• No results found

Dissertationum academicarum, quæstiones in jure naturæ a recentioribus illustratas recensentium, particula II. Quam venia. ampl. ord. phil. Ups. præside doct. Dan. Boëthio ... pro gradu philosophico p. p. Petrus Sjöbring. stipend. Piperian. Smolandus. In

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertationum academicarum, quæstiones in jure naturæ a recentioribus illustratas recensentium, particula II. Quam venia. ampl. ord. phil. Ups. præside doct. Dan. Boëthio ... pro gradu philosophico p. p. Petrus Sjöbring. stipend. Piperian. Smolandus. In"

Copied!
10
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

i

DISSERTATION UM

ACADEMICARUM

QtLESTIONES

IN

JURE

NATURA

A RECENTIORIBUS ILLUSTRATAS

RECENSENTIUM.

PARTICULA IL

QUAM

VENIA. AMPU. ORD, PHIU. UPS.,

BOGT.

PRiESIDE

DAN.

BOETHIO,

ETH. ET POLIT. PROF. REG. ET ORD.

PRO: GRADU PHILOSOPHPPO

p.. P.

PETRUS

SJ

ÖB

RING.

STIPEND. PIPERIAN, SMOLANDUS.

IN AUDIT. GUST. MAJORI DIE XXII AFRILIS MDCCC2I2. H. A. M. S..

UPSALIGE,

(2)

VIRISj

MAXIME REVERENDO ET CELEBERRIMO

.\" N ' r ' /y

DOMINO

ro

jomm

KEtGRE

S. S. THEOLOGIE DOCTORI,

ECCLES, IN 8JOSAS, HORNARYD ET DREF FASTORI ET PRjEPOSITQj

ATQUE

ADMODUM REVERENDO ET PR^CLARISSIMO

DOMINO MAGI STR O

J

OH.

«L y

AD XENODOCHIUM VEXIONENSE PASTORI

FAüTOSIBUS OPTIMIS

(3)

Si

vel minus quis curaret discrimen

inter

quaeftionem

de jufto 8c re&o

juridico, &

eandem, morali

ienfu

pro-pofitam, öc in

eisdem

enodandis

unam cum

altera

con-funderet, fieri tarnen non poflet, quin qaaerendum

eile

viderer, quomodo jura cum officiis cohaereant.

Pofita

namque ea inter ideas juris

8c

officii, ad

eandem legem

relaras, differentia, quod hoc indicet, quid lex jubeat,

illud vero id, quod eadem lex permittat,

alterum ad le¬

gem

relatum

neceffarium,

alterum

autem

poffibile,

alterum

a lege

injun&urn, alterum licitum

fit;

haud

quidera

ab-furdum videtur, fi de lege, ob parricularem qualemcunque

finem lata, fermo effet, rationem liciti, ad hane legem

relati, in eo ponere, quod quaedam a&iones fini, quem

lex

fpe£lat, neque

prodeÄe,

neque

officere

queant.t

Si

vero

normam ponis, qualem legem moralem raente

concipimus,

propter finem

univerfalem datam,

omnes

in

univerfum

fines in fe comple&encem, rotique agendi facultati, quae

unquam libere

agenti

competere

potefi,

imperantem,

alia

inter officium & jus, feu inter lege injun&um, 8c lege permiflum, locum

obtinere

non

poteft differentia,

quam

quae inter finem

8c

adminicula,

propter

finem

data,

po¬

nere folemus, Hinc (olemne fuit Juris Narurae

interpre-tibus jus ab objigatioac

derivare.

Si null#

tjfct oWgttte

(4)

—SS -jßWlHi

-n&c ullum jus foret, & lex natura nobis dat

jus

ad ea,

fine

quibus obligationi naturali fatisfacere non

pojjumus.

Quod

ft,

jus Natura obligat adfinem, jus quoque

dat

ad media: Sunt

verba Wolfii (a).

In dubium vocari neqait, quin jur.i, ab ea parte

con-fiderata, qua quilibet in foro propriae confcientiae ea, quas

fibi iicica funt, dijudicare debet, propter obligationem

u-nice data ünt, &, fl conftanrer, ut decer, hanc judicandi rationera fequimur, alias in jurium noftrorum numerum

ponere nefas

effet

res, quam

quibus

rite

& ad

fatisra-ciendum officio re ipfa utimur. Sed cum a judicio, cujus

examini quilibet feipfum fuasque a£tiones

Tubjicere

debet,

difeedimus, Sc qnid aliis propter obligationem, illis

injun-£tann, permittere debemus, quaerimus, an eo

temeritatis

quis procedere poteft, ut alienar

confcientire fe

constitutum

putaret judicem, Sc decernendi

poteStarem

,

omnifeient-i

propriam, homini tribueret?

