• No results found

Dissertationum academicarum, quæstiones in jure naturæ a recentioribus illustratas recensentium, part. VII. Quam venia ampl. ord. philos. Ups. præside doct. Dan. Boëthio ... p. p. Gustavus Hollander, Vestro-Gothus. In audit. Gust. maj. d. 13 april. 1805.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertationum academicarum, quæstiones in jure naturæ a recentioribus illustratas recensentium, part. VII. Quam venia ampl. ord. philos. Ups. præside doct. Dan. Boëthio ... p. p. Gustavus Hollander, Vestro-Gothus. In audit. Gust. maj. d. 13 april. 1805."

Copied!
10
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

DISSERTATION UM

ACADEMICARUM

QUAiSTIONES

in

JURE NATURA!

A

RECENTIORIBUS

ILLUSTRATAS

RECENSENTIUM,

Part.

vir.

Q-= ■ ==-0

QJJ AM

venia ampl. ord. philos. ups.

PR^SIDE

doct.

DAN.

BOETHIO,

ETH. ET POLIT. PROF. REG. ET ORD.

P. P.

G ü

STA WS

HOL

YESTKO- GOTHUS*

»

In Audit. guft. Maj. d. 13 April. 1805.

H. S.

U F S A LI iE,

(2)

/

till

högådla frun

A.CILHOIXANDER

född

ROMGREN»

kin huldaste moder!

Naß Forfynen, är det Eder, jag

häfver

att

tacka fur

allt

godt; frän lifvets morgon

följde mig Eder

ömhet:

Eder

omforg

kijddade

minfvagave ålder:.redan

då, väckt

genom

Ehra

goda ef¬

terdomen, fann.jag dygden

äljkvärd:

Eder

goSet

°

tröttna*-

icke

än¬

nu„ att bereda min lycka. Lifligi rörd af de

karfor, JcRane

for-Bindelfer väcka, helgar jag Eder,

min

Goda Mor,

desfa. blad

ocli„

om jag, äger den,

jkickligheten

att

forfvara

de

famma.

Attfriden och lugnet

mätte hvila

Sfver

Ed

ra,

gamla dagar

%

Sißar, under

tyfia

välfignelfer,

mm hulda moders

LycHgfte Son

(3)

DS

JEQUALfTATE

IN

JURIBUS

DI S T RIB

U END

IS.

Part. J:ma.

Raro

vant;

homines five in vita five in judiciis medium fer-

cupiditate & praefentibus vei commodis vel

incommodis occaecati praecipites ab uno extremo in

alte-rum ruunt, nec a fua nec ab aliena experientia fapere

di-fcunt. Falluntur ramen, qtii ideo omnem deperditam

pu-tant operatn, quam collocandam esfe inde ab

antiquisfi-inis temporibus cenfuerunt fapienriae Do&ores, in

eruen-dis, explicandis &firmandis fanae rationis praeceptis, Sc fi

quid ad vitae communis tranquillitatem Scfrenandam

humt-nam proterviam conferre poteft, illud unice ab externa

vi, non ab inrerno, cui quisque fe fubjicere deberet,

raüonis Sc veritatis imperio, exfpe&andum judicant. Noftra aetas, exemplo populi habenas confueti

impe-rii excutientis ac licentiae Sc falfae aequaliratis delirio in

extrema ruentis edocla, confiteri videtur, haud exiguam

vim falfae, aequivocae Sc male explicatae theoriae de eis,

quae homini utpote ratione praediro Sc jurium capaci

tri-buenda funt, quando fenfim e Scholis erudirorum in

vi-tam Sc opinionem communem transmigravit, inesfe ad

fovenda Sc promovenda hominum perniciofa Sc effrena«

tis cupiditatibus faventia confilia. Vercor aurem, ne

pcrverfe galculos fubducant, qui, huic tnalo remedia

(4)

n . .

raturi, omnem de,rebus adeo periculi plenis

disquifltio-nem fuhlatam Optant, ceternaque fepelienda,m oblivione,

quantum in iilis fuerit, curant, de eo foium folliciri, ur

publica opinio easdesn irner figrnenta omni vel Funda¬

ment o vel utilirate deftituta tandem referre cogatur. i

Per-fvadere enim mihi nequeo, quod res fecundum narurae

noftrce inftitutionem intime cum indole s qua aiiis

ante-cellimus rebus & altiora fpiramus, intime connexae e ho¬

minum confcientia ulla autoritäre vel ulIis artificiis

un-quam eradicari posfint, fed potius extra omnem

dubita-tionem pofitum esfe arbitror, fi deficiat vera Sc rite

ex-plicata rerum huc pertinenrium fcientia, quemque falfam

quandam vel fibi ipfi fingere vel ab aliis fidam

asfume-re fuoque genio Sc cupidini adaptare. In id igitur

in-cumbendum arbitror, ut non toilatur occafio Sc liberras

verum in re tanti ponderis invefhgandi, quod Ii tandem

inveniatur e fapientiorum decretis in vulgares hominum

opiniones transplantabitur medelarnque mali, quod

re-formidamus, adferet, quam nequidquam aliunde petere¬

mus. Licenriam itaque de acqualitate in juribus

difhibu-endi9 disquirendi a nobis non temere asfumtarn esfe ar-bitramur, eadem vero ita uti vclumus, ut, quantum in

