• No results found

Disputatio metaphysica de potentia et actu, quam consensu & suffragio ampliss: ordinis philosophici in illustri ad Salam academia, præside ... Joanne Bilberg ... publico bonorum examini modeste submittit ser:næ reg: m:tis stipendiarius, Johannes Trogelius

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Disputatio metaphysica de potentia et actu, quam consensu & suffragio ampliss: ordinis philosophici in illustri ad Salam academia, præside ... Joanne Bilberg ... publico bonorum examini modeste submittit ser:næ reg: m:tis stipendiarius, Johannes Trogelius"

Copied!
36
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

D. £>♦

Difputatio

Metaphyilca

DE

POTENTIA

' If

A

C

TU,

gaam

Confenfu &

fafjfragio

Ämpliii;

Or-dinis

Philofophici

iil illuftri ad

SALAM Academiä, PRiESIDE V]RO CLJRlSSlMO

Dn:

JOANNE

Mathemt ProfeiT: Ordin:

Tublico bonorum examini

modefit

it

Ser:"*

Regj

M;tis

Stipcndiarius,

JOHANNES

TROGELIUS,

Gothoburgeniis.

InAuditorioGuft:Maj: ad. d.ii.MartiiAnno Dom: M. DC, LXXXVII. horis ante

nieridiem iolitis & liciris.

ÜPSALI4

ExcuditHENRICUS Keyfer, S. Reg, Maj* & Acacl, vpf, Typogra

(2)

mm

.

ί>ρ?ί?Μ'

Oi3

Éjf*^.

K ■m.

»rnr

'4

T

b

k

j ;·: nzi

^Η*£ΪΑ$Φ&-utmtntå

. $

U"

& .. · i ·4ηΓν

v.rSij^to

yJSt

-,1φ/ώ

^'ηχΠί,¥·.' ■; . t ?$$k■ v· ;· :i., ■'iifxl

".gt>$

^*Π3*ί

ΗϊίίΓ,φ,αρςϊΐε

'iilti-f;ii:11.6-M-*>·.,;··<!>4 ·ti/1 ,ilutJoπoiIfcf'uii fii·

41 »-■a.<jX.JI äOQ -i/i ·IB^Ci

<«iijyil )$ Hhi&t tiyjbnam

- '*' <3κ

Mr-fe & *?;

r4?

_

(3)

R ΕVERΕND1SS1MO

In Chrifto Patri ac

DOMINO,

Mag

DANIELI

VAl.l.KRIO,

Inclyt^ Dioecefeos

Gothoburgen-fis

Epifcopo

Laudatiffimo

?

Con-fiftorii Prasfidi

gravifliraö,

Regii-que

Gymnafii Ephoro

vigjlati-tiffimo,

Mxcenati

meo

iub-iniiT© animi cultu astcr-num

iuipiciendo*

(4)

Onga fatis&anccpsmetermit

cq-S . gitat10, num tenue hoc Lcviliimum«

Φ,,· que Studiorum ipecimen·Ampiiuirno ,, *

Nomini Tuo lulcribere auderem, muruauji tiumque lumen, cum propria luce fuigere

neqveat, a Te derivare fuitineremj led lur-»

rexit jam diu fepulca cogitatio, dubitatio-nemque omnem vicit plane inigularis erga

omnes Müiarum cultores fayorTuus,quem

ego etiam la-pius expertus

ium

, nba vul¬

garem. Poll ultima enim fata Beati

pa-rentis noflri, inter muneris Tuilabores

gra-Vftemos etiam mei curarrt in TE luiapere

Ποη es dedignatus, Suicipe ergo,

Amphfit-me Epilcope^ has meas, q vas devota Tibi mens iäeras voiuit, ingenii primitias,

iliaf-qve certitlimum obleqvii pignus iubmiihe-qvs venerationis teftem interpretare. For¬

tunte benefigiurn magnum d.ebebo, fi Tu»

Reverendi(Time Pater,animum offerentis

ad-fpicere digneris magis qvam munusoblatum,

qpod ie ipfurn co'mmendare neicit.

Voto-rum mcorum fumma erit, ut D. O. M.

TÉ Reverendiffime Epifcope. cum tota

Fa-niiliaqvam diutiffime iervet incolumöm, iic

precatur qvi ipes iuas Tibi commeudatas

habere vult,

i?«. Ν.

T.

"Dcvotijfmm

Cultor *

(5)

CMaximeRevtrendo r^A

mpli(fiwofr

dn.

johann

i

s% s:tx

Theol, Doftori,

si

Ca-theciralis

Gorhoburgenfis

Templi

Pailori 8ζ

Archipra?pofito

dignii-fitno, Coniiftoni

AdfeiTori

pri-mario

Laudariifimo,

Patrono

& Promotori meo

I

oblervando.

(6)

Celcberrime

Do&or+

TE

cxiies

etiarn Patronum. eligunr

mci donatus.' Teinquam

cujus opcm haud vulgarem fenfemnt jam diu promptamqve benevolentiam.

