• No results found

Dissertationum academicarum, quæstiones in jure naturæ a recentioribus illustratas recensentium, part. I. Quam venia ampl. ord. phil. Ups. præside doct. Dan. Boëthio ... p. p. Benedictus Kjellander, stip. Victor. Westrogothus. In audit. Gust. maj. die XVI

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertationum academicarum, quæstiones in jure naturæ a recentioribus illustratas recensentium, part. I. Quam venia ampl. ord. phil. Ups. præside doct. Dan. Boëthio ... p. p. Benedictus Kjellander, stip. Victor. Westrogothus. In audit. Gust. maj. die XVI"

Copied!
12
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

DISSERTATIONUM

ACADEMICARUM,

QU^ESTIONES

in

JURE

NATURAC

A RECENTIORIBUS

ILLUSTRATAS

RECENSENTIUM, Part. I.

(^UAM,

VENIA AM PL. ORD. PHIL. UPS.

p r

msi

d

e

Doct.

dan.

boéthio,

sth, et polit. prof. reg. et ord.

F. F.

ttmvmmirvé'

%m££jsr2)g&,

sriP. victor. wkstr o g o tii us,

IN ÅUDIT GUS!. MAJ. DIE XVI JUNII MDCCCI,

H. S.

•i - ' - '

UPS ALI JE ,

(2)
(3)

CONTRAGTS- P ROSTEN"*

HÖGÅREVÖRDIGE och.HÖGLäRDE

Herr MAGISTER,

JONAS

KIEL

LÅN DER

5

OCH

PROSTINNAN,

HÖGÅDLA FRU

EVA

MARIA

KJELLANBER*

FÖDD

MINE HULDASTE FÖRÄLDRAR!:

T-f

I

livadjag är, är jag genom EDER.

— Fur att högtidligen

arkanna detta, betjenar jag mig af

detta tillfälle, och helgar

E-DER

^

dessa

Blad.

jfag

gär härvid

ej anspräk pä någon an¬

nanfortjenst, an den

— om den är någon att jagföljt min

kansla aj den djupaste Sonliga vördnad, kvarmedjag altid är'

MINE HULDASTE FÖRÅLDRAR

ED ER

Lydigße Son:

(4)

VIRIS

AVMODÜMREVRmtWISETPRMCLAMSSIMIS

Dom. MAG.

IONM

KELLGREN,

PASTOR I ET PR-ffiPOSlTO IN SKATELÖF,

AV UN CU LO O P TI MO,

ET

Dom. MÅ G.

NICOLAOSALANDER,

PASTOKI IN ÅSLEU, ADJÄCENTIS CONTR. I'Rj^POSLTO,

A FFINI C A RISS

IM O.

Vobis

hocce offero opus. —• Obiatum veto intimam il lam,

qna, exempia quas mihi a

VOBIS egregia

Virtutum

et

DodrinÄ

prcebentur prosequor, venerationem,

calidissimis

cum

votis

con-juntflam, VESTRIS insistere posse

vestigiis

testaturum

veilem.

Benign! igitur excipiatis pise

documeatum,

licet

levissimum,

men-tis, qua VOS colo

colamque

ast era um

(5)

DISSERTATIONUM ACADEMICARUM,

QtLE-STIONES in

JURE

NATURiE

a

RECENTIO-RIBUS ILLUSTRATAS

RECENSENTIUM,

Part. I:ma.

De Jure Natura ab Ethica fiparanJo.

Confianti

bratum

comprobatum eft

di&um: Qui bens

experientia

diflinguit, bene

antiquitus

docet,

cele¬

Sed

non nifi fenfim crevit laudata ifta bene docendi ars, Hserenc

quidem prima cognitionis humanaé initia in particularibis & individuis, at, cum eorum notitia nobis non pateit,

nifi pofitis inrernis «Sc perspiciendi vi, qua natura nos

inftruxir, propriis conditionibus, & ab illis pendear,quid & quäle fit iliud, quod in quacumque re quaeramus, faci-le erir intelle&u, cur bene distinguendi negotium tuto procedere nequear, antequam hae iteruta interna: omnis

Sciemim conditiones explorentur, et e tenebris, quibus

eircumvolvuritur, educanrur, ut quid qusque valeat di-ftin£le perspici possit, earumque ope unaquatque res, et

quacliber circa eandem oritura qusestio, in fiuo ponarur loco, fuisque circumscribatur limitibus, urquid genuinum,

verum fibique condans ftt per totum humana:

cognitionis campum iiiucescat.