nobis fuerit, ad juftum in vira hominum c o m muni val

€>-rem ea , quae de aequalirate jurium circumferri folent, pe¬

tita redigantur

Sc

a

Sophifiarum lodibriis,

five

M

in

excesfu five in defeclu peccaverinr, liberencur, Sc fitnui

appareat,

quid lucratae

fint

a

recentioris

philofophice

dis-quifitionibus

lucis quadliones ad

e an

dem

pertinentes.

Nifi omnem jufti Sc injufti regulam tollere Sc huma¬

nas res caecae vi Sc arbitrio rradere .vel imus-, negare non

posfumus, quin

idea

quaedam

eequalitatis

i.ndisfolubili

nexu

copulata

fit

cum omni

de jure Sc jufiitia judicio,

qua

ve-luti fuo fundamento quodaromodo innitatur. De hac ita¬

(5)

n..., ^

que sequalitate primaria in Jure Natur© orirur quaeftio.

Ut vero appareat quid fit, Sc quid in adplicatione ad vi' tam communem Sc hominum focietatem per fe innuar,

primum examinare juvabit, qui-bus ex disquilitionibus

pendeat verum de illius natura ju<Jicium.

Videre autem mihi videor duo imprimis esfe mo~ rnenta, fine quorum refta expücatione numquam dabitur

folida Sc ab abufu libera aequaliraris idea. Horum vero

alterum politum esfe arbitror in origine ipüus aequalita-tis ide©, alterum vero in modo, quo nexus, inter ean-dem Sc leges inftitutas, ad fancienda Sc tuenda hominum

jura explicatur. In bis itaque momentis eorumque vi

eruendis prtecipna noftra verfabitur cura.

A dudum introducla in humanam focietatem

inaequa-litate & incommodis, quae abufus virium Sc faculratum ab una parte prasponderaritium, ab altera vero

fubla-tarum, Sc alieno arbitrio traditarum, fecum tulerunr, anfam Sc occauones na£ta eft, una cum frequentibus de

injuftitia potentiorum querelis, omnis de eequalitate ho¬

minum disquifitio. Sed fi hinc hominum libido Sc, cum vires permiferinr, ad leoninam focietatem propenfio,

jure accufabantur, illinc nec eequiores nec a puriore

fori-te derivat© emanarunt poftulstiones. Incerea quae eft

confcientiae rc£U humanis pe&oribus infitae vis, non

de-fuerunt cordatiores, qui iniquam oppresforum Sc

alio-rum arbitrio rraditorum fortem miferati, abufum

potefta-tis, omnia fibi permittentis, tollere, internum cujusque

confcientix fcnfum excirando, virtutisque Sc officii frenis

licentiam in aliorum detrimentum grasfantem cohibere voluerunt. Frequentes hinc a morum Do&oribus de na¬

tural! hominum ©qualitate admonitiones fsepiusque repi-A 2 tirae

(6)

^ — *=?W

titae ad communem & äqualem omnium hominum

ori-ginem, ad aequalem indigentiam Sc aequalem e vira

exi-rum provocationes, & religiofae de fupremo naturae

Au-£lore commemorationes, qui omnium parens pari omnes

fuos infantes ampleclendos esfe juber amore & ne quis felieitate Sc juribus deftituatur nobis inßta lege praecipit. Praeclara h&c quidem Sc ad abufum poteftatis

difvaden-dum idonea funt, Ii modo dociles illis prsebere voluerint

aures homines, vereor autem, ne, fi his praeceptis minus

obediverint, ilii, qui jura fua viribus non tequitate

me-jtiri confveverunt; Sc illi, qui ab altera parte a

potentio-rum iniqua dominarione injuriam pati nolunr, jura fua

horum praeceptorum trutina ponderare fibi licitum esfe

exiftimarent, ad rurbandam omnem humanam focieta-tem, omneque jus Sc fas inter homines tollendum con-ducerenr. Hiftoriae poliiicee non omnino ignarum fugere

non poteft, quam crebros motus Sc quantas turbas ciere

potuerint homines novarum rerum cupidi, ad fafciendos

vulgi animoSje praeceptis hifce inutuaram ad jura hominum fociaiia demedenda normarn praetendentes, adeo m non

dne causfa contendi posfe videatur, feditiofas^ quas

no-fira vidit Sc deplorat setas ab., inconfiderads liberrarig Sc

sequalitatis praeconibus vel motas vel au£las ad fubverten«

dum ordinem civilem turbas, referri posfe ad incendia

ex veteri igne, ad prorumpendum, femper promto

ci-nere dolofo rantum fuppofito, Sc numquam fufFocando»

nid ad ju (ta principia exa&a de juribus hominum

do£tri-na, lucem non incendia parans* iiiius in animis homi¬

num occupaverit locuriu

Non quidem arbitramur, hominis un quam efFugere

potuisfe, diverfam esfe indolem praeceptorum, quae

cu-juevis eonfeientiee ad moderandas iiberas ipfius a&iones

(7)