Et ßifi tenuiftimum hunc ingeninmei

fgttum faftidias, accipe precor eo a-nimo, qvo erga Mufas femper adfe-£tus elfe foles. Fatcor tenuia funt &

exigua valde haecTyrocinii

rudimenta,

ut verear offerre ; fed mens ad Tui

venerationem prona fibi nefcio qva

audäciaTuum favorem pollicetur, nec

Ut fpero,

fucceffu

felici

fruftrabitur

y

& in Tuam propenfam

benevolenti-1

am peccarem,

fi aliud fibi

perfvaderet

animus meus, qvi humilimi obfeqvii

& Venerationis ftndio omnia Tibi

fe-licia adprecatuu, asternumqve

perma-nebit.

Celcberrimi Hominis 'Tui

ObfervantiiTimus Cultoc

(7)

¥«φΦνννΦννν

Tlurimum

Specialiii

FlROy

Dm

SVENQNI

3«35i */

Ad thefauros

ordinu-mRe-gni

Commiflario

dexter-rimo,

Patrono

meo

plu-rimum

(8)

TUam

pore^ qvo

opem

filium

ab

Tuum

illo

infor

fem*

md-tionξ mek demandare non es

dedtgmtus

grAtifßtna

meinte

Agnofco

: Et cum te~

?mttrü men paria

ref

ene non

pojpt,

i_sdccipe

brevißt

mas

hos

ingenti rudiot

ris pagellas in

promptijßmum

animi

ß-gnum. u/Jcctpe

inqvam,

qva

ojfert ille9

qvi ΤΕ CMufArum

benefaciorem libes

mlifßmum fummo

ftudio

veneratUr , &

cptaty ut in

pofierum

eundem in fe a-nimum, qvem

haßtenüs

ofiendifH,

reti-nere velis♦ Vive diu cum tota Famb

Ha, diu dir feliciter , & ddhuc favere

pergei Tui

ipeftatiiUmi

Nominis Cultori indeteffo

ι

T,

Ens

(9)

Élllllllllil

,*0V«•-'-k «Ι»,. ·'- «—k «""k

dttMMU

»·'* •#»4. -'"^k -Vk «·*·*_

%©>i©) ,©ii©) i©> «S> <·> «Ä4>- SJv Sä (i'-ΐ «vi ^SÄ SÄ6>S; jSji·^-SJc SJ.S^

f ¥ ψψ^νψ^νψν^νν**&

l

Ν.

J.

Thefis

I.

Nsprout illudm Ißatu univerfali & gsnemliffimo per abftra&io -nem mcntis con-cipimus habere

adfe&iones &

attributa, å ne·

mine, quod fciam , negatum eft

ne-dum impugnatum: qvod & nos

pne·

euntibus caeteris magni nominis

Phi-lofophis probare conabimur hoc Syl··

logifmo : Γι competunt Enti aliqv«,

qvas cum ipfo reciprocantur, non ta¬

rnen primum ejus

conceptum iiftunt,

led immediate feqvuntur, certe habet

aliqvas adfe&iones & attributa : 'fed

(10)

<88* t O

Verum eft prius, Ε. & pofterius. Pri*

us probatur : ^Attribut efl alicuju* ejje

proprium ut adfitmat Stalius Metaph:

Tab. Not: i. pag. 40. Γι ergo

pro-pria funt rei feu eifentiae, ipfam

efien-tiam prsecife & formaliter non

expri-rount necponunt, fed confcqvuntur

ef-fentiam. Efientiaenim qvibusdam eft

primus conceptus3 attributa fecundus,

qui primiim effentiae conceptum

fe-quitur. Dicimus ergo qvod

conce-ptus primus fit ipfum Ens, & ipfa ef·

fentia , adeoqve conftitutivum qvid J

qrx vero poft hunc conceptum inve·

nimus, funt enris & efientia? attributa, adeoque immediate confecutiva ;

cer-te prius concipere neceffum habemus aliquid ut Ens éft, pofterius ut unum bonum &c. Porro Entis adfe&iones

duum funt gerterum, Unitse aIU, aUa

Difjunft#:♦ llU fimpliciter & unitim

ut loqvuntur cum Ente convcrtuntur & reciprocantur, illudquefic adficiunt&

denominant,ut inter eas & Ens nihil

iiitervcniat. Ha vero fic adficiuntEUs,

iit illud fub difjun&ione qvadam Sc

(11)

m ω m

tum illAtione

oppofit/onis,ut

loqviturCa-lovius, dcnominent. Ha rurfus vel

Principales vcl minm Principales funt.

Verum fa tis de adfe&ionibus in ge¬

ner c & earum diviiione > qvibus ne

diutius immoremur monet inftituti ra·

tio, Unam ergo fpeciem

adfe&io-num difjun&arum Potentiam&A£tum

paucis abfolverc in animum induxj.

Qvod ut feliciter cedat, faxit DEUS

Optimus Maximus.

Th. II.

