Non tarnen uti fomniarunt}

nonnulli, eruere _{perfe&um Juris Naturae Syiiema, fed}

certas tantummodo huic _{Philofophi.se Pradicae parti injun·}

das _{quaeftiones decidere in animo habuit,} — Videre fibi

eft _{vifus,, necesfario in pura ratione, omni? juris}

princi-pium, ab omni empirico feparatum jacere, ii itabile alias

quid atque definitum de eo proscipi poruisfer. Verfarur

in eo _{pnefértim Grotius, ut omnes in Jure Naturae}

quas-iiiones, quatenus ad Societares Civiles majeftate Impera

n-tium _{gubernatas, referuntur, ex purioribus <Sc}

ftabiliori-bus, quam ad id temporis fadum erat, deduceret

princi-piis, magisque definire praeciperet de Jure belli 8f pacis.

In fuo _{philofophemare egresfus, ab infita humanas menti} Soeialitatis _{indole, confervandae hujus necesfitatem in} ratione _{fund'aram, Si. ab ex.perienria confrmatdft invenic.} Ab hoc morali _{principio, iuris Naturae deducit}

praece-pta; fed ubi ad Jus Gentium explicandum uransgreditur,

jllud uiitatis diutius confvetudinibus _{femelque initis}

padis-fundare cernitur.

Cum vero de _{Syftemate Groti i tantu-m dunraxat}

in-dicatum habere velimus, quantum necesftim

fé

quo ad Syftema _Ethicum Pufiervdorfii veniamtis,

qoate-mus id non eodem folum nirirur _{principio, fed illius} Au-ftor a Grotio ad fuum _{philofophicum}

examen excitatus

videtur; fit hoc de lllo iaiis.

Quam femel Grotius _{impertierat Jurisprudenriae}

Na-turali _indolem, non modo confervare fed Ethicae etiam

indere, eandem viam infecutus PuiFendorfius enifus eft;

quin immo ab ejus inde tempore ad noilram usque

mc-moriam, fororio non folum vinculo _{conjun&ae, ied} a

nonnullis _{Scriptoribus confufae fuere hse fcienrise, adeo}

ut vel Ethica tamquam pars _{Juris Naturae vel vice verfa}

tra&ata fuerit.

Nempc PufFendorfius metaphyficis valde abborrens

HOtiontbus, illisque quae ad vitani bene inftituendam

pro-pius accedunt, magis addiolus principiis, Socialirare

Fun-datam esfe virtutis _{obligationem omnem, & ab illa,} tam¬ quam a fiirpe ramos, deduci officia, una cum Grotio au·

tumavir. Socialis _{efto, ait Celeberrimus ille vir, Si}

ro-tum officiorum ambirum confecifti. Et _{ipfam hane} So-cialiratem in accuratisfima officiorum _{impoiitorum nobis} omnium, utpote non folum humanae fed civilis etiam

So-cietatis fumus _{membra, obfervantia pofuit. Ar vero,} quum fan£la non minus alia quoque officia nobis esfe ob-fervanda nequaquam posfet infinari, fuit hinc necesfum.,

ii _{coniequens alias Si iibimet ipfi confentaneus videri}

vel-let, nec omnia officia quae ad hoc principium fefe refer-ri non _{patiebantur, deftruere, aliorfum illa}

pertinere

poftularer. Itaque officia erga Deurn, ceteraque in forum

confcientias folius _{venientia, nec externae cuidam vi} ob-noxia, niii cum Socialitate necesfario vinculo esfent con*

jun&a, Si negativum duntaxat ad illam haberent

refpe-&um, fub disquifitionem philofophicam, judice

dor-dorfio, cadere non oporrebar. Hac vero rarione philo-fbphando, Ethiccn non modo circumfcripfit, cum officia

tantunnmodo _{erga alios, ceteraque urpote ad}

Societatis-Civilis confervandum vinculum _{conducunt, fit- amplexa,} fed etiam _{juridicam illi impertiit indolem , quurn} neces-fario- omni« ad hoc _{principium referenda officia, externa}

