3, D.
DISSERTATIO ACADEMICA
DE
C0NVIC1IS SPRETIS
IDEOQUE
EXOLESCENTIBUS,
QUAM,
CONSENS. AMPLISS. FA GULT. PHILOSOPH.
IN IL LUST. ACADEMIA UPSALIENSI,
PRAESIDE
VIRO CELEBE RRLMO,
MAG. PETRO EKERMAN,
Eloquent. PROFESSORE. Reg. et Ordin.
FUBLICQ EX AMINI MODESTE SVBMITTIT
Stipendiarius Hyltingianus
CAROLUS BJÖRKMAN,
ROSLAGUS, IN AU DIT. CAROL. MAJ. DIE XXVIII. JUNII.
J; ANNI MDCCI.XVI.J
H. A, MS.
υ Ρ s A L I JE.
fvlAGN/R IN
&ÄCRAM REGI/VM MA,]ESTATEM FIDE!
-VIRO,
THEOIGG!£ DOCTORis
DIÜtCKSEOS SCARENS1S
L PI SCO PO
EMlNENI VF NEKA XI« CONSISTORIf
PR£S1DI,
GYMNAST! REGIT SCH O LA RU Μ QU Ε EPHÖRO
adcuratissimo, ,
REVERESDISS1MO l'ATRl ac
DOMINO
Tenues hafce pagellas, in tefleram venerabundse
& gratiffimae mentis, facras atquc dedicatas voluit,
dcbuit > permanfurus, quoad vivere liccatp
REVERÉ KfDISSIMI
NOMIN IS TUI
ciiJfoi· devoriffimus
CAROLUS BJÖRKMAN,
JURIS PU3LTCI och SPEC! Α'ΓΙΜ SVECANI PROFES.
HÖGÅDLE OCH v
Herr Di ÜCT.
kyrkoherden vid sigtuna»
s.-ct olofs och s:ct pers församlingar t
vålJeevukdi&e och hög lärde
err. S NORELIU
SAMT KAMEREKAREN,.
ådel och högaktad
HerrGERH.B.STRUTZ,
MINE SYNNERLIGA GYN Nr och BEFORD.
ing a. Vedergällning, For. Oräkneliga* Välgärnin¬
gar. Dock. Litet. Prof. Aß Odo de hg a- Vördnad. Skyl*
dig* Arhånfla.· Nedlägges. For. Eder; Af. Den. Som.
Under. Trägna. Suckar. Till. Allmagten. För. Edert.
VåL B eßån digt. Lefvcr. Ed an
jüdmjukfiße. t]enar i.
CARL BJÖRKMAN,
BORGMÄSTAREN ochh0gagtad, ädel
HemCJRL C.BJ
och dygdJdla frkjn,
Fm CHRIST.
född LILLJA,
MINE HULDASTE FÖRÄLDRAR,
et är och blir min Ijnfßa lott
Att Här λ amma hjerten ßrifa :
D
Of a t jag nanjin kunde vijh
Min vårdnad for fä mycket godt,
jfi% bijfnay rår jag eftertänker
Er kärlek, fotn fä vårdat mig
Mitt finne Jlraxt förlorar fig,
i djup förundran ned mg fäuker.
Mitt upfät är att hit a fe
Het rena nit, fort bes mig brinner',
Min pligt jag väl, men ord, ej finner , Jag kan ej mer än ödmjukt be;
Lät de fa blad min lydnad tyda;
Er ömhet fom dem aJflrat har
For gjerniug foiflig väja tar
Och kan dem enfam fyllejt pryda.
Till Gud i Ml min iefnads tid Jag trßgnpt flickar fkMl ipfända
Sin nåd kan täckes till Er vånda Och fkäiicka Sälja I trefnaå■, frid i
Han leite Er i verläcu hinna Så flor och ovillig fäühets b ägd
Att efterrid i himlens
i hågfen ni el den flérfla vinna,
MINA HULDASTE FÖRÄLDRARS
lydigibe ίο a
CARL/BJÖRKMAN.