Exordium ab ipfo nomine fierij jam longo ufu firmata do&rina

per-fvadet* Potentia Grsecis idem eft,qvod

JuvcifMζ

t 6t non raro poteftatis

voca-bulo venire fölet. Et ne vocabuli

ho-monymia

decipiamur5potentiam

aliam

effe Praedicamentalem aliam

Tran-fccndentalemeife docemur.

Praedica-mentalem in fecunda fpecie qvalitatis

ponunt Logici, adeoque Zabarcliam erraffe contendnnt , dum omnem

potentiam voluit effe prsedicamenta-lem, nam potentia

qva DEM mundum

(12)

(4)

eriavit pYddicamentalis

dici

non

fotej%

ut obfervat Rallen, cap. 10. p.m. if4» Tranfcenderttälts potentta, qvce

hu jus

eft:

confiderationis, eft qva aliqvidaptum

dicitur agere vei pati. Seu fecundum

Weifif. Seil. ζ. cap. i.p.116.

aptitudorei

producta,

hoc

eß, Aciu exificniü

ad

pofi

fe

aliqvid

; qva

excluditur

potentia

Tranicendentalis negativa»

Th.

III.

Di&um eft Potentiam efle illam qva aliqvid aptum eft agere vd pati^

ex inde tanqvam ex fönte emanat po¬

tentia· diviiio tritiffima in

dr

Pajßvam.

A&iva Potentia eft il¬

la vis, qva aliqvid aliud produccrea· ρtum

eft.

%_Jliud

autcm [pccie aut nu*

mero dwerfum,& fi non fpecie, faltem numero, qvod fufficit, Itaqve tan· tum nos hic volumus, quod potentix

affiva fit ea, qva quid aliud rcvera

producere poteft, ut illud qvod aliud

dicitur, cflentiam quoque aliam ha-bcat ab eo diverfam, Sic calor ieu

(13)

m* (5) «ss»

ignis potentia a&iva dici poteft, cum alium ( non dicam fpecie fed

numc-ro diverfum)calorem producat. Po¬

tentia

Pajfiva

eßy qvse a&um potcntise

a&ivac rccipcre poteft , ut aqva qvse

adum calefaciendi feu calorem

reci-pit : & hane ob cauiam faepius rece¬

ptiva. dici confvevit, & propter

apti-tudinem fubje&i Subjecliva interdum

-audit. Harum potentiarum definitio·

nes Ariftotelis definitionibus , qvibus

potentUm αeltvam principium

tranfmu-tandi aliud, qvatenus aliud; Fotentiam

Paßivam principium tranfmutationis

fadse ab alio, qvatenus alio, non

con-trariantur, led idem inculcant. Nam.

Γι objicias quod interdum medicus fi-mul (it seger,& å feipfo Medicinarn

qucerat, juxta illud, Medice cura te

ipfum, & fic non alium; Refpondeo,

qvod fe non ut medicum, fed ut χ*

grum & fic tanquam alium fanct»

Th.

IV.

Difpefcitur iva Fotentia in

Rationalem feu Liberam} & Irratter.

(14)

«eil* (6)

Um,feuNaturalem, Verum varias

fignifi-cationesLibertatisprius evolvemusjOp-ponifolct

primoJervituti fic

illiqvi alio-rum infenon agnofennt

dominium,li-beri dici poffunx.Secundo Liberias etiam

illa eil qvx omnem refpuit

violenti-fic nullo cogente etiam bruta

li-bere agere dicuntur,cum in offam

prac-ceps ruit canis efuriens, Tertto etiam, Liberias

Necejftatem naturalem

exclu-dit, & fic opponitur

ncceßitati,

&

eil

prseeipue hujus loci, adeo ur fotentia

hbera definiatur indifferentiaad

utrum-qve oppofitorum : Cujus partes feu

Ipecies dux adferri folent, fcilicet Ex*

erata ieu Contradiffionü, qva qvis pot-eil agcre & non agere, inde fic difla

qvod exercitium poteft habere

con-tradi&orium &

fufpendere

; Certe agcre & non agere contradi&ionem

manifeftiftimam dicunt. . Altera eft

Liberias Specificationis feu Contrarietatis,

qva liber agens ad plures a£lus fpeeic

diverfos fe determinare poteft, ficpot¬

eft hoc vel illud, imo hoc & illo mo¬

do agere ; Concluditurergo qvod

(15)

m* (?)

tentU libera fit ca qva pofitis ad o-perandum rcqviiitis necefiariis poteft

agcrc & non agerc fecundum

Liber-tatcm Contradidlionis, & hoc vei ii·

lud, illo vcl alio niodo agerc, fecun¬

dum LibertäremContr^rictatis. Non invenit hare potenria locum,nifi in

gentjbus rationalibus & cum

elcdio-ne, qvaefunt DEu.%angeli & homines*

Potentin Adiva Naturalis fcu Irratio¬

nale, potcntite libera: contraria

eft

,

qvia non poteft non agere

pofitis

ad

operandum rcqvifitis, nec poteft diver¬

io modo agere , ied ad unum

mo-dum operandieft reftrida &

determi-nara : fic ignis in

adu

&

exercitip

pofitus non poteft non agere, lmo

q-mne agens

naturale

,

ad

ultimum,

pojfe

operatur , ut

fornt axioma

vulgare.

