D. £>♦
Difputatio
Metaphyilca
DEPOTENTIA
' IfA
C
TU,
gaamConfenfu &
fafjfragio
Ämpliii;
Or-dinis
Philofophici
iil illuftri adSALAM Academiä, PRiESIDE V]RO CLJRlSSlMO
Dn:
JOANNE
Mathemt ProfeiT: Ordin:
Tublico bonorum examini
modefit
it
Ser:"*
Regj
M;tis
Stipcndiarius,JOHANNES
TROGELIUS,
Gothoburgeniis.
InAuditorioGuft:Maj: ad. d.ii.MartiiAnno Dom: M. DC, LXXXVII. horis ante
nieridiem iolitis & liciris.
ÜPSALI4
ExcuditHENRICUS Keyfer, S. Reg, Maj* & Acacl, vpf, Typogra
mm
.ί>ρ?ί?Μ'
Oi3
Éjf*^.
K ■m.»rnr
'4
T
b
k
j ;·: nzi^Η*£ΪΑ$Φ&-utmtntå
. $U"
& .. · i ·4ηΓνv.rSij^to
yJSt
-,1φ/ώ
^'ηχΠί,¥·.' ■; . t ?$$k■ v· ;· :i., ■'iifxl".gt>$
^*Π3*ί
ΗϊίίΓ,φ,αρςϊΐε'iilti-f;ii:11.6-M-*>·.,;··<!>4 ·ti/1 ,ilutJoπoiIfcf'uii fii·
41 »-■a.<jX.JI äOQ -i/i ·IB^Ci
<«iijyil )$ Hhi&t tiyjbnam
- '*' <3κ
Mr-fe & *?;
r4?
_
R ΕVERΕND1SS1MO
In Chrifto Patri ac
DOMINO,
Mag
DANIELI
VAl.l.KRIO,
Inclyt^ Dioecefeos
Gothoburgen-fis
Epifcopo
Laudatiffimo
?Con-fiftorii Prasfidi
gravifliraö,
Regii-queGymnafii Ephoro
vigjlati-tiffimo,
Mxcenati
meoiub-iniiT© animi cultu astcr-num
iuipiciendo*
Onga fatis&anccpsmetermit
cq-S . gitat10, num tenue hoc Lcviliimum«
Φ,,· que Studiorum ipecimen·Ampiiuirno ,, *
Nomini Tuo lulcribere auderem, muruauji tiumque lumen, cum propria luce fuigere
neqveat, a Te derivare fuitineremj led lur-»
rexit jam diu fepulca cogitatio, dubitatio-nemque omnem vicit plane inigularis erga
omnes Müiarum cultores fayorTuus,quem
ego etiam la-pius expertus
ium
, nba vul¬garem. Poll ultima enim fata Beati
pa-rentis noflri, inter muneris Tuilabores
gra-Vftemos etiam mei curarrt in TE luiapere
Ποη es dedignatus, Suicipe ergo,
Amphfit-me Epilcope^ has meas, q vas devota Tibi mens iäeras voiuit, ingenii primitias,
iliaf-qve certitlimum obleqvii pignus iubmiihe-qvs venerationis teftem interpretare. For¬
tunte benefigiurn magnum d.ebebo, fi Tu»
Reverendi(Time Pater,animum offerentis
ad-fpicere digneris magis qvam munusoblatum,
qpod ie ipfurn co'mmendare neicit.
Voto-rum mcorum fumma erit, ut D. O. M.
TÉ Reverendiffime Epifcope. cum tota
Fa-niiliaqvam diutiffime iervet incolumöm, iic
precatur qvi ipes iuas Tibi commeudatas
habere vult,
i?«. Ν.
T.
"Dcvotijfmm
Cultor *CMaximeRevtrendo r^A
mpli(fiwofr
dn.
johann
i
s% s:tx
Theol, Doftori,
si
Ca-theciralisGorhoburgenfis
Templi
Pailori 8ζArchipra?pofito
dignii-fitno, Coniiftoni
AdfeiTori
pri-mario
Laudariifimo,
Patrono& Promotori meo
I
oblervando.
Celcberrime
Do&or+
TE
cxiiesetiarn Patronum. eligunr
mci donatus.' Teinquamcujus opcm haud vulgarem fenfemnt jam diu promptamqve benevolentiam.
Et ßifi tenuiftimum hunc ingeninmei
fgttum faftidias, accipe precor eo a-nimo, qvo erga Mufas femper adfe-£tus elfe foles. Fatcor tenuia funt &
exigua valde haecTyrocinii
rudimenta,
ut verear offerre ; fed mens ad Tui
venerationem prona fibi nefcio qva
audäciaTuum favorem pollicetur, nec
Ut fpero,
fucceffu
felicifruftrabitur
y& in Tuam propenfam
benevolenti-1
am peccarem,
fi aliud fibi
perfvaderet
animus meus, qvi humilimi obfeqvii
& Venerationis ftndio omnia Tibi
fe-licia adprecatuu, asternumqve
perma-nebit.