Quis in

ea

hominum

fo-cietate, tutum fe, Sc libertate, fine qua officiis fecundum

confcientiae norrnam fatisfieri nequit, femet gaudere puta¬

ret, ubi alii fe feeptra Dei tenere. Sc vices iliius in mal© morali puniendo gerere crederent

?

Sine dubio, hac rerum confideratione perrnoti,

ne-celTarium effe viderunt Juris prudenti-ae Natur« dolores

juridicas de licito quaeftiones a moralibus diftinguere; qua diftin&ione in do&rina rerum morålium introdu£U, fj

con-'

(5)

ftanter fatis progreffi fuerinr illius interpretes, in eo

fub-fiftendum eile facile agqoverunr, ur jus Natural, ab

Ethi-ca fepäratiim, ultra jas defenfionis non excendereiur, öc

jura five ea, quae' defendere,. Sc ab'' aliorum vi iura

ferva-re unicuique licerer, ad eam folummodo normam

exige-rcnrnr, quae jubet, ur neque mediote nec'immedate ex¬

terna; alicujus libemti, quatenus cum eadem aliorum li¬

bertäre coniiftere poteft, officiamus. Agnira bac

in-ter juridice & moraliter rectum differentia, exclufaque a

poteftate cogendi hominibus concedenda \omni licenria,

qua homo vices Dei gerere fibi videri poflet, oritur alia

ab Ulis, qu: moralem Sc juridicam judicandi rationem non

fepararunt, non fiatis accurate pertra£tata quaeftio de nexu

hane inter Sc illam, feu quod eodem redit, an Sc qualis

in jure Natura; inträ juris fe fuaque defendendi limites continetido, habendus fit Ethicae refpeftus, quam e

prin-cipiis, a recentioribus iilufiraris, breviter enodare nobit

propofitum efi.

-~■■■'/,.

'/

%

Anriqui, Grsecorum reore de honefto quasrentes,

quando de legibus in civitate ferendis, earumque cauffis

Sc effe&u agere voluerune, omni etiam externe honefti

parti, ne jullitiae quidem, cogendi vi omnino confuli non

pofle facil§ viderunt, Sc agnoverunt mulra efle vitia, qui-bus imperium civile, Sc quaecunque fuerit cogendi pote-ftas, impar forer. Et fi vcl opcare interdum videntur, ut

e. g. ingratitudo , quam inter

injuftitise fpecies re£te

refe-rebat eorum Ehtica, legibus cohiberetur, haud ramen fa¬

cile explicandum effe viderunt, quomodo leges, hunc in finem datae, fine majori injuftitia exfecutioni dare poflent. Interea haec aliaeque ejusdem generis quaeftiones ab Ulis

(6)

terphiiofophacdum de rebus, abhoneflate

dijudicandis,

mo¬ ta reftan videntur, iiiis noo defuifle, nec omnino atten-tionem eorum fubterfugiße occafiones de illo, quemnos

ex-plicandum nobis

fun fimus

inter Jus

Natura &

Ethicam»

jiexu, quamvis ad cerra eundem redigere principia noa

yaluermt»

Vereor quoque, ne Recentiores, qui

Grotianam

res>

morales pertra&andi rationem

fecuti, tandem

coa£ti

fue-runr Jus Natura ab Ethica (eparare,

Ted

ut

omnibus de

jure

cogendi

quaeftionibus in jure Natura

rite

refpondc-retur, jus cogendi,

interdum

extra

defenfionis

jus

evagans

permittere videntur, nec

alios

i#ü

lirnites

ponere

valent,

quam qui a

demonürata in

quolibet caiu

nécdlitate

pro¬

prer veram

omnium falutem,

proferibi poflunt, vagis

Sc

non fatis exploratis principiis impediti

fuerinr,

quominus

debitam lucem quaftioni de nexu Juris

Natura

& Ethicae

conciliarent.

Sublata e Jure Natura omni

cogendi facultate,

qnse

non vel immediate vel mediare a jure defenfionis fluit,

crroribus tarnen & iis quidem graviflimis, obnoxium

fe

redderet, qui omnem e jure

Natura

Ethices

refpe&um

eliminandura efle putaret. Ar&e itaque

renendnm

putamus

agnitum

illud:

Jura propter

oßeia

data

effe.

