• No results found

Dissertationum academicarum, quæstiones in jure naturæ a recentioribus illustratas recensentium, part. I. continuatio. Quam venia ampl. ord. phil. Ups. præside doct. Dan. Boëthio ... p. p. Ericus Gustavus Geyer Wermelandus. In audit. Gust. maj. die IX Jun

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertationum academicarum, quæstiones in jure naturæ a recentioribus illustratas recensentium, part. I. continuatio. Quam venia ampl. ord. phil. Ups. præside doct. Dan. Boëthio ... p. p. Ericus Gustavus Geyer Wermelandus. In audit. Gust. maj. die IX Jun"

Copied!
12
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

DISSERTATIONUM

ACADEMICARUM,

QUASTIONES

in

JURE

NATURiE

A

RECENTIORIBUS

ILLUSTRATAS

RECENSENTIUM, Part. I. continuatio.

quam

VENIA AMPL. ORD. PHIL. UPS,

P RiESIDE

DOCT.

DAN.

BOÉTHIO,

ith. et polit. prof. reg. et ord»

p. p.

EPdCUS QUSTAVUS

GETER

weruelandus»

IN audit. gust. maj. d. ix juni? mdcccil

h, a. mc So

(2)
(3)

dissertåtionum

academicarum,

qu^stiones

in

jure

natur.e

a

recentioribus

illustratas

recensentium,

Part. Iimae continuatio

Vt jfure Natura ab Ethica

feparand<h

■ ==5

V

t appareat, quid etiam

poft

agnittm

a

plerisque

Ju¬

ris Naturalis Do&oribus Juris Naturae Sc Ethicae

diver-fam indolem, recentiorum Philofophorum cur»

reli&um

fuerit ulterius definiendum atque illuftrandum, ne parum fibi conftantibus Sc iterum facile confundendis limitibus quaeßiones, ad unam altcramve hanc fcientiam

pertinentes,

mifcerentur, breviter examinare juvabit praecipua

quscdam

circa laudatam hanc diftin&ionem dogmatavel opiniones,

quae fere usquc ad ultimumfeculi proxime

praeterlapfi

de¬

cennium in fcholis do£lorum Juris Naturalis

proponeban-tur. E Compendio Philofophiae Pra£licae Cel. Ffderi a)y

Sc quia mihi hoc fcribenti proxime ad manus eft, Sc quia

locum inter Ecle£licos recentioris aevi haud ignobilem

tene-re viderur illius Au£or, eadem depromam.

In praefarione Libri citati ingenue fatetur ,Cel.

Au-£lor: b) fe ab initio aegre permotum fuisfe, ut

ar&is

adeo

B

li-a) Lehrbuchdir praktt/chen Phiiofophit von J. G. H. Feber vierte vermehrte und verbesferte aufläge. Gottingen 1776,

b) Verba iilius haec funt: Ich geflehe es, dafs es mir anfangs eini*

ge Ueberwindung koftete, den Namen des Rechtes derNatur auf das blosfe ausferliche Zwangsrechts einzufchrSnken. Unterdes-fen hielt ich es zuletzt für das Befte;Jnichtnur, weilnunmehr die

(4)

• * 3 *o C <8

limitibus Jus Naturae circumfcriberet, re vero melius

pen-firats, tandem (atius duxisfs, frequenratam a plerisque ea>

tempore docendi viam fequi, eam prsecipue ob causfam,

quod tmxime convenire videatur fini, quem in Jure bei.

Ii & pacis concinnando fibi propofitum habuit

Grotius, & quem hujus fcientige ad reliquas Philofophise

Pra&icae

partes habitus indicare videtur fcilicer, ut principia po-neret, ad quorum normim gentes hominesque, qui

coru-muni ex arbitrio inftitutarum

legum vinculo non renen»

tur, ufum juris cogendi non in foro propriae confcientiae,

fed coram aliorum judicio rite defenfitare posfent. Non

cum illis rixabor, qui modeftiae Au&oris tribuendam esfe judicant, cautam hane, quae aliis flu&uantis & incerti ani»

mi indicium videripoteft,proponendi rationem,ubi inlimine

feientiae, quam fibi enodandam fumferit, quaeritur, quo fpe-ftabitipfa fcientia.-Quaerendumporius esfe duco>

quaefuerint

principiajaquibushabitum, (icindicarum,Juris Naturae ad re»

liquas Philofophiae Pra&icaepartes inipfa fcientiae pertrada-tionedefiniverir, &annon vacillansquid &nonbese explora*