Celcberrimi Hominis 'Tui
ObfervantiiTimus Cultoc
¥«φΦνννΦννν
Tlurimum
Specialiii
FlROyDm
SVENQNI
3«35i */
Ad thefauros
ordinu-mRe-gni
Commiflario
dexter-rimo,
Patrono
meoplu-rimum
TUam
pore^ qvoopem
filium
ab
Tuumillo
infor
fem*
md-tionξ mek demandare non es
dedtgmtus
grAtifßtna
meinte
Agnofco
: Et cum te~?mttrü men paria
ref
ene nonpojpt,
i_sdccipe
brevißt
mashos
ingenti rudiotris pagellas in
promptijßmum
animiß-gnum. u/Jcctpe
inqvam,
qvaojfert ille9
qvi ΤΕ CMufArum
benefaciorem libes
mlifßmum fummo
ftudio
veneratUr , &cptaty ut in
pofierum
eundem in fe a-nimum, qvemhaßtenüs
ofiendifH,reti-nere velis♦ Vive diu cum tota Famb
Ha, diu dir feliciter , & ddhuc favere
pergei Tui
ipeftatiiUmi
Nominis Cultori indeteffoι
T,
EnsÉlllllllllil
,*0V«•-'-k «Ι»,. ·'- «—k «""kdttMMU
»·'* •#»4. -'"^k -Vk «·*·*_%©>i©) ,©ii©) i©> «S> <·> «Ä4>- SJv Sä (i'-ΐ «vi ^SÄ SÄ6>S; jSji·^-SJc SJ.S^
f ¥ ψψ^νψ^νψν^νν**&
l
Ν.
J.
Thefis
I.
Nsprout illudm Ißatu univerfali & gsnemliffimo per abftra&io -nem mcntis con-cipimus habereadfe&iones &
attributa, å ne·
mine, quod fciam , negatum eft
ne-dum impugnatum: qvod & nos
pne·
euntibus caeteris magni nominis
Phi-lofophis probare conabimur hoc Syl··
logifmo : Γι competunt Enti aliqv«,
qvas cum ipfo reciprocantur, non ta¬
rnen primum ejus
conceptum iiftunt,
led immediate feqvuntur, certe habet
aliqvas adfe&iones & attributa : 'fed
<88* t O
Verum eft prius, Ε. & pofterius. Pri*
us probatur : ^Attribut efl alicuju* ejje
proprium ut adfitmat Stalius Metaph:
Tab. Not: i. pag. 40. Γι ergo
pro-pria funt rei feu eifentiae, ipfam
efien-tiam prsecife & formaliter non
expri-rount necponunt, fed confcqvuntur
ef-fentiam. Efientiaenim qvibusdam eft
primus conceptus3 attributa fecundus,
qui primiim effentiae conceptum
fe-quitur. Dicimus ergo qvod
conce-ptus primus fit ipfum Ens, & ipfa ef·
fentia , adeoqve conftitutivum qvid J
qrx vero poft hunc conceptum inve·
nimus, funt enris & efientia? attributa, adeoque immediate confecutiva ;
cer-te prius concipere neceffum habemus aliquid ut Ens éft, pofterius ut unum bonum &c. Porro Entis adfe&iones
duum funt gerterum, Unitse aIU, aUa
Difjunft#:♦ llU fimpliciter & unitim
ut loqvuntur cum Ente convcrtuntur & reciprocantur, illudquefic adficiunt&
denominant,ut inter eas & Ens nihil
iiitervcniat. Ha vero fic adficiuntEUs,
iit illud fub difjun&ione qvadam Sc
m ω m
tum illAtione
oppofit/onis,ut
loqviturCa-lovius, dcnominent. Ha rurfus vel
Principales vcl minm Principales funt.
Verum fa tis de adfe&ionibus in ge¬
ner c & earum diviiione > qvibus ne
diutius immoremur monet inftituti ra·
tio, Unam ergo fpeciem
adfe&io-num difjun&arum Potentiam&A£tum
paucis abfolverc in animum induxj.
Qvod ut feliciter cedat, faxit DEUS
Optimus Maximus.
Th. II.
Exordium ab ipfo nomine fierij jam longo ufu firmata do&rina
per-fvadet* Potentia Grsecis idem eft,qvod
JuvcifMζ
t 6t non raro poteftatisvoca-bulo venire fölet. Et ne vocabuli
ho-monymia
decipiamur5potentiam
aliameffe Praedicamentalem aliam
Tran-fccndentalemeife docemur.