Th.

V.

Potcntia Libera dividi poteft in Finkam & Infinitam:

hare

eft

folius

Dei propria, & juxta communem Bhi*

lofophorum fententiam dividitur in

Abjoliitam

feu Extraordinariam-&

(16)

dina-(B) «gg»

dtnariam.

Kjibfoluta

Votchtia

duplici-ter accipitur, prirno

ut opponi potcft

ordinariae potentise & lic illa eft, qva

DEus agens liberrimum prteter &

fu-pra natura;ordinera å fe inftitutumope¬

ratur. Hac Potentia fecit DEus tam

in Novo qva niVctcriTeftamento

mul-ta miracula : hujus potentia; vi&

im-perio natavitferrum z. Reg. 6. 6,

Ignis

calorem

depofuft]

Dan: 3. 2.5·. S

Anttijß*

ma Vir<go

ρeperit. Luc, 1, 35. Secuncla

acceptio potentia

abjoluta

eft, qva

po-tentiam ordinariam complectitur &

dieftur alias Omnipotcntia, qva DEus

poteft faccre id qved eft poftibilc & nullam contradiäionem involvit. Cer«·

tc de Omnipotentia cx ejus obje&o

Judicium ferendum eft, Obje&um

au-tcm Omnipotentia; eft

pojjrbile,

&

ea

quac ficri poftunt. Cum dico DEum

cflc Omnipotentem, dico etiam DE¬

um omnia poftibilia faccre poife. Qvid

jam

poßibile

eft, optime cognofci pot·

eft ex duplici ejus ufu,

quo aliud

di-citur ippciTibiltfecundum quid feucum

(17)

o) m*

pojjtbile

il!uddicimus,quod

rebus

cre-atis pofiibiic eft,qvam fignificationcm

hinc exularc jubcmns,quia DEo

tri-buere nefas eft, qvia longe infra

ejus conditionem pofita eft > quippe

cujus potentia omni potentia creata

longeeft cxcellentior,ficut eflentisefuas

perfe£tione omncs creaturaslonge

fu-per a t*

Abfolute

autem

poffibile

eft id dcmum9quod fieri nullaminvolvit con· tradidsoncm : & quod niillam impli-cat contradidionem,illud eft abfolute poffibile, ficut autem Omnipotentia

DEi eft potentiarum perfediftima ; fic DEus qui Omnipotens eft , non

potcft eife nifi pcrfediftimus. Hoc prins pofito, quod DEus eft agens

per-fediftimum, certe omncm

imperfedio-nem ab eo removere, Philolophi eflc

conftat ; ideoqve nec dicere fuftinebi-mus,qvod DEus eafacere poifit, qvae

contradidionem involvunt,ut mentirij

injufteagere,feipfum

negare.Qvanquam

humani non eft ingenii ubiqve

deter-minare qvaenam contradidionem in»

vol vant, & DEo fint impoffibilia» Th,'

(18)

*8* (ίο) m>

Th.

VI

Ordinaria Potentia Deicil,quse

feqvimr & obicrvat inilitutum natu¬

ra ordincm:hoc modo conilituitDeus,

ut labor improbus omnia vincat,Virgi

& per, alimenta vitam fervemus, per

Jaborem ditefcamus. Uno tantum

verbo hoc monendnm eile é re du*

ximus,qvod hae duae potentia in Deo non diilingvantur, ut ab ejus eifentia

fint diverfte» Cum in Deo attributa

ejus ab ipio non reipfa diilin£la finr,

fed qvicquid in Deo eil, ipfiflima e-jus eifentia eil» Diiferunt ergo non

in Deo, fed in noilro conceptu & fe-cundum noflrum concipiendi modum, qvatenus fcilicet potentia divina

com-parari poteft cum diverfis adionibus» Non ergo eil diilindlio Kationis ratioi cinantis feu pur^qvse citra

fundamen-tum ab intelle&u inilituitur , fed ra*

tionis ratiocinatA feu eminentis, qvain»

tclle&us ob fundamentum in rc

pe-titum ad diilingvendi munus fe pre¬

parat,

"WeiiT.

cap, 13, p, 136. Th,

(19)

'

<·$·> (ii) «gg»

Th. VII.

, Uitcrius Potcntia dividi iolct å

Metaphyfieis in

Naturalem

&

obedi-tnttalem , Sed dum hane diftinctior

nem infinuamns, fciendum eft nonhic

accipi Naturale prout opponitur

foten-tia liberum antea vidimus; nec pro¬

ut contradiftingvitur

å morali,

fed ut

naturalis potcntia

å

ic removet agen#

tis infiniti influxum, & é.diamctro op¬

ponitur potcntia

obedtentiali,

Eft

ergo Potcntia Naturalis , qva: viribus na¬

tura: inditis agit, feu

facultas

poiitiv^.

a natura infita ad nliqvem adum per* fciendum : ut in cibo ad fangvincm.

