DISSERTATIO ACADEMICA,

Q. ß.

DISSERTATIO ACADEMICA,

DE

HISTORIA NATUR ALI,

lumine scriptorum ciceronianorum

mirabiliter collustr ata,

QUAM,

CONSENSU AMPLISS. FACULT. PHILOS.

IN REGIA ACADEMIA UPSALIENSI,

PRAlSIDE

F/RO C EL Ε ER

Mag. Ρ Ε T R O EKERMAN,

eloqu. FROFESS. Reg. et Ordinario

PUBLICO EXAMINI SUBMITTIT

alumnus nesselianus,

ANDREAS GUST. BARCH/EUS,

Λ ROS IA WESTM

IN AUDIT. GUSTAV. AD DIEM XII. DECEMB.

ANNI MDCCLIX.

IL A. M. S.

U Ρ S A L I i.

DOM-PROBSTEN i Wefterås Stift,

H0GV0RDJGÉ ocb WIDTBERÖMDE HERREN,

Herr Doct. JACOB

SVEDELIUS,

Och min kär aß ^e Farbroder,

BRUKS-PATRON ofo-er Fagerfta och W. Jupkåira,

ADLE ocb HÖGAKTADE HERREN,

Herr ANDERS BARCH/EC

MINE GUNSTIGE HERRAR.

Oßrfalfkad _{afledne k. Fader,} vånfkap, _J'edan fordom _vifad, gjord _på ocb öfvad _{ett fatt, fom} med min _{ver l-}

den få fällan fer% med flörfta välgärningar, underhåll

ecb upfoflran, ne der lagda i mitt (köte, föranlåta mig,

i/77 Eder återgifva, min lyrkos for β ^a frukt, ^detta offer af et vördnads - och arkänflofult finne. Alt för

ringa, 0/» gifvarens bjerta icke nnfes. Edra kära namn

(kola ibland mine välgjörares fram β ftå, Edra förtien-

fter i en varaktig hugkomfl inpréglas, och Eder ålder-

döms välgång ^t altid med min egen förknippad, i trogna böner innejlutas· Låfvadt

MINE GUNSTIGE HERRAR,

Af EDER

Ödmjukafie 7jenare

ANDERS G. BARCH&US,

undus quemadrnodum contlnuo cir*

cumvolvitur motu & agkadone

iea quoque orrmia , .in eo, parera videmur quafi viciifitudinem fubi-

re. Ad Scientiam Naturalem quod attinet, hsee, noitra quidem aeta- te» novam veluti formarn nadta,

ad faftigium prope invidendum adfcendit, Etenim va»

rla naturs myfterta pervarie jucundeque deteguntur,

quippe heic, Γι unquam alibi, dies diem doceat; tamen, cum'ex _ipfis rebus creatis, noitra indigentia, & deii-

derio fciendi, mortalium generi innato, naturse feruta-

tionem örtum duxiile nemini non conftet, aotiquorum

monumenta

quse adeo nervosa & fubaéba exftant, u£

ea hodierni fcriptores, non ii ^ne ufu & admiraiione ^,

volvant ac revoivant, haud defpieatui effehabenda, per

fe patere exlftimaverim. En L. B. pagellae, ^ex thefau-

ris perantiquis &, ante annos circiter 1870, memoriEe

traditis, decerpfce idem ipfum teftatum faciunt. M. Tull.

Ciceronem loquor, qui ab omni pofteritaie, fui tempo-

A t tis

❖ ) 4 ( ❖

ris lumen vere judicatus

_quique- a Plinio Η. N. L.

VII. c. 90. Latiarum literarum _parens, rnerito audit. Fi- rfem ego facere non auiim, me in iliius operlbus omnia, huc pertinentia, vidiiTe, prseclpuorum vero, ut fpero,

beic quaii indicem iiko, fecundum Nob. D. D. Arch. &

Equ. Åur. Caroii Linnsei Sylterna Natura?, quantum a meo tenui ingeniolo prcficifci potuit, compoiitum.