Praedica-mentalem in fecunda fpecie qvalitatis
ponunt Logici, adeoque Zabarcliam erraffe contendnnt , dum omnem
potentiam voluit effe prsedicamenta-lem, nam potentia
qva DEM mundum
(4)
eriavit pYddicamentalis
dici
nonfotej%
ut obfervat Rallen, cap. 10. p.m. if4» Tranfcenderttälts potentta, qvce
hu jus
eft:
confiderationis, eft qva aliqvidaptum
dicitur agere vei pati. Seu fecundum
Weifif. Seil. ζ. cap. i.p.116.
aptitudorei
producta,
hoc
eß, Aciu exificniü
ad
pofi
fe
aliqvid
; qvaexcluditur
potentia
Tranicendentalis negativa»Th.
III.
Di&um eft Potentiam efle illam qva aliqvid aptum eft agere vd pati^
ex inde tanqvam ex fönte emanat po¬
tentia· diviiio tritiffima in
dr
Pajßvam.
A&iva Potentia eft il¬la vis, qva aliqvid aliud produccrea· ρtum
eft.
%_Jliud
autcm [pccie aut nu*mero dwerfum,& fi non fpecie, faltem numero, qvod fufficit, Itaqve tan· tum nos hic volumus, quod potentix
affiva fit ea, qva quid aliud rcvera
producere poteft, ut illud qvod aliud
dicitur, cflentiam quoque aliam ha-bcat ab eo diverfam, Sic calor ieu
m* (5) «ss»
ignis potentia a&iva dici poteft, cum alium ( non dicam fpecie fed
numc-ro diverfum)calorem producat. Po¬
tentia
Pajfiva
eßy qvse a&um potcntisea&ivac rccipcre poteft , ut aqva qvse
adum calefaciendi feu calorem
reci-pit : & hane ob cauiam faepius rece¬
ptiva. dici confvevit, & propter
apti-tudinem fubje&i Subjecliva interdum
-audit. Harum potentiarum definitio·
nes Ariftotelis definitionibus , qvibus
potentUm αeltvam principium
tranfmu-tandi aliud, qvatenus aliud; Fotentiam
Paßivam principium tranfmutationis
fadse ab alio, qvatenus alio, non
con-trariantur, led idem inculcant. Nam.
Γι objicias quod interdum medicus fi-mul (it seger,& å feipfo Medicinarn
qucerat, juxta illud, Medice cura te
ipfum, & fic non alium; Refpondeo,
qvod fe non ut medicum, fed ut χ*
grum & fic tanquam alium fanct»
Th.
IV.
Difpefcitur iva Fotentia in
Rationalem feu Liberam} & Irratter.
«eil* (6)
Um,feuNaturalem, Verum varias
fignifi-cationesLibertatisprius evolvemusjOp-ponifolct
primoJervituti fic
illiqvi alio-rum infenon agnofenntdominium,li-beri dici poffunx.Secundo Liberias etiam
illa eil qvx omnem refpuit
violenti-fic nullo cogente etiam bruta
li-bere agere dicuntur,cum in offam
prac-ceps ruit canis efuriens, Tertto etiam, Liberias
Necejftatem naturalem
exclu-dit, & fic opponiturncceßitati,
&eil
prseeipue hujus loci, adeo ur fotentia
hbera definiatur indifferentiaad
utrum-qve oppofitorum : Cujus partes feu
Ipecies dux adferri folent, fcilicet Ex*
erata ieu Contradiffionü, qva qvis pot-eil agcre & non agere, inde fic difla
qvod exercitium poteft habere
con-tradi&orium &
fufpendere
; Certe agcre & non agere contradi&ionemmanifeftiftimam dicunt. . Altera eft
Liberias Specificationis feu Contrarietatis,
qva liber agens ad plures a£lus fpeeic
diverfos fe determinare poteft, ficpot¬
eft hoc vel illud, imo hoc & illo mo¬
do agere ; Concluditurergo qvod
m* (?)
tentU libera fit ca qva pofitis ad o-perandum rcqviiitis necefiariis poteft
agcrc & non agerc fecundum
Liber-tatcm Contradidlionis, & hoc vei ii·
lud, illo vcl alio niodo agerc, fecun¬
dum LibertäremContr^rictatis. Non invenit hare potenria locum,nifi in a·
gentjbus rationalibus & cum
elcdio-ne, qvaefunt DEu.%angeli & homines*
Potentin Adiva Naturalis fcu Irratio¬
nale, potcntite libera: contraria
eft
,qvia non poteft non agere
pofitis
ad
operandum rcqvifitis, nec poteft diver¬
io modo agere , ied ad unum
mo-dum operandieft reftrida &
determi-nara : fic ignis in
adu
&exercitip
pofitus non poteft non agere, lmo
q-mne agens
naturale
,
ad
ultimum,
pojfe
operatur , ut
fornt axioma
vulgare.