tum in principiis, a quibus egresfus eft, latear.Verba:

qui

comrnuniumex arbitrio inftitutarum legum vinculo non re¬

nen-meiften an diefe Bedeutung gewöhnt find; fondern vornehm¬ lich auch desfwegen, weil ich glaube, dafs derwahre Zweck

die-ferWisfenfchafc,derjenige,den Grotius fichdachteundwelcher aus

demVerhältnisfe diefer TheilsderpraktifchenPhilofophie mit dem

uebrigenfich ergiebt, kein andrer ift,als Grundfätze, auf welcher

VölkerundeinzelnePerfonen, die keinen gemeinschaftlichen, will¬

kürlichenGefetzengehorchen,fich berufen können,wennfieihr voll¬

kommenesRecht, nicht fich undihre Gewisfen,fondern andern

be-weifen wollen,in wisfenfchaftlicherVerbindungzubringen. —So¬

bald ich dafs Recht aus diefem Gefichtspunkte zu betrachten an¬

gefangen hatte, haben fich mir verfchiedene Bedenklichkeiten

aufgeklärt, und ich könntedann auch keinen Anfirand mehrnehmen dem Begriffe zu folgen, der die Grenzendes allgemeinenRechts enger angefezet,

(5)

• ) » c •

nentur,Åu&orem eadem ad liquidum non perduxisfe

teftan-tur. Eum civilisordinis inftitutaprsecipue his verbis refpexis-fe facile conjicimus,certe tarnen non illi mens fuitex ambim

Juris Natura: excludere quaeftionem: quojure cogimur ad

ci-vitatesineundasordinemquecivilernilliusqueinftituta tuenda.

Poftquam in Philofophia Pra&ica univerfali c)

amo-rem fui ipfius rationalem live regulam: qucere tuarn veram

felicitatem, ceu ultimum pofuit Au&or principium, ad quod

referenda fit omnis de judo, tam interno quam externo,

qusftio, & praedicatum rationalis veraeque, quo fpecificam amoris & fielicitatis, de quibus hoc loco quaerendum esfe

exiftimavir, indolem expresfit, e prudenti proprii commo-di ftudio, cum Sympathia, utut benevolentiae erga alios

fonte conjunåo, fatis explicatum esfe praefumfisfe videtur,

causfam, d) cur quaedtm ad hane felicitatem conducentia

ab diis expoftulare & vel vi extorquere liceat, dum ut

cetera praeftent aliorum confcientiae reliquendum .fit, in eo ponit, quod coaftio in his majora fecum ferret

incom-moda, in illis vero majora mala coa&ione praecaverentur.

Deinde t) progreditur ad principia Juris Natura:

definien-da, & quamvis ponere videatur, jus cogendi praecipue eo

fpe&are, ut fuum cuique confervetur, dubius tarnen

hae-ret, an omnibus de jure cogendi quasftionibus folvendis fufficiat hoc principium, adeoqr,^ ad aliud quoddam &

quod huic regulaefundamento eft} interdum adfcendendum, fcilicet, ut fententiam fuam ulterius explicat f), ad regu¬

lam: fac ea, qua: omnino optima esfe judicas, qua juben-te concedendum esfe putat, dari jus quoddam cogen

diex-traordinarium, quod a principio juris fuum tuendi non

B 2 flu*

c) Allgemeine praktifche Philofophie §. 57. d) Lib. cit. §. 58.

e) Recht der Natur §, 2, f) Lib. cit. g. 7.

(6)

• > 1* c •

fiuit, de quo tarnen in Jure Naturae, in (htu vero

naturs-li praecipue, ne cum interna cogendi jure confundarur,

quaeftio eft. Jus cogendi internum ab externo g) ita an»

tea diftinxit, ur illud confcienria cogentis permittat, hoc

vero coram aliis demonltrsri posßr, utut neceefarium fa¬

luris communis adjumenrum. Internum ita definiit: Ho-mines ad ea, quse lex moralis jubcf facienda, cogere non

licet, quando ex coactione probsbiliter majora

incommo-da nafcereBtur, quam quse ex omisfione officii profluere

posfent h).