Cbedientiaiis Potcntia ab obedientias

neccftitatc fic forte dida, qvac ii ad

adum deduci debeat, poftulat concur·

fum feu vircutcm agentis

fupernatu-ralis : talis potcntia fuitt» aqva dum

agens fupernaturalis illud in vinum

Convertere vol nit

Joh.

i. 9. In

baculo

Mcfis, qvi ierpentis formam induit»

Exod. 7. in virga

Aaronis,

ut amyg-dala fcrret. Num, 17.

δ.

(20)

C'2) *§¥

;

Th VIII.

Ncc praeterire fuftinemus diilin-öioncmpotentuin

XJniverfdem

&

Par-ticuUrem. XJniverfdem dicimus, qva

irmltae feu ex cujus vires, & fimul c#

tiam diverfse poiTunt in aßum

de-duci, ita tamen ut cffefta qvae per

c-am produci poifunt, caüfis proximio»

ribus certam fuam aftus fpeciem

de-bcant, hoc eft^ potcntia illa

indeter-minate agere poteft : hoc rnodo

po-tcntia Dei eft iniluxus divinus univcr· falis ; quando quse cum caufis

fccun-dis concurrit, ad fingulas a&iones

ali-qvid confert,non ta men certam fpeci¬

em a&ionum determinat & pradcri·

bit, led univcrfali concurfu omnia di-Tigit : fi dicerem etiam potentiamx

folis ad plurium fpecierum gencratio»

nem concurrere, tanquam potentiam

univerfalem haud absvero diverterem» Particularem Potentum non aliam efle

dicimus, qvam qva aliqvid per eam

(21)

(*t)

Pofllt, fic ut res in actum" produda

ejus particulari concuriui fuam

exi-ftentiam aeeeptum referat : hujuspo¬

tentia; effe&um prtebet iguis caloris.

Th.

IX«.

Reftat tantum. ultima, qvamnos

quidem movebimus, potentia; divido

in Remotam & propinqvam feu

prexi-mcimr Ilde eil , qva immediatc feu

non intervenierte alio a&u fiuit ali-qvid : fic fernen proxima potentia di-ci poteft, dum ex eo vitulus genera¬

li poteft

: fic ex farina panis , ex fangviné corpus, lila eft qva aliis

in-tervenientibus & mediate aliud

pro-duci poteft, fic in terra

eil

potentia

ut ex ea generetur corpus humanuni

cum prius ex terra naicuntur

grami-na, ex graminibus

å bobus

exceptis

fit tandem caro, caro ab hominibus

devorata,rurfus abit in fubftantiam Sc

augmenrum corporis humani, manen·

tc nihilominus eadem materia. No¬

tetur hoc porro, qvod non impediat

%

qvo minuspotentia remota

dici

mere·

(22)

o 4)

ätür poténtia, licet multis intervenieri-tibus in adum veniat: nam non niii

mediatc cam iieri feu in aftum dedu*

ci dieimus, & iic etiam vel eo norm»

nc potentia remota dici merebitur.

Antcqvam autem å Potentia di«

vertemüs in Adum, Potentia Obje¬

ktiva feie fiftit, tanqvam exilii fui ex

Metaphyficorum receflibus injuriam

vindicatura. Origo vero & occafio

^vexatiiTimae hujus quseftionis^ de

Po-tatio acernma inter 1 nomiitas öc

Scotiftas:~ utrum materia prima fit

cns adu per propriam & realem

'exiftentiam perfeda, an vero per for¬

mte exiftentiam exiftens. llludhi ad-ferere non dubitarunt : hoc vero iIii

defendere conati funt; hoc maxime telo: Γι materia qva talis non habet

formam, materia qvatenus materiä

non habet adum$ prius verum eft,

E, & pofterius. Scotiftae refugium

Th.

X.

(23)

(i?) #§»

aliud habere non potuerunt hifi Iii

äiftindione inter poter/tiam

Cbjcfii-vam & Subjecftvam, qvarum illa

a-dui materia Entitativo 6c Exiflentiali

oppooitur, hax adni formali

&

for¬ ma : Scilicet Scoti famiiia adum

formalem materia abjuravit, adum

exiftentialem fervavit. Scd de Iiis fatis. vide fi placct

VelthemiiMecaph.

cap, 9»

Th. XI.

Rationes qvK objedivani pöten·

tiam exulare jubent valde firmae

funr. Nam omnis potentia aut eil

KjittivA aut

PaJfivA.

Potentiλ

objecti*

va nec eft aitiva nec

pajfva

Ergo

null

a

talis datur, vide Soncin üb« 9.qva;ft,

X Et potentia omnis videtur habe«

re refpedum ad adum, potentia

Ob-jedivanullum refpedum ad adum ha» bet. Ergonulla eftPotentia. Major fic

probatur, quod potentia 6c adus

fint

relata, 6c poiito relatorum uno

(24)

*82» (l6) *§83»

ίΐ haberet porentia -

objeBiva

refpe*

£tum ad aduin, tunc vcl produceret adum, & fic efiet a&iva; vel a&u reciperet, & fic efiet Paifiva.