Th.
V.
Potcntia Libera dividi poteft in Finkam & Infinitam:
hare
eftfolius
Dei propria, & juxta communem Bhi*lofophorum fententiam dividitur in
Abjoliitam
feu Extraordinariam-&dina-(B) «gg»
dtnariam.
Kjibfoluta
Votchtiaduplici-ter accipitur, prirno
ut opponi potcft
ordinariae potentise & lic illa eft, qva
DEus agens liberrimum prteter &
fu-pra natura;ordinera å fe inftitutumope¬
ratur. Hac Potentia fecit DEus tam
in Novo qva niVctcriTeftamento
mul-ta miracula : hujus potentia; vi&
im-perio natavitferrum z. Reg. 6. 6,
Ignis
calorem
depofuft]
Dan: 3. 2.5·. SAnttijß*
ma Vir<go
ρeperit. Luc, 1, 35. Secuncla
acceptio potentia
abjoluta
eft, qvapo-tentiam ordinariam complectitur &
dieftur alias Omnipotcntia, qva DEus
poteft faccre id qved eft poftibilc & nullam contradiäionem involvit. Cer«·
tc de Omnipotentia cx ejus obje&o
Judicium ferendum eft, Obje&um
au-tcm Omnipotentia; eft
pojjrbile,
&ea
quac ficri poftunt. Cum dico DEum
cflc Omnipotentem, dico etiam DE¬
um omnia poftibilia faccre poife. Qvid
jam
poßibile
eft, optime cognofci pot·eft ex duplici ejus ufu,
quo aliud
di-citur ippciTibiltfecundum quid feucum
o) m*
pojjtbile
il!uddicimus,quod
rebus
cre-atis pofiibiic eft,qvam fignificationcmhinc exularc jubcmns,quia DEo
tri-buere nefas eft, qvia longe infra
ejus conditionem pofita eft > quippe
cujus potentia omni potentia creata
longeeft cxcellentior,ficut eflentisefuas
perfe£tione omncs creaturaslonge
fu-per a t*
Abfolute
autempoffibile
eft id dcmum9quod fieri nullaminvolvit con· tradidsoncm : & quod niillam impli-cat contradidionem,illud eft abfolute poffibile, ficut autem OmnipotentiaDEi eft potentiarum perfediftima ; fic DEus qui Omnipotens eft , non
potcft eife nifi pcrfediftimus. Hoc prins pofito, quod DEus eft agens
per-fediftimum, certe omncm
imperfedio-nem ab eo removere, Philolophi eflc
conftat ; ideoqve nec dicere fuftinebi-mus,qvod DEus eafacere poifit, qvae
contradidionem involvunt,ut mentirij
injufteagere,feipfum
negare.Qvanquamhumani non eft ingenii ubiqve
deter-minare qvaenam contradidionem in»
vol vant, & DEo fint impoffibilia» Th,'
*8* (ίο) m>
Th.
VI
Ordinaria Potentia Deicil,quse
feqvimr & obicrvat inilitutum natu¬
ra ordincm:hoc modo conilituitDeus,
ut labor improbus omnia vincat,Virgi
& per, alimenta vitam fervemus, per
Jaborem ditefcamus. Uno tantum
verbo hoc monendnm eile é re du*
ximus,qvod hae duae potentia in Deo non diilingvantur, ut ab ejus eifentia
fint diverfte» Cum in Deo attributa
ejus ab ipio non reipfa diilin£la finr,
fed qvicquid in Deo eil, ipfiflima e-jus eifentia eil» Diiferunt ergo non
in Deo, fed in noilro conceptu & fe-cundum noflrum concipiendi modum, qvatenus fcilicet potentia divina
com-parari poteft cum diverfis adionibus» Non ergo eil diilindlio Kationis ratioi cinantis feu pur^qvse citra
fundamen-tum ab intelle&u inilituitur , fed ra*
tionis ratiocinatA feu eminentis, qvain»
tclle&us ob fundamentum in rc
pe-titum ad diilingvendi munus fe pre¬
parat,
"WeiiT.
cap, 13, p, 136. Th,'
<·$·> (ii) «gg»
Th. VII.
, Uitcrius Potcntia dividi iolct å
Metaphyfieis in
Naturalem
&obedi-tnttalem , Sed dum hane diftinctior
nem infinuamns, fciendum eft nonhic
accipi Naturale prout opponitur
foten-tia liberum antea vidimus; nec pro¬
ut contradiftingvitur
å morali,
fed utnaturalis potcntia
å
ic removet agen#tis infiniti influxum, & é.diamctro op¬
ponitur potcntia
obedtentiali,
Eft
ergo Potcntia Naturalis , qva: viribus na¬tura: inditis agit, feu
facultas
poiitiv^.a natura infita ad nliqvem adum per* fciendum : ut in cibo ad fangvincm.