S. II.

Rem haud inutilem ?gi, Γι prseclara, qua? in prifc!

sevi iibris ignota jacent, Tub adfpedtum recurrant, sequu»

omnis exiiiimator judieabit. Etenim, Γι ceconomi reéte contendunt ad patrite culturam multum intereiTe, de fin- guiarum regicnum ftatu ceconomico ut defcripfiones ^cu¬

rat ius adornentur; a) quis dubitabit, quin itinera _per la-

tiiundia doftoruni, eorumque volumina, reipublicee lice-

rariae fint profutura & rraximo quidem opere. Cicero-

nis in Hiitoriani Nat. rrerita Γι reéte prsedicarem, tanti mihi oratoris dari vellem eioquentiam, at jam ipfa fe le¬

duris commendabunt, quemadmodum diu _comroenda-

runt. Heic _vero. Γι veltmus anlmum advertere, difci-

mus, modo facili & homine digno, attendere ad m i ran¬

das res

quas natura oculis identidem (ubjicit. Quo la¬

bere dum rite adfuefeimus, vante cogitationes evitantur.

acies inteileéius aeuitur: puleerrimarum feientiarum co-

pia brevi comparatur : mens ad feria manu veluti duci- tur, & ad naturam inve/ligandam idonei reddimur. A t

ineurioft ifti ^rerum naturaüum, quam parum,ex intentione Divina,agant, dum,inhoneiie & c>rc?tanter>re fuamquefeli-

eitatem obiivifeuntur, ReverendifFmus b. m. Rydelius,

hunc in modum

oftendit: ()m du Jäger _{jag bar lefvadt}

en tid och fedt fa mang a och Jortrejffeliga bilder af men- ni [kjor ocb andra kreatur ^: och jå godt likväl fom aldrig

fedt det, efter du aldrig förundrat dig deroj ver eller

fri-

# ) 5 ( ❖

frågat efter Mäßaren eller ägaren, mätte du icke blygas

hfver din tåpugbet ocb ångra at fä långe hafva lefvat half-

död? b) Hujus vero ituiii excellentiam _quam fscpiflirre,in opufculis fuis variisque diiTertationibus, inculcavit follcrtU

& incomparabilis p!ane| induftria LINN/EANA. Ad Ci-

ceronem vero ut redeamusj is nomen a cicere fortiius eft,

prout Fabius a faba, Lentulus ^a iente, ut quisque aliquorl optin.e genus fereret. c) Neque videntur ejusmodi legu-

minum genera ipfius fugere fcientiam, faltem, tefte eo- dem Plinio

,

notiiiimum eft illum villam habuiiTe ad ,A-

vernum lacum, impofitam _{litori, quse variis celebrata} fuit, ob fitum, commoditatibus. d) Ipfe _quoque de vita agreiti agens exclamat: baud fcio, an ulla vita beatior

efTe poiTit- é) Et fcientiam naturse confiderans: ineft, inquit, in explicatione naruree infatiabiiis quaedam e co-

gnofcendis rebus voluptas, in qua una, confe&is rebus neceiTariis, vacui a negotiis, honeile ac liberaliter _pos- fumus vivere. /) At vero in Cicerone

obje&averit quispiam, deiiderabis divibonem illam & denominationem

rerum naturalium, quas, fundamenti loco, fubfternunt, qui integra condunt fyftemata, iilum tamen defeétum refarcirl videbis doétiffimis commeritariis ad mirabilia, in natura»

plurimum occurrentia. In primis ^vero excitabecis ad

μικξοκόσμον corifiderandum, quem itudio, _operave tam prae- clare delineavit Tullius. Heic vero nobis fuccurrit, quam

vulgaris illa fit ftultitia, dum feipfum quis turpiter negli-

gat. Multos enim rubore fuffundi fatebcrls, «um inquae- (iiuncula forfan leviori, ignorantiam

velint, noünt

prodant, quos tamen non pudebit in cognitione fuse vi-

tse & corporis rudes, immo talpa caeciores, effe.

Homine tamen magis dignum quid habet mundus?

Cujus de ftudii neceffitate, inter alia leétitentur prolog!

ad* D. Richterns Erkentnis des Menfcben*

a) Pre*

£ 5 δ ( #

a) 2Vö/. /4; Ber eks Inleån. til hushalning. p.'iftfl jf. /2.

i) Sedeboken p. 11. c) Ρ li nii hiß. Nar. XVIII. ^5».

i/. ΛΓ. XXXI. z, e) Seneli. 14. /) Z> Finibus B. &

Μ. IV. f.