*kil tam exquiiitum dlxeris bonutn,
illä nu^umque adeq praeilantis u-
feJSl^us coramodum, quin idem in
mjü l>:I, \ r \ ·f \ ζ peiTmium degenerarqpoiTe abufum Iii atque incommodum, concedas, ne-
p|pt^ ^ g||| cefte fit, Sic gloriam comitatur
invidia, fic veritas odium parit, fic.
libertas in licendam immutatur fa?-
pius procacern. Faculcatem loquendi Si fcribendi, initru-
mentum illud human i generis belli ili mu m, atque pretio
omni pretiofius, quo careht bruta animantia, at, quo DE·
us nos magnificentiiTime ornatos voluit, in fcedum, & fi- ni, ab optimo Condi-torc, inftituto contrarium migrare abufum, quis crederet? Haec enim> divin# amplificanda?
gloria?,^ noftroque & aliorum commodo &: emolumen-
to deihnata, non tam viaro flernit, quam portam past- dit latam ad mala qua:yi$ pat randa. Hü jus ope, rixas &
qontentionesde rebus, genis, quod ajunt, Siculis vanio- ribuSj inter eruditos, non raro, cooriri videbis, A) Per
A hane
i
& ) 2 ( &
hane obfcuri quilibet homines, peflimarque frag«, quos
alias lodere non poilunc, in eos ore (altem, vel fcripto,
peffiferum virus evomunt fuum. Hinc apud Ciceronem
"le&itare licet j-calliditate perpaucibene utuntur;innume-
"rabiles autem improbe utunrur, ut donum hoc divinum
''rationis & confilii ad fraudem hominibus, non ad boni-
"tatem, impertitum elfe videatur, (ed urgent identidem
"alii hominum eile iftam culpam,, non Deorum. a) Nec
defunt usque eo progredientes, ut iingularem gloriolam
iibi captare autument, dum in quodvis involanr, ficuti
mufc^j quodvis allatrant, veluri canes, & quodvis de-
nique reprehendunt, ac malitiofe carpunt, uti Μ o mus,
Inter Graicos, haud paucos in id prapcipue ingenia iua
exacuiile conftat, omnibus, ne primariis quidem virisex-
ceptis , varia ut inurerent ftigmata, dente eos roderent
Theonino
,feque invicem mutuis profcinderent convi-
ciis Quot ludos, quot ceniiiras ridiculas, quot demum
fabulas mordaces, hunc in finem, procacitas eorum non excogitavit? Ariftophanes aiiique Comici vel ipium So-
cratem publice cavillari non deilitere; neque Bom ero
fuus defuit Zoilus, nec Hefiodo Cecrops. Nemo itaque
miretur, hunc morbum in Romanos poflea irrepfide , cui
non lateat mores Gra;corum, quod adrnaximarn paffem,
firoul cum doflrina, huc-transrhigrafle. Sic adnoftrapro- pius ubi accedimus tempora, quid frequentius, quam (tri-
ptis Satyricis in aliorum gradan famam, iéque invicem
fat piperatis verbis, imrao mordacioribus notare crimi-
nation.bus? Si magis tecteatque infidioiiusidfiat,afapien-
tioridus tarnen clare perfpici poteft. Quot vero hinc,
omni xvO) irz exftitere mcrrtifere? Quot in c ivi li no-
ilra focietate funeftae inde concitata: fuere turfoe: Quam deniq.ue pauei funt, qui vel minima in le jä&a convicia
cpncoquere, ltämquerecfcas fubjicere valeant rationi? Hacc
& iimilia nobis animo volvemibus. locus quidam Corn.