vi in _{qualibet conftitura melius civitate exrorqueri}

pos-finr. Habet de cetero _{dupplex fundamentum Socialitas,,}

Rationem pura Sc Inftinétum. Illud proprerea quod ho*

mo, ubi ad juftum _{rationis ufum pervenit, facillisne}

in-trofpicit, aliorum ope fe usque indigere, in Societate mo¬

do viventem, vitae fr-ui fecuritare, alimenta fibi

compa-Fare, Sc varia aut evitare, aut ferre incommoda, Sc

al-tius _{deniqpe aliquod culturae Sc expolitionis faftigium}

at-tingere posfe. Hoc vero contra, propterea quod homo;

ab _{ipfa pueritia aperte oftendit, fe libentisiime in}

ccetu-aliorum verfari, Sc averiari Solitudinem. At _{quod ad}

primtim hoc mocalitatis principii fundamentum attinet, aut mirum in modern _fällor, aut in eo Fuffendorfiurii

peccasfe jnre conrendamus, quod, fi quis ejus innixus Sy*

ftemate, de rationibus a&ionum moralium moventibus

qpaeüerit, non potuit fieri, quin necesfario hominem , ipfo fuarum utilitatum amore ad moralitatem addu&um coniideraverit, adeoque fundamentum ejus omne everfum iverit, quamquam hoc principium ad plurimam

officio-rum nodrorum partem _{cognofcendam fat idoneum} esfe non infirias eamus.

Ηic_{qua inceptum erat via, longius procesfére disquifitio*}

nes morates. Hobbefii _{fententiae, Lockii Empirismo}

com-mixtae, fubtiliores _{quoddammodofuere propofirae.}

Epicureis-mum _{quoque, quantum fieri posfet, expoIitum elaborare,}

hu-manoqueintelle&ui inimicum minusreddere necfine fummis

ingenii dotibusnec fine feliciori fuccesfu enifus elf Helvetius.

2

ka nec nunc fieri _{potuit, quin, quantumvis hae Ethices} proponendae rnethodi fuerint affe&ibus humanis _blandirae,

illas tarnen, ad moralitatem deftruendam omnem

condu-cere ferius _{ocius, nonnulii inrrofpicerent. Quam etiam}

obrem, nec multum _{praeterfiuebat temporis, priusquam}

aliud _{proponendum esfe principium varii de virtutis} pu-ritate _{folliciti viri invenerunr. Et quurn bis itineribus}

phi-lofophando progredientes, ad commemoratam non folum

morum _{principii corruptelam ferri esfet in}

aprico, fed

Sc nullum vere morale _{bonum, nifi puris Rationis}

con-ceptibus innixum, Sc ab omni _{proprii commodi ftudio,}

aliisque principiis heteronomicis fejun&um , exiftere pos~

fe, in illo purius proponendo uous Britannicorum

Philo-fophorum alterve deiüdavit.

Sic _{Aptitudincm verum}

(£he

_{Fitrnefs of things) prin¬}

cipium esfe Moralitatis voluit Clarkius. Scilicet _invenit,

res omnes in natura certo cuidam infervire _{»Eni, certas}

Sc definitas, ut hunc fuum _{impleant fmern, ad alias res}

iilis esfe rariones, certas fuas denvum vires _{Legesque a} Natura _{preefcriptas habere indelebiles, quibus alias in}