___ _ _fcäf=sä£_-_-_

^ 5 TS

jurium concesforum ufum inhaerere deberent, Sc regularum*

ad quas alter) altcrms in fe officia exigere Sc

vi extor»

quere licet. Exfularet enim omnis liberee poteftatis

ufu-ra, fi indigenti, quse ipfe Tibi necesfaria vel optanda

ju-dicaret, illa invito alteri, quem iisdem abundare li'bi per«

fvafit, arripere beeret. Sed tarnen vereor, ut fibi

con-fentienti Sc perpetua tenore hanc differentiam

obferva-verint Sc omni ad quem fpe&at loco rite adpücaverint

juris humani Interpretes; nec fieri poteft, ut iine erroris

periculo adplicetur, antequem juridicas quseftiones a

mo-raübus feparandi principia ab una parte rite illuftrata

fue-rint, Sc ab altera nexus, quem omne de jure Judicium

cum ethica hominis deftinatione habet, ab omni aneipiti

explicatione hberari potuerit.,

Excellens illa animi cogitantis nobis infita vi?, qua

reliquis anteceliimus rebus, libere agendi facultatis con-feienriam pariens, nos quorquot humanae partieipes

fu-mus naturae, a caecorum inftrumentorum forte eximit,

fideo ut ne quidem nobis fingere posfimus fummum re¬

if um Moderatorem fine refpe&u ad liberam hanc noftram

indolem fata noflra ordinasfe , multo minus vero ab

ho-minibus, quibuscum vivimus, juribus nos deftitui

patia-mtrr. Haec eft originaria unieuique humano pe£tori

in-generata nec unquam radicitus evellenda scqualitatis idea,

nec alio fpe&ar, quam ur ab aliorum vi Sc

iniquo

arbi-trio tutus quilibet quantura

per fibi concesfas faculrates

fortemque a natura, hominum vi nontemerata, fibi

per-misfam licear, fibi fuisque profpicere queat, nihilque aliud praseepit quam ur, quae natura unieuique innocenti

immediate chftribuerat, ab aliis inviolabilia habeantur,

Sc

ut quilibet ea , qua? nemini five mediare five immediate

snjuriam inferunc ^ libere quatrere fibi vindicare queat.

(8)

Hac ab origine emanans asqualitatis norroa

nifi

a

vero fuo fenfu caeca cupidinum vi detorqueatur , per fe

cequalitatem in rebus cuique

attribuendjs

öc

permittendis

nunquam pofcere poteft. Natura in eis, quas unicuique

immediate diftribuir, dum ßüos forticres, alios debiliores, alios fagaciores, alios hebetiores

effinxit, docuraento

esfe

poteft, ftilfam esfe aequalitatis libere

agendi

facultati

in-ha&rentis interpretationen!, qua praeciperetur, res, quas

natura nernini immediate adfignavit, Ted quas humana

induftria fuarn in poteftatem redigere poteft, atquali

por-tione esfe fingulis adjudicandas. /Equum non idem ac

tequale fignificat. Nihilo tarnen minus, quae

eft hominum

coeca habendi cupido, plerumque fit, ut aequalitatis ideam

libere agendi facultatis confcientise adhaerentem cum

uno-quoque voluntatis Sc defiderii

fui objecto copulent

Sc

te-gre ferant omnem in

iisdem

diftribuendis ineequalitatem,

a fuo demta putantes omnia, quae aliis concesfa fibi

de-negata esfe vident. Hinc invidiae,

odia, fimultates &

fi

externa vi non cobibeantur ad funditus evertendam

o-mnem humanatn focieratem tarn clandiftina quam aperta molimina. Ut his tempeftive occurratur Sc meliora edo-£li homines defideria & poftulata fua ratione non

cupidi-tate metiri cogantur, effiei vix ac ne vix quidem poruir,

quam<^iu in

theoretica

jurium

humanarum

explicatione

omnia ad voluptatem ut antiquis ab Epicureis, Sc ad fe-licitarem, cujus ideam quisque pro fuo genio Sc