Quid enim

quaefo fantti 8c

inviolabilis foret

in

agendi

8c

habendi

poteftate, quam

homines

fibi juris nomine

tribuurt,

nifi

«andern requireret moralis

eorumdem

natura?

Ut

altioris

hujus natura praeeptis,

h.

e.

officits

Atisficri

poffit, oipnis

libere agendi

facultas

concedenda

eft;

quuusque

itaqueres

huic

(7)

&£* 5 A

huicr facultati, utpote conditioni, (Ine qua

nulluni fö¬

ret a&ionum marale predum, infervire, & fic

admini-cula officiorum, vel horum adminiculorum adminicula ul¬ lo modo efte poflent, abfolute e jurium numero non

ex-cludi debent, fed lllorum ufus, Ii modo alus noxam non

iafert, unieuique permittendus.

Inviolabilis feaeo jurium natura, ab ethicis dedu&a fi-nibus, juribtis, quae in humana focietare farta

te&aquere-quirlte fas eft,

fic

ponit limites, ab ethica eorum

origine

defintendos, quos, fi in juridica eorundem rerum

confi-deratione neglexeris, fieri vix poteft, quin quae

vel

piae-feribis vel permittis remedia juris tuendi ethicae jurium

fi»

ni officianr. Ne£lenda iraque eo modo juris narurae ad

jus defenfionis reda£fae dogmata, cum Ethices praeeeptis*

ut in illis, ex fuo prineipio definiendis, caveatur, ne e-thico jurium fini unquam impedimeiuo fint.

Pofuirous in antecedentibus, res omnes, fi modo ur concefl* propter officia libere agendi poteftatis

tdminicu-la vel adminiculorum adrninicula mente concipi,&

volun-tatis obje&a fieri poffinr, inrar jurium numerum htberi

pofle. Hinc fequitur, e jurium ambitu abfolute excludi

omnem licentiam, quaedirt&e offieiis contradicir, feu quae

neque ut immediatum nec mediarum officii adminiculum

mente concipi poteft. In hac autem exelufione omnem nexus inter jus naturae & Ethicam cffe&um contineri

pu-tamus, cujus cauflas, fi conftanter fatis & diftin<fte in jti*

ribus eorumque fubfidiis determinandis ob oculos habet» mus ab una parte fcopulos, quibus illi impegerunt, qua

(8)

^ ryarfTmgm

jus

cogendi

dire&e

proprer

moraiiratem

hominibus

inter-dum concedere videntur, Sc ab altera iiios evitabirrius,a

qui-bus iibi non femper cavere porueriint,

qui

totum

juris

Na¬

tura? ambirum inträ juris fe defendendi

iimires

cogere

voluerunt. >

Cum ftudium juris Natura? eo prcecipue

fpeclat,

ut

bene explorara foro juridico humano ponantur

principia;

haec vero vacillantia femper forent, fi extra ea, quae a

jure defenfionis juftis

confequentiis deduci

poffunt, jus

co¬ gendi extenderetur,

alia

quidem,

ex

excluiione

e

jurium

numero omnis licentiae, quae aperte officiis contradicit,

rite non dici poteft conclufio, quam quod nulla

lege

per-mitti poftit ejusmodi

moralitati

contraria

agendi

facultas,

Sc quae fine

defpeftu moralitatis

fieri

nequeunt,

lege

fan-citos"null« modo habere queant effeftus; Nam fi e

ne-ceftitate immoralia e jurium ambiru excludendi, jus

dire-£lum eadem vi cohibendi derivares, vereor, ne jura pro-pter ofHcia

concedenda alieno

arbitrio

denuo

traderes,

Sc

hoc ipfo aboleres.

Interea, quamuis facultas res

honeftati abfolute

con¬ trarias e jurium numero excludendi, in

foro

juridico

Sc

crvili dire£lam cogendi feu puniendi

poteftatem, falva

li-berfate, inferre non queat, fed indicare tantum videatur,

ufum libere agendi facultatis, quem

nulla lex

fanflione

munire vel tueri poteft; haec tarnen

exclufio fupponit,

cui-que hominum, honeftatis lege

adftrifto, permittendum

jus

ctiam afliones, honeftati abfolute contrarias impediendi, illisque

interdum

etiara

remediis

violenris

occurrendi.