§. Iii,

Quod, omnium prirno, Cicero nos edocet, efl; de-

bita S cum adtentione hunc mundum contemplari, quo

nec pulcrius quidquam, nec utiiius. a) Tituli ^, q los

mundo adjicit, magni funt: omnium rerum femina^or ^,

& fator, & parens, & educator, & altor, eft Ipfi ^mun-

dus» b) Multis prseterea in Libro li. de Nacur. Deorutn,

de admirabilitate cceldftium rerum aique terreftrium aGfiti

de sequabili motu & ordine iiderum: c) de iuna influxu

ad augmenta & maturifatem animantium& vegetabiliurn : d) de 4. teinporum maturitatibus & mutationibus: e)

de ventorum Etefiarum utilitate: /) de 4. elementis,

vicifiitudine quorum, mundi continuatam efle naturam

docet: i>) de aé're atque cethere: b) de pulcrituiine ma·

ris: /) de ceftibus maritimis. k): de vi caloris, frne qua nihil neque ali, neque crefcere poteft. 1) Operoe quo- que pretiurn eric legere, quam pulcre , pro more, de

natura diiTerat, re perdifficili folutu, cujus Iargam beni- gnitatern femper experimur, cujus folertiam nulla ars,

nulia manus, nemo opifex confequi potefi; imitando, Ka¬

jus variorum profert definitiones, & mirabilem vim,ex-

emplo feminis, eleganter illuilrat. tri) Porro terram,

quam ineoiimus, adeo perluftravit, ut qui ejus pulcri-

tudinem delineatam volet, nihil defiderare pofilt deferi- ptione Tuliiana nervoiius & argutum magis, ti) Delnde

omnia in mundo, hominum cauffa

eile ^parata validiili-

mis demonftrat argumentil. 0) Quod facilius inteliigi

putat, fi erit tota hominis fabricatio perfpeéla. ρ)

a) Nar. De or um II. 34. b) II. 34. c) IL f. 19. d)

II. _/> é) II. 19. 40. f) II. 33. g) IL 33. h) II. 39.

40.

❖ ) 7 C #

40. Ii) IL 7. t) IL ^9. to· in) IL 2/. (22. 32. 3^. »)

II. _{39- v 4*} 0) TL 14. 61. 62. 63. & Officiorum 11*3* f.

ρ) N. D. II. //.

S· IV.

Pervenimus itaque ad ^ea coniideranda,quse'fcientiaiii

naturoe, arétius iumtam, illuflrant, quando illa nimirum

In corporibus fanturo ferreftribus occupatur» auce pleris-

que in tria naiurse regna diftribuuntur, animale, vcgeta- bile & miner aU. Quse inter, de caeteris minus ab eo fcri-

ptum comperl, regnum quia animale inprimis eum de-

leétaref. Heic enim varia genera beftiarum vel cicurum»

vel ferarum, volucrum laptus, atque cantus, pecudum pa- ftus & vitam fylveftrium defcribit. Hominem Inprimis,

cultorem terrie conftituit,qui non patietur eam nec irnnia-

nitate belluarum efferari, nec ftirpium afperitate vafta-

ri. a) Horum omnium vitam tribus rebus teneri ait t cibo, potione, fpiritu; fsepe ^vero> quantum homo pecu-

dibus anteeedat, inculcat, quamvis fint, fatetur, quidam

homines non re, fed nomine, b) Sed defingulis brevi-

terac diftinéte magis. Primurrt hominis partes externas &

internas recenfet, c) deindefufius paulo agit de officio Ca¬

rum in fyftemate corporeo* de fitu atque conftruétione.

Nimirum de ore

naribus d) dentibus, de iingua & fto*

macho ^cum fuis parribus, de afpera arteria ejusque oper- cu!o,& aivi mirabili ftru<fiura; e) hinc de pulrnonibus &

fangvine, quorrodo is ex cibo generetwr, quas vias per¬

manet ante, quam fiat confeftus coa&usque & quo tan¬

dem abeat ; porro, de corde, jeccre, venis, arteriis#

offibus _atque ncrvis dlfTerit. /) Ad haoc providentlaro

naturs adjungit alia, e quibus intelligatur quantae res ho-

minibus a Deo fint tributae, qui eos, humo excitatos,

celfos & ere&os voluit: qui fenfus nuntlos rerum in ca«

pite, tanquam in arce, coilocavit: eavero, qu« tetria«

# ) s ( ψ

liquid eflent habitura, proeul a feniibus amandavit. g)

