DISSERTATION UM
ACADEMICARUM
QUAiSTIONES
inJURE NATURA!
A
RECENTIORIBUS
ILLUSTRATAS
RECENSENTIUM,
Part.
vir.Q-= ■ ==-0
QJJ AM
venia ampl. ord. philos. ups.
PR^SIDE
doct.
DAN.
BOETHIO,
ETH. ET POLIT. PROF. REG. ET ORD.
P. P.
G ü
STA WS
HOLYESTKO- GOTHUS*
»
In Audit. guft. Maj. d. 13 April. 1805.
H. S.
U F S A LI iE,
/
till
högådla frun
A.CILHOIXANDER
född
ROMGREN»
kin huldaste moder!
Naß Forfynen, är det Eder, jag
häfver
atttacka fur
allt
godt; frän lifvets morgon
följde mig Eder
ömhet:
Eder
omforg
kijddade
minfvagave ålder:.redandå, väckt
genomEhra
goda ef¬
terdomen, fann.jag dygden
äljkvärd:
EdergoSet
°tröttna*-
icke
än¬nu„ att bereda min lycka. Lifligi rörd af de
karfor, JcRane
for-Bindelfer väcka, helgar jag Eder,
min
Goda Mor,
desfa. blad
ocli„
om jag, äger den,jkickligheten
attforfvara
de
famma.
Attfriden och lugnet
mätte hvila
Sfver
Ed
ra,gamla dagar
%Sißar, under
tyfia
välfignelfer,
mm hulda moders
LycHgfte Son
DS
JEQUALfTATE
IN
JURIBUS
DI S T RIB
U END
IS.Part. J:ma.
Raro
vant;homines five in vita five in judiciis medium fer-
cupiditate & praefentibus vei commodis velincommodis occaecati praecipites ab uno extremo in
alte-rum ruunt, nec a fua nec ab aliena experientia fapere
di-fcunt. Falluntur ramen, qtii ideo omnem deperditam
pu-tant operatn, quam collocandam esfe inde ab
antiquisfi-inis temporibus cenfuerunt fapienriae Do&ores, in
eruen-dis, explicandis &firmandis fanae rationis praeceptis, Sc fi
quid ad vitae communis tranquillitatem Scfrenandam
humt-nam proterviam conferre poteft, illud unice ab externa
vi, non ab inrerno, cui quisque fe fubjicere deberet,
raüonis Sc veritatis imperio, exfpe&andum judicant. Noftra aetas, exemplo populi habenas confueti
impe-rii excutientis ac licentiae Sc falfae aequaliratis delirio in
extrema ruentis edocla, confiteri videtur, haud exiguam
vim falfae, aequivocae Sc male explicatae theoriae de eis,
quae homini utpote ratione praediro Sc jurium capaci
tri-buenda funt, quando fenfim e Scholis erudirorum in
vi-tam Sc opinionem communem transmigravit, inesfe ad
fovenda Sc promovenda hominum perniciofa Sc effrena«
tis cupiditatibus faventia confilia. Vercor aurem, ne
pcrverfe galculos fubducant, qui, huic tnalo remedia
n . .
raturi, omnem de,rebus adeo periculi plenis
disquifltio-nem fuhlatam Optant, ceternaque fepelienda,m oblivione,
quantum in iilis fuerit, curant, de eo foium folliciri, ur
publica opinio easdesn irner figrnenta omni vel Funda¬
ment o vel utilirate deftituta tandem referre cogatur. i
Per-fvadere enim mihi nequeo, quod res fecundum narurae
noftrce inftitutionem intime cum indole s qua aiiis
ante-cellimus rebus & altiora fpiramus, intime connexae e ho¬
minum confcientia ulla autoritäre vel ulIis artificiis
un-quam eradicari posfint, fed potius extra omnem
dubita-tionem pofitum esfe arbitror, fi deficiat vera Sc rite
ex-plicata rerum huc pertinenrium fcientia, quemque falfam
quandam vel fibi ipfi fingere vel ab aliis fidam
asfume-re fuoque genio Sc cupidini adaptare. In id igitur
in-cumbendum arbitror, ut non toilatur occafio Sc liberras
verum in re tanti ponderis invefhgandi, quod Ii tandem
inveniatur e fapientiorum decretis in vulgares hominum
opiniones transplantabitur medelarnque mali, quod
re-formidamus, adferet, quam nequidquam aliunde petere¬
mus. Licenriam itaque de acqualitate in juribus
difhibu-endi9 disquirendi a nobis non temere asfumtarn esfe ar-bitramur, eadem vero ita uti vclumus, ut, quantum in
nobis fuerit, ad juftum in vira hominum c o m muni val
€>-rem ea , quae de aequalirate jurium circumferri folent, pe¬
tita redigantur
Sc
aSophifiarum lodibriis,
five
M
in
excesfu five in defeclu peccaverinr, liberencur, Sc fitnui
appareat,
quid lucratae
fint
arecentioris
philofophice
dis-quifitionibus
lucis quadliones ad
e andem
pertinentes.