Ta-
SK ) s C JR
Taciti fat elegans, &ponderofuss fefeobtulit, ex Ana-
lium Libr. IV:toc. 34: Convicia fpreta exolejcunt; fi ira-
fearis, agnita videntur, Hujus ube riorem expofitionem ex
commentario Taeiti 111 ufum Delphini,^) adferre haud poe·
''nitebit: prudenter fecerunt fénefcere fl nen tes coiivicia,
"quorurn ea natura-efl, ut contenata per fe vaneicant, &
"exfpirent, revocata vero ad animum & cum indignatio-
"ne accepta ideo doluiile putentur, quia vera & ex rae-
"rito obiec/ta eilent. Et paulo i η fr a: agnofcere flagitia
"eil: profiten, & habere pro fuis, velut urgente confcien-
"tia. Qu^ monita ne mireris B. L., anfam nobis
prrehuiile, perievem hane tecum communicandi Diflerta-
tionem, eamque benigniori Tua? fufrmittendi cenfurae.
A) Cfr. Drfput. nuperrime bobit, de Ahufu Literarum
LJnmaniorum vitand..·, lt. Ji crenjolfi Diß. de Logomachiis
Lruditorum. a) Natura Deorum L. 111. c. 30. b) Tont.
Convicium, ß primam, eamque propriam vocis Reffes notionem , eit quafi Cmvocium r) feu inordinata
multarum vocum collifio, qute au res gravitier adficere fve~
vit. Soient nempe conviciatores itafperfkpe, foeda ma- ledicendi libidine, transverfi agi, ut tili penfi habeant, quid dicant, fed voces fundant huc, & illuc, fme modo,
ime ordine; hinc efficiturclamor diiTbnus, voces inter fe
ftrepentes,& qusedemum cunqueauribus molefta. Dein is
alten conviciari dicitur, qiff in eundem probris, contu-
meliarum plenis, five vera (int, five fiäa, utrum feripto,
an ore, invehitur: male ergo, uti nonnuilis placuit ,aui-
tio. deducitur, Et, ut clarius mentem aperismus, convi*
ciorum voeuia a nobis comprehenduntur epifiolß, concio-·
nes, falfa prob-o ^ multa cum acerbitate havita 6c carmina
contumeliis re.fertar quorum mentionem loco citato facit
Tacitus noflen. Verum, ne pedem in ipfo limine offen-5
A % da«
& > 4 ( <%
damus, & fcrupulum cuidam injiciamus, fciat, noftrum, inpradenti, non eile, quatenus, vel quomodo contem- tus, qui tantopere commendatur, conviciorum toti regno fl ve reipublicx prodeile poilit, difquirere. Aliud pro- fe&o fura ma* poteftati, cujus fupreraa ialus publica eft lex, aliud cuilibet, privatim confiderato, vitam, pruden·
ter firnul ac decore, a&uro, obfervandum. In co nos
prxcipue fumus, ut, qux regulis prudentix, decori, at-
que honefti, hac in re, conientanea maxime vifa fint &
adcommodata, quidve magno & heroico animo fuerit di- gnura, paucis exponaraus«
%; ni.
Ad honorem verum, totis viribus, confeåandum, adeoque ad dedecus omne vitandum, iumus natur« ipfius lege obligati. Juxta vero cujus vis eile exiftimaverim,
accurata prii*> mentis examinare trutina, qux revera ho¬
norem imminuere, dedecusqueei adferre poiTmt, quam iisdem obviara ire,moIiatur. Nobiscum, ante omnia, re«·
putemus, oportet, quid vems honor fit, & quo nitatur fundamento, neque tam lubrico,ut ore quorundam im»
puro concuti& debilitari queat; quippe vera in virtute reponendus. Profe&o, fl confervatio & amiffio honoris
noftri ex fallaci & inftabili hominum judicio, quod adeo injufta fxpelance fuum cuique admetiri novimus, pen-
deret, mille quotidie fubjicerernur periculis, neque vir-
tuti fuum unquam h. e. folidum,^ remaneret pretium.