Haec a laudato au&ore fic allata, ut fcopus Juris Na¬

tur® ab Ethica reliquisque Philofophiae difciplinis fepara-tus apparear, in unum collefta in hane fere fententiam

a-bire mihi videntur. Ad amorem fui rationalem five ve-rae felicitatis curam ultimo refsrenda eft omnis de jure

quaeftio, quae huic felicitati conducunt jure interno

perfe-&o ab aliis expoftulare licet, quamdiu ab ufu hujus juris

non plus damni quam commodi redunder, fed hujus juris extra te ufum tibi permittere nequis,niii demonttrari aliis

posfet re vera majori omnium felicitati conduxisfe, ut

il-lius ufus permisfus fuerit. Argumenta, quibus haec

demon-ftratio abfolvirur, ut plurimum quidem eo fpe&ant, ut

du-bium fit nemini, quin aftiones, quae coa&ione cohibeantur,

gireri lsefionem intulerint & id quod fuum fuerit,

abftule-rint, fed fi porro quacratur, quid fuum esfe debeat,

regtx-lam illud dijudicandi habes in eo, quod verae omnium

fe-

li-g) Lib. cit. §. 3.

U) Prohlbitivo fenfii ea expresfimus; qnse Au6lor prasceptivo

adM-buit, Verba illius baec funt: Man darf die Menfchen zu dem,

was gitt, und alfo innerlich Pflicht iß, zwingen, wenn durch die

Verletzung die/er Pflicht, nach aller IVarfcheinlichkeit, mer Bå~

fes gefliftet werden wurde, als durch den Gebrauch derjenigen.

(7)

I§* ) *3 C #

licitati conducir, & quum fieri interdum poteft, ut ufus

juris cogendi fine anregresfa iscfione obtineat, illud ab eo,

quod verse felicirati, omnium fdicitatem in fe

comprehen-denti, convenit, dijudicandum.

Summam fic habes argurnentorum, qnibus Jus

Natu-ras fuperftruendi usque ad noftra tempora illius do&oribus mos fuit, etiamfi illud ab Ethica feparandi necesfitatetn

sgnoverint. Breviter jam disquirendum, quid in his ar¬

gumentandi rationibus, ut fibi conftenr, defideretur, atoue

quid,ut perpetuis limitibus Jus Naturae abEthica rite

fe-paretur, recentioribus Philcfophis illuftrandum reli£lum

fuerit, & denique quid ad hane illuftrationem contulerinr.

Neminem nifi difciplinarum, de quibus hic quaeritur,

omninoignarum fugere posfe putamus, jus alios cogendi,

circa quod in Jure Naturae omnis verfatur disquifitio,

quam-diu inträ liberratis, quam aliis denegare non posfumus fe

fuaque tuendi, limites contineatur, alio fpe&are, quam £

quseftio inftitueretur, an ufum juris, quem alii prohibere

non fine injuria posfunt, fibi ipfi in foro confcientiae

per-mirrere lieeat. Nec dubium eft, quin Jus Naturae ab

E-thica feparatum maneret, quamdiu la?fion«m

demonftra-tam requirimus, antequam juri cogendi Iocum concedimus,

Expedita igitur turaque foret via, has difeiplinas per¬

petuis Sc non

confundendis limitibus feparandi,

ft modo

omne Jus cogendi ad jus defenfionis referri posfet. Pro dudnm explorato usque ad noftra tempora habuisfe

viden-tur Juris Naturae interpretes, hoc fieri non pesfe, nifi

re-pugnante senfu hominum cotnmuni, Sc nifi ar&ioribus,

quam par fuit, jus cogendi circumfcriberetur liroiribus,

ve-rendumque esfe putarunt, ne fic exfurgerer dochina SC

ordini civili Sc effieiis a morali lege praeferipris

pernio-fa atque earn ob eausfam, quo falutis publica Sc moralis

(8)

ho-# ) 14 C •

hominum

cult^rsc

quis amantior vel fuerit vel videri

opraverit, co fatius quoque duxit alia, extra fe fusque

de-fendendijusevagantia,in fubfidium vocareprincipia,quorum

ope, quae ab initio feparata esfe voluit, denuo inter fe mi-fcendi illata eft neceslitas. Itaque non (ine causfa

recen-tiores, quibus Philofophia fibi ipfi conftans curae fuir, fibi

ulterius disquirendum & illuftrandum esfe

putarunr, an Ju¬

ris Naturae ambirus, fine ullo, quod reformidare hucusque

vifi funt illius interpretes, rerum publicarum & moralium

detrimento, illis circumfcribi non posfet cancellis, ut

o-mnis in eodem quaeftio ad jus defenfionis, nullo alio in

fubfidium vocato principio, referri posfet?