Prce-terea & tertio illud obfervarividetur, qvicqvid prsecife infcut negationem,

nihil eft: fotentia objeBiva prtecife

infert negationcm, nam non

repu-gnantia eft negatio repugnantiae E.

potentia obje&iva nulla eft. His

ra-tionibus pene perfvafi eiTemus & tan¬

dem adqvietiki, nifi ab altera parta rationes vincerent.

Th. XII.

Sed ad fingularefpondeamus qua»

dubium movere poftunt; ad primam

obje&ionem qvod attinet, conclufio

hon refte infertur, cum fic efie

de-beat E. fotentia

objeBiva

non efi rea¬

liter exens & fic nulla vis eft

ar-gumenti, nam aliud eft ro reale aliud

realiter exiftens. Ad fccimdum

refe-ro qvod fotentia

objeBiva réfpe&um

habeat ad actum entitativwn fen

(25)

(«7)

äqualem exiftentiam. Ad tertitim

nego minorem ; fi repugnantia eft ne-gario, certe non repugnantia afiqvid

pofitivum infert,qvippenegationi con·

tradi&orie opponitut. Hi-nc unum

tanrum argumentum qvod pro ftabi·

lienda potentia obießiva

adhiberipof-fet addam» qvod dicit non - repu-gnantiam formaliter> eft pofitivum

qvid, potentia ©bje&iva dicit forma¬

liter non repugnantiam. E* Majo¬

rem prob©:qvod fi repugnantia fitne¬

gativa, i deo éc non repugnantia crit

pofitiva, qvia contradi&orie oppofitat

differunt ut negativum & pofitivum.

Dicam qvod fcntio.4 Creaturse

äntequam ex nihilo produ&ae fucrunty in Deo tanqvam effe&us in virtute

fiiae caufje fuerunt, & habuerc eflb

fuum poffibile, hoc eft, potuerunt

produci : de hxc potentia dicitur

Obje&iva, ßeu non repugnantia alten-ut ßat% Mufteus Gap.

4» p, 41. Sed ad potentiam Obje&ivam tria

(26)

icqvi-cιδ) ä

rcquifita praefupponimus, x» Ut

illiid

c

qvod in Objektiva porentia eflfe di-

ii

eitur citra inteile&us operationem non e

cxiftat.i. Ut nulluni cx qvo fieri de- η

bet prxextftat fubjc&um. 3. Ut non ρ

repugnetfieri fcuut poflit produci. Ita c

omnia creata fuerunt in potcntia

b

objeäiva. Sic i< modo ergo cre t, aturae ab aeterno in rerum natura ii

non fuerunt. 2. Nulluni ab aeterno ti

exftitit fubjeetum f qvod facra pa· c

ginanos docet] quod fierentrescreatse

ti

ab aeterno Non repugnavic qvo mi* ri nus res creatse fieri potuerunt per po-

d

tentiam Dei creatricem. β

Th. XIV.

c

Monet inftituti ratio 6c propö» ^

fita brevitas, ut de Atfu aliquid aga*

mus, Adtus Grsecis diciturΙντιλίχαώ t,

6c cMtyytiA \ qvarum prima vox qvan«

u

tum quidem mihi

confiat

latine non

^

aliter reddi poteft, quam per

a£tum,li

cet de ejus fignificatione tarttum intet fedifienferint) utetiamin rationem

hii-jusvocis ånonnemineipfe Diabolusvö*

(27)

·«» θ9) «Μ

id catus fit* Cicero, ut ejus errorls cum

Ii- infimulat Pet: MufacusCap; 9.pag: 80.

311 eam coutinuatam quandam

operatio-e- nem iigmficare voluir, verum ex Arift;

un paiirm conftare novimus per a£tum re¬ ra ctiusdefinirivelie, wqyiiA eandem

iu-:ia bitfignificationem. Attus Trunfcenden*

re tafos nobis eft is, que Ens quod antea

ra in potentia fuiffe dicitur ab ea abfolvi-io tur,&in adumdeducitur:ficfcriptio

a-ia» ctuseft,quia de fado jam jam fit» Va¬

rse rias diftindiones Actus nobis

reliqve-ii< runt Philoiophi, qnarumprima eile νι¬

ο- dctux haec, alius feil:

EjfentU

aliusExt» fientu. Attus

Ejfentis

eft ipfa Entis

.padualis effentia, per qvem å nihilofeu

enribus rationis& negationibus

contra-diftinguitur,hoc adu iubftantise omnes

& accidentia fuam habent exiftentiam.

' Actws

ExißentU feu

fubfißentia eft

qvo tanqvam aliqvo fpecialiori modo Ens

n'

ultimato & extra fuas caufas

produ-DJ1

dum

eft,

ut

hic

honao.

«

Th.

XV»

11- .