(9)

7

Qu is erviro negaret licitum cfie c manu dementis

extor-quere gladium, quo violentas manus

fibi

infenre cupic.

1 ' ■

Sed vereor, ut accurate fatis hoc jus definierinr, qui

propter moralitauem illud concedendum

effe

agnoverunt,

verum alium & magis dire&um heic cum moralitate ne-xnm adefle fufpican funt, quam qui in permittendo jus

fe fuaque defeadendi locum obtineat? Cum vero follicite cavendum fit in omni de jure quaeftione, ne quis

morta-lium fibi arroget cogendi jus, quod folum Omnifcienrem decet, atque ne coacte fa£H cum moralirer bonis confun-dan-tur, nili omnia me faliant, alia, ut jus moralitati

ah-folute contraria impediendi cuilibet concedendum rite de-finiatur, non daturvia, quam ut ad,jus defenfionis quo-dammodo reducatur. Hoc autem, me judice, facile, fteri

poteft, fi modo meminerimus, jus refifteridi locum non

tantum invenire, quando noftris infertur vis juribus, fed

etiam quando aliorum jura periclirantur. In difcrimen ad-duci poffunt aliorum jura non tantum aliena vi, fed fe

ipfum etiam quilibet nocere poteft. Jam vero fi cavere

liceat, ne aliena vi quis laedatur, permittendum quoque

cft, ut cavearur, ne quis fe ipfum laedar. Jus iraque ho-neftati abfolutae contraria impediendi, aliud non eft, quam

jus alium contra illum ipfum defendendi; cum vero nul¬

luni jus extra limires, qui cum fingulorum libertate con-fiftere poffunt, extendendum fit, jus impediendi, ne quis fe ipfum laedat certis facile in quolibet cafu definirur li-mitibus. Scilicet, fi exercetur contra homines nullo

no-biscum fpeciali officii vinculo conjun&os,ultra poteftatem

ejusdem indolis, ac ea, qua in gladio e man*, vim fibi

ipfi inferemis, extorquendo, utimur, noa extenditur. Si

(10)

ycr® aiios fidei & tutelac noftrae

fpecialiter

commiflbs (pe¬

jlat, faepius quidem locum invenire

poreft;

fed

tamen

in¬

trä ea, quae ad illos contra

ipfos

defendendos,

falva

li-bertate, propter moralitatem

neceflaria, requiruntur,

fub-fiftit. Attentionem faltem a Juris Naturas interpretibus

hucusque plerumque

negle&am,

merere

mihi

videtur

quasftio. Annon omne jus

inhonefta

impediendi

non

tan-tum, qaale hominibus in genere competit,

fed

etiam quä¬

le Parentibns Tutoribusque tribui poteft, ut cogendi jus

fpeftatuna, totum Co reduci

poffit

Sc

debeat,

ut

illud ni¬

hil aliud cffe intelligatur, quam jus

male Sc inconfider&te

References

Related documents

Haec forma legis in genere rationis proprium concipiendi mo- duni exprirnens in nnlla alia re quam in ipfa eandem. legem , i öfter promulgante ratione fundara eft,

poteft totus cjusdem curfus peragi; quippe quas, fi.. ullo modo interrumpatur, totum ruit Syfterna, cujus, quae exiliterinc, difcerpti, ruinae fi&amp;iones

Libenter fciiicet fibi blandiuntur homines ma- gisque, quam par eft, fe fuaque aeilimant, unde, quan-.. tum fieri poteft, a defe&amp;uum fuorum

non plus damni quam commodi redunder, fed hujus juris extra te ufum tibi permittere nequis,niii demonttrari aliis. posfet re vera majori omnium felicitati conduxisfe,

nendo, e cujus fcbola egresfus celebris Juris Confultus Nicolaus Hieronymus Gundlingius qui, Hobbefiana po- ftulata Thomasii disciplina temperans, eam primus introdu- xisfe viderur

rere Sc fibi vindicare cupit, rite Sc honefte utarur, alia ad aequalitatis ideam ad jura externa in focietate adpli- candam opus eft norma, ac quam quisque fibi ipfi ad.

ftatum, quem naturalem, libertatis Sc aequalitatis vocant, aliud efficere volunt, quam ut indicent, ftatum illi oppofi-.. tum, non fine humana ope inveniri, Ted

fita^em Juris Naturae &amp; Ethicae dijudicandi principiis in vitam hominum communem &amp; Rempublicam vel illafca funt vel inferri poflunt. Si enim ab iis ordiendo, quae. a fal