J3rimo ad rerum caussas inquiréndas reoramine ad

universalissima prscipiti salru transiliisse Philofophos,

Hi-lloria progressuum cognitionis humana: abunde tedatur» Sed docere quoque eadem videtur, ab obfcuris his uni-verfalium regionibus parum fecum ad profuturam

rerum Scientiam retulisse adjumenti, quibus in eisdem versari

volupe fuit, priusquam ad panicula-ria denuo descendere

& res, de quibus qüatrerent, certis circumsribere

(6)

V§ ) 2 ( ^

bus didicerint. Diu Philofophiae nomine rerum Scientiam quaefiverunt Grceci, antequam, Platonjs & Xenocratts tempore, introducla fuit res, de quibus quaerebant, in Divinss humanasque dispescendi neeessiias, «Sc hte Pbyficat illse Etbias condiruebarmir objeclum. De Hominis bono mulrum disputatum fuit, antequam Aristoteles a) distin-cte dirFerenriam inter bona, quae a caussij extra animum pofitis procreantur, <Sc illa, qua ab aclivo animi ftatu

pro-veniunt, docuit. Neminem in Scientiis verfaturn, esrum-que fines fecum meditarum, fugere poted, noYam.ope

diftindtio.num bujus indolis femper Scientiis allatam fuisse

lucem, viamque, qua ad veritatem progredi licet, expe-ditiorem tutioremque reddiram esse. Inter preecipuashas,

quibus veri fcientia au£ta ed, didin&iones referimus a Recenrioribus illatam Éthicam a Jure Natura? feparandi rationem, cujus initia & progressus breviter illuftrare no¬ llruin esse voluimus.

Homines, monente confeientia fuperioris, qua: illis

ined, natura:, de rc£lo, judo & honefto quaerendi

fre-quentes femper habuerunt occafiones, quss inter

praeci-puum fibi vindicant locum illte, quae a morihus, inditu-tis Sc imperiis, quibus continetur dominum Societas,

de-fumuntur. Viderunt quidem illi, qui de harum rerutn fundarnentis Sc reititudioe quserere fiium ssse

exidirna-runtress, quales inter genres vigent, non adcommuneni

quandam Sc fibi constantem normtm ex inftituro

introdu-&as esse, fed re£le tarnen fuspicati funt, eas non omnino ab h ominum pendere arbitrio, verum ut loquirur Cicero:

non a Prstoris editto, fed ab ipfa Natura, conftitutum esse

jus. Qui ab antiquissimis retro

temporibus,

ut

Philofo-phi rite tuerentur nornen, «liquid de moribus prscipien-dum fibi esse putarunt, quaeftionem, quid qualeque fit hoc

ß

(7)

a natura conftkutum jus, intaclam relinquere non potue-runt; Sc lic prima Scientiae, quam

Jus Natur

se

vocandi

mos poflea iovaiuir, dederunt fpecimina.

Immisra

qui-dem hxc in Graecorum Philofophia plerumque in libris de

ofhciis et virrutibus invenimusj fpecialis tarnen iliis dieata

fuisse videtur cura in iis, quas de Legibus inkituerunt,

disquiskionibus F).

Non itaque fine injuria antiquorum

diclum

et

(aepius

repetitum fult, illos Scientiam Juris

Naturalis

vel

igno-rasse vel neglexisse. Coluerunt eam

fåne, quamvis

non

titulo, qui pofteriori setate ufitatior

fuit,

eam

infignive-rint, et quidem, me judice, proposito ad comrnunem

hominum viram accommodato, quod in Recentiorum de eadem Scientia curis frukra faepe quaerimus. Nisi enim omnia me fallunt, cornparatio inter Grseeorum Sc

pofte-rioris tevi hominum Philosophiam, quatenus ad res

fpe-£bt , de quibus a vita hominum communi accuratius

quac-rendi defumta ek necessitas, ubique docet, palmam iliis

adjudicandam esse in eo, quod non tantum fcholae,

fed

prsecipue vitas, fcripferint. In argumentis,

ad Scientiam,

de qua heic agimus, pertinentibus, forum

confcientiae

a

foro externo rke quidem dikinguere nefciverunt, fed ab

eo virio paucissimos quoque Recentiorum immunes

de-prehendimus; De katu naturali, de quo

follicke adeo

qusrendum esse exiftimarunt Recemiores, nihil

fere

An-tiqui praeceperunt; fed

ii

jura hominum re

ipfa

distribui

et rueri nequeant niß in civirate, disquiskionem de iis utilius eo devolvi putaraus, ut de Legibus in civirate

fe-rendis agat, quam fi in iis, ut Recentioribus

faepissime

mos fuit, fubsistarnus, quae ad Statum, a quo, fi unquam

exkiterit, egrediendum necesfario fit, unice fpe£lanr. Et

A 2 cum

b) Documento Tunt: Platonis de Legibus Libri VI. & Cickrohjs,

(8)