, „ '

0f

Actus alius eft

Furus

alius

Ttton

(28)

•SS* (20)

furus. lUum vocamus, qvi omnem

potentiam ut fic exeludit, hoc eft

omnetn potentiara paflivam, qvia il¬

la fola eft qvgs iniperfe&ionem o·*

runcm importat, ut loqvitur Mufae-us : & ideo haec potcntia remove*

tur, quia hie a&us ΓοΙφ Deo meri#

to adfcribi merctur , adeoque ah

omni imperfe&ione liberandus eft, o«* mnibus philofophis. Pati

crgo

lm-perfeftionem arguit, agere vero non

ßc per fe quidem Aöim non Turin

[Veiflio fecundum qvid fic dtctus

ctus, tribuitur angelis & ankn^e

rntio-nali, fed &: angelos habere potentiam

paflivam,<5c animam, cuivis patet] eft qvi potentiam paflivam non refpuit,

fed cum ea conjunctus eft:huncactum

omnia creata agnofcnnt.

ΤΗ. XVI.

Jam fucccdit cclebratiflima Actus

diftinftio in Trimum & Secundum ; A*

Bus pimus eft cficiatise illa forma»

fecundum qvam agerepoteft, licet jam

(29)

m v*

«κ*

η ξζ actu ipfo non opcretnr, animam

ft rationalem tanquam exemplum hujus 1- actus vix adferre fuftineo, ncc igncm >*' qvia ubi ignis eft ibi ctiam calor

e- neceflario ineft

, fed rifibilitatem in e* homine,qvatenusin adum deduci

pot-i# eft. Acim Secundm eft cjufdem

for-b mae ( adus prim-i ) operatio, ur nfus.

> Verum ne

pot entiam cum adu primo

a- confundamus,

unum exemplum earum

>n adfcram,

qvo aliquo tanttim modo

di-us fcerni pofiunt

: potentiam habet puer

a«- faltandi ; qui ja ni

artem faltandi didi-·

O' cerat probe, actum primum faltationis nr habet, &

cum jamfalta-t, adum fecun-dum feu operationem edit, plura nom

it* Jubetl

Th

XVII.

A dum Entltdtlvum& Formalem

filentio prseterirem nifi ufum fuum in

"s

Philofophia

haberent infignem, Actus

EntitAtivM eft ipfa exiftentia, qva Ens

ia' eft

ens non enti contradiiftindum. Sic

111 de

materia prima quseritur in Phyficis,

tu

(30)

(i2)

an aftum aliqvem per fe habeat ncc

ne t potentiam puram eo

refpeCtu

dici

in propatulo eft,qvod

qvaflibet forma*

recipcre qveat, verum dubium

Γι

fic

o-mni a£tu deftitueturj'qvod nullam ha¬

bet exiftentiam eft non-ens. Non ens

nullam formam recipere poteft, &

nul¬

luni formartim iubje&um cile poteih

Habebit idco aåum qvem entitativum dicunt inträ fax eifentise qvidditatem*

Acfuå Formalücil qvaelibetforma

refpe-Ctu fui fubjeCti, ut anima in corpore ,

feientia in intelle&u,

Th. XVIII.

Tandem ad diftin&ionem ACtus

pervenimus,qva difpefciturinSign&tum &Exercitum. In einβgnatofecundum

commune Metaphyiicorum iententiam

aguntur ea, quae in fuo univerfalii&

fe-cundum fe tra&antur, fubftantiali

o-mnibusiis qvarad eum pertinere viden»

tur. Caufas rerum fic explicat Meta.

phyfica; de virtute Philofophia practi¬

ca, de Syllogifmo Logicat In*#«vero Fxercito,

(31)

48* '(ι;)

Éxeräto, tra&antur ca qvre in Partiell«

lari cui illa prior res communis ineil,

adeoqvc tanquam certic a c iinguiari

alicui materias fubftrata funt. Non

a-liter ac de propoiita

fibi

materia agit

Mathematicus de cauiis finon in

gene-re] Ted in fpecie Ecclipfecs, de

Syllo-gifmo iiio modofibi

relicto Thcologus.

Th

XIX.

Deniqve & ultimo ab Ethicis

qvafi mutuamnr diftin&ionem A&us

in Elicitos & Imperaios.

llle

eft

quem immediate & å fe proxime e*

ducit voluntas 6c inipfa tanqvamadus

emanans in fubjedtoq; permanens iub»

liftat,uta&iovolendi hoc aut illud,qui

in ipfa anima oritur

, terminaturqve* hnperatfu dicitur is,

qvi

ex

decreto

vo· lüntatis ab alia potmtia fibi fubftante,

adeoque mediateproducitur

:fic

abνο· lüntate terminaturadpetitus in rem vo*

lentem & cognitam*

Cmriidis loco Ad.damisab poterittA & aflu pctitA

Axiomatλ fequentia,

•i, Qvicqvid habet effentiamhabet

(32)

Potaw-.

(η)

Ä

2. Potentia attiva non infert mutationen*

ΪΠ agente. SiCWeiiT: ax j. p. 129.

3. Pofle contradiélona non eft infinit«

potentfte.