Eos praecipue fru&us e ftudio Juris Naturse

repor-tandos esfe cenfuerunt, ut cerra & hominum arbitrio non

fubje&a ftatuerentur legum civilium fundamenta, & con¬

ftans daretur, praepotenti e civitatum inftitutione exortae

cogendi vi norma, fecundum quam jufta fe exfereret. In his definiendis & ftabiiiendis, ad ftatum hominum,

quem naturalem vocäre mos fuit,alio confilio non

refpici-endum esfe putarunr, quam ur Hobbefianis omnis

praeclu-deretur erroribus occafio, & extradubium ponererur, non

ab arbitraria quadam inftitutione pcndere cogendi jus, fed

firmas, ftabilitasque esfe illius a natura ipfa regulas, omni

humano inftituto fundamenta praebituras. Sollicitiori,

quam hi iidem, de quibus jam loquimur, recentiores

Phi-lofophi adhibendam esfe judicarunt, cura inprincipiis mo¬

ralis indolis enodandis, fe in aprico pofuisfe fi(n vifi funr, nullam coa&ionem moraliter bonas, quamvis éxterna cum

lege convenientia confpicuas, efficere posfe a&iones, unde facile colligitur, dire&um non dari posfe

propter

morali-tatem cogendi jus. Neminem quidem fuisfe

putamus,

qui, quamvis omnem de jufto quaeftioncm ad ftudium fe-licitaris retulerir, abfurdam illam tueri voluerit fententiam,

(9)

: ) ' - v

# ) is C #

qnod homo per aliorum vim, ademta libere Sc ex pro¬

prio arbitrio fubfidia felicitatis conquirendi poteftate,

fe-lix ex aliorum arbirratu evadat. Sed cum omnia ad fe¬

licitatis normam exigunrur, quaedam tamen verendi

caus-fa adesfe videtur, ut certis Sc fine erroris metu definitis

principiis cautum fit, ne hominum, qui quidem finguli fe-licitatem non tamen ideo veram felicitatem feåantur,

ju-ra, eorum, qui fapientiores fe aliis esfe forfan exifttmanr,

arbitrio tradantur, quod ne fiat, ipfa, a qnibus in jure

co-gendi definiendo egrediendum fit, principia prohibere

debuerunt. Sublata, per accuratius inrer moralitarem Sc legalitafcem a Recentioribus pofitum discrimen, omni pro¬ prer moralitatem direkte cogendi licentia, quaeftionem

quo-que de indire&a, qualis parentibus praecipue propter

edu-cationis lege morali illis injun£tumofficium, competit, a ju¬

re Naturae ita removendum esfe viderunt, ut ad Etbicam

relegarentur ejus fundamenta, Sc in Jure Naturae non a«

lio refpe&u )ocum invenirent, nifi inter eas generales

co¬

gendi leges fanciendi condiriones, quas legiflatori veren¬

di Sc inta£la cujusvis confcientias relinquendi, non vero

praecipiendi injun£la eft necesfiras. Hac vero non fublata

fed remota Sc ad aliam aeque necesfariam difciplinam re«

legata, facile perfpicimus nihil obftare, quominus intra quaeftionem de jure fe fuaque tuendi, maneat omnis in Ju¬

re Naturae disputatio, fi demonftraretur jus ad focietates

civiles inftituendasimmediate in jure defenfionis contineri«

Morem, qui inter Dolores Juris Naturae jam pridem

invaluir, ut principia ad quorum normam dijudicaretur,

quid in civitatibus juftum esfet,a pa£to vel ita di£to Con-tra&u Sociali derivarent, non quidem omnino

rejicien-dum esle putamus, fed eum, qualis ad noftra

usque tem° pora obtinuit, in causfa fuisfe puramus, cur abuna parte Uli haud pauci locum dedisfe videantur errori,

(10)

locie-• 3 «* C ©

tåtes civiles eodem refpexerint oculo, ac omnia alia

arbi-trio cujusvis,five eadem inire voluerit five non, relinquen-da pafta; dum ab altera parte non fine contradi&ione

cum iis, quae de pa&is in

genere docuerunt, abfolutam,

propter falutem omnium veram, alii ad hoc pa&um

fan-ciendum permittendam esfe cogendi poteftatem

monue-runt. Et nifi omnia me fallant, heic re£te quaerenda

ratio, cur, non fine formidine perniciei rei publicae

infe-rendae omnia ad jusdefcnfionis in Jure Natura: referri posfe crediderint horum cordatiores, & ficconfufioniJuris Natura:

cum Ethica, quam antea damnarunt, locum aperuerint.