Cbedientiaiis Potcntia ab obedientias
neccftitatc fic forte dida, qvac ii ad
adum deduci debeat, poftulat concur·
fum feu vircutcm agentis
fupernatu-ralis : talis potcntia fuitt» aqva dum
agens fupernaturalis illud in vinum
Convertere vol nit
Joh.
i. 9. Inbaculo
Mcfis, qvi ierpentis formam induit»
Exod. 7. in virga
Aaronis,
ut amyg-dala fcrret. Num, 17.δ.
C'2) *§¥
;
Th VIII.
Ncc praeterire fuftinemus diilin-öioncmpotentuin
XJniverfdem
&Par-ticuUrem. XJniverfdem dicimus, qva
irmltae feu ex cujus vires, & fimul c#
tiam diverfse poiTunt in aßum
de-duci, ita tamen ut cffefta qvae per
c-am produci poifunt, caüfis proximio»
ribus certam fuam aftus fpeciem
de-bcant, hoc eft^ potcntia illa
indeter-minate agere poteft : hoc rnodo
po-tcntia Dei eft iniluxus divinus univcr· falis ; quando quse cum caufis
fccun-dis concurrit, ad fingulas a&iones
ali-qvid confert,non ta men certam fpeci¬
em a&ionum determinat & pradcri·
bit, led univcrfali concurfu omnia di-Tigit : fi dicerem etiam potentiamx
folis ad plurium fpecierum gencratio»
nem concurrere, tanquam potentiam
univerfalem haud absvero diverterem» Particularem Potentum non aliam efle
dicimus, qvam qva aliqvid per eam
(*t)
Pofllt, fic ut res in actum" produda
ejus particulari concuriui fuam
exi-ftentiam aeeeptum referat : hujuspo¬
tentia; effe&um prtebet iguis caloris.
Th.
IX«.
Reftat tantum. ultima, qvamnos
quidem movebimus, potentia; divido
in Remotam & propinqvam feu
prexi-mcimr Ilde eil , qva immediatc feu
non intervenierte alio a&u fiuit ali-qvid : fic fernen proxima potentia di-ci poteft, dum ex eo vitulus genera¬
li poteft
: fic ex farina panis , ex fangviné corpus, lila eft qva aliis
in-tervenientibus & mediate aliud
pro-duci poteft, fic in terra
eil
potentiaut ex ea generetur corpus humanuni
cum prius ex terra naicuntur
grami-na, ex graminibus
å bobus
exceptisfit tandem caro, caro ab hominibus
devorata,rurfus abit in fubftantiam Sc
augmenrum corporis humani, manen·
tc nihilominus eadem materia. No¬
tetur hoc porro, qvod non impediat
%
qvo minuspotentia remota
dici
mere·o 4)
ätür poténtia, licet multis intervenieri-tibus in adum veniat: nam non niii
mediatc cam iieri feu in aftum dedu*
ci dieimus, & iic etiam vel eo norm»
nc potentia remota dici merebitur.
Antcqvam autem å Potentia di«
vertemüs in Adum, Potentia Obje¬
ktiva feie fiftit, tanqvam exilii fui ex
Metaphyficorum receflibus injuriam
vindicatura. Origo vero & occafio
^vexatiiTimae hujus quseftionis^ de
Po-tatio acernma inter 1 nomiitas öc
Scotiftas:~ utrum materia prima fit
cns adu per propriam & realem
'exiftentiam perfeda, an vero per for¬
mte exiftentiam exiftens. llludhi ad-ferere non dubitarunt : hoc vero iIii
defendere conati funt; hoc maxime telo: Γι materia qva talis non habet
formam, materia qvatenus materiä
non habet adum$ prius verum eft,
E, & pofterius. Scotiftae refugium
Th.
X.
(i?) #§»
aliud habere non potuerunt hifi Iii
äiftindione inter poter/tiam
Cbjcfii-vam & Subjecftvam, qvarum illa
a-dui materia Entitativo 6c Exiflentiali
oppooitur, hax adni formali
&
for¬ ma : Scilicet Scoti famiiia adumformalem materia abjuravit, adum
exiftentialem fervavit. Scd de Iiis fatis. vide fi placct
VelthemiiMecaph.
cap, 9»Th. XI.
Rationes qvK objedivani pöten·
tiam exulare jubent valde firmae
funr. Nam omnis potentia aut eil
KjittivA aut
PaJfivA.