4.. A poffibili exiftentiae ad poffibile

effen-ti« non valet Coiiieqventia. Sic

homi-nem non eile animai rationale eil poffibile^

fl modo non exiftat, qvia ficnec animainec

rationalis eiiet. Verum nec inde feqvitur»

qvod hominis eflentia qvee in iilo iubje&ö

coniiftit, poteilmutari, id eil,non féqvitui

poffibileelfeqvod homo non eil animai

ra-tionalék

f. Ab A&upi'hrioadfecundum

valeecoä-feqventiafeil, negativa, iiamii ponatura&us

primus( hoc eil forma )non ftatim ponitui

fecundus (hoc eil ejus operatio.)

<5* Verumab Adiu fecundo ad adtum pri*

itium Valet Confequentia adfirmativa, qvia

poiito adhi fecundo neceflaiio ponitur pri¬

mus,fcilieet neceffitateconfeqventiae ieu

hy-pothctica, ieuquod" primus poiitus eil.

7. Ab eifead pofte, feuqvod idem eil,ab

Adtu adPotentiamvalet Confeqventia adfir¬

mativa,qvia quod eil, poteil elfe, non con¬

tra, quod poteil cfle non ftatim jam eft» Htfcefubfiflo. Ovafctipfi, Senevole Leäort pri

woreTuoexcipt, feil: humanitet; qua praterh, Lü¬

benspraterii, qvia moram Tibi facere longa hujus materiaexpofittone nolui,fec finedubio

(33)

·5λ' Ρ v. bW. C>·. '-i, -s; G?<^ 6^« <*:«-'-6 ,«*

W V **=Φ®ίί V ,φΨ Φ VJ§? ¥■Φ Φ ΦΦ V

Pereximit

Dn:

JOHANNES

T R O G Ε L

l,

Fräter & cognate diie&iffime.

SUpervacuum

bus addere,

efi fat

/«o pretio

e

or

verb

a

fatis

iis

re-

fe

commendare

poffunt

* ignofce tarnen

adftctm meo > qvt

ab adulationis

vitio

longe cfi remotus >

fila candoru

in-g£7zoi

glortari

potefi f

ignofce

etiåm calamo , ^«2

gratulationis

officio

fungi opto. Νdm nen

aliud

patitur

tua

converfatie

jueundißima,

qva a pr

im

Is

armis frui mihi contigit. ut nunc

face-a»?

confangvinitatis

illud

foedus^

qvo nos

junxtt natura. Gratulor ergo matri tut

rnatrona

honeßiffim't

filium

optimum

(34)

jene-JeneÜutii fu<ß

folatium

|

gratulor

ami-cis felicem tuum

fuceeffum

χ gratulor

TIBI ingenii felites fruttw?

Uborefqve

indefejjos

: gratulor

ér

tandem mihi a>

mtcum

deßderatijßmum

,

éytattflmum.

Fale.

Tuns

N* Forfmaaj,

Eidemj.

MUnera

contendis

mulare Minerva

cafke

ca.

:

Pergere

fi

properes,

pra?-mia

larga

dabir.

(35)

Tereximio

Dn;

JOHANNI

TROGELIO,

Populari

honoratiffimo.

TUrbida

fint

mordia

nobis

quanquam

rerum,

pri-Nec levis ad fuperas

fcanderc

cura

domos :

improbws

&

vigilans

tamen

hsec

Inbar

emniA viniity

Ut do&o profert

Ethnica

lingva

fono,

Prsemia fic operum

conqvirit

qvifque

laborans j

Uvarum cuftos dulcia mufta

bibit.

Pieridum cafto tra&at qvi

pe&ore

facra,

Optatos

frudus

culta

Minerva

da-bit.

Sic TIBI, qui

ftudiis

facrafti

tempo?

ra, clarum,

(36)

References

Related documents

eft qvod ipli impucurare confveverant, nam Eptcurus Solus inqvit Cicero vidit pimum ejfe Deos, qvod tn omnium animis ,eorum noittiam imprefferit natura (ic). Et infinua fåne

que adformam, &amp; tarnen in illa alteratione fervari modum efficientis caufae. Neque enim obftare quod medium ipium non trahatur.. *3 &lt;5). ad Magnctcm,cum aliud fit

inter alias boni divifiones frc- qvenäflima eft ea , qua bonum dividi fo- let in hone β um y utile &amp;

étis, quibus elegantiora olim pavimenta fterne- bantur (tellera enim eil figura ab omni parte qua- f drata) quae quoque inde teflellata di&amp;a

Jnter autem ca, quae inde ab remotiflîmis feeulis refidua merito mira-?. tifuntpoftcri monumenta,

Horum autem quaedam ivcupci funt, Sc fänguine, qui(venas, arteriasq» per totum corpus dilperlas, pererrat j quaedam civcufxa,, (änguine deftituta: quaedam libero cae- lo

convexum radios omnes, unum ad punctum colligat aut refledat* Verba hasc iunt iniignis mathemat:. Marii Bettini fuper hac

ferere velletj atque ipfc licet vidoriae fit Dominus &amp; audor, lubens tarnen Jacobo vidoriam concedendo fatere-. tur, fe illum fuperare non