Hinc ad fenfus rirrandos devolvitur, digito quafi mon-

ftraturus, quanta folertia naturae in fingulorum compofi-

tionc colluceaf. h) Omnem _quoque fenium hominis lon- geantecellere fenfibus beüiarum, exemplis egregie often-

dlt« /) T um vero arte fe digna oculis prcponit, quam multarum artium minifiras manus natura dederit..< Ma- nibus ergo adfcribit nobiiiifimas ^artes: quod feéli, quod veftiti, _{quod falvi} eile pofTimus. Vioientiifimarum quo¬

que, in natura, rerum moderationem minibus fubjicir,

prout maris, ventorum, befiiarum, monfium, &c. Ver-

bo: manibus in rerum natura, quafi alteram, efficere ^co·

namur. k) „Adhac de ipio animo perorar, quousque ille in rerum cognitionem penetrare valeat difputans, quamvis ipfemet neget, in re tam ardua, fe fcire, quo- modo dicat. /) Si proferre ^vacaret, qusbdam etjamdise-

tetica in ülius fcriptls inveniuntur, quse eo prsecipue tendunfi, uthomo feipfum nofcat, quseque vaietudlni aut

prodeiTe, aut obefie foleant: ut naturam, optirram vi¬

vendi ducem, fequamur

ut corpus exerceatur atque a

voluptatibus & luxu abftineamus, neque artem π edico·

rum contemnamus, itemque inloco habitationis ut nobis

profpieiamus. m) η) ο) ρ)

rf) Ν. D. Ii» _SP· b) Offlc. 1. 4. 16, jo. c) Ν. D.

I. SS- d) II.] j?. 0 II- S4- f) Μ- SS- O H- S6- b)

II. sy· /') 11. sS- k) II. 60. /) II. S9 61. m) De Senetf· 1. & Officiorum IS jr. ri) Oj}. //. 24. & Se-

neff. 10. Iii o) N. D. II. ffi. p) 11. Ιό, 6.

§. V.

Jam quse ad belluas pertinenf. Harum, inquit, ter- renae funt aliae, aliae aquatiles, aliae ancipites, aliae vola- tiles, nonnuliae in ignej verfantur. rf) Alibi ^eas dividit,

ha bita ratione^vel veilitus,t vel armorum, vel aliarum

rerum

# ) Ρ (#

rerum. Itaque alise coriis tedse funt, alise villls veftifse,

alise fpinis hirfutse, pluma alias, alias fquama videmus obduétas, aliee funt cornibus armatae, alise habent ellu-

gia pennarum. b) Apri dentibus, alise impetu, i&u c)f

alise fuga fe, alias occuliationc, tutantur, atramenti effii-

fione Sepiae (Suet. Blåckfifi. Syft. nat. p. 7a. edit. ^1748·)

torpore Torpedines, (Su. Krampfifkt Syft. n. p» 40.)

multae etjam infeélantes odoris intolerabili fceditate de- pellunt. d) Loquitur quoque de earum paftu & admira-

bili fabrica membrorum ad eundem capefiendum, ^.enu-

meratque tantum no η infinitos modos ^, quibus animalia

ad cibum accedunt; b) Omnibus dein fenfum & appe- titumj tribuit, quibus conatum habent ad naturales paftus,

& peftifera ^a ialutaribus fecernunt b)> utque in cubilibus

delitefcant, curent. e) Eleganti quoque orationis filo pcrfequitur, quanta ratio in beftiis ad confervationem ea¬

rum generis appareat. Primum enim alise mpres, alise

feminae funt, maximaque in illis ad procreandum & con-

cipiendum propenfio & libido. Addit mammarum uti-

iåtatem, oftenditque quare aliis datae fint multse, aliis

paucee, docetque quantus amor fit beftiarum in fcetus

ac prclero. f)

a) 1. ^57. b) N. D. IL 47· c) Offic. IL 6. d)

N. D. IL fo. e) IL \4ß- f) IL Ϊ1»

§. VI.

Paucis) crediderim ,?/pecialiora illa nominanda funt,

quse hic, illic,fparfa exftant. Obfervationes intelligo de

Simia, a) De Canis multiplici ufu, b) ejusque arte vo- mendi c), de Pantherse (Syft. n. p. 4.) medicina veneni, c)

de Elephanto, vafto quidem, fed prudenti, d) de Suis

foecunda _carne, é) de Camelo,/,) de Cervis, quomodo

ante partum fe purgent herba Sefeli, (Syft. n. 94. c) de

Capra Cretenfj, quod venenatis fagittis coniixa Didtamnuin

B (Syft.