res _{agant, & quidquid aliunde fibi forfican inferarur,}

aut

a fe _{propuHent aut etiam excipiant. Itaque}

Teleologice ut ad morum _{fingendorum normam animum}

adpellir, philofophare videtur. Adhibe , inquit, _unamquamque

rem _{, adeo ut illa utendo, fecundum naiuram}

agas, Sc

tunc fecundum _{Leges Morales egefti. Hominem}

vero., non modo _{eis, quas ceterae res habent, fed aliis}

infuper

pluribus praeftantioribusqwe longe facultatibus praeditum

inveniebat; ilhim etiam, vi fuae rationis _{praeftantiae,}

tam-quam unicum qui mutuum rerum nexum _introfpicere

poteft, in eas fruitur dominio Sc _{agendi libere facultate} iit ornatus, conüderabat. _{Quod igitur de vel animantibus} ifiere, vel _{quidem vegetantibus entibus praeceperat,} ne-

qua-quaquam fufScere, cum oilicia noilra erga entia Legi

Mo-rali obnoxia, _quaeque in & _per fe finem efficiunr,

per-tra&anda, illi esfet _adgrediendum , praeterire non potuic

eum. _{Ε eontrario infpexit,}

nos in ea varias habere ra¬

tiones, aut a Natura aut a _{nobismetipßs inftitutas,}

quas

fpeciatim confiderare necesfum habuir. Tres esfe

praefer-tim has rationes itudio omni obfervandas indicar. Ra¬ tionem nempe Propinquiratis; majorem enim illi, quocum

cognatione iiim conjunfhis, quam illi, cujus fruor

ami-citia, curam & obfervantiam debeo; amicus de cetero

mihi _{magis cordi esfe debet,}

quam Cives: hic vero ma¬

gis quam advena. - Rationem mentis virium

Similitudi-nis. Si _{itaque quem invenero, qui eandem habeat animi}

indolem & easdem _{ingenii faculrates, necesfario hoec}

fi-militudo nos _{conjungeret. Aptiores nobis invicem,}

faci-lius nos _{communicaremus, & mutuam nobis}

emendatio-nem _{jun£tis viribus & feliciori fuccesfu}

promoveremus.

— Rationem

demum necesiitatis. _{Quum enim ille} aut

opibus aut cognitionibus, quas hic defiderac, abundet,

quum etiarn in illius fitum iit _{poreftate hunc opitulari;}

debet _{ipfa haec necesiitas, qua premitur, eos ad fe tanto} ar£tiori familiaritate _{ample&endum impellere. Quisqnis}

vero has omnes rationes indefesfa cura _{fervar, fecundum}

Leges Morales

_{agit, fimulque fibi}

_{ipfe prospicit.}

Mora-liftltum enim _{hujus aevi plerique, Felicitatem & Morali«}

tatem ita _{confundebat, ut ex altera alteram deducere}

fo-lerer.

m

Angliae alter _{Philofophorum, qui meraphyfids}

Ethi-cen _{fundare principiis,}

nobilioremque illi impertire

flu-duit _{faciem, fuit Wollafton. Ut in omnibus ad}

philofo-phiam Theoreticam _{pertinentibus quaeilionibus veritatis}

finem esfe _{fupremum, illiusque anquirenda;indagandaeque} facultatem _efficere, ut Rationalis entis fibi vindicare

ι©

fit nomen, quemque fibi facile largiturum confidit; ita St

hanc ad liberas hominum _{a£tiones, disquiiitionum}

me-taphyiicarum normam transferri posfe, Sc veritatem ideo

actionibus _{expresfam efficere, ut Homo pro Ente}

Mora-11 haberi _{jure queat, rarus eil. Age itaque ita, inquit}

Wollafton, ut agendo, veram exprimas fentenriam , ii

alias moraliter _{agere velis. Sic, qui hominem quendam}

fua _{privat übertäte, Sc in fervitute prtecipitat aperte}

oftendit, ut _{fupra illum longe fe poiitum arbitretur,}

eum-que esie annumerandum inter illa deftituta ratione entia,

quibus tamquam mediis ad fuae qualictimque voluntati

fa-risfaciendum uti _{poteft. Qui debitam Legibus Civilibus} recuiat venerationem, declarat fortasiis, Legislatorem