• ) 4 C' •

cufn ieges, qua in civitste valent, c vi cogenri nunquam

fepari posfunt, quaeftio de earum caussis prxcipue infti-t*ta disquisitiones a fcopo minus disrrahit, qui Jure

Na-turae, ab Ethica diftin&o , propositus est, scilicet ut

defi-niatur: quas fit jufta aüos cogendi potestas, et quousque fe extendar.

AdJusNatura?abEthica feparandum pofterioris «vi ho-minibusadjumentum, ab Antiquis ignotum, attulisse quidem

videtur distin&io,in omnidejuribus & officiis,pofiGrotium,

disquisirionefolemnis,interjura perfectaetimperfe&ajfedprae

terquam quod rem ipsam, his designatam verbis, Antiquis

non ignoram fuisse, plura teftantur documénta,e quibus

ef-fatum Ciceroms:Dissimijlimaestdebitiopecunta grati&>attu¬ lisse fufficiat, parum ad iliam, quam routua Scientiarum

perfe£lio poftulat,

feparationein valuisfe

laudatam hanc

diftin£iionem,ipsa docet experientia. Neque hoc mirum,

nam, quamvis usitata juris perfe£i definitio indicare vi¬

detur, quaefiionera aiio fps&antera, quam si disquirere-tur, quid de jure remittendum moralis jubeat lex,

defuis-se tarnen videntur certa & bene explorata prineipia, qui¬ bus, tie divsrsissimse inter se denuo confunderentur

quae-stiones, fatis cautum esset. Evitanda? ejusmodi

confusio-nis documenrum ipfa illa, qua? sd analogiam diftinßio-nis inter jura perfecta & imperfe&a in Jurisprudentiam

naturalem intulerunt illius Do&ores,dogmata fubministranr.

Non enim fatis esse putarunt, ut ofiicia, quatenus juri

aliorum perfe£to vel inhperfe&o respondebant, in perfe-£lis 6c imperfecta dispescerent, Ted de obligations quo-que perfe£ta et imperfe£ta legeque naturali cogente et

non cogente locuri fimt. Qu« distinguendi rationes, fi

ad Jus Natura?ab Ethica feparatum adplicentur, nulliusfunc

ufus, &, fi ad obligationis naturam in genero illuftran-dam adhibeantur, ad veram illius, sensuique hominum

communi obviam, notionem adukerandam haud parum

(9)

• ) * ( &

contulerunt. Re&ius, me judice docetur, quum

cogenüi

poteftas a juris norione nunquum

feparatur,

fed

utraque iisdem cfrcunrciuditur limitibus, arque id , quod juris no¬

mine in juribus ita di£lis imperfe£tis venit, re

ipfa

per-fe&um esfe probatur.

Aliam, quam eam, quae a fic definita

juris notione

iudicata videtur, viaHl, inde ab eo tempore, quo

littera-rum ftudium, profiigara rnedii avi barbari'«, iterum

fio-rescere ccepit, tenratam fuisfe notum

ed,

qua morum

di-fciplina duabus a fe invicem

diverfis Scientiis

dispefceba-tur, quarum altera podea Juris Naturae, altera

Ethicac

nacla ed nomen. Judas novae hujus «Sc a veteribus

igno-tac diftin&iofiis causfas fe habuisfe putarunt illius

Au&o-res, cum aliam esfe quceftionem, quid Lex naturalis

di-£litet, feu quid re£tum honeftumque fit, aliam aurem, quoe

de causfis Se incitamentis virturum agit, crediderunt. Il-lam Juris Natura, hans Etbiccs objectum conftituebanr. Haec diftinguendi ratio ita fenlim invaluit, ut

nullus

du-bitern, quin plerique adhuc, qui eandetn inde a pueris

memoria impresfam retinent, åc cuique Juris Naturae, hoc fenfu fumti, parti refpondentem enumerare didice-runt Ethicte partein, laeföe antiquitaris Sc veritaris reum

habeanc illum, qui de illius neccsfitate 3c utilirsre vel paulisper dubittrer.