Jam vero itaeft comparatum , nulli, nifi mihi ipfi, ut poteilas fit famx maculandx me«i quare nefcio quid ho·
nod meo malevola quorundam convicia tantisper deroga-
rent, dum ipfe incompoiita vivendi ratione anfam aliis
mea ridendi vitia non patefaciam. Contra, ii de ho-
nore falfo, qui in opinione duntaxat hominum confiftie
fermo fuerit, quiyis yidet, neminem unquam bonum"
eum
& ) ί ( £
eum carare & defenfium ire, quem nullum ei jas, fed falia
nonnullorum adjudicavit opinio Itaque, fi , farto te·
ftoque hönore, iiiiusmodi defpicatui haberi poflunt ver¬
borum contum'eliae, quid iatius, quam i ilas apud fe con- coquere, iramque proicribere omnemr Kam Γι vel maxi·'
me honor ab aiio kedi pofiet, quis credat lin integrum
illum, etjam per fangüinem & mortem lsedent&3 reiii-
tui? Certe honor vere femei amifius, Γι nullo aiio, hoc faltem modo non potefl recuperari; ut Poetacanit:
Nec veva virtus, .cum fe mel excidii,
Curat repoiii deterwvibus. b)
Qux cum ica fint, & Cicero generation inimicis non gra- viter irarcendum, nihilque laudabilius, nil magno & ρ ras¬
ch ro yiro digniirs placaoifitate atque elementet c) adfir-
rnetj tum muitomagis, hac in re, prseeipue erunt com- mendanda. Prasclare Seneca: "quid eil, cur tu fils allcujus
"aut fter-nutamentum,aat muica.parum curioie fugata,nos
"in rabiem agat, aue ob veris tus canis, au t clavis negli-
"gentis iérvi manibus elapfia ? Feret animus seqvus civile
"eonvicimn, & inge ila in concione curiaye makdi&a, cujus
"aures traft i fufe>ieilii ftridor ofFenuit? Alibi: ut in benefi-
"ciis honeftum eil merita nieritis repen|aré; ita injurias 'Sinjuriis: iliie, vinci turpe eil ; hicvincere. In humanum
"verbum eft, & quidem pro judo receptum ultio, & a
"contumelia nondiffert nifiordine, Alibi: ultio, doloris
"confeifio eft: non eil magnus animusquem incuryat
"injuria, d)
l·) Horat. L. III. Ode. f, c) de Ojficiis Ju% I. Cm d) de Jr a L% II. c. 25. 32. it. Lil\ III. c. j.
§. tv.
Verum, haud immerito, quispiam dixerit,* qux
de heroico fcedarum vituperationum contemtu a no·
bis diiputantur, noftri non elTe ieculi
,ubi fluirx
opimenes Pol« nonnunquam regnant & fingula ad
A a
*γ i-
& ) € r &
virum reiecantur, Neque negandum, in vita, quam νϊ-
vimus, civili obftri&os nos quodammodo eile, ad alio-
rum proborum, de nobis, bonam confervandam ialtem
fi non augendam, exiftimationem. Igitur nos tam vecor-
des & nullius,fenius non iamus, ut quarcumque,a?que con- temnenda cenieamus, convicia hominumque mala bona-
que juxta acilimanda- judicia. Adhibita jufta caudone, fu·
pra qux inculcavimus, accipienda volurnus. Si quandone-
ceiTitas urferit ggavfifinta, res que fvafennt circumftantes,,
convicia objecla eile diiuenda, ilne ullo anirni motu, com temtira quafi, fimulac caute, hoc fiat, ne, quod multis
accidit, minus ejFugientes mal um, ma jus nobis contra- hamus, five Charybdin vifantés, in Scyllam inci'damus.