Nifi omnem jufti Sc injufti regulam tollere Sc huma¬
nas res caecae vi Sc arbitrio rradere .vel imus-, negare non
posfumus, quin
idea
quaedameequalitatis
i.ndisfolubili
nexucopulata
fit
cum omnide jure Sc jufiitia judicio,
quave-luti fuo fundamento quodaromodo innitatur. De hac ita¬
n..., ^
que sequalitate primaria in Jure Natur© orirur quaeftio.
Ut vero appareat quid fit, Sc quid in adplicatione ad vi' tam communem Sc hominum focietatem per fe innuar,
primum examinare juvabit, qui-bus ex disquilitionibus
pendeat verum de illius natura ju<Jicium.
Videre autem mihi videor duo imprimis esfe mo~ rnenta, fine quorum refta expücatione numquam dabitur
folida Sc ab abufu libera aequaliraris idea. Horum vero
alterum politum esfe arbitror in origine ipüus aequalita-tis ide©, alterum vero in modo, quo nexus, inter ean-dem Sc leges inftitutas, ad fancienda Sc tuenda hominum
jura explicatur. In bis itaque momentis eorumque vi
eruendis prtecipna noftra verfabitur cura.
A dudum introducla in humanam focietatem
inaequa-litate & incommodis, quae abufus virium Sc faculratum ab una parte prasponderaritium, ab altera vero
fubla-tarum, Sc alieno arbitrio traditarum, fecum tulerunr, anfam Sc occauones na£ta eft, una cum frequentibus de
injuftitia potentiorum querelis, omnis de eequalitate ho¬
minum disquifitio. Sed fi hinc hominum libido Sc, cum vires permiferinr, ad leoninam focietatem propenfio,
jure accufabantur, illinc nec eequiores nec a puriore
fori-te derivat© emanarunt poftulstiones. Incerea quae eft
confcientiae rc£U humanis pe&oribus infitae vis, non
de-fuerunt cordatiores, qui iniquam oppresforum Sc
alio-rum arbitrio rraditorum fortem miferati, abufum
potefta-tis, omnia fibi permittentis, tollere, internum cujusque
confcientix fcnfum excirando, virtutisque Sc officii frenis
licentiam in aliorum detrimentum grasfantem cohibere voluerunt. Frequentes hinc a morum Do&oribus de na¬
tural! hominum ©qualitate admonitiones fsepiusque repi-A 2 tirae
^ — *=?W
titae ad communem & äqualem omnium hominum
ori-ginem, ad aequalem indigentiam Sc aequalem e vira
exi-rum provocationes, & religiofae de fupremo naturae
Au-£lore commemorationes, qui omnium parens pari omnes
fuos infantes ampleclendos esfe juber amore & ne quis felieitate Sc juribus deftituatur nobis inßta lege praecipit. Praeclara h&c quidem Sc ad abufum poteftatis
difvaden-dum idonea funt, Ii modo dociles illis prsebere voluerint
aures homines, vereor autem, ne, fi his praeceptis minus
obediverint, ilii, qui jura fua viribus non tequitate
me-jtiri confveverunt; Sc illi, qui ab altera parte a
potentio-rum iniqua dominarione injuriam pati nolunr, jura fua
horum praeceptorum trutina ponderare fibi licitum esfe