Kon hujus ed loci, ut disquirarmis, an plus valeat haec didin£iio, quam fi Homiliarum Scriptores aliunde quam a Theologia dicendi argumenta petere debere

di-ceremusj condat faltem, illos, qui Ethicam hac ratione

a Jure Naturae didin&arn pertra£larunt, declamationes potius, quam Scientiam concinnasfe. Ut utilem quandam

Sc ad Scientiae formam magis accommodatam in harum

declamationum locum (ubftituercnt cognitionem, ad Sci¬

entiam Legislaroriam Sc Artis Educandi principia curam Sc dudia convertenda esfe non fine ctusfa prseceperunt

(10)

Re-# ) 6 c m

Receariores; fed qui in hss Scientias incubusrunr, viaro,

qua jufto Sc tå vera Sc tibi coniUniia judicia formanda apto ordine procedendum eft, impedimentis obfitsm

fem-per dolebnnr, quamdiu Jus Harune ab Ethica non ita

fe-paratum habuerint, ur quid fori fir externj, quid interni,

non dubiis definitum faerit limiübus. jus enim ulcimus

Legislarori propofnus eft feopiis, virrus vero educationi.

Et, fi a noibris in bis rebus coilocatis fiudiis exemplurn

petere liceat, farenruir, nos rum demum necesfiratem Ju¬ ris naturalis Scienriarn a prreceptonirn moralium

pertra-cbatione feparandi rite

perlpex^sft,

quum Legislationis

artisque educandi principiis follicitiorem impendere

cu-ram occepimus.

Uc controverfias eorum, quos nulia juris civilis te¬

uer communio, dirjmendi ceira Sc communis ftatueretur

norma, Hugo Grotius, cujus circa Scicntiam Juris Natu¬

ra merita laudabunr femper sequi Scientiarurn

EEflimato-res, opus, noa minori fagacirare quam eruditione confpi-cuum, de Jure Belli & Baas cpncinnavir. Elucec in

roto hoc opere Aufboris propofitum qua'friones dijudi-candas iis circumfcribendi iimitibus, ur, quae juibae fint vi aliorurn afbones coercendi live belli csusfe, apparea?;

arpcurn a vacillantibus Sc non fatis exploratis e g resfuß fit principiis, Sc jarn ad ea, qu«e ab ipfa natura

profki-fcuntur-, jam ad Legum divinarum infbituta, jam ad mo¬

res & pa£bo racito inrrodufbas confveiudines pro.miscue

provocare videatur, multa defideranda reliquir, antequam

Juris Externi ditio juftis contineri posfit finibus,

Quod Grotius ad controverßas eorum , qui nullo

te-nentur juris civilis vincuk), decidendas conferre voiuir,

id ad jus, quo homines in civitate continentur, firman-dum adgresfus eft Thomas Hobbesius c). Hic extra Ii-

(11)

# * ) 7 { #

rriites vis cxrrinfecus cogentis eo minus egresfus ef!,

tjüum porlus omncm iniernte obligarionis au&oritaceifr

ftiftulisfe nih i Iq 12 e juftuiri prius sgnovisfe videatur, quam

homines bel)o omninm in omnes defatigari vi exreraa ad

pacem quarrendam & tuendam impellerentur, Explofa dudum eft hare Hobbesii fen.renria,, utpote omni virtutis fenfui veriranfcusque, quce hornini fan£tisfima: esfe

debe-xenr, inim'r'ca, quod ramen non impedir, quominos viri

fagacislimi fcripta adjumento hand conreronendo fuerint

illis, qui Jus Natura: ab Ethica fepararum juIiis continere finibuscautiore &fapienriore confilio poftea aögresfi funt, A Grotiö pa-riter ac Hobbgsio erudirus Juris Natura

fir-miora, quam ille, & veriora, quam hic, ponere voluir

fundamenta Samuel Pufendorf d) foc'ialitarem ipfius

di-fciplinae"' önicum ftatuéns princtpmm. Magna erregii

hujusViri in disciplinam Juris 'Natura: merira grata fem¬ per agnofcer pofteritas, fed, cum a principso latiori quam par fuft? fi Jus Natura ab Ethica rite fepararerur,

<3e nimis angufto, fi urraque disciplins conjungerétur, egresfus fucrit, faftum eft, ut non tantum rixis iniuilibus,

vehement! animorum contentione ab urraque parte motis, ferner implieüerit t'), fed anfam quoque dederic

attentio-nem a necesfaria Juris Nacurae ab Ethica féparatione

di-ftrahendi. Qui enirn, (1 de cftictis in univer/um quae-ftio inftituebatur, non tantum non fufficeré, fed in varios

lnducere errores principium SöciaHtttis

pro ultimo

asfum-tum re£le videbanr, de univerfaiiori, quo ab bis cauturn

esfet maliSjCOgirandum esfe prareeperunr, quod

Leibnit-zio duce fe rite expofnisfe gioriatus eft Christianus

Wolfius/), regulam: Qii&rt tuamperfe&iouem ultimum Sc uab-d) Samuelis Pufsndorfm de Jure Natura & Gentium. Libr. VIII. <) Vid, Script« Puf&ndokfii ErifHca Libris de Jure Notusa adnexa.