Inprimis, ubi in faman noftram injuriofos quosdam vide-
mus, rationem habeamus, oportet, perfonarum, exque aufioribus di£ta penfémus. Prius enim , quam quis ad
vituperandum quempiam feie accingit, id vel maxime
requiritur, ut péripecla atque exploraca nabe.at vitia, qui-
bus alter; iaborat, prseeipua, itemque, quidvirtus, quid
Vitium fit, prope intelligat, ne, quöd in akero laude, di-
grjrum vitio ei vertatur. ^ltaque, fi calumnix tela, in nos
eonjefta, a viris dpilis, magnre aufi:öritati3? mult^qpe fi-
riei, quique variis verborum lenociniis 'Sc facetiis eadem
involviere optime· fcrunt, profccta fuerint c noa pofilint
non ad auörum probum de noftra virtute deminuendum
Judicium , magnam- habere vim» Qüare usqne adeo fa-
mx & exifiimadonis non fimus obüti, ut innocentiam nofiram, contra focdas iiliurasodi vituperatibnes, decla-
rare megligeremus. Re^ifiime' igitur, qubd apiid Thuci-
num de Condxo diffamato L. XXIV legi tur, feie habet;
"confiiltatione inter flios habita, tentaretne defenfionem,
"an vuigi rumores ac crediilitatem tempore väneicere fine«
"ret, primo quidem rfem, diifimulandam ceniuerat; ve-
"rura cum fibi idem a rege ipiö exprobratum döleret-,
- -
de-
) 7 ( $
**-
-decoris memor & Infamie atrocitate perculfus ,
-
fe, qua erat dicendi facultate, - ■- magna fx-
ducia purgavit, &c. Nos tantummodo, uti monuimus-,
omnis he-tc faceiTat iracundia, volumus, & placido tran- quilloque animo figmenta dilqafttur: ne, pra?textu famaö
tuende, coecse vindil cupidini litare lselus videatur. Po-
t'ius enim, quam convicia conviciis fmt compenfanda, vi·
■ftoriam, qu-ae cedendo reportatur , vir magnus & exceh
Tus Femper eligec. Nempe tum iliud Ovidii vere locum
habet»
Cede repugiianti: cedendo viBor alibis· e)
t) Ds Arte amandi L. II. v, iy~j.'f
v,
Conviciandi verohancce & carpendi injuflam libi-
dinem
,cum la;pe,aüos, tpm inprimis inficetam piebem
vexare, cxperientia abunde conftac. Jam, Γι convicia,
in nos direda, ab hominibus infru-nitis-, intimae iorcis,
rerum ignaris, in omneque n-efas projeTis, & quibus
dudum turpitudinis inuib. ed: nota, örtum iuum traxcrint, quid prccilat, quam i ila generoib diiH molare contemtu?
Neque pluris infulia vulgi judicia Fabius, apudXJ vium,
habuit, dum Tic dEmillum , in bellum adverfus Hanni-
baiem proficiicentem, adloquitur: Sine, timidum pro
"cauto, tardum pro condderato , imbellem pro perito
"belli vocent Malö te fapiens hoftis metuat, quam ftul-
"ri cives laudent. /) Fr^terea arma contra tam knbel·
les hoftes capere operae non eilet pretium , & cum ho¬
minibus profiigad pudoris decertare, honeftatem toilic
omnera, quippe, dum paria ieurrili dicacitate retorque-
mus, fimiles ipiis vociiabiniur, Quare coniultius nil
atque prteclarius, quaraeventu ipib rerum, faTorumque,
ii neri poteil, (plendore hujuscemodi, dispellere criml»
nationes. Tum certe, ubi-· rerum adfunt ^teftimonia,
no»
'» > * ( &
non optrs efl verbis. Denique, fi rem penitus τηίΓοφία-
aiTiua, miierandos potius, &c arnice corrigendos, quam
ulcifcendos, tales cavillatores arbitramur, Nam plerique
horum coeca ignorantia-, & perverfa, cafpendi omnia, cupidine feruntur. Jam aiitem cuivis natura injunSüm
«ft, errorum, quibus alii involvuntur, quantum in eo
fitum, diffipare caligtnero, a vitiorum illecebris in vir-
tutis reducere viam, ad omneque demurn ofificii munus
bumanitatemque eosjnvitare. Verum hxc Γι minus ex voto iuccederent, nefcimus, quid excelfo viro dignum,.
liifi refponrum rllud apri, getierofum impetum cum fa-
cerei, at iram illico reprimencis, datum cuidam aielloi
-
Facilis vindicla efi mibi\
Sed ittquinari nolo igfiavo fangvine. g)
A quo nec abludit proverbium: Aquila nan captat tnujcas.
f) Lik XXII. c, qy, g) Ρbasar. L. I Fak 30»
f, VT.