exiftimarent, ad rurbandam omnem humanam focieta-tem, omneque jus Sc fas inter homines tollendum con-ducerenr. Hiftoriae poliiicee non omnino ignarum fugere
non poteft, quam crebros motus Sc quantas turbas ciere
potuerint homines novarum rerum cupidi, ad fafciendos
vulgi animoSje praeceptis hifce inutuaram ad jura hominum fociaiia demedenda normarn praetendentes, adeo m non
dne causfa contendi posfe videatur, feditiofas^ quas
no-fira vidit Sc deplorat setas ab., inconfiderads liberrarig Sc
sequalitatis praeconibus vel motas vel au£las ad fubverten«
dum ordinem civilem turbas, referri posfe ad incendia
ex veteri igne, ad prorumpendum, femper promto
ci-nere dolofo rantum fuppofito, Sc numquam fufFocando»
nid ad ju (ta principia exa&a de juribus hominum
do£tri-na, lucem non incendia parans* iiiius in animis homi¬
num occupaverit locuriu
Non quidem arbitramur, hominis un quam efFugere
potuisfe, diverfam esfe indolem praeceptorum, quae
cu-juevis eonfeientiee ad moderandas iiberas ipfius a&iones
___ _ _fcäf=sä£_-_-_
^ 5 TS
jurium concesforum ufum inhaerere deberent, Sc regularum*
ad quas alter) altcrms in fe officia exigere Sc
vi extor»
quere licet. Exfularet enim omnis liberee poteftatis
ufu-ra, fi indigenti, quse ipfe Tibi necesfaria vel optanda
ju-dicaret, illa invito alteri, quem iisdem abundare li'bi per«
fvafit, arripere beeret. Sed tarnen vereor, ut fibi
con-fentienti Sc perpetua tenore hanc differentiam
obferva-verint Sc omni ad quem fpe&at loco rite adpücaverint
juris humani Interpretes; nec fieri poteft, ut iine erroris
periculo adplicetur, antequem juridicas quseftiones a
mo-raübus feparandi principia ab una parte rite illuftrata
fue-rint, Sc ab altera nexus, quem omne de jure Judicium
cum ethica hominis deftinatione habet, ab omni aneipiti
explicatione hberari potuerit.,
Excellens illa animi cogitantis nobis infita vi?, qua
reliquis anteceliimus rebus, libere agendi facultatis con-feienriam pariens, nos quorquot humanae partieipes
fu-mus naturae, a caecorum inftrumentorum forte eximit,
fideo ut ne quidem nobis fingere posfimus fummum re¬
if um Moderatorem fine refpe&u ad liberam hanc noftram
indolem fata noflra ordinasfe , multo minus vero ab
ho-minibus, quibuscum vivimus, juribus nos deftitui
patia-mtrr. Haec eft originaria unieuique humano pe£tori
in-generata nec unquam radicitus evellenda scqualitatis idea,
nec alio fpe&ar, quam ur ab aliorum vi Sc
iniquo
arbi-trio tutus quilibet quantura
per fibi concesfas faculrates
fortemque a natura, hominum vi nontemerata, fibi
per-misfam licear, fibi fuisque profpicere queat, nihilque aliud praseepit quam ur, quae natura unieuique innocenti
immediate chftribuerat, ab aliis inviolabilia habeantur,
Sc
ut quilibet ea , qua? nemini five mediare five immediate
snjuriam inferunc ^ libere quatrere fibi vindicare queat.