Potentiλobjecti*
va nec eft aitiva nec
pajfva
Ergonull
atalis datur, vide Soncin üb« 9.qva;ft,
X Et potentia omnis videtur habe«
re refpedum ad adum, potentia
Ob-jedivanullum refpedum ad adum ha» bet. Ergonulla eftPotentia. Major fic
probatur, quod potentia 6c adus
fint
relata, 6c poiito relatorum uno*82» (l6) *§83»
ίΐ haberet porentia -
objeBiva
refpe*£tum ad aduin, tunc vcl produceret adum, & fic efiet a&iva; vel a&u reciperet, & fic efiet Paifiva.
Prce-terea & tertio illud obfervarividetur, qvicqvid prsecife infcut negationem,
nihil eft: fotentia objeBiva prtecife
infert negationcm, nam non
repu-gnantia eft negatio repugnantiae E.
potentia obje&iva nulla eft. His
ra-tionibus pene perfvafi eiTemus & tan¬
dem adqvietiki, nifi ab altera parta rationes vincerent.
Th. XII.
Sed ad fingularefpondeamus qua»
dubium movere poftunt; ad primam
obje&ionem qvod attinet, conclufio
hon refte infertur, cum fic efie
de-beat E. fotentia
objeBiva
non efi rea¬liter exißens & fic nulla vis eft
ar-gumenti, nam aliud eft ro reale aliud
realiter exiftens. Ad fccimdum
refe-ro qvod fotentia
objeBiva réfpe&um
habeat ad actum entitativwn fen
(«7)
äqualem exiftentiam. Ad tertitim
nego minorem ; fi repugnantia eft ne-gario, certe non repugnantia afiqvid
pofitivum infert,qvippenegationi con·
tradi&orie opponitut. Hi-nc unum
tanrum argumentum qvod pro ftabi·
lienda potentia obießiva
adhiberipof-fet addam» qvod dicit non - repu-gnantiam formaliter> eft pofitivum
qvid, potentia ©bje&iva dicit forma¬
liter non repugnantiam. E* Majo¬
rem prob©:qvod fi repugnantia fitne¬
gativa, i deo éc non repugnantia crit
pofitiva, qvia contradi&orie oppofitat
differunt ut negativum & pofitivum.
Dicam qvod fcntio.4 Creaturse
äntequam ex nihilo produ&ae fucrunty in Deo tanqvam effe&us in virtute
fiiae caufje fuerunt, & habuerc eflb
fuum poffibile, hoc eft, potuerunt
produci : de hxc potentia dicitur
Obje&iva, ßeu non repugnantia alten-ut ßat% Mufteus Gap.
4» p, 41. Sed ad potentiam Obje&ivam tria
icqvi-cιδ) ä
rcquifita praefupponimus, x» Ut
illiid
cqvod in Objektiva porentia eflfe di-
ii
eitur citra inteile&us operationem non e
cxiftat.i. Ut nulluni cx qvo fieri de- η
bet prxextftat fubjc&um. 3. Ut non ρ
repugnetfieri fcuut poflit produci. Ita c
omnia creata fuerunt in potcntia
b
objeäiva. Sic i< modo ergo cre t, aturae ab aeterno in rerum natura ii
non fuerunt. 2. Nulluni ab aeterno ti
exftitit fubjeetum f qvod facra pa· c
ginanos docet] quod fierentrescreatse
ti
ab aeterno 3» Non repugnavic qvo mi* ri nus res creatse fieri potuerunt per po-
d
tentiam Dei creatricem. β
Th. XIV.
cMonet inftituti ratio 6c propö» ^
fita brevitas, ut de Atfu aliquid aga*
mus, Adtus Grsecis diciturΙντιλίχαώ t,
6c cMtyytiA \ qvarum prima vox qvan«
u
tum quidem mihi
confiat
latine non^
aliter reddi poteft, quam per
a£tum,li
cet de ejus fignificatione tarttum intet fedifienferint) utetiamin rationem
hii-jusvocis ånonnemineipfe Diabolusvö*
·«» θ9) «Μ
id catus fit* Cicero, ut ejus errorls cum
Ii- infimulat Pet: MufacusCap; 9.pag: 80.
311 eam coutinuatam quandam
operatio-e- nem iigmficare voluir, verum ex Arift;
un paiirm conftare novimus per a£tum re¬ ra ctiusdefinirivelie, wqyiiA eandem
iu-:ia bitfignificationem. Attus Trunfcenden*
re tafos nobis eft is, que Ens quod antea
ra in potentia fuiffe dicitur ab ea abfolvi-io tur,&in adumdeducitur:ficfcriptio
a-ia» ctuseft,quia de fado jam jam fit» Va¬
rse rias diftindiones Actus nobis
reliqve-ii< runt Philoiophi, qnarumprima eile νι¬
ο- dctux haec, alius feil:
EjfentU
aliusExt» fientu. AttusEjfentis
eft ipfa Entis.padualis effentia, per qvem å nihilofeu
enribus rationis& negationibus
contra-diftinguitur,hoc adu iubftantise omnes
& accidentia fuam habent exiftentiam.