Contra angufhe & leviöris eil mentis, quibusvis pertnrbari rumufcylis, minasquc flatiro fpirare. Paucis jgitur dicere lubetj quam male mifeiii iili Tibi intempe-
itiva confuiant ira, quotque prxcipue in rebus, fax dent
pcenas temeritatis. Primb5 fi Cornelium audimus, con- feilione iua, plus ipfi vapulant, quam famofis aHorum
& fcripticmihus & vocibns. Namque videntur fua ira- patientia & ftomachandi pruritu quodammodo ea connr-
mare Sc agnofcere, qute Tibi objiciantur* Ad hocidem digitum intendit Poeta canens :
Heu quam dijficile efl, crimen von prodere vultu! b)
Dein ipfi fie non modo timidioris animi manifeilos faci-
unt, fed & immenfe philavthia?, tot formitis malorum.
Prreterea iftis conatibus nil prorfus efficient boni,Ted plus.
2uali, nolint, velint, arceilunt Quantopere enim ad¬
la bor ant, obtrevtatores fuos ad ultimam Thülen, & ex-
tre-
» ) 9 ( 5Κ
tremas relegare Garamantas, eo tameu plures ils dom!
fuccrefcent. Quo diligentius convicia ία fe ja&a den·
fis mandare ftucfent tenebris, eo prius ac planius orbi in-
notefcent. Neque enirn potentsilimus unquam regum vsl farviifimus tyrannorum, contume»ias& calumnias ia-
tis coérqere potuit, ne erumperent adferam usque trans¬
mitterades poiferitatem; cantum abeffc, ut alias quisquam
vi iflas cohibere queat. Quid, quod hoc potius modo,
ubi malum malo eompeniant, ipfi inimicis arma fubrai-
niflrant, quibus diutius in eos faeviant, nullus demum pt contentionum & calumniarqm futurus fit finis. Hinc fimultates fnveceratac, in ca:des& qua^cunque atrocia» fi
qua occafio daeur, prorurapentes, prohcifeuntur. Deni-
que ftcco nec praftereundurn pede , quod iratus mediocri-
tatem illam ? ut Cicero loquitur, i } quae eft inter nimi-
ura & parum,nunquam teneat. Unde non raro accidit,
ut multi, cum equo apud Phtedrum, modo ufum ex al-
terius pernicie oculis capiant, proprium non cogitent
damnum. k )
b) Metamnrpb. Oviå\ L, IL v. 448* i) L Offic*
c. 2j, k) L. IF· Fal. 3.
J. VIL
Infignior vero ex contemtu conviciorum redundafc
utilitas. Exoiefcunt nempe, iecundum effatum Taciti, opinione celerius. Nemo epim tam facile aucuparetur leves iiliusmodi rpmufculos, iisdemque adeo patulas prasberet aures, ii eosdem ubique contemtos videret pro¬
fus & negle£tos·, nec aliud quidquam adeo morderet ma·
ledicos iftos, & licentiam eorum frenaret, atque hicipfe,
de quo loquimur, yere heroica contemtio. Sic injuili
pennam ponerent fimul, ac iingyam potius coércerent impiam, quam fruftra, iSc, Anaabatarum more, fua vi-
brari fulmina paterentur, Nam pteriquc certe cayillato-
B rum
$ ) 10 ( 5K
rum coeco reguntur ii vore, maximoque in lucro depu»
tant, ü alios"contra fe irntare& ad irarn laceiiercpcilint,
quo largior illis, in eos biiem effundendi fuam, por-
rigafur materies. Nonnuili inimieitits, & contumeliis
vexando primarios quosque viros, & injufto ilios carpen-
do dente
,ad famam adipirare faiagunt. Hinc univerfi
& fmguli plus vapulabunt, finibus prlecifis, quam fivel
integrum ann um quis in eorum refutandis commentis
defudaret, vel graviifimä quarvis in eos decerneret, Ad»
de, quod multi, hoc modo, in faniorem redavTti fuerint
frugem, eorumque, a quibus nuper odio tantum non capitali diilederint, vel integer rim i amici, vel devotis-
fimi evaiciint cultores. Denique, fijex ignorantia vel ilu- piditare, qua maximam partera, profeclae fuerint con-
tumeli«, tantum hinc gloria: nohis acceflurum fore,
quantum ad auäöres ipfos ignominise & dedecoris, exiili»
maverim. Unde, fi exemplo rem clariorem redriere Ii»
ceat, Låcedarmonii, a itupidis quibusdam Clazomeniis, jgnominia adfectt, nil gravius tentarunt, nifr, quod per
caduceatorem exclamandum curarint: Εξεζω Κλοιζομενίοις άκτχημονΤιν, quod SvecKico aiiquatenus convenit prover-
bio; Narrar hafva fritt [prak.