Hisce medelarn tempeftive, ut mihi videtur,

attule-rint recentiores, docentes abfolutum quidem non dari ad

civitates inftituendas cogendi jus, Ted dari naturale

adqui-fitum e jure res in communione antea pofitas occupandi

ita derivatum, ut fi quis ea, qdae alter fua nullo

contradi-cente ab initio esfe voluerit, ia discrimen vocaverit, ille

qui occupavit alterum, qui juri inde oriundo fe

oppofue-rit, cogere posfit, ut aequas fecum ineatres occupabiles

dis-tribuendi conditiones, communemque a neutrius arbitrio

pendentem inftituat cogendi poteftatem, quae unicuique

fua tuto praeftet. Si quid in me eft judicii, lucem, quam

liucusque defideravimus in Jure Natura ab Ethica

fepa-rando hac via habebimus. Et fi vel aliud non exftaret

meritorum Celeb. Kantii in Philofophicas difciplinas

do-eumentum, illud quod hane res hucusque confufionis

ple-nas extricandi viam primus docuerit, honori illi non nifi

cum ipfis fcientiis morituro vertendum esfe cenfemus,

quamvis neque denegandum esfe putemus, ipfum In iis

quae hinc pendent judiciis, fibimet ipfi interdum minus

confentientem & conftantera fuisfe i),

i) Documento Amt ea, qu» de pcenis forénfibus docet, Metaphyfi' /che Anfangsgründe der ReehtsLehre ii Tb, 1 Abfchn. pag. 196

(11)

® ) *7 C ®

Ut verorquid Recentiorum ab illo erudiforum

pro-ponendi ratio differat ab illa, cujus dogmata breviter in antecedentibus expresfimus, appareat, paucis comple&i

vo-lumus prsecipua ex eorum fenrentia Juris Naturs

momen-ta: Homo ad obfequium morali legi praeftandum

obligatus,

ut hoc praeftare posßr, libertäre res huic fini infervituras

quaerendi ilbique attribuendi gaudet, quousque aliorurq e-undem in finem concesfac libertati remoram non facit.

Si fuae liberratis ufu conditiones libertati finguloruni ne-cesfarias infregerir, jus cogendi contra euin valet. Qui

igitur conditionibus, fecundum quas res fuas faciendi, ut

liberratis nulluni nocenris, tuta adminicula fieri

queant,

fe-met oppofuerit, is libertati aliorum officir, quod

ne in ae-ternum fiat, ad civitates inftituendas oritur

cogendi jus,

ex quo, fcilicet ipfo defenfionis jure,oritur Civitatum

jus,

omnia ea quae ad ftatum, in quo cuilibet fuum conferve-tur, tuendum& muniendum necesfaria funr, legibus

cogen-tibus requirendi. Et lic porro. Sed, ut tota hsec

princi-piorum immutatio in debitamponatur lucem,enodanaae

quo-que funt quaeftiones: de Juris Naturce St3 Ethicce nexu atqm

(12)

References

Related documents

muniri queat, pneeipiat, five internas virtutis ideas adornet, per fe Sc independens ab experientia fub- fiftit. Et quamvis e natura hominis, per experien*. tiam folummodo

Minima pars hominum, officia erga Deum fibi praeicribentium, horum officiorum ideas ab omni.. errore liberas fibi

Juftitiae distribuenris normam fuum cuique, alia cum in Ethica, rum in Jure Narurae inculcare officia, quam ea, quae altero illo utrique comrnuni praecepro: newjntm

nendo, e cujus fcbola egresfus celebris Juris Confultus Nicolaus Hieronymus Gundlingius qui, Hobbefiana po- ftulata Thomasii disciplina temperans, eam primus introdu- xisfe viderur

rere Sc fibi vindicare cupit, rite Sc honefte utarur, alia ad aequalitatis ideam ad jura externa in focietate adpli- candam opus eft norma, ac quam quisque fibi ipfi ad.

ftatum, quem naturalem, libertatis Sc aequalitatis vocant, aliud efficere volunt, quam ut indicent, ftatum illi oppofi-.. tum, non fine humana ope inveniri, Ted

unquam libere agenti competere potefi, imperantem, alia inter officium &amp; jus, feu inter lege injun&amp;um, 8c lege permiflum, locum obtinere non poteft differentia, quam..

fita^em Juris Naturae &amp; Ethicae dijudicandi principiis in vitam hominum communem &amp; Rempublicam vel illafca funt vel inferri poflunt. Si enim ab iis ordiendo, quae. a fal