experien-tia fibi fingit, ut recentioribus

haud

raro

placuit, omnia

liberae facultatis molimina referuntur. Si vitae indolentis

Scjucundae ufura ultimum esfet,quo homini concesfse

faeul-tates per fe fpe&ant, melius fane quam

homini brutis

con-fultum foret animantibus , qui nullo aequalitatis aut

inaequali-tatis fenfu anguntur. Ponenda eft, ut cum antiquis

loquatrur,

honeftas ut omnis liberae facultatis finis Sc cujusvis con¬

fcientise infita menfura Sc norraa, nec ulla aequaliras rite

(9)

po-.. Pf

poftulari poteft, nifi quce ad libere Sc ab alieno arbitrio tu¬

ra necesfaria honeftatis prscfidia quaerenda Sc

confervan-da infervit, quae cum maxima quod ad ftatum externum

Sc voiuptatis adminicula pertinet inaequalitate inveniri Sc

haberi poteft. Nifi ad alriora tenderent quae nobis con-cesfae funr agendi ac res nobis fubjiciendi facultates, nul¬

luni jurium quae poflulamus prerium, nulla cerra

menfu-ra. Jam vero cum proprer hunc eundem honeftatis

fi-Bem, cujus causfa libere agendi facultas concedirur, eriam

a natura conffitutas videmus focietates per fe inaequales5

quae, nifi eodsm jure tolleremus omnia honeftatis

praefi-dia, acquales fieri nequeunr, ut focietas matrimonialis,

parerna & haerilis, quarum inaequalitatem ab honeftate

conftitutam alio loco explicabimus, facile concludere

pos-furnus, hunc jurium humanorum vel fonrem vel finem

sequalitatem in rerum , quas defiderare posfumus,

diftri-butione non ponere voluisfe. Saris eft aequalitatis ad

hunc finem, Ii ad bene vivendurn adminicula nemini ex alterius arbitrio denegentur vel tollantur. Cum vero

ho-mines in focietate cum aliis conftituti, nifi liberam Sc

alieno arbirrio non fubje&am, quam honeftatis cultura

requirit, agendi facultatem invicem tollerent, licentiam

fibi tribuere nequeant judicandi, quibus ex iis, quae ad¬

minicula honeftae virae esfc posfenr, ille, qui eadem

quae-rere Sc fibi vindicare cupit, rite Sc honefte utarur, alia ad aequalitatis ideam ad jura externa in focietate adpli-candam opus eft norma, ac quam quisque fibi ipfi ad

fuas poftulariones adprobandas praefcribere debet. Hzec

vero norma jurium externorum cum aliunde peti

ne-quacat, quam ab iis, quae ad jura omnibus farra Sc te£la confervanda, conducunt Sc in hunc finem necesferio

re-q^iruntur Sc nihil huic fini infit, quod sequalitatem ju¬

rium externorum poftulat, Ted quod potius, ut mox in nexu focietaturn civilium cum juribus humanis explicando

(10)

ition-v;"K:',"-"^VPm^i v'*• i^V"'T-.'•»<

8

ttionftrabimus, inaequaliratem eorurn introducendam 5c

roborandåm jubeat, facile concludendum esfe arbitror,

sequalitatis ideam , quam juriuna diftribuendorum bnis Sc

eausfa fpe&at, aliam esfe, quam quae focietatum civilium

References

Related documents

dam laudes iibi adquirendi occaiionem haberent, quam iibi ipfis denegatam esfe videbatj atque eve-. nire posfe metuebat, ne palmam iibi

illis adfpiciantur, quippe qui Vitium hoc omnibus com¬ mune do£lis credanr. Hoc igitur Doftis maxime de ani- mo esfe deberet, ut non artibus folum &amp; fcientiis Hude* ant, fed

infigniendum esfe putamus, quod a rationc fola de- rivatum alius omnino quam phyficum bonum origi- nis eil, Sc aliam per fe boni ciasfem conftituit. Quo- ties itaque de bono

non plus damni quam commodi redunder, fed hujus juris extra te ufum tibi permittere nequis,niii demonttrari aliis. posfet re vera majori omnium felicitati conduxisfe,

nendo, e cujus fcbola egresfus celebris Juris Confultus Nicolaus Hieronymus Gundlingius qui, Hobbefiana po- ftulata Thomasii disciplina temperans, eam primus introdu- xisfe viderur

ftatum, quem naturalem, libertatis Sc aequalitatis vocant, aliud efficere volunt, quam ut indicent, ftatum illi oppofi-.. tum, non fine humana ope inveniri, Ted

unquam libere agenti competere potefi, imperantem, alia inter officium &amp; jus, feu inter lege injun&amp;um, 8c lege permiflum, locum obtinere non poteft differentia, quam..

fita^em Juris Naturae &amp; Ethicae dijudicandi principiis in vitam hominum communem &amp; Rempublicam vel illafca funt vel inferri poflunt. Si enim ab iis ordiendo, quae. a fal