❖ ) 10 ( #

fSyft. η. ΐ04·) quserat, c) de Ovlum lana & curatlone, g)

de Boum ufu fub jugo, g) ifemque Mulorum & Afinorum.

e) Ex multitudine vero fvavitateque pifcium & ^avium,

quae ne capi quidem, nifi hominum ratione & folertia poiTunt, magnam percipit voluptatem. e) Ex ^quarum

ehoro nominat Ibes, qu® fua ^opera peftem ab vÉgypto

avertunt, g) atque purgatione alvos curanf» r) Miivum,

cui eft bellum naturale cum Corvo : h) Plaream (Pelekm Syft.n. p. 2i.)ejusque artem cibum furandi:/?) Anates Gal- linasque earumque curam pro ovis & puilis. i) Itemque Grues, de earurn volatu in formam trianguli, cum ma- ria transmittent, dilTerens. h) Ceterum Crocodylorum Teftudinumque naturam

Å) Pinse cum parva quadam fquilla admirandam locietatem alimenti cauiTa, Å) Ra-

nae mar inse aftutiam in pifcando, (Syft. ru 414 b) Pifcium negligeniiam ovorum, /) Araneolarurn machirmionem &

folertiam

k) Apumque congregabiiia examina m) fuis

locis exponit.

ß) I.jf. b) ΙΙ.όο,ό}. r) Iii fo. d) I. jf. IL 47.

ίο* e) II. β4. }) ^{II- 47·} %) II- 6}. g) I. 36. h) II.

4g. i) IL 4$. yit k) IL 48* /) 'IU ^ff- m) Officio

rum L 44.

§- VII.

Regna vero vegetabiie & minerale oculis eontenv plando, dulcedine rei captus, in hoc, prseter nomina quaedam metallorum & ^venas auri, argenti, aerisque, ferc nihil, circa illud vero plura prseftita animadverti. Artem

in primis botanicam variis rationibus commendat : ad

pratorum enim viriditatem, montiurnque veftimm contu-

endum frequentiüime invitat: malleoios, plantas, iar-

menta, propagines quemvis cum admiratione dele&are

monet, ä) multaque ^ex ftirpibus & herbis remedia, mor- bis & vulneribus eligi, b) femina vero non tantum ob ftirpium renovationem, fed & ob efcam> quam afiätira

pr&~

# ) «I) #

praebent, fe commendare docef. c) Admlrabilem vero illorum vim, quod ex tantulo grsnulo magni aicendant

trunci pluribus locis praedicat. ci) Legimus quoque

non

fineobledamenco, _elegantem ejusnarrationem de hordeis»

quomodo pubefcant, crefcant & maturefcant, o) itemque

de vitis admodum curiofa atque delicata cultione

ejus-

que natura, a) in qua fingulare eil illud, quod acauiis

braflicisque, ii prope fati fint, refugere dicatur. e) In ftrudura denique plantarum oitendit, illarum conierva-

tioni a natura commode eile provifum per Itirpes, radi-

ces, librum & corticem. e) Åge ^{vero nunc} ad iilius de agricultura fermonem /) deveniamus: illa enim in Sci- entia Nat. fundamentum habet, g) cujus ille ^arnorem

omni eloquentiae vi, nobis inilillare prcegeftit, hac enim homine libero nihil dignius efle contendit. /;) Exponit

ergo terrae fertilitatem : recenfet illa, quibus res rufticae Eetee funt, v. g. fegetes, prata, hortos, apum exami¬

na &c. Divitiasque vero & copiam boni agricolce ita

ante oculos ponit, ut haec, quem non moveant,, illum

nihil horum unquam fecum ^curatius repuravifle certo di»

xerim. Nomina iniuper Regum & Senatorum _enumerat, qui tum in agris fuerant. Faciant idem, olim noftri tem¬

poris hiftoriam confe&uri. Neque reticendae efifent illse opportunitates, quas ex vulgatiflimorum fluminum Nili, Euphratis & Indi inundationibus quaedam terrae loca ^nan- cifcuntur, /) fed propcrandum.

fl) De Sene _{B. ty.} b) N. D. IT. 64. O I], _yr, i)

Senett. _ty, N. D. 11 ?2. si· c) II. 47. J) De Senett. ty.