' Actws
ExißentU feu
fubfißentia eft
qvo tanqvam aliqvo fpecialiori modo Ensn'
ultimato & extra fuas caufas
produ-DJ1
dum
eft,
ut
hic
honao.
«
Th.
XV»
11- .
, „ '
0f
Actus alius eft
Furusalius
Ttton•SS* (20)
furus. lUum vocamus, qvi omnem
potentiam ut fic exeludit, hoc eft
omnetn potentiara paflivam, qvia il¬
la fola eft qvgs iniperfe&ionem o·*
runcm importat, ut loqvitur Mufae-us : & ideo haec potcntia remove*
tur, quia hie a&us ΓοΙφ Deo meri#
to adfcribi merctur , adeoque ah
omni imperfe&ione liberandus eft, o«* mnibus philofophis. Pati
crgo
lm-perfeftionem arguit, agere vero non
ßc per fe quidem„ Aöim non Turin
[Veiflio fecundum qvid fic dtctus a«
ctus, tribuitur angelis & ankn^e
rntio-nali, fed &: angelos habere potentiam
paflivam,<5c animam, cuivis patet] eft qvi potentiam paflivam non refpuit,
fed cum ea conjunctus eft:huncactum
omnia creata agnofcnnt.
ΤΗ. XVI.
Jam fucccdit cclebratiflima Actus
diftinftio in Trimum & Secundum ; A*
Bus pimus eft cficiatise illa forma»
fecundum qvam agerepoteft, licet jam
m v*
«κ*
η ξζ actu ipfo non opcretnr, animam
ft rationalem tanquam exemplum hujus 1- actus vix adferre fuftineo, ncc igncm >*' qvia ubi ignis eft ibi ctiam calor
e- neceflario ineft
, fed rifibilitatem in e* homine,qvatenusin adum deduci
pot-i# eft. Acim Secundm eft cjufdem
for-b mae ( adus prim-i ) operatio, ur nfus.
> Verum ne
pot entiam cum adu primo
a- confundamus,
unum exemplum earum
>n adfcram,
qvo aliquo tanttim modo
di-us fcerni pofiunt
: potentiam habet puer
a«- faltandi ; qui ja ni
artem faltandi didi-·
O' cerat probe, actum primum faltationis nr habet, &
cum jamfalta-t, adum fecun-dum feu operationem edit, plura nom
it* Jubetl
Th
XVII.
A dum Entltdtlvum& Formalem
filentio prseterirem nifi ufum fuum in
"s
Philofophia
haberent infignem, ActusEntitAtivM eft ipfa exiftentia, qva Ens
ia' eft
ens non enti contradiiftindum. Sic
111 de
materia prima quseritur in Phyficis,
tu
(i2)
an aftum aliqvem per fe habeat ncc
ne t potentiam puram eo
refpeCtu
dici
in propatulo eft,qvod
qvaflibet forma*
recipcre qveat, verum dubium
Γι
fic
o-mni a£tu deftitueturj'qvod nullam ha¬
bet exiftentiam eft non-ens. Non ens
nullam formam recipere poteft, &
nul¬
luni formartim iubje&um cile poteih
Habebit idco aåum qvem entitativum dicunt inträ fax eifentise qvidditatem*
Acfuå Formalücil qvaelibetforma
refpe-Ctu fui fubjeCti, ut anima in corpore ,
feientia in intelle&u,
Th. XVIII.
Tandem ad diftin&ionem ACtus
pervenimus,qva difpefciturinSign&tum &Exercitum. In einβgnatofecundum
commune Metaphyiicorum iententiam
aguntur ea, quae in fuo univerfalii&
fe-cundum fe tra&antur, fubftantiali
o-mnibusiis qvarad eum pertinere viden»
tur. Caufas rerum fic explicat Meta.
phyfica; de virtute Philofophia practi¬
ca, de Syllogifmo Logicat In*#«vero Fxercito,
48* '(ι;)
Éxeräto, tra&antur ca qvre in Partiell«
lari cui illa prior res communis ineil,
adeoqvc tanquam certic a c iinguiari
alicui materias fubftrata funt. Non
a-liter ac de propoiita
fibi
materia agitMathematicus de cauiis finon in
gene-re] Ted in fpecie Ecclipfecs, de
Syllo-gifmo iiio modofibi
relicto Thcologus.