Hac ab origine emanans asqualitatis norroa
nifi
avero fuo fenfu caeca cupidinum vi detorqueatur , per fe
cequalitatem in rebus cuique
attribuendjs
öcpermittendis
nunquam pofcere poteft. Natura in eis, quas unicuique
immediate diftribuir, dum ßüos forticres, alios debiliores, alios fagaciores, alios hebetiores
effinxit, docuraento
esfe
poteft, ftilfam esfe aequalitatis libere
agendi
facultati
in-ha&rentis interpretationen!, qua praeciperetur, res, quas
natura nernini immediate adfignavit, Ted quas humana
induftria fuarn in poteftatem redigere poteft, atquali
por-tione esfe fingulis adjudicandas. /Equum non idem ac
tequale fignificat. Nihilo tarnen minus, quae
eft hominum
coeca habendi cupido, plerumque fit, ut aequalitatis ideam
libere agendi facultatis confcientise adhaerentem cum
uno-quoque voluntatis Sc defiderii
fui objecto copulent
Sc
te-gre ferant omnem in
iisdem
diftribuendis ineequalitatem,
a fuo demta putantes omnia, quae aliis concesfa fibi
de-negata esfe vident. Hinc invidiae,
odia, fimultates &
fi
externa vi non cobibeantur ad funditus evertendam
o-mnem humanatn focieratem tarn clandiftina quam aperta molimina. Ut his tempeftive occurratur Sc meliora edo-£li homines defideria & poftulata fua ratione non
cupidi-tate metiri cogantur, effiei vix ac ne vix quidem poruir,
quam<^iu in
theoretica
jurium
humanarum
explicatione
omnia ad voluptatem ut antiquis ab Epicureis, Sc ad fe-licitarem, cujus ideam quisque pro fuo genio Sc
experien-tia fibi fingit, ut recentioribus
haud
raroplacuit, omnia
liberae facultatis molimina referuntur. Si vitae indolentis
Scjucundae ufura ultimum esfet,quo homini concesfse
faeul-tates per fe fpe&ant, melius fane quam
homini brutis
con-fultum foret animantibus , qui nullo aequalitatis aut
inaequali-tatis fenfu anguntur. Ponenda eft, ut cum antiquis
loquatrur,
honeftas ut omnis liberae facultatis finis Sc cujusvis con¬
fcientise infita menfura Sc norraa, nec ulla aequaliras rite
po-.. Pf
poftulari poteft, nifi quce ad libere Sc ab alieno arbitrio tu¬
ra necesfaria honeftatis prscfidia quaerenda Sc
confervan-da infervit, quae cum maxima quod ad ftatum externum
Sc voiuptatis adminicula pertinet inaequalitate inveniri Sc
haberi poteft. Nifi ad alriora tenderent quae nobis con-cesfae funr agendi ac res nobis fubjiciendi facultates, nul¬
luni jurium quae poflulamus prerium, nulla cerra
menfu-ra. Jam vero cum proprer hunc eundem honeftatis
fi-Bem, cujus causfa libere agendi facultas concedirur, eriam
a natura conffitutas videmus focietates per fe inaequales5
quae, nifi eodsm jure tolleremus omnia honeftatis
praefi-dia, acquales fieri nequeunr, ut focietas matrimonialis,
parerna & haerilis, quarum inaequalitatem ab honeftate
conftitutam alio loco explicabimus, facile concludere
pos-furnus, hunc jurium humanorum vel fonrem vel finem
sequalitatem in rerum , quas defiderare posfumus,
diftri-butione non ponere voluisfe. Saris eft aequalitatis ad
hunc finem, Ii ad bene vivendurn adminicula nemini ex alterius arbitrio denegentur vel tollantur. Cum vero
ho-mines in focietate cum aliis conftituti, nifi liberam Sc
alieno arbirrio non fubje&am, quam honeftatis cultura
requirit, agendi facultatem invicem tollerent, licentiam
fibi tribuere nequeant judicandi, quibus ex iis, quae ad¬
minicula honeftae virae esfc posfenr, ille, qui eadem
quae-rere Sc fibi vindicare cupit, rite Sc honefte utarur, alia ad aequalitatis ideam ad jura externa in focietate adpli-candam opus eft norma, ac quam quisque fibi ipfi ad
fuas poftulariones adprobandas praefcribere debet. Hzec
vero norma jurium externorum cum aliunde peti
ne-quacat, quam ab iis, quae ad jura omnibus farra Sc te£la confervanda, conducunt Sc in hunc finem necesferio
re-q^iruntur Sc nihil huic fini infit, quod sequalitatem ju¬
rium externorum poftulat, Ted quod potius, ut mox in nexu focietaturn civilium cum juribus humanis explicando
ition-v;"K:',"-"^VPm^i v'*• i^V"'T-.'•»<
8
ttionftrabimus, inaequaliratem eorurn introducendam 5c
roborandåm jubeat, facile concludendum esfe arbitror,
sequalitatis ideam , quam juriuna diftribuendorum bnis Sc
eausfa fpe&at, aliam esfe, quam quae focietatum civilium