16. 17. ζ) C. Limnzi Sy fl. Nat. p. 210. b) Offk. /. aZ.

o N. D. IL y2,.

§. VIIL

Nen vero fupra terram, ^verum etjam in intirnis e-

jus tenebris plurimarum rerum latere utilitatem verbo

figruficat, at haecj ad uta hojninuai ort3,abillis iolum in-

veni-

# } I« c #

veniri. a) Inter Jisec vero natur# '-meditamenta ^> ubi-

eunque occafio tulit, omni argumentcrum robore exiften-

tiam & providentiam Divinam in medium vocar. Initar

emnium bsec fufficianti laudandi funt, qui ex operibus

iragnificis fufpicati efient effe aliquod Numen praeflan-

tiflimse mentis, quod haec feciflet, moveret, regeret, gubernaret. b)

α) II. 64. b) 1.36. II. ^{2. 7\} 34- S3-

$. IX.

Haecvero tumultuaria optimarum rerum colle&lo, ne¬

minem nobiliflimsc Scientiae perrsefum reddat. Quis non

vidit exceilentiiilrnas res in vili chartula depiélas? Noftra

(cripta dies delebit, natur« judicia confirmabif. Et, quam-

diu noftri fimiles hane tellurem incolant, mundus hae

feientia non carebit» Veteres Philofophi fingunt, fapien-

tes nihil aliud eiTe aéluros in beatorum infulis, niii ut

omne tempus in quserendo ac difcendo, in naturaeque co- gnitione conrumant , 0) nos Deum veneremur, qui

hane omnem pulcritudinem & tuetur & regit, b)

Exclamemus tandem, quia 7roKvnwtiKns η σοψΐού Τ8 c).

PA7R1, fmulque FILI Ο

Tibique, janSte SPIRITUS,

Nunc fit, jugiter ut fuit »

Omni gloria feclo !

a) V. Fin. B. tf Μ. iß. b) Senech 22. c) Ephef. 3.19.

MIN KÅRE BROR.

ar lefnads förfi a ar vi fe dt var vånfkap bygg#*

Hur fkulle han bli rådd för tids och glöm*:

Låt lyckan gynna o/s, låt lyckan flrida ?noty Vi (hole dock hvaran vid fåker ömhet trygga.

Den tidy fo?n jag med dig i väßra Aros lundar, Tillfamdrågts rena tiånfiförnöjfamt lejvathary

Den glömmer jag ej bort, ån år i ?ninnet qvar ?

Hur vi i lika flit använde alla fiunder.

Om all din redlighet jag kunde mycket fåga.

Jag har bland fä i Dig en god och trogen van.

Hos Dig jag vånfkaps prof ej nänfin faknat åny Faß jag pä någon tid ej fadt ditt fåll(kap aga,.

Jag hör Du ämnar fra?n ett vackert ar bet gifvar.

Far fort att ?nuntert upp till årans Tempel gå Viß bör Du innan kort den högden fkåda fa ^y

Der lärdom _, flit och dygd med beder lönte blifva*

Strmsholm rf. _23. Nov.

(kas hot?

*752?

JACOB RHAMNELIUS:

Till fin fordna INFORMATOR

H:r ANDERS GUST.BARCHiEUS^

Når haa i UPSALAframgaf fia forfta Deputation*

Når ^{Och Vid} Phoebi ^{Sala dygd} Son af åkta ^{visdom med} lydnad mbterr ^Jfåter ßamv

När prof der af han vifar fram ^;

Då vide vi vår fägnad hår

Tid hans berhn be/krifva,

Men hur [kal verfen blifva

När pennan än ej hyfjad år?

Att glädjas ha vi ßbrßa fog.

Faß orden år o fvage ^,,

I lyckan del vi tage ^,

Som i Din dygd Du finner nog,,

Af vän/kap rår de on/ke vi

Att flit, fom fiadga vunnet

Och långt på vägen hunnet»

Med ymnig Jkård må hugnad bIL

Fru Pallas redan färdig β är

Att kranfen åt dig vrida.

Hvad jkadar tiden bida ?

Sin lån. fbrtienfi dock åndtlig fan

Stockholm d. 21. Not. yttrade

1759. FREDRIK NORBERG»

DIDRIK TELLERSTEDT.,