§. VlU.
Ad ufum veroprudenter fpretorum conviciorum illn-
ftrandum exempla nonnulla, & quidem (eleJliora , ad-
ducam. Et, vel primo loco , Julius Cariar norqinandus
mihi erit, cujus cum in raultis alixs, tum praecipué, hae
in parte incomparabilis éluxit magnanimitas Valerii Ca-
tulli ktiferum virus & jjvidam libertatem, cum faciieul-
ciici poifet, generofa difiimulatione usqueeo conterriiif,
ut, eodem die, ad coenam eum vocaverit, patrisquee-
jus, ut antea, uti perieveraverithofpitip i). SicC. Memo
nrii afperrimis orationibus licet traduåus, tarnen mox in
peti-
$ ) » ( »
pétitione Confulatus fufFragatorfuk; fic L. Calvi fimiofåt
epigrarnrnata non graviter excipiebat Auguiius,jam rerum dominus, multorumcalamosm le dire£tos,lingVarumque
tela in fe fixa (enfit, in omnibus tarnen comumeiih, ad
miraeulum usque, patientiarn declarabac rariffimam, quip - pe contenfbs aiiquando a conviciatore fuo fecedere. Hmq cumTimagenes,nobilis quidamliiiloriarum icnptor,queiii
in domo iua alebat, muiiis in ipfum Sc famiiiaro Inve·
Bus eilet, eaque ut arguta vuigo circimiierrentur, nii aipe-
rius" tentavitj quippe id iolum monulf, ut modeßius lin-
gva a inferno uteretur. Sed cum ne ii c quid em a foedo
.
roaledioendi ftudid avocari po (I. et, domo tandem eum interdicere coactus eil. m) Äd Tacicuiri fi regrediamur,
Cremudum. Gordum i ta ille mducic loquetttenvfalia pro«
"bra, multum licet a·-erb i ta t is habenf ia, carmi naq tie con tu -
"nieiis referca, ipfe divus Julius, ipie divus Auguftus,
"δι tulerit & reiiquerit; moderat i one magis, an iapientia embiguum. In ter hos tandem Romanos· Principes, mo¬
derat tone fua nobhes, dignus, qui referatur, eil T. Fla»
vias Veibafiånus. Demetrius enim Cyriicus vel inprimis purpuram ejus Caefaream fuis adgreflüs fuit coramaeu»
lare ignojninifc» Huic tandem, perpetuo maledicenii, haec-
"verba denuntiari jufllt: tu quicken nii interrmttis, ut in-
9'terfici ego te jubearo ; mihi vero no η placet de canc la»
trante vi de or i a. n) Quid, quod ctmdem in i tiner e π bi ohvi-
uro·, ac neque adfürgere neque ialutare ie dignantem, ob
lar ran t em etjam neicio quid, iafishäbuit canem adpellare,
Lucem hifee fccnerabitur illudSenecar.* "nuiu quiseonftare 'Vidcatur, ii mulam calcibus repetat & canem morfuj^De
Ja L. III. c. 27. Alibi.· iraferis catenario cani? δι hic,
"com miiitim latravit, objecto cibo manfveicit: recede ''iongius a cävillatare, & ride, (Ib.c i 7.) Idem carmineele-
gantufimo perfecutym eile meminimus Stifernhielaiium ipllrum;
*
.