fe-rendis _{Legibus, nonnulla civitatis membra, quibüs}

impvr-ne _{quaelibet faciendi venia Sc poteftrs fuerit concesfa,}

excepisfe. Qiias tarnen duas fententias rationi vehemen¬

ter inimicas esie luculenter _{patetj [quique fuis a£l:ionibu%}

eas _{expresfit, contra regulas morales,} fecundum hujus

Syftematis Condirorem, peccasfe judicabatur. At etiamfi

Tantum abfit, ut ii fimus, qui mendacium ex legibus Mo· ralibus defendi _{posie pofiuismus} , ut potius , quicunque

jufti Sc boni viri nomine gaudere präfgeftierit, nec

ar-dor preva jubentium Civiun>, nec vultus inftantis Tyran¬

ni nec _{qujelibet demum iejquioris} fortis minae _a veritate

pie fan£leque fervanda illum umquam quatiant; non ta¬

rnen iine _{jure quodam nos posfe} conrendere, nominarum

fupra Philofophum, modo illo, quo ad Ethices principium eruendum fuas de veritate meditadones _adplicuit, neque perennatuium quodarnmodo firmumque- fcientiac huic

fup-pofuisfe fundamentufn , neque dilucidam , Sc, ad quam

fuas _{fimplicior Sc incultior conformet a&iones, idoneam}

exhibuisfo normam, rati fumus, quamquam noa infirias

eamus, multum ingenii fubtilitatis illum oilentasfe.

Diffi-ciliimutn enim _{faepsnumero erit inventu , quam htec vel} illa

illa a£tio _{exprirtiat fentenftam,}

_Nefcio

_quid

_artificiofi

tion _{prae fe fcrat hoc} principium.

Plura _{quidem, non notabilia minus, ut}

_poterimus,

commemorare Syftemata & debuimus &

propofuimus

no-bis; fed _{temporis, &} quos prasfcripfimus,

limitum

opel«·

loe _{anguftia, a noftro nos}

_detrudir

_propofitö,

_{& finem}

fa-cere admonet. Schaftesburyum, qui iimm fundatum

Be-nevolentia Syftema exftruxit, cujus principium, ut

quis-que videt, cum

PufFendorfti principio

coalefcit, debita

egregio

ingenio

veneretione,

iilentio

praetermittifnusj

de

Hutchefone, qui naturs humanae

poftulabat

fingulos

infi-tos esfe morales fenfus, quibus de honefto & tupi

ne-fciurn fallere Judicium ferri poteft; multisque demum

aliis

& in Britannia & diverfis in aliisj locis, his viris coaeta-neis, qui variis

rationibus de moribus

prascipientes,

pe-rennaturam usque fui nominis disieminarunt

claritatem

,

nihil dicimus. In longius enim & forfan

noftras

vires

exfuperans examen nos

illiceret.

Confiteamur duntaxat

mirum nobis videri , hos oranes vires, ranta ingenii

ex-ornatos acumine , vividoque adeo & iincero- veritatis

a-more flagrantes _, ad hasc, _{ut nos}

arbitramur[preecipua

omnis _{Philofophiae Pra&icse problemata}

_folvendum,

li-bertaris fcilicet _{poslibilitatem, & antiquorum Grascorum}

πεξί rehas

disquiiirionem

, non

majori

fefe

ftudio

appli-cuisfe. Facilis enim quisque nobis largierur, Lockii

Km-pirismum & Spinozae

Päntheismum,

primae

harum

quae-ftionum exitium minari. Clarum förlitan videre fibi eft

quisque vifus, fe in

mundum

viiibilem,

fecilndum formatam

libere idseam influere.; quamquam, ur in Theoreticam

Philo-·

fophiam transiit, tenuerit

illud:

nihil

eft in cogiratione,

quod

non prius fuit in fenfibus _,

& hoc

modo

omnem

Ii bertatia

posfibilitatem

deftruxenr.

Alteram

harum

quaeftionum,

ni vehementisfime hallucinemur, Wolfftus, fua