Th
XIX.
Deniqve & ultimo ab Ethicis
qvafi mutuamnr diftin&ionem A&us
in Elicitos & Imperaios.
llle
eftquem immediate & å fe proxime e*
ducit voluntas 6c inipfa tanqvamadus
emanans in fubjedtoq; permanens iub»
liftat,uta&iovolendi hoc aut illud,qui
in ipfa anima oritur
, terminaturqve* hnperatfu dicitur is,
qvi
exdecreto
vo· lüntatis ab alia potmtia fibi fubftante,adeoque mediateproducitur
:fic
abνο· lüntate terminaturadpetitus in rem vo*lentem & cognitam*
Cmriidis loco Ad.damisab poterittA & aflu pctitA
Axiomatλ fequentia,
•i, Qvicqvid habet effentiamhabet
Potaw-.
(η)
Ä
2. Potentia attiva non infert mutationen*
ΪΠ agente. SiCWeiiT: ax j. p. 129.
3. Pofle contradiélona non eft infinit«
potentfte.
4.. A poffibili exiftentiae ad poffibile
effen-ti« non valet Coiiieqventia. Sic
homi-nem non eile animai rationale eil poffibile^
fl modo non exiftat, qvia ficnec animainec
rationalis eiiet. Verum nec inde feqvitur»
qvod hominis eflentia qvee in iilo iubje&ö
coniiftit, poteilmutari, id eil,non féqvitui
poffibileelfeqvod homo non eil animai
ra-tionalék
f. Ab A&upi'hrioadfecundum
valeecoä-feqventiafeil, negativa, iiamii ponatura&us
primus( hoc eil forma )non ftatim ponitui
fecundus (hoc eil ejus operatio.)
<5* Verumab Adiu fecundo ad adtum pri*
itium Valet Confequentia adfirmativa, qvia
poiito adhi fecundo neceflaiio ponitur pri¬
mus,fcilieet neceffitateconfeqventiae ieu
hy-pothctica, ieuquod" primus poiitus eil.
7. Ab eifead pofte, feuqvod idem eil,ab
Adtu adPotentiamvalet Confeqventia adfir¬
mativa,qvia quod eil, poteil elfe, non con¬
tra, quod poteil cfle non ftatim jam eft» Htfcefubfiflo. Ovafctipfi, Senevole Leäort pri
woreTuoexcipt, feil: humanitet; qua praterh, Lü¬
benspraterii, qvia moram Tibi facere longa hujus materiaexpofittone nolui,fec finedubio
·5λ' Ρ v. bW. C>·. '-i, -s; G?<^ 6^« <*:«-'-6 ,«*
W V **=Φ®ίί V ,φΨ Φ VJ§? ¥■Φ Φ ΦΦ V
Pereximit
Dn:
JOHANNES
T R O G Ε L
l,
Fräter & cognate diie&iffime.
SUpervacuum
bus addere,efi fat
/«o pretioe
or
verb
a
fatisiis
re-
fecommendare
poffunt
* ignofce tarnenadftctm meo > qvt
ab adulationis
vitiolonge cfi remotus >
fila candoru
in-g£7zoi
glortari
potefi f
ignofce
etiåm calamo , ^«2
gratulationis
officio
fungi opto. Νdm nen
aliud
patitur
tuaconverfatie
jueundißima,
qva a prim
Is
armis frui mihi contigit. ut nunc
face-a»?
confangvinitatis
illud
foedus^
qvo nosjunxtt natura. Gratulor ergo matri tut
rnatrona
honeßiffim't
filium
optimum
jene-JeneÜutii fu<ß
folatium
|gratulor
ami-cis felicem tuum
fuceeffum
χ gratulorTIBI ingenii felites fruttw?
Uborefqve
indefejjos
: gratulorér
tandem mihi a>mtcum
deßderatijßmum
,éytattflmum.
Fale.
Tuns
N* Forfmaaj,
Eidemj.
MUnera
contendis
mulare Minervacafke
ca.
:Pergere
fi
properes,pra?-mia
larga
dabir.
Tereximio
Dn;
JOHANNI
TROGELIO,
Popularihonoratiffimo.
TUrbida
fint
mordianobis
quanquam
rerum,pri-Nec levis ad fuperas
fcanderc
curadomos :
improbws
&
vigilans
tamen
hsec
Inbar
emniA viniity
Ut do&o profert
Ethnica
lingva
fono,
Prsemia fic operum
conqvirit
qvifque
laborans j
Uvarum cuftos dulcia mufta
bibit.
Pieridum cafto tra&at qvi
pe&ore
facra,
Optatos
frudus
culta
Minerva
da-bit.
Sic TIBI, qui
ftudiis
facrafti
tempo?ra, clarum,