/) WoiFü Jus Natura & Gentium & prolixioris hujus operis ßpi.-cotna, lnßitutiones Juris naturalis f Gentium,.

(12)

unicunvJuris Naturre principium ftatuens.

Nihil quidem

de Wolfii meritis detrahere volo, fed maximum attulisfe

videtur fuis fe&atoribus impedimenium in fcopo &

requih-tisjuris NaturaeabEthicafeparatiriteperfpiciendis & dijudi-candis. Re£lius & ad necesfariam inrer quaeftiones in Jure Naturse enodandas Sc illas, quae ad Ethicam pertinent,

fejun£tionem accommodatius progresfus eft Christianus

Thomasius g") principia Honeiji, Jufti ac

Decori

fecer-nendo, e cujus fcbola egresfus celebris Juris

Confultus

NicolausHieronymus Gundlingius qui,Hobbefiana po-ftulata Thomasii disciplina temperans, eam primus introdu-xisfe viderur Jus Naturse ab Ethica feparandi rationem, quam pofteriori tempore fecuti

funt Juris Naturse in Schö¬

lls Germanire Do£tores Sc Epicornatores, qui ecle&iose

nullique Se£tse addi£lae Philofcphia: operam dare

Tibi

vifi

funt, quos inter nominasfe fufHciat Gottfridum

Achen-vall Sc Joh. Georg. Henricum Feder, quorurn in Jure

Naturae Compendia prcele&ionibus explicare

Sc illuftrare

in Academiis Germanise hucusque prrecipue in ufu fuir.

Qui inter alias Europei orbis Gentes ultra Grotium, Pu«

fendorfium & Wolfium fapere voluerunt, Antiquörum more aut exiguum pofuisfe videntur inter

qusefiiones Ju¬

ris Naturae & Ethicre difcrimen, aut fairem particularem

omnem de iisdem in univerfum feparandis neglexerunt

curam /).

g) Fundamentu Juris "Natura if Gentium a Senfu communi dedttcla,

Jt) Jus Natura ac Gentium conntxa ratione uovaque metbodo

elabora-tum\ 6t Disfcrtatio: Status Naturalis Hobbesu in corpore Juris Civilis

dtfenfus Isf dtfendeudus,

i) Documenta «sfe posfunt egregiis alio# praeeptij & pJiÜofophica

{agteitate confpicut Ad. Fergosonii öi Payley in do£h-ina morum fibri.

Quorum utrumqne Germanico idiomtte cxplicuit 6c adnorationibus auxit

Cdeben(musGarve:Alterum tirulo: Grundfitze der Moral*PbHoJopbie,

References

Related documents

Minima pars hominum, officia erga Deum fibi praeicribentium, horum officiorum ideas ab omni.. errore liberas fibi

non plus damni quam commodi redunder, fed hujus juris extra te ufum tibi permittere nequis,niii demonttrari aliis. posfet re vera majori omnium felicitati conduxisfe,

rere Sc fibi vindicare cupit, rite Sc honefte utarur, alia ad aequalitatis ideam ad jura externa in focietate adpli- candam opus eft norma, ac quam quisque fibi ipfi ad.

ftatum, quem naturalem, libertatis Sc aequalitatis vocant, aliud efficere volunt, quam ut indicent, ftatum illi oppofi-.. tum, non fine humana ope inveniri, Ted

unquam libere agenti competere potefi, imperantem, alia inter officium &amp; jus, feu inter lege injun&amp;um, 8c lege permiflum, locum obtinere non poteft differentia, quam..

fita^em Juris Naturae &amp; Ethicae dijudicandi principiis in vitam hominum communem &amp; Rempublicam vel illafca funt vel inferri poflunt. Si enim ab iis ordiendo, quae. a fal

Politices &amp; Juris naturse con traditio, fed, quae in praxi adefle videtur, utriusqne pugnam ex eo nafci auguramur, quod vel ii quibus tutelaris poteftas commiffii eft, vel ii,

civili pertra£lat, 8c Jus Natura publicum nominare folet, Scilicet ideae jurium in priori difeiplina: juris Naturae par¬. te generatim propofitae, in pofteriori hac feientia veris